Kaarten en Eiwit,
FEUILLETON.
Marie Stevenson.
YRIJDAG 25 DECEMBER,
5
189]
Uitgever: L. J. YEERMAH, Heusden.
1 .57.
VOOR
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjs-
verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elks regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
Waarde lezer, zjjt ge bjjgeloovig? Neen,
niet waar, dat is niemand meer in onze
dagen, d. w. z. niemand zal op deze vraag
een bevestigend antwoord geven. Of daar
om het bjjgeloof wezenlijk onze christelijke
samenleving ontvlucht is? Zelfs al gaven
we allen, hoofd voor hoofd, een ontkennend
antwoord, zouden we dit niet kunnen ver
zekeren. Zie, er zjjn gezonde menschen, die
zich ziek wanener zijn tal van zieken,
die zich inbeelden gezond te zijner zjjn
ook vele geloovige en ongeloovige lieden,
die in een of ander opzicht bjjgeloovig zjjn,
,Één voorbeeld uit het leven gegrepen.
Op zekeren morgen hangt er een nevel in
de vredige huiskamer van «Landzigt». 't
Ts in het drukst van den tjjd, waarin
erte, de dochter, onmogeljjk kan gemist
rden. Geerte is een flinke, frissche deerne,
ie den schooltyd eenige jaren achter den
rug en reeds belijdenis afgelegd heeft; ze
is moeders rechterhand en vaders lieveling:
in verlangen is haar steeds een wet. Des
meer bevreemdt het de ouders, dat Geerte
nti zoo «tegen den draad ine werkt, ge-
l"k vader het uitdrukt. Ze wil met geweld
r de stad en heeft alle mogelijke redenen
gevoerd om de reis aannemeljjk te
<en. Niets baat de ouders om haar aan
jil4tand te brengen dat haar redenen
fiijk geen redenen zijn, ze wil dat
>udig niet begrjjpen en krijgt ten slotte
permissie te gaan.
Wat moet Geerte in de stad doen? Wel,
ze doet met haar vriendin kwasi eenige
boodschappen en zoekt dan, in een buurt,
die ze thuis nooit zal noemen, een schamele
woning op, waar op een bovenkamer een
schrompelig vrouwtje haar de kaart moet
leggen. Dat was het doel van haar uit
breken.
Ja, Geerte wil in de toekomst zien, gelijk
we dat allen op onze beurt van tjjd tot
ELVIRA.
y.
(4
Twee jaren zjjn verloopen na den dood
van den heer Stevenson. Op een schoonen
herfstavond liep een jong meisje door eene
laan van het St. James-Park. Zjj liep vlug
en met gebogen hoofd. Zjj scheen in eene
pjjnlijke gedachte verdiept; hare neusvleugels
trilden en zjj had moeite om hare tranen in
te houden. Noch het prachtig uitzicht van
St. James-Park, vol elegante toiletten, noch
de zachte lucht die doordrongen was van
den geur der bloemen, noch het gezang der
vogelen waren in staat haar aan hare ge
dachten te ontrukken. Zjj merkte zelfs niet
op, dat een net gekleed jougmensch haar
sedert eenigen tyd volgde. Hij was zelfs in
zijne onbescheidenheid eenigszins voorzichtig,
en, in tegenoverstelling van die dandies, die
de vrouwen met eene schaamteloosheid aan
zien die zoo lomp als onopgevoed is, scheen
hij in een treurig nadenken verdiept, en
hoewel hjj haar volgde, hield hij zich op
een behoorlijken afstand van het jonge
meisje; alleen zjjne oogen, die bijna aan
houdend op haar gericht waren, zouden
hebben doen vooronderstellen, dat hij haar
volgde. Hoewel dit meisje uiterst eenvoudig
gekleed was, trok zjj door haar voornaam
eens zouden doen willen. De verstandigen
en wezenlijk geloovigen onder ons gaan
niet verder dan dien wensch, wel wetende,
dat niemand in staat is ons dien blik
mogelijk te maken, maar er zjjn duizenden,
die dat laatste nog zoo gaaf niet aannemen.
