V
a, ilc Langstraat en lie Bommelerwaard.
EERSTE
Onderdanigheid.
FEIILLETON.
Tante Ursula's ongeluk
Uitgever: JL. J. YEIERMAN, Heusden.
ZATERDAG IT FEBRUARI.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
1281.
U
Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
Van den Menschenzoon staat geschreven
in den ouden bijbel»ende was haer on-
derdanigb.* Na de Kerstdagen mag 't. geen
verwondering baren indien iemands ge
dachten bijwijlen vertoeven in Nazareth en
dat bij de klachten over de lieve jeugd
onzer dagen dit viertal woorden in de her
innering opdoemt. We behoeven hier immers
niet aan te stippen dat deze woorden in
ons hedendaagsche spraakgebruik luiden
zouden «en was zijnen ouders onderdanig?*
Met de onderdanigheid schijnt 't in onze
dagen langzamerhand op een eind te loopen.
Onze tijd schijnt daar een smaakje van
slavernij aan te proeven, en daar de mensch
vrij behoort te zijn in zijn bewegingen en
ook in zijn woorden, zoo kan er van on
derdanigheid moeilijk meer sprake zijn.
Althans niet van die ouderwetsche onder
danigheid, die ons toen wij kinderen waren,
aan regel en band hield en die met een
paar formules wonderen wist te doen. «Gij
zult* en «gjj zult niet* was toen genoeg
om ons te doen hegrijpen wat oirbaar of
ongepast was. Kom daar tegenwoordig eens
omDe ouders, die zich nog de moeite
geven van verbieden, richten een met redenen
omklemd verzoek tot het ondeugende kind
en trachten den bengel aan zijn verstand
te brengen waarom hun dit ot dat minder
aangenaam is. Een kleine jongen schept
behagen in 't vernielen van bloemen in het
tuintje. Wanneer wij die liefhebberij in
onze jeugd gekend hadden en dat hebben
dood, de schoone bloemenkindertjes door
zijn hand bereid.
Hoe lief niet waar en hoe opvoedkundig?
Ei-n tik geven, die nog jaren lang blijft, nawer
ken, is barbaarsch en verlaagt de kinderen
tot automaten. Maar ze in 't gemoed grijpen
en zoo bewaren voor 't kwaad, is dat niet
meer menschkundig? Ongetwijfeld, wanneer
men maar zekerheid had, dat men uit het
gemoed sprekende een ander gemoed trof,
welke zekerheid heeft men daarvan
school op straat kwaad deden. Zoo'n meneer de bom! Welke uitwerking deze had weet
is natuurlijk geen agent van politie, over men reeds uit ons vorig no.
de straat heen strekt zich zijn gezag niet. Welk een ontsteltenis er in het hotel ont-
uit, daar trekt hij zich niemendal van aan. stond behoeft wel niet gezegd te worden.
Dat wil, in gewoon Hollandsch vertaald,Een der ooggetuigen die in het hotel
zeggenik gevoel me niet sterk genoeg om was afgestapt, beschrijft zjjn indruk van
straatschenderij te verbieden en doe maar het gebeurde als volgt: «Ik stond juist aan
of ik het niet zie. Verbieden zou me toch de telephoon, in het salon naast het café,
niet helpen.iom een aansluiting te vragen, toen een
We hadden 't in onze jeugd eens moeten vreeselijke slag weerklonk, die mg de tele-
probeerenOnze meester was niet zoo bij- phoon uit de hand deed rallenzonder mij
tegenover kinderen, bij wie 't gemoedsleven zonder sterk in 't vertalen in proza van rekenschap te geren van hetgeen er ge-
nog sluimerend is? onbegrijpelijke verzen, maar zijn oog ging beurd kon zijn, snelde ik de gang in. Op
ons na van school naar huis en had een dit oogenblik vluchtte een stortvloed van
wonderlijken invloed op ons jeugdig ont- bezoekers te midden van een dichten rook
genomen, als «een mensch waardig bestaan,* kiemend gemoed. j uit het café, alsof de dood hen op de hielen
«knellende banden,* «vrijgeboren men-! Slappe meesters, slappe ouders, angst- zat; iedereen scheen te denken, dat het ge-
schen,* «ondnld baren dwang,* «slaven-vallige agenten, voorzichtige burgemeesters, heele gebouw zou instorten. Ook uit het
ketenen,* «rotte maatschappij,die niet j op den loer liggende volksvrienden, zij allen hotel kwam iedereen toesnellen. Toen ik
