No. 547.
Woensdag 5 Januari.
voor.
Uitgever: L, J. VEERMAN Heusden.
BUITENLAND.
„Al weer een jaar," klonk het op oude
jaarsavond uit veler mond. Hoe ouder men
wordt, hoe sneller de Tijd ons op sleeptouw
neemt en meevoert naar het einde. En dan
zijn er menschen die zich in het rijke, volle
menschenleven vervelen, die geen raad we
ten met hun tijd en zich de hersens pijni
gen met het vinden van middelen den tijd
te dooden. De Tijd echter, de geheimzinnige,
koelbloedige Tijd, laat zich daardoor geen
seconde in zijn stap vertragen. Hij loopt
zijnen gang en neemt ons mee, ijverigen
en luiaards, ook dit jaar. Misschien laat hij
ons glippen en zinken we in 't niet, doch
dat is niet onze zaak, maar die des Eeuwigen,
die niet alleen ons maar ook den Tijd in
handen heeft.
Maatschappelijke doctoren zeggen dat
onze aarde oud is en de menschheid oud
wordt, dat men alom de rimpels, zwakhe
den en gebreken van den ouderdom op
merkt. Och ja, wanneer men althans de
menschheid vergelijkt bij 't model dat zij
zich in hun bekrompen verhevenheid ge
schapen hebben en dat als een ton zonder
hoepels in elkaar zakken zou, indien 't uit
gevoerd werd. 't Is een troost voor de
menschheid, dat geen menschelijk geknut
sel haar deren kan, maar ook zij in de hand
is van Eén, die haar voert, zij 't langs
steenige paden en door barre woestijnen,
naar grazige weiden.
„Wat vliegen die jaren toch heen!"
hoort men op het einde des jaars van
duizende lippen. Ja, en hoe ouder men
wordt, hoe meer grond deze klacht krijgt.
Gelijk de kabbelende golfjes der rivier, die
schijnen aan te komen, langs u voorbijgaan
en uit uwen blik verdwijnen, om zich te
paren aan de eindelooze zee, zoo ontvliedt
ons leven. Gelijk de rookkolom uit buur-
mans huis, die als een kolom opstijgt ten
hemel, doch door een zuchtje van den wind
in verwarring gebracht en verdeeld wordt
tot ze onzichtbaar is geworden, aldus ont
vliedt ons leven.
De Tijd sleept ons zonder meedoogen voort.
Hoe gaarne zouden we hem een halttoe
roepen. Als men zoo met hart en ziel aan
den arbeid is en de middag ons verrast
en de avond aanbreekt eer we 't weten, hoe
gaarne zouden we dan den Tijd een halt
toeroepen. Dan loopt hij al te vlug en zou
den we menigmaal de week een dag lan
ger zien willen. We schikken er den Zon
dag bij en werken door, al maar door, zon
der adem te scheppen en op ons verhaal
te komen. Doch niet straffeloos. De Tijd wil
dat we rusten cn wreekt zich op ons, in
dien we hem in rusteloosheid evenaren.
Ons leven is kort. Neem zeven uren sla
pens en drie uren rust per dag, dat maakt
tien uren, bijna de helft.
Die zestig jaren oud is, heeft dus eigen
lijk slechts vijf-en-dertig jaren geleefd.
Trek daarvan af den tijd der kindsheid en
de dagen van ziekte en van afmatting na
nachten van slapeloosheid en zorgen, wat
blijft dan van een menschenleven over?
Toch kan de Tijd lang zijnEen dag op
het ziekbed een eeuwigheid En hoe
lang is hij niet voor den doeniet, den lecg-
looperEr is misschien op aarde geen
schepsel meer te beklagen dan hij, die met
den Tijd geen raad weet. Hij moet zich
draaien en wenden om er door te slaan en
houdt anderen aan de praat die de vinger
wijzing van den Tijd beter begrijpen en
vervalt natuurlijk ten slotte in allerlei dwaze
overleggingen, zoo niet erger. Hij slaat
den tijd dood tot dat ten slotte de Tijd hem
dood slaat en de maatschappij van een
parasiet verlost.
Een werkzaam mensch kan in den kor
ten tijd des levens veel doen. Wat den tijd
betreft, zijn we allen rijk. Tijd is rijkdom,
tijd is kapitaal dat hooge intrest opbrengt.
