wAAlwijkse en lAnqstRAAtse couRAnt
Er moet een einde komen aan de
roofbouw die we op de zee plegen
Waspik ontvangt aanvullende
uitkering uit gemeentefonds
Geschenk van burgerij
Loon op Zand-Kaatsheuvel
krijgt nu gestalte
Vrijdagavond officiële
ratificatie van jumelage
tussen Waalwijk en Unna
DE NIEUWE ONTWIKKELING ZEEBOUW EN VISTEELT
BEGROTING MIG NIET VERSTOORD WORDEN
De zee „bebouwen"
en in cultuur gaan
brengen
Proeven
in Duitsland
Trachten bereikte
peil te handhaven
en op te voeren
Restauratie
boerderij
Vorderingen
Japan
in
Simpele wijze
Zeebotanici
êm
L - -
14
Nieuw Amerikaans
plan voor oplossing
Vietnam-probleem
MAANDAG 14 APRIL 1969
92e JAARGANG No. 30
Dg tcho v^n h6t
Uitgever
Waal wij ksche Stoomdnzkkerij
HoofdredakteurJAN TIELEN
Antoon Tielen
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week.
Losse nummers 20 cent
Brieven onder nummer 50 ct. extra
Abonnement
p. week (0,33+ 2ct. inc.k.) ƒ0,35
p. mnd. (1,45+10 ct. inc.k.) ƒ1,55
p. kwrt. (3,95+10 ct. inc.k.) ƒ4,05
p.kwrt. p.post 4,75 bij girobetaling
(bij incasso p.postkwit. 75 ct extra)
Advertentieprijs: 15 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
BureausGrotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621-2746 KaatsheuvelDr. van Beurdenstraat 8, Tel. 04167-2002
Telegram-adres „ECHO"
De voortdurende toename van de wereldbevolking dwingt de
mensheid er toe om alle bronnen voor de voedselvoorziening tot
het uiterste te benutten. Een van die bronnen is de zee. Alle
grote naties zijn reeds begonnen met de voorbereidingen voor
het ontsluiten van de wereld-zeeën, die niet minder dan 70%',
van de totale aardoppervlakte beslaan en nog „onderontwikkeld"
zijn.
Hierbij gaat het niet zozeer om het opvoeren van de visserij
opbrengst of verbetering van de vangtechnieken, want die ont-
Nog steeds beoefenen wij de vis
serij volgens methoden die de mens
ook al in de steentijd gebruikte.
Het is gewoon een kwestie van het
afromen van dat, wat de natuur als
het ware overproduceert. Daardoor
zijn we steeds gebonden aan wat er
volgens de natuurlijke gang van
zaken te verkrijgen is en dan houdt
het, zoals we boven reeds stelden,
met een jaarproductie van 100 mil
joen ton in totaal over de gehele
wereld op.
Deskundigen zijn van mening dat
de wereldbevolking rond het jaar
2000 (en dat is echt niet zo ver
meer weg, een kwestie van slechts
zo'n dertig jaar), al die grens van
100 miljoen ton vis per jaar zal
hebben bereikt en de vraag is dan,
hoe we verder zullen moeten in de
tijd die daarop volgt.
Daarom is de toekomst aan de
„zeebouw", het cultiveren van de
oceanen, waardoor we de produk-
ten van de zee gewoon gaan kwe
ken. Hiervoor kan de ter beschik
king van de mensheid komende
hoeveelheid vis en overige zeepro-
dukten uiteraard enorm worden op
gevoerd. Overal in de wereld ziet
men dat er in deze richting wordt
gewerkt. In de Bondsrepubliek
neemt men de laatste tijd proeven
met het kweken van vis in de Kie-
ler Bocht en in de naaste omgeving
van Helgoland. Een en ander kan
worden bereikt door in zo'n om
geving de omstandigheden voor de
vis ideaal te maken, door er voor
te zorgen dat er een overvloed aan
voedsel voor hen is te vinden en
door beplanting en bodem voor hen
geschikt te maken.
In Engeland experimenteert men
reeds met visteelt in kunstmatig
verwarmde zee-inhammen. In de
Ver. Staten en Frankrijk werkt men
ook aan dergelijke projecten, ter
wijl men daarnaast ook proeven
doet op het gebied van aanpassing
van de mens aan leven en werken
op de zeebodem, de zogenaamde
„Aquanauten".
