p*p.trouw tot in den dood.
FEUILLETON.
WOENSDAG 3 FEBRUARI.
Uitgever: L. J. YEERMAH, Heusden.
1 ü68
1 Hi 2,
YOOR
Dit blad Tersehjjnt WOENSDAG en ZATEKDAG.
Abonnementsprgs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prys-
verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte,
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
Buitenland.
Een vreeselgke rechterlijke dwaling is
ièzer dagen in Frankrijk aan het licht ge-
komeD.
In 1883 werd een jeugdig meisje te
Saint-Cyr, in het departement Var, Josephine
Audrio gelneten, weggevoerd, onteerd en
rervolgens in zee geworpen. Den volgenden
dag vond men haar lyk. Het parket stelde
een onderzoek in, en op eene ietwat ge
heimzinnige aanklacht werd een jongman,
Revnier genaamd, gevangen genomen. Op
het verleden van Reynier viel naar de ge
tuigenissen niets aan te merken. Reynier
bl^fif ook volhouden dat hij onschuldig was;
- ?|h het hof van gezworenen te Draguignan
^klaarde hem schuldig en hij werd tot
svanslangen dwangarbeid veroordeeld en
aai Nieuw-Caledonië overgebracht.
De familie van Reynier bleef na diens
veroordeeling te Saint-Cyr wonen, hetgeen,
do zaden van dat land in aanmerking ge
nomen, aan velen ook de overtuiging schonk,
dat hy niet de misdadiger was. In die
overtuiging was men aldaar ook gebleven.
De doodgraver te Saint-Cyr is nu onlangs
gestorven, met achterlating van een brief
in testamentairen vorm, waarin hij ver
klaart dat Reynier niet de moordenaar was
van de kleine Josephine, en met aanduiding
van de wezenlijke moordenaars, die hij na
het plegen van de misdaad, terwijl hij in
de jjheid ongezien bezig was met visschen,
heeft zien vluchten.
komt het nu, zal men vragen, dat
de doodgraver zoo lang gezwegen heeft?
II y geeft er op zijne manier opheldering
van. Hg verklaart dat een der moordenaars
een vriend is van den maire en dat hg, de
waarheid aan het licht brengende, zeer
zeker als doodgraver ontslagen en aldus tot
den bedelstaf gebracht zoo zijn. Doch toen
hij zijn einde voelde naderen kon hij zijn
geweten niet langer tot zwygen brengen
en voelde hjj zich gedrongen de waarheid
te zeggen.
De vroegere afgevaardigde Clovis Hugues
heeft zich in die zaak bijzonder onder
scheiden door de werkzaamheid, welke hij
ontwikkeld heeft om de onschuld van
Reynier aan het licht te brengen, en Clé-
menceau, een der afgevaardigden van Var,
zal, naar men verneemt, de zaak, bij de
weder-bijeenkomst der Kamer, van de tribune
te berde brengen.
Wat den minister van justitie aangaat,
deze heeft een onderzoek bevolen met last,
om zooveel mogelyk spoed te maken.
De gezondheidstoestand van den krank
zinnigen koning Otto van Beieren is in den
laatsten tjjd sterk achteruit gegaan, zoodat
men een spoedig einde verwacht. Dat zou
ook de reden zijn, waarom prins Rupert,
de oudste kleinzoon van den prins-regent
Luitpold, zijne reis rond de wereld heeft
opgegeven.
Het rechtsgeding tegen het echtpaar
Schneider blijft het publiek te Weenen
uitermate boeien. Terwijl Schneider zelf
thans bijna al de hem ten laste gelegde
misdaden heeft bekend, spant zyn vrouw
al hare scherpzinnigheid in om aan den
arm van het gerecht te ontsnappen. Met
onverdeelde aandacht volgt zij ieder onder
deel van het proces, elk getuigenverhoor,
en als zij er iets in ontdekt dat harer ver
dediging gunstig kan zijn, springt zij op
en barst in een vloed van woorden uit.
die met de lijkschouwing belast werden, eene nieuwe verkiezing moet plaats hebben,
haar onvoorwaardelijk als medeplichtige Te Tisza-Lock had almede een bloedig
aanwijst. gevecht plaats. Een persoon is gedood en
eene groote hoeveelheid vee en paarden zijn
verdronken.
