Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de lloninielerwaard. ATTENTIE! Werkloosheid. XILLETON. EN AVONTUUR. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. M 1266. DONDERDAG 28 DECEMBER. 1893. YOOR Dit blad verschuilt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjjs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsve. hooging. Afzonderlijke nnmmers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke n meer 10 et. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor gen ingewacht. neer zij ieder, geschikt of ongesc&kt, op de werkplaatsen moeten toelaten, <&ar slechts Het voluend nummer zal op 1 Janu- weinige werkzaamheden zijn de door alle ari 18Ö4 verschijneu. Voor belang- verricht kunnen worden e> spoedig moet stellenden staat weder de gelegenheid open geklaagd worden dat daarkor alleen ver- pkrtri* van de werklood veroorzaakt hun IVieirw jaarsgroet te brengen, tegen den prijs van 50 ct. Voor spoedige toezending houdt zich zeer aanbevolen den Uitgever dezes. Advertentiën worden tot Vrij dagavond ingewacht. Is er eene zaak, die in dezen tijd de al gemeens belangstelling wekt, dan is het zeker die dat velen werken willen, maar daartoe niet in de gelegenheid zjjn, omdat zjj geen werk kunnen krijgen. Alom leest men, dat de werkloozen vergaderingen be leggen om middelen te beramen hoe zij in de dageljjksche behoeften *an hun gezin zullen voorzien. Te Amsterdam, te Rotter dam hebben zij zich tot het gemeente- |stuur gewend met de vraag om werk. «killende andere gemeenten heeft men !t voorbeeld gevolgd, en door meetings, fioor optochten en andere middelen is de aandacht op deze treurige zaak gevestigd. de Maatschappij van Weldadigheid, die regeld worden. Het particulier initiatief kanaal, dat loopen zou over Sittard. De schatten heeft verslondenDie ondervinding moet voorgaan, dit kan meer doen dan deKamer van Koophandel te Gladbach is thans is echter zoo, dat aan de zaak niet behoeft Staat. Geld, veel geld is noodig, daarvoor gewanhooptr te worden. j moeten de beurzen geopend worden als In alle gevallen er moet iets, er moet zich een flinke commissie van mannen uit veel gedaan worden wil men die geregeld terugkomende werkloosheid bestrjjden. Op dit oogenblik kunnen geen afdoende maat regelen genomen worden, men moet in den nood voorzien, hoe dan ook, is het niet wordt. Niet zelden toch floet men in con currentie treden met p-ticulieren die het volk moeten afdanker omdat de Staat of gemeente, gesteund 00r de beurzen van alle burgers, hun h' werk uit de handen door werkverschaffing dan door giften; nu neemt. Als men n^aa^ hoe moeieljjk het is de vraag eenvoudig, hoe lAn op de beste is geschikt werk voor de gevangenen te wjjze gezorgd worden dat allen geen gebrek vinden, hoe dikvl's reeds geklaagd is dat ljjden aan het meest noodige. Vroeger is dit werken nie zelden hoogst nadeelig is in den nood voorzien, en ook in dezen voor den vrij'" werkman, dan zal men winter zal dat geschiedende liefdadig- wel moeten e knnen dat het niet mogeljjk heidszin van ons volk is daarvoor borg, is zoo de we loozen te helpen. 1 maar dat is geen toestand die kan bljjven, Verzoeker "Aan de ingezetenen om het er moet verandering komen, de werkloos- werk meer^er geheele jaar te verdeelen, i heid moet door radicale middelen bestreden och, die rekenen ook zoo weinig, het isworden. al weder ^plaatsing van den nood. Wordt' En naar die middelen moet niet gezocht het we>f den winter uitgesteld, dan1 worden in November of December als de zal hev^s zomers ontbreken. Eenig middelvjjand voor de poort staat! - Jeerdering van werk, en wel van1 De zaak is hoogst ernstig, het bleek