van Heusden en Altena, de Langstraat en de Itomnielervvaard.
Antwoorden.
FEUILLETON.
Kunstenaars-Eer-
#ft;
«ïaSfiL,
Uitgever: E. J. VEERMAN, ïïeusden.
1221
ZATERDAG 22 JULI.
1893.
r
fa
%?ki&iè
Ü9P
j v:V; >-U
voor
Dit blad verschjjnt, WOENSDAG en ZATERDAG.
AbonnemeniAprjja: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters Daar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
Op school leerden we dat de menschen
in vjjf rassen verdeeld worden. Anderen
verdeelen ze in goede en kwade, in heidenen
en christenen, in Russen, Engelschen,
Italianen enz., enz., i: conservatieven, libe
ralen, radicalen enz. Een kellner valt hier
in en verzekert dat voor hem slechts twee
klassen bestaanzulke, die een fooi geren
en zulke, die dit vergeten. Zoo zjjo er nog
tal van verdeelingen te maken. Wij willen
ze in dit artikel verdeelen in zulke, die
antwoord geven op een brief en zulke, die
dit nalaten.
Men zou zeggen, dat, geljjk iedere monde
linge vraag een antwoord waard is, dit ook
't geval moet zijn met iedere schriftelijke.
Wanneer ons iemand, dien wjj naar den
weg vragen, of dien wij om vuur aanspreken,
zonder antwoord voorbjj gaat, wij
houden hem voor een doove of voor een
lompert, dien men 't best doet uit den weg te
gaan. Wilden wjj echter denzelfden maat
staf gebruiken bij de beoordeeling van
diegenen, die een aan hem gevichten brief
glimlachend op zij leggen, dan zou wel
een groot deel der menschheid onder de
hardhoorenden of lompers gerangschikt
moeten worden en dat gaat toch niet aan
In handelszaken geldt in 't algemeen de
regel, dat iedere brief een antwoord behoeft.
Volgt er geen, dan heeft ook dit een be
paalde beteekenis: 't wil eenvoudig »neen«
zeggen. Zeer beleefde firma's schrijven nog
uitdrukkelijk: >we zjjn niet in de occasie
op uw offeite te reflecteerenc, of »wij zijn
in dat artikel nog voor maanden voorzien
of wij moeten u tot onzen spijt meedeelen
dat j&ns niet mogeljjk is nog deze maand
te b iJlenc. Deze manier om in elk geval
eenijtJ^ antwoord te zenden, verdient aan-
oev ook in het particuliere leven.
H «*ieale land in dat opzicht is Engeland.
Daar ,>wordt het als een teeken van onbe
schaafdheid aangezien, niet te antwoorden
en een mensch, die dit doet, wordt niet als
gentleman geteld. De Engelschman ant
woordt op alles, zelf op bedelbrieven. *Dear
Sir< begint hij hoffelijk en laat op dit
waarde heer* dan volgen waarom hij tot
zjjn leedwezen geen gevolg kan geven aan
't gevraagde.
Nu kan men hiertegen wel aanvoeren
dat het op de manier, waarop een verzoek
wordt afgeslagen, niet aankomt, maar in
derdaad is dit wel het geval. Men toont er
althans door dat men den vrager een ant
woord waard acht. Legt men den brief vol
ergernis op zjjde, om hem eerst na weken
of in 't geheel niet te beantwoorden, dan
zweeft de vrager langen tjjd tusschen hoop
en vrees en verzuimt gedurende dien tjjd
misschien de gelegenheid zich op een andere
wjjze te helpen.
Zeer dikwijls komt het verzuim op reke
ning van gebrek aan oefening. Schrjjven is
voor veel lieden een straf en een brief,
waarop antwoord gevraagd wordt ligt den
DOOR B. (14
ontvanger weken lang als een steen op het
hart, eer hij besluit papier, pen, couvert en
inkt te koopen. De zulken maken nog liever
een kostbare reis om mondeling af te doen,
wat ze met een postzegel van vgf cent
kunnen aan kant maken. Ook hierin is
Engeland ons vooruit. In ons land zijn tal
van lieden, die op school behoorlijk schrijven
en lezen geleerd maar dit door gebrek aan
oefening op lateren leeftijd verleerd hebben,
terwijl tegenover hen in Engeland een aan
tal staan, die nooit de school bezocht hebben,
leden. Hjj weert zich als een held. Niet
zoo spoedig laat hij het hoofd hangen. Zulk
een man als hij, die van ondervinding weet
te spreken, moet men juist hebben, een
practicus, die 't leven kent, geen onervaren
theoreticus.
