YU
<3 pij
KOM BI
«so
Smidje Verholen en de veedieven van Texas
a
I GROTESTRAAT WAALWIJK
AUTO-VERZEKERING
FINANCIERING VAN AUTO S
De Uijfde Colonne
van *7Tlierlo
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 23 AUGUSTUS 1968
DE ALLERBESTE KWALITEITEN NYLON
zeer sterk en slijtvast, gemakkelijk in onderhoud
vlekken zijn direkt te verwijderen. Kleurecht, in
bijzonder mooie kleuren. Tapijt met garantie.
Geluiddempend, veerkrachtig en praktisch.
Per strekkende meter (380-400 cm breed)
50
en gratis gelegd.
bedrijfsruimte
10 AUTO
RIJLESSEN
„DE CENTRALE"
Hypotheken
P. H. Jansen
Bureau
Jan Tuerlings
Jongens- en herenschoenen, ook
trouwschoenen voor heren te koop
A. Kivits
Pyama's Kamerjassen Jockey ondergoed
Ideale vloerbedekking
ALMA PARKET
3^
Een auto uit deze spuit- en
droogcabine
mag gezien worden!
W.
E
3
1?
KAMERBREED TAPIJT
Als U veel keuze wilt,
deskundig advies en vakkundig leggen,
kom dan eerst kijken naar
onze rijk geschakeerde collectie, Desso,
K.V.T. Bergoss, Hatema, Bego tapijt.
59." 69." 79." 89.
Te huur aangeboden:
Te bevragen:
C. Ley tens,
Eikenlaan 28, Waalwijk
of tel. 4576
VERVOLG- EN LOSSE LESSEN:
f 6.SC FONKELNIEUWE V.W's
WAALWIJK
Grotestraat 229
tel. 4178
rDE GROOTSTE COMBINATIE
VAN AUTORIJSCHOOLHOUDERS
IN NEDERLAND
Te koop aangeboden:
ENIGE WOLLEN
SMYRNA VLOER
KLEDEN
door groothandel in mo
delkamers gebruikt;
150,per stuk. Niet
van nieuw te onder
scheiden. Event, thuis te
bezichtigen.
Brieven onder nr. 6563
aan het bureau van dit
blad.
Op nieuwbouw en be
staande panden 80 90
procent. Ook 2e hypo
theken beschikbaar.
Financiering van auto's
e.d. Persoonlijke lenin
gen enz. Verzekeringen
op elk gebied.
Makelaar in assurantiën
Dr. Ariënsstr. 5, Tilburg
Telefoon 04250-20036
b.g.g. 73917
Voor advertenties en abon
nementen blijft ons adres te
Kaatsheuvel:
Dr v. Beurdenstr. 8, tel. 2002
Kaatsheuvel
Ook voor alle andere bladen
worden advertenties tegen
de geldende tarieven opge-
ïomen.
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau.
VOORDELIGE PRIJS
En U krijgt dezelfde service als in de winkel.
Wat wilt U nog meer
Grotestraat 33, Poolsestraat 14, Berkenlaan 11
WAALWIJK
reeds vanaf 135,W.A. verzekering
tot 10.000,cataloguswaarde.
ca. 75% van de aankoop waarde.
N.V. ZUID-NEDERL. FINANCIERINGSMIJ.
„DE LANGSTRAAT"
Grotestraat 349, WAALWIJK tel. 04160 - 3695
GEACHT BRUIDSPAAR
Van harte gefeliciteerd met uw voorgenomen huwelijk. Natuur- 1
lijk bent u nu druk bezig om alles te regelen. En misschien hebt
u nog niet eens gedacht aan het vervoer voor die plechtigheid.
Laat óns dan voor u deze zorgen op ons nemen, wij zijn voor
zien van moderne, comfortabele wagens en de chauffeurs zijn in
uniform. Belt u even 2989 of laat ons iets weten? Desgewenst
komen wij bij u aan huis en geven u vrijblijvend onze inlichtingen
en tarieven. Inmiddels verblijven wij,
met de meeste hoogachting
Luxe autoverhuur, Laageinde 95, Waalwijk
P.S. Ook hebben wij een speciale witte bruidswagen
G*c lueieoe
herenkleding
dun vloeren v.a. f 18.p. m'
massief parket 9 tot 22 mm v.a. 27,— p. ms
leggen inbegrepen
vraagt gratis prospectus
Haven 16, BREDA Telefoon 01600 - 37160
HOE IS HET MET DE UWE
AUTO
SPUITINRICHTING
musa
e:"'«gg
uw
,j.
2:3 M
134)
Sugarface sprong op alsof hij door
een wesp gestoken was.
„Nou! Herken je me?" informeer
de Smidje Verholen streng. „En heb
je misschien zin in nóg zo'n fris en
vrolijk pakje slaag?"
