VERPACHTEN:
HENGST „Nelson",
Woensdag 23 Maart 1887,
INGEZONDEN.
AANBESTEDINGEN.
Gemengd Nieuws en Allerlei.
MARKTBERICHTEN.
Kroon-Domein.
voor den tijd van 8 jaren
de GRONDEN der voorma
lige Y estingwerken, rondom
Heusden
en voor den tijd van 16 jaren
de aldaar gelegen GRIEN
DEN, onder No. 11 voor
komende.
5000 Gulden. Uitdaging.
KERKNIEUWS.
GEDACHTEN.
het in de courant; nn heb ik ook tvat gevonden
De inwoners der Perzische stad Enseli znllefl,
Uit aller naam,
A. VAN DER BEEK.
De donkerbruine 3-jarigen
aangekocht op de laatste keuring te Aurich,
zal van af heden tot DEKKING beschik
baar gesteld worden bij Gebr. de Brüijn,
te Babyloniënbroek.
Dekgeld f 10, in eens te betalen.
Paarden-liefhebbers worden tevens tot be
zichtiging van bovengenoemden hengst uit-
geuoodigd.
ZEGT HET VOORT!
de genoemde artikelen vermengd en geroerd tot de
pap stevig is. Vervolgens wordt deze in een brood-
pan gedaan en de koeken zijn gereed.
Naar on3 wordt medegedeeld zijn de uitkomsten
gunstig en beveelt bet voedsel zich aan door la
gen prijs.
LINGEN, Maart. Aan het sinds 8 jiar bestaande
Technicum Lingen (Provincie Hannover) ontvin
gen tot nu een groot getal jongelieden hunne op
leiding, waarvan de meesten als bouw- en werk
tuigkundigen een goede betrekking vervullen. Ook
in het afgeloopen schooljaar, hetwelk zeer sterk
bezocht geworden is, bekwamen de afgaande stu
deerenden na aflegging vin het eind-examen hunne
betrekkelijke diploma's en overnam de directie
zeer gaarne de verplichting deze jongelui betref
fende betrekkingen te bezorgen. Deze technische
school, in de nabijheid der Hollandsche grenzen,
biedt jongelieden, welke het niet vergund is eene
polytechnische school te bezoeken, gelegenheid aan
zich wetenschappelijk en technisch in het gezame-
lijke machineu- en bouwvak te bekwamen. Pro
spectussen verzendt op aanvrage gratis de direc
teur W. Daltrop te Lingen.
Ten einde de uitmuntendheid mijner Patent Oor
trommels boven alle andere uitvindingen ter gene
zing der doofheid te bewijzen, daag ik, wolk spe
cialist het ook zij in de gan che wereld, uit, ge-
zamentlijk met mij 6 gevallen van doofheid te
behandelen en indien ik met mijne Oortrommels,
het lotion en het catarrh-heilmiddel van dr. Simp
son niet meer genezingen bewerkt dan mijn tegen
stander met hoedanige andere middelen, verbind
ik mij aan het Doof-Stommen Institnnt te Amster
dam de som van 5000 gulden te vermaken, het
geen waartoe mijn tegenstander zich insgelijks zal
moeten verbinden, indien hij tekort schiet.
J. H. NICHOLSON,
4 rue Drouot Parijs (Frankrijk.)
7 Maart 1887.
Een boek van 80 bladzijden, de beschrijving de
zer trommels bevattende, wordt op aanvraag toe
gezonden.
t 's BOSCH, 15 April. Het voortzetten der oe
ververdediging door steenglooiïng langs het gedeelte
der Zuid-Willemsvaart in Noord-Brabant. Raming
50,000. Aanw. 9 April.
Op 1 Maart jl. waren er bij de Chr. gor. kerk
nog pl. m. 80 predikantsplaatsen vacant, terwijl er
slechts een candidaat beroepbaar is.
Nederl. Herv. Gemeente.
Beroepen
te Heteren en Oudega (Friesland), ds. W. Menze te
Zwijndrecht.
Bedankt
voor Harderwijk, ds. Selms te Leerdam.
