Steno-typiste
Willem Vos nv
TIJLOOS
ASSISTENTE
zoekt een ASSISTENT
ADMINISTRATEUR
„Bernarda"
wl
8
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DONDERDAGAVOND 25 JUNI 1970
Gemeente Loon op Zand
Schoolartsendienst
van de Schoolpsycholoog
EF 400 Leatherwear
EEG Moby lette
kinderwagen
Renault 4 L
HUBO - Kaatsheuvel
T doe-h et-ze If"
HUBO - „doe-het-zelf'
Detailbedrijf
ZO DRUMDEN NU DE
NEANDERS BU HUN
OFFERDANSEM. ALS IK
WAS DOORGEGAAN
WAREN 'DE.
DANSERS TUL/
OFFFDFM Z^AT KLINKT
offeren A. DAT eng
DAT IS HET OOR,
MONIQUE IR HAD HET
NIET MOLEN DOEN,MAAR/
DOOR DIE DRANR WAS
IK MIJN ZINNEN KWIJT.
Tic,-rr d, ktcm /^WELTERUSTEN DAT GAAT
WELTERUSTEN !\zomaaR NIET, AL5 JE MET?/
TAIJ BENT UITGEWEEST.//
BEN JIJ NU EEN
GROENTJE --OF-
EEN SOOtRTenmk
IK MOET WEL,MQNl(?UE. AWVR MOEDER
ZAL HET NIET GOED VINDEN. JE BENT
ACTIEF-DOMINANT EN DUS EEN
GEVAAR VOOR
,MIJN DROESELOP
DE VLIERING-
HOU JE
VAN ME
MAG JE
NIET WETEN
MOEDER ZOU
WOEDEND
MOEDER-.?
WAT IS DAM
BEKENDMAKING
Burgemeester en Wethouders van Loon op Zand
ibrengen ter openbare kennis, dat door hen bij be
sluit van heden ter gelegenheid van de te houden
plaatselijke kermis de navolgende maatregelen zijn
getroffen:
a. het gedeelte van de Gasthuisstraat, gelegen tus
sen de Julianastraat en de Peperstraat;
het gedeelte van de Marktstraat, gelegen tussen de
Vondelstraat en de Gasthuisstraat;
het gedeelte van de Huygensstraat, gelegen tussen
de Vossenbergselaan en de Peperstraat c.q. Markt
straat, alsmede de Peperstraat
door het plaatsen van de borden II van bijlage II
van het Reglement Verkeersregels en Verkeers
tekens GESLOTEN te verklaren voor alle verkeer,
behalve voor voetgangers, in beide richtingen, met
uitzondering van de voertuigen, rij- en trekdieren,
welke worden gebezigd door de kermisexploitan
ten, die een staanplaats op het kermisterrein is
toegewezen en door de bewoners van genoemde
straatgedeelten;
b. de zuidzijde van het gedeelte van de Hoofdstraat,
gelegen tussen de Dr. van Beurdenstraat en de
Jan de Rooij-straat, met uitzondering van de par
keerhavens, gelegen voor de r.k. pastorie aldaar,
door het plaatsen van bord 49 van voornoemde
bijlage VERBODEN te verklaren als parkeer
plaats.
Het besluit geldt voor het tijdvak, van 30 juni tot en
met 6 juli 1970 en ligt ter gemeentesecretarie, afd.
algemene zaken, bureau bijzondere wetten, voor een
ieder ter inzage.
Kaatsheuvel, 10 juni 1970.
Burgemeester en Wethouders van
Loon op Zand,
L. M. J. van Erp.
De secretaris, M. H. J. v. Nieuwstadt
Bij de
district Waalwijk
kan worden geplaatst een
Vereist:
middelbare schoolopleiding, alsmede de
diploma's steno en typen.
Salaris:
562,tot 779,per maand bruto.
Tot de leeftijd van 21 jaar wordt jeugd-
aftrek toegepast. A.O.W./A.W.W.-premie
komt voor rekening van de gemeente.
Opneming in het pensioenfonds voor over
heidsambtenaren en in de ziektekosten
regeling voor gemeenteambtenaren zal plaats
hebben.
Sollicitaties binnen 14 dagen te richten aan de
voorzitter van de commissie van beheer,
gemeentehuis Waalwijk.
opent haar nieuwe atelier te Waalwijk.
Hiervoor zoeken wij een aantal
MEDEWERKERS en MEDEWERKSTERS
om onze luxe suède-kleding te vervaardigen.
Welkom zijn o.a.:
ervaren modinettes
leerling modinettes
een voeringknipster
snijders
en jongelui die hiervoor opgeleid willen
worden
dames, die in de avonduren het bedrijf
schoon willen houden.
Aanmelden zaterdag van 9.00 tot 4.00 uur, Tuinstr. 32
(Industrieterrein naast Cash Carry).
