SPORTPRAAT orni fa# ie lijfde Colonne Smidje Verholen en de veedieven van Texas Nieuwe indeling van KNVB niet helemaal bevredigend meubelen tyanje <uit. mw/mm GEEN VERSTERKTE DEGRADATIE IN DE ERE-DIVISIE Ma&tAét nootdett 11 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 12 JULI 1968 11 Feitelijk geen degradatie in de ere-divisie van Complete Woning- Inrichting Kanoërs naar Zwitserland Chauffeur van de Tour de France- pSoeg PERPIGNAN «Jg R.-ROMEU 7 /ietb&vtvTtcuikzijk At R ILL AC •HET PROFIELVAN DETOUR Komend seizoen wordt er geen versterkte degradatie toegepast in de ere divisie, die er als volgt uitziet: Ajax, Feijenoord, ADO, DOSDWS, Go Ahead, GV AVMVVFC Twenthe, Fortuna-Sittar dial combinatie, Holland Sport, AZ/67, NAC, NEC, PSV, Telstar en Volendam. Alleen de no's voorlaatst en laatst degraderen naar de eerste divisie. De ver sterkte degradatie in de eerste divisie blijft wel van kracht: de no's 16, 17 en 18 degraderen naar de tweede divisie. Daar de no's 1, 1 en 3 van de tweede divisie overgaan blijft het aantal van 18 le divisie-clubs ge handhaafd. Doordat de KNVB, sectie betaald voetbal, een aantal manipulaties te weeg bracht, is men gekomen tot drie afdelingen van 18 semiprofclubs. He lemaal bevredigend is een en ander niet, ook al omdat de KNVB na af loop van deze competitie, enige clubs, die in feite waren gedegradeerd, toch iveer de hand boven het hoofd hield. Hiervan profiteerden DOS en For tuna! Sittardia, waarbij mag worden aangetekend, dat Fortuna en Sittardia een fusie aangingen. In de eredivisie vonden dus geen degradatie plaats, terwijl men vorig seizoen aankondig- TILBURG FIUSPLBIN 86-88 tel. 88080 BiwHensten l#n 1 n I ■toppan voor da deur. Volop parkeergelegenheid de, dat drie clubs terug moesten naar de le divisie. Ook het aantal degra danten uit de le divisie werd terug gebracht op twee: VVV en Velox. RCH speelde een extra wedstrijd te gen VVV, die in een gelijk spel ein digde. In de tweede beslissende ont moeting won RCH met 4 - 3 en blijft daardoor le divisieclub. De sectie betaald voetbal heeft in de afgelopen weken vreemde beslis singen genomen, waarover via pers en radio veel kritiek is geuit. Het heeft geen zin meer hierop nogmaals terug te komen. Een feit is, dat de NKVB zich moet houden aan vast omlijnde regels, daar een degradatie regeling, zoals afgelopen seizoen was vastgesteld, nu een lachertje blijkt te zijn. Het feit- dat slechts drie clubs uit het betaalde voetbal verdwenen (Hilversum, Xerxes/'DHC, terwijl Fortuna/54 en Sittardia 'n fusie aan gingen) is debet aan een en ander. Volgend jaar zullen ongetwijfeld opnieuw clubs teruggaan en zal men andermaal een „kunstgreep" moeten toepassen. Voorlopig houden we het maar op 3x18, met in de toekomst een teruggaan naar 3x16. Dan heeft de KNVB zijn zin en behoeven de semiprofclubs, die dan nog zijn over gebleven in het betaald voetbal, min der wedstrijden te spelen. Want een competitie, die tot medio juni of later duurt, is te veel omvattend. Tot slot nog de indeling eerste divisie: Blauw Wit, SC Cambuur, FC Den Bosch, DFC, Eindhoven, Elinkwijk, Haar lem, Heracles, HVC, RBC, SVV, Vi tesse, De Volewijckers, Willem II, Wageningen, Helmond Sport, Veen- dam en RCH. Tweede divisie: AGOVV, De Baro nie, SC Drenthe, EDO, Excelsior, Fortuna VI., SC Gooiland, De Graaf schap, Heerenveen, Hermes DVS, Limburgia, NOAD, PEC, Roda JC, Velox, VVV, ZFC en Zw. Boys, Voor de B-elftallen heeft men thans een regionale indeling gemaakt om de kosten te besparen. Er zijn drie afdelingen van elk 18 clubs. De no's 1 tot en met 6 promoveren volgend seizoen naar de nieuw te vormen le klasse. De Nederlandse topkanoselectie be reidt zich intensief voor op de Olym- 1 pische Spelen. Er wordt hard ge- FEUILLETON door Evan John 11. Hij toonde meer belangstelling voor de volgende bladzijden en voor zekere bijzonderheden Ignatius Gru- la's persoon betreffende. Nadat hij op dit punt zijn geheugen had op gefrist, deed hij iets, wat een oog getuige zo die aanwezig ware geweest buitgengewoon verbaasd zou hebben; hij