waaLwijkse en UnqstRaatse coucant Steeds meer landen sluiten hun grenzen voor Westerse missionarissen Thema Wereldmissiedag 1967 Stassar heeft de bril die (bij] u past. „Neem protesterende jongeren serieus" KERK MOET ZICH IN VERSNELD TEMPO VOORBEREIDEN OP HET UUR U Geen bevel - «5* m t4* ¥r Wereldmissiedag BEA-vliegiuig stort in IVIiddellandse zee: 66 doden Opticiën OUD-KINDERRECHTER MR B. KIST MAANDAG 16 OKTOBER 1967 88e JAARGANG No. 83 Gedwongen vertrek van missionarissen „Kwaadaardige elementen" Het uur U l -::j if h M w gr Hofpersoneel in rijksdienst Te veel aandacht? Rapport Tilburgse weverijen verschijnt eind november Personeel de dupe van wanbeheer bi] N.V. Ducana Saneringsplan op toeristisch gebied o v^n Uitgever Waal wij ksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen HoofdredacteurJAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2x per week Losse nummers 20 cent Abonnement p. week (0,28+ 2ct. inc.k.) ƒ0,36 p. mnd. (1,20+10 ct. inc.k') 1,30 p. kwrt. (3,40+10 ct. inc.k.) ƒ3,50 p. kwrt. p. post 4,bij girobetaling (bij incasso p. postkwit. 75 ct. extra) Advertentieprijs: 14 cent per mm. Contractadvertenties: speciaal tarief Opgericht 1878 Bureaus: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167-2002 Telegram-adres „ECHO" Op de luchthaven van Conakry, de hoofdstad van de West-Afrikaanse staat Guinée, speelden zich op 29 mei van dit jaar bewogen tonelen af. In de vertrekhal verdrong men zich rond een tamelijk verslagen groep mannen en vrouwen. Het waren de laatsten van de Europese missiona rissen, die op 1 mei door president Sékou Touré waren uitgewezen en die nu op het punt stonden te vertrekken. Alle pogingen om het besluit van de president, dat kerk en volk van Guinée zo'n zware slag toebracht, ongedaan te maken, waren mislukt. De interventies van de pauselijke delegaat en van de Afrikaanse kardinaal Zoungrana hadden niets uitgehaald. Vergeefs had de jonge inheemse aartsbisschop van Conakry, mgr. Tehidimbo, een jaar uitstel bepleit, op dat hij en zijn kleine groep Guinese priesters zich beter op de overdracht zouden kunnen voorbereiden. Het uur U, het uur van de uitwijzing en de uitdaging, was en bleef bepaald op 1 juni 1967. Er was alle reden voor de missio narissen om met grote bezorgdheid van hun christenen afscheid te ne men. Want deze geforceerde Afri- kanisering van de Guinese kerk is nauwelijks meer een uitdaging te noemen. Niet meer dan 9 priesters en een paar inheemse religieuzen zouden het werk van meer dan 150 missionarissen moeten overnemen: al het pastorale en sociale werk onder 35.000 katholieken, alle mis- sioneringsarbeid in een land met 2,5 millioen inwoners. Diezelfde morgen landde op het vliegveld een straalmachine, die 3 zwarte priesters en 5 inheemse zus ters uit Togo aanvoerde. Ook uit Senegal, Dahomey, Opper-Volta en Kongo zouden nog enkele priesters en zusters komen om de opengeval len plaatsen hier en daar te bezet ten. De Tologezen werden hartelijk, bijna onstuimig begroet. De stem ming sloeg voor een moment om. Men wist, dat ook de kerken van de nabuurlanden nog geen over schot aan eigen krachten hadden en in deze broederlijke hulp be speurde men een Afrikaanse soli dariteit en een christelijke verbon denheid, die ieder ontroerde. Maar het bleef duidelijk dat 9 Guinese priesters, ook mèt deze welkome versterking van Afrikaan se krachten uit het buitenland, nau welijks in staat zouden zijn al het werk voort te zetten, dat zij totdan met de hulp van meer dan 150 Eu ropese missionarissen hadden ge rund. De regering van Birma zond op 22 maart 1966 aan de Bisschoppen conferentie een brief, die voor de kerk van Birma een zwaar en be slissend uur aankondigde. De brief bevatte de namen van 234 buiten landse missionarissen en het bevel dat zij het land voor het einde van het jaar dienden te verlaten. Er werd geen reden voor deze uitwij zing genoemd. Men kan dit even wel vinden in de woorden die ge neraal Ne Win, het hoofd van de ■militaire regering al in 