De Doodstraf.
FEUILLETON.
1 93
ZATERDAG 30 APRIL.
nirv
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
i - 2.
•i i
1 A
VOOR
9
Dit blad verschuilt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Advertentiën 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen ingewacht.
jaren van zjjn vrijheid berooft, een afschrik
wekkend voorbeeld moet gesteld worden,
wil men de orde en veiligheid handhaveni
Oog om oog en tand om tand, heette Frankrijk heeft nog de doodstraf. Van j
het vroeger; wie bloed vergiet, diens bloed tijd tot tjjd wordt het Parjjsche publiek
zal vergoten worden was de onverbiddelijke Qog het verheffende gezicht gegund van
wet, die eeuwen lang in oost en west het het ter dood brengen van een misdadiger,
doodvonnis deed vellen over hem, die zijn In den vroegen morgen zal het plaats hebben
naasten het leven benomen had, alleen de eR reeds den vorigen avond worden de
krijgsman viel buiten die.wet; bij mocht plaatsen in bezit genomen, van waar men
moorden en doodslaanhoe meer hoe beter, een goed gezicht heeft op het tooneelWant
voor hem gold het niet: wie bloed vergiet, voor de liefhebbers is het een tooneelvoor-
diens bloed zal vergoten worden, tenzij een stelling, die evenmin iets afschrikwekkends
zijner slachtoffers hém te slim of te sterk heeft als een avondje in de opera of in een
was, en hij zijn heldenleven met een roem- andere publieke vermakelijkheid,
rijken dood op het veld van eer moest Voor zakkenrollers is het een uitstekende
eindigen. Langzamerhand is veranderingj gelegenheid om hun zaken te doen. Welk
gökomen. Heb uwe naasten lief, zegen henzeen nut kan zulk een strafoefening hebben?
die u vloeken, doe wel, die u geweld aan- j In andere landen, waar de doodstraf nog
doen is in de plaats getreden van het »oog niet is afgeschaft, wordt die in de gevanerenis
om oog en tand om tand, van de Mozaische| voltrokken, daar kan zij dus geen afschrik
bloedwet; eeuwen heeft de strijd tusschen
oud en nieuw, tusschen bloedwraak en de
liefdewet geduurd, maar eindelijk heeft het
o,ude den strijd in vele landen verloren en
zijn de nieuwere, de zachtere beginselen in
de maatschappij en in de wetgeving door
gedrongen; de doodstraf is in vele landen
afgeschaft, de beul is op pensioen gesteld
en men mocht zich verheugeu, dat de toe
stand niet minder werd; wel waren er
klagers, die van de afschaffing der lijfstraffen
en vooral van die der doodstraf het ergste
vreesden, maar de ondervinding heeft hun
voorspellingen beschaamd.
Toch wordt van tijd tot tijd de kreet
gehoord: Waartoe die afschaffing? Ziet gjj
dan niet, dat de geheele maatschappij de
gevolgen van die zwakheid meer en meer
ondervindt? Gruwelen hebben plaats, twee
oude vrouwen zijn schandelijk vermoord,
inboezemen en heeft alleen ten doel de
maatschappij van een last te bevrijden.
In ons land was men reeds vrij wel aan
de afschaffing der doodstraf gewend, men
zag daarvan geen noodlottige gevolgen,
men was overtuigd geraakt, dat die af
schaffing op goede gronden rustte, dat de
menschel jjkheid de doodstraf veroordeelde,
dat de openbare rust en veiligheid geen
grooter gevaar liep dan in die landen waar
de doodstraf nog bestond. In landen waar de
doodstraf nog bestond werden gruwelijke
misdaden bedreven, dan hoorde men van
engelenmaaksters, die tal van kinderen aan
haar zorg toevertrouwd lieten verhongeren
om eenige guldens te verdienen, dan weder
las men van moordenaars van dienstmeisjes,
die naar afgelegen plaatsen gelokt werden.