wierp het paspoort in net knetterende vuur. Dat vereiste de nodige zorg. Hij moest het paspoort uit de vlammen redden, zodra het vuur verder vrat dan gewenst was. De naam Ignati us Grula moest duidelijk leesbaar cp de omslag blijven staan. Het r.ummer eronder eveneens. Overi gens liet mijnheer Wheeler het vuur rustig vreten aan datgene wat hem en zijn lastgevers minder goed te pas kwam Grula's foto, zijn juis te leeftijd, zijn bruine ogen en vaal- bruine haar. Niet dat men nu zo bij zonder op zulke kleinigheden lette! Maar wat werkelijk heel belang rijk was, en wat voorgoed en af doend moest verdwijnen, dat was de mededeling dat Grula ongehuwd naar Spanje was gegaan. Groot-Brit- tannië had indertijd een overvloed van passen naar Spanje afgegeven, en men zou misschien denken dat 'n duizendtal voldoende was om een heel leger van slimme agenten vrijheid van grensovertocht te ver schaffen. Maar het aantal van die agenten nam zulke geweldige af metingen aan, dat hun superieuren veel plezier zouden beleven aan een klein brandje, waardoor het moge lijk werd twee agenten 'n man nelijke en een vrouwelijke onder de doorluchtige bescherming van Z.M. de Koning van Engeland, naar Amerika te verschepen. Het werk was gebeurd en gelukt, en de verkoolde resten uit het vuur gered. Nu konden ze naar het Pas poortenbureau gezonden worden, onder aanbieding van excuses voor een klein, huiselijk ongelukje, en met een vriendelijk verzoek om een nieuw exemplaar. Natuurlijk zou het Paspoortenbu reau de oorspronkelijke aanvraag van 1937 opzoeken. Dat moest lei den tot het vinden van een lichtelijk bewerkt formulier, volgens hetwelk Ignatius Grula een paar jaren eer der geboren was dan in werkelijk heid en dat hem daarenboven het bezit van een echtgenote toeschreef. Dat formulier moest er uitzien alsof bet tien jaar oud was en daarom lag het nu op een kantoor in Soho traind, veel gevaren en de prestaties in internationale wedstrijden zijn dan ook in stijgende lijn. Op het moment, dat we deze regels schrijven, is de kanoploeg voor Mexico nog niet be kend. De zeer actieve coach van de Kanobond, de heer Karei Muys (36), wacht hiermee net zo lang .tot hij vol ledige zekerheid over het maximale kunnen der kanovaarders heeft. Eind augustus of in de eerste dagen van september vertrekt de definitieve se lectie naar Zwitserland - een deel, dat net zo hoog gelegen is als waar de wedstrijden in Mexico worden ge houden - voor de laatste voorberei dingen. Karei Muys neemt geen risi co's en zal slechts die kanoërs aanwij zen, die kans maken op een beste plaats in de eindrangschikking. Hoe wel men nooit tevoren weet wat het gaat worden, mag worden verwacht, dat de Nederlandse kano-selectie een of meer medailles zal veroveren. Vooral bij de dames hebben we troeven: Mieke Jaapies en Theo Duif. In de K 2 500 m. is dit koppel zeer sterk. Op de K 1 500 m. kan veel worden verwacht van Mieke Paapies, die de laatste jaren de beste kanovaarster is van Nederland. Bij de heren hebben we goede kanshebbers in Paul Hoekstra en Anton Geurts. Voor laatstgenoemde kanoveteraan wordt het de laatste Olympische Spe len. Geurts neemt al meer dan 10 ja ren een toonaangevende plaats in bij de kanosport, maar de jaren gaan nu zo langzamerhand wel tellen. Gelukkig zijn er jongeren, die bij intensieve training zijn plaats straks kunnen overnemen. Ook Paul Bun schoten ziet het einde van zijn kano carrière naderen. Niet zo lang gele den kondigde de 35-jarige Bunscho ten aan, dat hij er mee stopt. „Ik kan die zivare verplichtingen niet meer nakomen. Mijn gezin lijdt er onder. Ik geef het op. Dan maar geen Mexi co", aldus Bunschoten. Een week na deze uitspraak trainde hij weer inten sief en nam hij deel aan belangrijke wedstrijden. Crack Bunschoten heeft zich bedacht 'en wil dit seizoen nog zijn beste krachten geven. Maar dan stopt hij er absoluut mee. Zo wordt er nu gezegd. We wachten maar af De nieuwe Nederlandse Tour de France-ploegchauffeur heet Freek op 't Einde uit Westzaan. Een 29-jarige blonde lange jongeman, die tot taak heeft