Er gaat een week voorbij. De tweede,
de derde volgt. Hij verwondert zich. Zijn
brief zal toch wel terechtgekomen zijn?
Hij had hem moeten aanteekenen 1 Hij
wordt onrustig. Na vier weken schrijft hij
nogmaals. Weder een week geen ant-
maar door den drang der behoefte of louter j woord. Hij schrijft voor de derde maal.
lust de zwarte kunst van lezen en schrijven Hij troost de zijnen van dag tot dag, er
zich op gevorderden leeftijd hebben eigen moet immers antwoord komen, men moet
gemaakt. j hem toch zjjn getuigschriften terugzenden
Zag men vroeger op tegen de kosten,Men kan het hem aanhooren dat hg zelf
deze kunnen thans geen reden van uitstel J niet meer aan een goeden uitslag gelooft,
wezen, terwijl ook de oude verontschuldiging Zijn huisheer dringt, zijn kinderen jam-
zeker verloren gegaan* niet meer dient. Bjj meren, zjjn vrouw kwijnt! Maar morgen
de buitengewone stiptheid in alle postin-is 't kwartaal om dan komt misschien zgn
richtingen in beschaafde landen gaan geen aanstellingAls 't dan maar niet te laat is
brieven meer verloren of 't moeten die zijn Eén enkele briefkaart op tijd verzonden,
welke in den zak des afzenders big ven
steken of welke in 't geheel niet geschreven
zgn
drie woorden van verontschuldiging, troost
en bemoediging en een gelukkig familie
leven ware gered. Toen eindelijk de oude
Het is dus hoofdzakelijk traagheid of schoolkameraad de stukken terug zond
zooals men dikwijls ook hoort overstelpingzonder eenig woord van verontschuldiging,
van bezigheden. In 't laatste geval zal 't zat de ongelukkige in't krankzinnigenhuis!
laten liggen en uitstellen trouwens weinig
bijdragen het werk te verlichten.
Men denke zich eens in den toestand
van zulk een wachtende! Het ging hem
vroeger buitengewoon voorspoedig. Wat hjj
ter hand nam, gelukte. Zjjn zaak bloeide.
Hij kon zich de weelde veroorloven een
lief, onvermogend meisje te trouwen. Een
aantal bloeiende kinderen volmaakten zgn
geluk. Plotseling wendt zich het blad om,
zonder zjjn schuld. Een nieuwe uitvinding
doet den prjjs zijner waren dalen en hjj
ljjdt een groot verlies. Tegeljjk ontrooft een
concurrent hem tal van klanten. Slag volgt
op slagin huis bovendien zorg en ziekte.
Na enkele jaren van hooploozen strjjd volgt
het einde. Thans is hjj reeds twee jaren
zonder werkkring, zonder uitzicht op ver
dienste. Wat hg aanpakt, mislukt. Hjj moet
het opgeven, zelfstandig op te treden en
zoekt een betrekking. Waar maar eene ge
annonceerd wordt, meldt hij zich aan
en honderdmaal bekomt hij geen antwoord.
Hij staat 's avonds aan 't bureel van 't
advertentieblad om de nog natte courant
snel door te vliegen. Hjj is niet meer kies
keurig en zal nemen, wat maar voor de
hand komt. De weinige centen, door ver
koop der laatste onontbeerljjke stukken
huisraad ontvangen, hoe noodig ze ook zgn
voor brood, besteedt hjj aan brieven onder
allerlei letters. Te vergeefs, van niemand
antwoord
Daar schiet een straal van hoop door den
nevel! Een fabriek, geljjk de zjjne was,
zoekt een onderdirecteur! De directeur is
Ons heele leven is in zekeren zin een
vraag en antwoordenspel en al vraagt, naar
een oud spreekwoord, een gek soms meer
den tien wjjzen kunnen beantwoorden, zoo
is toch niemand te verontschuldigen, die
een ander al is het maar een uur, zonder
noodzaak op antwoord laat wachten
Buitenland.
