VI Land van Hcusden en Allena. de Langstraat en de Itemnielerwaard.
KERSTE BLAD.
Arme Visschers!
FEUILLETON.
De Zwanenzang.
1893.
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
A bonnementgprp: per 3 maanden f l.OO.
.*nco per post zonder prjjsve. hooging. Afzonderlijke
niumers 5 cent.
Uitgever: U.J. YEERMAH, Heusden.
■%i 1263. ZATEKD vG 16 DECEMBER.
Advertentiën ran 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën warden tot Dinsdag- t-n Vrijdagmor
gen ingewacht.
W ie kent het niet dat scboone gedicht
van de Genestet, en ieder die het kent en
in de nabijheid van visschers woont zul
erkennen dat hij nan zijn dichterbarp toonen
ontlokte vol van waarheid en gevoel.
Hoe dikwerf klaagt moeder de vrouw
over dure visch. Wellicht terecht en toch,
visch is nooit te dnnr, als men rekent al
de moeite, maar vooral het gevaar waaraan
de visschers zijn overgeleverd.
Kent gjj de dorpjes Wierum en Nes?
Wellicht niet, het. zjjn maar stipjes op de
kaart van Friesland. Zij liggen heel in het
Noorden. De bevolking behoort voor 7/8 tot
de visschers. Arm zijn ze, als er niet ge
vangen wordt hebben ze niets. Hun eenige
rijkdom is hun schuit, hun vischtuig en
niet8 meer.
Tnsschen 30 Nov. en 1 Dec. was het
weer goed. Niet te veel wind, alles be
loofde een voorspoedige reis, allen hoopten
een rijken vangst.
Hoe werd die belofte teleurgesteld, hoe
vervloog die hoop in rook
Dicht, onder de Amelander kust werd de
Wieruraraer vloot, Vrijdagmiddag o vervallen
door een storm uit het Z. O., terwjjl een
dwarrelende sneeuwbui alle gezicht benam.
Reeds zag de bemanning van een der schuiten
hoe een andere omsloeg. Wilder werd de
wind, dichter werden de sneeuwvlokken.
Van staren was geen sprake meer. Liever
dan nog het leven behouden, al moeten wij
het schip verliezen. Zulk een besluit, 't is
wel een besluit der wanhoop. Immers het
hip overgegeven, is brood en middel van
(staan aan de woede der golven overge-
n.
siranrld< n de arme visschers. In Nes,
VPallnm en in Holluin.
^Aandoenlijk was in de dorpen het gezicht,
daar die stoere mannenJongelingen,
Er wrrd geteld, geteld en ach, daar
misten neg zoo velen.
Waren zij gered of vergaan, dwaalden
ij rond in de uitgestrektheid der duinen
Dra kir}.ten de klokken, en klonken de
looms, en flikkerden de lantaarns. Al wat
Son spoedde zich naar de duinen om te
zoeken, en gelukkig, al wat aau het strand
was gekomen werd gevonden. Liefderijk op
genomen, gaf ieder van het zijne, opdat
drooge kleederen konden worden aange
trokken, en de arme visschers, nu helaas
nog armer schipbreukelin en, ontvingen
wat zij behoefden. Nog ontbraken er, ja,
er ontbrak nog 22 man. Weldra ontving
men de treurige zekerheid, dat vier scheepjes
waren omgeslagen22 mannen hadden hun
en nooden, ook van de vriendelijke lezeressen
en geschte lezers van dit blad een gedachte
gewijd worden en een penning gereed liggen
voor Wierum's
ARME VISSCHERS!
liuitenland.
Een ontzettende brand heeft te Ant
werpen gewoed in het zoogenaamde «Oos-
tersche Huis*, een reusachtig entrepot van
graf in de golven gevonden. En de namen graan, van ongeveer 80.000 meter opper-
van die 22? 't is een levensgeschiedenis vlakte. Het vuur greep zoo snel om zich
van ellende en armoede. Teekent het niets,heen, dat binnen enkele minuten het ge-
als onder die onder die ongelukkigen de bouw één zee van vlammen geleek. De
schepen, die in de groote en kleine dok
ken lagen, werden onmiddellijk door de
vonken, welke op de tuigage en het dek
namen worden genoemd van:
Heite Prins, oud 80 jaar, Thomas Heem
stra, 73 jaar.
