SPORTPRAAT
orni
fa#
ie lijfde Colonne
Smidje Verholen en de veedieven van Texas
Nieuwe indeling van KNVB niet
helemaal bevredigend
meubelen
tyanje <uit.
mw/mm
GEEN VERSTERKTE DEGRADATIE IN DE ERE-DIVISIE
Ma&tAét nootdett
11
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 12 JULI 1968
11
Feitelijk geen
degradatie in de
ere-divisie
van
Complete
Woning-
Inrichting
Kanoërs naar
Zwitserland
Chauffeur van de
Tour de France-
pSoeg
PERPIGNAN «Jg
R.-ROMEU
7 /ietb&vtvTtcuikzijk
At R ILL AC
•HET PROFIELVAN DETOUR
Komend seizoen wordt er geen versterkte degradatie toegepast in de ere
divisie, die er als volgt uitziet: Ajax, Feijenoord, ADO, DOSDWS,
Go Ahead, GV AVMVVFC Twenthe, Fortuna-Sittar dial combinatie,
Holland Sport, AZ/67, NAC, NEC, PSV, Telstar en Volendam. Alleen
de no's voorlaatst en laatst degraderen naar de eerste divisie. De ver
sterkte degradatie in de eerste divisie blijft wel van kracht: de no's 16,
17 en 18 degraderen naar de tweede divisie. Daar de no's 1, 1 en 3 van
de tweede divisie overgaan blijft het aantal van 18 le divisie-clubs ge
handhaafd.
Doordat de KNVB, sectie betaald
voetbal, een aantal manipulaties te
weeg bracht, is men gekomen tot drie
afdelingen van 18 semiprofclubs. He
lemaal bevredigend is een en ander
niet, ook al omdat de KNVB na af
loop van deze competitie, enige clubs,
die in feite waren gedegradeerd, toch
iveer de hand boven het hoofd hield.
Hiervan profiteerden DOS en For
tuna! Sittardia, waarbij mag worden
aangetekend, dat Fortuna en Sittardia
een fusie aangingen. In de eredivisie
vonden dus geen degradatie plaats,
terwijl men vorig seizoen aankondig-
TILBURG
FIUSPLBIN 86-88 tel. 88080
BiwHensten l#n 1 n I
■toppan voor da deur.
Volop parkeergelegenheid
de, dat drie clubs terug moesten naar
de le divisie. Ook het aantal degra
danten uit de le divisie werd terug
gebracht op twee: VVV en Velox.
RCH speelde een extra wedstrijd te
gen VVV, die in een gelijk spel ein
digde. In de tweede beslissende ont
moeting won RCH met 4 - 3 en blijft
daardoor le divisieclub.
De sectie betaald voetbal heeft in
de afgelopen weken vreemde beslis
singen genomen, waarover via pers
en radio veel kritiek is geuit. Het
heeft geen zin meer hierop nogmaals
terug te komen. Een feit is, dat de
NKVB zich moet houden aan vast
omlijnde regels, daar een degradatie
regeling, zoals afgelopen seizoen was
vastgesteld, nu een lachertje blijkt te
zijn. Het feit- dat slechts drie clubs
uit het betaalde voetbal verdwenen
(Hilversum, Xerxes/'DHC, terwijl
Fortuna/54 en Sittardia 'n fusie aan
gingen) is debet aan een en ander.
Volgend jaar zullen ongetwijfeld
opnieuw clubs teruggaan en zal men
andermaal een „kunstgreep" moeten
toepassen. Voorlopig houden we het
maar op 3x18, met in de toekomst
een teruggaan naar 3x16. Dan heeft
de KNVB zijn zin en behoeven de
semiprofclubs, die dan nog zijn over
gebleven in het betaald voetbal, min
der wedstrijden te spelen. Want een
competitie, die tot medio juni of later
duurt, is te veel omvattend. Tot slot
nog de indeling eerste divisie: Blauw
Wit, SC Cambuur, FC Den Bosch,
DFC, Eindhoven, Elinkwijk, Haar
lem, Heracles, HVC, RBC, SVV, Vi
tesse, De Volewijckers, Willem II,
Wageningen, Helmond Sport, Veen-
dam en RCH.
