et Land van Hensden en Allena, de Langstraat en de Bomriielerwaard.
Tante Ursula's ongeluk
M 1282.
Vergeten en Niet vergeten.
Uitgever: L. J. YEEBMAM, Heusden.
WOENSDAG 21 FEBRUARI. 1894.
FETILLETO N
Vergeet niet en vergeet wel.
voor
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsve. hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke regel
meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmor
gen ingewacht.
Geen vergeten kent dit leven.
't Is mjj nuttig dat ik het. weet.
Zoo zong eens de dichter en te recht.
In den r<*gel toch is vergeten geen deugd,
tenzij in samenhang met vergeven. Juist
over een slecht geheugen wordt onder de
menschen het meest geklaagd. Gedenk
dit, gedenk dat, het is een van de vele
dingen die we gedurig elkaar toeroepen.
Op veel punten hebben we een herinne-
ring noodig.
In de schoonste oogenblikken van
leven, op huiselijke en nationale feestdagen
pleegt ook de gedachtenis van het verleden
»een van de edelste bestanddeelen onzer feest
viering te zijn. Hoe ouder wjj worden, te
meer breidt zich de kring der herinnering
uit. Zelfs schijnt de ouderdom voor velen
juist hierom begeerlijk te zijn, wijl hij een
tjjd van zegenrijke overdenkingen kan zjjn.
Aan het einde van den langen drukken
levensweg, aan het einde van zulk een weg
zich nog eenigen tjjd te zien gelaten om
neder te zitten en van al het doorleefde de
slotsom voor het hart te makendat waar
lijk mag een groote zegen heeten. Hoe wel
dadig moest het geacht worden zich eenigen
tjjd vergund te zien om het leven en de
dingen des levens ten laatste nog eens recht
te begrjjpenom ware wjjsheid van deftige
dwaasheid, het ware goed van het scbijn-
bare betere met klaarheid te leeren onder
scheiden, om wezenlijken zegen te leeren
vinden in betgeen toen bet tegenwoordig
was; om wegen en lot in hun wondere
dooreenmenging na te gaan en te eerbie
digen als wegen van de hoogste macht, die
tevens de hoogste liefde is. Wjj zijn zoo
vaak geneigd den mensch oppervlakkig te
noemen, die voor het leed van heden de
vreugde van gisteren vergeet of omgekeerd.
Wjjs en goed daarentegen is het verleden
met heden en toekomst in eere te houden.
Wjjs en goed wat we eenmaal doorleefd
hebben voortdurend te wijden door ernstige
herinnering. Gewis, zoo is niet vergeten een
p *#!eugd herinnering een zegen.
Toch zou het dwaas zjjn nu ook niets
te vergeten. Is herinnering een zegen, ook
op dit gebied schaadt het te veel. Vergeet
daarom niet dat vergeten wel eens plicht
li kali zijn, en nog de waarschuwing geldt:
Vergeet hetgeen achter is. Zoo gezegend
de gave der herinnering, zoo noodlottig
kan ze ook zijn. Niet weinigen leert zij
terugzien naar betgeen voor altijd in den
GEORGE OH NET.
(3
Zij keken elkander vrooljjk in de oogen
en vergaten in de zekerheid hunner oprechte
wederzijdsche neiging en in het gevoel hun
ner jeugdige kracht alle zorgen van het
huidige uur.
Aline had haar hand teruggetrokken.
Zwijgend hield zjj zich vast aan het smalle
vensterpostje; zjj was een weinig verdoofd
door den sterken bloemengeur en gevoelde
zich door een heerlijke loomheid bevangen.
In dit afgelegen, stille straatje, dat aan
weerszijden door de hooge muren van kleine
f groentetuinen omzoomd was, waren zjj een
zaam als in een woestjjn en konden zich
alleen op de wereld wanen. En zonder
woorden, cog in oog, waren zij gelukkig,
bjj elkander te zjjn.
»Ik ben hedenmorgen in Parijs geweest,
lieve Aline,* sprak de kapitein na een poos,
>cm mijn moeder te bezoeken en het met
haar eens te worden. Zoodra het terrein
hier vrij is, zal zjj komen en bjj uw vader
voor mjj aanzoek doen.«
»0, mjjn God!* riep Aline, plotseling
weer haar angsten gedachtig en onrustig
dcór de deur van den kiosk naar het stomme,
nacht der vergetelheid moest begraven zijn.
