lid Land van Heusden en Allena, ilc Langstraat en de lloninielmvaard.
BERICHT!
De Provinciale Staten.
DE DIEFSTAL.
Nieuwjaarsgroet
FEUILLETON.
Verbetering van bet Paardenras.
VOOR
Dit blad verschuilt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
rranco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Uitgever: Lx. J. VELKRMALL, Heusden.
M U62. WOENSDAG 28 DECEMBER.
1892.
Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
In 't „Nieuwjaarsnummer" staat
weder voor belanghebbenden de
gelegenheid open, om aan Familie,
Vrienden en Begunstigers hun
te brengen, tegen den prijs van
50 Cent.
Voor spoedige bezorging houdt zich zeer
aanbevolen de Uitgever L. J. VEERMAN.
uitgegeven.
Het volgend No. zal
een dag later worden
Onder onze staats-collegiën behooren nog
altijd de provinciale staten. Twee malen 's
jaars in Juli en in November houden zij
een paar vergaderingen, gewoonlijk een o n
de commission van onderzoek te benoemen
en een om overeenkomstig de uitgebrachte
rapporten beslissingen te nemen, wel een
flauwe, zeer flauwe weerschijn van vroegere
macht en majesteit. De Staten van Holland
en West-Friesland toch, de Staten der andere
gewesten vertegenwoordigden tijdens de
doorluchtige republiek de oppermacht. Door
de Staten der verschillende gewesten werden
de algemeene Staten gekozen, de stadhouders
waren niet hun meesters maar hun dienaren.
De afgevaardigden der vroedschappen van
de stemhebbende steden en die der edelen
waren de souvereinen en een afgevaardigde
van Amsterdam achtte zich vrij wat hooger
dan menig vorst.
Toen bestuurden de Staten, geleid door
den raadpensionaris het landzij sloten ver
bonden, en oorlog en vrede hingen van
hunne stem af.
Met den val der republiek vielen ook de
Staten. De zeven zelfstandige, doch ver-
eenigde landjes werden één en voor de af
zonderlijke Staten was geen plaats meer in
het bestuur der Bataafsche republiek. Na
(12
De heer Becker had madame Rosemejjer
noodig, om zijn banknoten weder tegen geld,
of, wat nog beter was, om alle verdenking
te vermijden, tegen wissels op Brazilië van
de hand te zetten. Zoo, meende hij, zou het
den schijn krijgen, als bracht de arme
bloemenverkoopster hem een aanzienlijke
huwelijksgift mede; hij wilde haar trouwen
en rustig het vermogen zijner vrouw, dat
wil zeggen dat van den heer Martin ge
nieten.
Madame Rosemeijer was licht te misleiden,
en moest dit tot het einde toe blijven. Hij
wilde den volgenden morgen een ontvangst
bewijs van zjjn geld opstellen en haar daarna,
zonder haar te begeleiden, terstond laten
afreizen, want hij zag zeer goed in, dat het
hem na een diefstal, als de door hem be
raamde, onmogelijk zou zijn Parijs te ver
laten zonder zich zei ven te verraden. Hij
wilde dus blijven, en groote jjver betoonen
om den dief te ontdekken, in armoede en
ellende leven, als iemand die van al zijn
goed beroofd is. Alleen moest hij den dief
stal, dien hij aan den rechter wilde aan-
toonenzoo waarschijnlijk als mogelijk
maken, alleen de keus in een heiper bracht
hem in verlegenheid. Zich tot iemand te
wenden die van stelen en rooven leefde was
te gevaarlijk. Zulk een zou hem wel goede
diensten bewjjzen; maar wanneer die wist
welk een winst die daad aan Becker gaf,
dan zou hij met hem willen deelen en daarbjj
zou hij steeds in vrees voor een ontdekking
levér*. Er. boven.lien heet't de politiestand
wü vooituUiciid w tittkxiuuu tu opmerkzaam
het herstel der onafhankelijkheid werden
de provinciale Staten ook weder onder de
regeering8-collegiën opgenomen. Aan hen
werd de keuze opgedragen van leden der
Tweede Kamer.