Tweede divisie: AGOVV, De Baro
nie, SC Drenthe, EDO, Excelsior,
Fortuna VI., SC Gooiland, De Graaf
schap, Heerenveen, Hermes DVS,
Limburgia, NOAD, PEC, Roda JC,
Velox, VVV, ZFC en Zw. Boys,
Voor de B-elftallen heeft men thans
een regionale indeling gemaakt om
de kosten te besparen. Er zijn drie
afdelingen van elk 18 clubs. De no's
1 tot en met 6 promoveren volgend
seizoen naar de nieuw te vormen le
klasse.
De Nederlandse topkanoselectie be
reidt zich intensief voor op de Olym-
1 pische Spelen. Er wordt hard ge-
FEUILLETON
door Evan John
11.
Hij toonde meer belangstelling
voor de volgende bladzijden en voor
zekere bijzonderheden Ignatius Gru-
la's persoon betreffende. Nadat hij
op dit punt zijn geheugen had op
gefrist, deed hij iets, wat een oog
getuige zo die aanwezig ware
geweest buitgengewoon verbaasd
zou hebben; hij wierp het paspoort
in net knetterende vuur.
Dat vereiste de nodige zorg. Hij
moest het paspoort uit de vlammen
redden, zodra het vuur verder vrat
dan gewenst was. De naam Ignati
us Grula moest duidelijk leesbaar
cp de omslag blijven staan. Het
r.ummer eronder eveneens. Overi
gens liet mijnheer Wheeler het vuur
rustig vreten aan datgene wat hem
en zijn lastgevers minder goed te
pas kwam Grula's foto, zijn juis
te leeftijd, zijn bruine ogen en vaal-
bruine haar. Niet dat men nu zo bij
zonder op zulke kleinigheden lette!
Maar wat werkelijk heel belang
rijk was, en wat voorgoed en af
doend moest verdwijnen, dat was de
mededeling dat Grula ongehuwd
naar Spanje was gegaan. Groot-Brit-
tannië had indertijd een overvloed
van passen naar Spanje afgegeven,
en men zou misschien denken dat
'n duizendtal voldoende was om
een heel leger van slimme agenten
vrijheid van grensovertocht te ver
schaffen. Maar het aantal van die
agenten nam zulke geweldige af
metingen aan, dat hun superieuren
veel plezier zouden beleven aan een
klein brandje, waardoor het moge
lijk werd twee agenten 'n man
nelijke en een vrouwelijke onder
de doorluchtige bescherming van
Z.M. de Koning van Engeland, naar
Amerika te verschepen.
Het werk was gebeurd en gelukt,
en de verkoolde resten uit het vuur
gered. Nu konden ze naar het Pas
poortenbureau gezonden worden,
onder aanbieding van excuses voor
een klein, huiselijk ongelukje, en
met een vriendelijk verzoek om een
nieuw exemplaar.
Natuurlijk zou het Paspoortenbu
reau de oorspronkelijke aanvraag
van 1937 opzoeken. Dat moest lei
den tot het vinden van een lichtelijk
bewerkt formulier, volgens hetwelk
Ignatius Grula een paar jaren eer
der geboren was dan in werkelijk
heid en dat hem daarenboven het
bezit van een echtgenote toeschreef.
Dat formulier moest er uitzien alsof
bet tien jaar oud was en daarom
lag het nu op een kantoor in Soho
traind, veel gevaren en de prestaties
in internationale wedstrijden zijn dan
ook in stijgende lijn. Op het moment,
dat we deze regels schrijven, is de
kanoploeg voor Mexico nog niet be
kend. De zeer actieve coach van de
Kanobond, de heer Karei Muys (36),
wacht hiermee net zo lang .tot hij vol
ledige zekerheid over het maximale
kunnen der kanovaarders heeft. Eind
augustus of in de eerste dagen van
september vertrekt de definitieve se
lectie naar Zwitserland - een deel,
dat net zo hoog gelegen is als waar
de wedstrijden in Mexico worden ge
houden - voor de laatste voorberei
dingen. Karei Muys neemt geen risi
co's en zal slechts die kanoërs aanwij
zen, die kans maken op een beste
plaats in de eindrangschikking. Hoe
wel men nooit tevoren weet wat het
gaat worden, mag worden verwacht,
dat de Nederlandse kano-selectie een
of meer medailles zal veroveren.
