BINNENLAND,
Öfïicieele berichten.
PLAATSELIJK NIEUWS.
's morgens verbleven, toen zij door een stoomboot
naar Napels worden overgebracht.
Er zijn te Rome inzamelingen gehouden ten be
hoeve van de slachtoffers der ramp van Ischia. De
leden der »Vereeuiging van ondstrijders* trokken
door de straten met groote militaire wagens, waar
op te lezen stond: »Carita per Casamicciola.Er
reden zes zulke wagens door verschillende deelen
der stadzg waren allen met een vlag versierd en
vergezeld door verscheidene veteranen en 2 trom
petters, die door huu blazen de aandacht van het
publiek trokken. Twee dames zaten op elke kar
om de giften in ontvangst te nemen.
Die giften bestonden, behalve in geld, door de
collecteerende leden in bussen opgehaald, uit pak
jes met linnen, kleederen, levensmiddelen, enz.,
ieder gaf wat hij te geven had. Winkeliers gaven
van hunne koopwaren, en rijke dames ontdeden
zich van armbanden en andere sieraden, om zo op
de schaal te leggen. Binnen een paar uren waren
de karren vol, zoodat men er nog een paar bij
moest nemen, terwijl co bussen en schalen herhaal
delijk geledigd hadden moeten worden.
Een merkwaardig verschijnsel deed zich voorbij
gelegenheid van een onweder, slechts op enkele me
ters afstands van het kruithuis te Annecy (Savoye).
Onmiddellijk na een verblindende bliksemstraal,
daalden twee lichtende bollen, ongeveer zoo groot
als een vuist, van boven neer tot op een meter
van den grond. Daar gekomen, dansten zy op en
neer alsof zij afgestoten en aangetrokken werden
door onzichtbare krachten.
Plotseling schittert een tweede bliksemstraal, de
kogels barstten uiteen met een donderenden slag, die
de geheele stad op hare grondvesten deed schudden.
Acht personen waren er bij tegenwoordig. Twee er
van gevoelden na den slag hevige pijn in de borst,
vier werden tegon den grond geworpen en de beide
anderon bemerkten niets van den schok. Nergens
was eenig spoor van vernieling te ontdekken. Die
vuurkogels zijn al dikwijls waargenomen, ook in
ons land maar eene verklaring van hun wezen of
afkomst laat zich nog altijd wachten.
Te Parijs wordt door de pers een feest georgani
seerd ten behoeve van de noodlijdenden op Ischia.
De tuin dor Tuilorieën is daarvoor afgestaan.
In de groote zaal van een hötelrestauraut te
Zurich kwam onlangs, tegen den avond een jonk
man, die een meisje van ongeveer 6 jaren bij zich
had. Het kind had een sluier voor, was blijkbaar
zeer zwak en kon niet loopen, want de heer droeg
het in zijn armen en zotte het op een stoel naast
zich neer.
Hij bosteldo een biefstuk en een glas bier en juist
toen de knecht het bestelde wilde gaan halen, riep
het meisje op vrij luiden, gebiedenden toon in het
Fransch>ik ook een glas bier en een biefstuk.*
De gasten die in de nabijheid zaten, verbaasden
zich over het zonderlinge kind en luisterden naai
de gesprekken tusschen hot meisje en den heer, die
nu in het Duitsch gevoerd werden, en over allerlei
nieuwtjes, de tentoonstelling, eindelijk zelfs over
politiek liepen.
Toen de knecht het avondeten bracht, beval de
heer toornig, den door het kind bestelden biefstuk
weder weg te nemen. Zonder zich aan het snik
ken van hot kind te storen, at hij zjjn biefstuk
op, nam Let meisje weder op eu ging de deur uit.
Maar nauweljjks was hij weg, of men hoorde buiten
een hulpgeroep en de afgebroken woorden: «help,
help! Hij slaat mij dood!* Allen snelden met stok
ken gowapeud de deur uit, uaar den tuin. Daar
zag men den man, buiten zichzelven van woede,
het kermende kind onbarmhartig ranselen.
Toen men bet arme slachtoffer, dat reeds bewus
teloos scheen, aan zijn woede ontrukte en wilde
beproeven het tot bewustzijn te brengen, bleek hot...
een pop te zijn.
Nalat het algemeen gelach eeuigszings bedaard
was, heldordo de zaak zich op. De jonkman was
de Engclsche buikspreker Vox, en had, bij wijze
van reclame, het tooneeltje mot de ziekelijke jon
gejuffrouw vertoond, op het voetspoor waarschijn
lijk van dien Amerikaanschou buikspreker, die een
gausch hotel in rep en roer bracht toen hij een zoo
genaamd kind met een mes wilde doorsteken.
