waaLwijkse en LangstRAAtse couRAnt
Wacht Frankrijk
nieuwe stakingen
Dringend behoefte aan
rapport over winkelbestand
N K.O.V,VOORZITTER J. LARDINOIS: „WE WILLEN GRAAG
MEEWERKEN, MAAR WE WETEN ZO WEINIG VAN DE PLANNEN
van <~7?lierlo
Feestverlichting
M iddenstandsbeurs
City-plan
DONDERDAGAVOND 13 MAART 1969
92e JAARGANG No. 21
xcluóieve
ïlerenkledincj
WAALWIJK
Middenstanders
moeten zich
verenigen
Samenwerking
Winkelplanning
Rapport
noodzakelijk
m
Slijterij Wijnhandel
„WIDELOVADO
Meteorologen:
1968 somber jaar
De ïc
Uitgever
Waalwij ksche Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
HoofdredakteurJAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2 x per week.
Losse nummers 20 cent
Brieven onder nummer 50 ct,
v&D het
uiöen
extra
Abonnement
p. week (0,33+ 2 ct. inc.k.) 0,35
p. mnd. (1,45+10 ct. inc.k.) ƒ1,55
p. kwrt. (3,95+10 ct. inc.k.) ƒ4,05
p.kwrt. p.post 4,75 bij girobetaling
(bij incasso p.postkwit. 75 ct extra)
Advertentieprijs: 15 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
ECHO"
Telegram-adres
04167-2002
van Beurdenstraat 8
Kaatsheuvel
Tel. 04160-2621-2746
Grotestraat 205, Waalwijk
Opgericht
Ongerustheid bij middenstanders
over City-plan in Waalwijk
ff
De positie van Frankrijk die sinds
verleden jaar na de „mei-onlusten"
toch al niet zo rooskleurig was, dreigt
wederom te verslechteren. De Gaulle
staat nu voor de beslissing om waar
te maken wat hij verleden jaar de
Franse werknemers beloofde. Verle
den jaar zegde hij hen de nodige ver
beteringen toe, maar natuurlijk moest
eerst de schade die de Franse econo
mie had opgelopen worden hersteld.
De eenvoudigste oplossing was een
devaluatie van de franc geweest, doch
hierin stemde De Gaulle niet toe. Na
alles wat er in de voorgaande periode
was gebeurd, was 't aanzien van zijn
Frankrijk in Europa en de wereld zo
gedaald, dat een devaluatie van de
franc in zijn ogen de deblacle hele
maal gecompleteerd zou hebben. Dus
hield de generaal krampachtig vast
aan de positie van zijn franc en hij
weigerde te devalueren. Een verbete
ring van de Franse economie die in
de onlustmaanden zo ontzettend had
geleden, zocht hij in een aantal se
cundaire overheidsmaatregelen. Deze
hebben inderdaad wel enig soulaas
geboden, doch hebben de Franse eco
nomie op korte termijn niet helemaal
kunnen herstellen.
Nu echter eisen de Franse werkers
via hun grote vakbonden loonsverho
gingen die noodzakelijk worden, om
dat ook in Frankrijk de inflatiespi
raal haar werk doet, terwijl de Fran
sen naar zij menen reeds een achter
stand hadden van verleden jaar. Ge
middeld wordt een loonsverhoging
van niet minder dan 12i% geëist. De
overheid kan echter niet verder gaan
dan 4%, wil men de positie van de
franc niet in gevaar brengen.
President De Gaulle heeft reeds aan
gekondigd, dat de franc ook deze
keer niet zal devalueren, want in zijn
ogen is het devalueren van de franc
gelijk te stellen met een devalueren
van Frankrijk, dus zal de positie van
de franc ten koste van wat dan ook
worden gehandhaafd.
De Franse werkers zijn echter niet
van plan met 4% genoegen te ne
men. De besprekingen tussen de
overheid en de vakbonden zijn reeds
vastgelopen en de vakbonden nemen
geen halve maatregelen. Op 11 maart
staakten alle overheidsdiensten ge
durende 24 uur. Dat betekende dat
Frankrijk voor het eerst sinds verle
den jaar weer lam lag, want door het
uitvallen van treinen, gas, elektrici
teit e.d. komen ook vele andere be
drijven stil te liggen.
De twee grootste Franse vakbonden,
de communistische CGT en de socia
listische CFDT overwegen om de
stakingen voort te zetten. Dat zou
betekenen, dat na enige weken de
Franse economie wederom tot een
chaos zal zijn geworden, dat de ver
liezen afgrijselijke vormen aannemen
en dat de Frans franc zonder enige
twijfel wel zal moeten devalueren om
Frankrijk een kleine kans te geven
orde op zaken te stellen.
