V a, ilc Langstraat en lie Bommelerwaard. EERSTE Onderdanigheid. FEIILLETON. Tante Ursula's ongeluk Uitgever: JL. J. YEIERMAN, Heusden. ZATERDAG IT FEBRUARI. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. 1281. U Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor gen ingewacht. Van den Menschenzoon staat geschreven in den ouden bijbel»ende was haer on- derdanigb.* Na de Kerstdagen mag 't. geen verwondering baren indien iemands ge dachten bijwijlen vertoeven in Nazareth en dat bij de klachten over de lieve jeugd onzer dagen dit viertal woorden in de her innering opdoemt. We behoeven hier immers niet aan te stippen dat deze woorden in ons hedendaagsche spraakgebruik luiden zouden «en was zijnen ouders onderdanig?* Met de onderdanigheid schijnt 't in onze dagen langzamerhand op een eind te loopen. Onze tijd schijnt daar een smaakje van slavernij aan te proeven, en daar de mensch vrij behoort te zijn in zijn bewegingen en ook in zijn woorden, zoo kan er van on derdanigheid moeilijk meer sprake zijn. Althans niet van die ouderwetsche onder danigheid, die ons toen wij kinderen waren, aan regel en band hield en die met een paar formules wonderen wist te doen. «Gij zult* en «gjj zult niet* was toen genoeg om ons te doen hegrijpen wat oirbaar of ongepast was. Kom daar tegenwoordig eens omDe ouders, die zich nog de moeite geven van verbieden, richten een met redenen omklemd verzoek tot het ondeugende kind en trachten den bengel aan zijn verstand te brengen waarom hun dit ot dat minder aangenaam is. Een kleine jongen schept behagen in 't vernielen van bloemen in het tuintje. Wanneer wij die liefhebberij in onze jeugd gekend hadden en dat hebben dood, de schoone bloemenkindertjes door zijn hand bereid. Hoe lief niet waar en hoe opvoedkundig? Ei-n tik geven, die nog jaren lang blijft, nawer ken, is barbaarsch en verlaagt de kinderen tot automaten. Maar ze in 't gemoed grijpen en zoo bewaren voor 't kwaad, is dat niet meer menschkundig? Ongetwijfeld, wanneer men maar zekerheid had, dat men uit het gemoed sprekende een ander gemoed trof, welke zekerheid heeft men daarvan school op straat kwaad deden. Zoo'n meneer de bom! Welke uitwerking deze had weet is natuurlijk geen agent van politie, over men reeds uit ons vorig no. de straat heen strekt zich zijn gezag niet. Welk een ontsteltenis er in het hotel ont- uit, daar trekt hij zich niemendal van aan. stond behoeft wel niet gezegd te worden. Dat wil, in gewoon Hollandsch vertaald,Een der ooggetuigen die in het hotel zeggenik gevoel me niet sterk genoeg om was afgestapt, beschrijft zjjn indruk van straatschenderij te verbieden en doe maar het gebeurde als volgt: «Ik stond juist aan of ik het niet zie. Verbieden zou me toch de telephoon, in het salon naast het café, niet helpen.iom een aansluiting te vragen, toen een We hadden 't in onze jeugd eens moeten vreeselijke slag weerklonk, die mg de tele- probeerenOnze meester was niet zoo bij- phoon uit de hand deed rallenzonder mij tegenover kinderen, bij wie 't gemoedsleven zonder sterk in 't vertalen in proza van rekenschap te geren van hetgeen er ge- nog sluimerend is? onbegrijpelijke verzen, maar zijn oog ging beurd kon zijn, snelde ik de gang in. Op ons na van school naar huis en had een dit oogenblik vluchtte een stortvloed van wonderlijken invloed op ons jeugdig ont- bezoekers te midden van een dichten rook genomen, als «een mensch waardig bestaan,* kiemend gemoed. j uit het café, alsof de dood hen op de hielen «knellende banden,* «vrijgeboren men-! Slappe meesters, slappe ouders, angst- zat; iedereen scheen te denken, dat het ge- schen,* «ondnld baren dwang,* «slaven-vallige agenten, voorzichtige