Hel Land van Heusden en
leua, de Langslraal en de lloinnielerwaard.
mmm?
Engelsche toestanden.
FEUILLETON.
Kunstenaars-Eer-
v%
Uitgever: U. J. VEERMAN, Heusden.
M 1209.
ZATERDAG 10 JUNI.
1893.
jHBtaBlrfE--
ffl
TOOK
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën ran 16 regels 60 ot. Elke regel
meer 10 ct. Groots letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Trg dagmor
gen ingewacht.
Het goedkoopste genot in Londen is,
's middags tusschen 12 en 2 en 's avonds
tnsschen 5 en 7 in Hydepark voor een
paar stuivers een stoel te huren. Zeker, het
is in de Kalverstraat te Amsterdam en in
de Champs Eljsees te Parijs zeer druk en
gezellig, maar dit zjjn toch maar straten,
waarin men zit Hydepark echter blijft
steeds het echt maagdeljjk park met zijn j
smaragdgroene grasvelden, zjjn vijvers en
zjjn boschjes van rhododendrons. Bij ons
schjjnen de grasvelden in plantsoenen en
parken alleen aangelegd om door de politie
beschermd te worden, in Engeland zijn zjj
zoovele natuurlijke tapjjten, uitgespreid voor
iedereen, die wandelen of rusten wil. Zoo in
Hydepark, in Regentpark, in Hamptoncourt,
in alle publieke tuinen
Wat er in Hydepark te doen is? Wel in,
dezen tjjd, waarin het parlement in zgn
prachtig gebouw aan de Theems zitting heeft,
in het schoone seizoen, is heel bet elegante,
voorname Londen te wagen, te paard of te
voet daar te aanschouwen. Nergens ziet men
zooveel schoone paarden en inenschen
als in Engeland. Er mogen hier of daar
vrouwen wonen, die in schoonheid de Engel-
sche overtreffen, globaal genomen kan geen
land in Europa op dit punt wedjjveren met
Engeland. De Engelsche vrouwen zjjn over
't geheel genomen de schoonste van ons
werelddeel, en ieder van hen wordt schoon,
wanneer ze te paard zit. Dan paart zich aan
haar gestalte, aan haar houding ook natuur
lijke bevalligheid. Welk een genot op
schoone zomerdagen eenige honderden ladies
op de prachtigste paarden door Hydepark
te zien rjjden, in verschillende tempo's, in
gezelschap van heeren, oude en jongen,
tezamen uitmakende een optocht van wel
duizend rjjders en rjjderessen, waaronder
jonge meisjes, die bp ons zich nauweljjks op
een hobbelpaard wagen zouden. Ed tusschen
hen in de hertogin van Cleveland, in donker
groen rjjkleed, haar bruintjes met vaste
hand leidend, zjj die reeds brnidsjuffer bjj
't huwelijk der koningin was. Een eigenaar
digheid kan men in Engeland zoowel in
de publieke wandelplaaatsen als in salons
en clubs waarnemen, dat de ouderdom zich
niet van de jeugd verwijdert, dat de eerste
nog meegeniet van de genoegens der laatste.
In geen land heerscht tusschen oude en
jonge lieden, dames als heeren, een zoo ge
zellig verkeer als in Engeland. De ouder
dom bljjft daardoor lang frisch en de jeugd
Naar den iOn druk van Octave Feuillet.
door B. (2
De oogen van den schilder dwaalden een
oogenllik van zgn teekening af om met
een sympathieke maar een weinig verwon
derde uitdrukking de schoone trekken van
den markies aan te staren.
»Zoo, zei hg, ge wilt het op een andere
manier beproeven ge wilt weten of er
niet bij toeval een soort van liefde bestaat,
die meer waard is, dan wat wij noemen
een Parjjsch artikel?
Juist.*
VN el, wat ontbreekt u om dien eerwaar-
digen droom tot werkelijkheid te brengen?*
»Een vrouw.*
>Maar met uw naam, uw betrekkingen,
uw vooruitziehtenen uw persoonlijke
hoedanigheden, als ik dat zoo eens mag
zeggen, zult ge een vrouw vinden, wanneer
ge wilt.
