I
uw
OUDE
IS
WAARD
9
Smidje Verholen en de veedieven van Texas
J. Oversberg
10%
KORTING
PERFECT
vrouwelijke kantoorbediende
Jongeman
ASSISTE
bii
m
4
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 31 JULI 1967
4
Verkoop percelen
bouw- en weiland
VROOM DREESMANN
Bureau
Jan Tuerlings
op stoomgoed
Afwezig
P. de Jongh
Hypotheken
P. H. JANSEN
kinderwagen
VERHUUR
A.N.W.B.
Camping-
Service
Handelsonderneming Lianta
Kapsalon
Yolanda
van Engelen
gesloten
beschaafd, zelfstandig
meisje
van de AFDELINGS-CHEF
Secretaresse
gevraagd
bmr
B. J. P. Langenfoorst, wnd. het vak. kantoor van no
taris J. Waverijn te Capelle (N.Br.) is voornemens
t.v.v. zijn opdrachtgevers bij inzet op dinsdag 1 aug.
en bij toeslag op dinsdag 8 aug. telkens des avonds
om 7 uur in het café van de heer P. Pruijssers a. d.
Wendelnesseweg 3 te Capelle
PUBLIEK TE VERKOPEN:
1. perceel bouwland te Waspik in de Overdiepsepol-
der, kad. Gem. Waspik L no. 137 oost. ged., groot
60 are, verp. aan D. v. Pelt, Hogevaart 91 te
Sprang-Capelle tot 24 dec. 1971 voor 78.- p. j.;
2. perceel weiland te Meeuwen in de Hilsepolder (de
drie Morgen), kad. Gem. Meeuwen A no. 242, groot
2.41.10 h.a., verp. aan J. Lankhaar, C. Branderhorst-
str. 22 te Eethen tot 24 dec. 1972 voor 400.- p.j.;
3. perceel bouwland te Capelle a.d. Nieuwe Vaart
kad. Gem. Capelle F no. 199, groot 47.30 are, verp.
aan A. B. Wagemakers, Nieuwe Vaart 59 te Sprang-
Capelle, tot 24 dec. 1970 voor 57.- p.j.;
4. perceeltje weiland te Capelle a.d. Vrouwkensvaart,
kad. Gem. Capelle G no. 38, groot 10.30 are, verp. aan
L. J. Kemmeren, Vrouwkensvaartsestr. 43 te Waspik
tot 24 dec. 1970 voor 5.- p.j.
Betaling kooppenningen uiterlijk op 18 sept. 1967.
Nadere inlichtingen bij gen. wnd. Notaris (04168-316)
co
PATRONEN VULPEN
met* metalen bovendop, stalen pen,
doorzichtig inktreservoir in diverse mo
derne kleuren.
Met gratis: 1 doosje patronen a 6 stuks.
1 plastic 2-delig vulpen etui.
In leuke geschenkverpakking. A/5
1 jaar schriftelijke garantie.
Bij aankoop van deze vulpen ont
vangt U 2.50 terug bij inlevering
van Uw oude vulpen.
Deze unieke aanbieding is geldig tot
20 augustus a.s.
DEN BOSCH EINDHOVEN - TILBURG
00
HET TEKEN VAN DE
ERKENDE
HORLOGER-JUWELIER
Kwaliteit en service vindt U
bij:
JUWELIER - HORLOGER
Past. Kuijpersstraat 24
Waalwijk - tel. 04160 - 2292
De enigste horlogezaak in
Waalwijk-zuid.
Wij geven ook zilverzegels
Voor advertenties en abon
nementen blijft ons adres te
Kaatsheuvel:
Dr. v. Beurdenstr. 8, tel. 2002
Kaatsheuvel
Ook voor alle andere bladen
worden advertenties tegen
de geldende tarieven opge
nomen.
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau.
dat door U
zelf gebracht en gehaald
wordt
te WAALWIJK
Grotestraat 361
tel. 4589
Grotestraat 95
Bloemenoordplein 42
Med. Gedipl. Voetverzorger
Westeinde 16 a, Tel. 2550
van 5 tot 19 augustus
Dp nieuwbouw 80 a 90%
van de stichtingskosten.
Dok op bestaande pan
den 90%.
Lage rente, aantrek
kelijke condities, geen
bemiddelingskosten.