IN ARTIS.
Moeielijke oogenblikken heb ik beleefd, vertelde
een vader, toen ik laatst met mijn vierjarigen jongen
voor 't eerst Artis bezocht. Ik had de verwachtingen
van den knaap, door recht levende vertellingen, hoog
gespannenhem b. v. het brallen van den leeuw,
het gekras der papegaaien en het kirren der duiven
zoo duidelijk en natuurlijk voorgedaan als mijne
zwakke spraakorganen slechts toelieten en de jongen
was in de meening dat ieder dier in Artis nu ver
plicht was hem daarvan de proef op de som te leveren.
Recht verheugd betrad hij aan mijne zijde den
tuin. Ik had mij voorgenomen zonder bestemd plan
de wandeling voort te zetten. Het toeval voerde ons
't eerst bij den olifant. Nadat hij zijn eersten schrik
bij den aanblik van 't reusachtige dier overwonnen
had, vroeg hij: «Zeg pa, hoe schreeuwt de olifant?
Roept hij boe of mè?«
»Dat weet ik niet, Karei,» antwoordde ik, ik
geloof dat hij in 't geheel niet schreeuwt.
Een ongeloovige blik zeide mij, dat deze verklaring
hem alles behalve aanstond. »0nze Betje (zoo heet
zijn zusje) schreeuwt ook wel,» zei hij, #en dan zal
toch dit groote beest het ook wel kunnen. Hoe doet
hij als hij naar zijn moe wil?»
«Dat weet ik heusch niet, mijn jongen!»
«O, dan roept hij zeker moe, moe, moe! Zijn moe
is zeker veel grooter dan hij, zeker wel zoo groot
als de Muiderpoort?»
«Dat geloof ik niet,gaf ik ten antwoord,» maar
ze is bepaald zeer groot.
Kareltje bezon zich een oogenblik. Wordt de oli
fant ook door den ooievaar thuis gebracht vroeg hij
een moment later.
Wel zeker,gaf ik radeloos ten antwoord.
»Maar pa, de ooievaar is zoo klein,» wierp hij na
denkend tegen, «hoe kan hij dan een grooten olifant
in den snavel nemen?»
»Zie eens, Karei,» begon ik om los te komen, ik
zal hem een kaakje geven en hij pakt het met zijn
slurf aan.»
»Maar pa,« vroeg hij maar door, zonder acht te
slaan op den slurf, »hoe geeft de olifant aan zijn pa
een nachtzoen, als hij naar bed gaat? En wordt hij
's morgens ook gewasschen? Ik zou niet graag een
olifant zijn, want het zal lang duren. Hij is zeker in
geen tijd gewasschen, hij ziet zoo grauw. Ja, ik zou
toch wel een olifant zijn willen.
Wij gingen verder en kwamen bij de roofdieren.
»Pa, hoe doen deze,» en hij wees mij op de leeu
wen, tijgers enz., «roepen ze miauw?»
«Wel neen», gaf ik ten antwoord, «ze schreeuwen
heel anders. Hier spande ik me in om echt leeuwen-
gebrul na te bootsen.
«Die meneer is gek,» zei een bezoeker tot zijn
vrouw.
«Kunnen leeuwen ook vliegen vangen?» vrceg
Kareltje.
«Waarom vraag je dat?»
«Ik weet het niet, maar oom August kau het wel.
Waarom is oom August geen leeuw?»
«Kindlief, dat kan ik niet zeggen.»
«Als hij nu hier in dit hok zat, was hij dan een
leeuw? Kan hij dan nog bier drinken? Grootvader
zegt dat oom August al zijn geld aan bier uitgeeft.
Heeft een leeuw ook geld?»
«Neen Karei, leeuwen hebben dat niet.»
«Dan is u ook wel een leeuw, pa?» hij zag
me met groote oogen aan.
«Hm, hm in zoo ver stotterde ik. «Doch
kom, laten we verder gaan.»
Wij kwamen bij de beren. Hij vroeg me den
naam en ik noemde dien.