Zoo ver reeds genaderd te zjjn aan den ^vielen, bedreigd. Huizen, welke op hon-
avond des levens en dan nog zoo hard en derden meters afstaud gelegen waren, wer-
moeielijk te moeten arbeiden en dan nog den geblakerd. Aan blusschen viel niet te
te zjjn, wat men immer was arm- i denken, daar het graan telkens vuur vatte,
ten slotte zoo rampzalig te sterven. GjjEr lag binnen in het gebouw niet minder
vindt er onder een Treerk Lamma, die een dan 12 millioen kilogrammen graan en
weduwe nalaat met 8 hulpbehoevende kin- j eene groote hoeveelheid zaden. Op de Lu-
deren. Een Dirk Jongeling, die, reeds weduw-j beckkade aan het kleine dak lagen 150
naar zijnde, nu zjjn 4 jonge kinderen als-vaten olie, welke men, uit vrees voor het
onverzorgde weezen achterlaat. Van die 22in brand geraken, in het water moest wer-
waren 13 gehuwd. Er blijven dus 13 we-jpen. Bjj den val brak een der vaten en de
duwen en 31 weezen. olie dreef op het water; een vonk viel er op
Er is droefheid, er is bittere armoede op en heel de oppervlakte stond weldra in
Wierum. brand. De brandweer moest in allerijl deze
Droefheid, eerst in al die gezinnen, en:Djeuwe ramp bestrjjden, die de schepen erg
dan ook in het geheele dorp, want alles is bedreigde. Tegen 3 uren was men dezen
daar familie.
Hier een man en vader, daar een zoon,
broeder of zwager en overal elders een oom
of neef.
Aandoenlijk was de smart van een der
geredden, die bjj dezen ramp een drietal
volwassen zoons verloor! De drie ge
broeders Prins.
Daar is niet minder bittere armoede in
WierumNegen scheepjes zitten nog op
strand.
Het bljjft nog de vraag of zjj er af kunnen
gebracht wordenDie negen scheepjes
brachten aan 40 man brood. Hoe arm
ze zjjn, ge hadt het kunnen hooren als één
hunner verhaalde: «Nu ben ik alles kwjjt;
en ik heb 6 kinderen en geen aardappel in 1 ecbter van de
brand meester. Een brandweerman schjjnt
onder een instortenden muur verpletterd te
zjjn. Volgens de laatste berichten, had men
het ljjk nog niet kunnen vinden. Twee
politieagenten, eveneens onder instortende
muren in een kelder bedolven, werden na
anderhalf uur zoeken te voorschjjn gebracht.
De een was dood, de ander kwam er met
eenige kneuzingen af. In de stad verspreidde
zich het gerucht, dst de ramp aan kwaad
willigheid moet worden toegeschreven. Za
terdagavond te half twaalf had een tolbe
ambte langs den kant der Bremerskade, twee
personen uit het Hanse-huis zien komen
zjj lieten de deur achter zich open staan. De
man sloeg daar geen aandacht op. Toen hjj
GEORGE OB NET.
m
U)
«Wat was het doel van uw bezoek
vioeg Stenio eindelijk ongeduldig.
De allerliefste blondine vouwde de han
sden en gal zich de grootste moeite, haar
«gezichtje zooveel mogelijk een treurig uit
licht te geven.
.0, mijn lieve Marackzy! Er bestaat
L,. a eel ellende iu de wereld en gjj zjjt
a ogendEen woord van u zal tal-
m ongelukkigen redden. Ware het mo
"lijk, dat wij ons vruchteloos tot uw
deinioedig hart wendden? Zeg »Ja«, nog
Mier te weten, waarvan sprake is; gij
z-At. Let niet berouwen en wij zullen u
t r uilepiekeljjk dankbaar zijn.*
Marackzy bad geen lust, het verdere
eau te hooren, en sneed haar met deze
wiMdeu den zin af: «Gij kwaamt, om mijn
Aji.-t dewerking voor een concert te vrag.n?
weg zi, uw P0giDg een rergeefsche ik
geval d £eeu &ev&l h*ten overreden
j o 1 is voor arme weeskinderen!*
10 neer gjj geld voor uw armen noo-
m rr»' ïio.A, aan ben ik tot uw dienst, maar
paar
den kelder, geen tnrf op solder.*
Daar is hulp noodig. Het is een nationale
ramp. Zeker, er zal een commissie gevormd
worden Er zal een beroep gedaan worden
op de bek«4^1e liefdadigheid, en dat zal
zeker niet Argeefsch zijn.
