el Land van lleiisdcn cn llena, do Lungslraal cn dc Uoinniclcnvaard. Een onpleizierige nacht. Brieven uit Amsterdam. FEUILLETON, Uitgever: Ll. J. YLKRMAK, Heusden. ZATERDAG 13 MEI. at»k Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prysverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. 1201. 1893. Advertentiën ran 16 regels 60 et. like r*f«l meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- sn Yrjjdagmer- gen ingewacht. Er is hier een jong vereenigingetje, Kunst en Broederschap* noemt het zich, dat ver leden jaar, zijn piepjonge oogjes in 't rond slaande, de verrassende ontdekking deed, dat de mannenzang achteruitgaande was. En vurig als 't jonge bloed veelal is, besloot het een poging te wagen dien zang te ver heffen. En 't schreef een wedstrijd uit. Een wedstrijd uitschrijven is 't ideaal van alle mannen-zangvereenigingen. De broeders te gast vragen, prijzen uitloven, in België en Nederland den naam der vereeniging door reusachtige aanplakbiljetten bekend maken, beroemde musici uitnoodigen een jury uit te maken en 't publiek tot het nemen van plaatskaarten uitlokken o, hoe menig presidentenhart heeft niet geklopt bij de gedachte aan zoo groote eer. In den regel worden de wedstrijden uit geschreven door gevestigde vereenigingen, die reeds eenigen naam hebben en nu op een koperen of zilveren feest, bij wijze van fuif, een concours organiseeren. Dat een vereeniging, zóó jong als Kunst en Broederschap dit cïoet, is wel een eenig feit in de geschiedenis. Ik behopf hier niet uitdrukkelijk te zeggen dat aan Aoo'n prijskamp enorme kosten verbonden zijn, maar wil op deze twee punten wijzen: nooit wordt een wedstrijd uitgeschreven, zonder de stille hoop door entrees althans de kosten te dekken en nimmer is, zoolang me heugt, deze hoop verwezenlijkt. Ja, ik weet, er zijn vereeni gingen, die nu nog bloeden voor schulden, jaren geleden aangegaan. Eri wanneer Kunst en Broederschap ook deze hoop gekoesterd heeft, dan zal het deerljjk bedrogen uit komen. Want ofschoon de penvoerder der vereeniging schrijft van den wedstrjjd als van een gewichtige gebeurtenis, waarvan Amsterdam reeds maanden lang den mond vol beeft, datzelfde Amsterdam heeft het bij dien mond vol gelaten, en schitterde in het Puleis door afwezigheid Of de mannenzang in de laatste jaren achteruitgegaan is, meen ik te mogen be twijfelen. 't Is waar er zijn enkele oude vereenigingen tegenwoordig in kwijnenden toestand en Kunst en Broederschap zelf heeft door de uitvoering van een z.g. begroetings koor ten volle reden gegeven tot deze ver onderstelling, maar er staat tegenover, dat vele bekende kringen hun reputatie met eere handhaven, terwijl daarnevens jonge zijn opgeschoten, die als met één sprong de hoogte bereikt hebben. Ik denk hier o.a. uan de Rotterdamsche Liedertafel, onder George Rijken, die Zaterdag avond verruk kelijk gezongen heeft en den eersten prijs be haalde; aan Onderlinge Oefening alhier, een schare van 125 zangers, meerendeels werklieden; aan Kunst na Arbeid, 120 werklieden, die een tweeden ontving. Zie daar drie jonge vereenigingen, waartegen over het kwijnen van Amstels Mannenkoor en de rust van Rotte's Mannenkoor onbe- teekenend is. Dat is zeker: we hebben, althans hier, koren in overvloed. Mjjn geheugen raad plegende, noem ik u voor de vuist opAm stels Mannenkoor (Averkamp), Euterpe (Messchaert), Onderlinge Oefening (Pres burg), Amicitiae (Brandts Buys), Cecilia (Andriessen), Erato (Presburg), Zanglust (Hammer), Kunst na Arbeid (Eggelte), Kunst door Oefening (Roeske), Oefening baart Kunst (Brandts Buys), Nationale wonder, alweer de kleinste van 30 man ver sloeg zijn groote broeders. Ten slotte een duel tusschen onze Kon. Cecilianen van Den Haag en de Melomanen uit Brussel, de eersten met 122, de laafcsten met 160 zangers. Ook zij zongen een ver plicht koorGod is groot, maar hun beste zijde deden ze kennen, de Cecilianen in het Zangvereeniging (Van de Vliet), Joh. J. H. echte concourstuk Iersche Landverhuizers Verhulst (Smits), Amstels Werkman (De van Gevaert, de Melomanen in het over- Jong), Oefening zij ons doel, Eintracht, Deutsche Gesangverein, R. C. \olksbond, schoone koor van Riga »les esprits de la nuit.