Het Land van Heusden en 4l!ena, de Langstraat en de Bommelertvaard. De Handdruk. Kunstenaars-Eer. FEUILLETON. M 1208 WOENSDAG 7 JUNI. 1893. Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 8 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsverhooging. Afeonderljjke nummers 5 cent. Uitgever: R. J. VEERMAN, Heusden. Adrertentdên van 16 regels 60 et. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. AdrertentiSn worden tot Dinsdag- en Yrjjdagmor- gen ingewacht. Een van de meest gebruikelgke gebaren om onze achting uit te drukken is de handdruk. De natuurlijke oorsprong van deze beweging moet waarschgnljjk worden ge zocht in de algemeene neiging om, onder het gevoel van vriendschappelijke gewaar wordingen het voorwerp onzer welwillend heid te naderpn, ook al moet die toenadering tot eene uiterlijke of lichamelijke aanraking beperkt blijven. Het ineenslaan der handen is van overoude tjjden een vereenigings- teeken geweest; het zinnebeeld van de be lofte, elkander trouw te zullen bljjven in lief en leed dus een zinnebeeld van de huwelijksbelofte, welke band in den ver- lovings- of trouwring het bevestigend teeken vindt. Reeds van ouds was het in elkander leggen der handen de uitdrukking van vrede, van verzoening tusschen vioegere vjjanden enz. Allengs heeft de handdruk een ruimer beteekenis verkregen. Hg is een uitdrukking van hartelijkheid en bestendigheid in de verhouding van menschen, die elkander hoog achten. Hg spreekt van een gevoel van gelijk staan c tusschen hen, die naar rang en stand en opvoeding zeer veel verschillen. Zacht- kensaan is deze uitdrukking gewijzigd en tot eene alledaagsche betuiging van beleefd heid geworden, ik zou willen zeggen •ontaard* en misschien is het hieraan toe te schrijven dat wg dit gebaar soms zoo koel en leelgk zien uitvoeren, als iedere andere beleefdheidsvorm, zonder zin en be teekenis. En toch is de handdruk eene zoo hoogst eenvoudige, maar juist in die soberheid veel zeggende betuiging van op achting ge gronde vriendschap, dat deze moeilijk door •enig ander gebaar zou kunnen vervangen worden. Juist om die reden mag men den handdruk niet misbruiken, door hem tot een formaliteit zonder dieperen zin te ver nederen. Een ontwikkeld, fijn gevoelend man, die zich zgner waarde bewust is, zal in de eerste plaats, als eene uiting van persoonlijke genegenheid; menschen de hand drukken, die met hem in uiterlijke beschaving gelijk staan en bg voorkeur dezulken, die bg innerlijk als zjjn gelgke heeft leeren kennen. Hg kan den handdruk echter ook tegen over zjjne ondergeschikten in toepassing door B. (I I. PIERRE DE PIERREPONT. Een der edelste namen van het oude Frankrijk, die van de Odon's De Pierrepont, werd omstreeks 1875 met lof gedragen door markies Pierre-Axmand, den laatsten afstam meling van zgn familiehg was toen in de dertig. Zgn flink, ernstig gelaat, zgn man lijke bevalligheid en rustige, nauwgezette manieren, ontlokten onwillekeurig den uit roep bg heeft het voorkomen van een vorst- Moeilgk kon men hem zich voor stellen zittend op een kantoor, of zijde uitmetend in een winkel of eenig ander handwerk uitoefenend, dan alleen dat van diplomaat of krijgsman, die twee vorstelijke handwerken zgn. In den oorlog van 1870 had dan ook markies De Pierrepont de uniform gedragen. Hg had toen bewgzen gegeven van onwankelbaren moei; later was hg rustig teruggekeerd tot het Parjjsche, auibtelooze leven, eensdeels nit smaak en gebrek aan eerzucht, anderdeels ten genoe gen van een tante, die niet van de repu bliek hield. Die tante, baronesse De Montauron, ge boren Odon de Pierrepont, en zeer trotsch brengen, want ieder, die op de een of andere wjjze zjjne achting heeft verworven, is