el Land van Ileusden en Alteiia, de Langstraat en de Bommelerwaard. IILAD. Allerlei steenen. FEU IELE' De Zwanenzang. Uitgever: L. J. YEERMAH, Heusden. M 1201. ZATERDAG 9 DECEMBER. 1893. ei VOOR I Dit blad verschflnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. b-fchico per post zonder prjjBvei hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën ran 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Yrjjdagmor* gen ingewacht. A, jdoopsteen het beteekenisvolle water ons op 't voorhoofd gesprenkeld. Verbroken zijn voor ons lang reeds de steenen tafelen, waarop eens Mozes de wet gegrift had, maar dieper en vaster dan door de letter der wet is den volken in 't hart geschreven dat majestueuze: »gij zult niet dooden* en »gjj zult niet stelen*. Zij, die Mohammed als Allahs eenigen profeet vereeren, gaan ter bedevaart naar den heiligen steen der Kaaba te Mekka; wij verzamelen ons in de eerwaarde, steenen hallen onzer christen kerken, zonder te vergeten dat de onge- p het gebied der mineralen-kimde treft men zelden leeken aan. In botaniek lief hebberen alle kleine meisjes, wanneer ze in vaders tuin en op vreemde weien bloemen ukken en een weinig zoölogie beoefenen ile knapen terwijl zij vlinders vangen en opprikken. Muur met steenen laten j schapene niet binnen woningen door men- h niet in of 't moet wel een bijzonderschenbauden opgericht, ingesloten is. erige burgerscholier zijn. Zoo ook Wordt een opeubaar gebouw opgericht, n onze eerste voorouders, terwijl zyj i dan legt uien met bijzondere feestelijkheid m jaagden en naar vruchten gr? pen, den grondsteen; vorsten en staatsmannen volkomen onverschilligheid al wat steen rekenen het zich tot een eere daarop ge- vonrbij, tot ze langzamerhand merkten,baaierd te hebben; in behoorlijk gesloten ook deze weinig in 't oog loopende on- j vakken brengt men diep onder den grond de oorkonde van den bouw en de bewijzen a lo< o} iet nare dingen tot menigerlei doei kon- Ibenuttigd worden. Steenen waren de eerste wapens, waarmee de meiisch het gevangen dier doodde steenen ">e eerste werktuigen, waarmee hij hout kloofde en den bodem bewerkte. Steenen richtte hij op als merk. eekenen van bij zondere plekken, steenen vereerde hij als ueilige voorwerpenvan steenen bouwde hij zjju eerste altaar om de goden te offeren; over steenen goot hij de gewijde olie onder rodsdienstige plichtplegingen. Niet zeer lang hielp hjj zich met hutten van boomstam men en twijgen en met tenten van dieren- vellen, spoedig dwong hem 't klimaat en de noodzakelijkheid tot den bouw van woningen uit onbehouwen steen. Hij leerde ze bakken, in landen arm aan steen het weeke leem tot steen bakken en op steenen wegen ging de menschelijke beschaving met reuzenschreden voorwaarts. Welk een ontwikkelingsgang van de rotsholen der eerste menschen tot de pyramiden der Egyptische koningen, van het altaar uit steenen blokken tot de orenspitsen onzer Kathedralen! Heden ten dage is onze samenleving op >teen gegrondvest, in steenen gevat, door steenen gestut, en daarmee opgesierd. In steenen huizen zijn wij geboren, onver- chillig of de trotsehe gevel van het paleis f het nederige dak der arbeiderswoning ich over ons welfde. Op steenen wegen Hebben we ons eerste paar schoenen ver sleten, de een op de oneffen gebaande dorp- traat, de ander op hef gladde trottoir der ceden. Misschien is uit de holte van den GEORGE OH NET. 9) De Markies luisterde naar het gedrnisch ;jner voetstappen op de trap en op het .ektoen hjj ni> ts meer vernam, slaakte 'ijj een diepen zucht. En toen Daisy, in nestige spanning omtrent den uitslag van t vreeseljjk onderhoud, naar hem