I'd Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. VARINKA, M 1268. FEUILLETON. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. DONDERDAG 4 JANUARI. 1894. VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsve. hooging. Afzonderlijke unimers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor gen ingewacht. Wanneer ooit een mensch toegankelijk genoegen, een ander laat het als een nood- j zakelijk kwaad langs zich voorbijgaan. Zoo zien ook de menschen het leven voor ernstige gedachten, dan mag het wel aanhet is hun een bonte, golvende, elkaar z 'n cm en bij het tijdstip van de wisselingopdringende ophooping van individaen. Ter des jaars. Wanneer we ooit geneigd zijn te wijl de een met groot genot in den stroom vragenwat is toch het leven, dan is het wel om en bij den algemeen beminden datum 1 Januari. Het leven is een droom heeft een dichter gezongen het leven, gras des velds zegt de psalmisthet leven een reis, het leven een schaduw, hebben anderen gezegd. Deze beelden zjjn met voordacht gekozen, opdat de mensch niet te zeer moge hechten an dit leven. Een droom kan schoon zijn, aar 't is niettemin een droom. Het gras ues veld bekoort het oog, doch de maaier staat gereed. Een reis verkwikt den mensch, maar gevaren dreigen; zelfs een schaduw kan schoon zijn, maar recht bekeken is ze niets, letterlijk niets. Waarmee zullen we dan het leven eens vergelijken? Wat dunkt u van een markt, ;eri kermis zoo ge wilt? 't Is waar, de kermissen raken uit den tijd. De toeneming van verkeer tusschen dorp en stad, tusschen 't eene land en 't andere en de daardoor ontstane gemakkelijkheid in ruiling van producten en voortbrengselen, drukt zwaar p de jaarmarkten en vermindert hun be- „elkenis van jaar tot jaar. Desniettemin tevc" inir on de mindere man maakt deze eenige gelegenheid van erna aak. Zoo vertoonen de kor nissen inderdaad een stuk volksleven er zonder gezochtheid laat zich het algemeene v beeld eener kermis met het menschel jjk wï leven zeer goed verge]jjken. Wat dan het eerst in 't oog valt, is een ty oüeenvloeiïng van menschen. In heele scharen -fkekken ze va a 't dorp naar de stad, op an spraak m gestoord maar dat hjj gelooft er een te sluiten. Niet daarop komt het aan dat wjj door kennis, kracht en invloed een rol onder de menschen ^f&We denkbare vervoermiddelen komen land- spelenmaar daarop, dat wg gelooven er onderduikt, laat de ander zich slechts on willig voortstuwende wijzen zonderen zich af en zoeken een stil plekje. In groote scharen trekken ze voorwaarts, niet zelden vroeger. Want ook in de toekomst zullen de mishandeling van Italiaansche arbeiders de meeste ezels slechts twee ooren en de j aan de zoutwerken te Aigues-Mortes in kalvers vier pooten hebben. Maar zoo zjjni Frankrijk. de menschen: een enkel monster schjjnt hun van meer beteekenis dan de eeuwige Hierbjj is gebleken, dat de aanval het eerst is uitgegaan van de Italianen, die in wet der natuur. De verstandige vergenoegt den beginne de overmacht hadden, en dat zich met kalvers en ezels van gewone ge-hierbij een Italiaan, Giordano, de eenige stalte. van zijn landaard die als beklaagde terecht- Ge wilt de oogen sluiten om niet te zien staat, de rol van ophitser speelde, dat er kermis gevierd wordt doch uw j De kommandant der gendarmerie, die elkaar grimmig aanstarend; de muziek ver- ooren zullen 't wel gewaar worden. Hoor eene schets gaf van de bloedige tooneelen gezelt ze en voorop wordt 't vaandel ge- dat razen en schreeuwen, boor de orgels,welke er plaats hadden, getuigde dat de dragen, waarop radicalen, liberalen, socialis- trompetten en pauken jonkvrouw Musica,woedende menigte, ondanks