Een leelijk gebrek.
M 915.
WOENSDAG 13 AUGUSTUS.
1890.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prijs-
verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
L.
»Hij is er mee geboren, meneer, en er is
niets aan te doen.« Met deze woorden nam
de moeder afscheid van den onderwijzer,
hem haren zoon achterlatende. Met deernis
blikte de man op het arme kind, dat niet
in staat was een woord uit te brengen zon
der ontzettende moeite te doen, waarbij hem
het angstzweet op het voorhoofd parelde.
Als 't niet zoo droevig was, had hij in den
lach geschoten bij moeders verzekering dat
dit arme schaap stotterend geboren en er
dus niets aan te doen was.
Tot tegenspraak van de algemeen ver
breide meening, dat er niets tegen te doen
is, dienen deze regelen. Allicht kan een
enkel ouderpaar daarmee voordeel doen, ook
al hebben ze op 't oogenblik geen stotte
rend kroost. Wat niet is kan komen, 't Is
meer gebeurd, dat menschen, die gezegend
waren met kinderen, die flink spraken, nog
een stotteraar toe kregen, 't Ljjden van zoo'n
schaap op later leeftijd is onbeschrijfelijk
en misschien nog erger dan dat van lichame
lijk mismaakten. Reden genoeg, dunkt ons,
om op middelen te peinzen, ten einde 't
gebrek te genezen.
Maar is dan 't stotteren niet ongenees
lijk? Hebben we niet menschen gekend, die
van hun prilste jeugd dit gebrek hadden
en daarmee thans op manljjken leeftijd nog
behept zijn? Wel zeker, we gelooven u, ook
wij hebben zulken gekend en kennen thans
nog vaders, die door hun kinderen uitge
lachen worden, omdat ze stotteren, terwijl
het kroost daarentegen vlot spreekt.
Dit zegt echter niets voor de ongenees-
Ijjkheid. In vroeger tijd dacht men er niet
aan het kind het stotteren af te leeren. Ja,
vader werd wel eens boos en schreeuwde
dan veel te hard voor een opvoeder: >ber...
jongen, sehei uit met je gerikkik!« doch
dat hielp nergens toe dan om de kwaal te
verergeren.
De werktuigen waarmee demensch spreekt
noemt men zijn spraakorganen, en nu volgt
uit een gebrek aan deze organen ook een
gebrek in 't spreken, dat is duidelijk, 't Om
gekeerde is echter niet altijd waar. Het
spraakgebrek, dat wij stotteren noemen,
schuilt niet in een gebrek der spraakorganen.
Die wel eens een stotteraar aandachtig heeft
gadegeslagen zal dit toestemmen. Er komen
dan tijdstippen voor, waarin zelfs de hard
nekkigste hakkelaar tamelijk vloeiend spreekt.
Zoo zal een stotterend jongske, dat naar
zijn buurman met een boodschap gezonden
is, en tegenover dezen slechts stamelen kan,
een half uur later, wanneer de aandoening
gezakt is, met zijn kleine zus in de bin
nenkamer vlot en vlug redeneeren. Nog
sterker is, dat een stamelaar, welken gij ook
nemen wilt, al is 't de allerergste, op de
schoolbank gezeten, met zijn kornuiten even
flink en vlug in de maat zingt als alle an
deren. Een gebrek in de organen kan het
dus niet zijn, dat hem doet stamelen; in dit
geval zou hij ook niet zingen kunnen, het
welk toch ook spreken is.
Het stamelen komt nergens anders uit
voort dan uit de vrees van te zullen blijven
steken. Zoolang de vrees daarvoor hem niet
bekruipt, wat het geval is, wanneer de
stotteraar in het bewustzijn alleen te zijn,
spreekt of leest, is stotteren ondenkbaar.
Zoo spoedig echter de patient, door de tegen
woordigheid van anderen, op zijn manier
van spreken begint te letten, komt de ge
dachte in hem opik kan 't niet en dan
begint tusschen deze gedachte en zijn wil
de strijd, dien wij stamelen noemen.
Is op 't oogenblik, waarop hij begint te
spreken, zijn geest zoo vervuld van 't onder
werp, dat hij als 't ware geen tijd heeft
aan zijn onvermogen te denken, dan maakt
ook deze vrees zich niet van hem meester
en hij uit zich, tot verbazing der hoorders,
zonder te stamelen.
