No. 569
BELASTINGEN.
I ill
HP i
BUITENLAND.
m 8
Mij dunkt, de minister van financiën
zal wel blij geweest zijn, toen hij de
Courant van 26 Februari jl. las. Iemand,
die zich zeer zedig achter den naam van
X verbergt, geeft een lijstje van gemakke
lijk te heffen belastingen aan, die, als zij
ingevoerd worden, het tekort op het budget
als sneeuw voor de zon zullen doen ver
dwijnen. Na eerst eene lofrede op zijn land-
bouwclub gehouden te hebben, die in een
jaar tijd eene kolossale hoeveelheid gras,
mest, guano, enz. verbruikt heeft, (smake
lijke maaltijd) geefr, X aan den minister den
raad den landbouwenden stand te ondersteu
nen en opdat dit aan de schatkist niet te
veel zou kosten laat hij dadelijk een paar
huismiddeltjes volgen om de schatkist goed
te stijven. Vooreerst een plakzegel van een
halven cent op iedere sigaar, no. 2 een
cent belasting op elk tramkaartje, no. 3
eene belasting van 1, 2 of 3 cent op elk
spoorwegkaartje, respectievelijk derde, tweede
of eerste klasse, enz.
Het is verwonderlijk hoeveel eieren van
Columbus nog telkens overeind gezet wor
den. Want een ei van Columbus is het.
Daar suft en peinst de eene minister van
financiën zich af na den anderen om een
sluitend budget te verkrijgen, belastingen
worden ontworpen, voorgesteld en verwor
pen, hetzelfde spel begint nog eens en nog
eens en altijd te vergeefs. En eensklaps
komt daar iemand voor den dag, die het
groote raadsel oplost niet alleen, maar nog
zooveel over denkt te houden, dat met de
rest de landbouwers nog geholpen kunnen
worden. Want die halve cent op de sigaren
alleen zou al heel wat opbrengen. Er zijn
zeker een half millioen Nederlanders, die
sigaren rooken, stellen wij elk vier sigaren
per dag, dat maakt eene dagelijksche op
brengst van 10000 gulden. Het is te
hopen, dat de minister van financiën
er zijn voordeel mede doet.
Als wij de oude boeken en oorkonden
nasnuffelen, dan zijn er nog wel meer mid
delen om aan geld te komen, middelen,
waarover een financier van onze dagen niet
eens droomt. Men denke maar aan de prui
kenbelasting in het begin dezer eeuw, aan
de belasting op het dragen van gepoederd
haar, enz. Die twee zouden tegenwoordig
wel niet veel opbrengen, maar er zijn andere
modes in de plaats gekomen, die met succes
konden worden belast.
Onze stadhouder Willem III, die ook
koning van Engeland was, vond aldaar de
geldmiddelen in een berooiden staat.
Een kostbare oorlog was gevoerd en de
munteu waren zoodanig besnoeid en bedor
ven, dat er zeer veel geld noodig was om
de zaken weer in het reine te brengen. Zoo
voerde hij in 1695 zeker eene van de zon
derlingste belastingen in, die ooit bestaan
hebben namelijk de belasting op de ge
boorte. Deze belasting bestond 13 jaar.
ieder, die niet bij het armbestuur was
ingeschreven, moest f 1.20 betalen voor
Ieder kind, waarmede zijn huisgezin geze
gend werd. Deze belasting was natuurlijk
zeer drukkend bij de lagere volksklassen,
(het geld was toen meer waard dan heden)
maar de edellieden en de gegoede burgers
moesten nog anders bloeden. Er moest o.a.
f 8.60 betaald worden bij de geboorte van
het kind van een hertog. Dit was het hoog
ste, en de gevorderde som nam naar even
redigheid af, totdat zij tot op het minimum
van f 1.20 gedaald was. Van iedereen, die
eigendommen bezat, hoe weinig ook, werd
meer geheven dan f 1.20.
Er was natuurlijk geen enkele reden,
behalve de behoefte aan geld, om zulk eene
belasting te hebben, die men zou gissen
precies in strijd te zijn met 's lands belang,
vooral te dien tijde, toen do bevolking de
helft bedroeg van tegenwoordig. Napoleon
dacht er in zijn tijd anders over. Hij gaf
premiën aan groote huisgezinnen en in tal
rijke familiën werden soms kinderen op
kosten van den Staat opgevoed.
Tegelijk met de geboortebelasting in En
geland bestond er eene andere, die meer
leekt van bestaan had; de belasting door
de ongehuwde mannen te betalen, 07ndat
zij ongehuwd waren. Het is wonder, dat
X aan die belasting niet gedacht heeft, die
zou tegenwoordig heel wat opbrengen.
Deze belasting had nog een ander doel,
dan alleen een geldelijk, zij diende om den
man aan zijn plicht te herinneren.
