Hot Land van Ilevisden on Atlona, do Langstraat on do Bommolorwaard.
ZORGEN.
Voor liet geheele Leven.
FEUILLETON.
As 1191.
Uitgever: U. J. YfiEBMAN, Heusden.
•aIEBDaG 8 APRIL.
1893.
-jjfc.
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprjjs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaateruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
Verstandige lieden zeggen: er zjjn geen
spoken, maar de kinderen van onverstan-
dige lieden vrezen er toch voor, ja zij vrezen
ze meer dan zulke zaken, van welker bestaan
ze overtuigd zgn, als b. v. straf en boze hon
den. De lastigste ziekten zgn de ingebeelde.
Tegen werkeljjk bestaande lichamelijke kwa
len helpt de arts met zgn geneesmiddelen
en in eenig ongeluk, dat ons overvalt, schik
ken wjj ons lijdzaam en geduldig. Maar wie
beschut ons tegen de zwarte wolk, die dreigend
boven ons hoofd hangt, ieder oogenblik be
reid zich te ontladen? Zulke wolken nu
zgn de zorgen, die ons door het leven be
geleiden, zoo spoedig we de kinderschoenen
ontwassen zgn en de tjjd van zorgeloosheid
achter ons gesloten wordt.
Men zou ver reizen moeten om een men
senkind te vinden, door geen zorgen ge
plaagd. Aan de jongeling verschijnt de zorg
in de gestalte van enig naderend examen
aan de maagd als verlangend hopen naar
een verzekerde toekomst; aan de huiselijke
haard springt hg rond als een echte kabou
ter; de broodwinner pjjnigt hij bij ontoe-
rjjkende inkomsten en mislukte ondernemin
gen; de huisvrouw bjj de vergeefse pogingen
om rond te komen. De zorg staat met ons
op en legt zich naast ons te slapen neer
in waken en dromen verlaat hg ons niet;
verschrikt ons door oorlogsberichten en
geruchten van ziekten; hij sluipt op kerk
hoven aan de hand van weduwen en weezen
rond. 't Is er ver vandaan dat hg alleen de
gezel is van armen en ellendigen ook aan
de gelukkigen en machtigen dringt hij zijn
onwelkom gezelschap op. Hij zit naast den
vorst op den troonhg houdt de wacht
aan de sleutelgaten van goed gevulde brand
kasten. In de eenzaamheid vervolgt hjj ons
en in gezelschap van vroljjke vrienden laat
hg ons niet los. Geljjk lood hangt hij zich
wanneer onze geest zich opwaarts hett, aan
onze voeten; hg stjjgt met ons de hoogten
op en vaart met ons mee de oceaan over.
Wat is dat voor een geheime, verschrik
kelijke macht, die ons ieder voordeel be
knibbelt, iedere vreugde vergalt, iederen
blik in de toekomst benevelt.
Nauwkeurig gezien is het niets dan een
spook, een inbeelding, een schaduw, eeD
niets. Hij ontrooft ons niet de krachten,
gelijk de ziekte; hg verwondt ons niet, gelijk
't vjjandeljjk zwaardbij berooft ons niet,
gelgk de dief doet; bij vernietigt niet,
gelgk het vuur en de watervloed, onze
eigendommenhg vermoordt ons niet, gelgk
de dood en toch is hg gevaarlijker dan
ziekte en wonden, roof en dood. Zgn rijk
is het rijk der mogelijkheden, zgn kleed de
nevel der onbestemdheid, zgn wapen angst
en vrees. Hg geljjkt het fabelachtig ondier
der oudheid: slaat men hem één kop af,
dan groeien er twee andere in de plaats.
Waar is de Hercules, die deze vernieler te
zwaard en te vuur vernietigt?
Het is niet doenljjk, al de gevoelens, die
onder de gemeenschappelijke naam «zorg*
doorgaan, onder één gezichtspunt ter ze
delijke beoordeeling te brengen.
Er is een zorg, die onafscheidelijk is aan
het leven, zelfs der besten en verstandigsten.
Dat is de zorg, die in cjjfers kan uitge
drukt wordenzóóveel voor heden, zóóveel
voor de toekomst. Welk verstandig huis
vader zorgt niet, door een overeenkomst te
sluiten met een geneesheer, voor de gezond
heid der zjjnen? Zorgt niet op dezelfde wjjze
gedekt te zijn tegen mogeljjke onheilen door
vuur? Zorgt niet, bjj mogeljjk sterfgeval van
hem, den kostwinner, de zjjnen voor honger
ljjden te beschutten?