De vrees voor de doodstraf schrikte niet af
om vernielende werktuigen te bereiden om
een meisje is doodgestoken, een man ernstigveler dood te veroorzaken. Maar waartoe
gewond, men leest van niets dan van moord
en doodslag en andere gruwelen, daartegen
is de rechterlijke macht helaasonmachtig.
Wat baat het, of zij den misdadiger eenige
(18
In de verwarring had de vriend de niet
ruinder getroffen Christina meegebracht, wier
tegenwoordigheid hem nu onontbeerlpker
dan ooit toescheen. Zij alleen kende de ge
woonten en behoeften van den professor,
zjj was in alles ingewijd en kende het geheim,
waarvan dé goede naam van den onge-
lukkigen man afhing.
Onder heete tranen der diepste treurig
heid en het smartelijkste berouw lag zij de
doode in de kist, die zij met frissche bloemen
tooide. Alle haat was uit haar hart ver
dwenen, en gaarne had zij met haar harte-
bloed het leven van de verscheidene terug
gekocht.
Nog had zij den professor niet gezien,
die voor niemand te spreken was. Zij sidderde
voor de ontmoeting met hem, voor zijne
verwijten, voor het uitbreken van zijn smart,
maar zij mocht hem in zijn oogenblikkeljjken
nood niet verlaten, en wilde alles dulden en
meer voorbeelden? Nu wij hier opgeschrikt
zijn door een paar misdaden, is men alle
beweeggronden van de afschaffing naar het
schijnt vergeten en van verschillende zijden
dragen om zijnentwille.
Toen de schrijnwerker kwam, om de
doodkist dicht te maken, ontwaakte de
professor eerst uit zijne doffe vertwijfeling,
opgewekt door de dreunende hamerslagen.
Nadat hij eenige oogenblikken geluisterd
had, hief hij zich met moeite op, en wankelde
naar de kamer van de doode, waarvan het
raam openstond.
Zonder Christina aan te zien, alsof hij
haar niet kende, liep hij naar de doodkist
als een nachtwandelaar, door een onweder-
staanbare kraeht voortgetrokken.
»Ik wil haar nog slechts eenmaal zien,«
zeide hij met zwakke, toonlooze stem.
Op zijn wensch werd het deksel weder
weggenomen. Hjj boog zich over het lijk
en staarde met glanslooze oogen op het ge
laat van de doode, welker zachte, schoone
trekken, door het gouden licht der onder
gaande zon werden verhelderd, zoodat zij
een heilige, eene zalige martelares geleek.
Bij dit gezicht brak zijn geestkracht
geheel, gedrukt door den vreeselijken last
van zijn schuld.
»Agnes! AgnesU riep hij luid, alsof hjj
haar door zijn uitroep van smart, uit haar
doodslaap wilde wekken.
»Gun haar de eeuwige rustvermaande
Christina, diep bewogen.
»Ik wil haar nog slechts eenmaal zien,
en haar om vergiffenis vragen,* antwoordde
hij, naast de doodkist nederknielende, en
de koude hand der doode met zijn kussen
en tranen bedekkende.
Toen hjj zich echter wilde opheffen, ge
voelde hjj zich door eene plotselinge duize
ling overvallen, zoodat hjj daarin de tot
Invoering van de doodstraf zal het getal
moorden niet verminderende statistiek leert
dat in evenredigheid der bevolking juist het
getal moorden daar het grootste is, waar
de doodstraf nog bestaat en wordt uitge
voerd. Er zijn toch ook landen, waar die
straf niet feitelijk is afgeschaft maar in
jaren die straf niet is uitgevoerd, omdat de
bevoegde macht daarvoor een andere straf,
waardoor de misdadiger onschadelijk werd
voor de maatschappij, in de plaats stelde.
Betere resultaten dan van de invoering
der doodstraf kan men verwachten van iets
anders. Wordt een misdaad gepleegd, dan
haast men zich die tot in de fijnste bijzon
heden bekend te maken. Ieder weet over
die zaak te spreken.
Die bekendmaking is hoogst schadelijk
en het is de vraag of de bekendmaking van
een moord niet de oorzaak is dat een tweede
of derde moord begaan wordt. Men wordt
toch door die onthullingen en beschijvingen
gemeenzaam met de zaak.