de vermaningen ten, kerkelijken enz. prijkt. Voor die van de liefelijke, is een straatdeerne geworden, der gendarmerie, de huizen, waar de Itali- uit hun stil plekje dien optocht gadeslaan, de kunst huppelt op stelten, de krachtigste anen buiten Aigues-Mortes de wjjk genomen is 't belangrjjk op te merken dat al deze longen veroveren de meeste dubbeltjes. Dat hadden, belegerd en de vensterruiten inge- stroomen naar één kant gaan, evenwijdig toeten en blazen, brullen en schreeuwen slagen en de daken vernield hebben. Toen meestal, terwijl toch elke schare meent een behoort bjj een kermis. Dwazen zeggende gendarmerie den volgenden dag want eigen weg te bewandelen. dat alarm en schandaal, dat is eigenljjk de het woeste huishouden duurde twee dagen Aangeboden wordt op de jaarmarkt al kermis. de Italianen naar Aigues-Mortes geleidde, wat denkbaar iskleederen en ooft, bloem- Zoo ziet men ook in het leven de grootstewerden deze aangevallen door de Franschen potten en handschoenen, boeken en varkens, marktschreeuwers het vette der aarde bin-'en eenige gekwetsten met knuppels dood- worst en goud. En alles vindt afnemers, nenpalmen en den grootsten mond het geslagen. want talrijk en menigvuldig zijn de be- meeste geloof verwerven. Die bescheiden Een student verklaarde gezien te hebben, hoeften der menschen. De een zoekt een in zijn kraam vertoeft totdat de voorbjj-j dat een persoon met eene revolver »a bout woning, de ander een betrekking, de derde gangers zijn degeljjke waar komen afhalen, portante op gewonden schoot, een vrouw. En gelijk op de markt dingen sterft van honger. Verscheidene gendarmes werden gehoord, we af van den prjjs, want niet te duur Maar de kinderen, de lieve kinderen heb- Hunne getuigenissen kwamen overeen met moet ons het bezit, de roem, de huiselijkheid ben toch werkelijk pleizier, wéken vooruit dat van hunnen kommandant te staan komen. Menig waardeloos markt- en dagen lang daarna. Allerlei lekkers, De pastoor te Aigues-Mortes getuigde o.a. product verkrjjgt door wat poetsen en op- draaimolens, kunstenmakers enz. Ook ge-i Ik heb alles bijgewoond. Ik heb getracht sieren een behaaglijk aanzienzoo laten broken speelgoed, leege spaarpotten en be- j de menigte tot bedaren te brengen en wjj ons gaarne verlokken door schijnbaar dorven magen, voegt vader er aan toe. j hoopte de gewapende macht te zien komen, nuttig tjjdverdrijf en gezellige conversatie, Wat hindert dat? Ze bebben de grap ge- die de Italianen zou beschermen; doch zij Av» er uitzien als waren ze wat, terwjjl ze j had en de kermis is een grap. in werkelijkheid niets zjjn. Een grap is ook het leven, zeggen vele Niet dit is de hoofdzaak bjj een kermis- kinderen met grjjze haren en vijftig jaren, koop dat iemand een goeden koop sluit, Ze hebben genoten volop en 't leven is zoo schoon, o zoo schoonZjj zijn nog minder dan de kinderen, die niet weten wat 't leven te beduiden heeft, dewijl ze na het bljjspel het treurspel niet zien. kwam, ongelukkiglijk, niet tijdig opdagen. De treurige tooneelen duurden dus voort. Ik deed, bjj afwezigheid van troepen, al wat ik kon. Op hot plein Saint-Louis vielen de eerste Italianen. Daar werd een hunner met een vmatraqne* (een lederen riem, aan welks einde een kleine knuppel met een i haak bevestigd is) doodeljjk gehavend. Ik in het grauw hen geworpen had. Meer staaltjes van dien aard deelde hij mede. Ondanks deze getuigen zijn alle beschul digden vrp gesproken. s en boe innen, knechten en melderreen te spelen, een zeer gewichtige als betDe kermis loopt ten einde, de spellenverleende geesteljjke hulp aan de stervenden worden afgebroken, niets big ft over dan en liet eene