Bij een brand in een modemagazijn te Parijs werd
een groote partij dure witte zijde zwaar beschadigd.
Door rook eu water uit de brandspuiten kregen
de stukken over de geheele breedte zeer eigenaar
dige nuances. Die beschadigde stukken werden aan
handelaars te Londen verkocht, en daar ondergingen
zij een merkwaardige verandering.
Men maakte daar van die zijde voor aanzienlijke
dames kleedjes geheel met welige waterplanten eu
het kamertje der huishoudster aan de naaitafel zat. Zoo
behendig wist zij de oude vrouw te beduiden, dat zij
nog volstrekt niet te oud was, om hier een rosetje,
daar een poef of sleep te kunnen krijgen, dat deze
hoe langer hoe vlugger uit haar keuken in de toover-
werkplaats overwipte en haren meester verzekerde, dat
Franciska in staat zou wezen haar nog eens weer
jong., te maken.
Richard scheen op al drie drukte nauwelijks acht te
slaanslechts eeps, to<u hij het meisje in den gang
tegenkwam, terwijl zij juist met allerlei naaigerei de
trap afging, hield hij haar staande en zeide: «Maar
Fransje, wat gaat ge toch met die goede oude ziel
beginnen? Zij zal op haar ouden dag nog van hoog
moed in het water loopen.*
Franciska liet hare oogen een poos in de zijne rus
ten. Laat mij maar begaan,* sprak zij toen, de oude
vrouw mag ook wel eens in haar schik wezen.* En
reeds was zij door de kamerdeur verdwenen.
Zij woonden tusschen de heide en het bosch, waarin
sedert eeuwen geen menscheuliund had huisgehouden
rondom hen heen had de natuur zich ongehinderd en
weelderig uitgebreid.
De menschen waren ver van hen af; sloclits de
bijen kwamen en gonsden eenzaam over de heide.
Eens echter was de oude inspecteur door de poort ko
men stappen en had wegens de benoodigde brandstof
met de oude huishoudster een mondgesprek in haar
kamertje gehouden; want een paar dagen later was
een verbazend groote vracht zwarte turf door het
hoscli konten aanrollen en voor het huis afgeladen
eens ook had de kramer uit de stad met zijne nieuws
gierige oogen weten binnen te komen, was zoo ge
lukkig geweest het een en ander te verkoopen, doch
had bij zijn vertrek de mededeeling ontvangen, dat
voortaan al wat men noodig had wel per brief zou
groene -slingers versierd, en de bruine rook en
watervlekken waren daarrj een zeer bedriegelijke j
nabootsing van den moerassigen grond, waaruit die
planten verbeelden te groeien.
Aan het hof maakten deze «moeras-japonnen* j
veel opgang en bet moeras-dessin, dat de Parijsche
spuitgasten uitvonden, heeft veel kans, op de vleu
gelen der mode gedragen, een reis om de wereld
te doeu.
Een der gewelven van de schatkamer van New-
York heeft een deur mot een zoogenaamd uur
werk-slot*, dat slechts éénmaal per dag, 's mor- j
gens te half negen, opengedraaid kan worden. Za- j
terdagmorgen echter, zoo verhaalt een der bladen,
weigerde het slot door een onbekende oorzaak.
Men doet nn onderzoek, of het mechanisme weer
aan den gang gebracht en of de deur ooit weder
geopeud zal kunnen worden. Er moet weinig kans
daarop zijn, en het i3 te vreezen, dat het geld in
den kelder er ten eeuwigen dage zal moeten blij- j
ven, dat is te zeggen zoolang het gwbouw bestaat.
De som is 33 raillioen dollars. Maar volgens de
beambten der thesaurie zou er niet veel aan ver
beurd zijn, als men nooit het geld terng kreeg,
omdat het zilveren dollars zijn, die toch niemand
hebben wil.
De Greenboro Pairiot deelt het volgende mede
Op de badplaats te Morehead (N.-Car.) wandelde
majoor Hawkins voor het hotel met zijn kindermeid,
die zijn kind, een meisje van 2*/2 jaar, droeg, toen
er een koopman met luchtballonnetjes voorbij ging.