Zoodra een jonkman den leeftijd van
25 jaar bereikt had, moest hij deze belas
ting betalen, die maar 60 cents per jaar
bedroeg. Die belasting bepaalde zich niet
alleen tot de ongehuwde mannen, maar
ook weduwnaars zonder kinderen moesten
betalen. Boven den schellingdie door allen
moest betaald worden, had iedereen nog
een zeker bedrag te betalen voor de weelde
van zijn ongehuwden staat, dit werd bere
kend naar den rang, die door den delinquent
werd bekleedeen hertog of een aartsbis
schop betaalde jaarlijks ƒ150, een gewoon
grondeigenaar f 27, een gewoon burger
3, en andere naar evenredigheid. Ko
ningin Elisabeth belastte elk die niet gere
geld naar de Staatskerk ging met 60 cent
per jaar. Die belasting werd natuurlijk
hoofdzakelijk gedragen door hen, die niet
tot de Engelsche kerk behoorden.
In het begin dezer eeuw was er ook
groote ebbe in de Engelsche schatkist.
Koning George III voerde eene belasting
in, die misschien nog de meest gehate
was van alle, eene belasting op de begra
fenissen. Niet alleen, dat iemand zijn ge-
heele leven zwoegde om den ambtenaar
van de belastingen tevreden te kunnen stel
len, als hij op de lijkbaar lag, kon hij niet
begraven worden, voor de verschuldigde
belasting was voldaan.
Men ziet, in virtuositeit voor het uitdenken
van zaken, die belast kunnen en konden
worden, waren de Engelsche vorsten ge
noemden genialen X nog de baas. En nu
spreken wij alleen nog maar van Engeland.
In het laatst der vorige eeuw was het in
Frankrijk en Duitschland al even erg. Geld
moest er zijn, geld voor de uitgaven dei-
vorsten, geld voor de zware oorlogen, geld
voor de gunstelingen en favorites, altijd
door maar geld. En het ergste was nog
dat volstrekt op geene draagkracht gelet
werd, verscheidene belastingen, (hoofdgeld
o. a.) waren uniform, dit moest door allen
rijk of arm, de bevoorrechte klassen natuur
lijk uitgezonderd, tot hetzelfde bedrag be
taald worden. Er waren tijden, wanneer
er groote nood was, dat men op 15 jarigen
leeftijd deze belasting reeds verschuldigd
was. Nu neemt men, bij het heffen der
belastingen, ten minste de draagkracht van
de belastingschuldigen nog in aanmerking.
X moet daar niets van hebben. Elke sigaar,
die van een hal ven cent en die van een
rijksdaalder,hetzelfde plakzegel, met die
fijne onderscheidingen van slechte en goede
soorten, kon hij zich natuurlijk niet bemoeien.
Wie weet, als hij aan het laadje zit, waar
voor wij nog zullen moeten betalen. Een
troost is er bij die gedachtewhet zal
misschien nog wel een poosje duren/'
»pia
voos
en AKena,
II BOHHELERWiARD
Uitgever: L. J. VEERMAN ITeusden.
Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.Franco per post zonder prijs-
verhooging.
•flBWfflra
g^p*~ Binnenlandsche ADVERTENTIEN
waarvan de plaatsing driemaal wordt opgegeven
worden slechts tweemaal in rekening gebracht. Dij
toezending gelieve men vooral duidelijk den naam
van den Uitgever op het adres te stellen.
svc seMKHKaBnaaaen MMMKMBKtaTtr^K
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte-
Advertentiën worden ingewacht tot Maandag- en Donderdagavond 10 uur. Ingezonden
stukken tot Maandag- en Donderdagavond 8 uur.
mrxssssvsr
Uit alle hemelstreken komen berichten over ruw
winterweêr. In Spanje, Znid-Daitschland, Honga
rije en in de Oostzeelanden hebben hevige stor
men gewoed en is het verkeer min of meer dooi
de sneeuw gestremd.
In de Oostzee zijn vele visschersschuiteu vergaau
en enkele zeeplaatsen, als Swinemüude, zijn door
het water ernstig bedreigd geworden.
In Londen ging de sneeuwstorm gepaard met
zware mist, wat zoo ongeveer het onaangenaamste
is wat men zich kan voorstallen.
Een reusachtige sneeuwval te Karlsbad heeft
alle verbindingen verbroken men kan bij de bron
nen slechts komen met behulp van sneeuwploegen.
Een vreeselijk drama in Toulon. De orkest-
directeur van de opera, Aubergat, leefde met een
zeer jonge en schoone artiste, mile. Léri. In den
laatsten tijd kibbelden zij vaak; mile. Léri wilde
Toulon verlaten. Aubergat trachtte haar van dat
besluit af te brengen, maar zij bleef bij haar voor
nemen. Aubergat schoot: haar daarop dood, vol
gens sommigen op haar kamer, volgens anderen
aan het st ition en wierp zich toen onder een trein
men vond zijn lijk geheel verpletterd.