burgemeesters, heele gebouw zou instorten. Ook uit het ketenen,* «rotte maatschappij,die niet j op den loer liggende volksvrienden, zij allen hotel kwam iedereen toesnellen. Toen ik nalaten hun invloed uit te oefenen op de doen wel om bij de jeugd de onderdanig- het café kon binnengaan, waren de meeste maar De groote massa van onzen tgd heeft van de woordvoerders zoo enkele termen op- opvoeding van het jonge geslacht. Ouders, die alle ontzag voor 't gezag weggeworpen hebben, kunnen zich niet verwonderen dat ook hun gezag op de vleugelen van den wind heid te ondermijnen en ze, zoo onrijp als electrische lampen uithet «sauve-qui-peut* ze is, te emancipeeren. j was zóó algemeen, zóó snel geweest, dat En de rechters klagen steen en been dat alleen de gewonden overbleven, uitgestrekt 't hun aan 't hart gaat jonge deugnieten te op den vloer of op de stoelen, kermende des tijds verstuift. Wanneer kinderen voort-j veroordeelen tot gevangenisstraf. Nu, dat en om hulp roepende. Eerst langzamerheid durend hoort-n dat alle gezag uit den booze; kunnen we begrijpen. Die jonge deugnieten trok de rook op en ging men de slachtoffers en 't begeerlijke op aarde absolute vrijheidI zijn de schuldigen niet edelachtbare heeren. helpen.* is, zullen ze 't met de onderdanigeid spoedig niet nauw meer nemen. Och, lees eens dien wonderschoonen droom Gelijk reeds vermeld werd, is echter de van den te vroeg gestor/en Haverschmidt, materieele schade niet zeer groot. Drie Heeft ook de school schuld aan't afnemendie den straatjongen Kees zoowaar in den spiegels zijn verbrijzeld, terwijl verder be- der onderdanigheid? Dat is een tepr punt. Als men de school beschuldigt, vliegt een deel der burgerij te wapen. De Telegraaf deed het laatst en ze heeft er wat van moeten hoorenToch mag ons dat niet verhinderen onze meening te zeggen. In de laatste jaren is een geslacht onderwijzers opgegroeid, die zeer voor de vrijheid zjjn. Den ouden naam «meester* hebben ze van zich afgeschud. Sinds Heems kerk gezegd heeft dut de onderwijzers «heele we zeker allen wel, dan zou vader ons op I heeren* zijn, willen ze nu ook «meneer* de vingers getikt hebben en gezegd: «af- Jgenoemd worden. Bij het onderwijs wordt blijven.* Dat «afblijven* zou ons bijge bleven zijn en is ons ook bijgebleven, ook toen we later in plantsoenen en openbare wandelplaatsen speelden. De hedendaagsche papa 's slaan een anderen weg in. Die van den hloemenvernieler althans, nam, naar ons ter oore kwam, zijn spruit bij de hand, bracht hem hij het bloembedje en trachtte toen met een welgemeende speech zijn nog geen drie jaar ouden kleuter aan 't ver stand te brengen dat bloemen vernielen geen welopgevoed kind past en zijn jeugdig ge moed te treffen door te wijzen op den vroegen GEORGE OH NET. angstvallig voetje voor voetje neergezet en niets behandeld of 't moet aanschouwelijk voorgesteld worden, 't Woord «olifant* moet angstvallig vermeden, aangezien 't niet moge lijk is dezen viervoeter voor de klas te brengen. Ge kunt denken dat er ook niets verboden mag worden tenzij het met redenen omschreven is. Het mooie stelsel van examen hemel laat komen! Verbeeld u, een straat-schadigd werden een lichtkroon, vier mar- jongen in den hemelmeren tafeltjes en eenige stoelen. Intusschen De schuldigen zjjn de ouders en niemand moet de ontploffingstof toch van groote anders. Laat de wet de ouders treffen, capiciteit zjjn geweest, daar sommige stuk wanneer kinderen onder zekeren leeftijd b. v. ken lood uit de bom hier en daar in mar- 15 jaren iets misdoen. Laat de ouders ge- meren tafelbladen gedrongen waren, voelen dat de verantwoordelijkheid niet met Het is dan ook te verwonderen, dat niet het