I'd Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
VARINKA,
M 1268.
FEUILLETON.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
DONDERDAG 4 JANUARI.
1894.
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsve. hooging. Afzonderlijke
unimers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
Wanneer ooit een mensch toegankelijk
genoegen, een ander laat het als een nood-
j zakelijk kwaad langs zich voorbijgaan.
Zoo zien ook de menschen het leven
voor ernstige gedachten, dan mag het wel aanhet is hun een bonte, golvende, elkaar
z 'n cm en bij het tijdstip van de wisselingopdringende ophooping van individaen. Ter
des jaars. Wanneer we ooit geneigd zijn te wijl de een met groot genot in den stroom
vragenwat is toch het leven, dan is het
wel om en bij den algemeen beminden datum
1 Januari. Het leven is een droom heeft een
dichter gezongen het leven, gras des velds
zegt de psalmisthet leven een reis, het
leven een schaduw, hebben anderen gezegd.
Deze beelden zjjn met voordacht gekozen,
opdat de mensch niet te zeer moge hechten
an dit leven. Een droom kan schoon zijn,
aar 't is niettemin een droom. Het gras
ues veld bekoort het oog, doch de maaier
staat gereed. Een reis verkwikt den mensch,
maar gevaren dreigen; zelfs een schaduw
kan schoon zijn, maar recht bekeken is ze
niets, letterlijk niets.
Waarmee zullen we dan het leven eens
vergelijken? Wat dunkt u van een markt,
;eri kermis zoo ge wilt? 't Is waar, de
kermissen raken uit den tijd. De toeneming
van verkeer tusschen dorp en stad, tusschen
't eene land en 't andere en de daardoor
ontstane gemakkelijkheid in ruiling van
producten en voortbrengselen, drukt zwaar
p de jaarmarkten en vermindert hun be-
„elkenis van jaar tot jaar. Desniettemin
tevc" inir on de mindere man maakt
deze eenige gelegenheid van
erna aak. Zoo vertoonen de kor
nissen inderdaad een stuk volksleven er
zonder gezochtheid laat zich het algemeene
v beeld eener kermis met het menschel jjk
wï leven zeer goed verge]jjken.
Wat dan het eerst in 't oog valt, is een
ty oüeenvloeiïng van menschen. In heele scharen
-fkekken ze va a 't dorp naar de stad, op
an spraak
m gestoord
maar dat hjj gelooft er een te sluiten. Niet
daarop komt het aan dat wjj door kennis,
kracht en invloed een rol onder de menschen
^f&We denkbare vervoermiddelen komen land- spelenmaar daarop, dat wg gelooven er
onderduikt, laat de ander zich slechts on
willig voortstuwende wijzen zonderen zich
af en zoeken een stil plekje. In groote
scharen trekken ze voorwaarts, niet zelden
vroeger. Want ook in de toekomst zullen de mishandeling van Italiaansche arbeiders
de meeste ezels slechts twee ooren en de j aan de zoutwerken te Aigues-Mortes in
kalvers vier pooten hebben. Maar zoo zjjni Frankrijk.
de menschen: een enkel monster schjjnt
hun van meer beteekenis dan de eeuwige
Hierbjj is gebleken, dat de aanval het
eerst is uitgegaan van de Italianen, die in
wet der natuur. De verstandige vergenoegt den beginne de overmacht hadden, en dat
zich met kalvers en ezels van gewone ge-hierbij een Italiaan, Giordano, de eenige
stalte.
