No. 542. Zaterdag 18 December, 1886. FEUILLETON De Tweelingzusters. UitgeverL. ,T. VEERMAN Heusden. Het Amerikaansche Spoorwegleven. VOOR Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG en Z A T E R A G. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.Franco per post zonder prijs- verhooging. Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden ingewacht tot Maandag- en Donderdagavond 10 uur. Ingezonden stukken tot Maandag- en Donderdagavond 8 uur. Binnenlambche A D V E R T E N T I E N waarvan de plaatsing driemaal wordt opgegeven worden slechts tweemaal in rekening gebracht. Rij toezending gelieve men vooral duidelijk den naam van den Uitgever op het adres te stellen. ii. De schoone sleeping-cars (slaapwagens), zijn yoor lange reizen van onschatbare waarde. Wanneer deze hooge, met verguld hout ingelegde en Van hooge ramen en prachtige spiegels voorziene wagens in den avond door een rij van glanzende kronen verlicht worden, leveren ze een schoon ge zicht op. Men zit er zoo geheel op zijn gemak, zelfs op zeer lange reizen als de Pacificsporen maken, die acht dagen du ren. Tot laat in den nacht heerscht daar binnen een gezellig verkeer, onder 't ge not van 't beste dat het buffet geven kan, doch wanneer door een der reisgenooteu aanstalten gemaakt worden tot het zoeken der nachtrust, dan volgt spoedig het hecle gezelschap. Vreemde dames, die voor de eerste maal in het spoor zich te slapen zullen leggen, wachten in den regel schuch ter om te zien hoe hare Amerikaansche zusters zich in dit geval gedragen. Deze echter ontdoen zich ongegeneerd van dc opperkleeding, het overige nachttoilet wordt verder in de slaapplaats gemaakt en bin nen een goed half uur verkondigt een die]) ademhalen achter de dubbele rij bedgor dijnen, dat mijnheer de reiskameraad of mevrouw of de juffrouw zich in een ge zonden slaap verheugen. Tegen 7 a 8 uur pleegt men op te staan, waarbij het gebruik is dat de heeren voor gaan en zich verwijderen. Hun waschka- mer ligt aan de eene, die der dames aan de andere zijde der wagen. Elke kamer is voorzien van alle benoodisrdlieden. Aan het ontbijt in de Dining-car vindt men elkaar binnen weinig tijd weer. Bereikt dc trein dc plaats zijner bestemming in den nacht of den vroegen morgen, dan wordt de slaapwagen op een nevenspoor gereden en dc bemanning kan rustig tot 8 uur rusten. Evenzoo kan men zich op het sta tion van afreis reeds om 9 uur in den slaapsalon ter ruste begeven, zelfs wanneer de trein eerst middernacht afrijdt. Het gebruik van den slaapsalon tegen lVs tot 2 dollars per nacht is voor min der bemiddelden te duur; daarom is op eenige der groote wegen in het westen de prijs verlaagd tot 60 cent en op de At- chison-Santafébaan, die met de Pensylva- nia en de Baltimore-Ohiospoor voor de best ingerichte der Amerikaansche sporen geldt, brengt men hiervoor in 't geheel geen vergoeding in rekening. De slaapwa gens op (leze trajecten herinneren aan de kooien van tusscliendeks-passagiers op een zeeboot. Ten gerieve der emigranten ge nieten deze een korting, ten bedrage van V, of 1/4; ze moeten echter aan 't station uitdrukkelijk een landverhuizerskaart vra- gen. Sedert 1884 is in de Vereenigde Staten een nieuwen spoorwegtijd ingevoerd. Als grondslag dient Greenwich bij Londen. De V. S. zijn in 5 districten verdeeld, die elk voor zich hun tijd berekenen naar den meridiaan, die door 't midden van 't district loopt. Daardoor verschillen de tijden telkens een uur. Vergelijkt men met de Amerikaansche treinen de Engelsclic, dan valt het oordeel niet zwaar. Ben Engelsche trein maakt een ongunstigen indruk. De wagens zijn klein en smal, de ruimte daardoor beperkt, de ventilatie gebrekkig, de wagens liggen op hooge, plompe raderen, op welker assen de veeren direct bevestigd zijn. Men mist er die vertrouwen wekkende soliditeit en alle schoonheid. Ook het platform, het koppelsysteem en de Westinghouse-rem ontbreken. Ook de locomotief staat ver achter bij de Amerikaansche. In Engeland staat de machinist en de stoker, als bij ons, zonder eenige beschutting dan een eenvoudig blikken dakje, waarin kijkgaten zijn, aan wind en weder prijs gegeven. De practische ingenieur lacht om dien een voud wat zou hij met zulk een onding bij een scherpe corvé op de wegen in 't verre westen aanvangen? De Engelsche locomotieven zijn voor effene wegen geconstrueerd. Zij voeren geen sig- naalklok, daar de baanwachters voor de zekerheid der wegen zorgen, de stoomfluit is schril en doordringend en in plaats van verlichtende reflectors, gelijk in Amerika, bedient men zich van eenvoudige lantaarns. Ook de