Maandag is in de gevangenis »de la Santé*
te Parjjs het huweljjk voltrokken van Fer-
nand Bricou met Marie Delange.
Men zal zich herinneren dat de anarchist
Bricou beschuldigd werd van medeplichtig
heid aan den aanslag op het restaurant Very,
in hechtenis werd genomen, maar weldra
weer op vrjje voeten werd gesteld.
Te Rouaan trachtte hjj daarna zelfmoord i
te plegen en hier liet hjj zich uit op een j
wjjze, die aanleiding gaf tot een verhoor
voor den rechter van instructie Atthalin,
waarbjj hjj de medeplichtigheid van Francis,
Meunier en zich zelf erkende.
Francis werd vrijgesproken, Meunier was
niet te vinden en Bricou zelf boette zjjn
onvoorzichtige bekentenis met twintig jaren
dwangarbeid. Voordat hjj echter naar Nieuw-
Caledonië werd vervoerd, wilde hjj, door
huweljjk met Marie Delange, zjjn dochtertje
van 8 maanden wettigen. Hjj kreeg machti
ging voor dit huweljjk en de voltrekking
er van werd op Maandag 17 Juli bepaald.
De plechtigheid had plaats in het bureau
van den directeur der gevangenis.
fungeerde de heer Demay, adjunct van den
maire van het veertiende arrondissement.
Als getuigen trad een viertal beambten der
gevangenis op. Te half tien was het ge-
heele gezelschap op den bruigom na vol
tallig; in een hoek van het vertrek bevond
zich de heer Tédée, inspecteur der recherche.
Toen de heer Demay gereed was, werd
Bricou uit zijn cel gehaald. Hjj is door het
verbljjf in de gevangenis weinig veranderd,
hjj is nog altijd dezelfde kleine man met
de fijne trekken, het levendige oog, de roode
wangen, alleen leek hjj wat jonger, daar
de schaar van den onverbiddelijken gevange
niskapper hem van haar en baard had
beroofd.
Toen Bricou binnenkwam, omhelsde hg
zijn vrouw, die hij na een zoo lange schei
ding voor het eerst weer kon naderen.
Daarna begon de plechtigheid, welke slechts
zeer kort duurde.
Onder diepe stilte nam vervolgens de heer
Tédée het woord. Bricou, zeide hjj, gjj zjjt
zeer schuldig geweest., maar niemand twjjfelt
aan uw berouw.
Gedraag u verder op voorbeeldige wjjze;
vermjjdt slecht gezelschap en vergeet onder
uw arbeid de theorieën, die uw verderf zjjn
geweest; de regeering zal u niet uit het
oog verliezen.
Indien gjj het verdient zal over drie jaren
uw vrouw zich bij u kunnen voegen. De
inspecteur overhandigde Bricou daarop eenig
geld en wenschte hem en zjjn vrouw en
kind moed, geduld en geluk toe.
Dank u, antwoordde Bricou eenvoudig,
ik beloof u geen aanleiding tot eenige klacht
te geven.
Bricou zeide dit zonder zichtbare ont
roering, terwjjl zjjn vrouw en schoonmoeder
snikten en de overige aanwezigen zeer ge
roerd schenen. De jonggehuwden werden
nu met hun ouders een uur alleen gelaten
en met toestemming van den directeur der
gevan genis had zelfs een een voudig bruilofts
maal plaats. Te elf uur werd Bricou weer
naar zjjn cel geleid, terwjjl zgn vrouw met
haar kind en haar ouder# naar Levallois-
Perret terugkeerden.
daardoor het volkenrecht geschonden. In
dien geen voldoening werd gegeven, zou de
Kamer kunnen rekenen op de vastberaden
heid en de energie der regeering.
Met algemeene stemmen werd daarop
eene motie aangenomen, waarin de Kamer
haar vertrouwen uitsprak in de vastberaden
heid der regeering.