van zijn landaard die als beklaagde terecht-
Ge wilt de oogen sluiten om niet te zien staat, de rol van ophitser speelde,
dat er kermis gevierd wordt doch uw j De kommandant der gendarmerie, die
elkaar grimmig aanstarend; de muziek ver- ooren zullen 't wel gewaar worden. Hoor eene schets gaf van de bloedige tooneelen
gezelt ze en voorop wordt 't vaandel ge- dat razen en schreeuwen, boor de orgels,welke er plaats hadden, getuigde dat de
dragen, waarop radicalen, liberalen, socialis- trompetten en pauken jonkvrouw Musica,woedende menigte, ondanks de vermaningen
ten, kerkelijken enz. prijkt. Voor die van de liefelijke, is een straatdeerne geworden, der gendarmerie, de huizen, waar de Itali-
uit hun stil plekje dien optocht gadeslaan, de kunst huppelt op stelten, de krachtigste anen buiten Aigues-Mortes de wjjk genomen
is 't belangrjjk op te merken dat al deze longen veroveren de meeste dubbeltjes. Dat hadden, belegerd en de vensterruiten inge-
stroomen naar één kant gaan, evenwijdig toeten en blazen, brullen en schreeuwen slagen en de daken vernield hebben. Toen
meestal, terwijl toch elke schare meent een behoort bjj een kermis. Dwazen zeggende gendarmerie den volgenden dag want
eigen weg te bewandelen. dat alarm en schandaal, dat is eigenljjk de het woeste huishouden duurde twee dagen
Aangeboden wordt op de jaarmarkt al kermis. de Italianen naar Aigues-Mortes geleidde,
wat denkbaar iskleederen en ooft, bloem- Zoo ziet men ook in het leven de grootstewerden deze aangevallen door de Franschen
potten en handschoenen, boeken en varkens, marktschreeuwers het vette der aarde bin-'en eenige gekwetsten met knuppels dood-
worst en goud. En alles vindt afnemers, nenpalmen en den grootsten mond het geslagen.
want talrijk en menigvuldig zijn de be- meeste geloof verwerven. Die bescheiden Een student verklaarde gezien te hebben,
hoeften der menschen. De een zoekt een in zijn kraam vertoeft totdat de voorbjj-j dat een persoon met eene revolver »a bout
woning, de ander een betrekking, de derde gangers zijn degeljjke waar komen afhalen, portante op gewonden schoot,
een vrouw. En gelijk op de markt dingen sterft van honger. Verscheidene gendarmes werden gehoord,
we af van den prjjs, want niet te duur Maar de kinderen, de lieve kinderen heb- Hunne getuigenissen kwamen overeen met
moet ons het bezit, de roem, de huiselijkheid ben toch werkelijk pleizier, wéken vooruit dat van hunnen kommandant
te staan komen. Menig waardeloos markt- en dagen lang daarna. Allerlei lekkers, De pastoor te Aigues-Mortes getuigde o.a.
product verkrjjgt door wat poetsen en op- draaimolens, kunstenmakers enz. Ook ge-i Ik heb alles bijgewoond. Ik heb getracht
sieren een behaaglijk aanzienzoo laten broken speelgoed, leege spaarpotten en be- j de menigte tot bedaren te brengen en
wjj ons gaarne verlokken door schijnbaar dorven magen, voegt vader er aan toe. j hoopte de gewapende macht te zien komen,
nuttig tjjdverdrijf en gezellige conversatie, Wat hindert dat? Ze bebben de grap ge- die de Italianen zou beschermen; doch zij
Av» er uitzien als waren ze wat, terwjjl ze j had en de kermis is een grap.
in werkelijkheid niets zjjn. Een grap is ook het leven, zeggen vele
Niet dit is de hoofdzaak bjj een kermis- kinderen met grjjze haren en vijftig jaren,
koop dat iemand een goeden koop sluit, Ze hebben genoten volop en 't leven is
zoo schoon, o zoo schoonZjj zijn nog
minder dan de kinderen, die niet weten
wat 't leven te beduiden heeft, dewijl ze
na het bljjspel het treurspel niet zien.
kwam, ongelukkiglijk, niet tijdig opdagen.
De treurige tooneelen duurden dus voort.
Ik deed, bjj afwezigheid van troepen, al
wat ik kon. Op hot plein Saint-Louis vielen
de eerste Italianen. Daar werd een hunner
met een vmatraqne* (een lederen riem, aan
welks einde een kleine knuppel met een
i haak bevestigd is) doodeljjk gehavend. Ik
in
het grauw hen geworpen had. Meer
staaltjes van dien aard deelde hij mede.