Aan den tooverkring der herinnering zich
l te ontrukken is dikwijls heilige plicht. Is
iemand tot droomen geneigd dat dwee-
i pen me' hetgeen voorbij 'ring hjj vliede
1 de eenzaamheid en hebbe den arbeid lief.
j Ledigheid, de moeder van zooveel onheilige
[droomen is des duivels werkplaats. Voort
I in het bedrjjvige leven en verdwjjnen zullen
alle spooksels die het daglicht niet mogen
zien.
Vergeet hetgeen achter is. Vóór ons ligt
hst doel. De jongeling moet afleggen de
on. «<>Dd%heid der kindsheid de matt de
vermaken en de eerzucht van den jongeling
de oude de beslommeringen en zorgen
des nnu.s. Door het gansebe menscheljjk
leven klinkt door alle tijdperken het voor
waarts heen. Voorwaarts in al wat waar
achtig en liefeljjk is.
Boven de onschuld der kinderjaren is
de in weer en wind beproefde mannendeugd.
Voorwaarts onder struikelen en vallen
en opstaan, onder tranen en gejuich. Weest
rusteloos, niet onrustig, streeft naar het
goede bevordert al wat waar is en
schoon. De toekomst die u wenkt, het heden
dat daartoe de inspanning van alle krach
ten vraagt zal u met macht aan het ver
leden onttrekken.
Op het levenspad van den mensch die
zjjn roeping begrijpt en lief heeft, staat
iederen dag als het ware een handwijzer
opgericht, die naar twee richtingen de
armen uitstrekt. Op een dier armen staat
te lezen: Vergeet hetgeen achter u is. Op
den anderen: Vergeet niet wat in het ver
leden u goed was en u, zij het door schade
en schande, sterkt voor het heden.
Zoo blijft bp een blik in wat voorbijging
en bjj wat nog komen moet: de tegen
woordige oogenblik. Roeping en plicht is
het van ieder, die stond niet voorbij te laten
gaan, maar gebruiken en waarnemen. Het
kan schoon zijn in den morgen, op dm
middag, aan den avond van het leven.
Schoon en heerlijk als er maar een eerlijk
hart is, een heilig beginsel, een verheven
doel.
Ziet ge dat kunnen wij allen bezitten.
Welke de party is die wjj de onze noemen.
Welke de kring ook is waarin wij ons be
wegen. Hoe hoog of laag de stand ook is
waarin wij zjjn geplaatst.
Voorwaarts dus; ons op de mijlpalen op
den levensweg gesterkt door de herinnering
doch niet te lang voorwaarts, tot
bereiking van het groote levensdoel te
werken, te arbeiden, dat meer en meer kome
gesloten huis glurend. »Nu duurt de con
ferentie reeds meer dan een half uur. Wat
is er toch aan de hand? Sedert acht
dagen wilde mijn vader de zaak bespreken
en kon niet besluiten, het te doen
»Is zjj dan werkeljjk zoo verschrikkelijk,
deze tante Ursula lachte Roger.
Verschrikkelijk? Neenl Zjj heeft ons
van harte lief. Ach, gij kunt u immers
van den geheelen toestand geen begrip
voruipn.*
Het jongemeisje werd zeer ernstig; zjj
sloeg de blikken hemelwaarts, vouwde de
handen en zeide met stichtelijke aandacht,
als sprak zij van een vrome martelares:
»Zij heeft zoo veel geleden
»Maar wij, ljjden wij dan ook niet?* riep
de kapitein.
»Ik ten minste, ik lijdGjj voorzeker,
mejuAMfew, verdraagt deze spanning en
verwac^hg met een kalmte, welke mjj on
gelukkig maakt
Het rumoerig optrekken eener jaloezie
sneed Aline's antwoord af. De tot het terras
toegang verleenende deur van het salon
opende zich en een kleine zwaarlijvige heer,
een model-kaalkop, van omstreeks vijftig
jaren, met grjjze .bakkebaard, trad naar
buiten.
»Daar is papak riep Aline. »Nu is het voor
bijGa! Ik zal u berichten, zoodra ik kan
Zij drukte haar vingers aan de lippen en
trok ze met een geluid, dat een treffende
overeenkomst met dat van een kus ver
toonde, weer weg en wierp hem tot afscheid
al was liefelijk schoon is en wel luidt. Houde
ieder de juiste middelmaat in de waarheid
die daar ligt in het:
Buitenland.