Drie Joden te Soroka (Bessarabië) lokten een
Russischen boer, die hun vee had ontstolen, in een
schuur, waar zij een grooten ketal met kokend water
hadden klaar gezet, dompelden hem tot 3 malen
daarin en wierpen hem toen op een naburig veld.
De boer stierf na 3 dagen van vreeselijk lijden.
De 3 misdadigers zijn gearresteerd.
Bij de kleine scheepvaart op den Rijn gebeurt
het tegenwoordig vaak, dat, terwijl de schipper zijn
schuit stuurt, zijne vrouw voorop bij do fokkeschoot
moet staan, om het schip te helpen overstag te
gaan. Bij dat werk viel eene schippersvrouw in den
Rijn bij Lobit overboord en zou zeker verdronken
zijn, indien haar man niet het geluk had haar nog
juist bij tijds achter aan het schip te redden.
Een prachtige Fata Morgana werd dezer dagen
waargenomen op de vlakten bij het dorp Vidovec in
Hongarije. Men zag groote massa's infanterie ma
noeuvreeren. Men denkt dat op eenigen afstand
manoeuvres werden gehouden.
Bij het springen van een hoeveelheid dynamiet
in een steengroeve in Bohomen, werden een aantal
werklieden gedood. Vele lijken werden in stukken
gevonden.
Te Geut is de katoenspinnerij van Vandenkerchove
afgebrand. 220 werklieden zijn zonder verdiensten
en de schade bedraagt een millioen francs. Een
groote braud heeft te Maudalay gewoedde schade
is zeer aanzienlijk en het duurde geruimen tijdal-
vorens men do vlammen moester werd. Het Duit-
sche stoomschip Raiatena« is op zee verbrand. Men
weet nog niet wat er van de bemanning is geworden.
Johann Hoff, de bekende Malzextract-fabriekant,
is in den ouderdom van 61 jaren te Berlijn over
leden. Hij was »a self made raan«. Als werkman
in een brouwerij zijn loopbaan hebbende begonnen,
wist hij door groote energie en studie het spoedig
zoover te brengen, dat hij te Breslau een kleine fa
briek van Malz-preparaten kon openen. Weinige
jaren daarna bracht bij zijn industriëele onderne
ming ter meerdere uitbreiding naar Berlijn over,
waar hij allengs een man van beteekenis en ook
tot >Kommissionsrath« benoemd werd. Hoff had
in de eerste jaren van zijn werkzaamheid al zijn
winsten besteed om te aunonceeren en door do pu
bliciteit op groote schaal werd hij een wereldbe
roemdheid. In enger kring was hij om zijn wel
dadigheid en energieke werkzaamheid algemeen ge
acht. Hij is op 't Israëlitisch kerkhof te Berlijn
onder groote belangstelling begraven.
Bij verdrijvingen van pachters in Mayo(Ierland)
werd een stervend kind in een sneeuwstorm uit
een hut op straat gezet. Het ontving in de open
lucht de laatste sacramenten.
Een nieuws, dat aan hot ongelooflijke grenst
men ziet dat het uit Amerika komt is thans
in omloop. Het schijnt dat de Arrow Steamship
and Shipbuilding Comp.« te Alexandria (Noord-
Anierika), een aantal stoombooten laat bouwen, be
stemd voor een transatlautischen dienst tusschen
New-York en Liverpool. De ondernemers hebben
het plan al de thans bestaande diensten: Canard
Line*, de »Inman Line,« de »Red Star Line,« de
»Norddeutscher Lloyd«, enz. in den grond te boren.
Het eerste der 13 schepen van de nieuwe vloot
moet gereed zijn tegen 1 October aanstaande. Al
de schepen zullen van zulk een groot aantal dwars-
schotten worden voorzien, dat er honderden water
dichte beschotten zullen zijn en het zinken om zoo
te zeggen onmogelijk wordt.
De ingenieurs der maatschappij geven de verze
kering daf, aangezien hunne schepen naar geheel
nieuwe plans gebouwd zijn, de reis in iets meer
dan vier dagen zal kunnen afgelegd worden.
Volgens het zeggen der Amerikaansche dagbladen
zal het eerste schip, de »Pocohotas«, niet minder
dan 27,986 paardenkracht bezitten en eene snel
heid ontwikkelen van 22 knoopen per uur. Dat
zou tot hiertoe nog geen Jules Verne hebben dur
ven denken!
De uitvinder van het plan, de hoofdingenieur
Fryer, heeft de innige overtuiging dat zijne proef
gelukken zal.