1963 had uit gesproken: „De vreemdelingen zijn voor Birma de pest. Wij moeten ons er van ontdoen". Tot de kwaadaardige elementen, die werden verwijwerd, behoorde een 93-jarige zuster, die 50 jaar lang Birmese zieken had verpleegd. De haat tegen de blanken, die zich hier openbaarde, steekt in verschil lende landen die tot voor kort on der koloniaal bewind stonden, de kop op. Eeuwenlang hebben blan ken hun gele en bruine broeders behandeld als mensen van een min der soort. Nu breekt de dag der ver gelding aan. Men kan daar begrip voor hebben. Maar zoals zo dikwijls, treft deze wraak ook de onschuldi- gen en ze spaart zelfs diegenen niet die een leven lang in grote on baatzuchtigheid aan het heil van de inheemse bevolking hebben gewijd. Wat dit jaar in Guinee en Birma is gebeurd, maakten we in Rood- China, Noord-Korea en Noord-Viet- nam al jaren geleden mee. Steeds bleef een gemeenschap van chris tenen achter, die eigenlijk nog niet op eigen benen kon staan, omdat 't haar ontbrak aan voldoende goed gevormde krachten. Bij de huidige toestand in de we reld, de groei van het zelfbewust zijn en de afkeer van blanken in de voormalige koloniale gebieden, moe ten wij er rekening mee houden dat nog andere landen hun grenzen kunnen sluiten voor Westerse mis sionarissen. De Kerk in deze landen zal zich in versneld tempo moeten voorbereiden op dat uur U, het uur waarop zij met eigen krachten het werk en het dienstbetoon zullen moeten voortzetten, dat de missio narissen in hun midden zijn begon nen. Dat uur kan eerder aanbreken ■dan we vermoed hadden of gunstig achten. Guinée was een ernstige waarschuwing. De Kerk ziet dit in. Opleidings scholen en trainingscentra, waar jonge mensen worden gevormd voor alle werk waarmee de kerk in hun land dienstbaar wil blijven aan de vooruitgang en het heil van de mensen, worden uitgebreid en ver beterd. Kosten noch moeiten wor den gespaard om het programma zo goed mogelijk af te stemmen op de toekomstige taken van de leerlin gen. De Pauselijke Missiewerken reserveren steeds grotere bedragen voor de hulp aan deze scholen en vormingscentra. President Sékou Touré heeft de Kerk verweten dat zij te weinig had gedaan voor de Afrikanisering van de geestelijkheid. Terecht rea geerde men vanuit Rome dat men iemand toch niet kan bevelen pries ter te worden. En een volk, dat nog maar zo kort vertrouwd is geraakt - JÊfÊÈLj' .1 nïn.i.l.iHmFlRv.., 1 Een pater te midden van de jeugdige inlandse bevolking, die zijn hulp zo hard nodig heeft. met de spiritualiteit van het Evan gelie, kan nog geen grote aantallen priesters en religieuzen voortbren gen. Maar niettemin kan men ook ten aanzien van de christenen in Gui née zeggen dat zij over meer eigen- landse priesters, religieuzen en ge vormde leken hadden kunnen be schikken, wanneer financiële pro blemen de opleiding daarvan niet aan banden hadden gelegd. Daarom brengen de P.M.W. dit jaar vooral déze behoefte van de jonge kerken op Wereldmissiezon dag naar voren. Zij hebben krach ten nodig die voortkomen uit het eigen volk en die in staat moeten ■zijn om het werk van de missiona- Alle 66 inzittenden aan boord van het BEA-lij nvliegtuig dat in de Mid- denlandse Zee verongelukte, zijn om het leven gekomen. Een zegsman van de BEA zei: „Het is het meest onwaarschijnlijke ongeluk van de laatste tijd". Het toestel, een Cornet- straalvliegtuig, dat woensdagavond uit Londen was vertrokken en een tussenlanding in Athene had ge maakt stortte 20 minuten voor het om 4.40 uur donderdagmorgen had moeten arriveren op Cyprus plot seling omlaag. Enkele minuten te voren had de gezagvoerder nog gezegd dat alles wel was aan boord. rissen over te nemen wanneer deze igeen opvolgers meer kunnen sturen of worden uitgewezen. Het uur U kan een bedreiging zijn, wanneer het al te vroeg komt. Het kan de kerken in de ontwikke lingslanden en hier echter ook uit dagen. Ronden we het werk van onze duizenden missionarissen tij dig en goed af? De opbrengst van de collecte op Wereldmissiedag