verdwijnen van de wieg ophoudt. Dan nog meer personen zwaar gewond zjjn. In zult ge zien dat de ouders de regeering weer het geheel verkeeren van 24 gewonden op zich nemen terwijl ze thans of er zich slechts 3 in zorgwekkenden toestandtwee niets van aan trekken of door de kinderen heeren, wier beenen door kogels doorboord noote overhandigde hij tegeljjkertijd eene som van 500 francs, ter bestrjjding van de onkosten van verpleging. Er zullen ook nog andere belooningen geschonken worden. De dader van dezen aanslag, welke tel kens valsche namen opgaf, heeft thans zjjne identiteit bekend. Hg heet Emile Henry en is te Barcelona geboren uit Fransche ouders. Bjj zjjne aanhouding werden nog een tiental patronen in zjjn zak gevonden. Verder had hg een dolk met vergiftigde punt bjj zich en een Amerikaansch boks- jjzer. In zijn portemonnaie had hg 12 francs en eenig kopergeld. Bjj de Fansche Kamer is door een der afgevaardigden een wetsontwerp ingediend, strekkende tot het verbieden van alle pu- blucaties in de bladen betreffende processen tegen anarchisten en hunne terechtstelling. De ontwerper stelt zich voor, dat op die wjjze de verspreiding van het anarchisme onderdrukt zal worden. geregeerd worden. Omtrent de ontploffing in het café «Ter minus* te Parjjs wordt thans nog gemeld Er werd, evenals andere avonden, een concert gegeven in de koffiezaal van het hotel, waar een talrijk publiek bjjeen was. Het orkest hi"f juist een air uit de «Martha* aan, toen een jonge man binnentrad en aan heeft hoofden doen benoemen, die met geen j een tafeltje dicht bjj de deur plaats nam. kunst en vliegwerk een klas van 20 kinderen j Hjj bestelde een kop koffie; toen de kellner ordeljjk onderwjjzen konden en onze eigen zich verwjjderde, sprong de pas aangekomene zjjn, en de politie-agent Poisson, die bjj de vervolging een ernstig schot in de linker zijde ontving. De kogel kon echter nog denzelfden avond verwijderd worden, zoo dat de lijder buiten gevaar is. Om Poisson te beloonen voor zijn moedig gedrag, heeft de regeering hem het ridder kruis van het Legioen van Eer geschonken. Het werd hem door den prefect van politie persoonljjk overhandigd. De prefect begaf storm werd omgeworpen en al de kinderen Een bloedig drama heeft te Oostduin kerken plaats gehad, alwaar het geheele gezin van een pachter, bestaande uit zes personen werd uitgemoord. De daders ont vreemdden een bedrag van 15000 fr. aan contanten, alsmede tal van sieraden en verdwenen zonder een spoor van zich achter te laten. Uit alle hoeken en einden van Noord- duitschlund komen jobstjjdingen over den storm die eene gemiddelde snelheid van 42 meter per seconde had en hier en daar ver gezeld ging van hevige onweersbuien en bliksemschichten, welke vele branden ver oorzaakten. Te Lu beek, Hamburg, Stettin en Neu-Brandenburg zijn groote kerktorens omgeworpen, doch zonder verlies van menschenlevens. Alleen te Stettin werd een persoon gedood. Overigens zijn in steden en ten plattelande vele menschen veronge lukt. Volgens de tot dusver ingekomen be richten zjjn er ruim twintig door neerstortend puin gedood geworden. Het ergste gebeurde te Adamsdorf (Mecklenburg,) waar al de kleine schoolkinderen op den huisweg achter eene schuur waren gevlucht, die door den oogen lingen zich daartoe, vergezeld van zijn secretaris generaal en eenige andere hooge politie ambtenaren, naar de woning van den agent op en wierp iets in het midden van de zaal, en spelde den gewonde het eereteeken eigen onder de oogen van 't hoofd derwaar de meeste bezoekers zaten. Dat was handig op de horst. Aan Poisson's echtge- hebben 't aanschouwd dat de leer- (2 In één ademtocht had zij hem toen alles gezegd, de