prodi^ef werkEn dit is zoo gemakkeljjk reeds op den eersten dag van de beraad- in f1 groote gemeenten niet te vinden. Die slagingen over de staatsbegrooting. geranten worden steeds talrijker bevolktMoet de Staat zorgen werd gevraagd nT slechts verlaten de meer gegoeden het en zeer verschillend was het antwoord, jóte land, maar ook tal van behoeftigen Protesteerde de Beaufort krachtig tegen het Duizenden toch vragen om werk en moeten TT senen in aie aanzienlij Ke gemeenten ge- beginsel van staatsalmacht, Heldt achtte onvoldaan worden teruggezonden, want de. v i aakkeigker en beter in hun behoeften te de wettelijke regeling der arbeidsverhou- meeste gemeentebesturen znn niet in de ge. i ,r., kunnen voorzien, zn trekken er h«e^-6ndingen noodzakelgk, Schaapman wilde legenheid om werk te verschaffen. De mid- delen op de vergaderingen ter sprake ge bracht zgn ook geheel onvoldoende, lap middelen om een paar dagen te helpen, meer niet! Toen in 1848 de de democratie in Frank- rjjk aan het woord was, toen na den val van het koningschap onder Louis Philippe de volkspartij voor eenigen tjjd de macht in handen had werd het recht op arbeid ge proclameerd en te Parijs werden nationale werkplaatsen opgericht waar ieder, die geen werk had en werken wilde, werd toege laten. Men meende het raadsel opgelost te ik hebben, maar hoe spoedig volgde bittere teleurstelling op de gekoesterde verwach tingen! Het verkregen wrk was wat quali- teit zoowel als quantiteitoetrof, zeer gering. Luiaards en ledigloope*» waren de voor naamste bezoekers, föhatten waren onnut verspild en spoedig moest men tot de sluiting der natir/ale werkplaatsen over gaan wilde men c¥ toestand niet verergeren. Het is een -be geweest niet slechts voor Frankrijk, Jaa'' voor geheel Europa. De Staat en a'8 onderdeel de gemeente kunnen werkgevers optreden, wan- alle deelen des lands gevormd heeft. Laat nu en een of twee volgende winters de philantropie nog in de dringende behoefte voorzien. Want die commissie moet tgd gelaten worden tot het beramen van af doende plannen, maar is men eenmaal ge reed dan ook de zaak onverwjjld en flink aangepakt. Want gaat men voort zooals nu dan zal de zaak steeds erger worden en jaarljjks zal het getal werkloozen toe nemen. Kan men in een gemeente als Amsterdam niet eens een vertrouwde op gaaf krijgen van het getal werkloozen, spoedig zou misschien blijken als de com missie werk wilde verschaffen, dat het getal werkloozen, die werken willen, niet zoo groot is. Des te gemakkelijker zou de taak der commissie zgn. Er zgn vele mannen van goeden wille in den lande, wie neemt het initiatief tot afdoende maatregelen Wanneer zullen nieuwe gemeenten op onze woeste gronden gesticht worden? Buitenland. komen nieï ^en zeer bedrogen uit. Er isstaatsalmacht maar staatsbemoeiiyvftig;~Heems- werkkracht te vec>wif'"werk te wëin'i^ 'kerk was ook baua*fg"r,fl5?>r het woord staats- Moet productief werk gezocht worden, alnhA.ih"-4|wond dat algemeene en staats- dan is dit hoofdzakelijk op het platte landvoorziening noodig was, Kerdjjk noemde te vinden. In het noorden zoekt men werk het staatstusschenkomst waar die noodig vindt het als men wil, hetzjj in een is, Yan Karnebeek waarschuwde tegen staats socialisme dat op denzelfden bodem staat als het socialisme. Zoo heeft ieder spreker een ander woord. Maar waar zal de staats-tusschenkomst, de staats-voorziening, de staats-bemoeiing eindigen, zal het niet alles binnen weinige jaren op staats-almacht uitloopenDit woord schijnt voor velen nog een schrik beeld en toch, wjj zgn op den weg om daartoe te geraken, hoe men het ook moge afkeuren. En daarom een krachtig: tot hiertoe