»Neen, niet wanneer ik wil, maar wan
neer tante wil.*
>Hebt ge me niet gezegd dat uw tante
u zoo spoedig mogelgk wenscht getrouwd
te zien?*
»Zoo rijk mogelgk*, zei de markies met
een weinig bitterheid, »mjjn tante weet dat
het buwelgk niets dan een loterjj is, en men
doet meer men-chenkenni3 op. Daarbij mag
ook niet uit het oog verloren worden de
lichamelijke sterkte van 't Engelsche ras,
veroorzaakt door een uitmuntende verpleging
van 't lichaam, gezonde, krachtige voeding,
voortdurende beweging, te voet en te paard,
in de vrije natuur, op de jacht en op 't
water. Wanneer men uit Engeland komt en
't vaste land bereist, waar op elke tien
menschen èèn gebrild is, valt het pas op hoe
weinig brillen men daar ziet dragen. Dat is
een gevolg van doeltreffende gezondheids
maatregelen en van sport. Nergens vindt
men dan ook zooveel oude, krachtige mannen
als in Londen.
Een der schoonste nationale deugden der
Engelschen is de gastvrijheid. Daarin wordt
de Engelschman door geen andere natie
overtroffen, zelfs niet door de Russen. Hij
is uitermate verheugd een gast in huis te
ontvangen, althans wanneer die met be
trouwbare aanbevelingen tot hem komt.
Het diner speelt in de Engelsche maat
schappij een belangrijke rol, veel grooter
dan bij ons, waar het bal of het kransje
het gemeenschappelijk nationaal huiselijk
genoegen uitmaakt. Anders in Engeland:
hier is het diner 't welk te acht uren
's avonds genoten wordt de hoofdmaal
tijd van den dag. De dame des huizes heeft
hare namiddagvisite, haar vgfuur-thee, rjjdt
een uurtje in Hydepark; de heer heeft zit
ting in het parlement, in het gerechtshof,
of op 't kantoor in de city. Zgn de werk
zaamheden afgeloopen, dan zoekt hij zijn
toevlucht aan den huiseljjken haard, neemt
een bad, trekt rok en verlakte laarzen aan
en ontvangt met zgn echtgenoote, die in
middels ook groot tenue gemaakt heeft, de
gasten, omgeven van de zonen en dochters,
in zoover die reeds de jaren bereikt hebben.
Een goede gewoonte is het in de gezel
schappen in Engeland den nieuw iugetreden
gast niet te kjjk in den krin^ rond te
leiden mjjnheer Die buiging, mijn
heer Deze buiging enz. In Londen is
deze stijve formaliteit vervallen en wat daar
het gebruik is, is of wordt het in geheel
Engeland. Hier roept ook geen kamerdienaar
de namen der gasten uit, geljjk in Parjjs.
De heer en de vrouw des huizes ontvangen
hen, zg groeten het reeds aanwezig gezel
schap afgeloopen. Ieder, die onder de
vlag des huizes binnentreedt, is een wel
kome gast, voor wien de gastheer instaat
en indien de gasten onderling zich tot
elkander aangetrokken gevoelen, welnu dan
kan de wederzjjdsche voorstelling gemakkelijk
zich alleen van de bruidsschat behoeft te
verzekerende rest moet men wagen
Dat is niet geheel mjjn meeningMaar
ge moet me goed begrjjpen; ik mag de
rentebrieven niet verachten, maar ik zou
toch willen, dat de vrouw, die ik huwde,
mg nog andere waarborgen van geluk en
eer gafen zelts zeer buitengewone
waarborgenGij weet, hoe tegenwoordig
de meisjes worden opgevoeddaar zou
je bang van wordenEn daarom bljjft
mijn buwelgk, hoewel mijn tante en ik het
beiden wenschen, twijfelachtig. Apropos,
wanneer komt ge te >Les Genets?* Mjjn
tante vraagt in haar laatsten brief, wanneer
ze op u kan rekenen.
>Van den 15n Augustus af, zal ik vrij
zgn en tot haar orders
»Bravo! Ge hebt mjjn tante nooit ge
zien, wel?
»Nooit; zelfs niet in den droom.
»Ik heb u gezegd, geloof ik, dat het
portret, dat ge te schilderen hebt, een
weinigik zou bijna zeggen ondank
baar zal zijn.*
»Ik zal me er uit zien te redden.*
>Uw verdienste zal daardoor te grooter
zjjn.« Tot weerziens!
En hg vertrok.
II.
FABRICE.
Zit er in de bgzondere kunst van den
schilder, in zgn wel een weinig klooster
achtig en eenzaam leven, in zgn onop
houdelijk zoeken naar een hoogere schoon-
in kleinen kring bewerkstelligd worden.