geschiedenis van de ontmoeting op het bal, die bjj het défileeren der batterjj rn de gesprekken door het venster van den hineeschen kiosk alles had zjj hem ge zegd, dien goeden, besten papa, die haar vergoodde, en vele teedere beden en woorden van liefde hadden zich onder het kort ver haal gemengd. Hij was immers zoo fijngevoelig en zoo eerbiedwekkend en beschaafd, en haar lief, aangebeden vadertje moest Laar immers gelukkig maken en haar den man geven, dien zjj beminde. Zjj had mijnheer Bernard bjj het hoofd genomen en de armen vast om hem ge strengeld, had hem overstelpt met haar bidden en smeeken en geheel haar maag- deljjk, jeugdig hart voor hem uitgeschud in dit uur van onbewimpeld vertrouwen. Maar papa was ernstig gebleven en had ra een tameljjk langdurige pauze de woorden gesproken: «Onbezonnen hind, heb je er dan in het geheel geen begrip van wat het zeggen wil, dat je keuze op een officier is gev allen «Ach, papa, heb ik dan gekozen? Ten eerste, ziet u, op het bal was bjj niet eens in uniformEn toen, in minder dan geen tgd was ik onder den indruk van het oogenblik. Ach, zoo u geweten hadAls een bliksemstraal is het geweest.* Dat was mijnheer Bernard wat al te bar. Hjj had zjjn vrouw met on verstoor bure kalmte bemind, nog meer na dan vóór de bruiloft, en wat de bliksemstraal aangiDg, te dien opzichte had hjj in gehi el geen er varingen. Overbluft beschouwde hjj de achttienjarige deerne, welke, opgewassen in e»n burger!jjke en hoogst eenvoudige om geving, zonder naar den schouwburg te gaan, zonder romans te mogen lezen, in een ommezien een hart vol hartstocht en een gloeiende fantaisie voor hem onthulde. Van waar kwam dit toch? Zou mevrouw Bernard in de geheimzinnige diepten van haar vrouwelijk karakter zulke elementen ver borgen en op haar erfgename overgedragen hebben? Want wat hem aanging «Je bent een goed, braaf kind, dat je inji niets geheim houdt, maar je hebt zeer dwaas gehandeld, zulke onberekenbare on voorzichtigheden te begaan. Hoe! Met dezen jongman, van wien je volstrekt niets weet, keuvel je, en dan nog wel over den tuinmuur? Wanneer ik bedenk, dat ik je niet naar de kostschool gezonden, maar je tfhuis behouden heb, om je te behouden en voor 's levens nooden te bewarenEen prachtige uitkomst.* «O, puf a, ik weet immers, dat het niet goed was, maar ik kon niet anders.* Tranen glinsterden in haar oogen, de j Lauden waren smeekend saam gelegd en toch vertrok zich haar aanvallig snoetje tot een hoopvollen glimlach. Mijnheer Bernard was niet gewend, dingen te zeggen, welke bjj zijn kind de water landers te voorschjjn riepen. Hjj sloot haar in de armen, troostte en smeekte haar bijna om vergiffenis, maar bleef in spjjt van dat al bjj zjjn vaderljjk orakel: «Geen samen komsten meer, een volstrekte terughouding, tot wjj nauwkeuriger omtrent hem zjjn in gelicht! Je geeft mij je woord daarop?* «O, ja, papa!* Reeds den volgenden dag ving mjjnheer Bernard aan, in alle stilte omtrent familie, vermogen, karakter en vooruitzichten van den kapitein zjjn information te nemen, want dat hij kapitein was, wist men ten minste. Na verloop van acht dagen nam hjj op zekeren morgen het dochtertje in den arm en sprak op bezorgden toon: «Ik weet wat ik weten wilde. De kapitein heeft nog een moeder, mevrouw Dartenay, een voortref- feijjke, deftige vrouw; de vader was stedelijk beambte, dertig duizend francs rente; zij wonen Boulevard Bonne-Nouveile; schit terende loopbaan in het verschiet. Kortom, het ideaal van een schoonzoon, zoo hjj geen soldaat wareOnmogelijk, dit te veranderen Mijn Hemel, wat zal tante Ursula daarvan zeggen Aline had niet veel te antwoordenzjj vloog papa om den hals, kuste