WASPIK Bij de aanvang van de vergadering van de raad der ge
meente Waspik kon burgemeester H. C. Welling mededeling doen van
het feit dat nu definitief een aanvullende uitkering uit het gemeen
tefonds door de regering was toegezegd. Over 1967 een bedrag van
244.000.waarvan 144.000.moet worden bestemd om de tekor
ten van vorige dienstjaren weg te werken. Ook voor 1968 was er een
uitkering, groot 100.000.De gemeente is verplicht hiervan 25.000
gulden te gebruiken om het tekort van het vorige dienstjaar af te
schrijven. Waarvoor wij, aldus de voorzitter, ons grote financiële of
fers hebben getroost en het nu definitief hebben verworven.
Deels stemt ons dit tot vreugde,
maar van de andere kant is het be
paald niet prettig aan handen en
voeten gebonden te worden. We
kregen nl. tegelijk een waslijst van
voorschriften waaraan wij ons als
gemeente dienen te houden en we
kunnen niets ondernemen wat het
begotingsevenwicht zou kunnen
verstoren. Toch zullen we trachten
het bereikte peil te handhaven en
waar mogelijk nog iets op te voeren.
Een voorstel tot onteigening van
twee perceeltjes grond van de heer
A. de Hond, Kerkstraat 39 kon tot
instemming van de voorzitter zo
wel als van de raadsleden worden
ingetrokken. Er werd nl. een min
nelijke schikking bereikt onder de
volgende voorwaarden: in ruil voor
de bewuste bedrijfspercelen krijgt
de heer de Hond een stuk grond in
eigendom achter zijn woning, nu
nog in eigendom van de stichting
St. Jozef huis, als tijdelijk opslag
terrein krijgt de heer de Hond de
beschikking over een perceel van
de gemeente, gedurende de tijd van
overplaatsing van zijn bedrijf. De
verkoper verplicht zich een inrij
poort aan te brengen en zijn wo
ning van een scheidingsmuur te
voorzien. De gemeente Waspik be
taalt aan de verkoper voor de grond
J 11.828.plus 13.172.als be
drijfsschade, totaal 25.000.—.
De raad verklaarde de woningen
Benedenkerkstraat 37, 39 en 67 on
bewoonbaar. Pand nr. 67 is momen
der. De heer Kools maakte n.a.v. de
teel leeg, de andere panden zijn be
woond, resp. door eigenaar en huur-
onbewoonbaarverklaring van 37 en
39 wel gewag van de twijfels welke
er zijn gerezen of het ingestelde on
derzoek, dat aan het advies tot on-
bwoonbaarverklaring vooraf ging
wel voldoende deskundig en zorg
vuldig is geweest.
De restauratiekosten van de boer
derij Vrouwkensvaartsestraat 20
bleken aanmerkelijk hoger dan ge
raamd werd. De totale subsidiabele
kosten (het pand staat onder Mo
numentenzorg) bedragen thans
27.8G'6,99. Het rijk draagt hierin
40 procent bij, provincie en gemeen
te elk 22 procent is 6.117,54.
De aanvankelijke subsidietoeken
ning door de gemeente bedroeg
3.520.Men vraagt zich nu wel
af hoe Ged. Staten zullen reageren
nu de gemeentebegroting met ruim
2 y2 duizend gulden door deze sub
sidie-regeling nadelig wordt beïn
vloed, gezien art. 12 van de wet fi
nanciële verhoudingen. Op de lijst
welke dezer dagen de gemeente be
reikte zijn bijna alle oude boerde
rijen van Waspik geplaatst. Ruim
20 vallen nu onder monumenten
zorg. De exploitatievergoedingen
van de lagere- en de kleuterscho
len over 1968 werden vastgesteld.
Tenslotte benoemde de raad de
heer E. Joosen, adjunct-commies
ter secretarie, tot onbezoldigd amb
tenaar van de burgerlijke stand.
wikkeling is reeds jaren in volle gang en daar kan niet zo heel
erg veel meer aan verbeterd worden. Momenteel haalt men in
totaal reeds zo'n 60 miljoen ton vis per jaar uit de zeeën. Met
de roofbouw die wij tot nu toe op de zee plegen, zou deze op
brengst beslist niet hoger dan tot maximaal 100 miljoen ton
kunnen worden opgevoerd, waarbij we dan nog heel voorzichtig
te werk zullen moeten gaan met het vissen in bepaalde zeeën
waar nu reeds sprake is van overbevissing, zoals in de Noordzee.
In Japan is men reeds het verst
gevorderd op het gebied van het
kweken van vis en het in cultuur
brengen van de zeebodem. Daar is
men dadelijk na de laatste oorlog
zonder veel ophef hiermee begon
nen en heeft men verbazingwekken
de resultaten bereikt. De Japanners
maakten hierbij gebruik van de zee
om hun eilandenrijk en de vele in
hammen en bochten die hier voor
komen. Dicht bij huis dus legden ze
hun zeetuinen aan. Zij kweekten al
gen en diverse waterplanten die la
ter werden uitgezet en die weer 'n
prachtig millieu vormden op de zee
bodem voor garnalen, krabben en
diverse vissen.