De majoor kocht ze hem allen af en bond het touw
waaraan zo bevestigd waren, om het middel van zijn
kind. De ballons en het kind stegen onmiddellijk
tot boven do buizen en dreven zeewaarts. De bo-
kende scherpschutter Charles J. Vorhees van de
Southern Express Company, wierp zich ijlings in
een boot eu had het geluk, terwijl het kind 400
yards boven de zee zweefde met eeu snelheid van
10 mijlen per uur, verscheidene van de ballons te
doorschieten, waardoor het kind langzaam daalde en
bij Harpers Islands door hem werd opgevangen.
De majoor is echter van schrik bewusteloos neerge
vallen en men vreest dat hij krankzinnig is geworden.
Te Brunswijk heeft eene gevaarlijke weddingschap
plaats gehad. De heer Heckmann aldaar wedde
om tien flesschen champagne dat bij tweemaal zou
rondloopen onder de zes leeuwen van den circus
Batty. Hij ging met Batty bet hok in eu deed, gelijk
bij naderhand ronduit verklaarde zeer beangst, den
rondgang. Inmiddels had dc politie er van gehoord
en bevel gegeven om het waagstuk te belettou maar
toen de agenten in don circus kwamen, was het
reeds volbracht.
Burgemeester en Wethouders van Heusden;
Gelet op art. 219 der wet van 29 JHni 1851,
(Stbl. no. 85)
Brungeu ter openbare kennis, dat de rekening
dezer gemeente over het dienstjaar 1882, zooals
die aan den Raad is aangeboden, van af den 6
Augustus a.s. ter secretarie der gemeente gedurende
14 dagen voor een ieder ter lezing is nedergelegd
en tegen betaling der kosten in afschrift verkrijg
baar is.
Heusden, den 4n Augustus 1883.
Burgemeester eu Wethouders voornoomd,
Honcoop.
Do Secretaris,
S. van Beest 1. s.
HEUSDEN, 10 Aug.
Bij kon. besl. zijn benoemd in het best. van
het waterschap de Hooge Maasdijk van Stad en
Lande van Heusden c. a. prov Noord-Brabant, tot
dijkgr. P. L. Honcoop en tot heetnr. J. Millenaar
Nz. en C. J. Klijn. Tot ontv. der reg. en dom. te
VHertogenbosch L. van Assen, thans in dezelfde
betrekking te Assen.
tBij vonnis der Rechtbank te 's Bosch is
J. B. alhier, veroordeeld tot f 5.boete subs.
3 dagen gevangenisstraf, wegens ontduiking der hon
den-belasting (niet aangeven van een hond).
+WAALWIJK, 9 Aug. Gisteren morgen brak
alhier brand uit in de woning bewoond door van
Schijndel en Madiol, die zich weldra aan de daar
naast gelegen panden, bewoond door den lieer Zuur-
hout eu de dames Nievervaart, mededeelde. Door
de vereenigde pogingen van de Waalwijkscbe,
Bezooijensche en Baardwijksche brandweer werd
besteld worden. Anders was er niemand geweest dan
de bcdevrouw, die tweemaal 's weeks brieven en kran
ten, en wat zij verder ter bezorging bad medegekrc-
gen, beneden in de keuken néderlegde. Een bezoek
op liet aan gene zijde des wouds liggende kasteel had
Richard den jonkers wel beloofd, maar dit werd telkens
weder uitgesteld. Derhalve kwam ook van daar niemand
opdagen. Zelfs de dagbladen, die toch het nieuws brach
ten van wat er in de buitenwereld omging, werden
sedert weken ongelezen in een der onderste laadjes
van de schrijftafel weggeborgen.
Maar baast eiken morgen stapten ze nu
samen met elkander naar buiten in de geurige zomer
lucht Fransje in hare hooge lederen boschlaarsjes, haar
japon wal opgenomen, over den schouder een kleinen
botaniseer-troniinel, dien hij voor haar had laten ma
ken. Meestal sprong ook de groote hond naast hen
voortsoms echter, wanneer de hemel met nevelen
bedekt was, wanneer de lucht stil, als heimelijk
droomend, over de heide hing en liet woud als een
schemerend geheim foktë, dan werd de ruigharige met
gezel, als hij met hen de huisdeur uitstormde, volgens
stilzwijgende overeenkomst door hen teruggejaagd
haastig sloegen zij dan de zware tuinpoort achter zich
dicht en hadden geen ooreri voor het huilen en blaffen,
dat hen van achter den hoogen muur bleef volgen.