kar komen, om de gewonden niet een woestijn van planken, kisten, papier- naar het hospitaal te brengen. heen; in dichte kolonnen sluiten del zijn kan. blingen zich bjj keu aan, in alle straten Die van de kermis komen klagen volksverhuizing, voor iedere kjjktent een j zelden bedrogen te zijn uitgekomen wie snippers, stroohalmenverkoopers en koo- jverzauteiing, in elk café dicht bezetteheeft ze geraden dit of dat te koopen Zoo s. j klagen ook in 't leven velen en zuchten Met langzame schreden wandelt de bur gerij, met gapenden mond staat het proli- taria&t, met bedeesden stap waagt de ge leerde zich door het gewoel. Zeer verschil lend is de graad van deelneming san dit volksvermaak gewijd. Al naar gelang van beschaving en stand, gaat de een er ge- ïeel in op, trekt de ander zich voorzichtig erug; een deel grjjpt het aan met beide landen als een welkome gelegenheid tot pers gaan naar hnis. Zoo moeten ook wjj eenmaal uit het en jammeren over bedrogzjj bebben zich- gewoel van 't leven naar huis, zes planken zelf bedrogen, daar ze op hun levensreis allerlei ballast voor werkeljjke lading aan zagen. Wat is hier te zien? Een kalf met vijf pooten. En daar Een ezel met drie ooren. En in de enge doorgang schuift en dringt het geëerde publiek. Komt, ziet en oordeelt! luidt het devies en de liefhebbers komen, zien en oordeelen en zijn even wijs als Dr. W. JOEDAN. (1 Op den toren van de Peiros- en Paulus- kerk haddeu zooeven vier doffe slagen het ierde namiddaguur verkondigd, toen zich tegenover de woning van graaf Tscher- niayloff. den vroegeren bevelhebber eener i zie ui jjke stad in het gouvernement Pul- t.vwa, een groote menschenmassa verdrong. De eerste nieuwsgierigen voelden zich aan- gelrokken door de voorbereidingen, waar van het ruime voorplein het tooneel was. Het gold bier de knoetstraf, welke op een yfier lijfeigenen, den barbier, zou toege past worden. Hoewel deze straf in Peters- burg iets ailedaagsch is, zoo trekt zjj toch telkenmale, wanneer zjj voltrokken wordt, een groote schare van belangstellenden en nieuwsgierigen. Overigens konden de toeschouwers zich nie| beklagen, dat men hon geduld te zeer op db.proef stelde; want reeds tegen half- vijf trad een jongman van vier- of zes-en- twintig jaar in sierlijke adjudants-uniform en. de borst met ordeteekenen versierd, op het kleine perron, hetwelk tegenover de hoofdpoort van het gebouw stond. Hjj sloeg den blik op een venster, welks gordjjnen echter dicht gesloten waren en hem niet veroorloofden, zijn nieuwsgierigheid te be vredigen alsdan gaf hij een Ianggebaarden man, die bij den ingang der dienstpersoneel- vertrekken stond, een tveken met de hand. Terstond opende zich de deur, en, omringd door alle liefeigenen, die, tot een afschrik wekkend voorbeeld de executie moesten bij wonen, trad de delinquent en dicht achter hem de voltrekker van het vonnis te voor- schjjn. Deze laatste was eenvoudig de koet sier, wien zjjn bedrevenheid in het han- teeren van de zweep bjj iedere zoodanige gelegenheid aan den post van beul geholpen had, een post trouwens, die hem evenmin de achting als de vriendschap zijner kame raden benam, daar deze maar al te goed wisten, dat niet zijn hart, doch slechts zijn arm daar bjj werkzaam was. En daar zijn arm, zooals trouwens geheel zijn lichaam, den generaal toebehoorde, mitsdien t'eze daar mee naar goeddunken kon handelen, zoo baarde het hun geen de minste verwonde ring, dat hij hem met dien veerepost* be last had. Ook was een tuchtiging van Iwan's hand veeltijds dragelijker, dan wan neer iemand anders haar voltrokwant hjj was een goede ziel en wist vaak een of twee slagen van het dozijn achterwege