Een uitvoerige beschrijving van een zelf
moord heeft niet zelden andere zelfmoorden
ten gèvolge. Publiciteit is uitsteken, maar
zij heeft ook in het belang der maat
schappij haar grenzen, kwade voorbeelden
zijn hulp toeschietende Christina moest
grijpen, om niet te vallen. Op haar steu
nende, liet hij zich door haar als een willen-
loos kind naar zijne kamer brengen, waar
hij uitgeput en door zijn smart overweldigd,
op het bed neerviel en in een onrustige,
door wilde, zware droomen verstoorde slui
mering verviel.
In den slaap geloofde hij nog altijd de
dreunende hamerslagen te hooren, waarmee
de schrijnwerker het deksel van de dood
kist sloot. Meer dan eens rees hij verschrikt
op, en hield zich beide ooren toe, daar hem
het ingebeeld geluid, eene onbeschrijfelijke
zenuwpijn veroorzaakte.
Toen de professor den volgenden morgen
ontwaakte waren zijne leden loodzwaar, er
drukte een gewicht, als een centenaarslast
!op zijne hersenen. Zijn hoofd was zoo zwaar,
dat hij het nauwelijks kou opheffen, en zijn
geheele lichaam deed hem pijn. Hij geloofde
te zullen stikken als het raam niet werd
opengemaakt.
Het was een prachtige schoone dag, en
de zou scheen heerlijk uit den blauwen
wolkeloozen hemel, hem kwam echter de
1 tinheele wereld donker voor, als in een zwart
floers gehuld.
Het held re licht van den dag deed hem
pijn, de acubiik van de natuur was hem on-
aangeim ai, hij kon het niet begrppen, dat
de zon scheen, dat de wereld haar gewone
gang ging alsof er niets was gebeurd, dat
de menschen op de straat hunne zaken als
gewoonlijk bezorgden, dat de kinderen lach
ten, en de voorbijgaande studenten hem
eerbiedig groetten.
Waarheen hij ook zag, hjj ontwaardde
bederven goede zeden en is er één schaap
over de brug dan volgen er meer, zijn
spreekwoorden die hier toepassing vinden.
Gronden tegen de doodstraf behoeven
hier nog wel niet uitvoerig besproken te
wordenzoo ver zijn wij gelukkig nog niet.
Maandagavond te 9.40 heeft in het
koffiehuis van Véry te Parijs, waar Ravachol
gevangen werd genomen eene ontploffing
plaats gehad.
De gevolgen zjjn vreeselijk geweest. Véry
werd uit den kelder te voorschjjn gehaald
in een allerjammerljjksten toestand. Zijne
eene been was verbrijzeld. Het hing nog
slechts door eenige stukken vleesch aan het
lichaam. Zijn gezicht en handen waren be
dekt met wonden. Het been is spoedig ge
amputeerd. De vrouw van Véry, die brand
wonden in het gezicht heeft gekregen, ver
keert zoo goed als in verstandeloozen
toestand. Men vreest dat zjj krankzinnig
zal worden. Ook hare dochter is zwaar in
het gezicht gekwetst. Nog drie personen
zijn min of meer ernstig gewond.
Groot is de stoffeljjke schade. Het geheele
benedenhuis is verwoest. Alleen de muren
zijn overeind gebleven. Ook de goederen in
den naastbijgelegen winkel zijn vernield, de
vensteruiten van eenige tegenover het koffie
huis gelegen huizen verbrijzeld en meubelen
in de kamers het een op het ander geslingerd.
Een vijftiental personen, die in een tram
wagen voorbjj het koffiehuis reden op het
oogenblik der ontploffing, hebben glas
scherven in gezicht en handen gekregen.