« De roem van ons land lag in de Apollo. Adama van Scheltema, de lijst handen van Richard Hol, miar hoe schoon is ver van volledig, maar ik heb althans de Cecilia ook zong, de jury stelde de Meioma- voornaamste genoemd en ge ziet er uit dat nen hooger en schonk aan deze den hoofd- ieder, die zingen wil, keuze te over heeft.prijs. Laat me nu nog enkele raededeelingen j Opmerkelijk is het dat de juryleden, die doen aangaande het concours. gewoonlijk gezellig byeen zitten en van ge- In de le nationale afd. is gestreden door dachten kunnen wisselen, bij dit concours (2 Ik sliep in. maar was onrustig. Hoe lang ik geslapen heb weet ik niet en ik heb het ook nooit geweteneen, twee uren mis schien. Ik werd wakker door een geluid, dat mij over mijn geheele lichaam deed beven. Ik wist in het eerst niet waar ik was; alles kwam mij toen op eens helder voor den geest; mijn angst, de bewoners van de kamer naast mij, de onmogelijkheid van te slapen, de geschiedenissen die ik den sze- heelen avond had tboord. Helder van hootd alsof ik niet geslapen had, maar met klop pend hart. zat ik opeens rechtop in mijn bed te luisteren. Het was een eigenaardig geluid, een be weging, die nu eens een paar seconden ophield, maar dar» langzaam weer begon, zocht wat hij tegenkwam ik hoorde de harde 3 vereenigingen, Amicitiae* onder Buijs, Aurora* onder Kwast, »Rott. Liedertafel* onder Rijken, die de drie prijzen in omge keerde orde verwierven. Deze drie koren zongen één verplicht nummer, Neerlands Kunst van Heinze, een nummer, waarvan de kunstwaarde niet bijzonder hoog is, en een nummer naar vrije keuze. De laatste had daartoe gekozen »de Herfst* van Heinze, een uitstekend koor, dat uitstedend gezongen werdde tweede Rudolf von Werd nberg* een schilderij in tonen, allerheerlijkst voorgedragen de eerste »des Heeren Huis*, keurig gezongen door een vereeniging, die zeer lijdt aan tenoren gebrek. In de 2de nationale afdeeling werd ge kampt door zes koren, die elk twee nummers naar keuze zongen. Ook in deze was de achteruitgang van den mannenzang niet merkbaar. Ze waren allen uit het noorden, Amsterdam, Haarlem, Wormerveeren Wor- mer. De drie hoogste prijzen zijn aan drie A'scho liedertafels gebleven. In die afdeeling zijn de volgende koren gezongenNeerlands Taal van Stille, het lied van Nederland van Hol, Psalm VIII van Hol (tweemaal), Heldenmoed van Hol, Vineta van Abt (twee maal), de Rots in Zee van Hol, Omhoog van Heinze en de Nornen van Gevaert. In de 3de werd gestreden door 15 ver eenigingen, die toonden, niet dat er achter uitgang op te merken valt, doch dat vooruit gang wenschelijk is. Een der kleinste uit de hoofdstad behaalde den eersten prijs. Er was ook een vereeniging uit uw buurt, »Nut en Genoegen* uit Gorinchem, die vol strekt niet de minste was, maar toch geen prijs behaalde. Ik durf niet beslissen wat daarvan de schuld is. De vereeniging toonde over zeer goede krachten te beschikken. Ze moet een volgenden keer met iets meer elk aan een afzonderlijk tafeltje geplaatst waren en alsof ze cellulair gezet waren een lid van de feestvierende vereeniging als op passer oij zich hadden. Er werd dus zonder ruggespraak gestemd. Met een eoncert en een bal wordt dit zangersfeest heden avond besloten. A., 8 Mei '93. J. L. JL5u.it,«*i iari ei- Volgens een bericht uit New-York, zouden twee Belgen, Leroux en Neumonn, daar gepakt zijn en bekend hebben den diefstal by den Graaf van Vlaanderen te hebben gepleegd. Men zou voor een waarde van 50.000 gulden aan diamanten by hen ge vonden hebben. Een halsstarrig zelfmoordenaar. Een werkman in Charleroi