en niet verder, is dringend noodzakelgk, als men niet wil dat de Staat zich met den arbeid gaat bemoeien. Maar moet dan niets, volstrekt niets gedaan worden? Dat zij verre. Niet door den Staat maar door particulieren met medewerking van en betere maar dan ook kostbaarder bewerking der landerjjen, hetzjj in ontginning van woeste gronden. Op dit gebied is nog vrjj wat te doen, want hoe vreemd het moge klinken bij al die klachten over werkloos heid, nog duizenden H.A. wachten op ijverige handen om rente te geven. Doet men hier en daar iets in die richting, het beteekent niets bjj hetgene met goeden wil gedaan kon worden. »Uit de groote gemeenten naar het platte land« moet de lenze zgn van allen, die af doende middelen willen om in de behoefte in werk te voorzien. De grond, goed be werkt, geeft brood aan den ijverigen werk man. Voor duizenden is er nog plaats, als men de zaak goed aanpakt en de lessen der ondervinding niet in den wind slaat. Want wij hebben reeds een kostbare on dervinding op dat gebied, denk slechts aan bezig de zaak te onderzoeken; binnen 3 weken zou er van haar een verslag aan de bevoegde autoriteit te verwachten zijn. De Fransche Kamer zal binnenkort te beraadslagen hebben over een wetsvoorstel tot het oprichten van een pensioenfonds voor bejaarde werklieden, uit de opbrengst voor den verkoop de Kroonjuweelen, waar voor indertjjd ongeveer 10.000.000 francs betaald is. Eergisteren heeft te Antwerpen een ver- gadering^g^'-fisrfi.wehad, belegd door den voor Antwerpen's Haven belangen, aanbevolen had. Daarop is o.a. besloten: Dat, om den ondergang der haven te Uit het kruitmagazijn te Rakonitz, in Bohemen, is de 18 dezer een hoeveelheid van 32 kilo dynamiet gestolen. Des avonds heeft aldaar ten huize van een der inge zetenen (advocaat Wolf) eene hevige ont ploffing plaats gehad, die groote vernieling heeft aangericht. Deze dynamiet aanslag is bljjkbaar niet door anarchisten, maar door aanhangers van de Czechische partij gepleegd. De ad vocaat Wolf is een Duitscher en had als afgevaardigde in de districts-vergadering alleen tegen een motie tot opheffing der uitzonderings-maatregelen gestemd. De volkshaat tegen hem was in de laatste dagen ten top gestegen, omdat hg aan de Regeering de ontbinding eener jong-Cze- zische staatkundige vereeniging te Rakonitz Wa. ontving reeds veor eenige weken een dreigbrief, waarin werd geeïschV'uat keer te gaan, het dringend noodig is, dat j f 300 voor de Czechische School vereeniging Staat en Stad zich onderling verstaan, omzou stortenals hg weigerde, zou zjjn leven onmiddeljjk de vuur- en baakgelden af te gevaar loopen. Dinsdag werd op het post- schaffen en de dok- en drogedokrechtenkantoor te Rakonitz een briefkaart, met merkeljjk te verminderen; dat er in een het bericht van den gelukten diefstal van korte toekomst moet overgegaan wordendynamiet, in beslag genomen; het hand tot vermindering der loodsgelden en vaart-j schrift bleek hetzelfde te zjjn als dat van rechten; tot bouwing van doelmatige jjs-jden dreigbrief aan Wolf. De agitatie over brekerstot opzegging der voor Antwerpen het gebeurde is nog grooter geworden door nadeelige spoorwegcontractenj een nieuwen dreigbrief waarin wordt aan- dat zoo spoedig mogelgk de kanaalver- 1 gekondigd dat men de stadskerk met Kerst binding van Schelde en Rjjn moet bestu- mis in de lucht zal laten vliegen. Op de deerd worden. ontdekking van den dader is een premie den Staat moet de zaak zoo mogelgk ge- Vas veertien dagen voor Kerstmis. Er si niet veel reizigers en ik had een oup< van den sneltrein 's morgens vroeg voorajj alleen. Mjjn bestemming was Parijs, 'jnoodschap, een zeer