nalaten hun invloed uit te oefenen op de doen wel om bij de jeugd de onderdanig- het café kon binnengaan, waren de meeste
maar
De groote massa van onzen tgd heeft
van de woordvoerders zoo enkele termen op-
opvoeding van het jonge geslacht. Ouders,
die alle ontzag voor 't gezag weggeworpen
hebben, kunnen zich niet verwonderen dat
ook hun gezag op de vleugelen van den wind
heid te ondermijnen en ze, zoo onrijp als electrische lampen uithet «sauve-qui-peut*
ze is, te emancipeeren. j was zóó algemeen, zóó snel geweest, dat
En de rechters klagen steen en been dat alleen de gewonden overbleven, uitgestrekt
't hun aan 't hart gaat jonge deugnieten te op den vloer of op de stoelen, kermende
des tijds verstuift. Wanneer kinderen voort-j veroordeelen tot gevangenisstraf. Nu, dat en om hulp roepende. Eerst langzamerheid
durend hoort-n dat alle gezag uit den booze; kunnen we begrijpen. Die jonge deugnieten trok de rook op en ging men de slachtoffers
en 't begeerlijke op aarde absolute vrijheidI zijn de schuldigen niet edelachtbare heeren. helpen.*
is, zullen ze 't met de onderdanigeid spoedig
niet nauw meer nemen.
Och, lees eens dien wonderschoonen droom Gelijk reeds vermeld werd, is echter de
van den te vroeg gestor/en Haverschmidt, materieele schade niet zeer groot. Drie
Heeft ook de school schuld aan't afnemendie den straatjongen Kees zoowaar in den spiegels zijn verbrijzeld, terwijl verder be-
der onderdanigheid?
Dat is een tepr punt. Als men de school
beschuldigt, vliegt een deel der burgerij te
wapen. De Telegraaf deed het laatst en ze
heeft er wat van moeten hoorenToch mag
ons dat niet verhinderen onze meening te
zeggen. In de laatste jaren is een geslacht
onderwijzers opgegroeid, die zeer voor de
vrijheid zjjn. Den ouden naam «meester*
hebben ze van zich afgeschud. Sinds Heems
kerk gezegd heeft dut de onderwijzers «heele
we zeker allen wel, dan zou vader ons op I heeren* zijn, willen ze nu ook «meneer*
de vingers getikt hebben en gezegd: «af- Jgenoemd worden. Bij het onderwijs wordt
blijven.* Dat «afblijven* zou ons bijge
bleven zijn en is ons ook bijgebleven, ook
toen we later in plantsoenen en openbare
wandelplaatsen speelden. De hedendaagsche
papa
's slaan een anderen weg in. Die van
den hloemenvernieler althans, nam, naar
ons ter oore kwam, zijn spruit bij de hand,
bracht hem hij het bloembedje en trachtte
toen met een welgemeende speech zijn nog
geen drie jaar ouden kleuter aan 't ver
stand te brengen dat bloemen vernielen geen
welopgevoed kind past en zijn jeugdig ge
moed te treffen door te wijzen op den vroegen
GEORGE OH NET.
angstvallig voetje voor voetje neergezet en
niets behandeld of 't moet aanschouwelijk
voorgesteld worden, 't Woord «olifant* moet
angstvallig vermeden, aangezien 't niet moge
lijk is dezen viervoeter voor de klas te
brengen. Ge kunt denken dat er ook niets
verboden mag worden tenzij het met redenen
omschreven is. Het mooie stelsel van examen
hemel laat komen! Verbeeld u, een straat-schadigd werden een lichtkroon, vier mar-
jongen in den hemelmeren tafeltjes en eenige stoelen. Intusschen
De schuldigen zjjn de ouders en niemand moet de ontploffingstof toch van groote
anders. Laat de wet de ouders treffen, capiciteit zjjn geweest, daar sommige stuk
wanneer kinderen onder zekeren leeftijd b. v. ken lood uit de bom hier en daar in mar-
15 jaren iets misdoen. Laat de ouders ge- meren tafelbladen gedrongen waren,
voelen dat de verantwoordelijkheid niet met Het is dan ook te verwonderen, dat niet
het verdwijnen van de wieg ophoudt. Dan nog meer personen zwaar gewond zjjn. In
zult ge zien dat de ouders de regeering weer het geheel verkeeren van 24 gewonden
op zich nemen terwijl ze thans of er zich slechts 3 in zorgwekkenden toestandtwee
niets van aan trekken of door de kinderen heeren, wier beenen door kogels doorboord
noote overhandigde hij tegeljjkertijd eene
som van 500 francs, ter bestrjjding van de
onkosten van verpleging.