Uit Parijs wordt gemeld:
Op Nieuwjaarsdag verdween op spoor-,
iooze en raadselachtige wjjze, de 15-jarige
ze on van een zeer rjjke Amerikaansche
familie, Webster genaamd, die alhier zijn
opvoeding genoot. De moeder van den ver
dwenen knaap, die eenige dagen geleden
te Parjjs aankwam, heeft thans een beloo-
ning van een millioen uitgeloofd, voor den-
gene, die inlichtingen omtrent de verblijf
plaats of het lot van den knaap verschaffen
kan. Een aantal personen heeft zich reeds
op eigen gelegenheid op reis begeven om
de belooning te verdienen.
Een winkelier te Berlijn werd deze week
bij zijne tehuiskomst onaangenaam verrast.
In zijn kantoor zag hjj zjjne winkeljuffrouw
bezig met het verknippen van 100 mark.
Toen hjj haar op het zonderlinge van haren
arbeid opmerkzaam maakte, kreeg hjj ten
antwoord, dat zjj toch als millionaire hare
coupons moest knippen. Het meisje was
plotseling krankzinnig geworden. De win
kelier wilde haar beletten haren vernielings-
arbeid voort te zetten, zij dreigde hem
evenwel met de schaar, zoodat hjj zich
terugtrekken moest. Met behulp van een
aantal verkoopers slaagde men er eindelijk
in zich van het meisje meester te maken,
nadat zjj reeds 7 biljetten van 100 mrk.
verknipt had.
Nabjj Kiel heeft gisternamiddag een ont
zettende ramp plaats gehad, door het springen
van de hoofdstoombuis der machine aan
stuurboordzijde, aan boord van het nieuwe
pantserschip Brandenburg*, waarmede een
geforceerde proefvaart werd gemaakt. Over
de oorzaak van het gebeurde verkeert men
nog in 't onzekere, maar men meent, dat
vermoedeljjk te veel van de machine is ge
vergd. Volgens de Hamburger Börsenhallec
had de ontploffing plaats des namiddags
tusschen 12 en 1 uur op 3 mjjlen in zee,
achter Stollen grund. De ramp kostte aan
41 menschen het leven, terwijl een 9-tal
personen meer of minder ernstig gewond
werden. Onder de bij de ramp omgekomenen
bevinden zich een hoofd-ingenieur Jansen,
een ingenieur Mielbe, een marine-ingenieur
der reserve Schulz, een werkmeester en de
opzichter, alsmede zeventien werklieden van
de keizerlijke scheepswerf. Het ljjk van den
ingenieur Jansen is nog niet gevonden.
Vier stoombooten van de werf zjjn te hulp
gezonden.
Toen de tijding van het ongeluk Kiel
bereikte, ontving het wachtschip »Pelikaan«
bevel om tot het verleenen van hulp de
Brandenburg* op te zoeken. Prins Hendrik
van Pruisen (de broeder des keizers) bevond
zich aan boord van de Pelikaan*. Om 4
uur begaf hjj zich aan boord der Bran
denburg*.
De lijken der slachtoffers zijn reeds naar
Kiel overgebracht.
een roos toe, welke hij in het vallen opving.
Daarna maakte zjj zich uit de voeten en
vloog de laan langs, zoodat vlinders en
bjjen ontsteld door elkander gonsden.
Welnu?* vroeg zij haar vader buiten
adem, »hebt gij het haar gezegd?*
»Ja,« antwoordde mijnheer Bernard iet
wat verlegen. »Ik heb je tante onze plannen
meegedeeld zij wenscht met je te spreken.*
Aline wierp een eenigszins wantrouwenden
blik op haar vader. Doch haar liefde maakte
haar stout en zonder verder te vragen,
schreed zij jjlings in het salon, dapper en
tot den aanval toegerust.
Tante Ursula zat aan den schoorsteen, de
mop lag aan haar voeten. Zij was een oude
juffrouw in weduwenkleed, met sterke, grof
gesneden trekken, een dorre, in het celibaat
verharde gestalte, met lange armen, aan
welker eind een paar bedrijvige handen
onafgebroken zich met vrouwelijk hand
werk bezighielden.