Na 1848 werden ook die collegiën ge
kozen en in plaats van leden der Tweede
Kamer die rechtstreeks gekozen werden
zouden zij de leden der Eerste Kamer kiezen
uit de hoogst aangeslagenen. Zoo werd de
machten invloed der provinciale staten steeds
minder, maar toch zjjn zij nog altijd als
een monument uit vroeger tijd in stand
gehouden. Gaat men de werkzaamheden
dier collegiën na dan moet men wel eens
vrageD, waartoe is het noodig? Slechts
zelden hebben zij belangrijke onderwerpen
te behandelen. Goedkeuring van polder
reglementen, verorderingen op wegen en
vaarten, subsidiën aan eenige inrichtingen
van provinciaal nut zijn zoo de gewone
zaken die op de agenda voorkomen. Eigen
belastingen heffen zij over het algemeen
niet; meestal behelpen zij zich met opcenten
op de rijksbelastingen en die moeten nog
door de wetgevende macht, de Tweede en
Eerste Kamer goedgekeurd worden. Eene
provinciale paardenbelasting maakt hierop
in Noord-Brabant eene uitzondering. Van
politiek belang zijn zij slechts als kiescol-
legiën voor de leden der Eerste Kamer.
Mocht de Eerste Kamer nog eens ver
vallen of mocht de keuze der leden ook
rechtstreeks geschieden zooals in andere
landen, dan is de beteekenis der provinciale
staten onbeduidend en zij zouden in het
raderwerk van ons bestuur zonder eenig
bezwaar gemist kunnen worden.
De waterschappen, de waterstaat en het
ministerie van waterstaat, handel en nijver
heid zouden zeer goed de werkzaamheden
der provinciale staten onder elkander kunnen
verdeelen, indien zjj niets anders presteerden,
dan wat men kan lezen in de verslagen dier
vergaderingen, die slechts door weinigen
worden nagegaan, indien geen lokale be
langen bij de behandelde zaken betrokken
zjjn. Er is echter nog iets van veel meer
belang wat niet zoo terstond in het oog
valt. Door de provinciale staten worden uit
hun midden de Gedeputeerde Staten gekozen
oog voor dieven van beroepzij spoort ze
overal op. En de gevangenneming van zijn
medehelper, was hetgeen Bekker het meeste
vrees aanjaagde.
Hij behoefde een door en door eerljjk man,
die na gepleegde misdaad, wanneer hij hem
toevallig tegen kwam, de oogen voor zjjn
misleider neersloeg, die hem ontvlood, die
als bij ontdekt werd, alles hardnekkig zou
heeten te liegen. Zulk een persoon te vinden,
was niet gemakkelijk en de bankier was
reeds besloten alleen te handelen, waardoor
bjj hoogstens in eenige verdenking kon
komen, toen hem het toeval in denzelfden
nacht, dien hij tot de uitvoering van zijn
voornemen gekozen had, in het koffiehuis
de la Paix voerde. De partjj, die Gideon
daar speelde, had reeds lang geduurd, en
de arme knaap was reeds geheel de kluts
kwijt. De bankier zag terstond, dat, moest
de jonge man nog meer verliezen, deze een
werktuig voor hem was, die de hemel hem
zond. Wjj hebben reeds verhaald wat er
volgde. Ook heeft men gezien dat hjj zich
trouw hield aan zijne belofte, en dat hij
niet eer begon te roepen en zjjn hond toe
stond te blaffen, dan nadat Gideon de straat
weer bereikt had. Het behoorde ongetwijfeld
tot zijn plan, dat de buren den dief zouden
zien, maar geenszins dat deze door hen zoude
gegrepen worden. Alles ging tot nu toe goed
zoover was de onderneming gelukt en Jean
Becker, verzekerd van zijne straffeloosheid,
behoefde nu de buren maar te laten praten.
Om de rechterlijke macht beter nog op een
dwaalspoor te brengen, gaf hij aan, dat hij
door drie dieven overvallen was geworden
hij toonde eene lichte wonde en een paar
kwetsuren, die bjj zich zei ven toegebracht
had en verzon een verhaal, waarin hij meldde,
dat zijn leven in gevaar was geweest en liet
eindelijk de in zyne kamer ter onderzoeking
gezonden politiedienaars verscheidene breek
ijzers, dievensleutels, enzoovoorts, die hjj er
en de werkkring van die collegiën is hoogst
belangrijk. Zjj toch hebben een uitgebreid
toezicht op de gemeente- en polderbesturen.
De besluiten der gemeenteraden moeten
aan hun goedkeuring onderworpen worden,
de gemeente-begrootingen en gemeentere
keningen worden nauwkeurig door hen
onderzocht en gecontroleerd.
