No. 574.
Zaterdag 9 April.
1887.
Brieven nit Amsterdam.
FEUILLETON.
Marie de Ylechtster.
Uitgever: L. J. VEERMAN Heusden.
VOOR
Dit blad verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1Franco per post
verhooging.
zonder prijs-
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Maandag- en Donderdagavond 10 uur. Ingezonden
stukken tot Maandag- en Donderdagavond 8 uur.
-j
't Is Palmzondag; naar ouder gewoonte
loopt de lieve jeugd met palmtakken en
faalt het oranjepapier niet, voor deze extra
gelegenheid met kwistige hand aangebracht.
We staan voor de stille week, die zich
kenmerkt door rustige rust in de publieke
vermakelijkheden. Wel spelen de schouw
burgen door, maar druk hebben ze 't niet
en uitvoeringen worden in den regel zóó
voorbereid dat ze vóór of na de stille week
plaats hebben. De vereeniging tot verbete
ring van den volkszang is, naar ik meen
te weten, de eenige die deze week een
concert geeft, 't Is het afscheids-concert
harer leerlingen, die dezen winter ten getale
van 600 aan de zanglessen hebben deel
genomen, een getal dat het dubbele be
draagt van vorige jaren. Met de gemak
kelijkheid waarmee tegenwoordig de jeugd
muziek leest, neemt ook de lust toe. Dezen
winter heeft elke leerling voor een kleine
opoffering een boekje gekregen, waarin de
zangstukken met muziek op cijfers auto-
grafisch gedrukt staan, 't Schijnt dat die
maatregel door de jeugdige liefhebbers al
gemeen goedgekeurd is.
't Is verrassend te hooren hoe ze tegen
woordig op 't eerste gezicht een twee- of
driestemmig lied ten einde brengen en ver
wonderlijk tevens dat nog zoovelen aan
't onverstaanbare notenschrift hangen blijven.
Wij Amsterdammers zijn in onzen schik dat
we de kinderen uit het volk volgens deze
methode een middel aan de hand doen,
waarmee ze later zelf hun weg in de muziek
vinden kunnen.
Heden middag gaf de heer Dan. de Lange
(Naar het Fransch.) ("12
VI.
Leon wierp een vluchtigen blik over het versch
gemaaide weiland. Het was dezelfde plaats waar eenige
dagen geleden Marie en hare moeder hem hare hulp
hadden aangeboden.
Deze gedachte deed hem voor het oogenblik de
mollen en hunne werkzaamheden totaal vergeten. Hij
sloeg de oogen op naar gindschen heuvel. Daar lag
het oude huis, weggedoken onder zijn breed dak, als
een schildpad onder zijne schaal. Er was geen tee-
ken van leven aan het huis te bespeuren. Alles was
potdicht, zelfs de klap op den schoorsteen. Voor
de verbeelding van Leon verscheen evenwel achter
het venster van de eerste verdieping, het schoone
meisje, wier bekoorlijke arbeidzaamheid hij onlangs op
ditzelfde veld had bewonderd.
Nu vlecht zij, de kleine bij, dacht hij. Wie weet
hoe zij zucht, want zij is alleen, gemeden en veracht
door allen. Vrienden heeft zij niet dan hare moeder
en hare poes en tegen de ondernemingen van dien
vervloekten toovenaar zijn zij niet bestand. Wat doet
die schelm toch in dat kuis? Hij is in alles gemengd
wat haar betreft en ook die beroerde geschiedenis,
die ik daar zoo even heb gehoord. Wat zit daar toch
achter? Nooit heeft men iemand ecne aanmerking
i
i
met de vereenigde Luthersche en Remon-
strantsche kerkelijke koren, eene uitvoering
van de lijdensgeschiedenis van Jezus volgens
het Mattheüs-evangelie, compositie van den
onsterfelijken Bach. Tegenwoordig zegt
men, (misschien is die uitdrukking ook tot
u doorgedrongen)hij maakte de Mattheiis-
passion, een uitdrukking, die me steeds
onwelluidend in de ooren klinkt, 't Was
eigenlijk een godsdienstoefening, maar die
niet dan tegen betaling toegankelijk was.
Zoo'n uitvoering kost altijd een schat van
geld en mag dus wel een tegemoetkoming
eischen. Kent ge de ronde Luthersche
kerk, die ge met het spoor aankomende,
met haar koperen dak boven het Singel
kunt zien uitstoken? Daar is de Mattheüs-
passion gemaakt. Koor en orkest hadden
hun plaats op de bovenste der twee gale
rijen, zoodat voor de hoorders in 't parterre
alleen do hoofden van Directeur en Solisten
zichtbaar waren. De klank is beneden
zeer goed. Toegejuicht wordt dergelijke
muziek niet, doch ze verdiende het zeer.