Ondanks deze getuigen zijn alle beschul
digden vrp gesproken.
s en boe innen, knechten en melderreen te spelen, een zeer gewichtige als betDe kermis loopt ten einde, de spellenverleende geesteljjke hulp aan de stervenden
worden afgebroken, niets big ft over dan en liet eene kar komen, om de gewonden
niet een woestijn van planken, kisten, papier- naar het hospitaal te brengen.
heen; in dichte kolonnen sluiten del zijn kan.
blingen zich bjj keu aan, in alle straten Die van de kermis komen klagen
volksverhuizing, voor iedere kjjktent een j zelden bedrogen te zijn uitgekomen wie snippers, stroohalmenverkoopers en koo-
jverzauteiing, in elk café dicht bezetteheeft ze geraden dit of dat te koopen Zoo
s. j klagen ook in 't leven velen en zuchten
Met langzame schreden wandelt de bur
gerij, met gapenden mond staat het proli-
taria&t, met bedeesden stap waagt de ge
leerde zich door het gewoel. Zeer verschil
lend is de graad van deelneming san dit
volksvermaak gewijd. Al naar gelang van
beschaving en stand, gaat de een er ge-
ïeel in op, trekt de ander zich voorzichtig
erug; een deel grjjpt het aan met beide
landen als een welkome gelegenheid tot
pers gaan naar hnis.
Zoo moeten ook wjj eenmaal uit het
en jammeren over bedrogzjj bebben zich- gewoel van 't leven naar huis, zes planken
zelf bedrogen, daar ze op hun levensreis
allerlei ballast voor werkeljjke lading aan
zagen.
Wat is hier te zien? Een kalf met vijf
pooten. En daar Een ezel met drie ooren.
En in de enge doorgang schuift en dringt
het geëerde publiek. Komt, ziet en oordeelt!
luidt het devies en de liefhebbers komen,
zien en oordeelen en zijn even wijs als
Dr. W. JOEDAN.
(1
Op den toren van de Peiros- en Paulus-
kerk haddeu zooeven vier doffe slagen het
ierde namiddaguur verkondigd, toen zich
tegenover de woning van graaf Tscher-
niayloff. den vroegeren bevelhebber eener
i zie ui jjke stad in het gouvernement Pul-
t.vwa, een groote menschenmassa verdrong.
De eerste nieuwsgierigen voelden zich aan-
gelrokken door de voorbereidingen, waar
van het ruime voorplein het tooneel was.
Het gold bier de knoetstraf, welke op een
yfier lijfeigenen, den barbier, zou toege
past worden. Hoewel deze straf in Peters-
burg iets ailedaagsch is, zoo trekt zjj toch
telkenmale, wanneer zjj voltrokken wordt,
een groote schare van belangstellenden en
nieuwsgierigen.
Overigens konden de toeschouwers zich
nie| beklagen, dat men hon geduld te zeer
op db.proef stelde; want reeds tegen half-
vijf trad een jongman van vier- of zes-en-
twintig jaar in sierlijke adjudants-uniform
en. de borst met ordeteekenen versierd, op
het kleine perron, hetwelk tegenover de
hoofdpoort van het gebouw stond. Hjj sloeg
den blik op een venster, welks gordjjnen
echter dicht gesloten waren en hem niet
veroorloofden, zijn nieuwsgierigheid te be
vredigen alsdan gaf hij een Ianggebaarden
man, die bij den ingang der dienstpersoneel-
vertrekken stond, een tveken met de hand.
Terstond opende zich de deur, en, omringd
door alle liefeigenen, die, tot een afschrik
wekkend voorbeeld de executie moesten bij
wonen, trad de delinquent en dicht achter
hem de voltrekker van het vonnis te voor-
schjjn. Deze laatste was eenvoudig de koet
sier, wien zjjn bedrevenheid in het han-
teeren van de zweep bjj iedere zoodanige
gelegenheid aan den post van beul geholpen
had, een post trouwens, die hem evenmin
de achting als de vriendschap zijner kame
raden benam, daar deze maar al te goed
wisten, dat niet zijn hart, doch slechts zijn
arm daar bjj werkzaam was. En daar zijn
arm, zooals trouwens geheel zijn lichaam,
den generaal toebehoorde, mitsdien t'eze daar
mee naar goeddunken kon handelen, zoo
baarde het hun geen de minste verwonde
ring, dat hij hem met dien veerepost* be
last had. Ook was een tuchtiging van
Iwan's hand veeltijds dragelijker, dan wan
neer iemand anders haar voltrokwant
hjj was een goede ziel en wist vaak een
of twee slagen van het dozijn achterwege
te laten, of richtte het toch, wanneer de
oppassers hem noodzaakten nauwkeurig te
tellen, zoo in, dat de knoop aan het eind
der zweep de plank trof, waarop de schul
dige vastgesnoerd was en zoo het pjjnljjkst
gedeelte van den slag verloren ging. Daar
voor spaarde men ook hem vaak, wanneer
blgven ons dan over van de ganscbe heer-
ljjkbeid laat ons hopen dat men daar
achter loopende zeggen kan, dat 't toch
de moeite van opbouwen waard geweest is.
