ONS GAS.
WOENSDAG 4 DECEMBER.
1889.
FT
llviU
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
Noord-Amerika, stond de geneesheer Walker ken gingen in vlammen op, terwijl een aan-
- -
*V 843.
VOt'It
e Langstraat en de
Biiiiiiiielerwaard.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
A bonne mentsprijs: per 3 maanden f 1.00,
verhooging.
Franco per post zonder prijs-
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters Daar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
Agent voor Frankrijk: Wester Co., 20 Rue Hérold, Parjjs.
(Ingezonden.)
Frau ltzig sprach in jühem Zorn;
's Giebt keine Rosen ohne Dom'.
Frau Lustig spruch: welch selig Loos
's Giebt keine Dornen ohne Ros'.
Dat is de beschouwing van den pessi
mist en die van die van de optimist. Het
Nurksen-geslacht ziet van alles slechts de
booze zijde, het goede ziet het over het
hoofd. Vrouw ltzig ziet, als zij eene roos
heeft, slechts de doornen. Vrouw Lustig
neemt de zaken ran den vroolijken kant
en verheugt zich bij het kwade, nog over het
weinige goede, dat er in verscholen ligt.
Wat heeft dat nu alles met ons gas te
maken? zal allicht iemand denken en mis
schien zeggen ook. Dat zal ik u vertellen.
Eiken dag hoort men den een of anderen
vitter, (o, zetter, let vooral op de spelling,
en druk toch niet fitter), aanmerkingen ma
ken, als daar zijn: »wat was het gister
avond om half tien donker,»wat ging
humvan morgen reeds vroeg op den ketel
zitten,»het was om gek te worden, hoe
het gas weer als een razende op en neer
vloog,enz., enz.
Al die lui, die zoo spreken, zien de ro
zen niet, maar alleen de doornen. In één
woord, zij handelen als onverbeterlijke pes
simisten.
Ik zoek in al die dingen gaarne de licht
zijde op. Dat heeft veel voor. Vooreerst be
waart men dan zijn goed humeur; numero
twee oefent men zich in de schoone deugd
der lijdzaamheid; en numero drie, en dat is
niet het minste: het helpt toch niemendal.
Bijv. om één ding uit vele te noemen;
het is Maandagavond half tien. Je zit te
schrijven, wat drommel is dat, wat man
keert er aan mijn oogen O je, het is het
gas; fluks overeind, de kraan wat wijder
opengezet. Het gaat, maar hoe? nog
vijf minutendezelfde manoeuvre nog eens
en nog eens, men is in eene voortdurende,
maar zeer gezonde beweging. Nu gaat het
een beetje beter, wel niet erg, maar je kan
toch zien. Ijverig in het werk verdiept,
voelt men eensklaps iets drukkends over
zich komen; met een angstig voorgevoel
kijkt men op, en o hemelhet gas heeft
zich glorieuselijk gewroken en met een
Metersvlam verheft het zich tot het plafond.
Ons zoo iets, zou nu een andere giftig
worden, en zich misschien allerlei dikke
woorden laten ontvallen, aan het adres van
den gasleverancier, maar ik niet. Kijk, denk
ik, wat eene les in waakzaamheid krijg
ik daar. Als ik mij nu de zotte gewoonte
van sommigen had eigengemaakt om bij
het werk te gaan slapen, dan was ik lek
kertjes gestikt en de halve stad misschien
afgebrand. Men behoeft niet te vragen
of ik des avonds goed wakker blijf. Die
les heb ik gratis gehad.
Een ander voorbeeld. Je hebt het druk,
staat een beetje vroeg op om wat te gaan
zitten werken. Daar slaat het kwart na
zeven. Flaphet licht uit. Van werken geen
kwestie meer; de zon komt op 13 minuten
over half acht; het is donker weer, een
half uur pauze.
Merk op, welke wijsheid en voorzienig
heid in die vroege dichtdraaierij zit. Is het
niet duidelijk, dat de gasfabrikant bezorgd
is voor uwe gezondheid Het is alsof hij
zegt: »Niet te veel gewerkt, mijn jongen,
denk om je dierbare gezondheid. Een half
uurtje rust zal je goed doen.« In plaats
van boos ben ik dan dankbaar en ik begin
een versje van Van Alphen op te zeggen
of herinner mij de lijdensgeschiedenis van
Job, hoewel ik toch eerlijk moet zeggen,
dat Job met gasleveranciers niet veel te
maken heeft gehad.
Nog een ander voorbeeldgij zijt uit.