Wat er ook gedaan worde, er is hulp,
dringende hulp noodig.
Als gjj dan dit bericht leest, laat dan in
deze dagen, die tot weldoen zoo zeer roepen
ramp vernam, ging hij on-
spelen, voor een publiek optreden, met den
dood in liet hart daaraan valt niet te
denken
Hij had met luide stem gesproken en op
zjjn gelaat vertoonde zich een blos van
toorn.
«Dring niet verder bij mjj aan, mevrouw
de hertogin,* liet hij er barsch op volgen,
toen hjj zag, dat de jonge dame tot een
nieuwen aanval besloten bad. Hjj haalde
een notitieboek uit den zak en nam er
eenige bankbiljetten uit, welke hjj in de
hand der adellijke smeekster legde. Daarna
maakte hij een buiging, welke voor een
oogenblik den Stenio van weleer deed her
rijzen, en zeide vriendelijk: »lk ben u dank
verschuldigd, doorluchtigheid
13ij deed haar uitgeleide tot aan de deur
van de vestibule, boog ten tweeden male
en beerde in het huis terug.
Maud bad zich zooeven weer in haar
bed laten brengen Daisy zat bij haar en
las voor. Toen zij haar echtgenoot zag,
beurde de zieke zich op, steunde op den
elleboog, en haar kopje, voor hetwelk nu
de last der blonde baren al te zwaar waren
geworden, naar achteren latende zinken,
vroeg zij met zachte, schamper klinkende
stem «Met wien hebt gij gesproken, Stenio
Wat was er aan de hand?*
>Niets, mijn schat.*
«Zijt gjj jaloerscb, Maud?* vroeg de
kunstenaar met. geveinsde vroolijkheid.
middellijk bij de politiecommissaris een ver
klaring afleggenen men vond inderdaad
de bedoelde deur open en er is een onder
zoek ingesteld.
De gekwetsten bij den aanslag op de
Fransche Kamer bljjven goed vooruitgaan;
ook voor de ergste gewonden, het Kamer
lid abt Lemyre, een journalist en den toe
schouwer, die een ernstige operatie aan het
hoofd onderging, is het gevaar geweken.
Van alle kanten ontvangt de Fransche
Kamer nog steeds bljjken van deelneming
en sympathie.
De politie gaat nog steeds voort met het
arresteeren van verdachte anarchisten. Zjj
zoekt tot nu toe echter vergeefs naar een
van Vaillant's vrienden, een zekeren Raynal,
met wien hjj te Choisy-le-Roi samen heeft
gewerkt en die nu spoorloos verdwenen is.
I Vaillant bljjft steeds zeer met zichzelf en
zjjn misdaad ingenomen. Hjj zal terecht
staan wegens poging tot moord, waarvoor
i de doodstraf kan en ook wel zal worden
i
j Toen de Minister van Justitie hem in
j de gevangenis bezocht en hem vroeg, waar-
i om hij de misdaad bedreven had, ant
woordde hjj
«Het is nutteloos u dat uit te leggen;
gjj zjjt een bourgeois en zoudt mjj dus
niet begrijpen.*
I Op 16-jarigen leeftjjd werd hjj wegens
oplichterij te Charleville tot 6 dagen ge-
I vangenisstraf veroordeeld. Dit was in Mei
j 1878in Dec. van dat jaar werd hij te
j Marseille wegens bedelarjj 3 dagen naar de
'gevangenis gezonden; in April 1879 werd
j hjj wegens diefstal veroordeeld tot 3 maan-
jden gevangenisstraf en in April 1881 op
nieuw wegens diefstal tot 1 maand.
De politie deed huiszoekingen bij vele
vreemde anarchisteneen geheele brief
wisseling is in beslag genomen. Naar men
verzekert, zal een dertigtal vreemdelingen
over de grenzen worden gebracht.