Overtreedt het gemeente-bestuur door zijn
besluiten de wetten des rijks, gaat het zjjn
bevoegdheid te bniten of schiet het in zijn
verplichtingen te kort, terstond trachten
gedeputeerde staten de zaken in orde te
brengen, zij zjjn als het ware de voogden
der gemeentebesturen, en niet zelden worden
zjj als lastige voogden beschouwd.
Maar is het daarom nu noodig in elke
provincie een aantal leden tweemalen 's jaars
bijeen te roepen, is het daarom noodig het
kiezerscorps in beweging te brengen om
van tjjd tot tijd hun oordeel over de leden
der Staten uit te spreken bij de periodieke
aftreding! Waarlijk het getuigt niet van
geringe belangstelling als de verkiezing voor
een lid der provinciale staten de kiezers
koud laat, want het werk dier heeren is
van weinig algemeen belang. Gaat men nu
nog ter stembus, met het oog op de be
noeming van leden der Eerste Kamer, komt
daarin verandering dan zou misschien de
tjjd gekomen zijn om aan de provinciale
staten een eervolle begrafenis te bezorgen.
Een collegie als dat van gedeputeerde staten,
wat zeker zeer noodig is en nog lang noodig
zal bljjven, kan zeer goed op een andere
wijze benoemd worden, daarvoor behoeft
men waarljjk de staten niet te handhaven.
Werd die controle in iedere provincie
opgedragen aan een collegie door de regeering
te benoemen, werd alles wat polderzaken
betrof onder waterstaat gebracht dan zouden
de zaken zeker niet minder goed afgedaan
worden dan zou de zaak van de afwatering
van Gorinchem bjjv. spoedig geregeld kunnen
worden, omdat dan de beslissing bij mannen
zou berusten die geen partij behoefden te
kiezen voor of tegen Gorinchem.
Maar dan ook zou voorgoed een einde
gemaakt worden aan den geest van provin
cialisme die nog altijd niet geheel ver
dwenen is en door het voortbestaan der
zelf neer gelegd had, vinden. Eerst nu op
het oogenblik, dat notaris Pichon vergezeld
van Gideon bij hem binnentrad, en toen hjj
in den erfgenaam van den heer Martin zijn
slachtoffer van misleiding herkende, verliet
hem zijn zelfvertrouwen en hjj viel, zooals
wjj verder gezegd hebben, in onmacht. Toen
hjj na rjjkeljjke besprenkeling met Eau de
Cologne, uittrekken der kleederen en wrjj vin
gen weder tot zich zei ven kwam, toonde bij
zich verwonderd, den notaris naast zich te
zien en verzocht om een dag, of tenminste
eenige uren uitstel.
»Ik ben te beklagen, injjnheer notaris
ik vrees niet sterk genoeg te zjjn om den
slag die mjj getroffen heeft te kunnen
dragenmSn hoofd is in de war
sta mjj toe dat ik mij te bed begeef.*
Dit verlangen was te billyk om geen ge
hoor te vinden. Alleen Pichon, ofschoon
Beckers verhaal geenszins in twjjfel trek
kende, vertrouwde deze toch niet recht, en
haastte zich dus ook geenszins om heen te
gaan, maar liep de slaapkamer op en neer,
terwijl hjj zeide:
»Gjj zijt koortsachtignw hoofd is
in de wardat geloof ik gaarne
het kan ook niet anders. Maar ik heb voor
rnjjn kliënten te zorgenhet vermogen
van den armen jongeling is verloren
ten minste voor dit oogenblik!Wat
zal er van hem worden? Het verlies is voor
hem te gevoeliger, daar hjj met een jong
meisje in betrekking staat, die hij beloofd
had te trouwen, maar die een geldgierige
moeder aan een rjjk heer verkoopen wil
Werkelijk, ik ben over den armen jongen
bezorgd, als hjj zich maar niet ergens ver
dronken heeftzulk een stap in zoo'n
toestand laat zich wel begrijpenmaar
met zijne nalatenschap kon hij wel hoop
voeden, madame Rosemeijer te vermur
wen misschien was het hem dan ge
lukt haar van haar afschuweigk plan af te
staten wordt levendig gehouden.