IJlings stapten zij voort, on eindelijk tusschen bosch
en heide bereikte liet hen niet meer. Niets verstoorde
de buitengewone stilte om hen heen, dan van tijd tot
tijd het geschuifel van een slang of in de verte het
breken van een dorren takin het loof verscholen
zalen de vogelen; met dichtgevouwen vleugelen hingen
de vlinders aan de struiken.
Aan den zoom van 't woud waren thans in zeld-
zamen overvloed de donkerroode boschrozen ontloken.
Als dan zoo van alle kanten de heerlijke bloemengeur
hen omringde, vatten zij elkaar soms bij de band en
bierbij de brand bepaald. Alles was verzekerd.
De oorzaak is onbekeud.
YUCHT, 8 Aug. De beer J. Van Hasselt te
Rotterdam heeft aan Gedep. Staten van Noord-
Brabant verzocht de aan hem verleende concessie
voor den aanleg van een stoomtramweg van Yucht
langs St. Mich iels-Gestel, Sebijndel, St. Oeden-
rodeWoensel eu St. OedenrodeV eg bel te willen
intrekken.
t HKRPT. De handboogschutterij „Ons Genoe
gen" alhier, stelt zich voor op Zondag 26 Aug.
a.s. een bondsconcours te geven, tot welker deel
name de verschillende schutterijen van den Bond
zijn uitgenoodigd.
t A\ OUDRICHEM. De visscherij is gedurende
eenigen tijd van weinig beteekenis. Dagelijks wor
den er slechts rir 10 zalmen gevangen. De prijs
is stijgende en geloopen tot f 1.20 per half KG.
t HAARSTEEG, 9 Aug. 't Was feestMaan
dag jl. reeds vroeg in den morgen wapperde het
vlaggedoek van alle huizenonze harmonie „Ceci
lia" vierde baar 40-jarig bestaan. Omstreeks 9
uur kwamen de muziekgezelschappen van Veld-
Driel, Nieuw-Kuik en Druilen, onder het spelen
eener lnstige marsch op de hen aangewezen plaats,
van waar ze door commissarissen van orde uit
naam van „Cecilia" verwelkomd werden. Vandaar
trok men begeleid door garde d'honneurs naar het
feestterreinpresidenten en commissarissen van de
verschillende harmoniën werd de eerewijn aange
boden, na een hartelijk welkom, ben toegeroepen
door den heer Prinsen, hoofd der school alhier.
Spreker wenschte het gezelschap „Cecilia" geluk
met het voorrecht zulk een schoon feest to mogen
vieren, dankten de opgekomen harmoniën voor
hare belangstelling en wenschte allen een gezellig
zamenzijn en een geuoegelijke dag.
Begunstigd door een prachtig weder nam de
scboone optocht nu weldra een aanvang.
Voorop reed een eerewacht te paard, dan volgde
de prtialwagen, waarin een zestal bruidjes gezeten
waren. De feestvierende harmonie deed bare wel
luidende tonen weerklinken bij afwisseling met de
harmonie van Drunen, die in den stoet op baar
volgde. Dan sloten zich verder aan de handboog
schutters-gezelschappen „Claudius Civilis" en
„Oefening en Vermaak", alsmede het gilde St.
Ambrosius.
De net gecostumeerde garde d'honneurs verhoogde
niet weinig bet scboone van den trein. Vervol
geus lieten verder op de harmoniën van Nieuw-
Knik en Veld-Driel bij afwisseling hunne opwek
kende muziek hooren en enkele garde d'honneurs
sloten den optocht, 't glanspunt van den dag.
De feestcommissie bad zich best van bare taak
gekweten.
Na eenige oogenblikken van welverdiende rust
voerden alle harmoniën gezamenlijk de feestmarsch
uit, welke bijzonder goed voldeed. Op den na
middag werden prachtige muziekstukken ten ge-
hoore gebracht, beurtelings door de verschillende
gezelschappen. Des avonds werden heriunerings-
medailles uitgereikt onder het afsteken van Ben-
gaalsch vuur en kernachtige toespraken van den
beer Prinsen, eerst tot de harmoniën, dan tot de
twee oprichters van „Cecilia", de heeren F. Eekels
en A. Eekels, wien beiden ook een eere-medaille
werd overhandigd. Èn uit bet dorp zelve, èn van
buiten waren in de avonduren velen genoeg dijk
op het feestterrein bijeentot laat in den avond
Was het er gezellig en aangenaam en, dank de
goede zorgen der politie, liep alles in de beste
orde af.