«Waarom schudden ze altijd met het hoofd?»
vroeg hij, «doen ze dat uit verwondering? Verwon
deren ze zich, dat de menschen hier zoo staan en
in de hokken kijken? Als u een beer waart, pa,
zou u dan ook het hoofd schudden?»
«Natuurlijk zou ik dal», zei ik, daar ik geen beter
antwoord wist.
«Maar u zijl geen beer», zei Kareltje geruststellend,
«u zijt een goede, lieve man!»
«Best kind, dat is goed hoor!»
«Toen u mama een nieuwe japon kocht, zei ze:
die heb ik van mijn goeden, lieven man, daarom weet
ik het,» vervolgde hij ontnuchterend. Zien alle goede
mannen er uit als u? Hebben ze allen ook zoo'n
hoed op? En loopen ze allen ook hun hakken scheef?
Moe zegt dat ze naar den schoenmaker moeten.
Kunnen beren ook schoenen maken?»
»Neen«, antwoordde ik, «dat kunnen ze niet.
Laten we nu wat gaan rusten.»
Met tegenstribbeling volgde hij. Wij gingen in
de restauratie en ik bestelde een glas bier. We
zaten nauwelijks, of daar begon 't weer: «pa,
waarom drinken de menschen bier? Ik lust het niet,
het is zoo bitter. Krijgen ze geld om bier te drin
ken Toen ik ziek was moest ik ook bitter goed
innemen. Dat was tot straf omdat ik op den tocht
geloopen had, zei de dokter. Moet u ook bier tot
straf drinken?»
«Neen, mijn kind, ik drink het omdat ik dorst
heb,» gaf ik ten antwoord. «Kom, nu gaan we
naar den trein.»
Wij kwamen aan 't station. De trein met de
snuivende locomotief stond gereed. «Pa,» vroeg
Kareltje, «waarom heeft de locomotief ook geen slurf?»
«Dat kan ik u niet zeggen, jongen
«Hij kon er toch een hebben, want hij is zoo
groot als een olifant. Als hij een slurf had, kon
ik hem een kaakje geven. Hoe kan ik dat nu geven,
pa Hij heeft zeker honger, want hij zucht zoo.
Ik dankte den hemel, toen we goed en wel thuis
waren. Ieder, die ooit op deze wijze geëxamineerd
is, zal dit begrijpen.
Niet uit de ervaringen in het gewoel der wereld,
niet nit de schatten der geleerdheid haalt de geest
het bevruchtende water de heilige bron, waaruit
wij geestdrift, groote gedachten, verhevene voor
nemens patten, vloeit verborgen in ons binnenste,
in ons gemoed. Het leven op zich zelf ledig
het weten op zich zelf dood krijgt eerst
van daar zijne waarde en zijn beteekenis.
De edelste kiemen van het kennen en willen, do
kracht van het denken en de sterkte van het ka
rakter blijven dikwijls onontwikkeld ten gevolge van
het ontbreken der eenzaamheid en het opgaan in
het uiterlijke leven, waarin de menschen zich als
in een draaimolen bewegend, tot geen vas.e over
tuiging, tot geen kalme overweging geraken en
weldra door verveling en afkeer worden aangegre
pen. Do ware wijsheid brengt mee, de beide schalen
van geestelijke werkzaamheid, van innerlijk en
uiterlijk leven, in evenwicht te honden.
Een ziel zonder gedachten moet, evenals eon
huis zonder bewoners, spoedig in verval raken.
De ware vreugde wandelt op aarde even als de
ware wijsheid door weinigen gezien en door vrede
vergezeld.
De vrolijkheid komt niet van buiten, in het hart
ontspruit die wonderlijke bron, waaruit wij levens
kracht en vrede patten.
Wij meenen standvastigheid in het ongeluk te
hebbeu, terwijl het alleen afgematheid is, en wij
verdragen het ongeluk, zonder het in het aange
zicht te zien, zooals de kleinmoedige zich laat
nedervellen, alleen uit vrees tot verweren.