trachtte onlangs zich van zjjne vrouw te ontdoen door haar in de rivier te werpen, waarna hjj zichzeiven met een scheermes den hals beproef de af te snjjden. De vrouw werd echter gered en de man in het gasthuis opgenomen, vanwaar hij, na herstel, naar de gevangenis werdt overge bracht. Eene poging om zich in zijne cel op te hangen werd verjjdeld, waarna het hem gelukte te ontsnappen. Hy kocht een revolver, begaf zich naar deechtelyke woning en loste daar gisteren twee schoten op zyue vrouw, die op de plaats gedood werd, waarna hij zich een schot in den mond toe bracht, doch er bestaat alle kans hem in het leven te houden. De Nordd. meldt: «Na de inspectie der pakkends voor den dag komen. Een jury j troepen zeide de Duitsche Keizer tot de offi- vergeeft liever een flater in een moeilijk eieren van den generalen staf: »Myn hoop, koor, dan in 't zoetelijk gekweel over een: dat de Ryksdag het militaire ontwerp zou sneeuwklokje in den morgenluister. Iaannemen, is helaas Verijdeld; ik hoop, dat De Zondag was gewijd aan een inter- i nationale wedstrijd tusschen twee Belgsche d» meuwe K»kstk« goedkeuren, van 116 en 120 man, twee A'sche vanMocht ook die hoop worden verijdeld, 124 en 120 zangers en een Haarlemmer dan zal ik al wat ik kan doen om het door van 8-3 man. Iwee der prijzen zijn aan betten, want ik ben overtuigd van de B'sche kringen toegewezen en een derde aan Zanglust alhier - noodzakelykheid van het ontwerp tot behoud Nu kampen de drie koren, die Zaterdag vua vre^e- Ih geloof niet dat het volk eerste prijzen verwierven en wonder boven zich door onbevoegden zal laten opwinden handen er op legde en met uitpuilende oogen keek ik starend in het duister. Het was en bleef stikdonker en het ge krabbel verflauwde wel, muar het was alsof bet geluid van het vallen zich vaker her haalde. Een kreet ontsnapte van mijn borst: de slangenHet bloed stolde my iu de aderen. Verstijfd van schrik wilde ik om hulp roepen, schreeuwen alsof ik droomde, maar ik kon niet. Het klamme zweet brak mij van alle kanten uit, en met saamge- klemde tanden viel ik op de kussens terug. In mijn verbeelding zag ik alles even duidelijk alsof het klaarlichte dag was en ik volgde de kruipende dieren in al hun bewegingen. Zij waren onder de gemeenschappelijke deur doo gekropen, dezelfde deur waar onder ik, voordat ik ging slapen, den licht straal had gezienhet krabben en het vallen dat ik hoorde, werd veroorzaakt door een slang die zachtjes aan onder de reet van de deur doorkroop en die alles onder vt rvolgens v-eer vjug achtereen, nu eu dan was htt a»sol iets neerviel, gevolgd door een ditpe stilte. Ik stak natuurlyk onmiddellijk huid langs den vloer schuiven. Eu weldra zag ik mijn bed overladen met glinsterende, kleverige dieren, die langs mijn lichaam de armen uit naar de tafel om lucifers te opkropen en mij omstrengelden, en met hun krijgen, teneinde licht aan testeken, maarkwylende, zachte tongen mij in het aan- ik vond ze niet. De lucifersdoos en de kaars gezicht likten. Ik lag letterljjk te zieltogen, bad ik beide op de schoorsteen laten staan.Juist door den angstigen doodstrijd kwam Ik hoorde mjjn hart bonzen, zoodat ik beide my iets te binnen. Als men de kruipende dieren niet opjaagt, hebben ze alleen be hoefte aan warmte. De staat van zaligheid waarin ze dan zijn, verdooft hen en langen tijd blijven ze rustig. Met een bovenmensche- lijke poging gelukte het mij rechtop te gaan zitten, ik greep naar den deken en gooide hem ia de richting van de deur van waar ik het geluid meende te hooren Met inge houden adem luisterde ik. Het geluid verminderde. Zouden zij onder den deken zyn gekropen? Eindelijk hoorde ik niets meer. Ik loosde een diepen zucht; ik was als aan de plaats genageld geweest, en kon mij nu weer be wegen ik herademde en trachtte te roepen, maar ik herkende mijn eigen stem niet, zij was dof en toonloos; niemand antwoordde, geen