Op het oogenblik naaide zij grijswollen
jakjes, voor arme kinderen bestemd. Toen
zij haar nicht hoorde binnentreden, beurde
zij het hoofd op en men zag in een paar
groote, glinsterende oogen, welker warme
blik de hardheid der diepe, zwarte wenk
brauwen temperde. Mevrouw Bernard, een
flinke, bloeiende vrouw, zat in een diepen
leunstoel tegenover haar zuster en scheen diep
terneergeslagen. Zjj maakte een smeekend
gebaar, als om Aline te weerhouden; daar
zij deze echter zoo vastberaden en ongeduldig
zag, haalde zjj de schouders op, zuchtte en
De Londensche politie ontving van de
Parijscbe politie bericht, dat tien anarchis
ten onmiddellijk na den aanslag in het Café
»Terminus< naar Lom.en gereisd zjjn langs
verschillende lijnen, deels om hunne oude
kwartieren in het midden van Londen te
betrekken. Een hunner moet gisteren, om
eene dreigende arrestatie te ontgaan, ge
vlucht zjjn naar Greenwich, waar hjj in het
park aldaar het slachtoffer werd van eene
helsche machine of van ontploffingstoffen
die hij medevoerde. Nabij de sterrewacht
hebben de parkwachters geweldige schokken
waargenomen. De geheele nabuurschap was
toegeschoten. Men vond daar een vreeset jjk
verminkt persoon van omstreeks 30 jaar,
bljjkbaar een uitbeemsch man, wiens eene
arm afgerukt was, terwjjl de ingewanden
hem uit het lijf hingen. Een plas bloed
omgaf hem. Hjj leefde nog; doch bezweek
kort nadat hij in het gasthuis was gebracht.
Hij was onbekwaam eenigerlei ophelderingen
te geven onder het verschrikkelijk lijden dat
hjj ondergaan had.
Het onderzoek bevestigt het vermoeden
dat de verslagene op zjjne vlucht eene hoe
veelheid ontplofbare stof in een fleschje (de
hals is gevonden) medevoerde, en dat hij
in de duisternis over een paar boomwortels
struikelend, voorover is gevallen. Dit ver
klaart de vreeselijke wonden aan den buik.
De regeerings-inspectenr van ontplofbare
stoffen Majendie is bezig het explosief te on
derzoeken, maar kan reeds verklaren, dat
het hetzelfde stof moet geweest zijn als die
Yaillant en de anarchisten te Barcelona ge
bruikt hebben.
De politie heeft in de Antonomy-Club,
het hoofdkwartier der anarchisten, een huis
zoeking gehouden. Een groot aantal com-
promitteerende documenten zjjn in beslag
genomen en 18 personen gearresteerd.
Ieder werd in het gebouw toegelaten, maar
niemand mocht vertrekken. Onder de in
zweeg. Mynheer Bernard was achter zijn
dochter binnengetreden en bleef met ietwat
verlegen gelaat staan.
Aline ontwaarde dit alles in één oogop
slag! Zjj voelde, dat zij volstrekt niet den
afloop van den strjjd vernemen, maar dezen
eerst leveren moest. Het bloed steeg haar
in de wangen; krachtdadig en kalm ging
zjj naar een klein tabouretje en nam twee
pas van baar tante plaats.
Welnu, mjjn schat,* begon de oude
jongejuffrouw met scherpe stem, »het schjjnt,
je verveelt je bjj ons en wilt ons verlaten?
Wel vraag ik mij zelve af wat je hier missen
kunt, maar mjjn God, vlot van stapel loopt
het immers bjj niet één jongmeisje! Ook
je moeder was indertjjd geen beslommering
bespaard. Jjj echter schjjnt mij nog zeer
jong te zjjn!*
Tante, de laatste maand ben ik achttien
jaar geworden.
»Ik weet het! Achttien jaarAan ouder
domszwakte ljjd je zeker nic-t,« lachte de
tante.
Bij die vroolijkheid begon Aline te hopen,
dat de zaak niet zulk een vaart nemen zou,
als zjj wel vermoed bad, en, van nieuwe
hoop vervuld, zeide zij: »0, tantetje 1 Zoo
u wist, boe lief ik hem heb
W aarachtig?« zeide de waardige matrone,
die inderdaad haar philantropischen dag
scheen te hebben. »En hoe oud is hjj
eigenljjk?»
»Gauw negen-en-twintig, tante.