De solisten Wilh. Gips, Messchaert (bas)
en een Duitsche tenor hebben, bijgestaan
door goed geoefende koren, het publiek
een heerlijk weemoedige schildering gegeven
van het lijden des Heeren, die diepen indruk
maakte. Velen hebben daarvoor een reis
naar de hoofdstad gemaakt en zullen zich de
moeite en kosten niet beklaagd hebben.
Door bijzondere omstandigheden is de
intrede dezer stille week echter volstrekt
niet stil en het staat te wachten, dat we
dit jaar een zeer drukke stille week zullen
hebben.
Allerwege worden toebereidselen gemaakt
om den 12den April Z. M. den Koning,
hooren maken op moeder of dochter, maar wat be-
teekenen dan die bezoeken van dien vent?.... Het
is om er zijn verstand bij te verliezen. Het ga hoe het
ga, maar ik moet dat geheim tot klaarheid brengen
Hij herinnerde zich dat hij aan de weduwe be
loofd had bij haar aan te komen, om te onderhande
len over de huur van haar land. Hij besloot nu er
terstond heen te gaan en richtte zijne schreden naar
het huis, hoewel hij niet de voorzorg verzuimde een klei
nen omweg te maken, opdat zijn bezoek niet iedereen
in het oog zou vallen.
Hoe gerust hij ook voor zich zeiven was, toch
klopte het hart hem iets sneller, toen hij den drem
pel naderde die onder den vloek van het vooroordeel
lag. Hij klopte. De welluidende stem van het jonge
meisje antwoordde: «binnen!»
Marie was inderdaad aan het vlechten. Zij was alleen.
Zij bloosde een weinig toen de jongeman binnentrad.
Van genoegen of van verrassing?
Ik ben het. Goeden morgen, juffer, zeide Leon.
Het gaat u nog altijd goed, hoop ik.
Dank u. Ik ben inderdaad zeer wel, u ook
Nu, dat gaat nog al, alleen maar die onophou
delijke regen brengt mij niet bepaald in mijn beste
humeur. Maar na regen komt zonneschijn, zegt het
spreekwoord. Het zal dus wel weer veranderen.
Ja, 't is spijtig weder voor hen die veel te hooien
hebben. Wat ons betreft het slechte weer deert ons
weinig, hoewel ik veel van zonneschijn houd en men
ook niet alleen aan zich zelf moet denken.
gemalin en dochter, op de meest glorieuse
wijze te ontvangen. De Jordaan wemelde
van middag van wandelaars en de bewo
ners waren niet weinig trotsch op zóóveel
belangstelling. De Boomdwarsstraat, de Lin-
dengracht, de Zaterdagsche brug, u wel
bekend uit het Jordaan-oproer, schijnen
boete te doen voor de gruwelen van verle
den zomer en zullen in de feestweek prij
ken in een bosch van groen en een zee
van licht. De Willemstraters hebben een
eerepoort gebouwd, die de hoofdstraten niet
tot oneer zou verstrekken. In 't kort, de
heele Jordaan maakt aanstalten tot een
schitterende illuminatie, 't Zal niet overbo
dig zijn nog eens te herinneren dat de Jor
daan bewoond wordt door christenen;
de kinderen Israels, die zich ook niet on
betuigd laten, wonen in 't oostelijk deel
der stad. Jordaan is een verbastering van
j a r d i n, tuin, en is dat deel dat wes
telijk en zuidelijk van de Prinsengracht
ligt, waar vóór 1600 tuinderijen werden
gevonden.
Ik stel me voor u een breedvoerig over
zicht te schrijven van de feestelijkheden en
zal dus van de verdere toebereidselen thans
zwijgen. Tot geruststelling van vele buiten
lui, die gaarne Amsterdam zouden bezoe
ken in de feestweek, maar dit niet durven
omdat ze vreezen voor wanordelijkheden,
voeg ik hierbij dat den heeren socialisten
door hunne aanvoerders bevolen is zich
achterbaks te houden. Bovendien is het ge
tal niet-feestvierders zóó onnoemelijk klein
in betrekking tot de Oranjeklanten, dat ze
volstrekt niet in aanmerking komen.
De serenade is vervallen, doch de aubade
gaat bepaald door. In de bladen wordt ge
Dit bewijst dat gij een goed hart hebt. Maar
ik kwam uwe moeder spreken, gij weet wel over de
huur van dat stuk land. Is zij niet thuis.
Neen, heden is zij uil om winkels te bezoeken.
Maar ik kan haar wel even gaan halen.
Neen, neen, doe geen moeiteik kan wel eens
terugkomen.
