fel
Hel Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Herfstgedachten.
FEUILLETON.
Kunstenaars-Eer.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
M 1246.
WOENSDAG 18 OCTOBER.
1803.
TOOK
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 eent.
Advertentiën ran 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
Wat leven wij toch verbazend snel, zoo
roepen wjj onwillekeurig uit, nu niet alleen
de almanak maar ook de natuur daar buiten
ons vertelt, dat de zomer voorbij is, en de
herfst is gekomen.
De dagen worden korter, de avonden
kouder. Wind en regen voeren onbeperkte
heerschappij. Een enkele mooie zonnige dag
wordt als toegift beschouwd. Uit alles bljjkt
dat het met den zomer van 1893 gedaan is.
De zomer, op politiek gebied de kom
kommertijd en op zoo velerlei gebied de
tgd van genieten, van vacantie's, van reizen,
van badplaatsen bezoeken, van uit logeeren
ij aan en logeergasten ontvangen, voorbjj,
•alles voorbij nu het herfst is, en de tijd
van inspannen, van werken is weer gekomen,
Een eigenaardige naam, die men aan dat
schoone tij van het jaar geeft, komkommer
jPijd. Een wanhopige tijd voor den journa
list: politiek nieuws is er niet. 's Lands
vertegenwoordigers rusten en genieten. Hoog
en laag geleerden hebben vacantie, hoe dan
aan den hongerigen maag der lezers voldaan
Gelukkig dat Nederland's vertegen woordi
ers ondanks de tropische hitte van Juli en
Augs. zich de lusten van den zomer ont
hielden om een nieuwe kieswet het volk te
verschaffen.
Aan de welsprekendheid van de patres
consceptie lag het niet, of mogeljjk juist
^-«daaraan, dat de wet niet klaar kwam. Doch
dat was uitzondering, voor eens en dan,
wie weet, wellicht nooit weer? Maar nu,
het is herfst. De tgd van rusten is voorbij.
Je komkommertgd is over. Yertegenwoor-
-tigers der kroon en vertegenwoordigers van
iet volk zjjn weer bjjeen.
H.M. de Koningin-Regentes opende de
(amërs en noodigde hun Hoog Edelmogen-
ien tot werken uit. Daar is veel te doen.
Je kieswet, onder zomerwarmte in alge-
neene beraadslagingen uitgebroed, smoorde
n het bad van amendementen. Het volk
ran Nederland wacht er op. Belasting-her-
ïiemng, zoo krachtig door den genialen mi
nister van financiën ter hand genomen,
^iroet worden voltooid. Defensie, en wat
net al dat daar moet worden bearbeid,
/e zomer is voorbjj. 't Is Herfst. II. Edel-
oi ogen den, de tgd van werken is daar. Uw
werken zg een zegen voor het vaderland.
Zomer, tgd van genietengewis, dat
>rkennen gaarne allen die geroepen zgn
ot onderwijzer bjj .hooger, middelbaar en
door B. (39
lager onderwjjs. Maar nu, 't is herfst. De
j lagere scholen hebben hare deuren weder
ontsloten. De middelbare hebben na nauw
keurig onderzoek bepaald wie tot dies heilige
halle zullen worden toegelaten; de Rector
magnif. maken zich gereed de spespatria
van Nederl. het welkom toe te roepen,
't Is de tjjd van werken. Herfst herinnert
het leerling en onderwjjzer beiden. Na de
rust is het verkwikkend arbeiden. Moge
dat overal zoo zgn.
Zomer, tijd van genieten't Mocht
wat, wordt dan door duizenden geant
woord. Arbeiders, die juist in dezen tgd
dubbelhard moeten werken. Landbouwers,
die, hoe vroeg de zon verrjjst, uit de veeren
moeten, om onder hare brandende stralen
te zwoegen tot dat de dagvorstin in het
W. weer verdwijnt. Dat alles was nog
niets, als dan voor ons de winter maar de
tjjd van genieten was, als het harde werken
van den zomer maar opleverde dat wjj in
winter genoeg hadden. Als, doch het is
nog geen winter, 't is herfst. Ja, juist 't is
nog geen winter, maar dat herinnert ons
ook dat de herfst de bode is van den
naderenden winter, en tot allen iets te
zeggen heeft. Tot hen, voor wien de zomer
Buitenland.
aan de laatsten de vruchten te verschaffen.