Lhérot, de koffiehuisbediende, van wien
de aangifte dat Ravachol zich in de in
richting bevond, is uitgegaan, is als door een
wonder gespaard gebleven. Deze had den
vorigen dag een dreigbrief ontvangen
Morgen komt de zaak-Ravachol in behan
deling denk er aan dat, vóór de uitspraak
gevallen is, gij door onze wraak getroffen
zult zjjn.«
Waar de bom is gelegd, is niet met zeker
heid bekend, daar sedert de gevangenneming
van Ravachol het huis bewaakt werd door
een politiedienaar. Zekere Francis, bijge
naamd Francis, een anarchist, is gearresteerd,
verdacht van de dader of medeplichtig te
zijn aan de ontploffing. Hjj bood heftigen
tegenstand toen hij werd gevat, en ver-
slechts het beeld van de doode, hem ver
volgden slechts de verwjjten van zijn geweten,
verscheurde de gedachte aan de troostelooze
moeder, het gekwelde hart. Hij kwam zich
zelf voor als de uitgestooten misdadiger,
alsof hij zjjn eigen vrouw had vermoord
en zjjn leven verwoest.
In vertwjjfeling verzonken, hoorde hij
het zachte kloppen niet aan de gesloten
deur. Eerst toen het zich luider herhaalde,
en een bekende stem zjjn naam riep, maakte
hjj onwillekeurig de deur open, verstoord
over de onwelkome stoornis. Het was Chris
tina, die in rouwkleeren, met roodgeweende
oogen, de moedig als eene dienstmaagd voor
hem stond.
»Wat wilt gjj?« riep hjj woest. »Mag
ik dan geen oogenblik rust hebben?*
Vergeef mjj,« zeide zjj bewogen, >als
ik u stoor. Ik wilde u er slechts aan her
inneren, dat het hoog tjjd is om u voor de
begrafenis te kleeden.*
»Goed!« steunde hjj, als een zwaar ge
wonde. »Ik daeht niet dat het zoo laat was.*
Werktuigeljjk volgde hij haar, en liet
zich als vroeger door haar bjj het aantrekken
van zijn rok helpen, zonder haar aan te zien,
i hoewel hjj niet vergat, haar als een vreemde
voor huren dienst te danken.
Meer dan de hevigste verwjjten, dan de
hardste klachten en beschuldigingen, smartte
haar zjjne onverschilligheid, waarmede hjj
hare tegenwoordigheid duldde, bekommerde
haar de verschrikkelijke gevoelloosheid die
uit geheel zjjn wezen sprak.
Geen woord, geen blik verried dat hij
haar kende. In zjjne trekken en doffe oogen
kon zjj haat noch liefde, vloek noch vergiffenis
klaarde niet schuldig te zijn aan het in de
lucht springen van Véry's restaurant. Fran
cois was reeds verdacht na den aanslag op
de kazerne Lobau. Bjj zijn verhoor was
hjj zeer onbeschaamd. Hjj weigerde op de
meeste vragen antwoord te geven en ried
den rechter van instructie zelf anarchist te
wordendat was de godsdienst van de toe
komst.
Met Francois werd gearresteerd de anar
chist Lepeyre; deze had een verhandeling
over de anarchie bij zich. Ook hjj was reeds
vroeger als een gevaarljjk persoon aan de
politie gesignaleerd.
Voor het bureau der accjjnsen, place de
Nation werd een groote bom gevonden met
een brandende lont. De ontploffing werd
tjjdig voorkomen.
Verscheidene voorname winkelhouders
zjjn beducht voor de anarchisten, daar zjj
dreigbrieven ontvangen hebben. Zjj vragen
mitsdien bescherming van de politie.
Uit Parjjs wordt d.d. 26 April gemeld:
Voor het Hof van Assises is heden de
zaak-Ravachol behandeld. Er zjjn speciale
maatregelen van orde genomen, binnen en
buiten het Paleis van Justitie. Alle uit
gangen worden door de politie bewaakt en
iedereen moet zijn qualiteit kenbaar maken
om binnen te komen. Alle posten zjjn ver
sterkt. In de rechtszaal zjjn slechts advocaten
in toga gekleed. De verslaggevers voor de
rechtszaken zjjn in grooten getale aanwezig.