En op dezen rekenen de slimme oude
vrouwtjes en uitgeslapen jonge vrouwsper
sonen wanneer ze 't zij mondeling, 't zij
gedrukt, rond bazuinen dat haar 't ver
mogen geschonken is de toekomst te ont
sluieren.
Wordt de kunst van waarzeggen uit
sluitend door vrouwen uitgeoefend, het zpn
ook alleen vrouwen, die tot haar de toe
vlucht nemen. Mannen worden bjj de meeste
waarzegsters niet eens toegelaten, dewjjl ze
maar al te wel weten, dat aan hun bezoek
gevaar verbonden kan zjju't zjjn in den
regel spotvogels, die de boel op stelten
komen zetten of zeer ernstige politiemannen,
die een oogje in 't zeil houden.
Het publiek bestaat derhalve uit de zwakke
sektegehuwde dames, die aan de trouw
huuner echtgenooten twijfelen; die zich in 't
huwelijk ongelukkig gevoelendie verstoken
blijven van den bekenden huwelijkszegen*.
Ook, en die vooral, jonge dames, die hopeloos
beminnen of die gaarne weten willen of ze
nog op een huweljjksfeest kunnen rekenen.
Het zijn altijd ongelukkigen of die zich
althans ongelukkig gevoelenwelke de
meeste neiging tot bijgeloof hebben en tot
waarzeggerij de toevlucht nemen.
Het waarzeggen geschiedt tegenwoordig
bjjna uitsluitend met kaarten, heel gewone,
in den regel zeer beduimelde speelkaarten.
Iedereen kan de kunst leeren. Er bestaan
handleidingen voor. 't Was misschien niet
kwaad dat we er ons allen in oefenden en
onze kinderen ook de kunst leerden, dan
zou de waarzeggerij het geheimzinnige waas
verliezen, 't welk er tot nu toe voor jonge
meisjes over heen ligt.
De kunst wordt beoefend door deskun
digen van verschillenden stand. We hebben
uiterlijk en hare opvallende schoonheid aller
aandacht. Zij was misschien wat bleek, maar
die afmattende bleekheid was misschien het
gevolg van eenige vermoeienis, en gaf haar
eene zielroerende uitdrukking, die altijd
sympathie verwekt. Lezer, hebt gij haar
herkend?
Maar dit was niet meer het bloeiende,
glimlachende kind dat danste in de salons
van Mynheer Stevenson; zij was een jeugdig
persoontje bij wie de zorgen des levens een
ernstige, maar bewonderenswaardige trek
op haar gelaat te voorschijn geroepen had.
In één woord, het was Marie, die 18 jaren
telde en reeds zoo ongelukkig was. Bij een
kromming van een pad van hare wandeling
had er een samenloop van personen plaats
Marie stond een oogenblik stil om de menigte
uiteen te laten gaan. Toen zij hare oogen
opsloeg, ontmoetten zij den bewonderenden
en eenigszins onderzoekenden blik van het
jongmensch, dat haar volgdezij keerde
haar hoofd om en bloosde licht.
Weldra wendde zij zich naar de West-
minsterbrug. Een groot aantal nieuwsgierigen
staarden door de leuningen naar de Theems,
waarin de zon zich weerspiegelde, en die
als bezaaid was met stoom booten vol pas
sagiers, en met lichte bootjes die snel over
den vloed gleden.
Het jonge meisje had geen oog daarvoor
zij was in ernstige overdenkingen verdiept
en vervolgde snel haren weg zonder een
enkele blik te slaan op de ruime en prachtige
tooneelen, die zich aan beide zijden der brug
aan haar oog vertoonden. Het jonge mensch
volgde haar steeds.