geluid of beweging vernam ik. Toen poogde ik geregeld te denken. Eén ding werd my duidelijk: dat ik niet voor het aanbreken van den dag het bed durfde verlaten. De gedachte dat ik mis schien tegen zulk een afzichtelijk dier kon stooten, en dat een enkele aanraking vol doende zou zijn mij te dooden, ontnam my allen moed. Als het dag was en ik het ge vaar kon overzien, dan ja dan zou ik vluchten, maar als een dappere in den donker misschien het gevaar te gemoet gaan, neen, daartoe had ik geen moed. Ik bleef ril lende in den hoek van het ledikant liggen, zonder my te bewegen, uit angst dat ik integendeel ik weet, dat ik het in deze zaak eens ben met de leiders van het volk en van het leger.* De Petersburgsche »Novoje Wremja* ver wacht dat de Duitsche regeering, in het belang van het bij den nieuwen Ryksdag in te dienen legeroutwerp, grens-incidenten zal uitlokken en spreekt daarom de hoop uit, dat de Fransche regeering alles zal aanwenden om die te voorkomen. Yeertig inwoners van het dorpje Santa- Eulalia, iu Spanje, begaven zich naar de kapel van Concillio, om daar den voor het land zoo noodigen regen te gaan afsmeeken. Terwijl de bedevaartgangers met een pont over de rivier de Gallego werden ge zet, sloeg deze om, zoodat allen te water geraakten. Twintig personen moeten ver dronken zijn. Uit een officieel telegram bljjkt, dat zestien lijken reeds zyn gevonden in de nabijheid van de omgeslagen veer pont. De zijdewormen, waarvan men dit jaar in Italië door de vroege warmte zulke goede verwachtingen had, zyn, door de ingevallen ongewone koude in de laatste dagen, grooten- deels vernietigd. Volgens de »Gaulois« zal de Paus binnen kort een encycliek zenden aan de Europeesche Regeeringen, waarin betoogd wordt dat de financiëele lasten, waaronder de volken thans gebukt gaan, onvermijdelijk tot een reeks van rampen moeten leiden, en een algemeene bestudeering van bet vraagstuk der ontwapening dringend wordt gevraagd. De vGaulois* zegt dat Italië, Oostenrijk. België en Spanje, vooraf gepolst, zich voor ontwapening verklaarden, Rusland condi- tioneel. De ex-koningin Nathalie van Servië heeft haar hofmaarschalk met een eigenhandig schrijven naar haar zoon gezonden. Ze wenscht dezen geluk met de aanvaarding der regeering en verklaart niet naar Servië te kunnen komen. Ze wenscht echter een samenkomst met den koning te hebben aan de Servisch-Rumeensche grens. Uit Bucharest wordt gemeld: Oveistroomingen hebben het verkeer op de spoorwegen tot stilstand gebracht, met het gevolg dat de sneltreinen uit het buiten land niet aangekomen zyn. De stoffelijke schade, door de ontploffing te Dublin aangericht, wordt op slechts 20 pd. st. geraamd. In zoover had de wan daad der in het duister gebleven dynamiet- mannen dus al zeer weinig te beteekenen. Zij bewijst echter, in verband met de ver jaring van den dubbelen moord in het wellicht met de voeten de gladde huid van een dezer dieren zou aanraken, waarvan misschien een of meer mij straks zouden overvallen. Wat een nacht! Ik dacht nog steeds over den toestand na. Zouden zij niet een warmere schuilplaats gaan opzoeken, als de dekens koud waren geworden? Was een inensche- lijk lichaam niet een lekkernij voor deze vraten? Zou niet de behoefte alleen om in het warme en bruischende bloed te bjjten, hen wekken uit den staat van gelukzalig heid waarin zij verkeerden en waarvan ik slechts redding verwachtte. Mijn oorkussen volgde den weg van de dekens, ik bleef tegen de zijde van het ledikant aangedrukt wachten, en het scheelde weinig of ik was uit mijn bed gevallen. Onnoodig zeker te zeggen, dat het mij voorkwam alsof de dag niet wilde aanbreken. Eindelijk zag ik door het raam een flauwe ochtendschemering, die ik alleen bemerkte, doordien ik in doodsangst verkeerde. Lang zamerhand werd het lichter, zoodat ik duide lijk de ramen kon onderscheiden. Eindelijk werd het zoo ver dag, dat ik reeds