waalwijkse en LanqstRMtse couRant POLITIE-INSPECTEUR PLEIT VOOR STRENGER OPTREDEN OPEN OOG VAKANTIEREIS PER SCHIP KOMT ER STEEDS MEER IN RUYS CO. Holland Amerika Lijn Artikel 18 Het verkeer op de weg heeft langzamerhand veel weg van een fabriekshal vol potentiële gevaren. Jaarlijks vinden in ons land meer dan 2.000 mensen de dood door het verkeer, het aantal gewonden circa 50.000 en wordt de materiële schade op f 500.000.000 geschat. De bestraffing van verkeersdelicten kan de toets der kritiek niet doorstaan. Bijna 95% van alle verkeers delicten wordt afgedaan met een geldboete. Deze geld boeten voldoen geenszins aan het criterium dat voor de doelstelling van de straf geldt: gevaarlijke verkeers deelnemers weer geschikt maken voor de samenleving. De heer D. van Ooyen, inspecteur-korpschef van de gemeentepolitie, schreef in het Algemeen Politieblad enkele beschouwingen over dit vraagstuk, waarin hij o.a. suggesties doet om de straffen een meer opvoe dende waarde te geven. Voorts pleit hij voor ruimere toepassing van art. 18 der Wegenverkeerswet, waar door het mogelijk zal zijn ongeschikte bestuurders van de weg te weren. Grote keuze van straffen Brokkenmakers Ontheffing Geschiedenis van de Holland-Amerika-lijn Wmm - 1 HM SS s Brug over de Oceaan Vlaggeschip Regelmatige diensten Bespreekt uw reizen per VIA reisagenten -T^l VRIJDAG 10 JUNI 1966 87e JAARGANG No. 45 De tcho van het Zuióen Abonnement p. week (0,26 2 ct. inc.k.) 0,28 p. mnd. (1,10 10 ct. inc.k.) 1,20 Antoon Tielen 1 IOATYT p. kwrt. (3,25 10 ct. inc.k.) 3,35 Antoon Helen tt I tt I inrCTlll Al V»»— I .1 IIIL/AI II. p. kwrt. p.post 3,70 by girobetaling (bij incasso p. postkwit. 60ct extra) Losse nummers 20 cent. Advertentieprijs: 13 cent per mm. Dit blad verschijnt 2x per week Contractadvertenties: speciaal tarief Uitgever Waalwij kse Stoomdrukkerij Hoofdredacteur: JAN TIELEN Gironummer 1069687 Opgericht 1878 Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167-2002 Telegram-adres„ECHO" Jaarlijks vinden in ons land 2000 mensen de dood door het verkeer „A man drives as he lives" (een mens rijdt, zoals hij leeft) luidt het welhaast gevleugelde woord van de Amerikaanse verkeerspsy- choloog Mac. Farland. Maar velen hebben de indruk dat dit woord niet helemaal juist is, want veel weggebruikers rijden niet zoals zij leven, maar zoals zij zouden wil len leven en dat is veel erger! In het normale leven in het maat schappelijk verkeer zijn er bepaalde remmen, die hen binnen het ga reel houden, maar in hun auto vallen die dikwijls weg en rijden ze zoals ze ook zouden willen leven. Er zijn criminologen, die vinden dat wangedrag in het verkeer ge lijk staat met doodgewoon crimi neel gedrag. In de regel zijn ver keersongevallen niet te wijten aan technische onvolkomenheden van het voertuig, aan de gladheid van de weg e.d. kortom aan omstan digheden, die buiten controle van de bestuurder liggen. Vaak is wan gedrag de pure oorzaak. Met na me wat betreft die vormen van wangedrag, waarbij een intolerabele achteloosheid voor het menselijk leven tot uiting komt. Ook op de weg geldt dat een groot aantal ongelukken niet be hoeft te gebeuren. De schatting van het aantal ongevallen, waar bij menselijk falen, de zogenaamde „human factor" het hoofdmoment is, liggen in de buurt van 80%. Men behoeft natuurlijk niet al die mensen als criminele gevallen te bestempelen. Een beruchte groep is die van de brokkenmakers, mensen die psy chologisch eigenlijk ongeschikt zijn om te rijden. Ook ziekte en leeftijd zijn vaak belangrijke factoren. Er is een tendens om de ziekte als factor tot ongeschiktheid tot rij den te onderschatten. Wetenschap pelijke naspeuringen wijzen echter anders uit. Een Duits onderzoek stelde o.m. vast dat bijv, in Noord- rij nland-Westf alen van de 6.000 onderzochte bestuurders 60% orga nisch ziek was. Te Keulen bleek dat van de 2.500 onderzochte ver