kostbaren diamanten van mijn vader, een juwelier en goud- te Londen, naar zgn agent in die stad te brengen. »De diamanten zgn zoo vijt honderd pond waard, als ee>. stuiver centen.,* had mijn vader gezegd, dus oop, Alfred, dat ge er bjjzonder zorg rjzult dragen, en hem niet ondtr weg iw\A verliezen of hem u laten afkapen. Ik oYmaclite een weinig hooghartig bij deze v,o« en van mgn vader. Alsof er eenige kanjvaiwaarschijnlijkheid was, dat ik dien 1 hem mij zou laten V - s een-en-twintig ge had geen recht mjj i een jongen was, die et afpakken, ïlig gei orgen in een vest, en van tjjd tot dat 1 jj er nog zat. -n sedert mgn vader met fluweel gevoerde hi] nog gesloten zat. sigaar had opgerookt kwam de gedachte bjj mjj op, dat ik nog Hg was maar een spoorwegambtenaar. Maar wel eens een kjjkje van den ring mocht ik zorgde, dat ik mijn handschoen aan had nemen. Daar kon toch geen kwaad in steken, 'en.de knoopjes dicht, voor dat wjj den Ik nam het doosje uit zjjne schuilplaats en trein uitstapten. Een kwartier later stoomden Wat dit laatste punt betreft wordt ge- van 500 florijnen gezet. Verschillende huis- meld, dat eenige leden der tot dit doel ge- zoekingen hebben echter nog niets aan 't vormde commissie naar Dnitschland zgn p licht gebracht. geweest, om in overleg te treden met de Kamers van Koophandel in eenige der voornaamste Westduitsche steden, in het bijzonder met de Kamer te Gla lbach. Officieus wordt nu verzekerd, dat de bedoelde leden der commissie zeer tevreden zjjn over de uitkomsten hunner reis, en het met de Duitsche belanghebbenden reeds eens zouden zgn geworden over de richting van het opende het. Mjjne oogen werden verblind door het gezicht. Daar. lag het juweel in zgn purperen nestje. Wie zou den lust hebben kunnen weerstaan, het er uit te nemen en eens aan te passen? Ik niet. Ik paste hem eerst aan den eenen vinger en dan aan den anderen. Al was bjj voor den derden vinger van mjjn rechterhand gemaakt geweest, hij had er niet beter aan kunnen passen. Hij stond, ronduit gezegd, prachtig. Terwijl ik zoo nadacht, vroeg ik mij af, wjj vlug de haven van Dover uit. Er waren niet meer dan een twaalftal passagiers op het dek. De dag was koel en helder, en er was juist genoeg zee om de reis onaangenaam te maken voor menschen, die er slecht tegen konden. Slechts twee dames waren te zien. De eene was een forsche vrouw van middelbaren leeftjjd, klaarbljjkelijk jaren lang aan de zee gewend zij at en dronk bijna de geheele reis door. De andere was doodeenvoudig 't be- rat of er wel een betere bewaarplaats voor mjjn koorlijkste schepseltje, dat ik ooit gezien had. ring was, of wezen kon, dan mjjn vinger? lik kon inderdaad de oogen niet van haar af- Ik had alleen mijn handschoen aan te doen 1 en geen sterveling zou er ie's van weten. Hg was daar veel veiliger dan in mjjn zak. In zulk een oogenblik te weifelen was dwaas heid. Ik schoof den ring aan mijn vinger en stak bet ledige doosje in mijn zak. Daar ik alleen was, was er g-een noodzaak al dadelijk mijn handschoen ean te trekken, ik bleef dus wat zitten peinzen en rooken en bewonderde de veelkleurige sirajalbundels die uit de brillonten fonkelden, en" was nieuwsgierig te weten, voor den vinger van welk hooggeboren fatje dit versiersel we) bestemd was. Hoe wenschte ik, dat ik hem den mjjnen had kunnen noemen. Er kon toch geen kwaad insteken, wanneer houden. Ik ging langs en weer langs haar heen, terwijl ik het dek van het eene eind tot het andere op en neer liep, en zoo dikwjjls ik haar voorbij ging, keek ik naar haar. Welke beminnelijke grjjze oogen wat prachtig blond haar! Wat haar ge laatskleur betrof, het zou al de verbeelding