Kent u de nieuwe opel-motor van de KAPITAN al?
OPENING
Heren
en Kinderkapsalon
E. van Noye
uw OPEL KAPITAN
en uw opel-dealer: twee die
voor u klaar staan
SiP*
Fa. J. H. Scholt Zn.
Smid je Verheien en de strijd tegen Mars
m
WAALWIJK
6
DE ECHO VAN HET ZUlDEN VAN VRIJDAG 10 JUNI 1966
6
Deze nieuwe 2.8 liter-motor (142 pk) heeft al de voor
delen van zijn volume: kracht, soepelheid, lange
levensduur! Kan fel sprinten maar ook urenlang rustig,
geruisloos manoeuvreren door het verkeer. Een
geheel nieuwe constructie van ervaren Opel-ingenieurs!
Automobielbedrijf Waveem N.V.
ZET ZON- EN LICHTINVAL
SPELENDERWIJS NAAR UW HAND...
MET'LUXAFLEX'
ALUMINIUM
JALOEZIEËN
s s'
CANVAS KINDERZWEMBAD
L. HOEBEN N.V.
Musa Autobedrijf - Waalwijk
vakantie-servicebeurt
Musa Autoverhuur
Zonneschermen
Markiezen
Rolluiken
Luxaflex
jaloezieën
jongen van 15 a 16 jaar
N.V. Schoenfabriek
G. L. Smits Cie
a. Stikkers
b. Jongens,
c. prima thuisstiksters
Mijnheer Robert
is teruggekomen
Daar 't onmogelijk is aan allen persoonlijk mijn
dank te betuigen voor het medeleven, betoond bij
het verlies van mijn lieve man
N. J. LIGTHART
betuig ik U hierbij mijn oprechte dank. Het is voor
mij een grote troost geweest.
Speciaal wil ik danken de Zeereerwaarde Heer
Pastoor Oomens, Dr. Homan en Dr. van Lennep,
't verplegend personeel van het Groot Ziekengast-
huis te 's-Bosch, Directeur en heren ambtenaren
en bestellers P.T.T., het Arka-bestuur en allen die
een blijk van medeleven hebben gegeven.
J. J. A. Ligthart-Schrijner
Op maandag 13 juni a.s.
openen wij onze moderne
Uw bezoek zal door ons bijzonder
op prijs worden gesteld.
De receptie zal worden gehouden
van 4 6 uur.
HEREN- EN KINDERKAPSALON
Bloemenoordplein 4, Waalwijk
Dealer voor Waalwijk en omgeving:
Marijkestraat 1 Tel. 04160-2171-2498 Waalwijk
Opel Kapitan - speciaal voor u ontworpen door General Motors.
eis met klèm het merk LUXAFLEX
•J* ,.vU
-A.
GEDEPONEERD HANDELSMERK VAN Hunter Douglas
In uw tuin ideaal
voor uw kinderen
Zuid Nederlandse Dekkleden- en Tentenfabriek
Korte Schijfstraat 8-10, TILBURG - Tel. 04250-34840*
STICHTING RAAD VAN BESTUUR BOUWBEDRIJF
AANNEMERSCURSUS 's-HERTOGENBOSCH
Opleiding voor het diploma Aannemer Burgerlijke
en Utiliteitsbouw of Grond-, Water- en Wegbouw-
kunde.
Aanmelding vóór 4 juli a.s. bij de directeur van de
Cursus, An toon der Kinderenlaan 11 te 's-Hertogen-
bosch.
Prospectus en inschrijfformulieren worden op schrif
telijke aanvraag toegezonden.
Voor persoonlijke aanmelding bestaat gelegenheid op
11, 18 en 25 juni en op 2 juli a.s. tussen 10 en 12
uur v.m.
Indien U met eigen wagen op vakantie gaat,
vergeet U dan niet om in onze garage een
speciale
te laten uitvoeren.
Hebt U geen auto? Geen probleem
Reserveer voor Uw vakantie tijdig bij:
Tel. 04160 - 2051 Hoek Stationsstraat/Irenestraat
Winterdijk 8, Waalwijk
Telefoon 2191
GEVRAAGD
op motorschip van 536 ton, varend op
België, Duitsland en Frankrijk.
Brieven aan A. M. Floren
p/a Crispijnstraat 3, Waalwijk
Kerkstraat 53, DONGEN
vraagt voor direct:
welke hiervoor opgeleid willen
worden.
Eigen vervoer naar Dongen is aan
wezig
Sollicitaties aan 't kantoor van bovengenoemde N.V.
Voor Waalwijk: 's avonds na 6 uur de heer Hornman,
St. Antoniusstraat 88a, Waalwijk - tel. 04160 - 2319
OPYRlGHl STUDIO AVAN
102. Smidje Verholen en Gru-
rantrog sprongen uit de straalauto
en Grurantrog riep tot een gereed
staande monteur: „Is alles voor de
vlucht gereed gemaakt? Is er vol
doende voedsel en brandstof aan
boord? Och, och, wat klets ik toch!
