Hel Land van Heusden en Lllena; de Lanslraal en de Bomnielerwaard. Geen Geluk. M 1277. FEUILLETON^ VARINKA, ZATERDAG 3 FEBRUARI. 1894. Uitgever: L.. J. VEERMAN, Heusden. VOOR M Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjjs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsve»hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Yrpdagmor gen ingewacht. Die gewoon is kaart te spelen, weet dat er dagen zijn, waarop men geen geluk heeft. De kaarten vallen ongelukkig uit, in de taal der ingewijden heet dat geen kaart krijgen de berekeningen falen, de tegen partij trekt steeds aan 't langste eind, wat men waagt wordt verloren. Yoor een ge oefend en geduldig speler heeft dat niets te beduiden: Fortuna, die hem heden minder goecl gezind schijnt, stelt hem den volgenden keer schadeloos, zoodat hij dan 't verlorene met intrest terugwint. Er zijn echter ook ongelükvogels, die beter deelen nooit een kaart ter hand te nemen. Ook in 't dagelijksch leven komt dat «geen geluk hebben* dikwijls voor. Een koopman in zijn zaken, een redenaar met zjjn voordracht, een reiziger op een om wolkten berg. Nu een volgende maal zal de winst grooter, de voordacht pakkender, de hemel helder zjjn. Hoe echter, wanneer we ons heele leven door moeten klagen geen geluk te hebben Wjj gaan op een meisje uit een ïnede- vr jjer kaapt ze ons voor den neus wegwjj dingen naar een betrekkingeen gunsteling wordt voorgetrokken wjj willen schaatsen- rjjden 's nachts gaat het dooienwjj openen den mond tot een toost daar maait een ander ons het gras voor de voeten weg. Altijd komen we te laat, nergens zjjn we op onze plaats, nooit rijpen onze druiven, steeds komen we met een krats uit de loterjj. Na zulke ervaringen in zijn humeur te bljjven en zjjn vroolijkheid te bewaren is een lastig ding, waartegen maar weinigen bestand zjjn en menigeen weet uit zjjn levensgeschiedenis niet veel meer te vertellen dan dat hjj in niets, letterlijk in niets geluk leeft gehad. Wat is in het licht gezien dit zooge naamde geluk, dat den een zonneschjjn en ien ander regen toebedeelt, dat den een >pheft en den ander neersmakt? Is dat oeval, onvoorzien en onafwendbaar toe- ^fal? Is het beloonde verdienste? Is het een ijjzondere gunst van een hoogeren, god- lel jjken wil? Wjj laten dit punt ter overweging aan wjjsgeeren en godgeleerden, 't Is van de grootste, moeilijkste problemen uit het aan problemen rjjke menschenleven, een raad- DOOR Dr. W. JORDAN. selachtig geheim dat tot hedeD door nie mand is opgelost. Dit althans is zeker: tot op den huidi- gen dag heeft nog nooit iemand eenige aanduiding kunnen geven, hoe men het aanleggen moet om geluk te hebben. De domsten hebben geluk, de verstandigsten ongelukde besten en braafsten moeten lijden, de meest onwaardigen verheugen zich in een goede gezondheid. Er schjjnt alzoo geen wet der wereldordening te zjjn dat goede wil, groote gaven naar den geest, zedelijk leven geluk aanbrengenveelmeer leert ons de dageljjksehe ervaring dat on bekwaamheid, lichtzinnigheid, gewetenloos heid dikwijls genoeg in den kamp naar geluk zegevieren. De wereldbeschouwing der oude Israë lieten nam als zeker aan dat het recht zjjn loon. het onrecht zjjn straf ongetwjjfeld ontvangen zou. Van dit beginsel ging men uit bjj de voortdurende inscherping der strenge wet, welke de kern hunner leer uitmaakte. De profeten voorspelden het onbo9tvaardige volk algeheele vernietiging, den berouwheb benden een glanzend lot. Job verliest op één dag zjjn kudden, zjjn dienst