In Japan was de nood de leer
meester. Het eilandenrijk heeft in
wezen slechts een bescheiden op
pervlakte en betrekkelijk weinig
vruchtbare grond, waarop land
bouw kan worden beoefend. Toch
leeft hier een dertigste deel van de
gehele wereldbevolking. Sinds vele
eeuwen zijn de Japanners daardoor
reeds voor een groot deel aange
wezen op de visvangst en de pro-
dukten van de zee, om de in aantal
zo grote bevolking van hun land te
voeden.
Sinds 1945 zijn ze nog meer op de
zee aangewezen. Daartoe werd de
visserij nog sterker geïntensiveerd,
met als gevolg dat deze reeds 7 mil
joen ton per jaar oplevert; dat is
bijna een achtste van het wereld
totaal van ongeveer 60 miljoen ton.
De Japanners doen de „zeebouw",
het cultiveren van de zee om hun
land op heel simpele wijze. Op een
bepaalde, daarvoor geschikte opper
vlakte, die dus zeetuin gaat worden,
gooit men grote hoeveelheden be
tonblokken en grote stenen uit. Die
zakken naar de bodem en vormen
daar een bijzonder landschap, dat
ideaal is voor het leven van allerlei
dieren als kreeften, krabben, mos
selen, oesters en wat al niet meer.
Daar bleef het niet bij, want zo'n
ruig landschap vol blokken en ste
nen vormt tevens een uitstekende
kinderkamer, waar de jonge vis vei
lig is, zich snel kan verbergen en
groot kan worden.
Ook werden, waar dat nodig was,
kunstmatige stoffen riffen gebouwd
en opgeworpen, waardoor bepaalde
gebieden als het ware werden af
gesloten, terwijl tevens de stroming
van het water op die manier gun
stig kon worden beïnvloed als dat
nodig was. Zelfs groef men eventu
eel hele sleuven, die regelmatig
door baggermachines worden open
gehouden, om afgesloten haffen e.d.
met open water te verbinden, opdat
er voortdurend fris water met nieu
we voedingsstoffen uit zee kan bin
nenkomen, zodat de vis die daar ge
kweekt wordt, onder zo gunstig mo
gelijke omstandigheden groot kan
worden. In speciale delen wordt 't
hele jonge goed grootgebracht en
later worden ze dan in andere „cul
tuurgronden" uitgezet.
Speciale „zeebotanici" van de uni
versiteit van Tokio ontdekten me
thoden voor kunstmatige bevruch
ting van zeeplanten, waardoor deze
in cultuur konden worden genomen.
Op het gebied van de mosselkweek
zijn de Japanners heel ver. De op
brengst van him „zeebouw" is dan
ook indrukwekkend. Maar nog al
tijd is de hele methode empirisch
en toch nog wat primitief.
In Japan wordt momenteel al ge
werkt aan een werkelijk hypermo
derne aanpak van de „zeebouw",
met behulp van de zich steeds ver
der ontwikkelende techniek. Men
gaat speciale onderzeeboten en ge
specialiseerde duikteams gebruiken.
Voorts zullen er onderwaterwaar
nemingsposten worden gebouwd en
komen er onderwaterboerderijen.
Men heeft berekend, dat wanneer
slechts 5% van de wateren rond Ja
pan op deze wijze in cultuur wor
den gebracht, de opbrengst van zee-
produkten verdubbeld zal worden.
Dat zegt wel iets. Ook wat betreft
de mogelijke oplossing van het
steeds nijpende wordende voedsel
probleem in de wereld. De zee biedt
de mensheid nog ongekende moge
lijkheden; we zullen haar alleen op
de juiste wijze moeten exploiteren.
De maquette van de fontein die de bevolking van Loon
KaatsheuvelDe Moer aanbiedt.
Zand
Een afbeelding van de maquette
die is vervaardigd volgens het ont
werp van de beeldhouwer Felix van
der Linde te Vught. De Stichting
Raadhuisfeesten houdt een algemene
actie onder het bedrijfsleven dat bin
nen de gemeente gevestigd is en on
der de gehele burgerij om de voor het
oprichten van deze fontein benodigde
gelden bijeen te krijgen. Daarvoor zal
ieder bedrijf en ieder gezin persoon
lijk worden benaderd.