Dr. Ariënsstraat 5
TILBURG - telef. 20036
TE KOOP
z.g.a.n.
tegen elk aannemelijk bod.
Molenstraat 77, Sprang
VAN TENTEN,
LUCHTBEDDEN
EN GAS
VERDONK
Hoekeinde 12, Waalwijk
Telefoon 04160 - 3320
VOOR DIREKT GEVRAAGD
type-ervaring strekt tot aanbeveling.
Irenestraat 5, Waalwijk, tel. 04160 - 2Ö91
RECLAME- EN ZEEFDRUKKERIJ
heeft plaats voor een ambitieuze
in de leeftijd van 16 -17 jaar, die
zich hiervoor interesseert.
hoog loon
goede sociale voorzieningen
prettig werk
Kom eens met ons praten.
Aanmelden bij: TRAIMEX,
Heistraat 170, Sprang-Capelle, tel. 04167 - 2224
Mgr. Zwijsenstraat 10,
Waalwijk
Wegens vakantie
van 4 t.m. 21 augustus
In klein gezin te Waalwijk GEVRAAGD
voor de huishouding, die tevens kan
koken.
Vijfdaagse werkweek.
Salaris ca. 100.per week.
Sollicitatiebrieven onder nr. 6135 aan 't bur. v. d. blad.
Onze uit te voeren opdrachten worden technisch steeds
gekompliceerder. Daarom gaan wij over tot het aanstellen van nog enige
goed opgeleide jonge mensen op verschillende afdelingen
van onze bedrijven te Rotterdam en Tilburg.
Indien zij in het bezit zijn van bij voorkeur het diploma H.T.S.-Bouw
kunde of Weg- en Waterbouwkunde krijgen zij een unieke kans om
o.a. op het Konstruktiebureau en in de Kwaliteitsdienst als
daadwerkelijk te worden betrokken bij het in teamverband produceren
van een interessant programma van geprefabriceerde
gebouwkonstrukties.
Afhankelijk van opleiding, opgedane praktische ervaring, karakter en
mogelijk leidinggevende kapaciteiten, zal in overleg met iedere serieuze
reflektant worden nagegaan, op welke afdeling zijn kwaliteiten
het beste tot hun recht kunnen komen.
Gegadigden voor deze funkties met uitstekende toekomstmogelijkheden,
waarvoor een goede honorering en interessante secundaire
arbeidsvoorwaarden gelden, kunnen hun brief richten aan de direktie van
KEMPER BETON N.V.
Oostdijk 27 - Rotterdam-27
COPYRIGHT STUDIO AVAN
67.
„Juist", zei Jantje. „Wij zalle die
koibois 'es effe late zien hoe een
gediepelmeerde smid in Europa ge
wend is een hoefijzert te smeeje.
Ja, ja, het ijzert is rood en ik leg
het op het aambeeld. En let nou 'es
op wat er gebeurtHij knikte
met zijn dikke hoofd en zei nog:
„Vooruit, Sjarl. Sla d'r op!" En
werkelijk, trouwe lezers, ge ziet het,
Franse Sjarl sloeg er op! Doch niet
op het gloeiende ijzer, maar op het
dikke hoofd van zijn „meester".
Deze slaakte een onmenselijke kreet
tolde enige malen om zijn as, doch
weldra drong het tot zijn mishan
delde hoofd door, dat hij zich be
paald diende te wreken. Dit deed
hij door de tang met het nog steeds
roodgloeiende ijzer met kracht te
gen Sjarl's zitvlak te drukken. Sis
sende rookwolkjes kringelden om
hoog en Sjarl zette zo'n afschuwe
lijke keel op, dat het wel leek of 'n
hele horde kannibalen hem in de
kokende soepketel hadden gesme
ten. „En nou is het uit!" brulde
Andy Malone toen. „Jullie zijn net
zo min smid als ik banketbakker!
Kom jij nu maar voor de dag, Ver
holen!" Lachend dook smidje Ver
holen uit de kist omhoog en ieder
een begrijpt wel hoe Jantje en
Sjarl hiervan schrokken. „Ve.Ver
..Verhole..!" stamelde Jantje.
„Hoe kom jij hier!?" „Heel eenvou
dig, vriendlief, lachte de smid. „Met
de trein. En zou je dan nu zo vrien
delijk willen zijn mij mijn porte
feuille terug te geven?" „J.ja
na. natuurlijk," antwoordde Jantje
lop deze onverwachte vraag. Hij be
gon onmiddellijk in zijn binnenzak
Ite rommelen en haalde smidje Ver.
holen's portefeuille te voorschijn.