In de soeiëteit of in een ander lokaal. Tegen
half elf legt ieder zijn spel neer, de queuen
worden aan den muur gezet. Alles staat in
spanning: »IIet komt.U of liever »/iet gaat
»Daar heb j'erujc- »Wat?« Eene momenta-
neele verduistering. Het is de waarschuwing
van een vader in Israël: »denk om vrouw
en kind en ga naar huis.« Er zijn er, die
aan de waarschuwende stem gehoor geven,
het boek laten opmaken en vertrekken. Ver
stokten blijven er altijd, maar zij worden
op half licht gezet, zooals in het begin dezer
eeuw de domine's in Amsterdam.
En dan 's nachts. De meid heeft verge
ten nachtpitjes te halen. Kom, wij zullen het
gas een tikje laten branden. Gij slaapt den
slaap des rechtvaardigen. Alks slaapt. Het
licht gaat uit. De kraan blijft open. Tegen
dat de een of andere vroegopstaandèr uit de
veeren komt, wordt de hoofdkraan weer
open gezet. Gij luiert nog een uur. Barm
hartige hemel, wat word ik benauwd! Nog
zoo veel bewustzijn is er over om te be
grijpen, wat er gaande is; spoedig de kraan
dichtgedraaid. Maar stel u voor, dat gij
's avonds wat zwaar van hoofd naar bed
waart gegaan; er zou kans op zijn, dat gij
dood weer op stondt.
Begrijpt gij nu niet, dat de meid een uit
brander krijgt, en de huisvrouw voortaan
zorgvuldig zal onderzoeken of er wel nacht
pitjes in huis zijn.
Verleden week kwam iemand bij mij en
hield mij een heel zondenregister voor. Ik
zei: »Man, je bent bij een verkeerde«. »Ja«,
zei hij, »maar als ik bij den rechte kom,
dan helpt het toch niet«. Toen heb ik hem
alles uitgelegd; ik leerde hem van alles de
goede zijde opmerken in den trant zoo als
boven en nog veel meer. Ik bewees hem
zonneklaar, dat al die manupilaties met het
gas een gezonde en heilzame bedoeling had
den, waarvan hij de portée nog niet begre
pen had. Gij leert er door«, zei ik, waak
zaamheid, geduld, zorg voor je gezondheid
dragen, vroeg naar bed gaan, orde in het
huishouden en vooralen daar drukte ik op,
vooral berusting in het onvermijdelijke.
Altemaal deugden, die een christenmensch
tot sieraad strekken
»Gij hebt gelijk*zeide hij, drukte mij de
hand en ging geroerd heen. A. B.
JE3 u i t e n 1 ïi. n< l
Naar men verneemt zou Corvilain in
hooger beroep gaan van het vonnis, waarbij
hij tot eene gevangenisstraf van 4 jaren
en 7 maanden veroordeeld is. De ingenieur
De Lauuay zou in zijne gevangenisstraf van
18 maanden berusten, doch na verloop van
een paar maanden in vrijheid gesteld wor
den op grond der wet, waarbij de voor
waardelijke ia vrijheidstelling ingevoerd is.
De reddingsboot te Blankenberghe is Don
derdag, terwijl zij hulp wilde verleen en,
omgeslagen. De twaalf manschappen werden
-
wel gered, maar drie zijn sedert overleden.
Het schip, dat men te hulp wilde komen is
gestrand, maar bleek door het volk verlaten.
Voor het hof van assises in het Fransche
departement Meurthe en Moesel staat thans
terecht zekere Jean Dauga, beschuldigd van
vier moorden, gevolgd door diefstal, maar
hoogstwaarschijnlijk ook schuldig aan nog
zes andere dergelijke misdaden.
De beschuldigde, 40 jaren oud, was op
zijn 20ste jaar in dienst getreden bij de
infanterie en heeft zich tijdens het beleg
van Parijs bijzonder onderscheiden. In 1872
tot sergeant bevorderd ging hij over naar
de gendarmerie en wist zich de achting
zijner meerderen te verwerven. In 1876
verliet hij den dienst, trad in het huwe
lijk en scheen een werkzaam leven te leiden.
In 1881 was het, dat Dauga voor het eerst
met de justitie in aanraking kwam. Te
Cazaubon werd in April van dat jaar eene
alleen wonende vrouw vermoord gevonden
in hare woning, die alle sporen van dief
stal droeg. Aangezien Dauga die daar bij
zijn vader inwoonde, een paar dagen na
dien nioord plotseling verdween en hij te
Remiremont, waar hij als letterzetter in
dienst was, terugkeerde in het bezit eener
vrij aanzienlijke som geld, viel het ver
moeden op hem. Hij werd gevangen ge
nomen, doch wegens gebrek aan bewijs
weer in vrijheid gesteld.