hem, zooals de kranig kerel nog nimmer gekust was ge worden, en deed daardoor een reeks van be trachtingen in hem ontwaken, speciaal aan gaande de verwoestingen, welke de liefde in het hart van een jongmeisje kunnen teweeg brengen. De volgende week nam kapitein Roger de gelegenheid te baat, zich aan mjjnheer Ber nard voor te stellen. Hjj gedroeg zich zoo natuurljjk, eenvoudig en bescheiden, dat hjj Aline's vader uitmuntend beviel en deze hem na lang dralen plotseling vroeg, of hjj niet toevallig lust had, zijn ontslag te nemen. De kapitein maakte ernstige Tegenkan tingen, zeide, dat hij geen edeler beroep kende dan het zjjne en dat hjj met hart en ziel sol daat was. En zou hjj soms op acht-en- twintig jarigen leeftijd besluiten, niets te doen? Dat kon mjjnheer Bernard hem in gemoede skchts afraden, en zoo werd dus, daar alles voor het geluk der kindereu scheen borg te bljjven, het besluit genomen, tante Ursula met de wederzjjdsche neiging in kennis te stellen. 11. Het was dus deze ernstige beraadslaging, welde dien heerlijken zomerdag plaats vond, en middelerwjjl sneed Aline in den tuin rozen af en schilderde zich in het harte een droom van geluk eu liefde uit, iu welks middel punt een zeker artillerist stond. Ala had zjj hem door haar onophoudeljjk denken hier getooverd, verscheen plotseling een met tressen bezette muts boven den muur, hoef getrappel dreunde iu het straatje en een luidruchtig gehinnik liet zich vernemen. Zij bestreed het verlangen, er heen te snellen, hem tegemoet te vliegen, ridder! jjk en wendde zich, achteloos heen en weer slenterend, naar het Chineesche paviljoen, klom de zes treden op en opende het venstertje. Beneden hield Roger stil en wachtte, de muts eerbiediglijk in de hand. Een oogenblik staarde zjj zwijgend in het schoon, door het weer gebruind gelaat van bedolf. Vijf waren er dood, twee liggen er op sterven, en al de overigen zijn min of meer gekwetst. Te Kiel zjjn eenige kleine meisjes in het water gewaaid. Hamburg, Stettin, Altona en Lnbeck zien er, door de den jongman met de blauwe oogen en den blonden kneveldan stiet zij een zachten kreet van ontsteltenis uit. «Zet toch de muts op! Mjjn God! Hoe ondoordacht van mjjEr is immers ook niet de minste schaduw op dezen hollen weg. Ge zult u een zonnesteek op den hals halen Maar voor den kapitein vertoonde zich een veel aangenamer aantrekkingspunt, het was de kleine blanke hand der jongedame en hjj kuste haar zacht en innig, met eer biedvolle teederheid. «Maar één klein oogenblik moogt gjj bljjven,* zeide Aline. «Ik ben echter zoo blij, dat gij er zjjt. Ge kunt u mijn geest drift in het geheel niet voorstellen. Sedert het ontbijt kan ik geen nrnuut kalm blijven. Iu dit oogenblik zal papa met tante Ursula spreken. Zjj hebben zich opge sloten mama ook, daar, geljjkvloers. Mjjn God! Wat kunnen zjj elkaar toch té zeggen hebben Het onderhoud schijnt geen einde te nemen! Als tante ons maar niet het vuur te hart aan de schenen legt!* «Wij zullen alle bezwaren te boven komen!* «O, gij spreekt als soldaat!* «Ik spreek als minnaar!* «En wanneer ge nu moest wachten, om mijn baud te verkrijgen?* «Dan zou ik wachten.* «Lang «Eeuwig?* Aline schudde het kopje en vroeg schalksch«Dan zult gjj dus misschien generaal zijn, wanneer wij huwen «Zoudt gij mij daarom minder liefhebben?* «Neen! Maar ik zou er toch de voorkeur aan geven, u als kapitein te trouwen.* /Wordt vervolgcL/ i in mil II Ill Wil IBIIIWKlJW'WÜBiWi'^IW'ilf^tWWWlWIliWiy^lM'WIIMWIIiWHilpaiMIMWi'IIWlii' DOOR Buitenland. Als verstandige vader goot hjj natuurlijk koud water op dezen kleinen vulcaan zijner doehti r.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1894 | | pagina 1