te laten, of richtte het toch, wanneer de oppassers hem noodzaakten nauwkeurig te tellen, zoo in, dat de knoop aan het eind der zweep de plank trof, waarop de schul dige vastgesnoerd was en zoo het pjjnljjkst gedeelte van den slag verloren ging. Daar voor spaarde men ook hem vaak, wanneer blgven ons dan over van de ganscbe heer- ljjkbeid laat ons hopen dat men daar achter loopende zeggen kan, dat 't toch de moeite van opbouwen waard geweest is. Buitenland. Voor het hof van assises te Angoulême is dezer dagen de zaak behandeld omtrent hjj aan de beurt was, 'de knoetstraf te ont vangen hij dacht dan niet aan de door hem ontvangen, maar aan de door zjjn goedheid hem bespaarde slagen. De een dracht tusschen Iwan en zijn kameraden was dan ook onberispelijk, hetgeen juist, wanneer een nieuwe tuchtiging op handen was, op de ondubbelzinnigste wijze bleek. De eerste daarop volgende uren wel is waar waren slechts der smart gewjjd, en het gebeurde somwjjlen, dat in dezen tjjd de tot de knoetstraf veroordeelde onrechtvaar dig tegen den voltrekker was, maar dit vooroordeel was gemeenljjk reeds des avonds verdwenen, en het laatste overbljjfsel van woede week voor het eerste glas brande wijn, dat de scherprechter op des delin quenten gezondheid dronk. De man, aan wien Iwan nu zijn be drevenheid bewijzen moest, was vijf- of zes- en-twintig jaar oud, had roode haren en een rooden baard. Hij was van iets meer dan middelmatige grootte, en aan zijn blik herkende men zjjn Grieksche afkomstwant achter de oogenblikkelijke uitdrukking van vrees bespeurde men gelijktijdig list en sluw heid. Toen hij ter plaatse van de executie aangekomen was, wierp hij een blik op het- zelfde venster, dat reeds de aandacht van den jongen adjudant gaande gemaakt had 'en hetwelk nog steeds bedekt bleef; dan zweefden zjjn oogen over de verzamelde menigte, tot hjj ze met een pjjnljjk schouder ophalen op de strafplank vestigde. Deze beweging ontging zjjn vriend Iwan niet, die hem naderde, om het bontgestreept hemd Den tweeden dag, getuigde hjj verder, hebben de gendarmes, wonderen van moed verricht om de razende menigte, die zich op de gewonden wierp, te verwjjderen, om de arme ongelukkigen althans in vrede te laten sterven. Zijne verklaringen brachten veel ont roering bjj het ter terechtzitting aanwezige publiek teweeg. Ik heb gezien, verklaarde een andere ge tuige, dat beschuldigde Constant, gewapend met een geweer, op de Italianen schoot, die in eene sloot opeengehoopt lagen, waar van de sch ouder# te trekken, en hem daar bjj zacht toeriep: »Komaan, Gregor, moed!* »Ge weet immers, wat gjj mjj beloofd hebt,c antwoordde de ongelukkige met een onbeschrjjfeljjk smeekende uitdrukking. »Ja, maar niet bjj de eerste slagen, Gregor; reken daar maar niet op. Bij de eerste slagen is de adjudant opmerkzaam; als de executie echter ten einde loopt, stel u dan maar gerust, dan zullen wjj wel wat slagen verdonkeremanen.* >Neem n maar vooral met de knoet in acht.* »Ik zal mjjn best doen, Gregor: je kent mjj immers.* »Ja zeker!* zeide Gregor. Welnu, komt er gauw wat!* riep de adjudant. »Ja, uw genade, wjj zijn zoo ver.* »Ach, wacht nog een poosje, hoogge boren heer!* riep de arme Gregor, en gaf den jongen kapitein, om hem te vleien, den titel Basche Bussokorodye, die den overste toekomt: >ik geloof, jufvrouw Varinka opent haar venster Ijlings staarde de jonge officier naar de plek, die reeds meermalen zjjn aandacht getrokken had, maar ook geen plooi der zjj den voorhangels, welke men achter de sch jj ven zag, verroerde zich. »Ge bedriegt u, kerel!