De directeur van het laboratorium, Girard,
die de bom onderzocht, verklaart, dat deze
goed was gemaakt en dat in vergeljjking
met vroegere bommen, die bjj aanslagen
dienden, blijkt, dat de anarchisten in het
bommenmaken merkbaar vooruitgaan. Vai-
lant was bjj het fabriceeren van zjjn bom
steeds in levensgevaar; deze was echter niet
krachtig genoeg om de Fransche Kamer
in de lucht te jagen. Indien de bom echter
op den grond geslagen was, moest de
ontploffing gruwelijke gevolgen hebben
gehad. Wjj vonden in zjjn kamer genoeg
ontploffingsmiddelen om een groot aantal
publieke gebouwen van Parijs de lucht in
te jagen, getuigde de heer Girard.
Verder wordt nog gemeld, dat, naar
Vaillant verklaard heeft, er door hem en
zjjn kameraden geloot is, wie den voor
genomen aanslag in de Kamer zou plegen.
Het lot nu viel op hem. waarna de anar
chist de misdaad geheel op eigen golegen-
heid voorbereid heeft.
Het is gebleken, dat Vaillant, zoodra
«Neen, maar nieuwsgierig!*
Welnu dan! Het loopje deed natuurljjk
de ronde, dat wjj en passant bier zijn, en
men is weer eens gekomen, om mij met de
eeuwige, onuitstaanbare concertgeschiedenis
te ergeren
«Zeker ten bate van ongelukkigen?*
»Natuurljjk; het oude lied! Dat zijn
immers de gewone uitvluchten dier indrin
gende badgasten!* antwoordde Stenio ge
prikkeld. >De ongelukkigen! Alsof alleen
de armen daartoe behoorden!*
Een schaduw zweefde over het voorhoofd
der zieke bjj deze aanmerking. Marackzy
hield terstond op en vervolgde: «Ik heb
immers stellig medeljjden met hen, Maud,
en beb ook uit uw en mijn naam voor de
kinderen gegeven
«OTen bate der kinderen verzocht men,
u te spelen sprak de jonge vrouw ont
roerd. Zij zweeg een geruime poos, met
vochtige oogen strak voor zich heenstarend,
dan zeide zij zeer zacht, als tot zich zelve
sprekende: »Kinderen! Hoe treurig, hen te
zien lijden Zijn leven zou men willen geven,
om hun leed te besparenKindertranen
rjjt,en het hart der moeder vaneen en
toch, wel hen. die hunne kinderen nog
kunnen zien weenen, die hen behouden
mogen. Ozoo'n kleine engel, zoo zacht,
zoo lieleljjk en hulpeloos zoo jjlings
weggerukt
»Een doffe smartkreet ontglipte aan haar
lippen, zij wendde het hoofd af, opdat haar
man en haar zuster niet zouden zien, dat
zij weende. Beiden beschouwden elkaar met
vragende blikken, maar reeds beurde zij
zich op, met verstoorde trekken, en sprak
met de hoogste inspanning op bijna ver-
stiksten toon«Stenio meer doen, dun
geld geven, liefste. Indien het u pijnlijk
wezen mocht, dan smeek ik u daarom uit
naam van den kleinen lieveling, welken wjj
verloren hebben mjj is het., als zou hjj
in den Hemel zich daarover verheugen,
wanneer wij dien armen kleinen een wel
daad bewijzen!*
Zij zonk terug in haar kussens en barstte
in hevig snikken los.
«Maud
Stenio en Daisy hadden de armen om haar
geslagen, ontsteld, bevreesd, haar te zien
sterven.
«Ik wil u immers gehoorzamen,* riep
Marackzy. «Alles, alles wil ik doen, om u
tevreden te stellen. Om 's Hemels wil, stel
u gerust! Bestaat er dan iets, dat ik u
zou kunnen weigeren? En dat zal immers
zoo gemakkeljjk zjjnIk zal mjjn tegenzin,
rnjjn loomheid bestrjjden. O God, wat is dat?*
Een vreeselijke hoestbui overviel Maud
en joeg den koortsgloed op haar wangen.
Dra was zjj kalmer.
«Heb dank,* sprak zjj, Stenio's hand
drukkende. Zjj lag onbewegelijk, voor zich
heendroomend, dan weer plotseling ont-
hjj de bom geworpen had, wilde vluchten,
maar de schildwachts lieten hem niet door.