reeds hierdoor tot het s'andpunt van gelijkheid gestegen, met het oog op de algemeene menschen waarde. Ontmoet diezelfde man daarentegen een vroegere kameraad, die zgn naam door oneerlijkheid of door een zedeloos gedrag besmet heeft, dan laat hg het dezen gevoelen, dat bjj hunne voormalige vriend schap niet wenscht te erkennen, door hem zjjne hand niet toe te 9teken. Hg zal die terughouding bljjven in acht nemen, zoo lang als de andere niets gedaan heeft tot herstelling van zgn goede naam. Hg acht zgn rechterhand te goed om haar den eersten den besten bg elke gelegenheid te reiken en ook, als hg, ter wille der burgerljjke beleefdheid, niet weigeren kan een hem toegestoken hand aan te nemen, zal bg toch wel oppassen de beweging niet tot eene lastige en onware betuiging van vriend schap te doen worden, zooals dit in sommige landen, in Engeland en in Noorwegen, ge bruikelijk iseene gewoontedie reeds dikwjjls de verbazing van vreemdelingen heeft opgewekt. Daaromwees beleefd, maar denk vooral niet dat de welvoegeljjkheid verlangt dat gjj elk »goedendag« en «vaarwel* met een handdruk bekrachtigen zultof dat gjj ver plicht zjjt bjj het binnenkomen in een kamer, waarin vele menschen zijn en bij uw ver trek uit die kamer, ieder van het gezelschap met een handdrukje te vereeren of lastig te vallen. Uit de beteekenis van den handdruk zjjn de regelen die er bjj moeten worden in acht genomen zeer gemakkelijk af te leiden. De warmte van den handdruk dient naar de persoonlijke verhouding waarin men tot elkander staat gewjjzigd te wordenwant een al te innige, of al te lange handdruk kan onder sommige omstandigheden onbeleefd, ja zelfs onbescheiden en daardoor onaan genaam zgn. De handdruk moet vriendelijk zgn en stevig, hoewel niet zóó krachtig dat de eige naar der zwakkere hand in verzoeking komt het uit te schreeuwen nog minder echter zóó dat die andere hand het gevoel heeft iets verwelkt» en slaps aan te rakeneen gevoel alsof zjj bg vergissing een halfdoode kikvorsch had aangepakt. Deze laatste >slappe handdrukc komt bg gemaakte en laffe menschen van beiderlei geslacht voor. Hoe wel hoofdzakelijk een manier die aan zekere klasse van slecht opgevoede meisjes eigen op haar geboorte, was weduwe: zjj had geen kinderen, en dat speet haar niet, omdat zij daardoor ten voordeele van baar neef kon beschikken over de aanzienlijke goede ren, die zjj door haar man had verkregen zoo kon zjj het fortuin en den glans van baar geslacht, die wel een weinig vermin derd waren, weer tot luister brengen. De Pierreponts toch waren, zonder nu juist geruïneerd te zjjn, gedurende twee geslachten zoo achteruit gegaan, dat ze hun hooge en voorname leefwjjze moeilgk konden vol houden. De jonge markies had van zgn vader niet meer dan vgftien- of achttien duizend francs rente geërfd dat was genoeg om zgn onafhankelijkheid te handhaven, maar zelfs met de kleine toelage, die zgn tante bjj wijze van nieuwjaarsgeschenk hem uitkeerde, beteekende het weinig voor een man van zijn naam, den vertegenwoordiger van een aanzienlijk gesla.ht. Mevrouw De Montauron, die zelf een inkomen had van omstreeks vier-honderd-duizend francs, be hoefde zonuer twjjfel niet tot haar dood te wachten om het schild van haar neef te verguldenmaar als er bjj haar een harts tocht was, sterker dan de hoogmoed op haar geslacht, was het haar zelfzucht. Hoe wel het bekrompen leven van den jongen markies haar hinderde, kon zij niet over zich verkrijgen reeds bg haar leven den minsten afstand te doen van haar persoon lijke weelderige leefwjjze. Zjj was toen vjjf- en-twintig jaar. Als zjj, met het oog op zekere sterftetafels van haar geslacht, haar kans berekende, meende zjj nog op