bezorging der bagage laat veel te wenschen over en die aan 't reizen in En geland niet gewoon is, kost de zorg daar voor vele onrustige uren. In Amerika bezitten de gezamenlijke spoor wegondernemingen in de stad een eigen lokaal, waarin alle mogelijke inlichtingen omtrent de tarieven der eigen en verbonden lijnen met de denkbaarst mogelijke vriende lijkheid worden gegeven. Ook zijn in alle hotels en aan verschillende andere plaatsen biljetten voor alle treinen te krijgen. Niemand behoeft zich dus, wanneer hem tijd te kort komt, aan 't loket van kaarten te voorzien hij kan dat vooruit op zijn gemak bezorgen. Ook dit is opmerkenswaardig dat de con ducteurs niet langs den trein behoeven te loopen, om bij vertraagde vaart de kaarten der passagiers na te zien, maar dat ze in de met elkaar verbonden wagens gedurende de reis deze taak gemakkelijk afdoen. Het IX. 11) Men zegt wel eens dat de tegenspoed de toetssteen is van het karakter en evenals sommige kruiden moe ten gekneusd worden om haar zoctstcn geur voort te brengen, zoo hebben sommigen het lijden noodig, om hunne uitstekendste hoedanigheden te ontwikke len. Dit was ook merkbaar bij Marie. Tot nu toe had zij alleen de lichtzijde van het leven gezien en de bloemen geplukt die zij op haar levenspad ont moette maar nu de donkere wolken zich boven haar hoofd samenpakten, bleef zij moedig staande. Even als men alle zegeningen tot rampen kan maken, zoo kan men ook alle beproevingen in zegeningen doen verkeeren; het hangt er slechts van af, op welke wijze wij ze ondergaan. Marie had slechts één verlangen, om zoo spoedig mogelijk bij hare ouders terug te zijn om met hare moeder de zorgen voor haar papa te deelen. Zij zette Johan tot spoed aan en hoe vlug hij de paarden liet draven, toch ging het voor haar gevoel veel te lang zaam. Eindelijk ziet zij het huis in het verschiet, nog een hoek om en zij is op de plaats harer be stemming. Uit het rijtuig te springen en de deur geopend ziende naar binnen te vliegen, was het werk van één oogenblik. Zij spoedde zich naar de zieken kamer, waar haar geliefde vader op het leger lag uitgestrekt, met vermagerde wangen en oogen die wel tweemaal zoo groot schenen dan vóór baar ver trek. Hare moeder was bezig een verfrisschende drank te bereiden en zag haar niet bij het binnentreden. Wat was zij in die korte tijd verouderd! Hare vlech ten, die zij eertijds met de meeste zorg opmaakte, hingen nu ordeloos om het hoofd, hare frissche kleur was geweken en eenige rimpels toonden zich op haar voorhoofd. Hare houding was eenig/.ins gebogen en haar slap onzeker. Toen zij zich naar het bed van den zieke wilde begeven, bemerkte zij Marie en een oogenblik daarna lagen zij in elkanders armen. Mijn liefste moedertje, wat ben ik blij weèr bij u te zijn, ach waarom hebt gij mij niet dadelijk geschreven, ik zou niet gedraald hebben tot u te komen «Ja, dat dacht ik wel Marie, maar ik wist dat gij beiden zoo veel genoegen liadt en wilde u niet storen in uwe vreugde. Daarbij dacht ik eiken dag dat uw lieve vader wel spoedig zou beteren en wilde hem zelf verplegen, daarom ben ik dag en nacht bij hein ge bleven, opdat hem niets ontbreken zou »Iloe is het mogelijk, lieve moeder, en dus hebt gij in dien lijd geen nachtrust gehad?* «Wel zeker, ik heb een gemakkelijke stoel als bed ingericht en rustte toch, terwijl ik dan altijd bij de hand was als uw vader eenige hulp noodig had.* Nu trad zij naar het ziekbed haars vaders, die juist uit eene lichte sluimering ontwaakt was. Zij wilde hem niets van hare ontroering doen blijken en zocht hem met eenige bemoedigende woorden op te beuren. «Nu papa, ge zult nu wel spoedig beter worden, nu mama en ik beiden u zullen verzorgen. Doet het u nu ook niet een weinig genoegen mij wéér te zien Ik zal mij hier zoo rustig gedragen dat gij tevreden over mij zult zijn, gij zult die drukke Marie van vroeger er niet uit herkennen en als het u niet te veel vermoeit dan zal ik u, in kalme oogenblikken, het een en ander van de familie Lu kassen niededee- len. Clara zal mij binnen enkele dagen volgen; als wij thans met ons beiden en mama hier zaten, dan zou het veel te druk voor u worden. Ik zal uw kussen eens goed leggen en blijf dan verder rustig bij u zitten «Mijn lieve kind! wat ben ik verheugd u wéér te zien, al was het alleen om u.ve brave moeder den last, dien ik veroorzaak, te helpen verlichten. Marie, ik heb het uwe moeder niet durven zeggen om haar niet, te veel te bedroeven, maar ik ge.loof dat ik van deze ziekte niet herstellen zal. Ik ben zelf lang genoeg geneesheer geweest en kan dus mijne ziekte volgen, maar