Vooral bij de dames hebben we
troeven: Mieke Jaapies en Theo
Duif. In de K 2 500 m. is dit koppel
zeer sterk. Op de K 1 500 m. kan
veel worden verwacht van Mieke
Paapies, die de laatste jaren de beste
kanovaarster is van Nederland. Bij de
heren hebben we goede kanshebbers
in Paul Hoekstra en Anton Geurts.
Voor laatstgenoemde kanoveteraan
wordt het de laatste Olympische Spe
len. Geurts neemt al meer dan 10 ja
ren een toonaangevende plaats in bij
de kanosport, maar de jaren gaan nu
zo langzamerhand wel tellen.
Gelukkig zijn er jongeren, die bij
intensieve training zijn plaats straks
kunnen overnemen. Ook Paul Bun
schoten ziet het einde van zijn kano
carrière naderen. Niet zo lang gele
den kondigde de 35-jarige Bunscho
ten aan, dat hij er mee stopt. „Ik kan
die zivare verplichtingen niet meer
nakomen. Mijn gezin lijdt er onder.
Ik geef het op. Dan maar geen Mexi
co", aldus Bunschoten. Een week na
deze uitspraak trainde hij weer inten
sief en nam hij deel aan belangrijke
wedstrijden. Crack Bunschoten heeft
zich bedacht 'en wil dit seizoen nog
zijn beste krachten geven. Maar dan
stopt hij er absoluut mee. Zo wordt er
nu gezegd. We wachten maar af
De nieuwe Nederlandse Tour de
France-ploegchauffeur heet Freek op
't Einde uit Westzaan. Een 29-jarige
blonde lange jongeman, die tot taak
heeft de wagen deskundig te bestu
ren over moeilijke wegen. Ploegleider
en zijn baas is Ab Geldermans. Op
't Einde was erg verbaasd toen hij 'n
telefoontje kreeg van de heer Wim
van Steenbergen, sportcommissielid
van de KNWU. Hij als onbekende
Westzaner, die wel eens een ploeg in
het buitenland had vergezeld, was zo
maar gevraagd dat machtige Tour
circus mee te maken. De Westzaner
zei gretig „ja" en thans rijdt hij al
geruime tijd in de Tour, als chauf
feur dan.
Op 't Einde heeft geen enkele er
varing als wielrenner. Hij weet nau
welijks hoe hij moet zitten op een
racefiets. Zes jaren geleden kreeg
Freek zijn eerste opdracht een ploeg
te vergezellen. Zijn werkgever van
Televisier vroeg het hem en Freek
voldeed aan diens verzoek. Nadien is
hij met meer amateurploegen meege
reisd, maar een Tour-ervaring is voor
hem nog geheel nieuw. Als het goed
gaat, zal men hem ongetwijfeld vol
gend jaar weer vragen.
15e ETAPPE-14 JU LI _233km
14e ETAPPE_12JUU_231 km
èrnere200m_ -
Prades
M. Louis
„r-v >rrPerche1579mf
Puigcerdia/^.12!7!!!
SPAM JE
Cashes 191 km
Mazamet
Sonnac
13juli rustdag
16eETAPPE_15JUU-200 km
èuillade
Conguea
vilefranche
Salvetah
Carmaux
I'Hermet
1 CEVTR. MASSIEF-.-ALPEN—r JURA-,.
v vi' v v
PYRENEEEN
r-ATLA'ÏÏ. KUST-^
Start -rBELGIE,
2 I
R j
i 7. q '7
-14e etappe. 9-
1e.t/m10etappe,27juni-8juli
mw i
127.
Sambo schrok zó, dat hij onmid
dellijk op zijn knieën neerviel en
losbarstte in een klagelijk geween.