Volks-bibliotheeken zullen weder geopend j 0e „Mrjjder Terront te Parjje, die juist
worden en daar sjja rooreel j ,H.ar per rywiel ran St. Peterebnrg terug-
werken die moeten vervangen, zooveel
ledige plaatsen, die nog moeten aangevuld.
De winter-uithaal moet plaats hebben zegt
moeder de vrouw. Passé ieder, die bet kan,
het eens toe op zgn boekenschat. Zoo menig
werk, dat U en de Uwen genot verschafte,
kan nog oneindig meer nut doen, geef het
daarom aan de bibliotheeken, die voor het
algemeen zgn.
Volks-voordrachten zullen worden ge
houden. Goed is het en nuttig tevens, laat
het ook aangenaam zgn. Dat kan, als zoo
vele aangename indrukken van de gepas-
seerden zomer, door het woord in beeld
worden gebracht, opdat zoo velen kunnen
genieten, wien het door aanschouwing niet
vergund was. Hoe menig oor werd ge
streeld als de liefeljjke toonen van een goed
orchest op een zoelen avond, na een warme
dag, ons in hoogere stemming bracht. Het
volk heeft ook kunstzin en kunstgevoel.
Gevoel vooral wat schoon en liefeljjk is
en wel luidt. Dat het gevoel zich noch zoo
weinig openbaart, zou het niet bovenal
daarvan komen, dat de gelegenheid om dat
gekeerd is, is door kolonel Cody, meer
bekend als Buffalo Bill, uitgedaagd tot een
wedstrjjd. De Amerikaan wil, dat zjj 10
uren zullen rijden, hij te paard en Terront
op zijn rjjwiel, terwjjl beiden zoo vaak als
zjj willen van »rjj middel* mogen ver
wisselen.
Buffalo Bill beweert dan een grooter af
stand te zullen afleggen dan Terront en
wil den prjjs op 10,000 of 20,000 francs
stellen.
Het Russische smaldeel is Vrijdag in de
haven van Toulon aangekomen bjj het
juichen eener ontzagljjke menigte. De kanon
nen bulderden van de Russische en Pransche
schepen en van de forten. De muziekkorpsen
speelden het Russische volkslied. Honderden
booten en jachten omringden de beide vloot-
divisies. Volkomen vrijheid van beweging
was gelaten aan de Russische schepen, die
eene sloep te water brachten.
In den stoet, die de straten der stad door
trok, ging admiraal Avelane blootshoofs ter
zgn huweljjksreis over de Alpen maken.
Boven Ceres geraakte de ballon onklaar en
daalde met groote snelheid om met een ge
weldigen stoot op den grond neer te komen.
Charbonnet was onmiddelljjk dood, zgn
vrouw en de assistent werden zwaar gewond.
De Chineesche Regeering heeft aan de
Amerikaansche verzocht, de wet tegen de
Chineezen in te trekken. Van dit verzoek
is mededeeling gedaan in den Senaat.
Vrjjdagochtend heeft bjj Jackson aan
de Mississipi tusschen twee treinen van
den Michigan Central Railway eene botsing
plaats gehad. Volgens geruchten zouden
er 17 dooden en 59 gekwetsten zgn.
linkerzjjde van admiraal Roquemaure. De
een tijd van dubbel arbeiden, tot hen voor gevoel te openbaren nog maar al te meenig j ova^es waren onbeschrijfelijk. Overal weer-
wien zij een tjjd van genieten was. Daar gegeven wordt. Het kunnen niet, en be- klonken uit de dichtopgepakte menigte dui-
moet door velen in dien tjjd hard worden hoeven ook niet overal artisten te zgn van
gewerkt; harder omdat de verdiensten niet de lsten rang. Dillettanten met lust en
altijd geëvenredigd zgn naar dien arbeid, jjver bezield, kunnen vooral op kleinere
Maar toch als een enkel stuivertje per week plaatsen zeer veel doen.