knechten, zjjn kinderen dit naamloos ongeluk kan, volgens zjjn vrienden, niet onverdiend hem getroffen hebben. Wjj zouden in groote verlegenheid komen, wanneer we deze opvatting naar de letter toepassen wilden. Armoede en ellende, ziekte en dood zjjn volstrekt niet in elk geval na te speuren gevolgen van voorafgegane schuld. Waarom sterven van de meest zorgzame ouders kinderen in den bloei hunner jaren Waarom verongelukken duizende brave mannen in de uitoefening van hun beroep? Waarom treft de bliksem den argeloozen wandelaar en verschoont den nachtelijken roover Toch kunnen we niet ontkennen dat wij zeiven de verantwoordeljjkheid dragen van vele harde slagen van 't lot. Een licht- .vaardig verspeelde jeugd wreekt zich vast altjjd in een krachteloozen en ziekeljjken ouderdomluiheid en onverschilligheid heb-1 ben in hun gevolg achteruitgang in wel-! vaart; van een verkeerd opvoedingsstelsel: is al zeer weinig heil te verwachten: watj gezaaid wordt zal men oogsten. Yoorts zal het geraden zjjn de termen geluk en ongeluk niet onder alle omstan digheden in den algemeen gebruikelijken zin te nemen. Niet ieder geluk is geluk en niet alle ongeluk is ongeluk. Een werkzame handwerksman van onze kennis trok eenige duizenden uit de loterjj. Dat was me een geluk, zeiden zjjn vrienden niet zonder een weinig njjd. Op dit oogenblik zeggen ze 't echter niet meeruit den arbeidzamen man is een liederljjke dronkaard geworden, wiens vrouw en kinderen gebrek ljjden. Wat wjj geluk noemen is dikwjjls niet anders dan een bont beschilderd en schit terend masker van een inwendig onbe vredigd menschenhart, 't is de gevel van een woning, waarin we niemand een oog laten slaan, opdat hjj de leegheid niet bemerke. Evenzoo is ongeluk voor velen niets minder dan een school der wjjsheid, die doorloopen te hebben ten slotte zelden berouwt. Geluk te hebben is niet elks lot, waar er sprake is van rjjkdom, genot en gunst. Gelukkig zijn, door te buigen onder een hoogeren wil, kan ieders lot worden maar hjj moet, om het te leeren, niet minder dan zjjn heele leven er aan besteden. Buitenland. (iö Zjjn wjj ziek, dan geneest ons zjjn dokter, want het ware een verlies voor hem, indien wjj stierven. Zjjn wjj gezond, dan hebben wjj onze vier maaltjjden dagelijks cn een warme legerstede bjj nacht. Yerlieven wjj ons, wcIdu dan staat ons huweljjk nimmer ^riets in den weg, zoo slechts onze liefde be antwoord wordt; de meester zelf dringt er op aan, dat wjj hoe eer hoe liever huwen, want bjj wensebt, dat wij zooveel kinderen het aanzjjn schenken, als maar even moge- Ijjk is. En krjjgen wjj kinderen, dan gaat bet deze even goed als ons. Ik zeg het u, gjj zult niet zoovele meesters vinden, die j*even gelukkig zjjn als hunne ljjfeigenen.* «Gjj hebt volkomen geljjk,c antwoordde Gregor en schonk hem in; «maar ge kunt zeggen, wat gjj wilt, vrij zjjt gjj toch niet!* «Welke vrjjheid ontbreekt mjj dan?« vroeg Iwan. «Welnu, gjj moogt immers niet gaan, waarheen gjj wilt.* «Ik ben zoo vrjj als een vogel in de lucht,* antwoordde Iwan. «Dwaasheidmeende Gregor. «Vrjj als een vogel in de lucht, zeg ik u; want ik heb een goede meester en voor alles een prachtige gebiedster,* vervolgde Iwan met een veelbeteekenden glimlach, «ik behoef slechts te verzoeken en het ge schiedt.* «Ei, zoo ge u heden bedrinkt en morgen weer om verlof vroegt, zoudt ge dan hier komen en drinken mogen «Dan zou ik de toestemming ook ver- krjjgen.c «Gjj zoudt morgen weer hier mogen komen?* «Morgen, overmorgen, alle dagen, zco vaak het mjj belieft.