De zorg, die in Engeland aan het uiterlijk
aanzien der tafel besteed wordt, is buiten
gewoon. Het versieren der laatste met
bloemen in kristallen schotels, der wjjnkel-
ken met een bloem, het plaatsen van zout
vat en peperbus bjj het couvert, zgn nieuwig
heden, die van de overzijde van 't kanaal
haar weg naar Parjjs en vandaar naar ons
gevonden hebben. En dan die rijkdom van
zilver en goud op den dischIn den laatsten
tijd spreidt men op het midden van het
damasten tafelkleed een met goud gestikt
oostersch kleed uit en plaatst daarop de
schoonste zilveren sieraden des huizes, zoo
dat een gedekte tafel in een private woning
te Londen dikwijls veel meer luxe tentoon
speidt dan die der Koningin, welke nog aan
den ouden eenvoud getrouw gebleven is. j
Aan tafel wordt weinig gedronkenwel
worden verschillende wjjnsoorten gepresen
teerd gelgk op 't vaste land bjj dergeljjke
gelegenheden, maar de drinkkelken zgn bjj-
zonder klein. Het drinken neemt eerst een
aanvang als de dames zich verwijderd hebben
en nu komen onder den wijn en het genot
eener cigaar de tongen los. De Engelsch
man wordt dan vrooljjk gestemd en naief
vergenoegd hoort hg uw betuiging aan dat
Engeland u bijzonder bevalt en gij u in
zgn kringen volkomen thuis gevoelt. Bij het
vertrek geen handdruk als dankbetuiging
voor 't genotene en wat wel het heerlijkste
is, geen muziek na den maaltjjd, noch piano,
noch zang na den eten, die de spjjsvertering
benadeelt.
Tot de beoefening der gastvrjjheid op
Engelsche wjjze behoort in de eerste plants
veel geld, vervolgens een wel ingericht huis,
veel smaak en ten slotte een stoet van uit
muntende dienaars.
Engelsche dienstboden, mannelijke en
vrouweljjke, maken een stand op zichzelf
ui', in h ;n verschillende dienstverrichtingen
en bjjzonderen rung strenger van elkaar
afgesloten dan hun heerschappen van huns
geljjken. Meer machines dan menschen,
maar verwonderlijk nauwkeurig werkende
machines, vooral bjj het tafeldienen. Aan
tafel omzweven zjj de gasten als weldoende
geesten, zonder eenig gelnid te maken, met
vilten zolen onder de schoenen. Wat bjj ons
één meisje of één knecht verricht, wordt
daar door drie personen gedaan. Ieder
heeft zjjn eigen departement en gaat daar
geen streep buiten. De keukenprinses zal
geen kopje wasschen, de kamenier geen stofje
van de tafel nemen, de bediende geen schoen
aanraken, de koetsier geen emmer water
halen en van het heele dienstpersoneel zal
niemand iets doen dan waartoe hjj speciaal
aangesteld is. Voor de kost van onze keukens,
zij het in de beste van 't land, zouden ze
dank zeggen, 's Morgens ontbijten ze met
koud vleesch, voor de lunch wordt lams-,
bout gebraden, bjj 't diner krijgen ze soep,
minstens twee vleezen, daarna pudding en
bier of wijn. Zoo rjjk als de voeding is, is
ook het loon, doch fooien worden niet ont
vangen, tenzjj van logeergasten.
Gelgk in iederen Engelschman, is ook
in elk dienend wezen, 't zjj man of vrouw,
't persoonljjk bewustzjjn zeer levendig. Een
individue dezer klasse zal geen beleediging
verdragen, doch daarbij tevens nooit ver
geten dat het in afhankeljjke positie dient.
Het is opgevoed met het oog op die afhan-
keljjkheid, het wil niet anders zgn of schjjnen
dan het wezenljjk is. Aan die positie wijdt
het dan ook alle krachten.
Datzelfde geldt voor eiken Engelschman,
in het volk zoowel als in het staatsleven
en daarin zit de groote kracht van dit
njjvere volk.
Buitenland.
heid, een verborgen deugd, die zjjn zedeljjke
persoonlijkheid adelt? Ik weet het niet;
maar het schjjnt me, dat men in schilders
werkplaatsen, menigvuldiger dan elders, die
ernstige en rechtgestemde geesten, die een
voudige, rechtgeaarde en trotsche harten
vindt, welke de bekoorlijkste typen van het
menschelijk geslacht vormen. Zonder deze
opmerking meer dan ik mag algemeen te
maken, geloof ik niet, dat er ter wereld
edeler zielen bestaan, dan die van eenige
kunstenaars onder mjjn kennissen.