Wanneer de Franse werkers weer tot
grootscheepse algemene stakingen
zullen overgaan blijft de vraag wat
er op politiek terrein zal gaan gebeu
ren, Het een lokt namelijk dikwijls
het ander uit en in een land als
Frankrijk, waar de politieke constel
latie toch reeds wankel is sinds ver
leden jaar, zou een grote algemene
staking wel weer eens de ontevreden
heid op straat kunnen brengen met
alle gevolgen van dien voor de zwak
ke positie van de president.
(Van onze verslaggever)
WAALWIJK - „Het is natuurlijk prachtig dat er
in Waalwijk mooie winkelcentra bijkomen. Meestal een
duidelijke stadsverfraaiing. De grote vraag hierbij is
steeds, of er wel voldoende behoefte voor dergelijke
winkels is. Wij zouden dat eens graag willen laten
onderzoeken door middel van een rapport van het cen
traal Bureau voor het Midden- en Kleinbedrijf"zo
vertelde ons de heer J. Lardinois, voorzitter van de
afdeling Waalwijk van het Nederlands Katholiek On
dernemers Verbond (Middenstandsver.). Een van de
grote wensen van de heer Lardinois is om meer in
spraak te krijgen in de plannen die de gemeente voor
de bouw van winkelcentra heeft. Dan pas kunnen de
leden optimaal worden geïnformeerd. Momenteel heerst,
aldus de heer Lardinois, onder een aantal middenstan
ders in het centrum van Waalwijk ongerustheid. Men
durft niet aan uitbreidings- of verbouwingsplannen te
beginnen, omdat men niet weet wat er allemaal te ge
beuren staat met het cityplan en wanneer deze plannen
gerealiseerd worden. Er bestaat in Waalwijk sinds twee
jaar een commissie bestaande uit vertegenwoordigers
van de middenstandsvereniging, de Kamer van Koop
handel, gemeente, architekten en financieringsmaat
schappijen, die de nieuwe plannen zou bespreken. In
die twee jaar is de commissie nimmer bijeen geweest.
Daarin wil de heer Lardinois verandering brengen. Op
dit terrein wil de middenstandsvereniging meer aktivi-
teiten ontplooien.
De Middenstandsvereniging Waal
wijk bestaat zo'n 63 jaar. Elke onder
nemer kan hier lid worden. Van de
300 middenstanders zijn er echter
slechts 100 aangesloten. Heeft het
voor een ondernemer in 1969 nog
wel zin om zich bij een middenstands
organisatie aan te sluiten?, vroegen
wij de heer Lardinois. Wanneer de
middenstandsvereniging ooit reden
tot bestaan heeft gehad dan is dat
juist in 1969. De concurrentie wordt
zwaarder, de kosten als huren, lonén
etc. stijgen schrikbarend. Er is dan
ook een duidelijke tendens, dat het
inkomen van de middenstander rela
tief gezien daalt. Zeker wanneer we
dit vergelijken met de inkomens van
werknemers en mensen in het vrije
beroep".
De heer Lardinois vindt het boek
delen spreken dat 30 van de mid
denstand minder verdient dan het
sociaal minimum. „Als we geen aan
gesloten groep vormen zijn we ner
gens. Wat de middenstandsorganisa
tie in het verleden heeft bereikt is
niet verkregen met medelijden maar
door gezamenlijk optreden. Door
voortdurend voor haar gerechtvaar
digde eisen op te komen. In de sa
menleving worden andermans rechten
niet of moeilijk begrepen, tenzij er 'n
macht achter staat die tot recht
dwingt. Naar één ondernemer of een
kleine groep wordt niet geluisterd.
Alleen een grote greep, die weet wat
ze wil, kan het presteren dat haar
gerechtvaardigde wensen gerealiseerd
worden. Het mooiste voorbeeld hier
van ziet men bij de boeren. Vrijwel
elke landbouwer is lid van een orga
nisatie. De resultaten zijn er dan ook
naar. Er zijn aanzienlijk minder boe
ren. Zelfs beschikt men over een
'eigen' ministerie".
De middenstand verschaft aan vijf
maal zoveel werknemers arbeid. De
bijdrage in het nationaal inkomen is
veel hoger dan in de landbouw. „Wat
maken de landbouworganisaties niet
voor hun leden klaar", zo vervolgt de
heer Larninois. „Zelfs als het teveel
geregend heeft of het is te droog,
dan springt de staat bij. Deze men
sen hebben een fantastisch prijsbeleid
dat klinkt als een klok".