wordt voor een belangrijk besteed aan de bouw en de exploitatie van centra, waarin jonge mensen worden voorbereid op het veelzijdige dienstwerk, dat de kerk in hun landen moet blijven ontplooien, om werkelijk te zijn wat zij moet zijn: een weg naar het heil, naar het ware geluk van allen. Het grootste deel van het hofper soneel zal in de komende jaren in gewone rijksdienst overgaan. Deze reorganisatie zal op 1 januari 1970 voltooid moeten zijn. Dit wordt 't voornaamste onderdeel van een re geringsvoorstel aan de Tweede Ka mer, waarmee de parlementaire be handeling van het wetsontwerp over de verhoging van het konink lijk inkomen hervat kan worden. De afdelingsbesturen van het geor ganiseerde hofpersoneel zijn in gro te lijnen op de hoogte gebracht van de voorgenomen veranderingen in hun ambtelijke status. Verdreven Het kleine aantal Soedanese priesters heeft Uw hulp nu meer dan ooit nodig. Wereldmissiedag dient zich zich aan en daarmede het hele veld van taken dat de Kerk krachtens haar zending onder de met-christelijke volken verricht. Het gaat deze dag niet om een bepaald kontinent, noch ook om een bepaald onderdeel van het missiewerk: het gaat om dit werk in al zijn aspecten en over heel de wereld. Wanneer PMW-N ederland dit jaar toch een bepaald probleem naar voren schuift, met de hoop dat het voorwerp mag worden van aandacht, gebed en hulp, dan is het omdat dit probleem zich voordoet over heel de breed te van het missiefront, zij het niet overal even sterk. Het is het probleem van de versnelde groei naar zelfstandig heid, die de jonge kerken door maken en moeten doormaken. Politieke en binnen-kerkelijke ontwikkelingen verhaasten sa men dit proces. Eén opdracht komt levens groot op ons af in deze tijd, aan genomen dat we geloven dat het van beslissende betekenis is voor het welzijn en het heil van de niet-christelijke volken, dat in hun midden christelijke gemeen schappen aanwezig blijven en werkzaam zullen zijn. Het is de opdracht om deze gemeenschappen met alle mid delen te helpen bij de uitbouw van hun eigen kader, bij de op leiding en vorming van mensen, die het werk van de missionaris sen moeten gaan overnemen en uitbreiden. Het is deze opdracht, die door PMW dit jaar naar voren wordt geschoven, opdat katholiek Ne derland er op Wereldmissiedag mee bezig zal zijn, biddend, zor gend en offerend. Komt u eens naar onze grootse kollektie moderne brilmonturen kijken. Wij tonen a gaarne het nieuwste, ook op het gebied van ontspiegelde brillenglazen, contactlenzen enz. Leverancier van alle ziekenfondsen STATIONSSTRAAT 88 WAALWIJK kelen vindt mr. Kist onjuist. Daar om vindt hij het bijv. ook jammer dat het kinderrecht nog geen vol ledige specialiteit is. Overal waar de belangen van een kind bij be trokken zijn, zou alleen een kinder rechter mogen oordelen, is zijn me ning. Hij twijfelt er niet aan dat in ons land goed recht wordt gespro ken, maar niet elke rechter heeft de typische eigenaardigheden van een kinderrechter, zoals het blanco staan en het serieus nemen van 'n kind. „De ouderen moeten leren de mo derne jeugd serieus te nemen. Zeg niet „het zijn schavuiten" en tracht hun protesthouding te begrijpen. Ze menen het echt niet zo negatief. Er zal heel wat meer kunnen wor den bereikt als de houding van de ouderen minder veroordelend zou zijn". Dit zegt de bijna 70-jarige mr. B. Kist, kortgeleden afgetreden als kinderrechter in Amsterdam en in Lunteren uitgeluid als voorzitter van het Nederlands Verbond der Vereniging „Pro Juventu(te", dat hij 20 jaar heeft geleid. Mr. Kist is ervan overtuigd dat de jeugd anders is dan vroeger, agressiever zelfs, maar de ouderen doen er goed aan open te staan voor elke vernieuwing Hij wenst zich positief op te stellen tegenover de vernieuwingstendezen die onder de jeugd leven, zo verklaarde hij in een geprek met enkele journalisten ter gelegenheid van zijn afscheid van „Pro Juventute". Mr. Kist er gerde zich vroeger ook aan de lange haren van nozems en provo's