„L liever n.. nie. niet" sta
melde Sugarface en met een zucht
zakte hij in elkaar. De emotie was
teveel voor hem geweest
„Ach gunst, de arme kerel is
flauwgevallen", sprak de smid vol
medelijden. „En om te voorkomen
dat zijn lekkere biefstuk aanbrandt,
zal ik die wel eens even klein man
netje maken Hij wandelde dus
de stal uit, begaf zich naar de pri
mus, doofde de vlammetjes en at
toen doodkalm die lekkere biefstuk
op. „Hèhè, dat smaakte" zei de
smid, de laatste restjes van zijn vin
gers likkend. „En laten we dan nu
maar eens kijken naar deze mooie
meneer hier, die zich zonder slag of
stoot liet flauwvallen, toen hij mijn
mannelijke gelaat zag opduiken uit
de koeiestal. Dat lijkt met trouwens
een goed plekje voor hem. Hij zal
het wel fijn vinden onder 't hooi".
De smid greep een rol touw die aan
een spijker hing en begon de han
den en voeten van Sugarface aan
elkaar te binden. Vervolgens sneed
hij het overgebleven stuk touw met
het slagersmes netjes af, want daar
hield hij van: altijd de boel keurig
opruimen. Ja, en nu was het ook
geen kunst meer de aldus machte
loos gemaakte Sugarface naar de
stal te brengen en onder dikke la
gen hooi te verbergen
Nadat dit treffende staaltje van
opruimingsarbeid geëindigd was,
begon de smid weer het koeienpak
over zijn hoofd te trekken en hij
was daar maar net mee klaar, toen
er wéér twee lieden kwamen aan
lopen.
„Als ik het niet dacht!" viel een
van die lieden uit. „Daar staat me
zowaar het handige primusje van
Sugarface en er liggen twee kers
verse biefstukjes bij. Het is toch ei
genlijk een schandaal, David, dat
deze rabauw maar rustig van onze
koeien neemt wat hem goeddunkt.
Zo'n gauwdief!"
„Zeg dat wel, Willem", antwoord
de David N. Olliewoed. „Als ik hem
straks zie, dan zal ik hem. Vlees
stelen van onze koeien! Waar haalt
is de moed vandaan".
„Wel. nou nóg mooier", knarse
tandde'de smid. „Ze noemen Sugar
face een dief, maar ze gappen zelf
koeien bij honderden tegelijk. Maar
warempel! Die vent met dat mooie
snorretje ken ik. Die was gelijk met
mij aan boord van de Ohio!"
FEUILLETON
door Evan John
20)
Ik weet niet wat voor vorm van
zwartehandel of pasvervalsing u
zich hebt laten betalen. Maar te oor
delen naar uw ongerust geweten,
weet ik wel haast zeker dat u ook
zonder mijn bemoeienis achterhaald
zult worden u zowel als degenen
die u er voor betalen, de regering
te bedriegen. En nu wens ik u goe
de avond. Ik moet u verzoeken te
vertrekken, vóór de jongens voor
de katechismusles komen".
De priester trok aan zijn nage
noeg uitgedoofde pijp.
De klerk stond bij de reeds ge
opende deur en een kille tocht trok
langs zijn enkels. „In één ding ver
gist u zich" zei hij, als om zijn ge
knakte reputatie nog enigszins te
herstellen. „Degenen die mij beta
len - dat denkt u tenminste - die
zullen ze nooit achterhalen. Daar
voor zijn ze te slim. Veel slimmer
dan u". Hij wachtte even om te
zien wat voor effect zijn woorden
zouden sorteren, zag dat het effect
nihil was en beende weg, onbehol
pen wit en fier.
„Dus jij neemt die man voor je
rekening?" De majoor keek snel om
zich heen. „Stranger" bedoel ik.
De handelsattaché knikte toestem
mend, hoewel hij, in zijn kwaliteit
van Bezique, voelde dat hij niet kon
goedkeuren dat Banko deze kwes
tie in de bovenvertrekken ter spra
ke bracht. Zij zaten, ieder met een
glas thee aan een tafeltje in de kan
tine van de ambassade. De majoor
beantwoordde de fronsende blik
van de attaché met een vergoelij
kend glimlachje. Hij besloot zelfs -
aangezien de kantine toch verder
verlaten was, een tweede indiscre
tie te begaan.
„De Buren zullen op hun neus
kijken" zei hij, als we „Stranger"
voor onszelf kunnen recruteren.
Zoiets hebben we juist nodig; ze
worden steeds vervelender".
De handelsattaché bezat een blan
co strafregister wat betreft zijn ver
knochtheid aan de partijregels, maar
er waren redenen - de majoor her
innerde er zich een - op grond
waarvan hij, evenals de anderen,
kon fulmineren tegen de geheime
politie. Ditmaal was hij echter on
kreukbaar.
„Als je soms die agent in Leices-
ter bedoelt", zei hij, terwijl hij zijn
vingers vouwde en ontvouwde alsof
het een spel kaarten was. „Je weet
evengoed als ik dat de Buren gelijk
hadden. Hij was in heel de stad be
kend als een van ons en wanneer
iemand eenmaal als „rood" bestem
peld wordt, dan is hij als geheim
agent onbruikbaar. Onder ons ge
zegd en gezwegen, majoor, het speet
mij niets dat de kolonel op zijn vin
gers getikt werd".