Buitenland.
Voor het hof van assises te Angoulême
is dezer dagen de zaak behandeld omtrent
hjj aan de beurt was, 'de knoetstraf te ont
vangen hij dacht dan niet aan de door
hem ontvangen, maar aan de door zjjn
goedheid hem bespaarde slagen. De een
dracht tusschen Iwan en zijn kameraden
was dan ook onberispelijk, hetgeen juist,
wanneer een nieuwe tuchtiging op handen
was, op de ondubbelzinnigste wijze bleek.
De eerste daarop volgende uren wel is
waar waren slechts der smart gewjjd, en het
gebeurde somwjjlen, dat in dezen tjjd de
tot de knoetstraf veroordeelde onrechtvaar
dig tegen den voltrekker was, maar dit
vooroordeel was gemeenljjk reeds des avonds
verdwenen, en het laatste overbljjfsel van
woede week voor het eerste glas brande
wijn, dat de scherprechter op des delin
quenten gezondheid dronk.
De man, aan wien Iwan nu zijn be
drevenheid bewijzen moest, was vijf- of zes-
en-twintig jaar oud, had roode haren en
een rooden baard. Hij was van iets meer
dan middelmatige grootte, en aan zijn blik
herkende men zjjn Grieksche afkomstwant
achter de oogenblikkelijke uitdrukking van
vrees bespeurde men gelijktijdig list en sluw
heid. Toen hij ter plaatse van de executie
aangekomen was, wierp hij een blik op het-
zelfde venster, dat reeds de aandacht van
den jongen adjudant gaande gemaakt had
'en hetwelk nog steeds bedekt bleef; dan
zweefden zjjn oogen over de verzamelde
menigte, tot hjj ze met een pjjnljjk schouder
ophalen op de strafplank vestigde. Deze
beweging ontging zjjn vriend Iwan niet,
die hem naderde, om het bontgestreept hemd
Den tweeden dag, getuigde hjj verder,
hebben de gendarmes, wonderen van moed
verricht om de razende menigte, die zich
op de gewonden wierp, te verwjjderen, om
de arme ongelukkigen althans in vrede te
laten sterven.
Zijne verklaringen brachten veel ont
roering bjj het ter terechtzitting aanwezige
publiek teweeg.
Ik heb gezien, verklaarde een andere ge
tuige, dat beschuldigde Constant, gewapend
met een geweer, op de Italianen schoot,
die in eene sloot opeengehoopt lagen, waar
van de sch ouder# te trekken, en hem daar bjj
zacht toeriep:
»Komaan, Gregor, moed!*
»Ge weet immers, wat gjj mjj beloofd
hebt,c antwoordde de ongelukkige met een
onbeschrjjfeljjk smeekende uitdrukking.
»Ja, maar niet bjj de eerste slagen,
Gregor; reken daar maar niet op. Bij de
eerste slagen is de adjudant opmerkzaam;
als de executie echter ten einde loopt, stel
u dan maar gerust, dan zullen wjj wel wat
slagen verdonkeremanen.*
>Neem n maar vooral met de knoet in
acht.*
»Ik zal mjjn best doen, Gregor: je kent
mjj immers.*
»Ja zeker!* zeide Gregor.
Welnu, komt er gauw wat!* riep de
adjudant.
»Ja, uw genade, wjj zijn zoo ver.*
»Ach, wacht nog een poosje, hoogge
boren heer!* riep de arme Gregor, en gaf
den jongen kapitein, om hem te vleien, den
titel Basche Bussokorodye, die den overste
toekomt: >ik geloof, jufvrouw Varinka
opent haar venster
Ijlings staarde de jonge officier naar de
plek, die reeds meermalen zjjn aandacht
getrokken had, maar ook geen plooi der
zjj den voorhangels, welke men achter de
sch jj ven zag, verroerde zich.