Nu vindt hij dat gewoon. Ook in mij heeft zich een reclassering voltrok ken. De provobeweging, zoals deze zich inmiddels heeft ontbonden, vindt mr. Kist uitermate interessant. De intelligente „protestbewegers" zijn niet content met een bepaalde situ atie en richten daartegen hun pro test. De oud-kinderrechter heeft daarvoor alle begrip. „Ik ben ook niet content over bijvoorbeeld Viet nam, waar duizenden kinderen ver minkt rondlopen ten gevolge van het oorlogsgeweld. Daar gaat een eigen ik spreken en volgt een pro test", aldus mr. Kist. Hij erkent dat de botsingen tussen de moderne en oude ethische opvattingen feller zijn geworden, maar hij vindt dat niet erg. „Het is zelfs nodig in het belang van een duidelijke nieuwe ethiek". Krijgen de protesterende jonge ren als kleine groep teveel aan dacht? Mr. Kist gelooft het niet. Hij herinnert eraan dat belangrijke pro blemen nimmer door een grote groep zijn opgelost of gewijzigd. Het zijn de enkelingen die zich daarvoor het eerst inspannen en als katalysator optreden. De jeugd beoordelen op basis van vastliggende normen en wetsarti- Eind november zal een rapport worden uitgebracht omtrent de si tuatie in een 12-tal meest Brabant se strij kgarenwollenstof f enfabrie- ken (weverijen), waarvan er negen in Tilburg zijn gevestigd, aldus is van de zijde van de „Fenewol" me degedeeld. De opdracht tot dit rap port werd vorig jaar november met overheidssubsidie gegeven aan een commissie o.l.v. prof. dr. Goldschmidt. Na interne bestude ring zal het rapport nog voor eind 1967 in de openbaarheid worden gebracht. Verwacht wordt dat kort daarna, aan de hand van een sa menvatting, door de Minister van Economische Zaken een nota bij de Tweede Kamer zal worden inge diend. Geen loon en geen vakantiegeld voor het personeel, een schuld van naar schatting vijf tot acht ton, ze ker 80 processen die samen 1,3 miljoen gulden kunnen kosten, een achterstand van 50 tot 60 duizend gulden aan het pensioenfonds; kort om een stuurloos bedrijf in een complete financiële chaos. Dit is wat de twee verdwenen di recteuren-eigenaars hebben achter gelaten van de NV Ducana Neder land in Geldermalsen, een kleine fabriek van aluminium voorzetra men en deurstrips, die een week geleden failliet is verklaard. „Het is werkelijk iets ontzettends" zegt de curator mr. H. van Heijnin- gen uit Zaltbommel, „een vreselijke janboel. Er is duidelijk' sprake van wanbeheer, met vermoedelijk ook grote uitgaven in de privésfeer, maar daarover valt nog niets te be wijzen. Ik ben nu pas een week be zig en ik trof een zeer verwarde toestand aan, een chaos." Naar aanleiding van het feit dat het toeristisch bezoek van buiten landers aan de provincie nog toe neemt, de grote steden als geheel over hun hoogtepunt heen zijn en het idee dat deze kwestie niet op te lossen is met de bouw van nieuwe hotels alleen, wordt in het jaarver slag 1966 van Horeca, de Nederland se Bond van Werkgëvers in Hotel-, Restaurant-, Café- en Aanverwante bedrijven, het instellen van een deugdelijk marktonderzoek bepleit. Dit, omdat het internationale toeris me een kwetsbare zaak is, waarop factoren van allerlei aard van in vloed zijn, binnenlandse en buiten landse. Bij een dergelijk onderzoek zul len plaatselijke belangen geen rol mogen spelen, doch slechts de vraag wat in het buitenland verkoopbaar is als Nederlandse toeristische trek pleister (s). Hierop zal een verkoop campagne (gericht moeten zijn, waarbij de krachten gebundeld die nen te worden. Mogelijk moet hieraan een sane ringsplan op toeristisch gebied voorafgaan, waarbij gedacht wordt aan aanpassing van de hotellerie aan het internationale peil, maat regelen om vervuiling van stran den, bos en heide tegen te gaan, op voeding van de jeugd, die menig vakantieoord onbewoonbaar dreigt te maken, doordringen van het ho- reca-personeel van de gedachte dat vriendelijkheid en beleefdheid niets kost, maar wel veel oplevert etc.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1967 | | pagina 1