Zaterdagmorgen werd te Leiden aan het politie-
bureel gebracht een te Rotterdam thuis behoorende
16-jarige jongen, die in de beenen lam zijnde, met
een doosje lucifers in de hand, als het ware geheel
hulpeloos langs de straat voortkroop, maar op het
zien van een politieagent door een hem met een
wagentje volgenden man werd opgenomen en voort
gereden.
Behalve een groot aantal centen in zijn zak, had
hij een buidel met centen in het wagentje gebor
gen, zoodat de algemeene liefdadigheid ruimschoots
schijnt te worden ingeroepen om die exploitatie
behulpzaam te zijn. De man is met wagentje en
jongen buiten de gemeente geleid.
Mijnheer woont op de Heerongracht en gaat uit.
Dit wordt opgemerkt door een echten Amsterdam-
sche bengel, die de stoep opsnelt, aanbelt en vraagt
«Mijnheer verzoekt of mevrouw me een dikke bo
terham met vleesch wil geven».
Mevrouw hecht geloof aan het verzoek en eenigo
oogenblikken later snelt de slimmert met een heer
lijke boterham naar buiten. Hij zal er hem niet
minder om gesmaakt hebben, al had hij hem ook
door een grapje gekregen.
Bij het uitbaggeren van de Tesselsche haven,
haalden de werklieden o.a. eene oude zeelaars op,
waarin zich eene geheele patingfamilie hield ver
scholen. De kennismaking met deze dieren, die
niet van spring in de laars, maar van kruip in de
laars hielden, was van den kant der baggerlieden
recht hartolijk. Bij de gevangen palingen bevond
er zich één, die een half K.G. woog.
De vader van een kind dat Zondag der vorige
week in de Protestantsche kerk van era der ge
meenten van de Alblasserwaard werd gedoopt, was
zóózeer in zijn schik dat bij de noodige verheuging
had gebruikt, waardoor hij bij den doop ailes be
halve nuchter was.
«Een kaaseter» schrijft in «Leeuwarder Couraut»:
«A's er iets in terpen gevonden wordt, dan komt
en zou graag willen dat. n er een plaatsje voor
overhadt. Zoo ja, woes din zoo goed in nw blad
te doen afdrukken de volgende lijst van voorwer
pen, gevonden in een stukje kruidkaas van 2.7
kilogr.
«Een eindje touw van 21 mM. lang, eanige hout-
splinters, strooijes, twee pluisjes blauwe wol, een
splinter van een rood lucifershoutje, eenige steen
tjes (marmer of albast), eene aanzienlijke hoeveel
heid onkruidzaden, waaronder tamelijk veel van
«Plantago Major?», een dozijn heele kruidna
gels en eenige korrels echte komijn.
«De kaas zelve was van uitnemende qnaliteit en
bewerking en gemaakt door een zindolijken boer.
Die man heeft dus goede waar willen leveren,
maar: Liefelijk klonk in zijn oor de lokstem der
verleiding door handelaren, die zich ter taak stel
len het uitschot aan den man te brengenhij
kocht goedkoop «kruid» en heeft daardoor meöge-
werkt aan het bederven van den goeden naam der
Friessche kaas.»
Een der lotelingen te Sneek had de respectabele
lengte van 1.97 meter.
Als de klenr maar bijkomt! Te Brussel zon een
in het gasthais overleden negerin begraven wor
den. Om haar lichaam voor de snijkamer te be
houden, legde men in plaats van de overledene
een kachelpijp in de kist, daarop volgde de begra
fenis.
De ingenieur Mollard te Parijs heeft een toestel
uitgevonden, waardoor het electrische licht des
avonds door een schaatsenrijder gebruikt kan worden
om het in zijne onmiddellijke nabjjheid vóór hem
gelegen gedeelte ijs te verlichten,zonder dat hij hinder
ondervindt van het schelle licht. Tot dit einde wordt
de kleine toestel aan de punt der schaats bevestigd
de batterij, welke den electrischen stroom voor het
gloeilampje levert, voert de schaatsenrijder in een
net taschje met zich. Zeer gemakkelijk laten zich
ook dergelijke kleine toestellen op de borst dor
schaatsenrijders of aan de voorzijde van eene slede
bevestigen.