een dertigtal jaren te kunnen rekenen. Het was is, komt zjj toch ook bg »de heeren der Schepping* voor. Men denke hier aan Uriël Hip uit Dickens »DaTid Copperfielden zooals men weet, de figuren uit de werken van dezen dichter zgn allen in de werke lijkheid terug te vinden. Het ligt in de rede dat men niemand met stjjve vingers zijne hand mag toesteken immers dan bljjft de handdruk van zelf weg of wordt althans zeer éénzjjdig. Het toesteken van een paar vingers ge tuigt volstrekt niet van hoogachting, in tegendeel van een belachelijke hooghartig heid en ingenomenheid met zgn eigen per soon, die in staat zgn aan dit gebaar een tint van iets beleedigends te geven. Het scbudden der handen kan den graad van hartelijke vriendschap die men voor elkander koestert aanwjjzen; het moet daarom ook alweer niet aan eiken handdrnk ge paard gaan en in geen geval zóó geweldig worden toegepast dat het den anderen in verlegenheid brengt. Als een aangenomen regel geldt, dat een zich ondergeschikt wetend persoon, nimmer zjjne hand aan menschen die boven hem gesteld zgn, toesteekthg wacht af wat zgn meerdere doet en vooral, wanneer die meerdere eene beschaafde en welopgevoede dame is. Want in zulk een geval moet men in den handdruk eene vriendelijkheid zien die bewezen of welwillend toegestaan wordt en een ondergeschikte, die dus de ontvangende partjj vertegenwoordigt, zal gebrek aan fijn gevoel toonen, door zich het recht aan te matigen als gever in plaats van als ont vanger op te treden. De krachtige handslag is eene versterkte uitdrukking van eensgezindheideen plech tige belofte in de gesloten overeenkomst, trouw en standvastig te zullen volharden: >>Een handslag was zgn eed.<< Volgens de wet der bewegingen des lichaams dient de handdruk met eene buiging van het bovenljjf vergezeld te gaan. Ook hier richt die buiging zich naar de onder linge verhouding waarin men tot elkander staat, naar ouderdom, stand, enz Bg den meerdere, die zjjne hand den ondergeschikten toesteekt, bljjft zjj tot een lichte hoofd buiging beperkt, hoewel eene kleine neiging van het lichaam daaraan in zekere mate deelneemt. Voor den ondergeschikte, die deze hand aanneemt is eene buiging bg den handdruk bepaald verplichtend, zoodra het bewustzjjn van eerbied aan die beweging gepaard gaat of daaruit voortkomt,. uiterst pjjnljjk voor haar, dat de laatste mannelijke afstammeling van baar naam nog zoo lang genoodzaakt zou zjj a zich sommige ontberingen te getroostenmaar de gedachten haar hotel »rue De Varenne* of haar kasteel »Les Genets* of iets anders te verkoopen om hem te helpeu, was haar nog onverdrageljjker. Om die tegenstrijdige belangen tot één te brengen en haar neef te verrjjken zonder zich zelf te benadeelen, was het beste dat haar neef een rjjk huwe- ljjk deed; en naar dit doel joeg mevrouw De Montauron op het oogenblilt, waarop deze geschiedenis begint, met al haar krachten. Het stond te vreezen, dat haar knappe neef, zooals zjj hem noemde, die in de ge zelschappen zeer gezien was vooral bg de dames, zich weinig geneigd zou toouen zgn vrij en vroolgk leven te verwisselen voor het huwelijksjuk. Maar zeer dikwjjls merkt men op, dat mannen, die door hun per soonlijke begaafdheden het best in staat zijn om fortuin en vrouwenharten te ver overen, daar het minst om geven. Zeer onverschillig voor te gemakkelgken zege praal, bebben zjj over 't algemeen noch de volharding noch de inspanning van hen, die door hun voorkomen niet zoo gemak kelijk aan de vrouwen behagen. Men dichtte den markies De Pierrepont veel liefdes avonturen toe; en hoewel hg uit beschei denheid ze alle ontkende, is 't waarschgnlgk, dat een groot getal er van echt was. Maar toch was hg