In December 1888 werden te Pont-a-
Moussom vier moorden achtereen gepleegd,
alle onder gelijke omstandigheden.
Alle nasporingen der politie bleven ver-
geefschwel werden eenige personen ge
arresteerd, maar allen werden weer losge
laten. Geen wonder dat het gansche stadje
een tijd lang in angstige spanning verkeerde
en buitengewone veiligheids-maatregelen
werden genomen. Dauga, die n.b. was aan
gesteld als hoofd der patrouille uit de burgerij,
zocht ijverig mede naar den moordenaar en
beklaagde zich meermalen dat er niet de
minste aanwijzing bestond. Spoedig zou
echter blijken dat hij zich daarin deerlijk
vergiste. Het vergeefsch zoeken moede, riep
de justitie de hulp in der Parijschee recherche
en deze zond onmiddellijk haren hoofd-in-
specteur Jaume naar Pont-a-Mousson. Dauga
was onvoorzichtig genoeg, bij de komst van
dien ambtenaar het stadje te verlaten, het
geen de aandacht op hem deed vestigen
Jaume wist zijn portret machtig te worden,
waardoor eenige personen in staat werden
gesteld hem als den vermoedelijken moorde
naar te herkennenbovendien werd in de
woning van een der slachtoffers een knoop
gevonden, die aan Dauga toebehoorde, zoo
dat de inspecteur alle reden vond hem op
te sporen en ten huize van een slotenmaker
te Epinal te arresteeren. Bij zijn vertrek
uit Epinal was eene afdeeling troepen noo-
dig om den gevangene tegen de woede der
menigte te beschermen. In tegenwoordig
heid der lijken zijner slachtoffers gebracht,
behield Dauga zijne gewone kalmte en bleef
hij volhouden onschuldig te zijn. In den
zak van zijn jas werd echter een met bloed
bevlekt scheermes gevonden, waarmede hij
kennelijk de moorden heeft gepleegd.
Ondanks de meest bezwarende verklarin
gen der getuigen, blijft Dauga zijne onschuld
volhouden.
Te Parijs heeft een moeder haar 8-jarig
dochtertje vermoord. Het meisje had een
krommen rug en de moeder haatte het
daarom. Zij had een kussen op haar kind
gelegd en was daarop gaan liggen, totdat
het arme meisje was gestikt.
Volgens de Times* dreigt in Engeland
eene werkstaking in den steenkoolhandel.
Er hebben twee vergaderingen plaats gehad
van werkgevers en van arbeiders. De mijn
eigenaars besloten op eene bijeenkomst te
Londen eenparig dat het onmogelijk was
den werktijd te vei minderen. De arbeiders
daarentegen dringen zooals uit eene
vergadering te Newport (Monmouthshire)
bleek ernstig hierop aan. Hoewel nog
geen besluit genomen werd, was het duide
lijk, dat de mijnwerkers in de meeste dis
tricten voor eene werkstaking gezind zijn.
Donderdagmiddag ontstond in de haven
te Marseille brand in het schip »Ville de
Marseille*:, liggende in het Rijksdok, welk
schip drie duizend vaatjes buskruit aan
boord had. Het schip werd ijlings door de
bemanning verlaten en sprong na een tijdje
in de luchtde uitbarsting was verschrikke
lijk; meer dan een mijl in den omtrek
werden alle ruiten gebroken en andere
schade aangericht. Niemand werd echter
gekwetst.
4000 dokwerkers te Bristol en te Avon-
mouth hebben het werk gestaakt, aangezien
zij weigeren met vreemde werklieden te
werken. Het lossen van schepen staat dien
tengevolge geheel stil.
Professor Von Nussbaum te München,
raadt het wielrijden onvoorwaardelijk aan,
niet alleen aan jongelieden, maar ook aan
dames en heeren van middelbaren leeftijd,
vooral als zij last hebben van slechte spijs
vertering, hemorrhoiden, pijn in de lendenen
of enge borst.
Voorts beveelt hij het wielrijden aan
voor menschen, die aanleg hebben tot vet
zucht, of bij wie de beweging van het hart
te wenschen overlaateindelijk aan alle
zenuwachtigen en deze laatsten zijn tegen
woordig vele.
Te Calcutta schoot een Inlandseh soldaat
zijn kolonel, zijn majoor en een krijgsmak
ker dood.
In een gieterij te Chemnitz had een ont
ploffing plaats, waardoor 10 arbeiders ge
kwetst werden, waaronder eenigen zwaar.