van dat meerdere eens werd bespaard, danLigt het niet op den weg van rederijkers,
zenden malen de kretenleve Rusland
leve Frankrjjk
Een Duitsche Jack the Ripper. Bjj
Hoch Neukirch, in de Rjjnprovincie, is een
man gevangen genomen, die op het punt
zou dat toch een aardige stuiver zgn als zangvereeniging en harmonie-gezelschappenwas een jong meisje te vermoorden. Men
in den schralen winter zoo veel ontbreekt, om iets, om veel te doen tot verhoogingj vermoedt dat hg ook de moordenaar is van
Doch niet alleen tot. hen, tot allen heeft van het kunstgevoel tot veredeling van het1 een meisje, dat bjj Neus werd gevonden,
die bode iets te zeggen. Wie, die het niet genot des volks? jafschuweljjk verwond in het onderljjf en
weet, dat in den winter het spook derRecht voor allen't zjj meer en meer dat kort daarna stierf.
werkeloosheid weer dreigt met zgn bittere de leus van onze dagen. Recht voor allen
ellende in zoovele gezinnen. Waar men op arbeid, met hoofd en arm, spieren of
wel werken wil, en toch, omdat het er geest en een daaraan geëvenredigd loon.
niet is, niet werken kan. Leven moet men, Recht op rust, voldoende rust na volbrachten
en wat is dat leven in zoovele gezinnen, taak. Recht op ontspanning na gevorderde
waar dat spook in al zgn kracht ver- inspanning. Als allen dat begrepen, gelooft
schgnt. Werkgevers op groote en kleine het, wjj waren al weder een schrede verder
schaal, moet er weer gewacht worden tot tot de oplossing van de sociale nooden der
men voor het onherroepeljjke feit staat samenleving. Die 's zomers kunnen genieten,
Kunnen, moeten niet nu, waar men het arbeiden 's winters, opdat zjj, die 's zomers
deed, zooveel mogeljjk maatregelen genomen moeten arbeiden, 's winters kunnen deelen
worden dat dreigend gevaar zooveel mogeljjk in het genot dat het leven biedt. Hoe wei-
te ontkomen. kom zou de herfst zgn, als zjj als bode van
Waar voor zoo menigeen de zomer de den naderenden winter, dat zoo hier endaar
tgd van genieten is, en voor zoovele anderen
de tgd van dubbele inspanning, zgn daar
de eerste niet verplicht van het genotene
eens met meerdere of mindere kracht in
herinnering bracht.
Was Pierrepont zelf niet een man, die
door zgn bjjzondere rechtschapenheid bjj
ieder bekend stond Hoe zou men die twee
verdenken van een verfoeiljjke dubbelhar
tigheid, een laag verraad, en dat op de
inblazingen van een Calvat, op een ver-
r klikking, die evenveel waard was als een
anonieme briefwant de woorden, welke
Calvat zoo onwaardig in den mond van de
kleine Marcelle had gelegd, Fabrice was
overtuigd dat zg ze nooit had uitgespro
ken Calvat wist zeer goed, dat de vader
zgn dochter nooit over zoo'n zaak zou on
dervragen
Toen Fabrice zich aan die pjjnljjke ge
dachten overgaf, werd het oude tapisserie
gordjjn, dat den ingang van 't atelier af
floot, weggeschoven, en het frisch en vrooljjk
gelaat van Marcelle verscheen.
•Hinder ik u, vadertje?* zei ze.
De vader werd zeer bleek.
»Neen,« zei hg.
•Mag ik binnenkomen?*
Zeker.*
Ze kwam binnen met haar hoepel in de
üan en bood hem haar voorhoofd aan tot
een kus.
•Is u bedroefd?* vroeg het kind.
Waarom zou ik bedroefd zijn?*
»U werkt niet
•Ik rust watJe hebt hard geloopen,* 1
liefje, je bent zoo rood.
•Ik heb bjj mama pianoles gehad.*
Mama is altijd goed voor je?«
•Erg goed.*
»Je houd veel van haar.*
Heel veel, maar van u nog meer!* Nu
ga ik spelen onder de boomen niet
in de zon wees niet bang
Ze ging. Hjj riep haar terug.
»Ik wou je iets zeggen,mjjn kind
kom hierHjj nam haar hoofdje tus
schen zjjn handen en zei haar in de oogen
kijkende»mjju liefje, ik wilde je vragen
iets
Wat, vader?*
•Hij aarzelde eenige oogenblikken, en zei
toen eensklaps met een vreemden lach
•Ik wilde je vragen me nog eens te
kussen Ga nu, kleine ga spelen
gauw
Ze liep weg.