«Ik wil passeeren;* riep de anarchist en
verbrjjzelde de ruiten van een deur. Dit
nu wekte juist argwaan en men verzette
er zich nog krachtiger tegen, dat Vaillant
het Palais-Bourbon zou verlaten. En spoe
dig daarop volgde 's mans arrestatie.
De commissie ter beurze te Berljjn is de
schrik om het hart geslagen door den
jougsten aanslag te Parjjs. Zjj heeft be
sloten g edurende beurstjjd niemand meer
toe te laten op de bovengalerjjen
Eergisterenmiddag ontving een koopman
te Berljjn, Friendlander genaamd, een post
pakket, dat, toen het geopend werd, eene
ontploffing veroorzaakte.
De gouvernante en het vierjarig zoontje
van den koopman werden aan het hoofd
en de oogen gewond.
Het pakje, dat den vorm had van een
rol papier, bevatte een blikken bus, die
met kruid was gevuld.
De afzender van het pakket is nog niet
bekend.
Het aantal politieke misdaden in Servië
neemt zoozeer toe, dat een groot aantal
burgers in verschillende steden zich met
een verzoekschrift tot den koning gewend
hebben, teneinde maatregelen ten behoeve
van de veiligheid te verkrjjgen.
Alleen in de maand November moeten
20 personen vermoord en 25 brandstich
tingen gepleegd zjjn
De kruitfabriek te Waltham (Essex) is
gisteren door een onbekende oorzaak ont
ploft en verwoest. Een man is gedood,
negen manen werden gewondde toestand
der meesten is hopeloos.
De troepen van Peixoto moeten storm
hebben geloopen op het fort Villegaignon,
maar zij stieten het hoofd, en werden terug
geworpen. Een beslissende slag wordt door
de opstandelingen voorbereid; het schjjnt
op Santos gemunt te zjjn.
De Braziliaansche admiraal Saldianha
heeft zich met een kruiserkorvefc en de be
manning van het sterk bevestigde eiland
Corbas aan de zjjde van De Mello geschaard.
Vooral het verlies van dit eiland met zijn
welvoorziene arsenalen moet een zware slag
voor Peixoto zijn.
De werkstaking der Schotsche mjjn-
werkers is geëindigd. Overeenkomstig een
op Zaterdag in eene vergadering te Glasgow
genomen besluit, werd gisteren de arbeid
onder de door de patroons gestelde voor
waarden hervat.
wakend, vervolgde zjj«Weet ge, niet
slechts om der kinderen wil smeek ik u
te spelen, ook voor mjj het is zoo lang
geleden, dat ik u gehoord heb. O! ik
weet wel, wat gjj zeggen wilt: Ik wil
spelen voor u alleen, voor u wil ik spelen,
wat sedert een jaar koninklijke personen
mjj tevergeefs verzoeken Zij hield op,
om adem te scheppen, alsdan ging zij nog
opgewekter voort: «Maar ik wil n niet
zoo hooren, wil u niet alleen hooren. Te
midden der bjj valskreten, toegejuicht door
een dankbare menigte, wil ik u hooren,
geljjk dien avond, toen ik u ten eersten
male zag. Dat zal mjj den schoonsten
avond van mjjn leven in het geheugen
roepen, den tjjd, toen ik vol kracht en ver
trouwen was, toen alles mjj tegenlachte
Een hernieuwde aanval sneed baar de
woorden af en vertrok heur trekken. Stenio
boog zich over haar heen, en de magere
handjes streelende, smeekte hjj haar: «Spreek
niet meer, mjjn engel, ge maakt u moei,
toe, wees kalm. Uw wensch zal vervuld
wordenik ben immers gelukkig, wanneer ik
u een vergenoegd oogenblik verschaffen kan,
ook wanneer het mjj veel meer zou kosten.*
Zjj knikte met het hoofd, een engel
achtige glimlach zweefde over haar trek
ken en straalde uit haar oogen. Stenio's
hand in de hare houdend, scheen zjj in te
sluimeren.
Wordt vervolg dj
NIEUWSBLAD
emwmewwa>swwewr*,'vr -TnwawBew**! iaww.<an»^ .«wwaawwcn
j en in de kracht en oude van dagen
rpen binnenkwamen. En boe kwamen
verkleumd van koude, doornat van
cater en berrofd van alles wat zij hadden.
dook
i geeischt.
