FEUILLETON. Een m een man, een woord een woord. ZATEKDAG 31 OCTOBER. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. feuilleton als bijvoegsel verzonden si A ïiij Bij dit nummer wordi no. 25 van hel per stuk, zoodat hij er 45,000 fr. voor 1 (3 In mijn recht! Sinds dien dag klinkt dat woord mij verdacht. Franz had gehandeld uit elkander ging. 4 1 M 1 S3 VOOK O SF-ai Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prijs- verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht. 1 kreeg. Toen kwam er een nationale feest dag, waarop besloten werd alle panden van 3 fr. terug te geven. Hij ontving toen weer al zijn blaasbalgen en weldra ging hij ze opnieuw verpanden. Zoo had hij binnen eenige jaren een aardig kapitaaltje vergaard. JSu i ton Over de overstroomingen in het Zuiden van Frankrijk komen voortdurend veront rustende berichten. Te Carcassonne hebben door den was j Uit Berlijn wordt gemeld van de Aude, 20 personen bij het instorten j Sinds eenige dagen is bij de rechtbank van huizen het leven verloren, bruggen zijn van gezworenen te Allenstein een proces vernield, de oogst ging verloren en veel tegen valsche munters behandeld. Beschul- vee is op stal omgekomen te Limoux zijn digd waren:de koopman Max Grand, vroeger 13 huizen ingestort en verscheidene per- te Friedrichsdorf, thans te Keulen woon- sonen onder de puinhoopen begraven, de.achtig, benevens zjjn gewezen kantoorbe- omstreken van Perpignan zijn geheel ver- j diende Wolf Michalowski en de restauratie- S woest; te Ceret, Iiivesaltes en Maury, zijn houder Martin Grabeck, Russisch onderdaan. r overal huizen ingestort en runderen ver- j Grand werd beschuldigd, in de jaren 1878 dronken; de vlakte van Roussillon staat tot 1890 zich in het binnen-en buitenland geheel onder water. Boven Prades zijn de valsche roebelnoten te hebben verschaft en bergtoppen met sneeuw bedekt, daar heeft ze in omloop te hebben gebracht. De beide de rivier de Tet hare verwoestingen aan-anderen waren aangeklaagd wegens mede gericht. I plichtigheid. Niet minder dan 150 getuigen Op de Fransch-Spaansche grens eveneens zijn in deze zaak gehoord en er zijn in het de Segré heeft Fransch en Spaansch Cer- j verhoor dingen aan het licht gekomen, die dagne onder water gezet, terwijl de regeneene levendige belangstelling vonden, onder aanhoudt. anderen dat er inzonderheid te Londen en Ook in Spanje wordt van een sterke was Parijs werkplaatsen bestaan, waaruit valsche der voornaamste rivieren bericht en van papieren munt over Rotterdam of Amster- voortdurend slecht weder. De beroemde toren van Saragossa zou dreigen in een te vallen. Een Parijsch pijpenmaker, wiens zaken niet al te best gingen, wist zich een goeden afnemer voor zijne waren te verschaffen, en wel in de bank van leening. Hij kocht in het groot blokjes meerschuim, maakte daar pijpen van, welke hem ongeveer 1.50 fr. per stuk kosten, en bracht die naar de bank van leening, waar hij 3 fr. per stuk er voor kreeg. Als hij dan nog de briefjes verkocht, won hij ongeveer 2 fr. op iedere pijp. Dat duurde zoo geruimen tijd, totdat men in de bank van leening verlegen raakte met al die pijpen en de politie onderzocht, waar die toch vandaan kwamen. Toen werd het geheim van den pijpenmaker bekend, maar wat hij deed was niet strafbaar en hij werd ongemoeid gelaten. Het geval deed denken aan de geschie denis van den man, die 15,000 blaasbalgjes erfde en ze een voor een beleende voor 3 fr. Slot. Nu bemerkte ik wel, dat ik verraden en verkocht was, maar beet hem scherp toe, dat hij mij met rust moest laten, want dat ik reeds een gids bij mij had. »Dat is zoo,« antwoordde de aanhouder, »maar die zegt mij, dat hij niet goed in orde is. Daarop kwam Franz naar mij toe, met opgeheven handen, en smeekte: »Mijnheer, ik kan het niet langer uithouden, ik moet naar huis. Ik bid u laqt mij gaanMijn kameraad Matthias is uit Weichselboden ik ken hem goed, hij wil mijn dienst gaarne overnemen en weet den weg nog beter dan ik. Ik kan niet meer, het hart breekt mij als ik aan huis denk.