De vraag is dus, vanwaar deze vrees komt,
die zulk een heerschappij kan verkrijgen
dat 't uitdrukken der gedachte met groote
zwarigheid gepaard gaat. De ervaring geeft
hierop ten antwoord dat een of andere
storende werking op de spierbeweging de
oorzaak is. Deze kan bestaan uit een scbrik-
verwekkenden val, slag, stoot enz., of van
physischen aard zijn. Die oorzaak, bij het
plaatsvinden niet geteld, laat in de ziel van
den toekomstigen stamelaar een herinnering
na, in 't begin sluimerend, doch door den
wil om te spreken opflikkerend en de angst
voor een herhaling der vorige stoornis brengt
den patient tot stamelen. Dit behoeft ^ich
slechts enkele malen te herhalen of de vrees
van te zullen blijven steken neemt zoo toe,
dat spoedig geregeld spreken een onmoge
lijkheid wordt.
Stotteren is dus niets meer dan een waan,
ontstaan uit vrees. Kan men die vrees over
winnen, dan is de kwaal ook genezen.
Er zijn menschen, die op een enkele letter
of een enkel woord stotteren. Een koop
man stotterde slechts bij de woorden patent-
stijfsel en petroleum, terwijl hij pater, peter,
zelfs petroleuse zonder moeite zeggen kon.
Uit welke oorzaak was hem niet meer
duidelijk, doch eens was 't gebeurd, dat hjj
sprekende met een klant, over deze twee
woorden struikelde; die gebeurtenis kwam
hem telkens in 't geheugen, wanneer hij
later een dier woorden moest zeggen, en
't gevolg was, dat bij ze nooit dan stotterend
uitbracht.
Dat bij 't stamelen de inbeelding een rol
speelt, heeft een specialiteit op dit gebied
vele malen kunnen constateeren, o. a. bij
een beschaafd persoon, die alle moeite welke,
men zich gaf om hem van zijn kwaal te
genezen, deed afstuiten op het idee, dat zijn
tong te dik was en dat niets hem zou
helpen dan een operatie. Dewijl bij daarvan
niet af te brengen was, heeft zijn genees
meester een dokter in den arm genomen,
die een zeer onschuldig mengseltje voor
schreef, waarmee eiken dag de tong van
onderen moest gepenseeld worden. Het geloof
aan den invloed van deze behandeling was
zoo sterk, dat bij 't voortzetten van de
spreekoefeningen de stotteraar zeer spoedig
genezen was, ofschoon de tong geen haar
breedte dunner geworden was.
Dewijl dus de oorzaak van 't stotteren
schuilt in de vrees er niet te zullen uit
komen, zoo moet de genezing der kwaal
gezocht worden in de overwinning dier
vrees. De stotteraar, die door zijn gebrek
alle energie verliest en elke poging om deze
op te wekken een lijdelijke onverschilligheid
tegenoverstelt, moet allereerst onder den in
vloed van een persoon gebracht worden, die
een machtigen zedelijken invloed op hem
uitoefenen kan. Het geloof moet in hem
gewekt worden, dat hij even goed kan
spreken als ieder ander, indien hjj zijn angst
slechts leert overwinnen. Lang mag de kuur
niet duren, dewijl de lijder in dit geval het
vertrouwen verliest en uit vrees, niet te
zullen genezen, weer in 't stotteren vervalt.
Elke patient wordt apart behandeld, al naar
gelang van ouderdom, aard, omvang van 't
gebrek, enz. Naar vaste regelenleert hij
spreken en in den beginne nooit over onder
werpen, die niet geheel binnen zijn bereik
liggen. Het inachtnemen dier regels wordt
hem spoedig tot een gewoonte, zijn in
beelding niet te kunnen spreken, verdwijnt,
en 't stotteren houdt op.
Dit is de eenige wijze om het kwaad
te verhelpen, alle andere middelen hebben
tot heden gefaald. Dit is de reden, waarom
't geloof in de ongeneeslijkheid der kwaal
zoo algemeen is. Men heeft 't trachten te
doen door oefening der ademhalingsorganen
en door electricieit. Kwakzalvers hebben
zelfs geadverteerd het door briefwisseling te
kunnen doen. 'Langen tijd heeft men ook
gemeend door in de maat te leeren spreken,
het stotteren te kunnen overwinnen. De
angst maakt dan echter plaats voor de
vrees over 't oordeel der aldus aangespro
kenen en de ervaring leert, dat men dan
nog liever stottert dan in de maat spreekt.
iBuitenland.
De Koning van België, de Koning van
Zweden en Noorwegen en de Prins van
Wales hebben beloofd de Duitsche vloot-
manoeuvres in September bij te wonen.