„Sambo heeft niet omspres geprikt"
snikte hij. Maar smidje Verholen
moest lachen en zei: „Het is allang
weer over, hoor! Maak jij nu maar
gauw mijn broek af, dan kan ik ten
minste weer laten zien, wie ik ben".
Ijverig voltooide Sambo het begon
nen herstelwerk en even later kun
nen we smidje Verholen al in het
cowboyverblijf zien zitten. Billie de
Liqker, Slim Goldsilver en Doeglas
de Verschrikkelijke luisterden iet
wat ongelovig naar hem, toen hij
een tabletje liet zien, dat in papier
gewikkeld was. „Let op. jongens",
zei de smid. „Andy dacht, dat dit
een stukje chocola was. Maar dat is
het niet. Het is een soepblokje en
mijn hoofd eraf als dit soepblokje
niet gemaakt is van de koeien, die
hier in en om Cowtown gestolen
zijn!" „As-je-me-nouü" riep Billie
de Licker. „Dus ook stukkies van
onze eigen koeien zitten in die blok
kies! Meen je dat nou werkelijk?
Hoe kom je aan die wijsheid?" „Uit
je ogen kijken en je hersens gebrui.
ken, dat is mijn devies", zei smidje
Verholen, „Daarom ben ik ervan
overtuigd, dat ik gelijk heb. Ik kan
mijn stelling alleen niet bewijzen en
zonder bewijs begin je niks. Daar
om wil Stinky Andy er ook niks van
weten. Maar ik zal het bewijs leve
ren, of mijn naam is geen smidje
Verholen!" „Hoe dan?" vroeg Slim
Goldsilver nieuwsgierig. „Ik wil on
gemerkt met een transport gestolen
koeien mee", legde de smid toen uit
en de cowboys keken alsof ze het in
Keulen hoorden donderen. „Ja ja,
kijken jullie maar niet zo ongelovig"
lachte de smid. „Weet ie wat ik van
plan ben? Ik.." Toen daalde zijn
stem tot een onhoorbaar gefluister
en daarom kunnen wij onmogelijk
weergeven wat hij allemaal zei.
Maar de cowboys schenen hem toch
wel te geloven, want Billie zei:
„Jonge, jonge, Verholen, als dat
lukt, dan is het de moeite waard
vannacht een kudde van tweehon
derd koeien buiten te laten! Ik ben
je man. Verholen! Ik doe mee! Die
koeien blijven buiten!" „Dank je
wel, makkers", lachte de smid blij.
te drogen na een onderdompeling in
koude thee. Er moest een handteke
ning van een dokter op voorkomen,
en op het Paspoorttenbureau zou
men waarschijnlijk niet de moeite
nemen, het tegenwoordige adr^
van dokter Malets op te sporen. Er
bieef slechts één probleem over, en
de oplossing daarvan was niet Whee
lers zaak. Iemand moest Ignatius
Grula's echte aanvraag uit de dos
siers van het bureau lichten, en
vervangen door het geloofwaardige
document dat mijnheer Wheeler in
Soho aan het fabriceren was.
Tegen het middaguur was de ope
ratie volbracht. De chirurg was han
dig en een man van ondervinding.
Hij legde de verkoolde overblijfse
len weer in de safe, om ze het per
soneel van het Paspoortenbureau
voor ogen te toveren, zodra hij be
richt zou hebben ontvangen, dat de
een of ander het resterend gedeel
te van de affaire had klaargespeeld.
Hij vouwde het aanvraagformulier
op, dat nu mooi lichtgeel geworden
was, en waarop dokter Malets' ,,'45"
onopvallend veranderd was in ,.'37".
Daarna deed hij het in een envelop
pe, en ging op weg naar iemand, die
cpdracht had het op zijn beurt weer
aan „iemand" te geven.