Toen hjj haar niet meer zag, veegde de
kunstenaar, die anders zoo stevig was als
een rots, een traan weg. Vervolgens
stond hjj op, nam zijn palet weer, en ging
voort met schilderen.
Den volgenden dag, 's namiddags, zag
hg met verwondering Calvat weer zjjn atelier
binnentreden.
Hoe durf je weer hier komen?* zei hjj
met dreigenden ernst.*
Mjjn waarde*, antwoordde Calvat op
een onderworpen toon, »de nacht brengt
bezinning; ik kom je mijn verontschul
diging aanbieden. Ik was gisteren niet
dronken, zooals je wel wat ruw tegen
me zei; en ik voeg er bjj dat ik niet
loog ookMaar ik heb verkeerd ge
daan, dat beken ik, je de woorden van een
kind over te brengen, die je diep moesten
grieven, en die misschien, die zeker een
lengen waren. Ik heb er goed over nage
dacht en ik ben overtuigd, dat Marcelle
zich de geschiedenis, die ze me vertelde,
verbeeld heeft. Kinderen, dat weet je, jok
ken graag, en wat ze bedenken, heeft dik
wijl het karakter van ondoorgrondelijke
kwaadwilligheid, dat je in de grap van
Marcelle hebt kunnen opmerken, 't Zou
tot niets dienen haar te ondervragen. In
zoo'n geval houdt een kind zijn leugen
vol of bekend, en men is nog even wijs.
't Best is, dunkt me zand er over te
strooien, haar over matigen jjver te ver
geven, en injj de hand te geven.*
De aangevoerde rechtvaardiging was niet
onwaarschijnlijk. Ze gaf den verontrusten
Fabrice een halve tevredenheid, die hem
ontwapende.
»'t Zjj zoo«, zei hjj, hem de hand
gevende. »Maar ik wil geen woord van
twjjfel aangaande mjjn vrouw meer hooren!
Ik verzoek je ernstig daaraan te denken*.
Maar van den dag dat het vermoeden
in zgn ziel was binnengeslopen, kon Fa
brice, hoeveel macht hg ook over zich had,
niet nalaten zgn vrouw en Pierrepont iets
te toonen van de bezorgdheid, die hem
kwelde. Ze gevoelden, half onbewust, dat
hg op hen lette. Daardoor werden hun
De »Voss. Zeit.« meldt, dat dr. Stuhlmann
in November in opdracht van de Duitsche
Regeering naar Afrika zal gaan om de on-
derzoekingsreis van Emin Pacha voort te
zetten.
Te Hamburg is een bakkersknecht ge
arresteerd, die verdacht wordt in een on
bewoonde kelder een vjjf-jarig meisje, het
kind van een werkman uit St. Pauli, op
gruweljjke wjjze te hebben mishandeld en
daarna, met de voetjes saamgebonden en
het hoofdje omlaag, in een privaat te hebben
gestopt, waaruit na dagen zoekens, het
lijkje werd te voorschjjn gehaald.
De luchtreiziger Charbonnet wilde met
zgn jonge vrouw en een vriend als helper,
i Volgens telegram uit Montevideo hebben
twee bataljons van de nationale garde te
Rio Janeiro de partij van Mello gekozen
er zou meer en meer verzet heerschen
onder de troepen van den President. Het
bombardement is gestaakt wegens gebrek
aan munitie maar spoedig wordt nieuwe
voorraad verwacht. Van de 600 schoten
die op 4 Oct. door de vloot werden gelost
moeten slechts 5 bommen de forten hebben
geraakt.
Nabjj Nigoiti aan den Transcaucasischen
j spoorweg werd een trein, die het geld voor
het garnizoen van Batoum vervoerde, door
een rooverbende overvallen en geplunderd,
na een hevig gevecht met de gendarmes
die het geld bewaakten. Vier roovers en
drie gendarmes werden gedood.
De Times* verneemt uit Simla, dat de
Russen brutaalweg trachtten een recht te
doen gelden op de door Afghaden bezette
gewesten Shignan en Roshan. Kolonel Van-
nowski, een zoon van den minister van
oorlog, wilde dit land doortrekken van de
Murghali naar Bokhara. De Afghanen ver
zetten zich hiertegen, gaven vuur en sloegen
de Russen af, die zich daarna naar Mur-
geshab terugtrokken.