Och, ze komt misschien terstond terug. Ga zoo
lang zitten. Of zijt ge gehaast?
Neen, dat volstrekt niet, zeide Leon, die zich
bij het meisje nederzette. Zeg eens, zeide hij na eene
pauze, wat hebt gij wel op dien avond, toen ik nog
zoo laat aan uw venster kwam, van mij gedacht?
Marie bloosde tot over de ooren en zeide, zonder
de oogen op te slaan:
Wat ik gedacht heb? Wel, ik dacht dat
gij mij eenvoudig wildet waarschuwen. Ik dank u er
hartelijk voor, want ik ben u reeds meer dan een goeden
dienst verplicht.
Gelooft gij dan dat ik dat zoo maar voor de
eerste de beste zou gedaan hebben?
Zoudt gij mij niet verwaand noemen als ik an
dere gedachten had?
Gij hebt dus niet begrepen dat ik eene andere
bedoeling had, dat ik voor u meer dan vriendschap
gevoelde, dat ik uw geluk wenschte boven dat van
eenige andere?
Mijn God, gij weet hoe onze verhouding hier is
hoe wij door iedereen worden gemeden. Hoe zou ik
hebben kunnen vergeten wie gij zijt en wie ik ben?
schreven van 4000 kinderen, dat is bluf.
Er zijn tot heden slechts 2600 kinderen
aangewezen en men zal er a.s. Dinsdag een
honderd of wat bijvoegen, zoodat het getal
circa 3000 zal zijn. Die 3000 kindermon
den, door 4 muziekkorpsen ondersteund,
zullen Z. M. op Woensdag of Donderdag
het welkom in de hoofdstad toezingen. Ieder
kind ontvangt een boekje met vaderland-
sche liederen, een portret van Z. M., een
zilveren feest-insigne, benevens twee kaar
ten voor den schouwburg voor vader en
moeder.
De aubade zal bestaan uit 4 liederen,
waarbij drie van drie verschillende heeren
Brandts Buys en 't Wilhelmus. De heer
Henri Brandts Buys, de algemeene aanvoer
der, blijft voor die keuze geheel verant
woordelijk.
De stad zal ook 't een en ander doen,
o- a. eenige torens verlichten, het stadhuis
illumineeren en twee vuurwerken, op den
Amstel en op het IJ, ontsteken, alles ter
waarde van f 15,000. Van malaise hoort
men thans niet, 't schijnt allen voor 't lapje
te gaan. 't Gaat zelfs de prachtige, nieuwe
Bank van Leening goed, aan de Raam
poort neergezet, althans 't staat er den hee-
len dag niet stil. 't Zou me niet verwonde
ren als 't er in de feestweek nog drukker
werd. Als er geen gold is, zal er geld ge
maakt worden, want 't zal een schande zijn
niets te doen. Intusschen doet mijn buurt
niets. De commissie heeft hare taak moe
ten neerleggen en we zullen de schande
dragen moeten.
3 April '87. H.
Het jonge meisje sprak deze woorden op bewogen
toon, hare stem beefde sterk, hare oogen werden
vochtig. Een diepe zucht ontsnapte haar.
Leon, bijna evenzeer bevende als zij, werd zeer aan
gedaan door de houding van het meisje.
Marie, zeide hij, hare hand vattende. Wilt gij
aan mijne liefde gelooven?
De hand van Marie beefde in die van Leon. Eea
traan parelde aan hare oogleden.
Ik ben een arm meisje, fluisterde zij. Tracht
mij niet te bedriegen.
Daarvoor zal God mij bewaren, zeide Leon, ter
wijl hij hare hand aan zijne lippen bracht.
Driftig trok Marie hare hand terug.
Daar is moeder! riep zij.
Leon sprong verschrikt op. Maar het was een valsch
alarm, dat het jonge meisje uit maagdelijke beschroomd
heid maakte.
De jongeman begreep en eerbiedigde dit.
Er heerschte eenige oogenblikken stilzwijgen tus-
schen hen, gedurende welken tijd zij zich geheel over
gaven aan het genot als voortgewiegeld te worden op
hunnen hartstocht. Want de halve bekentenis van Leon
had op beider harten de uitwerking gehad van de
Aprilzon op het voorjaarsijs. Hun gevoel had de over
winning behaald op elk beletsel en zij gevoelden een
stroom van geluk tusschen elkander. Eindelijk nam
Leon weder het woord.
(Wordt vervolgd.)
en Allen»,
BOMMEERWAABD
2
w n'.ruwsrqy
De morgengroet der kinderen aan Z. M. don Koning is
nu bepaald op Vrijdag 15 April, te 9 uur.
(VI. Blad van Amst.)