Er zullen ook nog andere belooningen
geschonken worden.
De dader van dezen aanslag, welke tel
kens valsche namen opgaf, heeft thans zjjne
identiteit bekend. Hg heet Emile Henry en
is te Barcelona geboren uit Fransche ouders.
Bjj zjjne aanhouding werden nog een
tiental patronen in zjjn zak gevonden.
Verder had hg een dolk met vergiftigde
punt bjj zich en een Amerikaansch boks-
jjzer. In zijn portemonnaie had hg 12 francs
en eenig kopergeld.
Bjj de Fansche Kamer is door een der
afgevaardigden een wetsontwerp ingediend,
strekkende tot het verbieden van alle pu-
blucaties in de bladen betreffende processen
tegen anarchisten en hunne terechtstelling.
De ontwerper stelt zich voor, dat op die
wjjze de verspreiding van het anarchisme
onderdrukt zal worden.
geregeerd worden.
Omtrent de ontploffing in het café «Ter
minus* te Parjjs wordt thans nog gemeld
Er werd, evenals andere avonden, een
concert gegeven in de koffiezaal van het
hotel, waar een talrijk publiek bjjeen was.
Het orkest hi"f juist een air uit de «Martha*
aan, toen een jonge man binnentrad en aan
heeft hoofden doen benoemen, die met geen j een tafeltje dicht bjj de deur plaats nam.
kunst en vliegwerk een klas van 20 kinderen j Hjj bestelde een kop koffie; toen de kellner
ordeljjk onderwjjzen konden en onze eigen zich verwjjderde, sprong de pas aangekomene
zjjn, en de politie-agent Poisson, die bjj de
vervolging een ernstig schot in de linker
zijde ontving. De kogel kon echter nog
denzelfden avond verwijderd worden, zoo
dat de lijder buiten gevaar is.
Om Poisson te beloonen voor zijn moedig
gedrag, heeft de regeering hem het ridder
kruis van het Legioen van Eer geschonken.
Het werd hem door den prefect van politie
persoonljjk overhandigd. De prefect begaf storm werd omgeworpen en al de kinderen
Een bloedig drama heeft te Oostduin
kerken plaats gehad, alwaar het geheele
gezin van een pachter, bestaande uit zes
personen werd uitgemoord. De daders ont
vreemdden een bedrag van 15000 fr. aan
contanten, alsmede tal van sieraden en
verdwenen zonder een spoor van zich achter
te laten.
Uit alle hoeken en einden van Noord-
duitschlund komen jobstjjdingen over den
storm die eene gemiddelde snelheid van 42
meter per seconde had en hier en daar ver
gezeld ging van hevige onweersbuien en
bliksemschichten, welke vele branden ver
oorzaakten. Te Lu beek, Hamburg, Stettin
en Neu-Brandenburg zijn groote kerktorens
omgeworpen, doch zonder verlies van
menschenlevens. Alleen te Stettin werd een
persoon gedood. Overigens zijn in steden
en ten plattelande vele menschen veronge
lukt. Volgens de tot dusver ingekomen be
richten zjjn er ruim twintig door neerstortend
puin gedood geworden. Het ergste gebeurde
te Adamsdorf (Mecklenburg,) waar al de
kleine schoolkinderen op den huisweg achter
eene schuur waren gevlucht, die door den
oogen
lingen
zich daartoe, vergezeld van zijn secretaris
generaal en eenige andere hooge politie
ambtenaren, naar de woning van den agent
op en wierp iets in het midden van de zaal, en spelde den gewonde het eereteeken eigen
onder de oogen van 't hoofd derwaar de meeste bezoekers zaten. Dat was handig op de horst. Aan Poisson's echtge-
hebben 't aanschouwd dat de leer-
(2
In één ademtocht had zij hem toen alles
gezegd, de geschiedenis van de ontmoeting
op het bal, die bjj het défileeren der batterjj
rn de gesprekken door het venster van den
hineeschen kiosk alles had zjj hem ge
zegd, dien goeden, besten papa, die haar
vergoodde, en vele teedere beden en woorden
van liefde hadden zich onder het kort ver
haal gemengd.