keersdeelnemers 35%% ongeschikt werd bevonden, terwijl in Stutt gart van de 750 onderzochte er 305 voorwaardelijk geschikt en 184 ge heel ongeschikt waren om aan het verkeer deel te nemen. Vermoedelijk zou een onderzoek in Nederland dezelfde uitkomsten laten zien. Deze verontrustende feiten zijn voor de heer D. v. Ooyen een aanleiding om in het Algemeen Politieblad de vraag op te werpen of in ons land art. 18 der Wegen verkeerswet niet meer zou moeten worden toegepast. Wat houdt dit artikel in? Art. 18 van de Wegenverkeerswet, dat in 1935 in de wet werd opge nomen, opent de mogelijkheid om personen met een geldig rijbewijs te verplichten zich aan een onder zoek naar hun geschiktheid tot of bekwaamheid in het besturen van een motorrijtuig te onderwerpen. Het heeft de bedoeling om gevaar lijke rijbewijsbezitters uit het ver keer te weren. Het betreft hier geen strafrechtelijke, maar een ad ministratief-rechterlij ke maatregel. Volgens art. 115 van het Wegen verkeersreglement mogen hoofd commissarissen, commissarissen, hoofdinspecteurs, inspecteurs en ad judanten van gemeentepolitie een vordering op grond van art. 18 in stellen. De politie-inspecteur betreurt het dat dit artikel tof voor kort een dode letter in de wet was. Als het artikel werd toegepast, geschiedde zulks hoofdzakelijk tegen oudere rijbewijsbezitters (indien zij bijv. hun auto niet konden keren). De laatste jaren is er bij de po litie meer belangstelling voor art. 18 ontstaan. Helaas wordt dit arti kel zeer verschillend toegepast. Zo zijn er politie-chefs die na het twee de proces-verbaal reeds een vor dering op vermoedelijke ongeschikt heid instellen. In andere korpsen doet men dit na het derde proces verbaal, elders doet men het hele maal niet. Volgens de heer Van Ooyen ontstaat hierdoor een zeer ongelijke rechtstoepassing. In stad A krijgt men een vordering na 2 overtredingen, in stad B kan men bij legio aanrijdingen betrokken ra ken zonder ooit een vordering te ontvangen. Een zeer ongewenste si tuatie. Een uniform-systeem zou aanbeveling verdienen. De heer Van Ooyen pleit ten slotte voor een beter bestraffings- beleid. Dit is volgens hem alleen mogelijk als de veroordelingen ter zake verkeersgevaarlijke delicten worden geregistreerd. Dat gebeurt in Nederland onvoldoende, n.l. al leen boeten van f 40,- of meer, als ook o.a. overschrijdingen van de maximumsnelheid. Iemand die, bij voorbeeld geen voorrang verleent en een boete van f 35,- krijgt, wordt niet in de documentatie opgeno men. Hij kan rustig doorgaan met z'n verkeersgevaarlijke gedrag zon der kans te lopen te worden ge registreerd. Inspecteur Van Ooyen meent dat met geldboeten weinig wordt be reikt. De rechter zou moeten kie zen uit straffen en/of maatregelen, die het best bij de persoon van de dader passen. Naast handhaving van de bestaande straffen pleit de ze politie-functionaris voor enkele nieuwe straffen. Hij denkt aan het (verplicht) volgen van een ver- keerscursus of mentaliteitscursus. Deze straf zou o.m. tegemoet ko men aan het euvel, dat vele werk gevers wel de boeten betalen voor het bij hun in dienst zijnde perso neel. Voorts zou het moeilijk moeten zijn iemand van de rijbevoegdheid te ontheffen. Bij rijbewijsbezitters kunnen zich in de loop van de tijd ziekelijke storingen in de geestver mogens voordoen, zodanig, dat zij bij herhaling verkeersongevallen veroorzaken. In vele landen moeten rijbewijs bezitters, die in een psychiatrische inrichting hebben vertoefd, opnieuw worden onderzocht. In Nederland is dit niet het geval. Daarom zou volgens de heer Van Ooyen gevaarlijke verkeersdeelne mers door de rechter verplicht moe ten kunnen worden tot het onder gaan van een medisch-psychologisch onderzoek. OPNIEUW Het leven is een raadsel, waar je soms denkt de oplossing voor gevonden te hebben, maar op 't moment dat je de óp- lossing voor het grijpen hebt, is deze