de wagen deskundig te bestu ren over moeilijke wegen. Ploegleider en zijn baas is Ab Geldermans. Op 't Einde was erg verbaasd toen hij 'n telefoontje kreeg van de heer Wim van Steenbergen, sportcommissielid van de KNWU. Hij als onbekende Westzaner, die wel eens een ploeg in het buitenland had vergezeld, was zo maar gevraagd dat machtige Tour circus mee te maken. De Westzaner zei gretig „ja" en thans rijdt hij al geruime tijd in de Tour, als chauf feur dan. Op 't Einde heeft geen enkele er varing als wielrenner. Hij weet nau welijks hoe hij moet zitten op een racefiets. Zes jaren geleden kreeg Freek zijn eerste opdracht een ploeg te vergezellen. Zijn werkgever van Televisier vroeg het hem en Freek voldeed aan diens verzoek. Nadien is hij met meer amateurploegen meege reisd, maar een Tour-ervaring is voor hem nog geheel nieuw. Als het goed gaat, zal men hem ongetwijfeld vol gend jaar weer vragen. 15e ETAPPE-14 JU LI _233km 14e ETAPPE_12JUU_231 km èrnere200m_ - Prades M. Louis „r-v >rrPerche1579mf Puigcerdia/^.12!7!!! SPAM JE Cashes 191 km Mazamet Sonnac 13juli rustdag 16eETAPPE_15JUU-200 km èuillade Conguea vilefranche Salvetah Carmaux I'Hermet 1 CEVTR. MASSIEF-.-ALPEN—r JURA-,. v vi' v v PYRENEEEN r-ATLA'ÏÏ. KUST-^ Start -rBELGIE, 2 I R j i 7. q '7 -14e etappe. 9- 1e.t/m10etappe,27juni-8juli mw i 127. Sambo schrok zó, dat hij onmid dellijk op zijn knieën neerviel en losbarstte in een klagelijk geween. „Sambo heeft niet omspres geprikt" snikte hij. Maar smidje Verholen moest lachen en zei: „Het is allang weer over, hoor! Maak jij nu maar gauw mijn broek af, dan kan ik ten minste weer laten zien, wie ik ben". Ijverig voltooide Sambo het begon nen herstelwerk en even later kun nen we smidje Verholen al in het cowboyverblijf zien zitten. Billie de Liqker, Slim Goldsilver en Doeglas de Verschrikkelijke luisterden iet wat ongelovig naar hem, toen hij een tabletje liet zien, dat in papier gewikkeld was. „Let op. jongens", zei de smid. „Andy dacht, dat dit een stukje chocola was. Maar dat is het niet. Het is een soepblokje en mijn hoofd eraf als dit soepblokje niet gemaakt is van de koeien, die hier in en om Cowtown gestolen zijn!" „As-je-me-nouü" riep Billie de Licker. „Dus ook stukkies van onze eigen koeien zitten in die blok kies! Meen je dat nou werkelijk? Hoe kom je aan die wijsheid?" „Uit je ogen kijken en je hersens gebrui. ken, dat is mijn devies", zei smidje Verholen, „Daarom ben ik ervan overtuigd, dat ik gelijk heb. Ik kan mijn stelling alleen niet bewijzen en zonder bewijs begin je niks. Daar om wil Stinky Andy er ook niks van weten. Maar ik zal het bewijs leve ren, of mijn naam is geen smidje Verholen!" „Hoe dan?" vroeg Slim Goldsilver nieuwsgierig. „Ik wil on gemerkt met een transport gestolen koeien mee", legde de smid toen uit en de cowboys keken alsof ze het in Keulen hoorden donderen. „Ja ja, kijken jullie maar niet zo ongelovig" lachte de smid. „Weet ie wat ik van plan ben? Ik.." Toen daalde zijn stem tot een onhoorbaar gefluister en daarom kunnen wij onmogelijk weergeven wat hij allemaal zei. Maar de cowboys schenen hem toch wel te geloven, want Billie zei: „Jonge, jonge, Verholen, als dat lukt, dan is het de moeite waard vannacht een kudde van tweehon derd koeien buiten te laten! Ik ben je man. Verholen! Ik doe mee! Die koeien blijven buiten!" „Dank je wel, makkers", lachte de smid blij. te drogen na een onderdompeling in koude thee. Er moest een handteke ning van een dokter op voorkomen, en op het Paspoorttenbureau zou men waarschijnlijk niet de moeite nemen, het tegenwoordige adr^ van dokter Malets op te sporen. Er bieef slechts één probleem over, en de oplossing daarvan was niet Whee lers zaak. Iemand moest Ignatius Grula's echte aanvraag uit de dos siers van het bureau lichten, en vervangen door het geloofwaardige document dat mijnheer Wheeler in Soho aan het fabriceren was. Tegen het middaguur was de ope ratie volbracht. De chirurg was han dig en een man van ondervinding. Hij legde de verkoolde overblijfse len weer in de safe, om ze het per soneel