De lichtzinnige alleen verkwist heden,
waarvan hij morgen behoorljjk zou kuunen
leven en de gewetenloze denkt er niet aan
de toekomst der zjjnen te verzekeren.
Deze zorg omvat alle maatregelen tot
zelfonderhoud, alle middelen tot krachtige
wapeDing in den strjjd om 't bestaan, ten
einde zover menseljjk vermogen reikt, be
hoorlijk uitgerust ter kampplaats te ver-
8chjjuen. Dat is de zorg, die de mens in 't
leven staalt, die rust brengt en met kalmte
de toekomst tegemoet treedt.
Er is echter een andere, die krachteloos
maakt en onrust teweegbrengt, die leeuwen
doet zien op de weg en spoken in de lucht.
Dat is die, welke ontstaat uit vrees voor
mogeljjke omkeer van 't lot, voor allerlei
denkbeeldige gevaren, die kunnen treffen,
voor omstandigheden die kunnen veranderen.
De volkstaal, die in vele gevallen despjjker
op den kop slaat, heeft ook hier de ware
uitdrukking gevonden, wanneer hg zegt:
zorgen maken.
Precies, er zgn er, die volkomen onbe
zorgd hun leven zouden kunnen leiden, doch
die daarin geen vermaak scheppen en zioh
kwellen met angstige gedachten aan 't geen
gebeuren kan.
(5
Klaartje was woedend. Wel maakte zij
zich beangst over Alfred, maar haar toorn
gold Ernestine omdat die zich met haar
zaken bemoeid had, terwjjl naar haar stem
in 't geheel niet gevraagd werd. De
vrouw van den houtvester bood de dames
•haar geleide aan, waarna zjj naar huis
cingen Klaartje zwjjgend van drift,
Alfreds moeder van angst.
Ernestine had zich voor de houtvester-
-woning cp een bank neergezet. Zjj had
met Berger afgesproken, dat, indien men
Alfred vond en deze gewond was en dus
den bjjstand van een geneesheer noodig had
men driemaal een geweer zou afschieten,
opdat, wanneer men beneden kwam, de
dokter dadeljjk bij de hand zou zgn. Er
nestine wachtte vol angst, hare ooren in
spannende. Zjj herinnerde zich de woorden
van Victor: Wacht maar, ik zal u het
zwjjgen opleggen; voor immerPlotseling
werd zjj uit hare overpeinzingen opgeschrikt
door een schot. Nog een Een derde schot
Zonder zich te bedenken snelde zjj naar het
dorp naar den dokter. Wel was zjj bevreesd,
zjj, een vrouw, zoo alleen tussehen de in
het duister gehulde bergen, struikelende
over de oneffenheden van den bjj na onbe-
gaanbaren weg, terwjjl haar kleedje ieder
oogenblik bleef haken aan de struiken
maar wat deerde dat haar? Er was immers
een menschenleven in gevaar, dat gered
moest worden. Moedig schreed zjj voorwaarts;
plotseling echter bleef zjj staannaderde
daar niet een man? Vlug verborg zij zich
achter een boom. Vandaar kon zjj den nacht
wandelaar goed opnemen. Zjj kon haar hart
hooren bonzen van vrees. l3e man bleef bjj
de beek die de weg sneed, staan. Een groote
hoed met slappen rand bedekte zgn hoofd,
terwjjl een lange, zwarte baard tot op zgn
borst hing. Duidelyk zag zy den loop van
een geweer glinsteren. Hij scbeen zich eenige
minuten te bedenken. Toen nam hjj het
geweer van den schouder en wierp het in de
beek. De hoed en de baard volgden. Zij
herkende Victor werkelgk, het was de
jonge Stander, die zich nu verwijderde; de
duisternis onttrok hem weldra aan iiaar
oog. Ernestine moest zich aan den boom
vasthoudenhare knieën beefden. Haar
vermoeden had haar dus niet bedrogen.
Doch zjj had geen tgd daarover verder na
te denken; zij moest voort, naar tien dokier.
Zjj luisterde. N iets verstoorde de stilte van
tien nacht, aat net ruischen v«u ue beek. Zg
De mens, die volgens de Prediker vele
vonden vindt, schept zich gaarne bezorgd
heden als de zon schijnt, is hjj bang voor
regen; als 't regent wantrouwt hjj de zon,
die achter de wolken lacht
Wat zullen we van deze eigengemaakte
zorgen zeggen, die 't leven vergallen en de
aarde tot een hel maken?