De heer Lardinois
zeggen, dat
wil hiermee
wanneer elke midden
stander ook lid zou worden van een
organisatie, men op elk niveau veel
meer te vertellen heeft. Men kan
zich natuurlijk afvragen of men niet
tevreden is met datgene wat in het
verleden bereikt is. De voorzitter van
het N.K.Ö.V. afdeling Waalwijk
heeft daar alle waardering voor,
maar hij is er van overtuigd, dat wan
neer de organisatie groter is, wensen
die er nu nog zijn reeds lang zouden
zijn verwezenlijkt.
„Een middenstander is een indivi
dualist. Wanneer men ziet hoe wei
nig interesse bestaat voor lezingen,
vergaderingen enz. dan vraagt men
zich af, zo vervolgt de heer Lardi
nois, of deze mensen hun eigen be
lang niet inzien. Men doet zich zelfs
niet de moeite om te informeren naar
mogelijkheden die de organisatie op
allerlei terrein biedt. Bijvoorbeeld op
het gebied van de voorlichting, finan
ciering, vrijstelling voor dienstplicht,
adviezen over vestigingen. Praktisch
op elk gebied staat de organisatie
voor haar leden klaar, meestal zelfs
Kosteloos"
Wij vragen de heer Lardinois hoe
hij de plaatselijke aktiviteiten ziet.
„De aktiviteiten concentreren zich op
landelijk niveau. Dit is natuurlijk
zeer belangrijk. Het spreekt de indi
viduele ondernemer echter minder
aan. Aktiviteiten op plaatselijk ni-
neau spreken de leden meer aan. Na
tuurlijk zijn er ook aktiviteiten in
Waalwijk. De feestverlichting die en
kele jaren samen met de gemeente is
gerealiseerd was toch werkelijk iets,
waar iedere Waalwijker trots op
mocht zijn. Jammer dat G.S. in '68
de post feestverlichting op de ge
meentebegroting ter elfder ure af
keurden".
Uit eigen middelen was deze ver
lichting niet te financieren", zo ver
volgt de heer Lardinois. „Ten eerste
was de tijd, nadat bekend was gewor
den dat de post feestverlichting op
de begroting was afgevoerd voor ons
te kort om de verlichting, zoals die
enige jaren was geweest, te realise-
ren. Ook waren wij van mening, dat
er beter geen feestverlichting kan
zijn, dan een verlichting van veel
kleinere omvang. De feestverlichting
is niet alleen van nut voor de midden
stand. Het is zelfs de vraag of de
8000, - die de middenstand jaar
lijks in de kosten bijdraagt, als extra
winst gecompenseerd wordt".
„Ik zie de feestverlichting als een
van de openbare voorzieningen die
nodig zijn om een plaats leefbaar te
maken. Al deze voorzieningen (zo
als straatverlichting, wandelpaden,
zwembad etc.) kosten de gemeen
schap geld. Het is dan ook niet
vreemd, dat de gemeente hierin mee
financiert. De besprekingen die zijn
gevoerd met de gemeente betreffende
de feestverlichting in 1969 zijn hoop
gevend, zij het dat de realisering in
'n andere vorm gegoten zal worden".
De middenstandsvereniging Waal
wijk overweegt verder dit jaar een
grote middenstandsbeurs te organi
seren. De besprekingen zijn hierover
in volle gang. Met zekerheid kon de
heer Lardinois hierover nog niets
vertellen. Wel wilde hij nader ingaan
op de visie van de middenstandsver
eniging op de winkelplanning in de
toekomst.
„Juist die winkelplanning is een
punt waarover wij ons ernstig zorgen
maken. Men schrijft 'en praat over
een vrij groot city plan in Waalwijk,
over een nieuw winkelcentrum in Be-
soyen en een centrum in Laageinde.
Ook denkt men aan een tweede cen
trum in Bloemenoord nog afgezien
van de vele particuliere woningen die
overal in Waalwijk tot winkel worden
gebombardeerd. Verder lijkt het er
op, dat elke leegkomende industrie
hal benut moet worden voor winkel
en liefst nog voor een cash and carry-
bedrijf'
„De opzet van winkelplanning is
toch zeker niet te trachten in een
gemeente zoveel mogelijk winkelop
pervlakte te hebben. Het belangrijk
ste is zowel dat de ondernemer in de
nieuwe vestigingen als de reeds ja-
en in Waalwijk gevestigde bedrijven,
de mogelijkheid moet hebben op een
redelijke manier de kost voor zijn ge
zin te kunnen verdienen. Natuurlijk
moet ook gekeken worden naar het
belang van de consument. Dit zijn
punten die ons zeer ter harte gaan.