* Zoo sprak hij. Toen heb ik zijn hand genomen, en hem kalm het volgende gezegd >Franz, gjj moogt niet gaan, gij zult bij mij blijven, zoolang ik je noodig heb. Ik heb je bijtijds allts voor oogen gehouden; gij hebt gewild en je woord gegeven. Ik ben een oud soldaat, en laat met een woord van eer niet den spot drijven. Ik j laat niet naar willekeur met mij handelen ik heb je gekocht, gij behoort mij, en blijft bij mij totdat de drie dagen voorbij zijn.* dam naar Rusland door speciaal biertoe aangestelde agenten getransporteerd en in omloop gebracht wordt. Te Friedrichsdorf, nabij Berlijn, bestond een bloeiende handel in valsche papieren munt. De naam van Grand was tot ver in Rusland bekend. Van de grenzen kwamen smokkelaars in dat be drijf bij hem om zaken te doen. Sommige getuigen verklaarden, dat zjj voor 100 roebels echte munt 1000 valsche roebel noten hadden ontvangen, daar deze »koop- waar« bij het pond werd verhandeld (1 pond roebel 25 thaler). Het valsch papier werd met Michalowski. Het onderzoek heeft onge veer anderhalf jaar geduurd. De uitspraak luidtGrand 21/a jaar, Michalowski en Grabeck ieder 6 maanden gevangenisstraf. In het Kanaal heeft een aanvaring plaats gehad tusscben de stoomboot Boston, van Cardiff naar Londen en de bark Charlwood, van Antwerpen naar Valparaiso. De Boston drong in de zijde der bark, waardoor deze onmiddellijk zonk. De kapitein met zijn vrouw en dochter, een gouvernante, een dienstmeisje en het grootste deel der be man uing redden zich in allerijl in een der reddingbooten. Bij het zinken kwam de boot echter in aanraking met de davids der bark en werd omgeworpen. De bemanning van de Boston slaagde er slechts in 7 matrozen te redden; 15 personen vonden een graf in de golven. Dillon en Obrien, gevolgd door eene anti- Parnellistische bende, reden Dinsdag Cork binnen. De Parnellisten namen de voetpaden in beslag onder voortdurend razen en tieren. Slechts de overtalrijke politie verhinderde vechtpartijen. Later beproefden Dillon en Obrien het volk toe te spreken, doch ver geefs, daar de kreten: MoordenaarsVer raders! Lafaardshunne stemmen ver smoorden. passagiers gezeten waren, met eene duizeling wekkende vaart bij eene krommiug van den weg, die op dat punt tene verzakking moet ondergaan hebben. De eene locomotief ont spoorde en daar stortten tien wagens van den trein van eene vrjj aanzienlijke hoogte met een vervaarlijk geweld omlaag, waarbjj de eene waggon in den anderen drong. Men begrjjpt wat de gevolgen waren. Een aan tal dooden, men schat ze op 15, een aan tal gekwetsten, 40, onder welke vele hoogst gevaarlijk, en verpletterde wagens. Om ver scheidene personen te voorschijn te halen uit de omklemming van ineengedrukte banken en wanden, heeft men de zaag moeten ter hand nemen. Rails zijn door den schok meer dan honderd meter ver wegge oo slingerd. Iu Servië is het proces begonnen tegen een rooverhoofdvrouwdeze dame, berucht om haar wreedheid, wordt o.a. verdacht 14 moorden. van De Oostenrijksche politie meent de daders van den aanslag bij Rosenthal ontdekt te hebben zij heeft 5 socialistische werklieden uit Reichenberg, waarop zware vermoedens rusten, gevangen genomen. Maandagavond ten acht uur is een bom geworpen in nellistisch blad te Dublin. De benedenver dieping is zwaar beschadigd. Van het per soneel is niemand getroffen. gierige benden plotseling weder op 't plein, overmeesterden de politie en bestormden, met woest gehuil, de magazijnen. Andere benden verbrijzelden met steenen de ruiten der synagoge. En toen nu opeens het praatje in allerijl de ronde deed dat een jood een voor een apotheek staanden jongen Rus zon hebben vermoord in werkelijkheid had hij hem slechts een pak slaag gegeven toen be gonnen de benden met grootere woede tegen de jodenhuizen te velde te trekken. Men sloeg de vensters in, ging de woningen binnen, wierp meubelen, linnengoed en bedden op de straat en sloeg alles wat slechts eenige waarde had, kort en klein. De joodsche eigenaars namen de vlucht en verborgen zich. De politie was geheel mach teloos. Het gepeupel brak een wijnkelder en bierwinkel open, bedronk zich en