Die het kan, doe het, maar wjj zien geen
kans het beter te zeggen, dan met de woor
den, 19 eeuwen geleden uitgesproken: «zjjt
niet besorgt voor uw leven, wat gjj eten
ende wat gjj drincken suit; noch voor uw
lichaem, waermede gjj u kleeden suit. Is
het leven niet meer dan het voedsel, ende
het lichaam dan de kleedinge?
«Aensiet de vogelen des hemels, dat zjj
niet en zaeien, noch en maeien, noch en
versameien in de schueren, ende uw hernel-
sche Vader voedt nochtans deselve: ende
gaet gjj deselve niet zeer veel te boven?*
Zietdaar, de vogelen des hemels en verder
de lelieën des veids kunnen ons leeren alle
bezorgdheid op zij te zetten en dankbaar
voor 't geen ons geschonken is, vrooljjk
rond te blikken in Gods lieve zon, die thans
weer de lente brengt, dat is licht en leven
en dat licht en dat leven niet te onder-
scueppen met een wolk van ydele zorgen.
Jb5u.iteiilix.rici.
Woensdagmorgen was men er nog niet
in geslaagd voor Frankrjjk een Ministerie
samen te stellen.
't hans wordt als zeker medegedeeld dat
't aan Dupuy gelakt is een Ministerie samen
te stellen. Veel goeds en een lang leven
wordt hiervan echter niet verwacht.
Naar algemeen verwacht wordt zal de
tegenwoordige President bg diens aftreden,
niet herkozen worden.
Bg een brand te La Palud, in het Fransche
departement Basses Alpes, zjjn in een bak-
kerjj vier menschenlevens verloren gegaan.
De bakker zelf kon niet meer van de eerste
verdieping afkomen, met twee kinderen die
hjj trachtte te redden, en zgn 15-jarige
oudste zoon, die op de tweede verdieping
sliep, kwamen daar om het leven. Hjj durfde
niet naar beneden springen in de naar hem
uitgestrekte armen.
Naar bericht wordt heeft de Duitsche
Keizer dezer dagen met den rjjkskanselier
eene conferentie gehad over de uitzetting
van Brandes uit Frankrjjk. De uitslag
daarvan zou zgn, dat na de door de Fransche
regeeriug gegeven ophelderingen, deze zaak,
welke de Keizer aanvankeljjk als zeer ernstig
opvatte, zoo goed als nit den weg geruimd is.
verhaaste hare schreden. Opeens hoorde zjj
vlak voor zich: »Wie daar? Gjj juffrouw
Ernestine? Wat doet gjj zoo laat op weg?«
Het was Victor, die daar voor haar stond
en haar den weg versperde. Hg zag haar
doordringend, wantrouwend aan. Uit zijne
oogen straalde begeerte, hartstocht. Zg werd
beangst. «Laat mij mjjn weg gaan,* zeide
zjj en wilde hem voorbjj snellen.
«Neen, nu zjjt gjj in mjjn macht; lang
genoeg hebt gjj mg afgewezen. Roep
maar, als je wilt, niemand zal n hier hooren.*
Hjj had zgn arm om baar middel geslagen,
zgn heete adem beroerde haar wang. Doch
toen zgn lippen de hare zochten overviel
haar zulk een afschuw voor dien man, dat
zij hem met kracht terugstiet. Saak mg
nog eens aan! moordenaar!* gilde zjj.
Hjj waggelde op zgn beenen, en zag haar
bezinningloos aan, terwijl zjj, ais zat haar
een booze geest op de hielen, voortsnelde,
tot zij de woning van den dokter had be
reikt, en op den drempel neerviel. De dokter
was dadeljjk bereid naar de houtvesters
woning te vertrekken. Ernestine ging mede,
ofschoon hg haar smeekte in zijne woning
te overnachten om uit te rusten.
Den anderen morgen liep er een gerucht,
dat Victor Staufler zgn vader had bestolen
en met de noorderzon was vertrokken.
IV.