Een 50,000 boerenarbeiders op het eiland
Sicilië hebben het werk gestaakt. Z|j trekken
gewapend langs de wegen en dreigen zich
te zullen verzetten, wanneer de overheid
tot gevangennemingen mocht willen over
gaan.
De Italiaansche regeering heeft naar de
bedreigde punten troepen gezonden.
Tusschen de Matabelen en de troepen der
•Chartered Company* heeft bjj fort Victoria
weer een treffen plaats gehad. Ernstige ver-
bjjeenkomsteu nog zeldzamer, tegeljjkertjjd
dat hun hartstocht, juist door de belem
mering, heviger werd. Ze zagen elkander
nooit buiten de villa jte Bellevue, otudat
Beatrice alle voorstellen van Pierrepont,
welke konden strekken om hun ontmoeting
gemakkelijker te maken, hardnekkig ver
wierp. Zg was schuldig; maar zelfs in
haar val bewaarde zjj een grootheid van
ziel, die alle uitvluchten van een alledaag-
schen minnehandel met afschuw verwierp.
Bjj de zeldzame gelegenheid, die ze hadden,
van elkaar te spreken, kwam natuurljjk
bjj hen op elkander te schrjjven; hier
op wachtte Calvat.
Zooals men begrjjpt had Calvat den spijt
over zjjn aanbrenging overdreven en zich
slechts bjj Fabrice verontschuldigd om bjj
hem in huis te kunnen komen en haar,
wier verderf hjj zocht, beter te kunnen
bespieden. Calvat was een schurk, maar
geen gek, en hjj bezat in hooge mate
het talent van bespieden, dat aan verloo-
pen genieën van zgn soort meestal eigen
is. Reeds voor Marcelle hem de onschul
dige en verschrikkelijke vraag had gedaan,
die hjj zoo haastig aan Fabrice had over
gebracht, had hjj, met de kwaadaardigheid
en scherpziendheid van zjjn haat vermoed,
dat er een geheime band bestond tusschen
de Pierrepont en Beatrice: hjj had nu de
zekerheid gekregenmaar hij begreep dat
hjj zichzelf on mogeljjk zou maken, als hg
trachtte Fabrice te overtuigen zonder een
onweersprekelijk bewjjs bij te brengen.
Door een reeks van natuurljjke gevolg
trekkingen overtuigd, dat de twee gelieven
elkander moesten schrjjven, legde hjj zich
er op toe hun middel van gemeenschap
op te sporen. De herhaalde lange wande
lingen van Beatrice achter in den tuin,
kwamen hem verdacht voor; hjj veronder
stelde, dat de brieven gewisseld konctan
worden over den niet zeer hoogen. muur,
die den tuin afsloot van den weg. Zgn
waakzaamheid leidde echter tot niets. Zou
den ze elkander eenvoudig over de post
schrjjven? Om zich daarvan te vergewissen
nam Calvat de gewoonte tian des morgens
op het uur, dat de besteller de brieven
bracht, dicht bjj het hek der villa te zgn.
Deze man, die hem als een schoonbroeder
van den schilder kende, aarzelde niet hem
de brieven, die voor 't huis busiemd r.-aien,
in handen te geven, en Calvat bestudeerde
de adressen ervan met zorg. Hoewel Fa
brice nooit de brieven van zjjn vrouw
opende, was het niet waarschjjnlgk, dat de
markies aan Beatrice zou schrjjven zonder
eenige voorzorg te nemen. Na verloop van
eenige dagen van spionage vond Calvat
het vreemd, dat er zoo'n groot getal brie
ven op de villa kwamen met het adres:
Aan Mevrouw de burggravin d'Aymoret,
door tusschenkomst van Mevrouw Jacques
Fabrice*. Ze trokken te meer zgn aan
dacht, omdat het schrift verdraaid was.
Hg besloot er een open te makenbe
halve 't adres was hij geheel van Pierre-
pont's hand.
NIEUWIBLA»
1\aar den lOn druk van Octave Feuillei.
/Wordt vervolgd