geen losbolhg bezat integen deel veel ernst en waardigheid, die echter door het vrggezellen-leven gevaar liepen. Op een avond sprak hg daarover met Wjj eindigen deze korte bespreking van den handdruk met de woorden van onzen onvergetelijken De Genestet: Bnitenland. James White, verdacht van den diefstal der kleinodiën van de Gravin van Vlaan deren, is opnieuw voor den rechter van Bowstreet, Londen, verschenen, maar het onderzoek liep niet af. Het bleek, dat de verdachte daags na den diefstal van Ostende naar Dover reisde. Den volgenden dag ont ving de Gravin van Vlaanderen een ge- drukten brief, waarin zjj verzocht werd door een vrouw, op 10 Feb. 100.000 fr. in goud naar Dover te zenden, die zjj dan, op zekere overeengekomen aanwijzingen, aan een onbekend man moest overgeven den lln moest dat herhaald worden met 150.000 fr. en daarop zouden de kost baarheden worden teruggegeven, door den boodschaper, die niet van de zaak-zelf wist. Later werd de som van 100.000 fr. in gond op 25.000 fr. teruggebracht, omdat het gewicht (60 pond) te zwaar was voor een vrouw. De vrouwen werden gezonden, maar niet aangesproken. Wel echter merkte men White op, die haar zeer verdacht van de aanlegplaats te Dover achtervolgde. Een Pool, onlangs te Parjjs aangekomen, ontmoette daar in de rue de Turen ne een jonge vrouw, die gearmd liep met een heer. Hjj herkende in haar zjjn eigen vrouw, die hem verlaten had en hield haar tegen; de ander, een Franschman, beweerde dat de dame zjjn vrouw was. Uit het verhoor voor de politie bleek nu, dat de 20-jarige Anna Ratu achtereenvolgens te Amsterdam met een Rus, te Brussel met een Belg, te Parjjs met een Franschman wettig* was getrouwd. De politierechter besliste, dat de trouwlustige dame voorloopig bg haar laatsten bezitter* zou bljjven. De Fransche oud-Minister Baïhaut, die thans in de gevangenis te Etampes zgn straf ondergaat (cellulaire gevangenis), was in den beginne geheel gebrokenthans be gint hjj wat gelatener te worden en hjj is begonnen (Baïhaut was, zooals men weet, ingenieur) met een wetenschappelijk werk. Overeenkomstig het reglement, staat hg '8 morgeus te 5 uur op en brengt hjj zgn een zijner vrienden, den schilder Jacques Fabrice, bg wien hg van tjjd tot tjjd na 't verlaten der club een kop thee dronk en een sigarette rookte. Mjjn vriend,* zeide hij hem droefgeestig, »weet ge, wat me overkomen is? Ik ga van daag in mjjn een-en-dertigste jaar.* >Een inooie*leeftjjd,« zei de schilder, ilie onder het groote lichtscherm van zgn lamp teekende. Zeker, 't is een mooie leeft jjd,« hernam Mgnheer De Pierrepont»de man is dan in 't volle bezit van zgn vermogens; maar 't is toch ook een gevaarlijke tjjil, die beslist over 't leven, vooral van een eenvoudig leeg- looper als ik. Ik sta thans op de ljjst. die de jeugd afscheidt van de manlgke leeftgd.... Als ik den laatste intreed met alle driften en gewoonten der jengd, kan ik me on mogelijk ontveinzen welke toekomst me wacht.... Ik meen niet ontbloot te zjjn van eergevoel en goeden smaak, 'k Heb een natuurlijken afkeer van wat valsch en laag is, en toch, als ik me in dit oogenblik van crisis door het toeval laat voortdrjjven, voor zie ik een toekomst, waartegen al mjjn aangeboren fijngevoeligheid opkomt. Ik voor zie vermindering van liefde, en kunstmatige jeugd, die hardnekkig strjjdt met al de waarschuwingen en vernederingen van den ouderdom.... geheime verfjes en blanketsel, deze of geene oude bljjvende maitresse.... en duizend dergelijke dingen meer, waaraan zooveel even fijngevoelige mannen, als ik ben, zich eindelgk hebben moeten onder werpen. Welnu, mjjn vriend, hoelang ik ei ook over nadenk, ik vind nog niets beterf eigen eel in orde; hg