* «Ja, Iwan is inderdaad de lieveling der freule,* sprak een ander Ijjfeigene van het grafeljjk huis, die op Iwan's kosten mee dronk. «Zoo men u ook werkeljjk,* zeide Gregor, «de toestemmming gaf, dan zou u toch weldra de klinkende munt ontbreken.* «Nooit,* meende Iwan en slurpte een glas brandewjjn op, «nooit zal het Iwan aan geld ontbreken, zoolang de genadige freule nog één kopeke in den buidel heeft.* «Ik heb haar van zulk een gunstige zjjde niet. leeren kennen,* zeide Gregor op bit teren toon. «Wat hebt gij toch een slecht geheugen, mijn vriendGjj moest immers weten, dat zij de knoetslagen haar goede vrienden niet narekent.* «Dat meen ik niet,* antwoordde Gregor, «ik weet wel, met knoefslagen is zjj niet spaarzaammaar met geld, dat is een ander ding. Ik heb nog nimmer een duit van haar gezien.* «Maar ik heb geld, vriend,* vervolgde Iwan, wiens rees steeds in het oog loopen der werd; «zie, daar zjjn kopeken, zilveren kopeken, blauwe vjjf-roebel- en roode vjjf- en-twintig-roebelbiljeiten. En morgen kan Te Parijs is men er niets over gesticht, dat volgens de berichten uit Dahomey generaal Dodds den broeder van Behanzin tot koning heeft uitgeroepen. Om tot dit resultaat te komen, was het niet noodig, dat Frankrijk een groot aantal dappere soldaten en vele millioenen ten offer bracht. De nieuwe koning heeft de regeering aan vaard onder den naam «Agoliagbo*, het geen zeggen wil«Een Fransch legercorps houdt Dahomey bezet.* De naam des konings is dus minder jjzingwekkend dan die van zjjn voorganger, Behanzin, hetgeen «haai* of «menscheneter* beteekent. Ook in de regeeringskringen is men niet ingenomen met deze handeling van Dodds, die zich als overwinnaar van Dahomey heeft doen huldigen, en thans medewerkt om een koning aan de regeering te brengen, die misschien niet veel beter is dan Behan zin. De regeering van Frankrijk vindt het verkeerd, te Abomey een nieuw koning schap te vestigen, het tractaat, dat Dodds met Agoliagbo heeft gesloten en waarin bepaald wordt dat in Abomey een sterke militaire bezetting van Frankrjjk garnizoen zal houden, wordt scherp veroordeeld. De voordeelen van zulk een bezetting zjjn niet groot genoeg voor de kosten, die zjj na zich sleepten Dodds had evengoed den zetel der nieuwe regeering in Allada kunnen vestigen, welke plaats vaH de kust beheerscht kan worden. Het schjjnt thans eene uitgemaakte zaak te zjjn, dat de kleine Sidonie, dochter van Yaillant en van diens bjjzit, Mme Marchal, toevertrouwd zal worden aan den anarchist Sébastien Faure. Een redacteur van de «Figaro* heeft Herz, die dus nog niet dood is, te Bour nemouth bezocht en een gesprek van zes uur achtereen met den zieke gehad. De redacteur verklaart, dat, wat hjj uit den mond van Herz gehoord heeft, in strjjd is met hetgeeen in het Parlement of in de pers gezegd is. Indertijd heeft men zak boekjes bjj Thierrée ontdekt, waarvan de talons zekere initialen bevattenhiervan zou men nooit iets geweten hebben, zonder de mededeelingen van «la libre Parole*. Clémenceau heeft, Herz weet niet waarom, getracht die ljjst machtig te worden. Wat den beruchten X. betreft, die is noch een minister, noch een ambassadeur, noch een ander gewichtig persoon; het is een een voudig afgevaardigde. Verder verklaarde Herz, dat, als niet een niet-ontvankeijjk- verklaring volgde op de aanvraag der erf genamen van Reinach, hij zekere stukken zou publieeeren, die verpletterend zjjn voor enkele personen. Hjj voegde er bjj, dat hjj voor deze rehabilitatie wilde en zou leven. Het schjjnt, dat de Duitsche keizer Bis marck beloofd heeft, zjjn bezoek zoo spoedig mogeljjk te beantwoorden, waarschijnlijk bjj gelegenheid van den jaardag van den ouden man, den len April a.s. Te beginnen met 1 April zal het effec tief der Oostenrjjksche troepen in vrede vastgesteld worden op 148 regimenten en versterkt met 8 bataljons infanterie. De Servische radicale bladen vertellen thans het merkwaardige verhaal, dat het Pasitcli te St.