De regeering heeft aan het Siameesche
gouvernement een ultimatum gezonden,
waarin het volgende geëischt wordt:
Afstand aan Frankrjjk van den linker
oever van den Mekong, van het punt waar
deze China verlaat, tot Kratieh, dat aan
Frankrjjk behoort en tegenwoordig het
grenspunt tusschen Kambodja en Siam
vormt.
Afstand aan Frankrjjk van de provin
ciën Battambang en Ang-Kor, ten onrechte
aan Kambodja ontnomen door het hof van
Bankok, in 1864 krachtens een geheim
tractaat.
»Een nader te bepalen schadeloosstelling
voor de slachtoffers van Khong.
vOnmiddelljjke benoeming van eene com
missie tot bepaling der grenzen.*
De >Figaro« acht het zeer waarschjjnljjk
dat de koning van Siam zal toegeven. Ge
schiedde dit echter niet, dan zou Frankrjjk
moeten overgaan tot het blokkeeren der
Siameesche kust. Ongetwjjfeld zouden dan
de Fransehe kannonneerbooten, die voor
Bangkok liggen, in eene moeieljjke positie
komen, maar men mag er op rekenen, dat
de Siameezen, voor ernstiger gevolgen vree-
zend, de Fransehe schepen op den Menam
zullen eerbiedigen.
De Fransehe zaakgelastigde te Bangkok
heeft bevel ontvangen, aan het Siameesche
hof de eischen, door de Fransehe regeering
vastgesteld, over te brengen, en 48 uren toe
te staan om het antwoord daarop te doen
kennen. Het bedrag der geëischte schade
loosstelling beloopt 3 millioenbehalve
kleinere schadeloosstellingen aan bjjzondere
personen. Indien Siam niet in Frankrjjk's
voorstellen treedt, zullen de kusten geblok
keerd worden. Neemt Siam daarentegen in
beginsel genoegen met Frankrjjks eischen,
dan zal een bewjjs van Siam's goeden wil
worden verlangd, daarin bestaande, dat een
fort op de reede, waarbjj Frankrjjk belang
De bruid, een kleine blondine van 25
een schoolvriend van hem. Hjj schrjjft een jaren, verscheen in een zwart japonnetje,
brief op een vel extra papier, met flinke j met haar dochtertje, dat in het wit was ge
letters in goeden stijl. Hjj doet er getuig-j kleed, op den armzjj werd vergezeld door
schriften bjj voor den vorm, men kent haar ouders.
Mevrouw d'Aymaret ging eensklaps rechtop
zitten.
»Maar, mijn waarde heer, dat is ernstig
zeer ernstigDat kan een groote hinderpaal
worden
't. Kan een groote last maar geen hinder
paal worden Gjj begrjjpt, dat ik zoo'n
stap niet doe zonder vast besloten te zgn
vol te houden, wat er ook gebeure.*
»Mjjn beste,* zei de jonge vrouw, »ge
hebt. begrepen, dat uw huweljjk met Beatrice
mjjn innige wensch was maar ik houd
te veel van u, 0111 u niet te vragen of ge
al de mogelijke gevolgen van uw besluit
wel overwogen hebt?*
Lieve mevrouw, ik heb alles overwogen;
vt is vast, dat mjjn tante, die, zooals u weet,
andere plannen met rnjj heeft, eerst vreesljjk
boos zal zgn. Maar ik geloof, dat ze wel
wat van me houdt en ik ben zeker, dat ze
zeer gehecht is aan onzen naam, waarvan
ik de eenige vertegenwoordiger beD. Ik
wanhoop daarom niet haar, door verstandig
overleg, over te halen, injjn huweljjk met
mejuffrouw De Sardonne goed te keuren.