moet die o. a. aan vegen. Hjj mag zgn eigen kleeren dragen en nn en dan ook wat wjjn drinken bg zgn sober maal. Yan het handwerk der gevan genen is bjj vrijgesteld, tegen vergoeding; hjj mag vrjj briefwisselen. Behalve vrouw en kinderen ziet hg niemand dan den aal moezenier en den dokter. Vele Pruisische landbouwers hebben een verzoekschrift gericht aan den Minister van Landbouw, waarin zjj aandringen op in trekking van het Regeeringsbesluit, waarbjj de invoer van rundvee uit Nederland wordt verboden. De adressanten wjjzen er op, dat de veefokkers in Pruisen nergens heter fokvee vinden dan in Nederland en dat de noordelijke provinciën van ons land Groningen, Friesland en Drente vanwaar het fokvee voornamelijk komt, sinds het begin van dit jaar volkomen vrjj va« vee ziekte zgn. De Nederlandsche Regeering zou, naar zjj meenen, zeker ook wel bereid zjjn, die provinciën door een militair cordon van de anderen af te slniten. Men heeft wel hoop, dat de minister aan het verzoek zal voldoen, te meer omdat onlangs de invoer, zelfs van weidevee, uit Denemarken weder is vrijgesteld. Een leeraar in Konitz, West-Pruisen, bestelde bg een kweeker in die plaats eenen brnidshouqnet, dat 7 mark zou kosten. Wgl het herfst was en er weinig rozen voorhanden waren, verwerkte de kweeker ook witte Dahliabloemen in het bouquet. De bruid maakte bg het overreiken van dit geschenk tegenwerping om het aan te nemen, wgl er Dnhlia's in waren, die zjj als eene beleediging beschouwde. De leeraar zond het bouquet onmiddellijk aan den leveran cier terng en weigerde te betalen. De bloemist klaagde hem aan, waarop de leeraar zaakknndigen opgaf, die uitmaakten dat deze bloem er niet in behoorde te zgn. De aanklager kwam in hooger beroep en wees ook deskundigen aan, die echter ook beslisten, dat Dahlia-bloemen niet in een bruidsbouquet mogen zgn. Het vonnis viel daardoor voor de tweede maal ten nadeel# van den bloemist nit, die tot alle kosten, zjjnde 300 mark, veroordeeld werd. Koning Cbristiaau van Denemarken zal Keizer Wilhelm bezoeken op zjjn terugreis van Wiesbaden en den Keizer uitnoodigen op Fredensborg te komen wanneer de Czaar daar wordt verwacht. om aan zoo'n noodlottige toekomst te ont snappen, dan de oude gewoonte onzer vaderen....* Wel, wel!* zei Fabrice •Juist,hernam Pierre, »een huwelijk! Mjju hemel, het huwelijk heeft zeker zjjn ongemakken, zjju verdrietelijkheden, zjjn gevaren.... Maar 't is nog het beste middel dat een man kan vinden om oud te worden en met grjjze haren ten grave te dalen. De schilder slaakte een diepen zucht zonder te antwoorden. >Ik vraag u vergiffenis,* zei Pierre, >dit onderwerp doet u pgnik had er aan moeten denken.* Mgn persoonlijke ondervinding is hier zeker heel treurig, zei de schilder, maar zjj beteekent niets. Ik deed een dwaas hu weljjk... en toch betreur ik het niet, omdat ik een wjjze dochter heb. •Juist,* hernam Pierrepont: »gjj hebt uw dochter.... Ik kan er ook een hebben, en zelfs een zoon.... Dat zgn van die ge negenheids of afleidings, die een man min of meer aan den uitsluitend vrouweljjken invloed onttrekken, en die zelfs den rijpen leeftgd een zekere bekoorlijkheid bjjzetten. 't Is een aardig gezicht: een nog jonge vader, die vroolgk met zgn kinderen wandelt, 's morgens.... Kortom, mjjn beste, misschien steekt ge den gek met me, maar ik verlang ééns in mgn leven, een brave vrouw te beminnen.* Naar den iOn druk van Octave Feuillet. «Uw handdruk, mijn rriend, rij welsprekende taal, Bij weerzien en blijdschap en smart 1 Ja, teeder en trouw, of veerkrachtig als staal Uw hand zij de tolk van uw hart!" 1 /Wordt vervolqdj

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1893 | | pagina 1