De Britsche regeering zal eene konink-
velen zijn gewond. Te Czikszereda zijn vele'jyke comraissie, bestaande uit de eerste
Het rechtsgeding tegen het echtpaardooden gevallen en verscheidene personen mannen der wetenschap, belasten met een
Schneider is ten einde gebracht. Na een gewond. onderzoeknaar de oorzaken der influenza,
beraadslaging, die ruim een uur duurde, j gevolgen van den hongersnood in den aard der ziekte en de voornaamste
verklaarde de jury den man Schneider J3,ug]an<j doen zich telkens sterker gevoelen.voorbehoed- en geneesmiddelen, tegen haar
schuldig aan al de hem. ten laste gelegde ^Volgens den Times-correspondent te Weenen j aan te wenden,
misdaden. zjjn jn verschillende districten de boeren in
Zijne vrouw Rosalie werd als schuldig z00 grooten getale door het gebrek tot
aan den moord op Vincenzia Zoffor be- rooven en plunderen vervallen, dat vele personen gearresteerd, die bankbiljetten van
schouwd. Beiden zijn ter dood veroordeeld, landeigenaars de wijk hebben genomen naar 5000 reis hadden gemaakt.
Rosalie zal het eerst terecht gesteld worden.1 de 8teden.
In het gouvernement Orenburg is de
Omtrent de verkiezingen in Oostenrjjk-
Hongarjje wordt gemeld
Te Baufry-Huyatl, waar de ministerieels j yan bon|?er omkwamen, en karren met! Da Ser,i8oh~rB)?eering heeft aan Bnlgarae
canchdaat het van den onafhankeljkenbrandhout, die de uitgeputte dieren niet de uWowi of ook maar do uitzetting
De politie te Londen heeft verscheidene
Te Lissabon zijn drie personen gearres
teerd wegens het vervaardigen van valsche
toestand verschrikkelijk. Langs de wegen bankbiljetten. Zij hebben hunne misdaad
vindt men de geraamten van paarden, die bekend,
tegenstander won, stormden de aanhangers verder konden voorttrekken. In de dorpen
van dezen laatste het stembureau binnen, staat huis aan huis te koopde bewoners
sloegen alles kort en klein en vernietigden zijn elders brood gaan zoeken en de weinigen,
van den Bulgaarschen uitgewekene Rizoff
geweigerd, die door Bulgarije van samen
zweering tegen de veiligheid des lands be
de verkiezingsdocumenten. De president van dïe achterbleven, komen van gebrek om.
schuldigd wordt.
het bureau en vele andere personen werden trachten zich uiet klei, vermengd met
gewond; de gendarmerie maakte gebruik gras, de maag te vullen. In een dier dorpen toestand van Stambuloti is bevre-
van hare wapenen, met het gevolg dat 3 j^ad de geheele bevolking zich tot den dood digend. Met een 14 dagen verwacht men,
personen gedood en 1 gewond werd. De
infanterie dreef ten slotte de volksmenigte
uiteen.
Ook had er een bloedig treffen plaats
tusschen de kiezers te Osicso, in Transyl-
vanië. Er zijn 3 dooden gevallen en 15
personen gewond.
De nederlaag der regeering bij de ver
kiezingen blijkt nog grooter geworden te
r,, i ti i oi fzoo verschrikkelijk is, dat aan de hoeken
zyn. lot nu toe heeft de regeenng in 21 J
arrondissementen haren aanhang verloren.