Maar ik ontveins me niet, dat ik ernstig
gevaar loop haar gunst voor thans en mis-
hem toch immers en ook zgn eervol ver-
schien voor de toekomst te verliezen
Ik zou liegen, als ik zei, dat het me niet
veel zal kosten afstand te doen van de hoop
op rjjkdom; maar 't zou me nog meer
kosten afstand te doen van de hoop op het
geluk, dat ik me beloof van mijn vereeni-
ging met uw vriendin Al wat ik vraag,
is, dat ze in dit opzicht mjjn meening deelt
en dat ze, als ze mjjn hand aanneemt, weet,
dat een groot fortuin ons kan ontgaan
Kan ik geheel op u rekenen om haar dit
goed begrijpeljjk te maken?*
»Dat kunt ge.«
»Ge weet, hoeveel ik persoonlijk bezit; 't
is niet heel veeldat moet ze goed weten.*
»Ik denk, dat Béatrice zich veel minder
met al die zaken zal bezig houden dan gjj
Zjj is 't natuurlijk ruim gewoon en heeft de
behoefte van een voorname dame maar
't zgn juist de voorname dames, die als 't
noo iig is, het best zich kunnen vergenoegen
met een middelmatig en eenvoudig leven.
Maar laat me eens even nadenken
Ze steunde haar elleboog op den arm van
haar stoel en legde haar lief kopje op de
uitgespreide vingers; na een oogenblik vroeg
ze Pierrepont, of hjj er erg op tegen zou
zjjn eenige bezigheid te verrichten; niet al
te druk, maar toch genoeg om zgn middelen
wat te vermeerderen. Zjj had bloedverwanten
en vrienden onder de voorname geldmannen,
en ze meende hem te mogen verzekeren, dat
er wel een van die betrekkingen te vinden
was, die meer vertrouwbaarheid dan wel
bijzondere vakkennis zou vergen. Ze zei
hem dat alles licht blozend. Eveneens licht
Als ambtenaar van den burgerlijken stand
Dinsdag heeft de heer Oamille Dreyfus
in de Fransehe Kamer de aangekondigde
interpellatie gehouden over het conflict met heeft, door de Fransehe troepen wor It bezet
Siam. De Min. van Buitenl. Zaken, Develle, Het voornaamste geschilpunt is de provincie
deelde mede, dat hij, 11a de verklaringen, Lonang Prebang, op den linkeroever der
welke in het Engelsche Parlement waren i Mekong, waarop Siam Frankrjjk's recht
afgelegd, aan den Franschen zaakgelastigdemoet erkennen.
te Londen een nota zond, in welke hjj zjjne j Cornelig Herz ZQU Zaterda vol de
Figaro,* naar Londen zgn vervoerd om
voor den Engelschen rechter te verschijnen
zake de uitleveringsquaestie, maar zjjn
de aanwezigheid van Engelschen aan het
hof van Siam. In deze nota werd beves
tigd, dat de regeering het voornemen had
de Fransehe troepen te versterken en vol
doening te vragen desnoods met de wapenen.
De Minister had vervolgens naar Siam twee
oorlogsschepen gezonden, die met succes de
versperring van den Mekong hadden ver
broken toejuichingenDen dag daarna,
in
toestand verergerde
vervoer onmogeljjk.
weder en maakte het
De »Reichsanzeiger« (het Duitsche Staats
blad j bevat eene Keizerlijke kabinetsorder
aan den Rjjkskanselier, waarin de Keizer
zjjne vreugde en voldoening betuigt over
vervolgde de Minister, hadden de Siameezen de aanneming van het leger-ontwerp, welks
een Fransch vaartuig leeggeplunderd, en totstandkoming hjj, nevens den vaderlands
blozend bedankte hij haar voor haar vrienden
trouw en toonde zich bereid haar goede
diensten aan te nemen.
I »En wanneer wilt ge«, zei ze toen, »dat
ik met Béatrice zal spreken?*
»Zoo spoedig mogeljjk, lieve mevrouw
tot zoolang zal ik in grooten angst zgn.
Ge ziet, dat ik met deze kaart alles op 't
spel zet't is waarljjk voor mij een
1 plechtig oogenblik en niettegenstaande
uwe vriendelijke woorden heb ik geen groot
vertrouwen ik ben bevreesd
»Heel goed, zei de burggravin lachend.
»Zjjt ge heden bjj Mevrouw d'Aymaret ze kon het niet doen zonder haar woord te
geweest?* vroeg ze. breken en hem bovendien te dwingen een
»Ja, we hebben samen een zeer lang en familietwist te wagen, waarin hjj zeker zou
gewichtig gesprek gehad.* i ondergaan.