TE KOOP
in zeer goede staat.
Burg. Smeelelaan 47
Waalwijk
TE KOOP
tegen elk aannemelijk bod.
Vooreinde 1
Waalwijk
TE KOOP
1963.
Na 18.30 uur:
Noordstraat 98, Waalwijk
BENT U AFGESTUDEERD AAN DE L.T.S.
Jan de Rooystraat 47
in de afdeling
Hout, Triplex, Board enz.
Mogelijkheid om in het leerlingstelsel (in partime-verband) door te
studeren, is aanwezig.
Komt eens vrijblijvend informeren.
Jan de Rooystraat 47, Kaatsheuvel
met 5 vestigingen in dameskonfektie en bont in
's-Hertogenbosch en Eindhoven,
vraagt een
die naast de hoofdadministrateur zelfstandig de vol
ledige administratie van 3 filialen moet verzorgen met
behulp van 2 assistenten.
M.B.A. vereist.
Leeftijd 25 35 jaar.
Sollicitaties aan Mr. L. W. Brouwers,
Elzentlaan 18, Eindhoven.
Wij vervaardigen modieus leer
en exporteren meer dan de helft van
onze produktie,
Wij zoeken een:
voor de verzorging van onze
dagelijkse korrespondentie in het
nederlands, duits, engels en
frans.
Aanmeldingen schriftelijk en telefonisch
bij de heer A. Vos, overdag op
onderstaand adres, en 's-avonds
onder nummer 04160-35264.
Grotestraat 401
Waalwijk, telefoon 04160-32887
- G UJ/y \r-V-\Ks INI E I n l—
P
wNwm
FEUILLETON
door: A. SCHMIDT
5)
Ze legde haar hand op zijn arm
en trok hem mee.
Lola en Hans Lukas zwegen nu.
Zij. diep in gedachten, hij, als be
toverd door haar aanwezigheid.
Waarom vertelt hij niets over zijn
afspraken met Hollweg? dacht Lola
ongeduldig. - Zouden ze het nog niet
eens zijn geworden? -
„Er zal heel wat mee te doen zijn,
met die uitvinding", begon ze voor
zichtig uitvragend. „Ik bedoel: er zit
natuurlijk Veel geld aan vast. Voor
opgesteld tenminste dat er behoor
lijk reclame mee wordt gemaakt.
Heeft u al een plan de campagne
opgemaakt?"
„Ik? Nee. Van zulke dingen heb
ik geen verstand. Dat laat ik liever
over aan meer ervaren mensen.
Morgen zal ik de uitvinding plecht
tig aan uw vader overdragen en die
zal dan de rest wel verzorgen".
Lola veerde op.
„Wat zegt u? Wilt u die uitvin
ding aan vader geven? Om het ver
der in zijn fabriek te laten uitwer
ken?"
.Natuurlijk. Wat dacht u anders?'
Ze staarde hem seconden lang
stom aan.
„Maar dat is toch niet mogelijk",
stamelde ze volkomen in verwar
ring. „U moet toch proberen die
zaak voor uzelf ten nutte te maken!
Ik dacht toch dat.Ik meen van
mr. Hollweg begrepen te hebben
dat hij grote plannen met u had.
„Ach, die mr. Hollweg!" Lukas
lachte, maar tegelijk gleed er een
geërgerde trek over zijn gezicht.
„Een echte opdringerige kerel. Ja,
hij wilde dat ik met hem mee naar
Chicago zou gaan, om daar als zijn
campagnon op te treden in zijn be
drijf. Maar daar denk ik natuurlijk
niet aan!"
„Dat is toch niet mogelijk.wilt
u niet?"
„Nee, ik blijf waar ik me goed
voel, en dat is bij de firma Zeiler.
Mijn werk hoort aan jullie en aan
mijn vaderland, aan niemand an
ders. Al word ik dan ook geen mil
jonair, dan weet ik toch in ieder ge
val dat mijn werk van nut is |ge-
weest voor de firma Zeiler. Ik heb
nooit veel om geld gegeven, en nu
zeker niet. Ik ben me er zeer diep
van bewust dat geld en geluk niets
met elkaar gemeen hebben, zeker
op dit ogenblik", voegde hij er veel
betekenend aan toe, haar recht in
de zwarte ogen kijkend.
Maar die ogen waren eensklaps
koud, en levenloos als zwart glas
Lola was opgestaan. Een verach
telijke uitdrukking verscheen op
haar gezicht.
„Ik zal u eens vertellen wat u
bent, doctor Lukas", zei ze met
hoogmoedig samengeknepen lippen.
„Een idioot bent u, ja heel gewoon
een idioot. Want verstandige men
sen graven niet zelf een graf voor
hun toekomst!"
Met het hoofd in de nek zonder
hem verder een blik te gunnen,
stapte ze hem driftig voorbij, gooi
de het gordijn open en verdween
in de zaal.