Uit goed besteeden tijd slaat men geld,
vooruitgang, eer en achting bij menschen,
ongerekend nog het loon dat ieder wacht,
die als getrouwe knecht met zijn tijd ge
woekerd heeft.
Tijd is een onzer beduidendste inkomsten.
Daarom moeten we er niet alleen zuinig
mee omgaan, maar ook overleg gebruiken
bij 't uitgevenzooveel voor arbeid, zooveel
voor rust. Door allerlei uitgaven buiten de
begrooting kan men zich in groote ongele
genheid brengen, ook op het stuk van den
tijd. Men komt er niet mee uit. Die hier
een kwartiertje, daar tien minuten vertreu-
zelt, een half uur werkt en daarna weer
een of twee uren vermorst, brengt den tijd
om 't leven. Hij komt nooit klaar en is im
mer klagende dat hem tijd te kort komt.
Den tijd overzien en richtig verdeelen is
een groote kunst die niet ieder verstaat.
Ze moet reeds in de jeugd geleerd -worden.
Men moet een kind leeren stipt met dezen
schat om te gaan. In die stiptheid zit den
rijkdom.
„Het heeft nog tijd" is een gemeenplaats,
die zoo min mogelijk gehoord moet worden.
Stiptheid is de ziel van iedere huishouding,
ieder ambt en elke zaak. De mensch moet
een apart geweten hebben over zijn tijd en
steeds bedenken dat de tijd niet zijn is en
hij er niets van doorbrengen mag.
De Tijd is een ernstig grijsaard. Hij wil
dat we zijn gave uitkoopen en wordt grim
mig, wanneer we die vertreuzelen en ver
doen en besteden aan onnutte dingen, waar
aan we in den grond niets hebben. Hij
wil dat we haar gebruiken tot de vervul
ling van alle onze plichten, tot alle goeds
wat onze hand te doen vindt.
Wanneer hij op den oudejaarsavond met
den dorren vinger naar 't middernachtelijk
uur wijst en ons vraagt„wat hebt ge met
uwen kostbaren tijd gedaan," moeten wij
zorgen daarop een dragelijk antwoord te
kunnen geven.
We moeten daar echter niet te laat aan
denken, maar van den aanvang af onzen
tijd wijden door strenge plichtsbetrachting.
LANGS'
lensden cn Altcna,
EN DE BOHMELERW
Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1
verhooging.
en ZATERDAG.
Franco per post
zonder prijs-
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Maandag- en Donderdagavond 10 uur. Ingezonden
stukken tot Maandag- en Donderdagavond 8 uur.
gr Bmnenlandsche A 1) V E R T E N T I E N
waarvan de plaatsing driemaal wordt opgegeven
worden slechts tweemaal in rekening gebracht. Bij
toezending gelieve men vooral duidelijk den naam
van den Uitgever op het adres te stellen.
NABETRACHTING.
Te Munchen werd op een zangeres aan de opera,
mej. B., geschoten, terwijl zij aan tafel zat met
een luitenant, gelukkig zonder dat zij werd ver
wond. Het was de vriendin van mej. B., die vele
jaren reeds met haar samenwoonde, die uit min
nenijd deze daad bedreef. Voor dat men haar kon
ontwapenen, had do vriendin zichzelf met den
revolver een doodelijko wonde toegebracht.
Bij een hevigen brand te Lissabon kwamen 5
perbonen om en werden verscheidene spuitgasten
zwaar gewond.
De oudste Engelsche vrijmetselaar Alexander
Johnstone, is te Langholm overleden. Hij was 95
jaar oud en behoorde seder 71 jaren tot de vrij
metselaren.
Een ontzettend tusschenbedrijf werd Donderdag
avond in het Ch&telet-theater te Parijs afgespeeld en
vervulde de toeschouwers met hevigen schrik.
Men gaf er, zooals reeds sedert langen tijd, het be
kende spektakelstuk: »De reis om de wereld in 80
dagen.Bij eender optochten stiet een olifant zijn
kornak de tanden in de borst. De ongelukkige
verkeert in levensgevaar.
Men heeft te Parijs het plan gevormd op den
Boulevard Haussmann,« welken men verlengen
wil, de trottoirs te overdekken met een glazen, op
ijzeren pijlers rustend dak, waaronder de voetgan
gers beschut voor sneeuw en regen zullen zijn.