Waar de oppositie niet gezegevierd heeft,
voorbereid, en zich de sacramenten der da^ ^ij geheel hersteld zal zyn.
stervenden doen toedienen. Het keizerlijk Te Bucharest is eene werkstaking onder
comité te Petersburg zag zBn lijst ran m- lettc,zetters uitgebroken. Vjjf groote
scheringen tot 588.041 roebels stijgen. De!drnkkarjjan geslolen. yer8oheidene dag.
daar gevestigde Britsche kolonie stelt voor, bla(to moelm in kle;ner formaat of in
handschrift verschijnen. De werkstakers
eischen invoering van een 9uurs werkdag.
een schilderijen-tentoonstelling ten voordeele
der behoeftigen te openen.
Uit Moskou wordt bericht, dat de koude
is zij met groote cijfers in de minderheid
Haar gladde tong zal haar echter weinig i gebleven. De oppositie hoopt op nieuwe
helpen, daar de getuigenis der geneesheeren, overwinningen in de arrondissementen, waar j
der straten vuurpotten zijn opgesteld.
De Schotsche hooglanden worden ge
teisterd door hevige overstroomingenver
scheiden spoorwegbruggen zijn vernield op
Reeds lang is door Amerikaansche specu
lanten uitgezien naar eene gelegenheid om
in de nieuwe wereld eene speelbank te openen,
in den trant van Monaco. In de Vereenigde
Staten is dat echter niet mogelijk, daar de
wet hazardspelen verbiedt. Thans heeft men
ettelijke lijnen staat het verkeer stil, en het oog laten vallen op een 6 kilometers
,F ,ge jaren geleden bewoonde ik eene
&>:?t .kamer van het huis van juffrouw de
weduroe C., die van een klein jaargeld en
het verhuren van twee gemeubileerde kamers
v,p een bescheiden voet in het stadje M.
De eene gemeubileerde kamer werd be
woond door een vrijgezel van achten
twintig jaar, dien ik Frits X. noemen zal.
Hij was iemand van een stevig voorkomen,
met zwart dik haar, een paar schoone
b«' ..den en onvriendelijke gelaats-
4ken. Groote rimpels op zyn voorhoofd
te kennen, dat hij veel. oneindig veel
moet* geleden hebben.
Ondanks zyn terugstootend uiterlijk en
Zjine weinige spraakzaamheid, gevoelde ik
toch tot hem aangetrokken. Als be
woner van dezelfde verdieping zagen wy
elkander natuurlijk eiken dag. Menigmaal
bracht ik hem op zijne kamer een bezoek,
waar wy dan ook onder het rooken van
een pyp, en het drinken van een flesch
bier praatjes over allerlei zaken hielden.
Deze gesprekken, die echter nimmer be
trekking hadden op Frits' verleden, waren
voor mij, die toen even twintig jaren oud
•^as, zeer leerzaam, want de held van dit
Arbaal was iemand, die zeer ontwikkeld
was en die zyne vrye uren niet aan ont-
xjanningen, maar aan studie wijdde.
J Dikwijls had ik getracht het gesprek op
u verleden te brengen, doch telkens als
v hem eene vraag daaromtrent deed, zonk
brj in een somber gepeins, zoodat ik dan,
om hem wat op te vroolijken en het ge
sprek weer aan den gang te brengen, over
iéts anders begon te praten. Mjjne nieuws
gierigheid was echter geprikkeld en op een
avond toen ik met mijne vijftigjarige kost-
vrouw, die tameljjk praatzuchtig was, over
het een en ander sprak, vroeg ik haar, hoe
het kwam, dat Frits X. zoo afgetrokken en
afkeerig van alle vermaken was.