Eindelijk hield zij stil voor een eenvoudig
huis; de kleine deur was gesloten. Marie
oude bedelaarsters gekend, die met een
smerig spel kaarten in den zak van huis
tot huis trokken om een kleinigheidje en
voor iets meer dan zoo'n kleinigheidje en
passant ook de kaart legden. De meer ge-
zetenen bewonen een zolderkamertje, of een
net bovenhuis of ook wel een goed ge
meubelde benedenwoning, met spreek- en
wachtkamer.
Tot uitoefening der kunst behoort, be
halve een groote mate van scherpzinnigheid
en menschenkennis, een spel van 32 kaarten,
die geschud worden, waarna de persoon,
welke zich de kaart laat leggen, een ge
deelte der kaarten afneemt en de over
blijvende op deze legt. Vervolgens worden
ze in vier hoopjes, elk van acht op tafel
neergelegd en daarna bekeken.
Nu is opletten de boodschap. Hartenboer
is een «hjj» en hartenvrouw een «zij.»
Liggen die dicht by elkaar dan is hij een
man van eer en een huweljjk op til. Liggen
er echter andere dames tusschen, dan is hij
een ellendeling, tot alle slecht in staat.
Yan belang is het ook welke kleuren
zich om die beide hoofdkaarten gegroepeerd
hebben. De roode kleuren zijn n.l. geluk-
aanbrengende, schoppen de ongelukskleur
en klaveren voorspeld allerlei onaangenaam
heden. Ruitenaas beteekend een brief,
ruitentien geld, hetwelk in den regel van
verafkomt, b. v. uit Indië of Amerika,
ruitenacht voorspelt een verloving. Ruiten
heer en vrouw representeeren een jong
paar in de familie.
Hartenacht is de officieele kinderkaart
en voorspelt huwelijkszegen, hartentien be
duidt huwelijk. Wanneer bij hartenaas de
punt naar boven ligt kan men op een ge
schenk rekenen, in het omgekeerde geval
op een eigen woning.
In de schoppen beteekend zeven ver
vlogen hoop, het aas met de punt naar
beneden een sterfgeval, de punt naar boven
een ongeluk. Heer en vrouw zijn hinderende
personen, als schoonmoeder nijdige erftante.
hardvochtige vader, overbiddeljjke voogd.
Schoppen in de buurt van harten beteekent
de dood van een geliefde.
In klaveren beduidt het aas een trouw
ring, de acht tranen, negen een reis. Ligt
de negen in de nabijheid van hartenvrouw,1
dan zal de persoon zelf een reis onder
nemen, ligt ze bij schoppenvrouw, dan zal
bezoek van verre komen, om een spaak in
't wiel te steken.
Met deze gegevens kunnen onze lezers
zich als waarzeggers vestigen. Ze hebben
dan bovendien te zorgen dat ze een tame- j
ljjken voorraad van nietsbeteekenende, on-
bestemde uitdrukkingen opdoen om daaruit
tusschenbeide te putten, b.v, «hoed u voor,
een zeker iemand*, «onderneem geen zeereis»,
«ge hebt reeds veel in uw leven onder
vonden», «gij wordt bestolen», «een goede
kennis zal u verraden.» enz. enz. Hoe ge
heimzinniger deze vage aanduidingen klin
ken, zooveel te eer vinden zij geloof.
Er zijn ook dames, die waarzeggen uit
een ei. Zij «werken» met een ei, heet het
in de annonce. Indien ge aanbelt, opent u
niet zelden de wijze vrouw zelf, in werk-
toilet. Haar kunst is geen beletsel om de
huishouding zelf te doen. Doch ge kunt
boven komen en de juf, met een schoone
boezelaar voor, geeft u audiëntie. Ze heeft
eenige eieren in een mandje en vraagt u er
een uit te nemen. Ge moogt het een poos
in de hand warmen, daarna stuk slaan en
I
het eiwit in een glas, half gevuld met water,
I laten loopen, de door wordt in het andere
gegoten en komt later in de koekepan van
de juffrouw terecht.