-Petersburg gelukt is, de aan sluiting van Servië aan de Fransch-Rus- sische overeenkomst te bewerken. De «Triple Alliantie* heeft toen Milan naar Belgrado gezonden, om hiertegen op te treden. Voor het welslagen dezer poging zjjn hem tien millioen gulden toegezegd. Ter zake van het komplot van Iwanoff tegen vorst Alexander is Souka tot 15 en Stoian tot 3 jaar gevangenis veroordeeld. Te Athene heerscht de influenza hevig, ik ook vijftigers toonen. Op de gezondheid der freule!* «Maar het geld,* zeide Gregor, om Iwan steeds meer op te hitsen, «het geld kan immers tegen de verachting niet opwegen.* «De verachting, de verachting? Wie ver acht mjj? Gjj misschien, omdat gjj vrjj zjjt? Een mooie vrjjheid! Liever ben ik een Ijjfeigene, die goed te leven heeft, dan een vrjje, die verhongeren moet!* «Ik meen de verachting van wege de gebieders.* «Mjjn gebieder mjj verachten? Vraag hier Alexis, vraag Daniel, of de freule mjj ver acht.* «Iwan moet een toovermiddel bezitten,* antwoordden de aanwezige ljjfeigenen, «want men spreekt met hem steeds, als ware hjj een voornaam heer.* «Ja, omdat hij Annuschka's broeder en Annuschka de zoogzuster van de freule is.< «Dit is best mogelijk,* meenden de ljjf- eigenenen. «Het is geheel hetzelfde, wat ook de reden zjjn mocht,vervolgde Iwan, «genoeg, het is zoo.* «Ja, maar wanneer uw zuster stierf? Hoe dan?* «Dat zou jammer zjjn,« meende Iwan, «omdat mijn zuster een goed meisje is; op haar welzjjnMaar indien zjj ook stierf, dan zou daardoor hoegenaamd geen ver andering ontstaan. Men acht mjj om mjjn persoon, en men acht mjj, omdat men mjj vreest. Nu weet gjj het!* «Men vreest voor den genadigen heer Iwan!« sprak Gregor luidkeels lachende. «Dus, wanDeer de genadige heer Iwan geen lust meer had, bevelen te ontvangen, dan in de laatste dagen kwamen 17 sterfgevallen per dag voor. Het «Berliner Tageblatt* publiceerde van eenen ongenoemden zegsman, dien het blad echter als zeer bijzonder welonderricht ken schetst, een buitengewoon pessimistische schildering van den toestand van Italië. Daarin lieet het dat de leidende klassen volslagen vermolmd zjjn, dat het Parle ment zijn gezag verloren heeft, de Koning wegens te geringe energie weinig, de Kroon prins in het geheel niet bemind is. Crispi zou de éénige man zijn die misschien nog redding brengen kan, indien het hem ge lakt de door-en-door verrotte administratie te hervormen. Anders zou het land eene donkere toekomst tegemoet gaan en de slappe Italiaansche monarchie zou aan hare eigene zwakte sterven. In een onderhoud met een correspondent van den Local-Anzeiger verklaarde Crispi een aantal positieve bewjjzen te hebben dat de beweging op Sicilië in het leven ge roepen is door eene samenzwering, welker draden in handen zjjn van agenten in het buitenland. Geheel Italië moest in opstand worden gebracht om de monarchie te doen vallen en 's lands eenheid te verbreken. Crispi (die reeds een dag of tien erg aan influenze ljjdt) is besloten «voor de geheele wereld de waarheid te zeggen.