Treden nu de staten niet zelden op als
verdedigers der lokale belangen, dan zouden
de zaken in het belang van het algemeen
kunnen geregeld worden, en het zou weinig
baten of een deel der provincie een of meer
goede woordvoerders of invloedrjjke afge
vaardigden had om een zaak tegen te houden
of door te drijven die juist niet in het alge
meen belang was.
Kieswet en Gemeentewet zullen herzien
wordenbij die herziening is het tjjd, om
zich de vraag te stellenkunnen de provin
ciale staten niet gemist worden; kannen de
werkzaamheden aan die collegiën opgedragen
niet met veel minder kosten en veel minder
moeite door anderen vervuld worden. Wel
zullen daardoor tal van eervolle betrek
kingen vervallen, maar daarvoor houdt
men toch geen verouderde regeerings-
collegiën in stand.
Zijn die staten noodig? moet de vraag
zjjn, die de quaestie beheerscht, en moet
die ontkennend beantwoord worden, dan
is het noodig om ter vereenvoudiging van
het bestuur de wet tot regeling van het
bestuur der provinciën te doen vervallen,
verouderde toestanden toch, die niets of
zeer weinig goeds hebben, moeten den weg
gaan van zooveel wat verouderd was en
zoo spoedig mogelijk opgeruimd worden.
In de laatste jaren zijn velerlei pogingen?
aangewend tot veredeling van het paarden
ras bier te lande en die pogingen worden
door de regeering krachtdadig gesteund.
Geen wonder, dat de vertegenwoordiging
belang stelt in de vruchten, die daarmede
verkregen worden. In het antwoord van
den Minister van Binnenlandsche Zaken op
het afdeelings-verslag over zijn begrooting
wordt daaromtrent een en ander medege
deeld, dat in iedere provincie, waar in die
richting met kracht medegewerkt wordt,
zeker met belangstelling zal worden ver
nomen.
»De gevolgen der subsidiën voor de ver
betering der Nederlandsche paardenrassen
zijn geweest, dat met vrucht gearbeid wordt
tot bereiking van het doel, waarvoor de
brengen. Maar zoo
Bij het noemen van madame Roseoiejjer's
naam sprong Becker van zjjn stoel op en
riep uit
Madame Rosemeijer?*
»Ja, madame Rosemeijer*, zeide de notaris,
het woord vattende, »die van een knappe
dochter, de geliefde van mjjn kliënt, voor
deel wil trekken. Twjjfelt gij daaraan? Och
dat kunt gjj niet. Deze madame Rosemejjer
verkoopt kunstbloemen, zij heeft haar zaak
in de Martin straat.
»Uw kliënt, de heer Gideon, bedoelt gjj
dien? Kent die madame Rosemeijer?* vroeg
Becker.
Hjj wil hare dochter huwen,* antwoordde
de notaris. Wanneer gjj hem ten minste
aan zjjn geld kunt helpen en wanneer niet
een rijke schurk
Bjj deze woorden, die te duidelijk waren
stond Becker haastig op, bond zjjn das om,
verwijderde den doek van zjjn hoofd, nam
zjjn hoed van een tafel en verdween als
de wind.
»Uw koorts!Uw zwakhoofdig
heid mijnheer Becker,hoor
toch eensriep de notaris hem na, doch
zonder gevolg.
De bankier verdween even snel als Gideon
even te voren.
»Zjjn zjj allen gek!* dacht de notaris.
»Zou ook hjj op de dochter van madame
Rosemeijer verliefd zjjn, dan moet zij in
derdaad een gevaarljjke schoonheid zjjn.*
Hij richtte te vergeefs eenige vragen tot
de dienstmeid, die even verwonderd en on
bekwaam als hjj zelf was, om te begrjjpen
op welke wijze madame Rosemeijer en hare
dochter in een diefstal met inbraak konden
betrokken zijn.*
Pichon stapte weder in zijn rijtuig en
liet zich naar huis rjjden. Voor onzen
Gideon, die, toen hjj den hond aan zijn
blaffen herkend had, dadeljjk had begrepen
gelden worden uitgetrokken. Duidelijke be
wijzen daarvan waren te zien op de paar-
den-tentoonstelling te Scheveningen in Juli
j.l., waar naast de sehoone exemplaren van
door buitenlanders tentoongestelde fok- en
gebruikspaarden, zeer goede paarden van
beiderlei soort door Nederlanders waren aan
gevoerd. Moeieljjk is het intusschen voor
alsnog de hoogte te bereiken, die men in
Engeland, Frankrijk, Duitschland, Oosten
rijk en België reeds heeft bereik, in landen
waar reeds vroeger van Regeeringswege
veel gedaan werd tot steun en aanmoediging
van de fokkerij.