Eerstbedoelde persoon wachtte op
hem achter het Kinderziekenhuis in
Great Ormond Street. Nadat Whee
ler er zich voorzichtig van had over
tuigd dat niemand hem volgde, ging
hij een verlaten achtertuin in, snuf
felde eens in een hoop puin en liet
daarbij een enveloppe tussen de
steenbrokken achter. Na dit gedaan
te hebben, ging hij zichzelf op een
borrel trakteren. Dit had hij wel
verdiend, meende hij, na een hele
ochtend werken.
Reeds vóór de oorlog, toen er
trouwens heel wat meer te doen viel
was het archief van het Paspoorten
bureau uit zijn al te bekrompen
huisvesting gegroeid. Tegen een ge
ringe huursom hadden de dossiers
onderdak gevonden in verschillende
Londense gebouwen. Die van de ja
ren 1933 tot 1938 waren, nogal zon
derling, geherbergd in de gewelven
onder een katholieke kerk. Er gin
gen een paar dagen overheen, eer
de enveloppe aldaar arriveerde,
waarna het inliggende formulier
verruild werd met het oorspronke
lijke document, dat zo onhoffelijk
het bestaan van een mevrouw Grula
had verzwegen. Maar nu was het
dan gebeurd. Iemand had het ver
trouwen van zijn of haar werkgever
misbruikte, en had daarvoor 'n heel
behoorlijke beloning gekregen. Mijn
heer David Wheeler kreeg bericht
dat het ogenblik daar was om hei'
beschadigde paspoort, tegelijk met
een verzoek tot vernieuwing, op te
sturen, opdat een ietwat gemetamor
foseerde schoenlapper uit Oxfordshi
re met zijn vrouw naar Amerika
kon gaan, om daar enige zeer merk
waardige zaken af te handelen.
Alles verliep met de regelmaat
van een uurwerk. Korte tijd later
vertrokken de reizigers, en wat la
ter passeerden zij de grens, hoffe
lijk doorgelaten door Amerikaanse
douanebeambten, die hoegenaamd
geen bezwaar hadden tegen toela
ting van hun Britse bondgenoten.
Toen was er één ding over het
hoofd gezien, ofschoon niet door
mijnheer Wheeler terwijl zulks
trouwens voor het ogenblik van
geen belang was. In de noordelijke
hoofdstad, waar het paspoort zeven
jaar geleden vertoefd had, beschikte
men over een ontzaglijke hoeveel
heid gegevens, die te allen tijde en
cveral wel eens te pas konden ko
men. Die gegevens werden zo accu
raat en zo recent mogelijk bijge
houden, maar in onze verdorven,
rumoerige wereld zijn fouten nu
eenmaal onvermijdelijk. Eén van
die gegevens was en men had er
van kennis gegeven aan mijnheer
Wheelers superieuren dat de oor
spronkelijke Ignatius Grula niet in
Oxfordshire woonde, maar in een
andere wereld. Volgens verkregen
inlichtingen was hij voor Albacete
de heldendood gestorven. Dat was
een vergeeflijke fout. Toen generaal
Franco met bommenwerpers en ma
chinegeweren Barcelona naderde,
waren de Republikeinse archieven
overhoop geraakt.
HOOFDSTUK 7
Het was begonnen na die avond
dat Marjorie Stevens een bezoek aan
de bioscoop had gebracht. Het jonge
meisje dat samen met haar op ka
mers woonde, was de omgang met
Marjorie steeds moeilijker gevallen.
Marjorie scheen voortdurend te pie
keren over dingen, waarover ze niet
praten wilde. Ze viel om de haver
klap bits uit, wat van tijd tot tijd
afgewisseld werd door sentimentele
huilbuien, die nog ondraaglijker wa
ren. Het einde ook van hun
vriendschap was geweest dat zij
overging tot het doen van dingen,
die niet anders dan stiekum geheten
konden worden. Toen haar vriendin
op 'n avond onverwacht vroeg thuis
kwam en daar Marjorie en 'n on
aangenaam uitziende, houterige man
aantrof, snuffelde in haar eigen
trieven alsof ze haar er van ver
dachten dat ze Marjorie bespioneer
de! bleek het wel hoog tijd om
een andere woning en ander gezel
schap te zoeken.
(Wordt vervolgd)