Ik ben helemaal in de bonen. Wij
vliegen toch niet op brandstof..,
wij vliegen toch op gebundeld mag
netisme. En voedsel zullen we ook
wel niet nodig hebben". „Ehals
ik zo vrij mag zijn U even te on
derbreken, o wijze Grurantrog.
daar komt de vluchtleider al aan
om de laatste instructies in ont
vangst te nemen", zei de monteur
en met zijn vinger wees hij op een
naderend manspersoontje, dat een
keurig zwart uniformjasje droeg.
„Hier ben ik, heer Grurantrog",
zei de vluchtleider beleefd. „Ik zal
U nogmaals even verhalen wat wij
ingevolge Uw telefonische opdracht
allemaal moeten doen Onze man
nen hier op de vluchtbasis moe
ten de teleprismoïdekijker bedie
nen en moeten de aarde der twee-
handigen afspeuren op plaatsen
waar oorlog dreigt. Dat zou vol
gens Uw zeggen wel eens in de
buurt van 't IJzeren Gordijn kun
nen zijn. „Juist!" viel de wijze Gru
rantrog de vluchtleider in de rede.
„Dat heb je goed begrepen. Als
jullie de plaats der oorlogsdreigin
gen hebben gevonden, dan richt je
onze vliegende pion nauwkeurig
op die plaats en je doet ons daar
in de buurt landen". „Begrepen,
o wijze Grurantrog", zei de vlucht
leider. „Mag ik U dan nu verzoe
ken in het ruimteschip plaats te
nemen?" „Dat mag je", antwoordde
Grurantrog. Toen wendde hij zich
tot de smid, maar die was al lang
naar binnen gesprongen met de vo
gelkooi in zijn hand. Hij zat daar
nu met spanning te wachten op de
dingen, die zouden gaan gebeuren
en hij dacht: „Ik wou dat Gruran
trog nu maar binnenkwam, want
we hebben geen tijd meer te ver
liezen". Daar kwam Grurantrog ge
lukkig al. „Ziezo, Verholen", zei hij
ernstig. De laatste etappe van je
reis naar Mars is begonnen. Je
gaat nu terug naar je eigen aarde
en als alles goed gaat, kan de oor
log nog voorkomen worden. Ik heb
de vluchtleider opdracht gegeven
ons zo snel mogelijk te doen vlie
gen". „Ja, ik zie het", zei de smid,
die uit de raampjes keek. „We zijn
al los van de grond en we vliegen
met een ongelofelijke vaart. Ik zie
die mooie planeet van jullie zien
derogen kleiner worden". Ja, het
ging werkelijk ongelofelijk snel.
nog geen tien minuten later bevond
de vliegende pion zich al in die
onmetelijke ruimte, die heelal heet.
FEUILLETON
door: Joseph Hocking
5.
„Om kort te gaan, ik deed al mijn
examens met succes en was wat
men veelbelovend belieft te noe
men. Ik was aanvoerder van een
elftal en had toekomstplannen om
aan de Balie te komen en een schit
terende carrière te maken. Maar
toch was ik geen boekenwurm,
want ik deed veel aan sport en
haalde heel wat prijzen, golf, ten
nis. Ik was de beste bij het roeien
en kreeg daardoor bekendheid".
„Ben jij dan soms.
„Wilhelm Brichtauer, juist!"
„Brichtauer, die zo berucht. O,
neem me niet kwalijk.
„Hindert niets! Het is nu een
maal geen algemene naam. Ik ben
bedenkelijk de enige, die zo heet,
en ik ben ook enige zoon! Maar ik
ben de enige zoon van de grootste
schurk, die ooit op de wereld heeft
rondgelopen! Je kent natuurlijk de
geschiedenis. De naam Brichtauer
heeft in alle kranten gestaan. Jij
kunt trots op je vader zijn, maar
de mijne staat bekend als de groot
ste zwendelaar, bedrieger, eerrover
en moordenaar, die er ooit is ge
weest. en dat nog wel onder een
mom van huichelachtige vroom
heid! Hij was voorzitter van aller
lei weldadige en sociale vereni
gingen, om het geld in zijn eigen
zak te steken!
Ik kan werkelijk niets noemen,
dat tot zijn verdediging strekt! We
zijn oorspronkelijk van een heel
oude stam. Maar vader trok naar
de stad en was daar erg gelukkig
met speculeren. Mijn moeder heb
ik zo goed als niet gekend. Ze
leefde van vader gescheiden en
kwam nooit bij ons thuis. Ik ben
bijna altijd op de kostschool ge
weest en zoals ik je vertelde ging
alles schitterend. Maar toen kwam
de grote slag. Vader had zijn hele
fortuin opgebouwd op chicanes en
bedrog. Voor het gerecht bleek hij
schuldig aan de laagst mogelijke
bedriegerijen. Toen kwam ook uit,
dat hij een paar gewetenloze dok
ters had omgekocht om moeder
krankzinnig te verklaren en haar
in een gesticht te plaatsen. Hij
kreeg tuchthuisstraf. Bij een po
ging tot ontvluchting werd hij neer
geschoten. Nu weet je, wie ik ben.