toe- nelde, breidde hij de armen uit, drukte j aar aan zijn hart en snikte hevig. VI. De komst baars vaders scheen Maud een ieuw leven geschonken te hebben. Heur achten namen weer toe, zij kwam de nbescbrijfeljjke treurigheid, welke aan haar .art knaagde, te boven, en leerde weer jimlachen. Zij was weer in staat, zelve «p te staan en de paar stappen naar het enster te doen. Daar zat zjj dan en bracht, oor den ruilden zonnescbjjn verwarmd, eerljjke uren door en verstrooide zich in et schouwspel van het vrooljjke strand den. Ieder ander had kunnen gelooven, dat e geneesfceeren zich bedrogen en dat laud nog genoegzame levenskracht bezat, ni de ziekte te bestrijden, maar Stenio af zich met een helderzienden blik reken- ïhap aangaande de toestand zjjner vrouw. der tegenwoordige ontwikkeling, opdat de nakomeling zich bij afbraak een duideljjk beeld van onzen tijd kan vormen. Uit steenen brood te maken werd eens door den booze man den goede verweten. Dat is tegenwoordig geen wonder en ook geen misdaad meer. Uit steengroeven halen de menschelijke dwergen onmetelijke schatten aan ruw materiaal, uit diepe mjjnen erts- houdende gesteenten, door hemelhooge bergen boren zij hun verkeerswegen, langs de stjjle rotswanden en effen postweg. Wat heeft minder waarde dan steenen, in ontelbare menigte aan de zeekusten en over 't land verspreid? Wat heeft meer waarde dan steenen, in woestenijen ge zocht, door de menschenhand geslepen, in goud gevat, het hoogst begeeren der vrouw, de kostbaarste tooi der schoonheid Inbraak wordt gepleegd, bloed vergoten, eer en vrjj- heid op 't spel gezet om den vonkelenden roof deelachtig te worden. Wanneer de menschen zwijgen, dreigde eens een profeet, zoo zullen de steenen het uitroepen. Behelst de sage waarheid, dan hebben eens de steenen amen geroepen toen de eerwaardige oude monnik Beda door zijn gids gedwongen werd iD een een zaam, door rotsblokken bezaaid dal een predicatie te houden. Dat is zeker, dat er menscheljjke harten zijn, gevoelloozer dan steen, doof voor beden en vermaningen van vrienden en weldoeners. En welk een taal spreken niet de steenen, door kunstenaarshand tot levende beelden herschapen! Welk een hemelsche rust en welk een aardsche hartstocht in deze marmer- groepen 1 Welk een kracht en majesteit in deze mannen, welk een liefeljjkheid in deze vrouwen, welk een onnavolgbare onschuld in deze kinderengelen. Van Phidias, den ouden Griek tot op onzen tijd altjjd dezelfde genius, die den kouden steen bezielt, als ware bij vleesch van ons vleesch, bezielt tot sprekende steenen. verkondigende de uit muntendheid onzer groote mannen, ter exempel van ons en 't nageslacht. Wat blijft er over van den mensch, wanneer de koude des doods over hem komt? Het spoor van zijn geest leeft in de zjjnen voort, maar zjjn stoffelijk overschot wordt ter ruste gelegd onder een steen, waarop zijn naam en verdiensten te lezen staan. Wel hem, wanneer hij een beter gedenkteeken nalaat dan een marmeren steen met gouden letters, die sneller tot stof keert dan de nagedachtenis der eere en der liefde, die niet weet van steenen en inschriften. berg een ernstige ministerieele crisis heerscht. Buitenland. De commissie voor de Brusselsche ten toonstelling heeft besloten het jaar 1895 daarvoor te handhaven. De Wurtembergsche gezant te Berlijn, de heer Moser, is onverwachts naar Stuttgart op reis gegaan, vanwaar thans wordt ge meld, dat hij niet meer naar Berlijn zal terugkeeren. Trok dit reeds bijzonder de aan dacht, zoo zal dit nog wel te meer het geval zijn nu uit Stuttgart wordt gemeld, dat de Wurtembergsche minister-president von Mittnacht en de minister van