Wat zij mij verhaalde kwam op het vol
gende neer:
Frits X. was zeven jaar geleden een
levenslustig jongmensch, die alle meisjes
van M. gaarne mocht lijden, hoewel er
niet een was, die eenigen indruk op zijn
gemoed scheen te maken. In dien tijd
kwam een zekere heer Z., rentenier van be
roep, zich inet zijn achttienjarige dochter
Emilie, te M. ter woon vestigen. Emilie was
een levendig koket ding, dat verscheidene
harten en hoofden op hol bracht. Op Frits
maakte zij een geweldigen indruk, en zy,
bewust van den invloed, dien zij op hem
uitoefende, moedigde hem aan. Het duurde
dan ook niet lang, of zij was met hem ver
loofd. Op het onverwachts en zonder eenige
reden werd die verloving afgebroken door
een brief van Emilie's vader, waarin deze
Frits verzocht zyn huis te vermijden. Weldra
bleek het, waarom de rentenier, die nog al
trotscb van aard was, dien stap gedaan
had, want korten tijd daarna werd de ver-
looving van Emilie met den rijken notaris
M. gevierd. Het geld had hier weder be
slist, want Frits bezat niets dan zijn matig
traktement en zyn degelijk hart, en ver
stand. Het huwelijk volgde spoedig. De
arme Frits, die bovendien nog het ongeluk
had, beide ouders te verliezen, trok zich
met zijn leed uit de wereld terug, werd be
woner der eene kamer en kostganger van
de weduwe C. en trachtte in zyn dagelijks
werk en de studie zyn smart te vergeten.
Zijn eens zoo levendige gelaatstrekken
werden somber en de rimpels op zijn voor
hoofd waren de stomme getuigen vau zijn
gebroken hart.
Sedert Juffrouw C. my dat mededeelde
gevoelde ik diep medelijden voor mijn on-
gelukkigen vriend.
Helaas, de tijd, dat ik van zijn bijzijn
mocht genieten, zou slechts kort zijn.
Op een Zaterdag-avond, toen wy weder
bij elkander zaten, hoorden wij plotseling de
brandklok luiden. Wy trokken haastig onze
jassen aan en waren in een oogenblik op
straat waar wy vernamen dat het huis van
den notaris in brand stond.
Toen wij daar gekomen waren, zagen wij
een ontzettenden vuurgloed. Er waren slechts
weinig menschen op de been, want het was
reeds laat en in het stadje gingen de meeste
bewoners vroegtijdig naar bed. De spuiten
waren nog niet aanwezig. Daar werd een
raam van het brandende huis geopend en
een aardig maar doodelijk ontsteld vrouwen
gezicht, dat van Emilie, riep om hulp. Ik
keek Frits vertwijfelend aan. Deze verwis
selde telkens van kleur, maar op eens zeide
hy tot mij met vastberaden stem
>Wy zullen haar redden. Ik dank God,
dat Hij mij daartoe in de gelegenheid stelt.
Volg mij.*
Ik had geen tijd daarop te antwoorden,
want Frits had reeds een ruit ingeslagen
en was in het benedenhuis verdwenen. Twee
minuten later opende hy de deur voor mij.
Ondanks den rook klommen wij den trap
op, waar wij den notaris in zyn slaaprok
ontmoetten. Toen bij ons zag, snelde hij met
een kreet van vreugde op ons toe en riep
»Ha, nu ben ik gered! Zeg mij, wakkere
lieden, kan ik zonder gevaar het huis ver
laten?*
Frits beschouwde hem met een verachte-
lyken blik en vroeg:
>VVaar is uwe vrouw? Waar is Emilie?*
Mijne vrouw? Die heeft zich zeker reeds
gered. Zooeven gieg de kindermeid met het
jongste kind op den arm vooroij de slaap
kamer waaruit ik besluit dat Emilie, die
bij de kinderen was, zich reeds gered heeft.*
»Waar is de kinderkamer?* vroeg ik,
toen ik zag, dat Frits bijna van woede niet
kon spreken.
»Daar rechts,* stamelde de lafaard. »Maar
houd my, in Gods naam, niet langer op, ik
kan u toch niet helpen. Als gij iemand van
mijne familie redt, zal ik u goed betalen.*
Ellendeling!* schreeuwde Frits en slin
gerde hem van al de trappen af. Een vreese-
lijke angstkreet klonk op dit oogenblik uit
de* aangewezen kamer. Wy snelden daar
heen.