Men maakt zich in Champagne, een der
wijndistricten van Frankrijk, zeer bezorgd;
de druifluis is daar in twee wijngaarden
verschenen. Tot hiertoe was Champagne
daarvan verschoond gebleven.
Alle besmette wijnbergen aan den Rijn
zijn afgezet; zelfs de eigenaars mogen die
niet meer betreden, opdat zij door kleeding
of schoeisel het gevreesde diertje niet verder
zouden brengen, 's Nachts worden vuren
gebrand; overdag wordt hier en daar de
schooljeugd ter vernietiging van de druifluis
uitgezonden.
Te St. Ouen (Fransch dep. Seine) is een
23-jarig Italiaan, Esposito Deborogo, arbei
der op een suikerfabriek, gedood door drie
zijner landgenoten. De jonkman was ver
loofd met een Italiaansch meisje, Virginia
del Greco, maar een paar dagen geleden
gaf bij zijn meisje te kennen, dat hij niet
met haar wilde trouwen. De familie Del
Greco hield nu gezamenlijk raad en besloot,
dat men Deborogo de keus zou laten tus
schen een huwelijk met Virginia of den
dood.
De twee ooms van het meisje namen op
zich, met Deborogo te gaan spreken en het
vonnis uit te voeren, ingeval hij bleef wei
geren.
Zij lieten den jonkman zeggen, dat zij
hem verlangden te sprekenhjj kwam en
toen hij weigerde een stellig antwoord te
geven op hunne herhaalde vraag, of hij al
dan niet met Virginia wilde trouwen, schoten
zij hunne revolvers op hem af. Door zeven
kogels getroffen, viel Deborogo dood op den
grond.
Virginia en hare zuster waren op eenige
passen afstand getuigen van deze terdood
brenging, welke bij klaarlichten dag op de
openbare straat plaats vond. Zij beiden, nog
een Italiaan en een der moordenaars, Car
mine del Greco, werden gevangen genomen.
De andere moordenaar, Victor del Greco,
wist te ontvluchten.
Carmine, die zes van de zeven schoten
gelost heeft, toont niet het minste berouw
en zegt, dat hij zijn plicht gedaan heeft. Ook
Virginia is van meening, dat Deborogo, die
haar verraden had en voor altijd onteerde,
zijn verdiende loon ontvangen heeft.
Het rapport der doctoren over de oorzaak
van den dood van Gouffé, concludeert -
Gouffé niet door worging, maar door op
hanging werd gedood.
Te Versailles is een jonkman op zeer
droevige wijs aan zijn einde gekomen, n.l.
de heer de Seroka, 29 jaar oud, burgerlijk
attaché aan het Kabinet van den Minister
van Oorlog. Met verlof te Versailles, woonde
hij een militair feest bij en zat tusschen
zijne moeder en zijne zuster naar een vuur
werk te kijken, toen een verkeerd gerichte
vuurpijl hem door het rechteroog in de
hersenen drong, zoodat hij bijna onmiddellijk
dood bleef.
Men zegt, dat de Duitsche Keizer bran
den zou van verlangen ook Frankrijk te
bezoeken. Althans met de bedoeling de open
bare meening te polsen zijn berichten in
dien zin in enkele Fransche bladen gelan
ceerd, zonder echter veel bijval te ontmoeten.
De deftigste bladen doen er het zwijgen toe;
in die, welke er over spreken, is de grond
toon deze, dat de Keizer met eerbied en
ingenomenheid zal begroet worden, als hij
vooraf Elzas-Lotharingen aan Frankrijk
teruggeeft. Zoo niet, dan kan men voor
niets instaan. Zoo zal het nog wel jaren
big ven. Hoe uiterst vredelievend Europa's
toestand mag zijn, de aan Frankrijk ge
slagen wond wordt niet vergeten, en Elzas-
Lotharingen zal de donkere plek aan den
horizon blijven, die elke innige toenadering
tusschen Duitschland en Frankrijk in den
weg staat, en die te eeniger tijd direct of
indirect aanleiding kan geven tot botsingen.
Bij Ziirich moeten Duitsche socialisten
al redeneerende zoodanig aan het vechten
zijn geraakt dat eenige hunner gedood en
velen gewond werden.
Een trein van Weenen naar Eger is bij
Pilsen ontspoord. De locomotief en elf
waggons stortten van den spoorwegdgk en
werden geheel vernield. Drie reizigers ver
loren het leven en een-en-dertig ontvingen
min of meer ernstige kwetsuren. Ook de
stoker werd gedood, terwijl de machinist
ernstig gewond werd. Het ongeval werd
veroorzaakt door den slechten toestand van
den dijk, die door de hevige regens der
laatste weken onder mg nd was.