Aan 't einde der zaal, voor het publiek
opengehouden, zjjn slechts weinig personen.
Er bevinden zich daar verschillende agenten
van de veiligheidspolitie. De agenten hebben
bevel gekregen, om bjj de geringste mani
festatie de zaal te ontruimen.
Geheel Parjjs is onder een indruk van
vrees. Men bemerkt, dat een paniek op
handen is. De algemeene indruk is, dat de
politie niet voor haar taak is berekend.
27 AprilRavachol en Simon zjjn tot
levenslangen dwangarbeid veroordeeld. De
drie andere beschuldigden werden vrjj ge
sproken. Na het voorlezen van de uitspraak
riepen de beschuldigdenLeve de anarchie
De met verlof zijnde Fransche soldaten,
onverschillig bjj welk legerkorps, moeten
heden (Donderdag) weer present zijn. Zater
dag zullen alle troepen in de kazerne bljjven
en zich gereed houden om den volgenden
dag, zoo noodig, de rust te handhaven.
lezen. Hjj scheen haar de geheele wereld,
alles buiten de doode te hebben vergeten.
Eerst bjj het gezicht van de met frissche
kraDzen en bloemen getooide doodkist ont
waakte hjj uit zjjne vertwijfeling. Met moeite
zijne tegenwoordigheid van geest trachtende
te bewaren, groette hjj de rouwdragende
familie en vrienden met de gewone woorden,
die hij als eene van buiten geleerde rede,
zonder haperen opzegde. Alleen toen hjj de
ongelukkige moeder terugzag, en zij hem,
zonder vermoeden van zjjn schuld, de bevende
hand luid snikkende reikte, tuimelde hjj
terug, alsof hem een slag gegeven werd.
Hare door tranen vochtige oogen, haar bleek,
vermagerd gezicht, schenen hem luid aan
te klagen, en de uitgestrekte hand, hem
aan te wjjzen als de moordenaar van de
geliefde dochter, zoodat hjj de hand niet
durfde aan te raken.
Nadat de predikant eenige aangrjjpende
woorden had gesproken en het academische
koor, het lievelingslied der doode: »Het is
bepaald in Godes raad!* had gezongen,
hieven de dragers de ljjkkist op, en traden
den rouwstoet vooruit.
Christina moest hem aanstooten, opdat
hjj zou volgen, en hem er aan herinneren,
dat hjj zijn hoed niet moest vergeten. Hjj
zou anders met ongedekt hoofd zjjn heen
gegaan, zonder het op te merken. Hjj dacht
aan niets meer; alleen de kist volgde hjj
met de oogen, alsof hjj een dierbare schat
behoedde.
vr <-■ a
cu itltena
angstraat en de
oninielerwaarii.
Franco per post zonder prijs-
Buitendien beloofde de vriend zich, dat
de aanblik van den knaap een gunstigen
invloed zou uitoefenen op den troosteloozen
professor. Tegenstrevende keerde de ver-
stootëne op den wensch van den vriend in
het verlaten huis terug, en nam opnieuw
slechts uit liefde voor den professor met de
haar eigen omzichtigheid de leiding voor
het huishouden op zich, alsook de noodige
maatregelen voor de begrafenis.
vraagt men het herstel van de doodstraf,
als of dan geen misdaden meer zouden
plaats hebben.
Gelukkig zal de tegenwoordige regeeriDg
te verstandig zijn om aan dien eisch toe te
geven overtuigd dat in landen waar de
doodstraf niet is afgeschaft gruweljjker mis
daden bedreven worden dan in landen waar
zij niet meer bestaat. Het voorbeeld is zeer
besmettelijk, gaat de overheid over om in
alle wettelijke vormen de levensdraad van
een mensch af te snijden dan vindt dit
voorbeeld navolging en de waarde van
een menschenleven daalt in veler oog. Na
oorlogen is het getal moorden aanzienlijk
grooter dan voor dien tijd en eerst lang
zaam komt het weder tot het normale
cjjfer.
Buitenland.
/Wwdt vtrvolgdj