In eene chocolade-fabriek te Leipzig heeft men
bemerkt, dat electriciteit wordt opgewekt op het
oogenblik dat de chocolade uit de vormen wordt
genomen. Bij de behandeling van de chocolade
schijnt men zelfs schokken te hebben gevoeld.
Deze electriciteit ontstaat, volgens Dr. Michaelis,
even als die, welke in den electrophoor wordt op
gewekt. In plaats toch van den barskook, die met
een kattenvel moet worden geslagen, heeft men de
cacao-massa, welke na afkoeling uit de metalen
vormen wordt verwijderd, en waarbjj zich op dat
oogenblik electriciteit ontwikkelt.
De warme chocoladekoekjes knnnen zelfs kleine
electrische vonken te voorschijn brengen.
Men schrijft de hoofdoorzaak van dit verschijn
sel toe aan de geleidelijke afkoeling van de choco
lade.
In het Engelsche dorpje Little Horkesley bij
Colcheston verscheen dezer dagen een oude man,
die zich bijna niet meer voortslepen kon, mot eene
handkar, waarin hij een doodkist met zich voerde.
De kist bevatte het ljjk van een jong meisje, de
21-jarige Anna Dansey. Het meisje was bij hare
grootouders te Little Horkesley opgevoed, was toen
naar Londen gegaan en daar dienstbode geworden.
Hare grootouders waren gestorven, en Anna Dansey
was ziek geworden. In een hospitaal voor tering
lijders overleed zij een bloedverwant in Londen,
Joseph Ball, die veel belang in haar stelde, was
getuige van hare laatste oogenblikken en vernam
ook haren wensch om in Little Horkesley op het
kerkhof naast hare grootouders te rusten. Hij beloof
de haar, dat deze wensch vervuld zon worden.
Toon na het meisje overleden was, en hij naar
den prijs van het vervoer onderzoek deed, bleek
dit verscheidene ponden te bedragenhet was hem
onmogelijk deze som bijeen te brengen, zooveel geld
had bij nooit bezeten. Zijne belofte was hem echter
heilig, en zoo huurde hij eene handkar, laadde er
de kist met het lijk op, 6n begon te voet den weg
af te leggen. Little Horkesley ia 60 mijlen van
Londen verwijderd. De zeventigjarige grijsaard ging
twee dagen en twee nachten voort, nn eens door
straatjongens, dan door politieagenten aangehouden,
aan welke hij zijne papieren moest laten zien; hij
hield echter zijne belofte en Anna Dansey rust op
het kerkhof naast hare grootouders.
Omtrent dr. Herz's nieuwe telephoon wordt nog
bericht: Het toestel ziet er uit als een eenvoudige
electrische bel. Wanneer men op het knopje gedrukt
heeft en dus kenbaar heeft gemaakt dat men spre
ken wil, neemt men de knop er nit, waardoor de;
telephonische plaat bloot komt en men spreken kan.
Die plaat is echter zoo gevoelig, dat men op vrij
grooten afstand van het toestel sprekende, nog goed
verstaan wordt en het ook voor het hooren niet
noodzakelijk is den ontvanger tegen het oor te
plaatsen. Is de afstand tnsschen de twee toestellen
niet te groot, bijv. wanneer de telephonen, die zijn
aangesloten, in hetzelfde hnis of in dezelfde straat
zijn gelegen, dan kan men juist zoo spreken alsof
de aangesprokene aanwezig was. Wordt de afstand
grooter, bijv^tweehonderd mijlen, dan is het nood-
zakelijk-t/L.G men zich wat dichter bij het toestel
plaafc-t. De toestel kost slechts 1.50. Wie in zijn
huis electrische geleiding heeft voor zijn schellen, is
klaar; want dezelfde draden knnnen ook dienst doen
voor de telephoon. Men heeft er de telephonische
knoppen slechts aan te bevestigen.
Weet je me een viervoetig dier te noemen, Jan?
vroeg een schoolmeester.