Het warme eiwit vormt zich in het
koude water tot vlokken en draden, in
allerlei fantastische vormen, die u thans
worden uitgelegd: »U zult gelukkig zijn,
want hier ziet u een kasteel] met twee
torens, dat rijkdom en aanzien beteekent.
I Deze lange draad beteekent dat u een lang
leven zult hebben, en daar ze over heuvels
en bergen heenloopt, zullen geen hinderpalen
uw geluk in den weg staan.»
Zij zwijgt, ge staat op en vraagt naar 't
bedrag van 't honorarium. «Naar believen«
heet het, «maar dames van uw stand geven
nooit minder dan een gulden.» Nu zijt ge
genoodzaakt ook minstens zooveel te geven
en verlaat, tot de deur gevolgd door de
vriendelijk glimlachende juffrouw, dit oord
van geluk.
De waarzeggerij uit de lijnen der hand
en uit koffiedik is uit de mode. Kaarten
en eieren zijn tegenwoordig de meest ge
wilde voorspellers en hebben nog niet uit
gediend, zoolang wij kinderen der I9deeeuw,
on? geloof en onze wetenschap apart zetten
en ons heil zoeken gaan by een of audep
uitgeslapen vrouwspersoon.
Hiiirenland.
schelde. Terwijl zij wachtte dat men haar
zou openen, zag zjj denzelfden jongen man,
die haar zoo opmerkzaam had gadegeslagen.
Hij trad op haar toe, en haar met eene zon
derlinge volharding beschouwende, maakte
hij eene beweging om haar te naderen;
maar zijne beschroomdheid overwon zijne
begeerte en hield hem terug, waarop hij
zich verwijderde. Marie herinnerde zich nu
dat zij dien jongen man ten huize harer
ouders gezien had, en dat hij een harer
ijverigste cavaliers was geweest op dien
feest- en geluksavond die hare familie in
rouw had gedompeld. Bij die herinnering
voelde zij haar hart samenkrimpen.
«Wat heb ik gedaan» mompelde zij, om
zooveel ongeluk en hartzeer te moeten on
dervinden
Bij die woorden verborg zjj hare vochtige
oogen in haar zakdoek, en verdween voor
de oogen van den jongen, eleganten heer,
die zich omwendde om haar nog eens te
zien.
VI.
Marie scheen op de trap telkens te aar
zelen; zjj hield bjjna bjj iedere trede op als
gebukt onder een onuitsprekeljjken last, die
somtijds zelfs de krachtigste naturen neer
drukt. Vroolijke kinderstemmen die van de
derde verdieping weerklonken, wekten haar
eensklaps weer op. Zjj schudde de zorg van
zich af spoedde zich naar het portaal van
het zolderkamertje, en eene half geopende
deur naderende, trad zij eene kamer binnen
waar drie kinderen speelden die zich allen
aan haren hals hingen.
Een vrouw met een vermagerd en ljjdend
uiterlijk zat voor het raam waar de zon
hare stralen schooteen jongmensch met
een zacht en fraai uiterlijk leunde tegen
eene prachtige pianino, die een groot con-
tract vormde met de overige meubelen, die
zoo eenvoudig waren, dat men geen denk
beeld kon maken van de ontberingen en
armoede.
Die piano was, zooals men begrjjpt, een
overschot van den vroegeren rjjkdom van
j Mynheer Stevenson, een rijk overschot, dat
Mevrouw Stevenson had willen behouden
voor hare dochter, toen zjj, na de vlucht
van den bankroetier Daring, het prachtige
hotel had moeten verlaten voor de nederige
zolderkamertjes, die zjj sedert twee jaren
bewoonde, en zjj zich verplicht gezien had
haar prachtig ameubelement te verkoopen
om de rekeningen harer leveranciers te vol
doen. De verkooping van bjjna hare gehcele
bezitting was nauweljjks voldoende om eenige
geteekende schuldvorderingen van Mjjnheer
Stevenson te voldoenzoodat Mevrouw
Stevenson zich bjjna zonder eenig middel
van bestaan bevond na de noodlottige ge
beurtenis, die haar ruïneerde en haar man
gedood had. Van al de gewaande vrienden,
had zich edelmoedig tegenover haar gedragen.