plotseling weer onvind baar, weer een raadsel. En dan..., ja dan moet je opnieuw beginnen. Amerika nen die naar huis en Viëtnamezen die naar rust verlan gen, mensen die hun keel schor schreeuwen om zoveel ongerechtigheid, mensen die helemaal niet schreeuwen, zelfs niet denken, voor wie dat alles te ver is. Met twee handen aan een breed chevroletstuur, met een broodtrommel onder je snelbinders, met alweer bloemkool, met Anneke die de derde is en ook roodvonk heeft: elke dag OPNIEUW beginnen. Als je je ogen goed de kost geeft, zie je veel leed en ellende, zeer zeker. Je zou er haast de moed bij perliezen. Nochthans worden er iedere dag weer kinderen geboren, zingen iedere dag dichters, zangers en kinderen hun lied, blij of droefgees tig, maar zij zingen. Daarom is elke dag OPNIEUW beginnen niet alleen een nuchtere constatering, maar ook een stevige handdruk, een klap op je schouder, een vriendelijke por in je rug, de glim lach van een vrouw. Namens 't Bedrijfsapostolaat, Albert Megens. Schepen van de H.-A.-lijn varen reeds 115 jaar op wereldzeeën (Van onze verslaggever) ROTTERDAM Bij het uitstippelen van een vakantiereis denkt men tegenwoordig niet alleen meer aan een vakantieoord binnen Europa. Men wil verder en meer van de wereld zien. Was vroeger een boot tocht een alledaags iets en een vliegreis een gebeurtenis waarover men nog maanden sprak, in deze tijd vliegt iedereen en laat een boot tocht meer indruk achter. Hoevelen gaan niet op vakantie in de Ver enigde Staten of maken met een cruise-schip een tocht over de we reldzeeën? Ook de ouders van emigranten die hun kinderen in Canada of Nieuw Zeeland op gaan zoeken maken hun reis per schip. Om meer van een bootreis te weten te komen ging onze verslaggever op bezoek bij de „Holland-Amerika Lijn" in Rotterdam. „De grote drie" van deze maatschappij, de „Rotterdam", Nieuw Amsterdam" en „Sta tendam" onderhouden gedurende het zomerseizoen 'n wekelijkse dienst tussen Rotterdam en New Y'ork via Le Havre en Southampton. Rei zen waarover het reisbureau „Ruys en Co." uit Tilburg alle gege vens heeft. I Om de lezer een indruk te ge ven wat voor een organisatie de „Holland-Amerika Lijn is, vertel len wij in dit artikel het een en ander over de geschiedenis van de H.A.L. In een volgend artikel vindt U een beschrijving van de „Staten dam" en gegevens over de reizen naar Australië en Nieuw Zeeland en over een cruise. In het midden van de 19e eeuw werd de belangstelling voor het Amerikaanse werelddeel in Europa steeds groter. De emigratie naar de Nieuwe Wereld breidde zich meer en meer uit en in Nederland wer den vele plannen ontworpen tot stichting van een rechtstreekse dienst op dit land van de toekomst. Een jonge koopman, genaamd An- toine Plate, wist door een opmer kelijk artikel de aandacht op deze .M HMi lïi WKWr WH HM IK zaak te vestigen. Een comité werd opgericht; de benodigde fondsen voor twee schepen kwamen bij el kaar en op 8 februari 1871 kon de commanditaire vennootschap „Pla te, Reuchlin Co." worden opge richt. Op 18 april 1873 werd de com manditaire vennootschap omgezet in de N.V. Nederlandsch-Ameri- kaansche Stoomvaart-Maatschappij met een kapitaal van zes miljoen gulden. Twee nieuwe schepen wer den gebouwd, n.l. de ,,P. Caland", groot 2.584 ton, en de „W. A. Schol ten", groot 3.000 ton, die elk 50 hut- en 600 tussendekpassagiers als mede 3.000 ton lading konden ver voeren. In 1874, toen het vracht vervoer door de Amerikaanse cri sis bijna geheel werd stilgelegd, braken moeilijke tijden voor het bedrijf aan. Het vervoer over de Atlantische Oceaan liep sterk te rug en de N.A.S.M. werd daardoor dermate getroffen, dat het kapitaal na enkele jaren moest worden ge halveerd. Toch wist de maatschap pij zich in de komende jaren te handhaven en haar werkzaamheden en invloedssfeer voortdurend uit te breiden. De dienst op de havens aan de „La Plata" bezorgde de