De Zwitsersche Bondsregeering heeft bij
de Bondsvergadering een voorstel ingediend
om in de grondwet een nieuw artikel op
te nemen, ter invoering van verplichte ver
zekering tegen ongevallen en verplichte deel
neming van alle werklieden aan zieken
fondsen.
Uit Rusland komen droevige berichten
over den toestand in de provincie aan de
Wolga. Ook dit jaar is daar de oogst mis
lukt en de boeren verkoopen wat zij nog
hebben, om te kunnen eten. Als het gou
vernement geen hulp verleent is hongersnood
te verwachten. Tot nog toe is niets gedaan
om den nood te lenigen.
De Pruissische Min. van openbare wer
ken heeft de staatsspoorwegen in Duitsch-
land aangeschreven dat voortaan voor het
gebruik van slaapwagens op de genoemde
spoorwegen geen extra suppletie meer boven
de le klasse vracht behoeft geheven te
worden.
terecht, omdat hij den landbouwer Miller
met den dood zou hebben bedreigd. Miller
had namelijk de vrouw van den geneesheer
beleedigd en was, naar 't schijnt, door dezen
heer op wat al te heftige wijze daarover on
derhouden.
De gerechtszaal was gevuld met nieuws
gierigen. Gedurende het verhoor werden de
aanwezigen eensklaps door het vallen van
een schot opgeschrikt. Een tweede schot
volgde en onder 't geschreeuw der mannen
en 't gegil der vrouweD, mengde zich het
gekreun der verwonden. De beide strijdende
partijen waren gewapend in de rechtzaal
verschenen en toen de orde was hersteld,
bleek dat Miller en diens zoon en de echtge-
nooten Walker dood op den grond lagen.
Verscheidene bloedverwanten der strjjdende
partijen waren in meerdere of mindere mate
gekwetst.
De toestand in de Hongaarsche Kamer ia
bjjna niet meer houdbaar. Zoodra de Minis
ter-president Tisza spreekt, begint de oppo
sitie te schreeuwen en rumoer te maken. De
tegenstanders van Tisza zitten dan luid te
praten en beginnen dan allen te gelijk zoo
hard mogelijk te niezen en te hoesten, zon
der dat de voorzitter er iets aan kan doen.
De laatste zitting moest zelfs weer worden
gesloten, omdat de heer Tisza en de voorzit
ter het kabaal niet konden meester worden.
De liberale meerderheid verlangt, dat den
»rumoermakers« de toegang tot de vergade
ring zal ontzegd worden en de ernstige leden
der oppositie hebben zich bij dit voorstel
aangesloten. Alleen op deze wijze kan de
parlementaire arbeid weer geregeld worden
voortgezet.
Blijkens een particulier bericht heeft er te
Rio Janeiro, na afloop eener vergadering
van republikeinen, eene bloedige botsing
plaats gehad, waarbij kreten werden ge
hoord: »Weg met de Republiek, leve dom
PedroTwee personen moeten door revol
verschoten gedood en verscheidene anderen
gewond zijn.
De berichten omtrent den brand te Lynn
in Massachusets luiden ontzettend. Meer
dan 100 schoenfabrieken, alle nieuwsblad
kantoren en het centraalstation en de goe
derenloodsen van den Boston en Maine
Spoorweg zijn vernield en een groot aantal
personen kwamen om het leven.
Bijna 8 uren lang woedde het vuur met
eene hevigheid, die de beruchte branden
van Chicago en Boston in herinnering bracht.
Er heerschte eene onbeschrijfelijke verwar
ring, die de soldaten vegeefs poogden te doen
bedaren. Eene groote menigte menschen,
voornamelijk armen, zijn zonder dak.
De burgemeester heeft een beroep op de
liefdadigheid zijner langenooten gedaan en
onmiddellijke toezending van kleederen en
andere levensbehoeften, voor de ongelukki-
gen, alsmede militaire hulp verzocht.
De schade in de kantorenwijk waar, be
halve 12 blokken van de grootste schoen
fabrieken, en 4 dagbladkantoren, 4 banken,
verscheidene kerken en een aantal clubge
bouwen, benevens een groot aantal winkels
(alles te zamen een vk. Eng. mijl opper
vlakte beslaande) in de asch werden gelegd,
wordt op 10,000.000 dollar geschat. In het
geel werden omstreeks 150 woningen ver
nield, 160 gezinnen van dak beroofd, ter
wijl omstreeks 8000 personen door den
Voor het gerechtshof te Brownsberg, in brand zonder werk zijn; 112 houten blok-