Een dikke rookwolk kwam ons tegemoet,
toen wij de deur openden, want de gor
dijnen hadden reeds vuur gevat. Ik haastte
mij deze af te rukken en zag toen de
trouwelooze geliefde mijns vriends met han
gende haren, in nachtgewaad en van angst
en vertwy teling reeds half dood op de knieën
liggen. Frits boog zich over haar heen.
»Ach, lieve Frits, zijt gij het?* snikte zy.
>Ja, lieve Emilie, wie zou het anders
zijn?* zeide hy op teederen toon.
»Ach, Frits, mijn vader en ik hebben u
slecht behandeld,* antwoordde zy met ver
twy feling in hare stem.
»Stil, stil!* zeide hy. Is er nog iemand
in huis?*
»Ik hoor nog in eene hooger gelegen
kamer schreien,* riep ik. >Het schijnt een
kind te wezen.*
>Gerechte God, dat is mijn kind!* riep
Emilie, terwijl zij met ontzetting opsprong.
Laat my los! Laat my het redden.*
Toen ik het kindergeschrei gehoord had,
had ik dadelijk getracht de boventrap te
bereiken. De vlammen speelden om mij heen
en noodzaakten mij terug te keeren.
Frits droeg mij de zorg voor de jonge
vrouw op en snelde toen naar buiten, waar
intusschen de spuiten waren aangekomen.
Ook de lange brandladder rukte aan.
Ik moest alle krachten aanwenden, om
Emilie, die zich als een razende tegen
mij verweerde, in bedwang te houden en
hoe het mij gelukt is met baar den vasten
grond te bereiken, dat zal mij tot aan mijn
laatste oogenblik een onopgelost raadsel
blij ven.
Zoodra ik onder het duizendvoudig ge
jubel der samengevloeide menigte Emilie
aan de hoede van eenige ter hulp snellende
vrouwen toevertrouwd had, waren mijne
gedachten niet aan haar, maar aan myn
vriend Frits gewijd.
De opgewondenheid, die gedurende deze
angstvolle oogenblikken onder de menigte
heerschte, laat zich nauwelijks beschrijven.
De notaris, Emilie's gade, bevond -zich
in de voorste rijen der toeschouwers. Zyn
bleek, omhoog gewend gezicht was een waar
beeld van hulpeloosheid.
Hoezee! de wakkere man! Dat noem
ik moed! Mocht het hem gelukken!* zoo
luidden de kreten, die myn oor bereikten.
Ik keek naar boven en zag Frits op
handen en knieën op het dak van het huis
kruipen. In den eenen arm droeg hij een
witten bundel, in den anderen een paar
beddelakens.
Toen men bemerkte, dat de witte bundel,
dien myn moedigen vriend zoo vast tegen
de borst gedrukt hield, een kind was, werd
het gejuich oorverdoovend, dat kort daarop
in een luiden uitroep van schrik overging,
toen een groot gedeelte van het dak met
donderend gekraak instortte.
Frits had gelukkig dat gedeelte bereikt,
dat nog stand hield. Hij richtte zich op,
bond, daar hier van redding langs de ladders
geen sprake kon wezen, het eene einde der
toegeknoopte beddelakens vast om het kind
en slingerde den bundel in de ruimte, terwijl
hy het andere einde vast hield.
Alles klaar beneden?* riep hy met vaste
stem.
Alles klaar, laat los!* antwoordde de
kommandant der brandweer.
De bundel vloog naar beneden en werd
gevangen.
Ik keek weer naar boven en zag Frits
et Land
en Altena,
e Lang
omnielerwaard.
mm».
r n fiMctrn v-t Jam ttt a v» at am *vi Jaii >- n nn vi linvi ran«<a 1 1 Ai 11 T 1 1