N.A.S.M. twee gouden jaren. In 1896 werd de naam „Holland- Amerika Lijn" aan de oorspronke lijke benaming van de maatschap pij toegevoegd. Twee jaar later, bij het 25-jarig bestaan, konden de directeuren er terecht op wijzen dat men er ten volle in geslaagd was „een brug over de oceaan te slaan". In deze 25 jaar werden 90 duizend hutten en 400 duizend der deklaspassagiers vervoerd, alsmede 5.000.000 ton lading, die in het begin slechts uit haring, genever en bloembollen bestond. Zoals practisch elke maatschap pij heeft ook de „Holland-Ameri ka Lijn" haar perioden van voor- en tegenspoed gehad. In de jaren 1914-1918 werden de grootste op offering getroost om mee te hel pen aan de voedselvoorziening van Nederland en gedurende de oor logsjaren 1940-1945 droeg de „Hol land-Amerika Lijn" bij tot de over winning door schepen beschikbaar te stellen voor het vervoer van troepen en oorlogsmaterieel. Reeds bij het begin van deze oorlog, toen Nederland nog neutraal was, gin gen drie schepen verloren. In mei 1940 werd de „Statendam" in de haven van Rotterdam door brand verwoest; andere schepen werden door de Duitsers in beslag geno men. Van het varend personeel kwamen 264 leden om het leven. In 1945 bedroeg de tonnage slechts de helft van die in 1939. Na beëindiging van de oorlog werd onmiddellijk met het herstel van de kaden en de etablissemen ten van de maatschappij te Rotter dam aangevangen. Deze behoren thans tot de modernste ter wereld. Het vlaggeschip van de maat schappij, het 38.645 ton metende s.s. „Rotterdam", kan gerust een drijvende stad worden genoemd. De „Rotterdam" werd op 13 sep tember 1958 door H.M. koningin Juliana te water gelaten en maak te haar officiële proefvaart op 20 en 21 augustus 1959, met aan boord H.M. de koningin, Z.K.H.) prins Bernhard en H.K.H. prinses Mar griet. Op 3 september van dat jaar vertrok het schip voor de eerste maal naar New York met o.a. H.K.H. prinses Beatrix als passa- giere. De statige „Nieuw Amsterdam", 36.982 ton, werd in 1939 in dienst gesteld en was tot het in vaart komen van de „Rotterdam" het vlaggeschip van de maatschappij en van de Nederlandse koopvaar dijvloot. In de winter van 1961/1962 onderging het schip een interne verbouwing. De eerste klas werd opgeknapt, de kajuitsklasse ver dween en de toeristenklasse werd vergroot en geheel opnieuw inge richt. In de toeristenklasse kunnen thans, evenals in de eerste klasse, circa 600 passagiers worden ver voerd. Andere passagiersschepen van de „Holland-Amerika Lijn" zijn s.s. „Statendam", s.s. „Maasdam" s.s. „Ryndam" m.s. „Prinses Mar griet". Behalve uit bovengenoemde pas sagiersschepen bestaat de vloot uit 21 vracht passagiersschepen en vrachtschepen. Het totale bruto tonnage bedraagt 297.102 ton. De „Holland-Amerika Lijn" on derhoudt diensten op New York en andere havens aan de Ameri kaanse oostkust, Canada, de U.S. Golfhavens, Florida en Mexico. Op de U.S. Golfhavens varen schepen waarvan een aantal over beperk te passagiersaccomodatie beschikt. De schepen die in de Noord-Pa- cific Kustdienst varen zijn het m.s. „Dinteldijk", s.s, „Diemerdijk" en m.s. „Moerdijk". In november 1964 is een nieuwe passagiersdienst op Australië en Nieuw-Zeeland en vandaar rond de wereld geopend door het s.s. „Rijn dam". Naast regelmatige passagiers- en vrachtdiensten biedt de „Hol land-Amerika Lijn" jaarlijks een uitgebreid cruise-programma aan. In het najaar en 's winters maken de „Rotterdam", de „Nieuw Am sterdam" en de „Statendam" - soms ook de „Maasdam" - cruises van uit New York. De traditioneel ge worden wereldcruise van de „Rot terdam" vormt hiervan het hoofd bestanddeel. Vanuit Rotterdam wor den in de zomermaanden enkele cruises georganiseerd. De „Statendam", een van de grote drie van de „Holland-Amerika Lijn" <32 TILBURG SPOORLAAN 126 TEL. (04250) 31070/71

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1966 | | pagina 1