Ik geloof toch te mogen stellen dat
wij het recht hebben om mee te pra
ten en te beslissen over zaken waar
bij we nu of in de toekomst zo- nauw
betrokken zijn".
Wij vroegen de heer Lardinois iets
te vertellen over 't nieuwe City-plan.
„Jammer genoeg weet ik daar net zo
weinig van als U. Alles berust op
suggesties. Zeer veel middenstanders
weten niet waar ze aan toe zijn. Er
zijn mensen die plannen hebben om
te verbouwen, een ander vestigings-
pand te kiezen etc. Er is echter geen
instantie die concreet kan of wil ad
viseren.
Wanneer er behoefte aan is, zijn wij
zeker voorstanders van een city-plan.
Het plan moet echter reëel blijven en
zo opgezet worden, dat naar gelang
de behoefte aan winkelruimte groeit,
dit centrum meegroeit. Aan brokken
iGw,
die hier eventueel gemaakt worden
heeft niemand iets. Wanneer er in
derdaad dit centrum komt - de bull
dozers zijn immers reeds bezig - en
men gaat in deze realiseringsperiode
verder nog bij wijze van spreken op
elke hoek van de straat een klein
winkelcentrum bouwen, dan ligt het
voor de hand dat hier de ondernemer
uiteindelijk de dupe van gaat wor
den".
De heer Lardinois stelt duidelijk
dat het niet voldoende is, dat dit pro-
jekt stedebouwkundig en architektoi-
nisch voor elkaar is. „Het belang
rijkste is, dat de toekomstige onder
nemer hier een rendabele zaak kan
exploiteren. Dit is ook in het belang
van de gemeente en consument. Het
is bedroevend om dit te moeten stel
len, maar voor een projekt van rond
45 miljoen gulden ligt niet eens 'n
up to date en goed gefundeerd rap
port ten grondslag. Een rapport dat
aangeeft wat economisch verant
woord is. Laten we hopen dat, door
de hiervoor bevoegde instanties als
nog 'n rapport tot stand zal komen".
„Aan de medewerking van de
plaatselijke middenstand zal het heus
niet liggen. Trouwens een zeer uit
gebreid rapport waar gemeente, on
dernemers en consument voordeel aan
zal hebben is heus niet zo duur om
dat ook het rijk hierop subsidieert.
Laten we proberen sterke winkels te
krijgen. Dan ontstaat een koopkrach
tig centrum, waarvan iedereen profi
teert", aldus de heer Lardinois.
Maquette van het City-plan in Waalwijk
Tel. 2776 (04160)
Besoyensestraat Waalwijk
De meteorologen hebben vastge
steld, dat wij Nederlanders maar 'n
somber leven hebben, want wij ko
men nu reeds vele maanden heel
veel zon tekort. De afgelopen drie
wintermaanden zijn de sombersten
geweest van deze eeuw! Dat wil
toch wel wat zeggen. Wanneer we
weten, dat in zo'n winterperiode 167
uren zon normaal is, maar die heb
ben we in deze drie afgelopen
maanden slechts 113 gehad, dan be
tekent dit, dat we er niet minder
dan 54 uur aan tekort zijn ge
komen, ofwel, dat we het met on
geveer tweederde van het aantal
normale zonuren hebben moeten
doen, ofwel, dat we van elke drie
uur zon er één hebben moeten mis
sen!
Het is echter niet alleen de afge
lopen winter die zo somber is ge
weest, neen, het gehele afgelopen
jaar 1968 was heel erg aan de som
bere kant, dat wil dus zeggen dat
we veel zon tekort zijn gekomen.
De laatste tien maanden waren alle
tien somberder dan normaal.
De statistieke wijzen trouwens
uit, dat dit sombere weer blijkbaar
niet nieuw is, want de afgelopen 5
winters zijn allemaal somber ge
weest, zij brachten ons alle vijf
minder zon dan wat normaal zou
zijn.
Dit tekort aan zon is echter een
bijzonder belangrijke zaak die het
leven in ons landje er niet bepaald
gunstiger op maakt. Zon is nu een
maal een levensnoodzaak. Het zon
licht en de zonnewarmte oefenen in
positieve zin hun invloeden uit op
onze gezondheid en op onze geeste
lijke toestand. Tekort aan zon zal
zeker op den duur een schadelijke
invloed hebben.