* Hij be ep fert het tekort der schatkist zeer hoog en acht het noodzakeljjk dat de bestaande belastingen verhoogd worden en hare in vordering beter geregeld en verzekerd. Hg heeft het voornemen een nieuwe wet op den handel ter beurze in te dienen, door welke de nltimo-speculatiën ten nadeele van 's lands crediet, bemoeilijkt znllen worden. Op de vraag of Italië duurzaam de ver plichtingen zou nakomen, uit zjjne staats schulden voortvloeiend, antwoordde Crispi op levendigen toon«Zoolang fatsoenlr lieden Italië regeeren, zullen alle aangeg. verplichtingen stipt worden nagekon Een brutale inbraak is gepleggd woning van den Amerikaanse!:/ Rome. De roovers braken de verschillende lessenaars open, geen geldswaarden, verder r' kort en klein en verbrand/ Een buste van president L. aan stukken op den gron bare schildergen en een ril munten waren echter onaf zou men den genadigen heer Iwan even goed gehoorzamen.* »'t Kan best zjjn,* zeide Iwan. «Hg zegt: 't kan zjjn,* herhaalde Gregor en lachtte nog luider. «Het kan zjjnJ* Hebt gjj het allen gehoord?* »Ja,« zeiden de lijfeigenen, die zoo veel gedronken hadden dat zjj nog slechts on samenhangende klanken konden uitbrengen. «Welnu dan! ik wil niet meer zeggen: 't kan zjjnna zeg ik: zeer zeker!* «Dat zou ik wel eens willen zien zeide Gregor. «Het was mg iets waard, het te zien!* «Jaag die kerels weg, die zich reeds als zwjjnen bezopen hebben, en gjj zult het kosteloos .zien.* «Kosteloos? Gjj scheert zeker den gek met mjj Denkt gjj soms, dat ik hun het gelag om niet geef?* «Hoeveel kunnen zjj dan nog aan uw smerigen drank verdrinken, wanneer zjj tot middernacht hier big ven?* «Ten minste nog twintig roebels.* «Welnu, daar zjjn er dertig; jaag ze naar buiten, opdat wjj onder vier oogen zijn.* «Kameraden,* zeide Gregor en keek op de klok, «het is weldra middernacht; gij kent het bevel van den gouverneur, gaat dus naar huis.* «De Russen zijn aan blinde gehoorzaam heid gewendzonder te morren, gingen zjj, en Gregor bleef met Iwan en nog twee ljjf eigenen des generaals alleen. «Nu zjjn wjj onder ons,* begon Gregor. «Wat wilt gjj doen?* «Wat zegt gjj daarvan,* sprak Iwan, «wanneer ondanks het vergevorderd uur, ondanks, dat wjj ljjfeigenen zjjn, de freule hier kwam en op ons beidei Gregor haalde miuachte op en zeide spottend: «li gelegenheid u ten nutte mak ljjktjjdig zeggen, dat zij een wjjn meebrengt; want in de: generaals is ontegenzeggeljjk een dan in den mjjne.« «Ja, hg heeft betere in zjjn de freule moet een flesch meelÖ zeide Iwan, zeker van zjjn zaak. «Gjj zjjt krankzinnig,* herb aaldei. beide andere lijfeigenen werktuigeljjk. «Wilt gjj wedden?* meende Iwan. «Om hoeveel gaat de weddenschap?* «Twee biljetten van honderd roebels tegen een jaar vrjj gelag.* «Top «Zjjn wjj ook van de partjj?* vroegen de beide anderen. «Zeker, en rekening houdend met uw beperkte middelen, wil ik mg met zes maanden tevreden stellen.* Met groot vertrouwen trok Iwan zjjn pels aan en ging heen. Na een half uur was hjj weer aanwezig. «Welnu, hoe staat het?* riep het drietal als uit één mond. «Zij volgt mjj op den voet.* De drie drinkebroers gluurden elkaar verbaasd aan; Iwan nam bedaard nevens hen plaats, schonk in en hief zijn glas op. «De freule zal leven! Op haar gezond heid te klinken, is het minste, wat wjj haar daarvoor schuldig zjjn, dat zjj zoo vriendeljjk is, ondanks duisternis, kou en sneeuwjacht tot ons te komen.* /Wordt vervolgdJ iiimiui a

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1894 | | pagina 1