Door den heer P. Harting te Amersfoort werd
het volgende aan de „N. Rott. Crt." ter plaat
sing toegezonden
sloegen sprakeloos de glinsterende oogen tot elkander
op. Zij ademden de lucht der wildernis inzij waren
de eenige menschen, man en vrouw, in deze drooinende
wereld.
Eens, na een lange wandeling, toen de zon
brandde en reeds loodttcht hare middagstralen neer
zond, waren zij onverwacht aan den rand van het
woud gekomen. Zacht oploopend, breidde een onafzien
baar korenveld zich voor hen uithet was in den
bloeitijd der rogge; nu en dan woeien er lichte nevel
wolken over heen; tot aan den horizont zag men niets
als lichte golving van die blauwzilveren zee.
Daar klonk van verre het geklep van een klok
ver achter hen, uit den omtrek waar het kasteel moest
liggenals een roepstem klonk het door de stille mid
daglucht, en als aangetrokken door die stetn, liep Fran
ciska het golvende arenveld in, terwijl Richard, tegen
een beukenstam geleund, haar nazag. Al verder en
verder liep zijhet wuifde en kronkelde ém haar heen
en al verder en verder zag hij haar hoofdje over de
onbekende zee drijven. Daar viel het hem plotseling
in, dat zij door de een of andere geheimzinnige macht
voor hem zou kunnen verloren gaan. Wat kon er niet
op den onziehtbaren grond liggen, dien hare kleine voet
jes thans drukten? Misschien was het niet bloot
een fabel, dat «oogslkind,* waarvan oude menschen
weten te vertellen, dat dengene, die het in 't koren
zag liggen, het licht uit de oogen rooft! Er loert
immers zoo velerlei kwaad om onze hand of onzen voet
te grijpen en ons dan in de diepte te trekken.
«Fransje!* riep hij: «Fransje!*
Zij draaide het hoofd om. «De klok!* riep zij terug.
«Ik wou maar weten, waar die klok luidt!*
«Dat is niet voor ons, Fransje, dat is de middag
klok op het kasteel!*
Zij keerde zich om en kwam terug. Hij sloot haar
hartstochtelijk in zijne armen. «Weet ge niet dat het
zijn, en vragen onszelf met bezorgdheid afwat
zal hun verder lot geweest zijn
Wellicht werpen zij op ditzelfde oogeublik hun
blikken in de richting van hun vaderland en roe
pen elkander bemoedigend toevan daar zal eer
lang hulp dagen! Dit vertrouwen zal eu mag niet
beschaamd worden. Reeds is de „Willem B.irentz"
op zijn post, maar bet kan zijn, dat veel meer en
kostbaarder hulp noodig is. Waarin deze bestaan
moet, zal natuurlijk van de omstandigheden afban-
gen en deze zijn bet best bekend aan den ont
werper van den tocht, prof. Buys Ballot en zijn
medewerker, den wakkeren luitenant Volck. Hen
derhalve moet de natie steunen, hetzij door bun
geld tot dit doel toe te zenden, of het ten minste
voor hen beschikbaar te stellen, wanneer zij op
een gegeven oogeublik over groote sommen moe
ten kunnen beschikken. Men vergete niet, dat in
zulke gevallen de mogelijkheid van redding uit
het gevaar afhankelijk kan zijn van een dag, van
een uur.
Daarom wat gij doeu kunt en wilt, doet het
spoedig, zonder tijdverlies. Moge het schrikkelijk
woord „te laat" ons nimmer in de ooren klinken
Gaarne stel ook ik mij beschikbaar tot de
ontvangst van tot dat doel bestemde gelden, die
ik aan den beer Buys Ballot zal overmaken en
waarvan in de nieuwsbladen behoorlijk reken
schap zal worden gegeven.
De voortdurende onzekerheid omtrent het lot
van de „Varna", aan boord waarvan zich een
tiental wetenschappelijke mannen naar bet Noor
den begaven, geeft., behalve aan den boogleeraar
Buijs Ballot, nu ook aan bet „Handelsblad" en
„de Tijd" stof tot ruime bespreking en komt deze
daarop neder, dat niet gewacht moet worden tot
bij dubbeltjes en guldens de noodige gelden bijeen
zijn voor bet uitzenden van eene geschikte stoom
boot tot hulp, maar dat, daar spoedig handelen
noodzakelijk is, de regeering onmiddellijk tot bulp
optrede, door in het Noorden een passend vaar
tuig te buren.