»Daar heb je het elf jaar ouder dan jij.c
beslag genomen stukken bevond zich ook
een manifest in het Fransch, getiteld>Dood
aan Carnot!* Het ingestelde onderzoek
heeft bewezen, dat het lichaam van Bourdin
zich op 50 voet van de plaats van de ont
ploffing bevond; hjj is dus zoover voort-
gekropen.
Thans meent men weer, dat Bourdin wel
degelyk het doel had, het Observatorium in
de lucht te laten springen, daar hjj anders
naderby ook een veilige bergplaats had
kunnen vinden. Uit de stukken, die in de
Autonomy-club, het hoofdkwartier der anar
chisten, in beslag genomen zjjn, is het ge
bleken, dat het tooneel der toekomstige
aanslagen, niet alleen in Frankrjjk, maar
ook in Engeland zou wezen. Twee nieuwe
aanslagen moeten ook door het vinden der
daarop betrekkeljjke bescheiden verjjdeld
zjjn. Men voorziet hier de arrestatie van
verscheidene der invloedrykste leden van de
anarchistische party.
Het laatste weekbulletin van het >Kais.
Gesundheitsanat* te Berljjn geeft een gunstig
overzicht van den loop der cholera in de
laatste weken in het Oosten van Europa.
IJlt Dnitschland is de ziekte geweken, ter
wjjl uit den Oostenrjjk-Hongaarschen Staat
alleen nog het sporadisch optreden der
ziekte uit Bosnië wordt gemeld. In Rusland
zijn echter nog steeds een twintigtal gou
vernementen besmet en het bulletin
het voorkomen van een 200-tal st
vallen aldaar mede, waaronder de meesten
te St. Petersburg 15? —18 Januari 30),
te Radow en in het gouvernement Kcërsfc.
In de eerste week van Januari kwamen
te Konstantinopel 51 sterfgevallen voor,
terwjjl de ziekte sporadisch te Adrianopoi,
te Erzerum, Kowik en Kurgu optrad.
De politie te Warschau heeft Woensdag
avond de hand gelegd op alle redacteurs
van het aldaar verschijnende blad >Glos.« r
Zij worden verdacht tot nihilistische ver-
eenigingen te behooren.
Ook verscheidene geestelijken zjjn gear- 1
resteerd, daar zjj propaganda hebben ge-
maakt voor de vrylating van Polen.
De goederen van bisschop Kulinski werdqn
in beslag genomen.
In het seminarie te Kielse vond de
proclamaties, waarin het Poolsche v<
opstand tegen Rusland aangespoor
Uit Odessa wordt bericht, dat d 1
Azow is dicht gevroren, wat de o
schen zich niet herinneren ooi
beleefd.
Papa is twaalf jaar ouder dan mama!«
»Waar woont bjj?«
Aline draalde; zjj was zich bewust, dat
haar antwoord van besliste beteekenis zou
zijn; toen antwoordde zjj vast en moedig:
»In Vincennes.*
Tante Ursula's uitdrukking veranderde;
zjj zag plotseling ernstig en dreigend voor
zich heen. Het was, alsof de hooge, van
uniformen wemelende vestingtorens haar
eensklaps in een donkere schaduw gehuld
hadden. Zjj beschouwde haar zuster en zag,
hoe deze beefdezij zag naar haar zwager,
die zich in de vensternis verborgen hield;
een vreeselijke verdenking schoot wortel in
haar brein: »Wat is hy?< riep zjj.
Aline richtte de blauwe, eerlijke kykirs
op haar tante en op een toon, als smeekte
zjj voor een ter dood veroordeelde om ge
nade, antwoordde zijKapitein bjj het
zeventiende artillerie-regiment.
Indien de bliksem in het huis ware en
de oude juffrouw neergeveld had, de uit
werking had niet grooter kunnen zjjn. Zjj
beurde zich fier overeind, kruiste de armen
op de magere borst, en donkerrood van
toorn riep zjj met fonkelenden blik: »Een
officier! Een officier is het? En jjj! jjj,
Aline, mijn nicht, mjjn peetekind!*
Meer bracht zy er niet uit, de keel was
haar als toegeknepen, Zjj deed een paar
stappen, om de kamer te verlatenop den
drempel bleef zjj staan, somber aan kleeding
en gelaat als een geraamte.
I il
lIEmBIAD
DOOR
/Wordt vervolgd