'„Hier is-ie dan," mompelde hij. „Ik
teh. ik wou een grapje met je uit-
Ihale, snap je?" „Nee, ik snap er
niks van!" brulde Stinky Andy. „Ik
fwens geen grapjes van dat soort op
fmijn ranch! En nog minder wens ik
er inbrekers en gauwdieven! Ik zal
jullie aan de sheriff overleveren en
dan moet je maar afwachten wat
er van komt!"
FEUILLETON
door: Han van Hulzen
37.
„Zoiets gebeurt", zei Marion en
het klonk uit haar mond alsof ze iets
plezierigs vaststelde. Op dezelfde
toon vervolgde ze: „Het komt in de
beste families voor".
De vrouw gaf blijk haar opgewek
te stemming niet te kunnen delen,
met verschrikte ogen keek ze Marion
aan en klaagde verontwaardigd:
„Zo'n schande! Het had niet mogen
gebeuren. Dat ze ons zoiets aan kan
doen! Een meisje van vierentwintig
dat is toch geen kind meer dat je
thuis kunt houden. En ze had zo'n
nette verkering - een jongen waar
niet dit op aan te merken viel. Ze
wilden trouwen, imaar ze konden geen
huis krijgen en toen is het afgeraakt.
Hadden ze het toch maar gedaan.
God weet met wie ze nou door het
leven zal moeten. En hoelang zal ze
die jongen helemaal kennen?"
Marion besloot er niet omheen te
draaien, beter ineens de hele waar
heid dan het bedriegelijke spelletje
van tekens een lepel. Ze verafschuw
de halfzachtheid. Ze keek de vrouw
onderzoekend aan en ze kwam tot de
gevolgtrekking dat ze waarschijnlijk
nog erger te keer zou gaan als ze al
les wist. Maar dat ze het niet zou
overleven, daar zag ze niet naar uit.
„Van een huwelijk zal wel geen
sprake zijn", bereidde ze de vrouw
volgens het door haar gekozen recep
tie, niet al zachtzinnig voor. De zor-
genrimpels in het gelaat van de oude
vrouw werden dieper, terwijl de ogen
ontzetting uitdrukten.
Marion onderdrukte een opkomend
gevoel van medelijden en zette er ge
nadeloos het mes nog dieper in. „Hij
wil niet met haar trouwen en mis
schien is dat wel beter voor uw doch
ter. Hij is haar niet waard. Ik kan
me wel voorstellen dat u dit allemaal
heel erg vindt, maar voor uw dochter
weegt het nog veel zwaarder. Haar
verwijten maken heeft geen zin, daar
schiet u niets mee op en voor Lies
zou dat wel eens kunnen betekenen
dat ze van kwaad tot erger vervalt.
Vergeet u niet dat de beste kan strui
kelen en wie valt heeft een handrei
king nodig. We moeten dit met be
grip en heel veel liefde onder de
ogen zien. Het is heel gemakkelijk
en de weg van de minste weerstand
om iemand die voor de verleiding of
wat ook gezwicht is, te veroordelen
en van ons af te stoten - maar het
getuigt van oneindig meer karakter
als we deze in nood verkerende mens
in onze liefde opnemen. U bent haar
moeder en ik neem aan dat u van
haar houdt, maar wanneer kunt u
haar liefde het best betonen? Juist
nu, in deze dagen, nu er het meest
behoefte aan heeft".
„U heeft gemakkelijk praten",
snikte de vrouw. „Als het kind uw
kind maar was". De tranen vloeiden,
bleven in druppels hangen in haar
doorploegd gezicht. Marion was ge
wend de mensen met wie ze in ge
sprek was recht in de ogen te kijken,
nu evenwel wendde ze de blik af. De
vrouw was ineens een zielig hoopje
mens geworden, dat niet meer op kon
tegen de vernedering en schande, die
zij zich voelde aangedaan en die haar
rechtlijnig, slechts door kleine onge
makken en zorgen aangetast bestaan-
tje dreigden te vermorzelen.