Jacques Fabrice was van nederige af komst.
Zgn vader, een klerkje op een secretarie te
Parijs, was jong gestorven, na echter lang
genoeg geleefd te hebben om met alle geweld
de vroegtjjdig zich openbarende roeping van
zgn zoon voor de beeldende kunsten tegen
te werken. Zgn moeder werkte thuis voor
een bloemenwinkel. Met fijner gevoel be
gaafd, verblijdde zij zich in den smaak van
haar kind. Toen zg met hem alleen bleef,
was zg spoedig op de hoogte van de ver
schillende wegen, welke Parjjs den armen
aanbiedt om kunst-onderwjjs te ontvangen,
en stelde haar zoon in staat er gebruik van
te maken. Op zjjn vjjftiende jaar begon
Jacques voor zgn deel bjj te dragen in de
kosten voor 't huishouden, door, tHsschen
zjjn lessen in, uithangborden te schilderen.
Men zegt dat, terwjjl hjj bezig was den
voorgevel van een optrekje te Meudon te
versieren, een der toenmalige meesterschil
ders een levendige belangstelling voor hem
opvatte; niet alleen ontving hjj hem in zgn
atelier, waar hg hem met voorliefde naging,
Een drama der discipline wordt uit
Rjjssel gemeld. Tegen half 10 's avonds
stond aan het kruitmagazjjn der Noble Tour
nabjj de poort van Doornik te Rjjssel op post
de soldaat Jules Maillard, van het 16e batal
jon jagers te voet. Hg stond vóór het bol
werk no. 63, dat de eigenljjke bewaarplaats
is van het kruit, binnen een omheining van
nagenoeg 1 meter 80, welke dient om het
machtige militaire werk te isoleeren en te
beschermen. Dag en nacht wordt het door
1 korporaal en 4 minderen bewaakt. Eens
klaps, in de stil' e van den nacht, ontdekt
de man der wacht, dat een schaduw den hoek
van het bolwerk omsluipt, langs de wallen
zich voortbeweegt en regelrecht op hem aan
komt. Er was niet meer aan te twijfelen:
een man was over de omheining geklommen
en had zich aldus toegang verschaft tot het
binnengedeelte. Met welke bedoelingen
Men weet het nietmaar de soldaat kende
alleen zgn consignehjj riep dus den on
bekende voor de eerste maal toe: >Halt!«
De ander liet zich daaraan echter niet ge
legen liggen en liep gewoon door. De
schildwacht bemerkte weldra dat hjj zich
bevond tegenover een man van nagenoeg
dertig jaar. Hjj schreeuwde nu voor de
tweede maal: »halt.« Intusschen liep de
indringer door. Voor de derde maal riep
maar twee jaar later nam hjj hem mee op
reis door Italië. De moeder van Fabrice
had het genoegen getuige te zjjn van de
eerste welgeslaagde pogiDgen van haar zoon,
die ten deele aan haar zgn talent te danken
had, en die zeker geheel aan haar ver
schuldigd was, die bgzondere hoedanigheden,
waardoor zoo vaak zjj gekenmerkt worden,
die door een weduwe-moeder worden opge
voed, die mengeling van zachtheid en kracht,
welke op een treffende wijze herinnert aan
hun dubbele rol, van beschermer en be
schermde.
Na zjjn schoone expositie in 't Salon van
1875 verkreeg Fabrice ook onder 't publiek
vermaardheid. Tot toen was hjj slechts
bekend geweest in een beperkten kring van
makkers, kenners en kooplieden. Zgn lang
zame wjjze van werken, zgn, tot in het ge
ringste, nauwgezetheid, zgn verfijnde smaak,
zjjn afkeer van het »half en half geslaagde,*
kortom zgn artistique gemoedeljjkheid, had
den het in 't licht treden van zjjn talent
lang vertraagd.
Bovendien had hij bij 't begin van zijn
loopbaan tegen bijna overstelpend verdriet
te kampen. Op twee-en-twintigjarigen leef-
tjjd was hij gehuwd, zonder er veel bjj na
te denken, met de zuster van een zjjner
kunstmakkers, 't Was een zeer lief meisje,
I dat er uitzag als een Greuze, en, even als
de moeder van Fabrice, bloemenmaakster
was. Hg zag haar vljjtig aan 't venster
zitten werken en ze scheen hem het toon
beeld van geluk en huiseljjke deugd. Hjj
maakte zich er een romantisch genot van,
de soldaat»halt of ik geef vuur.* De schild
wacht nam een patroon, laadde zgn geweei
en toen de man nog altjjd doorliep, gaf hj
vuur. De kogel was maar al te goed raai
en ging hem door de nieren. De ongeluk
kige viel voorover, de dood trad bjjna on
middellijk in. Op het leven kwam onmid-
deljjk de bezetting naar buiten.