»In het volgend jaar zoude de Minister
gaarne willen onderzoeken, of het wenseheljjk
is, dat ook de besturen van die provinciën,
waar zulks nog niet is tot stand gebracht,
verplichte keuring van fokdieren voor
schrijven, opdat een eind kome aan de
mogelijkheid, dat gefokt wordt met hengsten,
behebt met erfelijke gebreken, en ook meer
aandacht gewijd worde aan den toestand
der merriën, die ter dekking worden aan
geboden.
Dit laatste is een punt van veel belang,
waaraan tot dusver nog niet de vereischte
aandacht is gewijd. Wel is het bij de des
kundigen een uitgemaakte zaak, dat ook
de toestand der merriën een grooten invloed
heeft op de veulens, die men bekomen zal,
maar tot dusver schjjnt men geen kans ge
zien te hebben, daaromtrent doeltreffende
voorschriften te geven. Terwjjl aan de heng
sten alle zorgen werden gewijd, liet men
de keuze der merriën nagenoeg geheel aan
de belanghebbenden over.
Alleen mag men aannemen, dat de keuring
van veulenmerriën een goeden invloed in
die richting heeft uitgeoefend en nog zal
uitoefenen, maar wat de Minister bedoelt,
is een goede keuze der merriën bjj voorbaat
te bevorderen.
Dat dit goed zon werken, is ontegenzeg-
geljjk waar. Of het uitvoerbaar is, is eene
andere vraag. Gaat het wel aan, om iemand,
i die eene merrie heeft, en er zjjn voordeel
in ziet, een veulen daarvan te verkrjjgen
en dat, hetzij voor eigen gebruik op te
fokken of te verkoopen, daarin te bemoeie-
ljjken, omdat het paard niet voldoet aan
dat hij zich in hetzelfde huis bevond, dat
hjj den nacht te voren op een zoo zeld
zame wjj ze bad bezocht, was plotseling een
licht opgegaan, toen de notaris den heer
Becker bjj zijn naam had genoemd- hjj,
die vjjfduizend francs aan Gideen had be
taald, om 's nachts om twee uur bjj hem
in te klimmen, en den schijn van een dief
stal bewerkte, was niemand anders dan
Jean Becker; hjj die de nalatenschap zijns
ooms in dien gang aan madame Rosemeijer
had gegeven, en hem met één slag zjjn
geld en zijne geliefde roofde, was ingelijks
Jean Becker. Eindelijk was Gideon bjj het
binnenkomen in het voor hem zoo betee-
kenisvolle huis in de straat Louis le Grand
een politie commissaris tegen gekomen, en
ongetwjjfeld kon hjj vreezen, dat Becker
hem aan dezen als dief had aangewezen, en
dat, terwjjl zjjn mede-minnaar en tegen-
partjj den volgenden dag naar Brazilië zou
afreizen, waartoe hjj zich reeds van een
pas had voorzien, hjj zelf binnen weinige
minuten zjjn geld, zjjn geliefde en zjjn eer
zou kwjjt zijn. Ieder oogenblik was kost
baar. Met reuzenschreden spoedde hjj zioh
naar madame Rosemejjer.
Zonder eigenljjk te weten, hoe hjj het
moest aanleggen om de portefeuille met
zijn erfenis te bemachtigen, die zjjn schoon
mama hem had getoond, was hij vast be
sloten die tot eiken prjjs in handen te zien
te krijgen, want deze bevatte zjjn vermogen.
Zelfs wanneer het gerecht zich in deze
zaak zou mengen, moest deze portefeuile,
waarin reispassen en banknoten zaten, die
wel niet voor zjjn onschuld, dan ten minste
toch tegen Beckers afschuwelijke diefstal ge
tuigen konden, terwjjl de drie vereenigde
passen een vluchtplan uitwjjzen zouden, en
madame Rosemeijer zoude dwingen, het in
hare handen berustende geld over te geven.
Zoodra Gideon dit plan vastgesteld had,
verliet hjj, zooals wjj gezien hebben, op
I
I1R1I WSBIiAI