verwoestte toen het huis, waarin de bank van Aisen- stadt zetelde. Twee orthodoxe geestelijken verschenen hierop, onder klokgelui, onder de menigte; met ontblooten hoofde verzochten zij den razenden, om Christus wil, op te houden. Hun verzoek bleef echter vruchteloos. Er zouden nog erger tooneelen plaats grijpen. Een joodsch winkelier schoot n.l. 6 revol- schoten op de menigte, die op zijn magazijn Die arme Franschen Een Keizerlijk decreet verbiedt opnieuw het spelen of zingen n i u i i toestornide, met het gevolg dat verscheidene van de Marseillaise in alle clubs, restaura- 1 f i- de bureaux van het antipar- ties en schouwburgen van Rusland. Dublin. Nabij Moiran is eergisteren een personen- aanvallers verwond werden. Dit was olie in het vuur. Het gepeupel, dat tot nog toe Uit Petersburg wordt gemeld dat te Staro- slechts vernield had, begon nu tot rooven dub (gouvernement Tscherningow) ernstige over te slaan, 's Avonds te 7 uur lagen tooneelen van jodenhaat zijn afgespeeld. gebeele rijen van beschonkenen op de straten. Aan de joden was n.l. toegestaan om 's Zon- Plotseling ontstond er brand in eene her- trein ontspoord, met het treurig gevolg dat, j dags van 11 tot 6 uur handel te drijven en j berg. De joodsche bezitter zou, naar 't 2 reizigers gedood en 15 gewond werden het hierover in woede ontstoken orthodoxe heette, haar zelf in vertwijfeling hebben (6 ernstig). De trein had vertraging onder vonden men vermoedt, dat het ongeluk is ontstaan door de bovenmatige snelheid, in volk verklaarde dat het den handel deraangestoken. Het vuur greep door den joden op Zondag met geweld zou onder-sterken wind met groote snelheid om zich drukken. Naar aanleiding daarvan werd de heen. Bovendien verhinderde het volk de Wanneer er 't huis een ongeluk gebeurt, stotterde hij. »Dan gebeurt het,* riep ik driftig; »en al zou je vrouw sterven, je kinderen om komen, je huis afbranden, ge hebt je woord gegeven bij mij te blijven, dat geef ik niet terug; ge blijft Daarna werd Franz stil, zeide geen woord meer en bleef bij mij. Wij begonnen den terugtocht, passeerden den Gschöderkar en rustten een poos op den Edelbodem, genietende van al de lief lijkheden die een zomernamiddag biedt en van de heerlijke geuren der alpenkruiden. Franz was nog altijd stil, maar oplettend en goedhartig, zoo dat ik zeer voldaan was mijn wil te hebben doorgezet. Waartoe zou het bovendien leiden in de wereld, als de verhouding tusschen heer en dienaar zoo los en willekeurig werd De geheele maatschappelijke orde zou verstoord worden en wie zou dan baas kunnen blijven! Wel speet het mij voor Franz, maar toch moest hij nu gehoorzamen. Des avonds, toen ik zijne moeite wilde beloonen met al wat de herberg te Weichselboden op leverde, bedankte hjj en zocht spoedig zijn bed op. Hoe hij geslapen heeft, weet ik niet. Den volgenden morgen, toen ik de oogen opende, was hij zeer iuidruchtig. »Er is geen mooiere dag op de wereld dan die van heden!* riep hjj uit. Ik vond den dag tijd trachtte in te halen, terwijl de wegDe joden aarzelden op 11 dezer dan ook naar Morians zeer sterk helde. Een kind j hunne winkels te openen, daar een zeer 4 jaren verloor haar moeder bij deze groote kwaadwillige menigte, meest uit jon- niet slechts in groote partijen naar Rusland waarmede het machinepersoneel den verloren politie met bereden gendarmes versterkt, pogingen tot blussching door de brandweer, verkocht, maar ook bij enkele stuks aan Russische en Poolsche boeren afgegeven. Grabeck werd door de boeren gebruikt om valsch papier tegen goed geld in te wisselen, waarvoor hij zulk eene hooge provisie trok, dat hij binnen kort ruim 50,000 roebels echte munt had gewonnen. Wanneer Grand afwezig was, onderhandelden de koopers reeds herkend. van ramp. De twee lijken zijn Een ander bericht meldt Tusschen Voiron en Moirans, op de lijn LyonGrenoble, kwam de treiu, die twee locomotieven had en waarin een honderd nu juist niet bijzonder mooi, want de lucht, was bewolkt, en dreigde ons met zware regenbuien. Toen wij later door het roman tisch woeste Engthal gingen, en langs steenrotsen op den Kastriegel aanliepen, sneed ons een ijzige luchtstroom in het gelaat; boven hoorden wij den regen reeds vallen en hier en daar knarsten de raven. In de zwarte waterkolken, langs welke wij kwamen, werd de duistere grootheid van het geheele gebergte weerkaatst. Toch had mijn begeleider uitgeroepen: »Niets schooner dan de dag van heden!