van het Paspoortenbureau voor ogen te toveren, zodra hij be richt zou hebben ontvangen, dat de een of ander het resterend gedeel te van de affaire had klaargespeeld. Hij vouwde het aanvraagformulier op, dat nu mooi lichtgeel geworden was, en waarop dokter Malets' ,,'45" onopvallend veranderd was in ,.'37". Daarna deed hij het in een envelop pe, en ging op weg naar iemand, die cpdracht had het op zijn beurt weer aan „iemand" te geven. Eerstbedoelde persoon wachtte op hem achter het Kinderziekenhuis in Great Ormond Street. Nadat Whee ler er zich voorzichtig van had over tuigd dat niemand hem volgde, ging hij een verlaten achtertuin in, snuf felde eens in een hoop puin en liet daarbij een enveloppe tussen de steenbrokken achter. Na dit gedaan te hebben, ging hij zichzelf op een borrel trakteren. Dit had hij wel verdiend, meende hij, na een hele ochtend werken. Reeds vóór de oorlog, toen er trouwens heel wat meer te doen viel was het archief van het Paspoorten bureau uit zijn al te bekrompen huisvesting gegroeid. Tegen een ge ringe huursom hadden de dossiers onderdak gevonden in verschillende Londense gebouwen. Die van de ja ren 1933 tot 1938 waren, nogal zon derling, geherbergd in de gewelven onder een katholieke kerk. Er gin gen een paar dagen overheen, eer de enveloppe aldaar arriveerde, waarna het inliggende formulier verruild werd met het oorspronke lijke document, dat zo onhoffelijk het bestaan van een mevrouw Grula had verzwegen. Maar nu was het dan gebeurd. Iemand had het ver trouwen van zijn of haar werkgever misbruikte, en had daarvoor 'n heel behoorlijke beloning gekregen. Mijn heer David Wheeler kreeg bericht dat het ogenblik daar was om hei' beschadigde paspoort, tegelijk met een verzoek tot vernieuwing, op te sturen, opdat een ietwat gemetamor foseerde schoenlapper uit Oxfordshi re met zijn vrouw naar Amerika kon gaan, om daar enige zeer merk waardige zaken af te handelen. Alles verliep met de regelmaat van een uurwerk. Korte tijd later vertrokken de reizigers, en wat la ter passeerden zij de grens, hoffe lijk doorgelaten door Amerikaanse douanebeambten, die hoegenaamd geen bezwaar hadden tegen toela ting van hun Britse bondgenoten. Toen was er één ding over het hoofd gezien, ofschoon niet door mijnheer Wheeler terwijl zulks trouwens voor het ogenblik van geen belang was. In de noordelijke hoofdstad, waar het paspoort zeven jaar geleden vertoefd had, beschikte men over een ontzaglijke hoeveel heid gegevens, die te allen tijde en cveral wel eens te pas konden ko men. Die gegevens werden zo accu raat en zo recent mogelijk bijge houden, maar in onze verdorven, rumoerige wereld zijn fouten nu eenmaal onvermijdelijk. Eén van die gegevens was en men had er van kennis gegeven aan mijnheer Wheelers superieuren dat de oor spronkelijke Ignatius Grula niet in Oxfordshire woonde, maar in een andere wereld. Volgens verkregen inlichtingen was hij voor Albacete de heldendood gestorven. Dat was een vergeeflijke fout. Toen generaal Franco met bommenwerpers en ma chinegeweren Barcelona naderde, waren de Republikeinse archieven overhoop geraakt. HOOFDSTUK 7 Het was begonnen na die avond dat Marjorie Stevens een bezoek aan de bioscoop had gebracht. Het jonge meisje dat samen met haar op ka mers woonde, was de omgang met Marjorie steeds moeilijker gevallen. Marjorie scheen voortdurend te pie keren over dingen, waarover ze niet praten wilde. Ze viel om de haver klap bits uit, wat van tijd tot tijd afgewisseld werd door sentimentele huilbuien, die nog ondraaglijker wa ren. Het einde ook van hun vriendschap was geweest dat zij overging tot het doen van dingen, die niet anders dan stiekum geheten konden worden. Toen haar vriendin op 'n avond onverwacht vroeg thuis kwam en daar Marjorie en 'n on aangenaam uitziende, houterige man aantrof, snuffelde in haar eigen trieven alsof ze haar er van ver dachten dat ze Marjorie bespioneer de! bleek het wel hoog tijd om een andere woning en ander gezel schap te zoeken. (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1968 | | pagina 11