Terwjjl Marie de kinderen liefkoosde,
wendde hare moeder zich tot haar; hare
witte, magere handen rustten op een tapas-
seriewerk, dat op haar schoot lag. Met een
onverklaarbaren blik, die telkens hoop en
vrees uitdrukte, trachtte zjj Marie te onder
vragen, die eindeljjk haar hoofd opbeurde
Te Lessen heeft een Belg, Brixy, slager
van beroep, den commissaris van politie
aldaar gedood, toen deze hem kwam onder
vragen óver bedreigingen, welke hjj tegen
een notaris der gemeente geuit had. De
moordenaar nam de vlucht, gewapend met
een geweer, waarmede hij op de hem ver
volgende gendarmes schoot. Laatstgenoem
den maakten daarop gebruik van hun vuur
wapenen, met het gevolg dat Brixy met
verbrijzeld hoofd nederviel.
Hieromtrent wordt later gemeld:
Eergisteren voormiddag begaf de com
missaris van politie Yandevoorde zich ge
heel alleen naar de woning van den vleeseh-
houwer Brixy, die bekend stond als een
berucht strooper en bovendien verdacht werd
van een kortelings gepleegden diefstal, om
daar eene huiszoeking te doen. Terwjjl de
commissaris daarmede bezig was, greep
Brixy eensklaps zijn geweer en loste twee
schoten op den commissaris, waarvan het
eerste diens rechterarm verbrjjzelde en het
tweede hem in den onderbuik drong. Hevig
bloedende strompelde de gewonde nog naar
buiten, waar hjj met een gil ineen zeeg en
den ge st gaf. De moordenaar, die nog tjjd
een vochtige, smartelijke blik zeide Mevrouw
Stevenson, wat zy vreesde te vernemen.
Zij nam haar tapisseriewerk weder op,
in schjjn om te werken, maar in werkeljjk-
heid om de tranen te verbergen, die langs
haar, door verdriet verwelkt gelaat, vloeiden.
In dien tjjd beschouwde de schoone jonge
ling, die niemand anders dan William was,
glimlachende het liefeljjk tooneel dat het
jonge meisje en de kinderen om haar heen
vormden. Hjj had den treurigen blik niet
opgemerkt, die snel tusschen moeder en
dochter gewisseld werd. Had hjj hem echter
opgemerkt, toch zou hjj ongetwjjfeld de
hartroerende beteekenis er van niet begrepen
hebben.
Inderdaad kende William den waren toe
stand der familie Stevenson niet. Wel wist
hjj dat Marie, in staat gesteld door haar
buitengewoon talent voor de muziek, eenige
leerlingen verkregen had, maar hjj wist niet
hoeveel het jonge meisje met hare lessen
verdiende. Op dit punt was men tegenover
hem zeer achterhoudend, waarschjjnljjk om
den jongen kunstenaar te beletten, offers
te brengen, die men niet mocht aannemen,
daar hjj zelf even arm was. Toen William,
die zoo rjjkeljjk genoten hadden van hunner^-onzeker te dien opzichte, moeder en dochter
overvloed, was geen enkele, uitgenomen het
jonge mensch dat tegen de piano leunde,
deze ongelukkigen komen troostenniemand
eens had gepolst, antwoordden beiden, dat
zjj tevreden waren. Geen ander antwoord
kon hjj verkrjjgen. Met hoeveel vreugde
zou de arme kunstenaar zich enkele kleine
genietingen ontzegd hebben om de arme
familie ter hulp te komen!
van
en Altena
e Langstraat en
oinmelerwaaii
Uit het Fransch
DOOR
Wordt vervolgd,,}