financiën van Riedel naar Berljjn zjjn vertrokken, naar het heet in het belang eener goede verstandhouding tusschen de beide hoven. Het ware van de zaak is nog niet bekend. Er wordt wel gesproken van een conflict tusschen Berljjn en Wurtemberg wegens het plan der wijnbelasting, alsook over groote ontevredenheid des Keizer? wegens het ach terwege laten der groote manoeuvres in Wurtemberg, welk uitstel de Keizer later onvoldoende gemotiveerd zou hebben be- vonden. Ook is er sprake van ontevreden heid bjj den Keizer over de oefeningen der Wurtembergsche troepen, zooals hg die had gezien bjj de kleine manoeuvres, die in plaats der groote zjjn gehouden. Vooralsnog schijnt dit alles echter nog louter gissing te zjjn, en zoo is het ook de vraag, waarop het gerucht is gegrond, dat er in Wurtem- Hjj zag haar tjjdelijk herleven door de onverwachte vreugde, zag, hoe zij haar lichamelijke zwakheid bestreed. Maar hjj gevoelde, dat dit opflikkeren en die strjjd niet van langen duur kon zijn, en zag vooruit, dat de ongelukkige als een ge wond vogeltje, dat met de laatste kracht zijner vleugels hemelwaarts poogde te vlie gen, ter aarde zinken zou, zoodra die kunstmatige energie ten einde was. Zijn hart dreigde te bersten, wanneer hjj zag, hoe de jeugd in haar zich aan het leven vastklampte. En omdat hij de draad, welke dit bestaan nog uan de aarde knoopte, voor al te breekbaar hield, had hij der tijden loop het: »tot hiertoe en niet verder!* willen toeroepen; hij ver- wenschte den snellen loop der dagen, steeds bevend voor den morgen, die de noodlot tige beslissing zou brengen. Lord Mellivan had zich op reis begeven, zooals het zjjn plan geweest was, maar hjj had Daisy en Harriet achtergelaten, en beider voortdurende tegenwoordigheid droeg er niet weinig toe hjj, Maud die innerlijke vrooljjkheid te doen behouden, welke haar zoo nieuw was, dat zij haar de gezond heid scheen te hergeven. lederen morgen kwam het jonge meisje met haar begeleidster, en de geheele kamer scheen vroolijker en zonniger te worden. Zjj ging en kwam, keuvelde en zong. hield plotseling op, om haar zuster te kussen, en verspreidde de onweerstaanbare toover- kracht van jeugd en aanvalligheid. Zwjjgend beschouwde haar Maud en vaak kwam het haar voor, alsof' al hetgeen zy geleden had maar «en zware droom ge weest was. Niets van al het doorstane leed was werkeljjkheid. Zjj was Stenio's vrouw geworden met de toestemming haars va ders; zjj had haar vaderland nooit ver laten zij was nooit gescheiden geweest van haar zuster, en het blonde kind, waar voor zoo vele tranen gestort waren, moest eerst geboren worden. Wanneer haar de werkelijkheid plotse ling opschemerde, sloot zjj de oogen, om het aangenaam bedrog niet te verliezen, en zeide zich, dat het zoo had moeten zjjn, en dat het nu zoo was en zjj was ge lukkig. Het was haar een weemoedige vreugde, met Daisy en Harriet over het verle den te keuvelen. Allengs trokken al de vrienden, welke zjj sedert drie jaren niet meer gezien had, als vriendeljjke geesten haar voorbij, en uren achtereen kon zij zich in haar herinneringen verdiepen. Zoo vergat zij allen angst van het tegenwoor dige en leerde in waarheid weer gelukkig zjjn. Wanneer Stenio zjjn geliefde patiënte op deze wijze verstrooid zag, trok hjj zich stillekens terug, en verheugd, van den dwang zich te kunnen ontdoen, verheugd, zjjn tranenstroom den vrijen loop te mogen laten, ging hg heen en doolde in de een zaamheid rond. Wanneer hjj de hoogte der stjjle krijtrotsen bereikt had, vleide hij zich neer in het spaarzame, door de zon ver zengde gras en verloor zich in een pjjnljjk droomen, alteen met zich zelve in het ein- deiooze van newel en zee. Het aangekondigde wets-voorstel der anti-semieten, betreffende de vestiging van Joden in Duitschland, is thans door de heeren Leuss c.s. ingediend. Het komt hierop neder: lo. De immigratie van Joden, geen Staatsonderdanen zjjnde, is verboden. 