Een gedeelte van dat dak wil men van dikker glas
maken, om dat ook tot eeD voetpad te doen strek
ken, langs de eerste verdieping der huizen. Sier
lijke wenteltrappen zoudeu hier en daar toegang
tot de boven-voetpaden geven.
Menigeen, die veel op straat moet zijn, zal wen-
schen dat dit plan algemeene navolging mocht
vinden.
De »groote vijver« bij Torgau, behoorende bij
het domein Kreyschau, is den 18en October leeg-
gevischt.
Die vijver is ruim 800 morgen groot. Geregeld
om de drie jaren laat men het water wegloopeu
en wordt de vijver uitgevischt, om daarna wéér
met jonge karpers »bepoot« te worden.
Men schat de waarde van de laatste visscherjj
op ongeveer 60,000 Mark 36.000).
Te Milaan is de bevolking zeer verontwaardigd
over het besluit van den gemeenteraad, om een
reeds voor jaren besteld standbeeld van Napoleon
III op een der openbare pleinen te plaatsen. Men
ziet daarin nu een beschimping van de Fransche
republiek eu Dinsdag werd een groote openbare
meeting gehouden om tegen dit besluit te protes-
teeren.
In het buitenland zijn o. a. overleden
Hertog Decazes, Fransch staatsman. De Falloux,
Fransch staatsman. Paul Bert, Framch resident-
generaal in Tougkin. W. E. Forster, gewezen En
gelsen minister. Graaf Frederik Ferdinand von
Beust, gewezen Saksische ministèren Oosten rij ksch
kanselier. Jules Malou, Belgisch minister van Staat.
Arthur, gewezen president der Vereen. Staten van
Noord Amerika. Leopold von Ranke, geschiedschrij
ver. Mgr. Guibert, kardinaal-aartsbisschop ran
Parijs. Joseph Victor von Schefl'el, dichter. Fransz
Liszt. Karl Pilo'y, schilder. .Paul Baudry, schilder.
Ch. A. Bourgeois, beeldhouwer. M. C. baion Roth
schild, financier.
Van de vorstelijke personen zijn o. a. overleden
Koning Lodewijk II van Beieren. Gravin De
Chambord.
Thans bevat de »Neue Froie Presses een tele
gram van kolonel Villaume zelf, die met veront
waardiging de zotte verhalen tegenspreekt, die
over hem in verband met den Czaar de ronde deden.
Bij gelegenheid van het huwelijk van mej. Mac-
Mahon met graaf De Piennes, ontving do maar
schalk telegrammen van den Czaar, den Koning
van Italië, den Koning van Portugal en den Sultan.
Met den eersten post kreeg Gladstone op zijn
verjaardag 250 brieven en den geheelen dag stroomde
het brieven en telegrammen. De liberalen van
Chester vierden den dag als gewoonlijk met een
fees! maal. En als gewoonlijk kreeg de »ex-premier«
een aantal geschenken, ook van personen uifc den
minderen stand.
In het Duitsche leger wordt nu ook het gebruik
van tweewielers ingevoerd.
Voor den Turn vader Jahn, die zich zoo ver
dienstelijk maakte voor de gymnastiek in Duitsch-
land, zal te Göttingen een standbeeld opgericht
worden.
Een vrijwillige vrouwelijke brandweer doet, naar
men bericht, te Liverpool goede diensten. Toen
daar onlangs brand ontstond in een sigarenfabriek,
was dat vrouwenkorps het eerst er bij en de
dames, in hare smaakvolle pakjes, weerden zich
zoo wakker en beleidvol, dat de manueljjke brand
weer, toen zij kwam, niets meer te doen had.
In Beieren zijn verleden week acht menschen in
de sneeuw omgekomen.
Magnard schrijft in de »Figaro,« dat er te Parjjs
ruim 7000, in de departementen 20,000 personen
zijn, met het brevet van onderwijzer of onderwij
zeres, die plaatsing zoeken. En te Parijs kannen er
gemiddeld jaarlijks 115 geplaatst worden!
De aanhoudende sneeuwstormen der laatste dagen
hebben in Lotharingen tengevolge, dat de wolven
de wouden verlaten en zich in grooten getale in
de nabijheid der dorpen vertoonen.
Deze dieren verminderen niet merkbaar in aan
tal, sehoon er jaarlijks van 40 tot 50 worden
gedood.
Uit de Fransche Ardennen slaiten zich steeds
weder nieuwe troepen bij de wolven in Lotharin
gen aan.