De ontwerper, Felix van der Linde
studeerde aanvankelijk aan de Kunst
academie in Den Bosch monumentale
kunst. Door een ontmoeting met de
beeldhouwer Van der Burgt kreeg hij
belangstelling voor de beeldhouw
kunst. Hij bekwaamde zich vervol
gens aan de Rijksacademie in Am
sterdam en kreeg op aanbeveling van
Prof. Esser en Prof. Vroom een stu
diebeurs van de Italiaanse regering,
waarna hij een jaar lang werkte bij
de Italiaanse beeldhouder Minguzzi,
die destijds bezig was met het ont
werpen van de bronzen deuren voor
de Kathedraal te Milaan. Werken van
Felix van der Linde zijn o.a. het
beeld „spelende kinderen" (Stations
straat, Den Bosch) en de fontein in
de Kruiskamp (Beatrixpark) in Den
Bosch. Hij is leraar aan de academie
in Tilburg waar hij de leerlingen van
de hoogste klasse die door willen
gaan naar de Rijksacademie vorming
geeft.
(van onze verslaggever)
WAALWIJK - Vorig jaar is de gemeente Waalwijk, als lid van
de vereniging van Europese Gemeenten, een jumelage aange
gaan met de Westduitse stad Unna. Vrijdagavond vindt de on
dertekening van deze vriendschapsband tussen beide steden in
Waalwijk plaats. Een week later is de ratificatie in Unna.
De ondertekening gaat in beide steden met enig feestvertoon
gepaard. Het gemeentebestuur van Unna arriveert vrijdagavond
in Waalwijk. Om 7 uur vindt dan een ontvangst plaats in de
trouwzaal van het stadhuis. Om 7.30 uur begint een buitenge
wone raadsvergadering. Zowel burgemeester J. Teijssen als bur
gemeester E. Göpfert van Unna houden dan een toespraak. Na
afloop hiervan vindt de officiële ratificatie plaats van de jume-
lage. J
Na afloop van dit officiële gedeelte, omstreeks 8.15 uur, ver
zorgt het Jachthoorncorps Cornu Copiae uit Waalwijk 'n show
op het Raadhuisplein. Hieraan verleent ook het Majorttencorps
Waalwijk medewerking. De avond wordt dan besloten met een
gezellig samenzijn in de trouw- en raadszaal van het gemeente
huis.
Zaterdagmorgen wordt om 10.30 uur in de Hertog Janstraat een
bord geplaatst waarop de jumelga tussen Waalwijk en Unna tot
uitdrukking komt. Waalwijk is een van de eerste gemeenten in
Nederland waar dit bord geplaatst worcjt. Het draagt de tekst:
„Waalwijk, Europese Gemeente, in vriendschap verbonden met
Unna". Bij deze plechtigheid zijn behalve de Duitse gasten ook
de raadsleden aanwezig. Na afloop wordt een rondrit door Waal
wijk gemaakt.
Vrijdag 25 april vertrekt het college van B. en W. en de raad
van Waalwijk naar Unna, om daar de ratificatie van de jume
lage bij te wonen.
Naar verluidt, zijn de Verenigde
Staten momenteel met een construc
tief plan gekomen voor een oplos
sing van het Vietnam-probleem.
Het betreft hier een overeenkomst
tot wederzijdse terugtrekking van
troepen uit Zuid-Vietnam. De Ame-
rikan enzijn bereid, nog dit jaar
hun troepen uit Zuid-Vietnam te
rug te trekken op voorwaarde, dat
Noord-Vietnam hetzelfde zal doen.
Na beëindiging van de strijd zou 't
in geheel Vietnam dan kunnen ko
men tot vrije verkiezingen, waar
aan ook de Vietkong zou kunnen
deelnemen.
De Amerikanen vinden het een
goed, eerlijk en constructief plan.
In democratische ogen is dat ook
zo, maar de vraag is en blijft hoe
de communisten er over zuilenden
ken. Wanneer men weet dat zij van
mening zijn dat de Amerikanen de
agressors zijn, die niet in Vietnam
thuishoren, doch dat de Noordviet-
namezen bevrijders zijn die wel in
Vietnam thuishoren, dan is het dui
delijk dat zij een terugtrekken van
de Amerikaanse troepen zullen toe
juichen, doch dat zij voor terug
trekken van de eigen troepen wei
nig of niets zullen voelen.
Ook vrije verkiezingen in heel
Vietnam zijn een utopie, want Nrd-
Vietnam zal hier nooit in toestem
men, omdat het communisme nu
eenmaal in geheel Vietnam moet
worden ingevoerd.
Het mooie en eerlijke Amerikaan
se plan is bij voorbaat al tot mis
lukken gedoemd. Op een dergelijke
basis is er met communisten niet te
onderhandelen, want zij zien de
dingen nu eenmaal anders.