Marion gunde het interieur een
blik. Een kamer met goed onderhou
den stijlloos meubilair, met veel zorg
maar zonder fantasie neergezet. Hier
en daar een snufje van de laatste tijd,
modern doch niet passend in het ge
heel. Een smakeloze kamer zonder
sfeer, een kamer die de burgerlijk re
gelmaat, het precies uitgestippelde
leven, waarop geen inbreuk mocht
worden gepleegd, weerspiegelde.
„We spreken af" zei Marion, „dat
u er eens rustig met uw man over
praat en dan kom ik later nog eens
terug". Marion kon zich voorstellen
dat de vrouw en waarschijnlijk ook
de andere familieleden tijd, veel tijd
nodig hadden om het te verwerken,
om er zich enigszins mee te kunnen
verzoenen.
Voorlopig kon ze weinig meer
doen, ze had de onheilsboodschap
gebracht en als ze over een poosje
terugkwam zou het in het levenssche
ma zijn opgenomen en zouden ze er
vrij van emoties over kunnen praten.
„Bedankt", mompelde de vrouw bij
het afscheid. Ondanks haar misère
begreep ze dat ze op de een of an
dere manier de sociale werkster dank
verschuldigd was, maar ze bedankte
ook omdat ze in haar van anderen
afhankelijk bestaan gewend was voor
het een of ander dank te moeten zeg
gen. Terwijl het vrouwtje met de rug
van haar hand door haar van tranen
vochtig gezicht streek en er zwarte
vegen op achterliet, begaf Marion
zich naar het gemeentehuis, waar ze
haar kantoor had.
Ze kon onmiddellijk aan de slag,
want behalve het dagelijkse routine
werk wachtte haar een groepje lie
den, die haar wilde consulteren. Toen
ze het even wat rustiger had belde ze
Sandra op om met haar een afspraak
te maken voor een ontmoeting huiten
kantoortijd. Ze was zeer belangstel-'
lend naar wat die jonge sympathieke
directeur van de Greyhound onderno
men had in de zaak Lies de Waal en
wat hij had bereikt bij zijn ingenieur.
Sandra was blij de stem van Ma
rion te horen, maar ze gaf te kennen
dat ze helaas 's avonds bezet was en
alleen het weekend beschikbaar had.
Marion antwoordde dat ze daartegen
geen bezwaar had, dat haar de zater
dag of zondag ook beter uitkwam en
of ze dan maar niet moesten overeen
komen om elkaar te treffen op zater
dagavond in haar flatwoning, zo om
streeks een uur of zeven, half acht.
Sandra die zich gedurende het week
end ontslagen voelde van de zorg
voor het gezin van Viander, stemde
er graag mee in en zei dat ze zich
zou beijveren circa half acht present
te zijn. Marion woonde in een nieu
we flat, even buiten het centrum van
de stad. Op de derde verdieping had
ze twee kamers en een keukentje. De
kamer waarin 3e Sandra ontving was
licht en ruim, zeer modern ingericht
met blank-eiken meubels en gordijnen
die bedrukt waren met Picasso-ach-
tige tekeningen. Toen Sandra haar
bewondering uitte voor het interieur,
liet Marion haar ook de slaapkamer
zien en het wit-betegelde keukentje.
„Zaterdags en zondags kook ik zelf",
vertelde ze terwijl ze water opzette
voor de thee, „de andere dagen van
de week eet ik in een restaurant".
„Fantastisch heb jij het hier!" zei
Sandra opgetogen. „Ik moet me met
veel minder behelpen en tot durver
ben ik er tevreden mee geweest.
Maar nu ik dit gezien heb, begin ik
toch wel een beetje jaloers te wor
den".
Marion lachte. „Jij hebt het voor
recht van een mooi kantoor en een
baas, die uniek is in de wereld van
de industrie. Het moet een lust zijn
om met zo'n man te kunnen werken.
Hij lijkt mij een prachtmens".
Sandra knipperde met de ogen.
Moest zij de loftuiting van de ander
beamen of haar tegenspreken?
Eigenlijk zou ze voor Halmar geen
goed woord meer over moeten heb
ben, maar hem in een kwaad daglicht
stellen, dat kon ze toch ook weer
niet.
Haar aarzeling bemerkend, vroeg
Marion: „Beoordeel ik hem ver
keerd?"
„Nee, volstrekt niet", haastte San
dra zich te antwoorden. „Hij is heel
geschikt".
(wordt vervolgd)