Hollweg en Bernarda kwamen
haar juist tegemoet. Zonder enige
aarzeling liep ze op hen toe, en ze
toverde haar liefste glimlach op
haar gezicht, nog opgewonden kleu
rend van de scène van zojuist.
„Leuk dat ik u net tref, imr. Holl
weg. U heeft me nog beloofd van aL
les over Chicago te vertellen. Toe,
doe het nu eens. Ik ben gewoonweg
dol op Amerika moet u weten".
HOOFDSTUK IV
Het was al over drieën in de
nacht toen de meisjes Zeiler thuis
kwamen. De korte rit naar huis
werd zwijgend afgelegd. Lola, die
na 'n feestje altijd opgewekt was en
spraakzaam, hulde zich nu in een
diep stilzwijgen. Bernarda had he
lemaal geen lust in conversatie.
Ze kon het niet van zich afzetten
wat ze gezien had: hoe hoogmoedig
en opgewonden Lola het gordijn
had opengegooid en in de zaal was
gelopen, en hoe ze bij het zien van'
Hollweg gelijk was omgedraaid als
een blad van een boom en hem met
een stralende lach van haar, Ber
narda, had meegetroond. De hele
avond waren ze in eikaars gezel
schap gebleven.
Bernarda had ook de pijnlijke
trek niet gemist op het gezicht van
Lukas, zoals hij daar had gestaan in
d.e vensternis en haar zuster had na
geoogd. Onmiddellijk daarna was
hij verdwenen en ze had hem niet
meer gezien.
Lola zou hem wel hebben afgewe
zen, dacht Bernarda, en het was dan
ook geen wonder dat 'alle lust in de
feestelijkheden hem was vergaan.
Voor de eerste keer van haar leven
was ze, werkelijk woest geweest op
haar zuster.
Tant Betty was moe en helemaal
in de war over alles wat ze bij de
Rappolds gehoord en gezien had.
„Nee, kinderen, dat is niets voor
mij", steunde ze. „Het leek wel een
gekkenhuis, en wat een onbehoor
lijke kleding. Dat die vrouwen zich
niet schamen. En dan die gesprek
ken! Ik heb me gewoonweg dood
gegeneerd voor die dingen die ze zo
maar met elkaar bespreken. Dat
zou vroeger niet bij een meisjes of
een vrouw zijn opgekomen. En dan
beweert Lola nog dat de Rappolds
den enige mensen hier in de buurt
zijn 'die er werkelijk echt groot-
steedse-moderne ideeën op na hou
den. Als dat nu werkelijk de mode
is, dan kan 'n oud mens als ik toch
heus niet meer aarden in zo'n ge
zelschap. En één ding zeg ik je, Lola:
je krijgt me geen tweede keer mee
naar de Rappolds".
Toen ze uitstapten was tante Betty
zo in de war dat ze minutenlang in
haar tasje naar de huissleutel stond
te zoeken.
Verstolen keek Bernarda naar het
huis aan de overkantTwee ven
sters waren er, ondanks 't late uur,
nog verlicht. Op de dichtgeschoven
gordijnen tekende zich de schaduw
af van iemand die rusteloos heen en
weer liepLukas, wist ze
Haar verwijtende blik zocht haar
zuster. Maar Lola stond met de rug
naar haar toe. Bernarda kon zich
slechts 'n voorstelling maken van
haar 'gezicht: trots en uitdrukkings
loos wat haar gedachten betrof.
Tante Betty kon nég steeds haar
huissleutel niet vinden.
„We kunnen hier toch niet. de he
le nacht 'blijven staan, wel?" meen
de Lola ongeduldig. „Ik ga gewoon
bellen, totdat er iemand wakker
wordt".
Ze bukte zich al om op de tast 't
schelknop je te vinden, toen er on
verwachts hulp verscheen.
„Hallo, wat is dat hier voor een
damesbijeenkomst in het 'holst van
de nacht?" riep een montere jonge
stem achter hen. „Ha, tante en de
kuikentjes! Kunt u het huis niet in?
Natuurlijk de sleutel vergeten, hé?
Maar goed 'dat ik de mijne nog
heb!"
Het was Kurt Zeiler, de enige
zoon des huizes, een knappe jonge
man van eVen twintig, met donker
blond haar en blauwe ogen. Zijn ge
zicht zag er een beetje opgeblazen
uitvan de wij n, wist tante Bet
ty.
„Ziedaar, de poort van het paradijs
is geopend,, treedt binnen dames en
heren, geen fooien, alles gratis en
voor niets. Eerste klas bedden, pri
ma dank, de heelij'kste 'dromen, wat
wilt u nog meer!"
„Zo, Kurt, je schijnt je weer aar
dig vermaakt t,e hebben", onder
brak tante Betty hem, met 'n ver
wijtende klank in haar stem.
(wordt vervolgd)