De inmiddels te hulp geroepen genees
heer kon slechts den dood constateeren, hel
lijk van den ongelukkige werd naar de be
graafplaats overgebracht, waar de ljjk-
schouwing plaats had. Uit het onderzoek
bleek, dat de soldaat niets had gedaan wat
buiten zgn instructies viel; hjj had vol
doende gewaarschuwd en de verslagene had
die waarschuwingen kunnen hooren, daar
hij zich op geen tien meter afstand van
den schildwacht bevond. De verslagene
bleek te zgn Barthelomeus Van der Cruyse,
31 jaar, schoenmaker van beroep, geboren
te Saint-Gilles nabjj Brussel. Hjj had zich
schuldig gemaakt aan overmatig gebruik
van sterkendrank.
De >Indépendance Beige* heeft Zondag
en Maandagochtend door hare correspon
denten en bjjgestaan door talrjjke vrienden
een onderzoek doen instellen naar het ge
bruik dat gemaakt wordt van de nieuw-inge-
voerde Zondagpostzegels, zoowel in Brussel als
in de provinciën van België. Uit het onder
zoek big kt, dat het doel dat men zich met
de invoering van het Zondagpostzegel voor
stelde, totaal mislukt is. Het aantal brieven
van het zegel voorzien was zoowel in de
clericale als liberale stroken van het land
uiterst gering. Daarentegen werd hier en
daar de bestelling der brieven vertraagd,
doordat men eerst de brieven in twee soorten
moest splitsen.
Het schjjnt, dat de beruchte Cornelius
Herz thans, dank de zorgen van dr. Fraze
bjjna geheel genezen is van zgn suikertering.
Zelfs zouden de dokter en zjjn patient dikke
vrienden zgn geworden, terwjjl hun vrouwen
elkander druk bezoeken en te zamen wan
delen. De sympathieke Herz heeft dan ook
eenige millioentjes, en al zgn die geklopt
uit den zak van kleine burgers, dat doet
er, volgens velen, niet toehebben is hebben
en krjjgen is de kunst!
Om de veertien dagen schjjnt de detective
Bartles eens te komen zien, of Herz er nog is.
Op verzoek van de Fransche regeering
heeft Lord Roseberry bevolen, dat eerstdaags
een nieuw onderzoek naar den gezondstoe-
stand van den zieke zal plaats hebben.
zgn arm buurmeisje aan zgn wassend geluk
te verbinden. Hjj trouwde haar dus. Al wat
een fijn verstand, al wat een fijnbesnaarde
ziel ljjden kan bjj de gestadige aanraking
van het oppervlakkige en grofzielige, leed
hjj bjj dit lieve schepseltje. Niet in staat de
hooge eerzucht van den kunstenaar te be
grjjpen, verweet zjj hem onophoudeljjk, met
de stem van een vischvrouw, dat hjj zoo
langzaam en consciencieus werkte, en dreef
hem tot het leveren van haastig gefabriekte
koopwaar. Als hjj afwezig was, bracht ze
zelfs onbeschaamde kooplui in zijn atelier
en verkocht hun onafgewerkte schildergen,
tot groote wanhoop van den kunstenaar.
Haar eenige verdienste was, dat ze na zes
of zeven jaar stierf en een dochter naliet,
die gelukkig niets op haar moeder geleek.
De jonge markies De Pierrepont, wiens
lief heb berjjen zich evenzeer uitstrekten tot
sport als tot kunst, en die beide goed kon
beoordeelen, was een der eersten, die de
groote toekomst van Jacques Fabrice be
vroedde. Bjj de belegering van Parijs hadden
ze elkaar leeren kennen; ze hadden tot
dezelfde compagnie behoord; ze waren na
den slag bij Chatillon ambulance-makkers
geweest. En zoo was 't, dat Pierrepont later
in 't atelier van Fabrice kwam, en van dat
oogenblik af werd hij in zgn kringen de
voorspraak van een nog onbekend talent.
Ook was er tusschen hen een innige vriend
schap ontstaan, die zoo vertrouweljjk was
als dat zjjn kan tusschen twee, van nature
trotsche en terughoudende mannen.
Wordt vervolgdJ