* Het was namelijk de derde van de toer; hij zou dan des avonds vrij zijn, en de zijnen wederzien! Door een steileren weg te kiezen, wist hij nog eeu paar omwegen te vermijden, zoodat wij reeds tegen den middag in See- wiesen waren. In de herberg aldaar lag een doodzieke bedevaartganger uit Maria-Zeil, die reeds vroeg naar Aflenz gezonden had om dokter en priester te halen, en nog altijd te vergeefs op hen wachtte. Franz beloofde hem ze tot haast aan te sporen, wanneer wij hen op weg tegenkwamen. Na een uur gaans gebeurde dit ook werkelijk. De priester, vergezeld van den bode met het avondmaalsklokje en de lan taarn met het heilige licht, was in zijn koorkleed en droeg het Allerheiligste. Wij knieldenhij zegende ons en wierp daarbij een veelbeteekenen blik op mijn metgezel, die dit echter niet bemerkte, daar hij het gens van 15 tot 20 jaar bestaande, zich op de markt had verzameld. Eerst als die volksverzameling op bevel der politie uit eengegaan was, openden de joden hunne winkels, doch toen verschenen de wraak- hoofd gebogen hield. Een paar honderd schreden verder kwamen wjj den dokter tegen. Gij rnoet u wat haasten!* riep Franz hem toe; »de zieke wacht vol verlangen.* Wat heeft mij opgehouden?antwoordde de dokter, en bleef staan. »Mijn goede Franz, wanneer gij heden t'huis komt, wacht je niets goeds! Met je vrouw is het, helaas! gedaan Ik weet nauwelijks hoe wij naar Aflenz kwamen, en wat ik gevoelde; ook herinner ik mjj niet of Franz nog een woord van verwijt of beklag sprak, dan wel geheel stom bleef. Zijne vrouw vond hij reeds liggende op de baar. Hij droeg zijn smart, zooals men het zwaarste pleegt te dragen doodsbleek en zonder tranen. Eerst toen hg de kinderen zag, die inmiddels door de buren verzorgd waren, bartste hij in tranen uit, en ik heb mijn leven lang niet zulk hartbrekend snikken gehoord als hetgeen nu de borst van den alpenbewoner lucht gaf. Ik vraagde hem vergiffenis voor mijn koppigheid, waardoor hij zijne vrouw niet meer levend gezien had; ik bood hem alles aan, wat ik bij mij droeg. Hij wees het af en zeide slechts dat ik in mijn recht was geweest. De vlammen tastten ook het slachthuis aan en ook de wanden van de kathedraal in de nabjjheid stonden reeds in vlam, toen ge lukkig de wind uit een anderen hoek begon te waaien. Niettemin werden tién huizen in drie uren tijds in de asch gelegd. Intusschen waren ook boeren uit de om streken met wagens naar de plaats der ver als een mensch, en dat wel als een degelijk, goed mensch. Ik, als de demon van een beginsel. Uit plichtgevoel was hjj met mij gegaan, daar hij voor zijn huisgezin het dagelijksch brood moest verdienen. Uit liefde, zorg en angst voor zijn gezin was het, dat hij mij onderweg wilde ver laten. In zulk een geval zou niet ieder van ons in staat zijn geweest, ter wille van de verplichting tegenover een vreemden man de ingevingen des harten te onderdrukken. Hij had heimelijk weg kunnen gaan. Maar neen, hij zocht eerst een plaatsvervanger, en smeekte mij toen, zooals een mensch in den nood een anderen smeekt, om ont slag. Ik dacht en gevoelde niets dan dat ik in mijn recht was, ik was een doode paragraaf van de wet en die is een onmensch. »Een man een man, een woord een woord* klinkt heel mooi, maar het woord" alleen is niet genoeg. Op dat oogenblik zou de spreuk »een man, een vrouw!* mg beter gepast hebben. Als vader van een gezin zou ik menschelijker hebben gedacht. Hoe dikwijls heb ik daarna aan de uit spraak van Franz' vader gedacht: »Wilt ge waarlijk een man zijn, dan "moet" ge ook vrouw en kind hebben.* Zoo vertelde de majoor, en het gezelschap bleeft in gedachten verzonken tótdat- het

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1891 | | pagina 1