* zeide hjj, den blik langzaam van het venster afwendende, als had ook hjj gehoopt, dat de veroordeelde de waarheid sprak; >wat gaat overigens dit alles uw edele gebiedster aan?* De Figaro* maakt een sensationeel ar tikel bekend met twee documenten, die ge schikt zjjn om de Panama-zaak weer op te rakelen. Daarin wordt aangetoond, dat Cornelius Herz en baron Reinach mede plichtig zjjn geweest ter zake van gelden, toebehoorende aan de Panatüa-maatschappjj. Sinds 1 dezer is in Italië de Midden- Europeesche tjjd ingevoerd en zijn tevens alle publieke klokken voorzien van wjjzer- platen, welke, in plaats van in 12, in 24 uren, van middernacht tot middernacht ver deeld zjjn. Ter verduideljjking heeft men echter de uren 13 tot 24 in Arabische, rood gekleurde cjjfers aangegeven. In den laatsten tjjd deden allerlei on gunstige berichten omtrent de Servische financiën de ronde. Zoo zou de omkoop baarheid der ambtenaren alle beschrijving te boven gegaan en zou Milanovic, die hier thans over de »Orbtbelasting< (het onlangs vermelde punt in quaestie over invoerrecht) onderhandelt, gezegd hebben dat de wille keurige verhooging dier belasting een ge volg was van het wantrouwen der regeering tegen hare eigene beambten die valsche taxaties verrichten; Ook heeft het aandacht getrokken dat de Servische regeering zich een advies heeft laten geven over de vraag of m geval van b «en bankroet eene vreemde regeering het recht sou hebben om voor de rechten barer schuldeischers op te komen, welke vraag ontkennend beantwoord ie. Ten gevolge van dit alles heeft er vrees bestaan dat Servië het voorbeeld van Griekenland zou wiüea volgen en de coupon niet betalen. Die vrees b!jjkt nu ongegrond te zjjn, omdat de spe ciale inkomsten, die als waarborg voor de aflossing en rentebetaling zjjn aangewezen, onder strenge eontróle van Europeeeebe financiers staan. Dit alles ..eemt echter niet weg dat da toestanden er alles behalve rooskleurig zjjn. De quaestie betreffende het uitkc^-u -*«,*» schadevergoeding aan de slachtoffers van rechterlijke dwalingen zal in Hongarjje ver moedelijk tot oplossing komen. De minister van justitie aldaar, de heer Szilagyi, heeft nameljjk bjj het Parlement een wetsontwerp ingediend, waaraan het beginsel van schade vergoeding aan onschuldig veroordeelden ^Vergeving, Excellentie,* vervolgde Gre gor, den adjudant een hoogere rang toe kennend, dan waarop hij krachtens zijn aanstelling het recht had»ik meen slechts, omdatdaar zjj er schuld aau draagt, dat ik zij kou misschien medeljjden hebben met een armen dienaar en Genoeg,* zeide de adjudant met een zonderlinge uitdrukking, als ware ook hjj der meening van den armen delinquent toegedaan en als speet het hem, dat Yarinka hem geen genade schonkgenoeg, en maak, dat wjj klaar komen!* Terstond, nw genade, terstond!* zeide Iwan. »En nn, kameraad,* wendde hjj zich tot Gregor, »leg je te recht, het is tjjd.* Gregor slaakte een diepe zucht, wierp een laatsten blik naar het venster eu be sloot eindelijk, toen hjj zag, dat van dien kant niets te hopen viel, zich op de nood lottige plank uit te strekken. Aanstonds vatten twee andere ljjfeigenen, door Iwan tot helpers gekozen zjjn handen, breidden de armen uit en bonden hem de vuisten aan twee posten, opgesteld aan weerszjjden van de strafplank, zoodat hij een gekruiste geleek. Daarna werd zjjn hals in een hals ijzer gestoken, en de jonge adjudant, ziende, dat alles gereed was en aan het nog altjjd bedekte venster geen wenk van genade zichtbaar werd, gaf een teeken met de hand en zeide: »Vooruit!« Wordt vervolgdJ IIIDWIRUI or Ci^aaai.lUllllWUKMWMWMBMBWWnWIII'WWIWIIB IIMII W—Tl—WIHWIII'HMI lil DOOR

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1894 | | pagina 1