ik vrees dat het op eene. verzwakking uit zal loopen. Maar,vervolgde hij met eene zwakke stem, «ik geloof dat gij een moedig meisje zijl en dus, ver ontrust uwe lieve moeder vooreerst nog niet met hetgeen ik nu gesproken heb; maar zult gij, als ik van haar zal zijn weggegaan, haar altijd steunen en trouw ter zijde staan? Het doet mij leed dat ik u allen zal moeten verlaten, maar ik stel mij in Gods hand, Hij zal ook over u allen waken en u niet ver laten «Lieve pi, ik hoop dal gij u noodeloos ongerust maaktde koorts heeft u verzwakt, maar als die maar eenmaal geweken is, dan zult gij uwe verloren krachten spoedig herwinnen. Houd slechts goeden moed en laten wij ons verder geheel aan God over geven. Hij glimlachte slechts even, alsof hij hare woorden niet geloofde, drukte hare hand en bleef toen rustig liggen. Wat ging er veel om in Marie, nu zij haar vader gezien had-; zij begon nu ook te vreezen dat hij waarheid gesproken had en dat binnen kort die vreeselijke slag haar zou treffen en toch moest zij beide hare ouders hoop en moed inspreken, die zij voor zich zelve niet bezat. Zij bad God in stilte om kracht en steun en daarna voelde zij zich meer ver is roerend te zien hoe niet alleen de direc- tiën voor 't gemak en de zekerheid harer ondergeschikten zorg dragen, maar ook hoe elk der reizigers zich dit tot plicht rekent. Men is gewoon het biljet zichtbaar op den hoed te hechten en bij nacht komt de con troleur zacht aangeloopen, doet zijn plicht en brengt het kaartje weer op zijn plaats terug. Wat de snelheid betreft, deze is niet grooter in Amerika dan bij de sneltreinen in Europa. Even voor de aankomst van een trein wordt de naam van 't station in eiken wagen afgeroepenin de wachtkamers wordt echter tegen 't vertrek niet gewaarschuwdook kan men niet altijd op het afluiden rekenen. Men verwacht in Amerika dat ieder op zijn tijd past en zorgt alleen voor duidelijke aanwijzing der plaats van bestemming op iederen wagen. Nadert de trein een groote plaats dan vertoonen zich agenten der expresdieust, om de orders op te nemen aangaande de ba gage. Men overhandigt hun het eigendoms bewijs en ontvangt daarvoor een met potlood ingevulde kwitantie. Verder heeft men zich over niets te bekommeren, daar het terstond afgeleverd wordt of verder verzonden al naar verkiezing. Voor één koffer, al is hij ook nog zoo zwaar, betaalt> men geen vracht. In plaats van het bij ons ook bekende beplakken met een strook papier, bindt men een lederen riem door de handvatsels, aan welks onder eind een geel koperen penning bevestigd is met initialen der onderneming, nummer, route en plaats van bestemming. Een tweede, daaraan gelijk, ontvangt de passagier en deze heeft hij slechts bij aankomst af t« geven om terstond zijn bagage in ontvangst te kunnen nemen. sterkt om de toekomst te gemoet te gaan. Nu drong zij er op aan dat bare moeder eenige rust zou ne men die zij zoo hoog noodig had en hoewel deze in het eerst beweerde daar geen behoefte aan te heb ben, zoo gaf zij eindelijk op het herhaalde aandrin gen van Marie toe en viel spoedig in een geruste slaap. Nu kon men Marie in stilte bewonderen als men ze in de ziekenkamer had kunnen gadeslaan. Zon der gedruisch bewoog zij zich in de kamer, die zij eerst gezellig inrichtte, zij plukte eenige lievelings bloemen van haar vader en plaatste die in een vaas op de tafel, zette alles op zijne plaats en ging toen voor het theeblad zitten met een handwerkje, maar zóó dat zij haar vader kon zien, zonder dat het hem hinderde. Den zelfden avond begon zij een brief aan mevrouw Lukassen te schrijven, die zij al hare hoop en vrees mededeelde. Het scheen haar eenigzius verlicht te hebben haar hart eens aan een trouwe, moederlijke vriendin te hebben kunnen uitstorten en maakte toen toebereidselen om den nacht wakende door te brengen. Toen Marie met Philip naar den trein vertrokken was, heerschte er eene nare leegte in het huis van de familie Lukassen. Zulk een gevoel ondervindt ieder een, geloof ik, die eene logée een tijdlang gehad heeft, met wie men op een prettigen voet omgegaan heeft. De kamer die zij in gebruik heeft gehad, de plaats die zij aan de tafel innam, alles doet u aan haar herinneren en men voelt eene leegte, die de twee eerste dagen niet aangevuld wordt. Dan begint men weèr aan zijne dagelijksche bezigheden gewoon te raken en als er eindelijk een brief van de afwezige komt, gevoelt men zich weèr tevreden en leeft wéér eenige uren in gedachten met haar. DE en Alten», O I mtmrm ij—MMMiiwi umnmt mui Waummmm

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1886 | | pagina 1