Vóór zonsopgang had Alfred zich op weg
Gisteren avond hebben de medewerkers
en vrienden van het Berljjnsche »Tageblatt«
aan Brandes een souper aangeboden. Onder
de telegrammen en brieven die Brandes bjj
deze gelegenheid ontving, ook van verschei
dene parlementsleden, was er van den vroe-
geren majoor Hintze, een bekend, tot de vrij
zinnige partij behoorende afgevaardigde bjj
den Rjjksdag, een brief die de scherpste van
alle was. Onder anderen schreef hjj»Ik ben
verontwaardigd over de gemeenheid van het
Fransche gepeupel. De blinde revanche-moed,
die tot brutaal geweld overging jegens weer-
looze kinderen, is het laaghartigste, dat de
wereld in langen tgd heeft beleefd.*
Het big kt thans dat ook de Oostenrgksche
regeering, ondanks de herhaalde officieuse
tegenspraak, wel degeljjk voorstellen zal
indienen tot versterking van het gemeen-
schappeljjk leger, en zelfs op groote schaal.
Niet alleen de infanterie zal worden uit
gebreid, hetgeen jaarljjks een millioen florij
nen meer zal vorderen, maar ook de artillerie
zal worden versterkt met 28 batteryen en
eene gansche hervorming ondergaan, met
toepassing van den tweejarigen diensttjjd
en de daardoor noodzakeljjke uitbrjjding.
De daarvoor noodige uitgaven worden ge
raamd op 18 a 20 millioen, te verdeelen
over 8 jaren. Het is te voorzien dat deze
voorstellen hevige bestrjjding zullen vinden,
vooral in Hongarjje.
Te Gudral, in den Kaukasus, is een or
thodoxe Russische kerk tjjdens den dienst
ingestort, tengevolge van een hevigen storm.
Meer dan 100 personen werden onder de
puinhoopen begraven.
In de gevangenis Sau Michele te Rome,
waar een 500 veroordeelden opgesloten
zgn, is een oproer uitgebarsten. De ge
vangenen hebben de jjzeren ledikanten weten
te verbrjjzelen en hebben vervolgens met
de brokstukken de deuren opengebroken,
waarna zjj zich op de binnenplaats ver-
eenigd hadden. De cipiers deden wel hun
best om hen te onderwerpen, doch het
mocht niet baten, zoodat troepen te hulp
werden geroepen. Na eenige uren van eene
vreeseljjke opschudding is het den troepen
gelukt de orde te herstellen, zonder dat zjj
van hunne vuurwapenen gebruik hebben
gemaakt.
In den omtrek van Aquilas, in de provincie
Almeria, (Spanje) is een goudoijjn ontdekt.
Volgens de voorloopige berichton van
Spaansche en buitenlandsche ingenieurs
zouden de goudlagen over eene groote uit
gestrektheid gronds verspreid zgn.
Gladstone ontvangt in den laatsten tgd
begeven. In het bosch schemerde het nog,
toen hjj het overhalen van een haan hoorde.
Zgn hond vloog in het kreupelhout, hg
wilde volgen, doch op 't zelfde oogenblik
kreeg hg een schot in de heup, dat hem
belette een voet te verzetten. Meer dan 15
uur had hjj daar gelegen, toen houtvester
Berger, op het blaffen van den hond af
gaande, hem bewusteloos vond.
In de stille houtresterswoning lag Alfred
op een rustbed, bleek en afgemat, kreunend,
terwijl de arts den kogel uit het vleesch
sneed. Men had reeds vroegtgdig de
moeder en de bruid van het gebeurde be
richt gezonden, en juist wilde Ernestine,
die den arts trouw ter zjjde had gestaan,
de kamer verlaten en naar het posthuis
gaan, toen de beide dames binnentraden,
de moeder met roodgeweende oogen, op
haar zoon toetredend en hem liefkozende
ais ware hjj weer een klein kind; Klaartje,
trotsch, nog boos om de beleedigingen, die
zjj meende den vorigen dag te hebben onder
gaan. «Wjj wisten van niets,zei Klaartje,
«men had ons toch wel eerder bericht
kunnen sturen, want ook de dokter is immers
gehaald moeten worden.*
Alfred hief zich in bed op. >Dat heeft
juffrouw Ernestine gedaan. Haar zgn wjj
veel dank verschuldigd.*
Op deze woorden trad mevr. v. Tegen-
hausen op Ernestine toe en dankte haar in
hartelyke woorden, maar Klaartje zeide niets.
een aantal dreigbrieven, meerendeels nit
Belfast. De politie heeft buitengewone maat
regelen genomen.
Uit het graafschap Cork is een petitie
tegen home-rule verzonden van 16000 hand-
teekeningen voorzien.