Dr. Peters verklaarde aan den correspon
dent der New-York Herald te Kaïro, dat hg
niet naar de Afrikaansche meren terugging,
maar dat hij door het nog onbekende
Somali-land ging reizen.
Het Hongaarsche stadje Moor is geheel
door brand vernield en daarbij verloren 10
personen het leven, bijna allen kinderen of
oude menschen die zich zoo spoedig niet
konden redden.
Terzelfder tgd werden te Mosa, in het
graafschap Pest, 80 huizen in de asch ge
legd, terwijl te Filis Csaba 60 en te Sta-
remfasto in Galicië 120 huizen door brand
werden vernield. Sedert Juni zijn alleen in
Hongarije in vijf dorpen en drie steden
bijna 800 woningen verbrand. Noch in
Oostenrijk, noch in Hongarije wordt ten
plattelande iets voor bluschmiddelen uitge
geven vandaar dat in den zomer de branden
in de dorpen, die grootendeels uit houten
huizen bestaan, zulke ernstige gevo'gen
hebben. 41
Generaal Booth, het opperhoofd van het
heilsleger te Londen, heeft nu ook een streng
besluit uitgevaardigd tegen het gebruik van
tabak. Wel is het rooken niei geheel ver
boden, gelijk het gebruik van sterken drank,
maar toch kan geen heilsoldaat tot hoogeren
rang worden bevorderd, tenzij hij zich ten
eenemale het genot der tabak ontzegt, f*
In Engeland schijnt in militaire kringen
de insubordinatie meer en meer aan de orfe
van den dag te komen; althans won$r.nu
weder gemeld
Te Exeter heeft thans de rijdende artillerie
zich aan ernstige insubordinatie schuldig
gemaakt, ten gevolge, naar men zegt, van*
het overwerken, dat van hen werd geëischt,
en de harde behandeling van eenige offi
cieren. Het tuig van de paarden werd voor
een groot deel vernield.
Ook wordt nog gemeld, dat een sergeant
van het fort Augusta, op het eiland Jamaica,
in verzet kwam tegen de officieren, omdat
hem verlof was geweigerd zjjn familie te
bezoeken. Toen de commandant en eenige
officieren, die uit geweest waren, naar het
fort terugkeerden, loste de sergeant eenige
kanonschoten op hen, zoodat zjj moesten
terugkeer en. Met behulp van sapeurs, van
wie eenigen door de kanonschoten gewond
werden, gelukte het hun echter den sergeant
dood te schieten en weer binnen het fort
te komen.
Bovendien wordt uit Chatham bericht:
Een aantal soldaten alhier, behoorende
tot den trein, weigerden op het appel te
verschjjnen, onder voorwendsel van buiten
sporige corveeën, en verbarricadeerden zich
in het depot-magazijn. Twintig muiters zjjn
tot een maand gevangenis veroordeeld.
De politie te Chamounix heeft een aantal
in het geheim vergaderde nihilisten ontdekt,
en velen in hechtenis genomen. De politie
doet onderzoek naar helsche machines, welke
verborgen heeten te zijn.
Ondanks de officiëele geruststellende ver
zekeringen beginnen, volgens den corres
pondent van de Times te Weenen, de Joden
in grooten getale Rusland te verlaten. Uit
het district Wilna zijn duizenden Israëlieten
op weg om te verhuizen naar Brazilië of
om, met behulp der Alliance Israelite te
Parijs, het geluk in Algiers te beproeven.
De geheele bevolking van Sint Petersburg
verkeert in groote opgewondenheid over een
moord, die daar heeft plaats gevonden en
die door de bij-omstandigheden zeer sterk
gelijkt op den moord, die onlangs te Berlijn
op de vrouw van een post-beambte werd
gepleegd, welk geval wij indertijd vermeldden.
Den 27 Juli vond men op de openbare
straat te Sint Petersburg het deerljjk ver
minkte lijk eener jonge vrouw, dat later
herkend werd als te zjjn van eene onge
huwde vrouw, die zich aan een ongebonden
levenswijze overgaf. Zjj had veertien dagen
vroeger bij de politie doen opgeven, dat zjj
op reis was gegaan en was toch in Sint
Petersburg gebleven, waar zij geen woning
had en als een echt vrouwelijke vagebond
leefde.
De omstandigheid dat de vermoorde op
lift Land van lloiisdfii
en Altena,
Of Langstraat fin df
Bominelerwaard.
I
O O