2o. Buitenlandsche Joden, die bg het in werking treden dezer wet zich in Duitsch land ophoden om er zich big vend te ves tigen zonder tot dusver in een Duitschen Bondsstaat de naturalisatie te hebben ver worven, en niét reeds voor 1 Augustus 1893 een zelfstandig beroep of bedrjjf in Duitsch land uitoefenen, moeten ten spoedigste uit het gebied des Rijks worden verwjjderd. 3o. De verleening van naturalisatie in een Duitschen Bondsstaat aan buitenlandsche Joden is verboden. 4o. Begunstiging der immigratie van vreemde Joden wordt ge straft met een boete van 500 tot 1000 Mark, of gevangenisstraf. 5o. De Bonds raad geeft de noodige voorschriften tot uit voering en zekerheid van volledige toe passing dezer wet. De Russische politie is een nihilistisch komplot op het spoor gekomen, dat wjjd vertakt is. Talrjjke arrestaties hebben plaats gehad te St. Petersburg en Warschau. Het voorloopig onderzoek heeft aan het licht gebracht, dat de leden van het komplot een geheime vereeniging vormden, Voor uitgang* genaamd en ten doel hebbende den czaar van het leven te berooven. De hoofdleiders zjjn zekere Swiderski en zekere Andriewsky, vroeger leerlingen van het seminarie te Czernichow, maar van die in richting verwjjderd als verdacht van nihilis tische neigingen. Een 15-jarig meisje, mede gearresteerd, is in de gevangenis krankzinnig geworden. Volgens een bericht uit Lemberg staan de vele arrestaties van nihilisten, grooten- deels studenten, op verscheidene plaatsen in Rusland, in verband met een ontdekte wjjd verspreide samenzwering tegen den Czaar. De Russische grenswacht, die onlangs gereorgoniseerd is, zal nog worden ver sterkt. Thans is het corps reeds sterk 26,542 soldaten, 670 onderofficieren, 162 officieren en 11 generaals. Ook in Denemarken werd in de laatste jaren de depressie in den landbouw zeer Aandachtig luisterde hij naar de storm, die in zijn eigen doodeljjk gekwetste ziel woedde van lieverlede nam al zjjn zuchten en worstelen een muzikalische gestalte aan, zjjn vertwijfeling zelve werd gezang, een lied, dat dof snorrend in zjjn binnenste weerklonk. Het was een namenlooze kwel ling, naar deze harmonieën te luisteren, welke, uit zjjn smarten geboren, deze terug gaven met een kracht en diepte, welke hem zelve diep ontroerden. Hg had zjjner fan- taisie het zwjjgen willen opleggen, maar de strjjd tegen het eigen genie was eèn vergeefsche. Majestueus ontplooide het zijn vlerken en droeg hem mede, geljjk de adelaar, die zich met den weerloos in zijn klauwen spartelden buit hoog door zjjn zwerk ver heft. Treurmarschen waren het, die in zjjn ge prikkeld brein ontstonden, doordringend als de klank der doodsklok, dof en treurig in den rhytmus, als de gelijkmatige tred der ljjkbezorgers, terugdaverend van zuchten en snikken, en daarbjj zongen de golven, die tegen de rotsen klotsten, met diepe stem het eentonig accompagnement. Beweging loos wachtte Stenio, als door geesten aehter- 1 volgd, een wijken dier vreeseljjke zinsbe goochelingen. Hij vloekte den demon der muziek, die hem aangreep en zjjner ellende zelfs die artistieke uitdrukking verleende, waaraan hjj zjjn leven ge wjjd had. Wanneer hjj eenige oogen blikken rust vond, staarde hjj,'naar buiten op de verre, eindelooze, OE afzicht bare watervlakte, die zich voor hem uitbreidde, blauw, diep, aan- lokkeljjk, en hjj zeide zich zelve, dat