De Vereeniging van Amerikaansche Ieren
te New-York heeft besloten 11.500 dollars
uit de algemeene kas te bestemmen voor
propaganda voor Home Rule. De geheele
inschrijving zal, naar men verwacht, 150.000
dollars bedragen.
De «Times* schrjjft van 4 April:
De vrees dat in deze lente de cholera
zich weder zou vertoonen is bewaarheid.
Gedurende de twee laatste weken zgn er
70 sterfgevallen voorgekomen in de Fran
sche kustplaats Lorient. De Fransche over
heid heeft ouder gewoonte getracht het
bestaan der ziekte geheim te houden, doch
ditmaal te vergeefs. De epidemie schjjnt
zich uit te breiden. Op zgn minst 300 ge
vallen moeten er te Lorient zgn geweest,
welke stad trouwens reeds gebleken is door
den erbarmeljjken staat van den gezond
heidsdienst een vruchtbaar centrum voor
typhus te zgn. De «Times* spreekt de
vrees uit dat de cholera zich zal voort
planten langs de zeeoevers tot de Oostzee,
en spoort aan tot verdubbelde waakzaam
heid.
De ontvangsten in het boekjaar der speel
bank te Monaco waren hooger dan eenig
jaar te voren; ze bedroegen ruim 24 mil
lioen francs. Het dividend zal over 1892
bedragen 205 fr., zjjnde het hoogste dat
ooit is bereikt. Men vrage echter niet hoe
veel bloed en schande er aan dat geld kleeft.
Tegenover de prachtige financieële balans
staat die der zelfmoorden, die ook een
grooten «vooruitgang* aanwjjst!
De rechter van het District Court te
Toledo (N.-A.) heeft een arrest gewezen
tegen spoorwegbeambtendie geweigerd
hadden te werken op bevel van den bond
der machinisten. De rechter veroordeelde
een der beambten tot gevangenisstraf, en
vaardigde tevens een bevelschrift uit aan
de bestuurders van den genoemden bond,
waarbjj hun verboden wordt dergeljjke
werkstakingen te verordenen, op straffe van
crimineele vervolging. De rechtbank maakte
uit, dat de spoorwegbeambten niet wispel
turig tot werkstaking mogen overgaan, noch
het verkeer tussehen de verschillende staten
mogen belemmeren door eene weigering om
mede te werken tot het vervoeren tan
vrachtenafkomstig tan spoorwegmaat-
8chappjjen welker personeel den arbeid niet
De toestand van den zieke verergerde in-
tus8cben en Klaartje's nabjjheid, met haar
uiterlijk vertoon van wanhoop, was een
kwelling voor hem en toen, nadat de wond
koorts verdwenen was en de wonde begon
te heelen, de oude Berger op zgn eigen-
aardigen ruwen toon den zieke meedeelde,
dat deze zgn leven aan de telegrafiste te
danken had, en dat, zoo men den raad
zjjner bruid had opgevolgd, hg twaalf uur
langer daar gelegen zou hebben, gaf Alfred
zjjne moeder te kennen, dat hg juffrouw
Tauber wenschte te spreken. Klaartje ver
zette zich daar met kracht tegen, eerst met
woorden, toen met tranen, doch niets baatte.
Den volgenden Zondag voldeed Ernestine
aan Alfreds verzoek. Zjj was zeer bleek
toen zjj het ziekenvertrek binnentrad. Alfred
zeide haar van houtvester Berger vernomen
te hebben, dat hij haar het leven verschul
digd was. «Juffrouw Ernestine,* vervolgde
hjj, «ik ben u zeer veel dank verschuldigd
en daarom zou ik u graag een vraag doen.
Ik geloof, dat ik in het dorp een vjjand
heb, waaraan ik dit ongeluk heb te wjjten.
Ik wil dien man niet meer ontmoeten. Laat
hem zoo spoedig mogeljjk naar Amerika
vertrekken en een ander leven beginnen
om uwentwil!*
MEinSKltft
Als nu maar niet de regen de wasdom
tegen houdt; als de zon maar niet de veld
vruchten verschroeit! Wat zal er van mijn
kinderen worden als ik eenmaal 't hoofd
neerleghoe komen we toch de winter nog
door! 'k Weet niet of 't wel richtig is; ik
voel hier pjjn en daar pjjn, als mjjn longen
maar niet aangedaan zgnIk heb zeker
een ziekte onder mjjn leden
Uit het DuitschJ
(Wordt verwijd,/