Hij was immers zoo fijngevoelig en zoo
eerbiedwekkend en beschaafd, en haar lief,
aangebeden vadertje moest Laar immers
gelukkig maken en haar den man geven,
dien zjj beminde.
Zjj had mijnheer Bernard bjj het hoofd
genomen en de armen vast om hem ge
strengeld, had hem overstelpt met haar
bidden en smeeken en geheel haar maag-
deljjk, jeugdig hart voor hem uitgeschud
in dit uur van onbewimpeld vertrouwen.
Maar papa was ernstig gebleven en had
ra een tameljjk langdurige pauze de woorden
gesproken: «Onbezonnen hind, heb je er
dan in het geheel geen begrip van wat het
zeggen wil, dat je keuze op een officier is
gev allen
«Ach, papa, heb ik dan gekozen? Ten
eerste, ziet u, op het bal was bjj niet eens
in uniformEn toen, in minder dan geen
tgd was ik onder den indruk van het
oogenblik. Ach, zoo u geweten hadAls
een bliksemstraal is het geweest.*
Dat was mijnheer Bernard wat al te bar.
Hjj had zjjn vrouw met on verstoor bure
kalmte bemind, nog meer na dan vóór de
bruiloft, en wat de bliksemstraal aangiDg,
te dien opzichte had hjj in gehi el geen er
varingen. Overbluft beschouwde hjj de
achttienjarige deerne, welke, opgewassen in
e»n burger!jjke en hoogst eenvoudige om
geving, zonder naar den schouwburg te
gaan, zonder romans te mogen lezen, in een
ommezien een hart vol hartstocht en een
gloeiende fantaisie voor hem onthulde. Van
waar kwam dit toch? Zou mevrouw Bernard
in de geheimzinnige diepten van haar
vrouwelijk karakter zulke elementen ver
borgen en op haar erfgename overgedragen
hebben? Want wat hem aanging
«Je bent een goed, braaf kind, dat je
inji niets geheim houdt, maar je hebt zeer
dwaas gehandeld, zulke onberekenbare on
voorzichtigheden te begaan. Hoe! Met
dezen jongman, van wien je volstrekt niets
weet, keuvel je, en dan nog wel over den
tuinmuur? Wanneer ik bedenk, dat ik je
niet naar de kostschool gezonden, maar je
tfhuis behouden heb, om je te behouden en
voor 's levens nooden te bewarenEen
prachtige uitkomst.*
«O, puf a, ik weet immers, dat het niet goed
was, maar ik kon niet anders.*
Tranen glinsterden in haar oogen, de
j Lauden waren smeekend saam gelegd en toch
vertrok zich haar aanvallig snoetje tot een
hoopvollen glimlach.
Mijnheer Bernard was niet gewend, dingen
te zeggen, welke bjj zijn kind de water
landers te voorschjjn riepen. Hjj sloot haar
in de armen, troostte en smeekte haar bijna
om vergiffenis, maar bleef in spjjt van dat
al bjj zjjn vaderljjk orakel: «Geen samen
komsten meer, een volstrekte terughouding,
tot wjj nauwkeuriger omtrent hem zjjn in
gelicht! Je geeft mij je woord daarop?*
«O, ja, papa!*
Reeds den volgenden dag ving mjjnheer
Bernard aan, in alle stilte omtrent familie,
vermogen, karakter en vooruitzichten van
den kapitein zjjn information te nemen, want
dat hij kapitein was, wist men ten minste.
Na verloop van acht dagen nam hjj op
zekeren morgen het dochtertje in den arm
en sprak op bezorgden toon: «Ik weet wat
ik weten wilde. De kapitein heeft nog een
moeder, mevrouw Dartenay, een voortref-
feijjke, deftige vrouw; de vader was stedelijk
beambte, dertig duizend francs rente; zij
wonen Boulevard Bonne-Nouveile; schit
terende loopbaan in het verschiet. Kortom,
het ideaal van een schoonzoon, zoo hjj geen
soldaat wareOnmogelijk, dit te veranderen
Mijn Hemel, wat zal tante Ursula daarvan
zeggen
Aline had niet veel te antwoordenzjj
vloog papa om den hals, kuste hem, zooals
de kranig kerel nog nimmer gekust was ge
worden, en deed daardoor een reeks van be
trachtingen in hem ontwaken, speciaal aan
gaande de verwoestingen, welke de liefde in
het hart van een jongmeisje kunnen teweeg
brengen.