»Zoo, zei ze, waarover?* j In haar diepe droefheid scheen haar ge-
»Over u.« j woon gebed haar niet voldoende om kracht
Ze antwoordde niets, en verwjjderde zich te vragen bij Hem, die van alle kracht de
langzaam. Ze kon bijna niet bljjven staan, oorsprong is. Bjj 't aanbreken van den dag
Eensklaps had ze een voorgevoel van de
waarheid, 't Scheen haar, dat ze plotseling
door een bliksemstraal getroffen werd, die
haar ter aarde zou werpen.
verliet ze het kasteel en ging door de ochtend-
douw naar de naburige kerk van het kerspel,
wier klokketoren zich verheft aan den zoom
van 't woud. Op dezen tijd was de kerk
le lig. Zjj knielde op de steenen, met het
De moeilijkste taak, die Béatrice bjj de
Ik zal haar voor morgen om een onder- barones had te vervullen, was haar 's avonds voorhoofd op de ballustrade van het altaar,
biddend en weenend, met de wanhoop van
i hond verzoeken.* j voor te lezen; dit werd soms tot in den
I Ze ging naar haar bureau en schreef dit nacht gerekt om haar te doen inslapen.
korte briefje.
Lieveling, ik wenschte je een oogenblik
een martelaar, die zich gereed maakt voor
de offerande.
Toen zij terugkeerde langs den oever der
Daarna ging zij zelf slapen, zoo ze kon.
Dien nacht kon ze 'tniet. Lange uren braeht
alleen te sprekenik heb in last je iets te ze door met het briefje van Mevr. d'Aymaret rivier, knielde ze neer aan de steile helling,
vragen. Morgen ochtend, te tien uur, zal te herlezen en te overdenken, met zich hoe doopte haar zakdoek in 't water en bedde
ik aan je deur kloppen. Veel liefs. Elise. langer hoe meer te overtuigen, dat ze bloot lang haar oogen, om de sporen barer tranen
te verbergen.
Twee uur later kwam mevrouw d'Aymaret
in haar kamer met een stralend oog. Ze
kusten elkaar, zooals ze gewoon waren. Toen
voorkwam Béatrice haar.
>'t Is vreemd,* zei ze; »toen ik gisteren
avond uw briefje ontving, wilde ik u juist
schrjjven en u verzoeken van morgen bjj
me te komen. Ik heb u een dienst te vragen.*
>Een dienst?* herhaalde mevr. d'Aymaret,
terwjjl ze naast haar ging zitten.
Ze gaf Pierrepont het briefje en sprak zou staan aan de versehrikkeljjkste beproe-
met hem af, dat ze hem morgen ontmoeten ving, waarvan Mevrouw De Montauron haar
zou in een laan van het park op >Les voor eenige dagen den eersten angst had
Genéts* wanneer ze Béatrice had gesproken, doen gevoelen, 't Was dan waar! De man,
Nauweljjks was hg op 't kasteel terug, die al zooveel lange jaren haar eenige ge-
of Pierrepont liet het briefje van Mevrouw dachte was, zou tegen alle hoop in
d'Aymaret aan Béatrice bezorgen. Ze lashaar hand vragen, en zjj wenschte niets
het haastig, en zag er eerst niets buiten- j vuriger dan die in de zjjne te leggenen
gewoons in, niets dat het onderscheidde toch zou ze gedrongen zgn hem te weigeren,
van de briefjes, die ze bjjna dageljjks van zoo ze niet wilde te kort komen in haar
haar ontving. Maar 's avonds, toen Pierre heiligste plichten, niet alleen jegens zich
!haar vroeg of ze het briefje, dat hg voor zelf, maar vooral jegens hem. Was ze niet
haar van Mevrouw d'Aymaret had meege- gewaarschuwd, dat ze hem ruineerde, als ze
bracht, gelezen had, trof haar zgn ver- hem aannam. Hem zeggen, waarom ze hem
legen voorkomen en zjjn verwarden blik. weigerde, hem althans dezen troost geven,
/Wordt vervolgd.f
S§.ster
--^W--r-
r^0-t0-
i£3ËÊ!ï;~
-
mm¥
JSaar den iOn druk van Octave Feuillet.