en het talent van een dichter gevorderd hebben om hare tinten te beschrjjven, iets als een wilde roos. Eens of tweemaal ont moetten onze oogen elkaar eene seconde en het trof mjj, dat de hare eene soort peinzendende zwaarmoedigheid verrieden. Voor zoover ik kon nagaan, was zjj geheel alleen. We waren zoowat halfweg op den •overtocht toen ik haar voor de vijftigste ik de oogen van den conducteur, die de maal passeerde, en zjj mjj aansprak. »Öch 1 x 1 - '- %-W— K.»l- hofmeester te vragen, mij een beetje cognac te brengen Zjj sprak Fransch. Eene zachte, welluidende stem. Ik was te gejaagd om haar te antwoorden. Ik kon niets dan buigen en glimlachen en stormde naar het verblijf van den hofmeester. Natuurljjk bracht ik zelf haar de cognac. Gjj hadt eens moeten zien, hoe lief zjj mjj bedankte. Zjj slurpte er van, zoo als een kanarievogel zou kunnen doen, als zulk een beest de gewoonte had, cognac te drinken. »Ik hoop dat u wat opgeknapt zal zgn Juf frouw,* waagde ik nu op te merken. >0 ja, ik ben heel wat opgeknapt, dank zjj uwe hulpvaardigheid. Maar ik ben geen juffrouwik ben weduwe.* Zij bracht haar zakdoek aan hare oogen, terwijl zjj sprak. Hoe belangwekkend, ja hoe treffend, aan- doenljjk was deze eenvoudige bekentenis. Nu bad ik eerst de reden gevonden voor deze peinzende smart in hare oogen. O, mocht mjj het gelukkig lot tendeelvallen, haar te troosten. Dicht in de buurt stond een vouwstoeltje. Ik waagde het, 't een weinig dichter bjj te schuiven en er op te gaan zitten, terwijl ik bloosde over mijne eigene stoutmoedigheid terwjjl ik het deed. Zjj scheen er in 't ge heel niet door beleedigd te zgn en wjj waren in een oogenblik in een druk levendig ge sprek. Mevrouw had volstrekt geen af stootenden trots. Integendeel, zjj was de een voud en natuurljjkheid zelve. Zjj was maar drie dagen in Londen geweest, vertelde zii Rakonitz is een waar jong-Czechisch broeinest. De bovengenoemde vereeniging verzocht zelfs laatst aan de Gemeenteraad het onderwjjs in het Duitsch aan de stads scholen af te schaffen en den Duitschers te verbieden op straat en in openbare ge bouwen hun taal te gebruiken. Uit nadere berichten blijkt, dat de ad vocaat, zgn vrouw en dochters bewusteloos, Gfant, die de belangen van wjjlen haar echtgenoot in Engeland waarnam. Zjj ging nu weer naar hare eenzaamheid terug, naar een klein buitentje waar zjj al den tgd sinds den dood van haar lieven man gewoond had. Zjj zou niet met den correspondeerenden trein kunnen vertrekken, vertelde zij mjj, daar zjj eene noodzakeljjke visite te Calais moest maken. Zjj zou met den avondtrein verder gaan. Dit alles werd mij met innemende op rechtheid verteld. Er was geen reden, waar om ik niet zou wachten en met haar verder gaan met den avondtrein als zjj mg dat maar wilde toestaan. Toen ik daar omtrent een wenk gaf, wierp zij geen be zwaren op. Zjj bekende dadeljjk, dat zjj van gezelschap hield, en toen keek zij mg aan ik had kunnen zweren, dat zjj bloosde. Ik had haar reeds verteld, dat ik naar Parjjs moest, met een bjjzondere zen ding voor mjjn vader: maar ik had geen woord gezegd omtrent den ring en zij had hem zelfs nog niet gezien. Ik had mgn handschoenen aangetrokken voor dat ik te Dover den trein verliet en ik had ze nog aan. Nog een poosje en we waren te Calais. Toen wjj aan land gestapt waren, erkende de dame, dat zjj honger en dat een stevig ontbjjt een zeer gewenscht nummer van het programma zou uitmaken. Dus, terwijl zjj hare zaken ging afdoen, nam ik een rjjtuig en liet njü /laar het Hotel Dessein hretltMmDj.» e? Is-jU ■■min— MÉ MB LA It j vnflr

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1893 | | pagina 1