flauwe omtrekken kon bespearen van voorwerpen die dicht bij het venster stonden, maar door de schaduw der gordijnen kon ik nog niet zien of zich iets bewoog, hoewel myn ougen onafgewend op den hoop beddegoed wareu gericht. Phoenix-park, dat de gevaarlykste elementen van het Iersche nationalisme nog steeds op het eiland aanwezig zyn en, spjjt de rjj- zende zon van Homerule, hunne politieke methode nog niet veranderd hebben. In het Iersche graafschap Clare is voor de derde maal een vergeefsche moordaan slag gepleegd op den vrederechter Blood. Tjjdens hij naar huis reed, werden van eene heg 3 revolverschoten op hem gelost, zonder dat echter hij of de hem steeds vergezel lende politie-agenten gewond werden. De toestand te Huil wordt gaandeweg onhoudbaar. De wethouder Symonds, presi dent van het comité voor het loodswezen, verklaarde aan den correspondent van Daily News,« dat het verkeer in de haven op on rustbarende wjjze vermindert. Als het geschil tusschen de reeders en dokwerkers niet spoedig bijgelegd wordt, zeide hy, is het te vreezen, dat het grootste deel van den handel voor Huil voorgoed zal verloren zyn. Juist nu begint het jjs in de Newa en de Oost zee te verdwynen, en nadert de tjjd voor de jaarljjksche vernieuwing van den handel op de Oostzee. De kaden liggen reeds vol met goed uit de Engelsche fabrieksteden, dat op verzending wacht. Van de Britsche oorlogsschepen, die aan de vlootschouwing voor New-York deel namen, zijn niet minder dan zeventig ma trozen gedrost. In de wijk Viburg te Petersburg is een geheim genootschap van jonge studenten en schooljongens ontdekt; 18 hunner zyn ge vangen genomen naar aanleiding van ee» moord, op last van het genootschap op een der j tngf.liedeu, een student uit Croonstadt, in een bosch, nabjj Pljussa gepleegd, omdat deze zich van de vereeniging wilde los maken. Men vond zyn lijk, geheel ontkleed, waarvan het hoofd was gescheiden, dat op een andere plek werd gevonden, evenals zyn kleeren. De correspondent der Daily Chronicle* te Calcutta verzekert, op gezag van een tele gram uit Lahore, dat de Britsch-Indische Regeering besloten heeft den Khan van Khelat af te zetten, en dus, met andere woorden, het land Beloechistan by het Britsch-Indische Rijk in te lyven, al zou dan ook de zoon des Khaus voor de leus zijnen vader opvolgen. Do Khan moet een door-en-door slecht mensch zyn, een oostersch despoot van het bloeddorstigste kaliber. Hy heeft, naar het heet, in den laatsten tjjd 65 zijner onderdanen in koelen bloede ver moord, en onder dezen vjjf zjjner vrouwen. Reeds vroeger had hij, in den loop zjjner regeering, een 3000 menschen onder beuls- Hoe prachtig geleek mij het licht, dat nu in zyn volle kracht binnenstroomde en alles tot de kleinste hoekjes bestraalde. Nu kon ik het beddegoed geheel overzien. Er was niets te zien dat mij vrees aanjoeg. Het lag op een klein hoopje en geen de minste beweging verried dat er een levend wezen onder verborgen lag. Het hoofdkussen was tegen een stoel bljjven staan en kon dus evenmin als schuilplaats dienst doen. Het beddekleedje lag plat op den vloer, en ik zag niets anders dan mjjn verfrommelde beddelakens. Had ik dan de nachtmerrie gehad? Ik kreeg mijn pantoffels en een onmis baar kleedingstuk, en, toen ik die had aan getrokken, durfde ik het wagen. Het laken dat nog steels op den grond lag, was sneeuwwit. Toch ging ik er niet dan zeer voorzichtig heen, maar bleef steeds aan den kant van de deur, doch nauwelijks had ik drie stappen gedaan of ik begreep alles. Mjjn waschkom had ik op den grond laten staan en daarin was een muis ver dronken. Door de pogingen van het dier om er weer uit te komen was ik wakker ge worden, zyn doodstrijd en de vergeefsche pogingen uit het water te kruipen, hadden my zoo verschrikt. UtrnzelfJe^ Jo_, :k niur ann r.nder hotel gegaan.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1893 | | pagina 1