Zijn blik vestigde zich op iets
ach te de rug van de majoor en deze
draaide zich snel om, teneinde te
zien wie er waren binnengekomen.
Door de brede vensters stroomde de
juni-zon in glanzende stralenbun
dels naar binnen. De kantine-be
diende stapte juist door het volle
licht en ging de twee pas aangeko-
menen tegemoet: leden van het am
bassadepersbureau en onofficieel
verbonden aan de Londense sectie
van de Buren. De majoor gaf hun
'n flauw begroetend knikje, wacht
te tot het tweetal buiten gehooraf
stand was en zette het gesprek dan
voort.
„Misschien heb je gelijk", zei hij.
„Arme, oude kolonel. Maar ja, zulk
soort fouten en indiscreties
„Die zijn vaak erger dan elk ver
grijp en schadelijker voor de
belangen van de partij". De handels
attaché was volkomen doordrenkt
van de nieuwe zedenleer. Hij sloot
zijn vingers met een klap en keek
zijn metgezel met bijna argwanen
de ogen aan. De majoor beantwoord
de die blik met nauw verholen amu
sement. Bezique kon altijd zo hevig
overdrijven en het mooiste was dat
hij het nog ernstig meende ook. De
majoor besloot zijn geheugen eens
op te frissen.
„Zeker, zeker", zei hij. „Maar als
ik het wel heb, dan hebben de Bu
ren een paar maal zelf fouten ge
maakt en niet zuinig ook. Herinner
je je het octrooibureau?"
Hij liet zijn stem dalen. De Buren
hielden er niet van dat iemand van
de Ambassade het octrooibureau-
geval ophaalde. Zij hadden daar
twee van hun mannen naar toe ge
stuurd* om daar in vreselijk gebro
ken Engels op een buitengewoon
linkse manier inlichtingen te vra
gen over een uitvinding, waarop
patent was aangevraagd. Officieel
waren zij twee heel nette leden van
de staf van de handelsattaché, hoe
wel zij voor het geheime werk niet
onder zijn supervisie stonden. Hun
wijze van informeren was minder
net geweest. Het eerste dat de han
delsattaché er over gehoord had,
had hij vernomen door een tele
foontje van de autoriteiten, waarin
hem werd meegedeeld dat het twee
tal gearresteerd was en in zijn cel
luid protesteerde over deze schen
ding hunner politieke onschend
baarheid. Het had de handelsatta
ché niet al te veel moeite gekost
hen weer vrij te krijgen, maar de
majoor was er van overtuigd dat hij
het vooral niet gauw vergeten zou
een voorval dat er niet toe bijdroeg
de relaties tussen de Buren en de
overige afdelingen van de ambassa
de te veraangenamen.
Bezique's gezicht bleef een geslo
ten boek. „Ik zal zien wat ik voor
je kan doen, wat die Stranger be
treft", zei hij. „Drink je thee uit en
verdwijn naar je kantoor. Ik zal
eens babbelen met die twee daar en
proberen uit te vissen hoe de zaken
liggen. Het is inderdaad een gezond
idee deze man voor ons te reserve
ren, inplaats van dat de Buren hem
inpikken".
De majoor stemde hierin waardig
toe. Hij was blij dat hij een vriend
had die met de Buren kon praten
zonder, zoals hij, geneigd te zijn z'n
kalmte te verliezen of hen uit te
lachen. Ook vervulde het onder
handen zijnde karweitje hem met
tevredenheid. Het beloofde een aan
zienlijke buit te zijn, die hij en
Bezique onder de neus van de Bu
ren probeerden weg te slepen.
In kamer 13 zat al een secretaris
op hem te wachten, de diverse pa
pieren voor zich op tafel. De ma
joor vuurde zijn vraag al af, nog
voor hij de deur achter zich geslo
ten had.
„Is dat het materiaal inzake
Stranger?" vroeg hij.
„Jawel, majoor, alles behalve de
afschriften van de kaarten van
thuis. U hebt die zeker ergens op
geborgen".
„Inderdaad". De majoor haalde
zijn sleutels te voorschijn. „Ik wil
de kopie-gegevens voor mijn eigen
dossiers houden. De originelen, plus
de afschriften die ik je dadelijk zal
geven, moeten regelrecht naar het
kantoor van de handelsattaché. Ik
heb daarnet vóór we thee gingen
drinken, dit geval met hem bespro
ken. Is Stranger hier?"
„Ja, majoor. In de wachtkamer".
„Geen Buren in de buurt?"
„Nee, majoor. Alleen de assistent
portier heeft hem natuurlijk zien
binnenkomen".
„Dat risico kunnen we rustig ne
men. Hij kan niet weten wie die
man is".
„En verwacht de handelsattaché
hem?"
„Ja. Hij zal hem ontvangen, zo
dra je die papieren bij hem hebt ge
bracht. Je moest nu dadelijk maar
gaan".
De secretaris verdween. De ma
joor bleef alleen met zijn hoop op
een goede vangst.
(Wordt vervolgd)