Ik heb van al die dingen nooit iets
afgeweten. Ik leefde helemaal te
goeder en tevreden en had veel
vrienden. Maar die begonnen met
toen allemaal te schuwen alsof ik
een schurftige hond was. Ik ver
moed, dat de mensen dachten, dat
ik naar mijn vader zou aarden. Ik
vond alle deuren voor me geslo
ten. En ik kreeg geen geld meer,
terwijl ik aan veel geld gewend
was. Ik was nog voor niets klaar
en had geen baantje. De naam
Brichtauer was onteerd. Maar ik
zei tot mezelf: „Ik wil hem in ere
herstellen! Ik wil de schande uit
wissen, die mijn vader er op ge
worpen heeft.
„Juist", zei Reichmann, zich on
rustig op zijn stoel heen en weer
draaiend. „En wat heb je toen ge
daan?"
„Wat ik gedaan heb? Ik ben naar
mijn bekenden gegaan en heb hun
gevraagd, me aan een betrekking
te helpen. Niemand stak een hel
pende hand uit. niemand! Ik denk
dat ze niet durfden. Ze keken een
andere kant uit, als ze me zagen
aankomen. Mensen, die ik vroeger
geholpen had, deden of ze me niet
kenden. Toen besloot ik, het on
der vreemden te proberen. Maar
als ze enkel maar mijn naam hoor
den, gooiden ze hun deur voor mijn
neus dicht".
„En heb je werkelijk geen enkele
keer iets bereikt?"
„Ja. Tweemaal. Eenmaal kreeg
ik een kantoorbaantje, maar mijn
medeklerken maakten het me on
mogelijk, zodat ik wel ontslag moest
nemen. En de tweede keer ging het
al net zo, want ik werd eruit ge
gooid, omdat ik een kerel, die me
om mijn naam bespotte, op zijn
gezicht sloeg. Daarna heb ik aller
lei baantjes aangepakt, van nacht
portier tot bordenwasser toe. Maar
als ik mijn ware naam noemde, kon
ik vertrekken. En ik wilde juist
mijn naam door eerlijk werk weer
in ere herstellen. Intussen was ik
al mijn geld kwijt geraakt en had
alles wat ik nog bezat aan kleren
en zo meer, beleend. De winter
stond voor de deur. Ik begon in
te zien dat ik mijn naam zou moe
ten veranderen, wilde ik niet van
gebrek omkomen. Ik had gedaan
wat ik kon, maar niemand wilde
me hebben".
„En toen kwam er zeker een
vrouw in het spel, die je hielp?"
„Neen", antwoordde Brichauer.
„Ik had er geen slag van, met vrou
wen om te gaan. Ik had nooit an
ders gedaan, dan in mijn boeken
zitten turen. Ik was wel geen klui
zenaar, maar ik had toch nooit een
liefdesgeschiedenis gehad".
„Wel, wat heb je dan gedaan?"
Op een goede dag liep ik langs
het water en zag daar een bui
tenlandse boot liggen. Ik vroeg de
kapitein of hij me soms gebruiken
kon. Hij verstond me eerst niet,
maar met een paar woorden Itali
aans begrepen we elkaar dan toch
zowat. Ik had geen papieren, maar
hij vroeg er ook niet naar. Hij had
volk nodig en daarom nam hij me
aan. Zo heb ik drie jaar rondge
zworven van het ene schip op het
andere. Eindelijk kwam ik hier te
land en vond een baantje op een
schapenfokkerij. De fokker las
geen kranten en had dus mijn naam
nooit gehoord. Sedert die tijd heb
ik mezelf hier begraven, kom nooit
in de stad en ben bang, dat ik
kans loop, dat iemand me zou her
kennen. Drie dagen geleden heb ik
de hoeve verlaten en nu.enfin,
nu zit ik hier".
„Is dat alles?"
„Ja.alles!"
Alleen hete snurken der slapen-
den in het nevenvertrek verstoor
de de stilte, die op dit verhaal
volgde. Het vuur begon te doven
en buiten viel de regen nog steeds
in stromen neer. „Gooi er nog wat
hout op!" zei Reichmann.
„Waarvoor?" zei Brichtauer, maar
voldeed toch aan het verzoek.
„Je hebt een vreselijke tijd door
gemaakt!"
„Je weet nu tenminste, hoe ik
hier vergezeld ben geraakt", ant
woordde Brichtauer.
„En je hebt geen fortuin gemaakt?"
„Nog geen vierduizend gulden!
Wat is dat nu?
Ik ben nu acht en twintig en zie
nog even weinig kans, om me thuis
een bestaansmogelijkheid te ver
schaffen, als acht jaar geleden. En
bovendien zie ik er tegen op, te
rug te gaan".
„En toch wil je je leven niet
hier slijten?"
„Grote goedheid.neen! Man, je
kunt je niet voorstellen, hoe ik er
naar verlang, weer eens in de be
schaafde wereld terug te zijn.on
der mensen van mijn eigen soort.
het leven van een fatsoenlijk bur
ger te leiden, een eervolle positie
in mijn eigen land in te nemen!
Maar iedere weg er heen loopt dood
voor me!"
(Wordt vervolgd)