De volgende week nam kapitein Roger de
gelegenheid te baat, zich aan mjjnheer Ber
nard voor te stellen. Hjj gedroeg zich zoo
natuurljjk, eenvoudig en bescheiden, dat hjj
Aline's vader uitmuntend beviel en deze
hem na lang dralen plotseling vroeg, of hjj
niet toevallig lust had, zijn ontslag te
nemen.
De kapitein maakte ernstige Tegenkan
tingen, zeide, dat hij geen edeler beroep kende
dan het zjjne en dat hjj met hart en ziel sol
daat was. En zou hjj soms op acht-en-
twintig jarigen leeftijd besluiten, niets te
doen? Dat kon mjjnheer Bernard hem in
gemoede skchts afraden, en zoo werd dus,
daar alles voor het geluk der kindereu scheen
borg te bljjven, het besluit genomen, tante
Ursula met de wederzjjdsche neiging in
kennis te stellen.
11.
Het was dus deze ernstige beraadslaging,
welde dien heerlijken zomerdag plaats vond,
en middelerwjjl sneed Aline in den tuin rozen
af en schilderde zich in het harte een droom
van geluk eu liefde uit, iu welks middel
punt een zeker artillerist stond. Ala had zjj
hem door haar onophoudeljjk denken hier
getooverd, verscheen plotseling een met
tressen bezette muts boven den muur, hoef
getrappel dreunde iu het straatje en een
luidruchtig gehinnik liet zich vernemen. Zij
bestreed het verlangen, er heen te snellen,
hem tegemoet te vliegen, ridder! jjk en wendde
zich, achteloos heen en weer slenterend, naar
het Chineesche paviljoen, klom de zes treden
op en opende het venstertje. Beneden hield
Roger stil en wachtte, de muts eerbiediglijk
in de hand.
Een oogenblik staarde zjj zwijgend in het
schoon, door het weer gebruind gelaat van
bedolf. Vijf waren er dood, twee liggen er
op sterven, en al de overigen zijn min of
meer gekwetst. Te Kiel zjjn eenige kleine
meisjes in het water gewaaid. Hamburg,
Stettin, Altona en Lnbeck zien er, door de
den jongman met de blauwe oogen en den
blonden kneveldan stiet zij een zachten
kreet van ontsteltenis uit.
«Zet toch de muts op! Mjjn God! Hoe
ondoordacht van mjjEr is immers ook
niet de minste schaduw op dezen hollen weg.
Ge zult u een zonnesteek op den hals halen
Maar voor den kapitein vertoonde zich
een veel aangenamer aantrekkingspunt, het
was de kleine blanke hand der jongedame
en hjj kuste haar zacht en innig, met eer
biedvolle teederheid.
«Maar één klein oogenblik moogt gjj
bljjven,* zeide Aline. «Ik ben echter zoo
blij, dat gij er zjjt. Ge kunt u mijn geest
drift in het geheel niet voorstellen. Sedert
het ontbijt kan ik geen nrnuut kalm blijven.
Iu dit oogenblik zal papa met tante
Ursula spreken. Zjj hebben zich opge
sloten mama ook, daar, geljjkvloers.
Mjjn God! Wat kunnen zjj elkaar toch té
zeggen hebben Het onderhoud schijnt geen
einde te nemen! Als tante ons maar niet
het vuur te hart aan de schenen legt!*
«Wij zullen alle bezwaren te boven komen!*
«O, gij spreekt als soldaat!*
«Ik spreek als minnaar!*
«En wanneer ge nu moest wachten, om
mijn baud te verkrijgen?*
«Dan zou ik wachten.*
«Lang
«Eeuwig?*
Aline schudde het kopje en vroeg
schalksch«Dan zult gjj dus misschien
generaal zijn, wanneer wij huwen
«Zoudt gij mij daarom minder liefhebben?*
«Neen! Maar ik zou er toch de voorkeur
aan geven, u als kapitein te trouwen.*
/Wordt vervolgcL/
i in mil II Ill Wil IBIIIWKlJW'WÜBiWi'^IW'ilf^tWWWlWIliWiy^lM'WIIMWIIiWHilpaiMIMWi'IIWlii'
DOOR
Buitenland.
Als verstandige vader goot hjj natuurlijk
koud water op dezen kleinen vulcaan zijner
doehti r.