hjj in gevoeld. Een agrarische beweging breidt zich thans met den dag uit. Een landhou- wersgenootschap, dientengevolge ontstaan, telt reeds 80.000 leden. Het heeft een aan tal wetsontwerpen in het belang der finan- cïeele positie van de landbouwers bg het Parlement doen indienen, als: tot oprich ting eener voorschot- en beleeningsbank voor het gansche land; eener onderlinge credietbank voor gemeentensubsidiën uit de schatkist aan verschillende landbouw ondernemingen wjjziging der tienden en instelling eener algemeene landbouwkun dige commissie. Men herinnert zich den gernchtmakendeH moord, door baron Von Rahden in een circus te Clermont-Ferrand gepleegd op een Deensch officier, luitenant Castenskiöld, die tot de bewonderaars van de barones Von Rahden, een bekende paardrjjdster, be hoorden. De baron heeft nu terechtgestaan voor het hof van assises te Riom en is vrijgesproken. Te Liverpool heeft een vrouw haar 55- jarigen man met een ketting doodgeslagen. Bjj de arrestatie bekende zjj dat zjj ge woon was haar man met een ketting aan het bed vast te maken, om te beletten dat hg het hnis 's nachts verliet. Een deurwaarder te Londen moest in de voorstad Hampstead beslagleggen op den boedel van een vreemdeling, zekeren Schneider, die voor Nederlander doorgaat. De man der wet nam ook den inhoud van een koffer op en ontdekte bg die gelegen heid een vierkante blikken doos, bevattende 24 pond eener geheimzinnige stof, welke de politie voor dynamiet houdt, doch die nog onderzocht wordt. De doos bevatte geene lont, maar wel een verdacht stuk koperdraad. Ook werden eenige flesschen glycerine gevonden. Schneider had zich vóór de komst van den deurwaarder uit de voeten gemaakt, maar de politie beweert te weten, waar hjj zich moet bevinden. De 17.000 Schotsche mjjnwerkers, die volgens een Renter-telegram met werk staking dreigen, zgn de arbeiders, die aan het werk bleven tegen een voorloopige loonsverhooging. De mjjneigenaars weiger den een vergadering met de leiders der mjjnwerkers en daardoor dreigt thans ook een werkstaking van deze mjjnarbeiders. de koele golven in één eenig oogen blik rast en vergetelheid kon vinden. Dan ver rees voor zgn geestesoog een wit geraamte, Maud's bleek gelaat en vermaande hem aan zgn plicht, en langzaam, het hoofd diep bewogen, troosteloos en uitgeput van ver moeienis, wendde hjj zgn schredsn stadwaarts. Zonder op te staren, schreed hg door de straten, beantwooidde geen enkelen groet, ging allen indringers uit den weg en trad dan met kalm voorhoofd en opgeruimd ge laat iu de kamer zjjner geliefde patiënte. In Dieppe had zich natuurljjk de tjjding van Marackzy's aanwezigheid als een loo pend vuur verspreid, en aanstonds had zich een groot aantal bezoekers aangemeld. Allen hadden de deur gesloten gevonden, de groote kunstenaar wilde niemand zien. Maar water en wind zjjn, zooals men weet, gemakke lijker in hnnne vaart te stuiten en op te houden dan der vrouwen nieuwsgierigheid. Hoeveel wordt gekeuveld, hoeveel laster taal en beuzelingen worden uitgebazuind op zulk een badplaats, op de eindeloos lange dagen, welke men aan het strand doorbrengt, waar de geljjkmatig ruischende branding ons indommelt en ons tot het »dolce far niente* als het ware uitnoodigt. De wedrennen hadden aan dit anders zoo stille Normandi3che strand een uitgelezen gezelschap gelokt, hetwelk zich eenigljjk ten doel stelde, zich te amuseeren, en de hooge adel gevoelde zich ietwat uit haar vaarwater geraakt, want eerljjk gesproken, bjj amuseerde zich niet. (Ytordt vervolgd,,! imiui DOOK - ff- -■ T' f

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1893 | | pagina 1