„De Tijd" voegt daaraan echter ten slotte
de volgende bebartigingswaardige woorden toe:
„Van den anderen kant hopen wij, dat, wan
neer de mannen der „Varna" veilig in het vader
land zijn teruggebracht en ook de „Barentz"
weder binnen is, men zich in het vervolg niet
eens, maar wel driemaal over bet werkelijk nut
van dergelijke expedition bedenken zal, alvorens
op nieuw menschen en schepen aan zoodanige
gevaren bloot testellen. In vloedrijke particulieren
kunnen in soortgelijke omstandigheden eene groote
verantwoordelijkheid op zich halen. Het is som
tijds niet moeielijk om met groote woorden en
toasterige volzinnen over „de belangen der weten
schap", de „nationale eer" enz. anderen tot ge
vaarlijke en avontuurlijke ondernemingen over te
balen. Wanneer men echter van te voren weet,
dat men bij den minsten tegenspoed geheel buiten
staat zal zijn om diezelfde personen uit bet gevaar
te redden, waarin zij zich zeiven begeven hebben,
dunkt ons dergelijke handelwijze niet te verdedigen."
Uit Beek bij Nijmegen wordt bet volgende
geschreven
't Is zeker aan de Amsterdamsche tentoonstel
ling te wijten, dat het aantal vreemdelingen in
deze streken dit jaar opvallend geringer is dan
vroeger. Voor velen, die van het verblijf dier
vreemdelingen bun voordeel trekken,.is dit eene
groote schade. Indien de welvaart eener plaats
beoordeeld mag worden naar de moeite, die het
kost om er eene woning te huren of te koopen,
dan ziet bet er hier niet voordeelig uit. Van de
10 of 12 grootere of kleinere villa's eu huizen
aan de Noordzijde van ons dorp zijn ey 5 of 6
to buur of te koop. Toch is de streek nog altijd
eene der schoonste van ons vaderland. Zouden de
gebrekkige gemeenschapsmiddelen daarvan ook
voor een deel de schuld kunnen dragen?
Dat de coMeges van Burg. en Weth. niet altijd
buiten comptabele verantwoordelijkheid blijven,
blijkt o.a. uit het prov. verslag van N.-Brabant
omtrent de gemeente Vucht. Op de aanneemsom
eener nieuwe pomp, die op twee dienstjaren be
taald was, bleek dat een bedrag van f 83 te
veel was uitgegeven. Genoemd bedrag werd bij de
sluiting der rekening verworpen en ten laste ge
bracht van Burg. en Weth die de uitgaaf hadden
bevolen.
gevaarlijk is, zoo ver in het korenveld te loopen?*
«Gevaarlijk?* Zij zag hem glimlachend vdoch vol
verwondering aan. Daarna keerden zij naar bun bosch
terug.
Een andermaal, na een drukkend warmen dag,
waren zij eerst laat op den middag uitgegaan. Toen
de avond reeds lang gevallen was, rustten zij uit aan
den kant van een grooten boschvijver, die rondom
door hooge beuken omgeven was. In de diope stilte
die alom heerschte, hoorden ze niets dan het suizen
van 't riet aan hunne voeten; boven de boomen aan
den anderen kant van het water, die er zich als logge
gevaarten in weerkaatsten, schoot nu en dan een straal
van bet weerlicht door de wolken; een zachte koelte
zweefde over den vijver, die nu en dan door het
hemelvuur met een Hauw licht beschenen werd.
Hij had zich over haar heen gebogen en liet het
als een spel langs zich voorbijgaan, als haar bleek
gelaat uit het donker te voorschijn kwam en daarin
weder verdween. «Weet ge,zeide hij,»ik heb
wel eens gehoord dat men inde oogen van een vrouw
nog somtijds het glinsteren der Paradijsslang moet kun
nen zien. Zooeven, toen de bliksem flikkerde, zag ik
het in uwe oogen.*
«Glinsterde het schoon?* vroeg zij en hield hem
hare wijdgeopende oogen toe.
«Belooverend schoon.*
En weer vlamde het weerlicht.
«Gij zijt een dwaas, Richard!*
«Ik geloof het ook haast, Fransje.*
En hij legde het hoofd in haar schoot, en, tot haar
opziende, zag hij telkens en telkens weer den glans
van het flikkerend licht in hare oogen trillen.
(Wordt vervolgd.)
O O
Nederlanders t
Weldra wordt het een jaar sedert van eenigen
der beste mannen, die ons vaderland bezit, geen
tijding ons bereikte. Al moge er nog geen be
paalde reden tot ongerustheid omtrent bun lot
bestaan, toch staren wij allen met zekeren angst
naar de plek been, waar zij bet laatst gezien