»Ge bedriegt u, kerel!* zeide hjj, den
blik langzaam van het venster afwendende,
als had ook hjj gehoopt, dat de veroordeelde
de waarheid sprak; >wat gaat overigens
dit alles uw edele gebiedster aan?*
De Figaro* maakt een sensationeel ar
tikel bekend met twee documenten, die ge
schikt zjjn om de Panama-zaak weer op
te rakelen. Daarin wordt aangetoond, dat
Cornelius Herz en baron Reinach mede
plichtig zjjn geweest ter zake van gelden,
toebehoorende aan de Panatüa-maatschappjj.
Sinds 1 dezer is in Italië de Midden-
Europeesche tjjd ingevoerd en zijn tevens
alle publieke klokken voorzien van wjjzer-
platen, welke, in plaats van in 12, in 24
uren, van middernacht tot middernacht ver
deeld zjjn. Ter verduideljjking heeft men
echter de uren 13 tot 24 in Arabische, rood
gekleurde cjjfers aangegeven.
In den laatsten tjjd deden allerlei on
gunstige berichten omtrent de Servische
financiën de ronde. Zoo zou de omkoop
baarheid der ambtenaren alle beschrijving
te boven gegaan en zou Milanovic, die hier
thans over de »Orbtbelasting< (het onlangs
vermelde punt in quaestie over invoerrecht)
onderhandelt, gezegd hebben dat de wille
keurige verhooging dier belasting een ge
volg was van het wantrouwen der regeering
tegen hare eigene beambten die valsche
taxaties verrichten;
Ook heeft het aandacht getrokken dat
de Servische regeering zich een advies heeft
laten geven over de vraag of m geval van b
«en bankroet eene vreemde regeering het
recht sou hebben om voor de rechten barer
schuldeischers op te komen, welke vraag
ontkennend beantwoord ie. Ten gevolge van
dit alles heeft er vrees bestaan dat Servië
het voorbeeld van Griekenland zou wiüea
volgen en de coupon niet betalen. Die vrees
b!jjkt nu ongegrond te zjjn, omdat de spe
ciale inkomsten, die als waarborg voor de
aflossing en rentebetaling zjjn aangewezen,
onder strenge eontróle van Europeeeebe
financiers staan. Dit alles ..eemt echter niet
weg dat da toestanden er alles behalve
rooskleurig zjjn.
De quaestie betreffende het uitkc^-u -*«,*»
schadevergoeding aan de slachtoffers van
rechterlijke dwalingen zal in Hongarjje ver
moedelijk tot oplossing komen. De minister
van justitie aldaar, de heer Szilagyi, heeft
nameljjk bjj het Parlement een wetsontwerp
ingediend, waaraan het beginsel van schade
vergoeding aan onschuldig veroordeelden
^Vergeving, Excellentie,* vervolgde Gre
gor, den adjudant een hoogere rang toe
kennend, dan waarop hij krachtens zijn
aanstelling het recht had»ik meen slechts,
omdatdaar zjj er schuld aau draagt,
dat ik zij kou misschien medeljjden
hebben met een armen dienaar en
Genoeg,* zeide de adjudant met een
zonderlinge uitdrukking, als ware ook hjj
der meening van den armen delinquent
toegedaan en als speet het hem, dat Yarinka
hem geen genade schonkgenoeg, en maak,
dat wjj klaar komen!*
Terstond, nw genade, terstond!* zeide
Iwan. »En nn, kameraad,* wendde hjj zich
tot Gregor, »leg je te recht, het is tjjd.*
Gregor slaakte een diepe zucht, wierp
een laatsten blik naar het venster eu be
sloot eindelijk, toen hjj zag, dat van dien
kant niets te hopen viel, zich op de nood
lottige plank uit te strekken. Aanstonds
vatten twee andere ljjfeigenen, door Iwan
tot helpers gekozen zjjn handen, breidden
de armen uit en bonden hem de vuisten
aan twee posten, opgesteld aan weerszjjden
van de strafplank, zoodat hij een gekruiste
geleek. Daarna werd zjjn hals in een hals
ijzer gestoken, en de jonge adjudant, ziende,
dat alles gereed was en aan het nog altjjd
bedekte venster geen wenk van genade
zichtbaar werd, gaf een teeken met de hand
en zeide: »Vooruit!«
Wordt vervolgdJ
IIIDWIRUI
or
Ci^aaai.lUllllWUKMWMWMBMBWWnWIII'WWIWIIB IIMII W—Tl—WIHWIII'HMI lil
DOOR