De hond, meester.
Heel goed, nog een
De beer.
Precies; nu een derde.
De meikever.
Mis jongetje, de meikever heeft zes pooten.
O, dat is niemendal, men kan er twee uittrekken.
Een groot ongeluk zoo wordt in de «Fliegende
Blatter» bericht, had onlangs plaats bij het bouwen
van een kerk te Dingeshnizon. Een aantal arbeiders
waren bezig met hot ophpschen van een zwaren
ijzeren staaf, die op den toren gebruikt moest wor
den. Het stuk ijzer was slechts een paar meters
verwijderd van de plaats waar het wezpn moest,
toen plotseling, de klok twaalf uur sloegWat
moesten de arme mannen doen? Het verder op-
hijschen zon minstens nog tien minuten duren, en
men kon de staaf toch niet maar laten hangenj
Om zich zoo spoedig mogelijk nit dien vreeselijken
toestand te bevrijden, lieten de werklieden zoo gauw
zij konden het ijzer weder naar beneden. Maar toen
hadden zij toch nog zeven minuten over den tijd
gewerkt.
naar men bericht, den Shah (die eerlang een reis
door zijn land onderneemt), het verblijf in hnn stad
zooveel mogelijk verzoeten. Een gedeelte der straten
waar hij zal doortrekken wordt met fijne witte sui
ker bestrooid. Men zal er een huisje bouwen van
snikerbrooden en dat van binnen versieren met or
namenten van suiker in allerlei kleuren. Daarbij
komen dan natuurlijk nog suikerzoete toespraken
en complimenten. Kortom, er zal daar een suiker-
crisis* van zeer bijzonderen aard zijn.
Baas boven baas. «Verbeeld je, mijn broeder vond
gisteren een mant uit den tijd van keizer Ha
drianus!»
«Dat is niet onaardig, maar mijn neef in Londen
heeft een heel doosje met paardenhaar uit den staart
van den witten olifant van den Keizer van Siam.
f HEUS DEN, 12 Maart. Boter 60 62 ct. per
stnk van 6 ons. Eieren 2ys a 3 ct. per stuk.
's HERTOGENBOSCH, 14 Maart.
Op de heden (Maandag) gehouden markt van
vette kalveren waren aangevoerd 160 stuks.
De prijs was le kwal. van f 0.52 tot f 0.56;
2e kwal. van 0.48 tot 0.52 3e kwal. van
0.44 tot f 0.48 per kilogram.
Aan bovengenoteerde prijzen was spoedig de
geheele aanvoer opgeruimd.
De prijs der boter was 0.90 üt 1.16.
ADVERT ENTIEN:
i?"
OP VRIJDAG 18 MAART a s., hopen
onze geliefde Ouders
GERRIT WILLEM ACHTER DENBOSCH
en
JOHANNA KIEBOOM,
hunne 40-jarige Huwelijksvcreeniging
te vieren.
Hunne dankbare KinderenBe
huwd- en Kleinkinderen.
ITeusden, 15 Maart 1887.
Heden trof ons opnieuw een zware slag
door het overlijden van onzen geliefden
Vader en Behuwdvader, den Heer «JA.1V
VAN UlUIi J3EICK, in leven
Wethouder dezer gemeente, in den ouder
dom van ruim 65 jaren.
Wijk, 13 Maart 1887.
Mevr. v. ENST te He us den,
vraagt, met 1 MEI a s. als Meid
alleen, een nette fatsoenlijke
Dienstbode.
Ingevolge machtiging van den Heer Admini
strateur van het KROON-DOMEIN en onder zijne
nadere goedkeuring, zal de Rentmeester van het
Domein Rentambt Oosterhout, wonende te Geer-
truidenberg, ten overstaan van den te Heusden
gevestigden Notaris ZIJNEN DE GIER, op
des voormiddags elf uur, ten Koffij huize van
H. Maurik, in „het Wapen van Amsterdam"
te Heusden, in het openbaar,
De Rentmeester,
GROENEVELDT JAN ZOON.
