f d Land van Ifeusden en Altena, dc Langstraat en de Bommelerwaard, Het zwakkere Geslacht! IILLETON. tante Ursula's ongeluk M 1286. Uitgever: L..J. YEEEMM, Heusden. WOENSDAG 7 MAART. 1894. YOOR Dit blad verschpnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjjs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsve*hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 ct. Elke rege meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagmor- gen ingewacht. Zie die vrouw; reeds den geheelen dag is zjj ijverig bezig; schrobben, boenen, water- zeulen, niets is haar te veel; des morgens vroeg begint zjj reeds, houdt haar gezin in orde, helpt nog, oui de inkomsten van haar gezin te vermeerderen, in een ander gezin en des avonds mag de naald nog niet stil zijn; zoo gaat het dag in, dag uit, is dat een lid van het zwakkere ge slacht? Zie die moeder, reeds dagen achtereen is zjj zeer bezorgd voor het leven van haar kind. Dag en nacht wacht zjj bjj de sponde van haar zieken lieveling. Zjj zorgt voor alles; voelt geen vermoeidheid, is zij eene van het zwakkere gi slacht? Hoeveel sterke mannen zouden kunnen doen wat die zwakke moeder doet? Zie die flinke vrouwen, die hun plichten met jjver vervullen, voor wie geen moeite te veel is, zouden niet vele mannetjes voor haar de vlag moeten strjjken en toch, zij behooren tot bet zwakkere geslacht, die mannetjes noemen zich het sterke geslacht Yan waar toch die dwaze naam, die dage- Ijjks door tal van feiten gelogenstraft wordt? De vrouw wordt beheerscht door het gé- voel, dat laat zij over het verstand heer schen en daardooris zjj voor velerlei werkzaamheden geheel ongeschikt. Alweder een paradox! Zie die vrouwen in hospitalen en gestichten, geven zjj aan haar gevoel toe, moeten zjj geen tooneelen bjjwonen, waarbjj de verstandige man verbleekt? Hoe- vele vrouwen staan niet aan het hoofd van belangrjjke industrieele inrichtingen van handelszaken, hoevele besturen een boer- derjjStaan zjj in die zaken achter bjj den man, laten zjj zich door haar gevoel of door haar verstand leiden? Yan geleerde, wetensehappeljjk ontwikkelde vrouwen wil ik niet eens spreken, zjj zijn uitzonderingen evenals wetenschappelijke gelëerde mannen uitzonderingen zjjn. Waarom toch moesten wjj anders onze hoogleeraren wel eens uit Duitschland of Italië laten overkomen? Van waar toch die achteruitzetting der vrouw? Want in niets anders vinden die paradoxen hun oorsprong. Dit is volstrekt niet iets uit den nieuweren tjjd, men tracht zelfs nu door scbjjngronden en drogredenen die achteruitzetting te verdedigen, wat men vroeger niet eens noodig oordeelde. In oude tijden de slavin van den man is lnet de toenemende beschaving de positie der vrouw verbeterd, wel is dit zeer lang zaam gegaan, eeuwen zijn voorbijgegaan, door allerlei middelen heeft men den ouden toestand trachten te behouden, Kerk en Staat sloegen de hand. n daarbjj ineen, en het is maar al te goed gelukt de oude toe standen in wezen te houden. Zelfs de Fransche revolutie, die met de woorden vrjjheid en geljjkheid schermde, was voordeeliger voor de broeders dan voor de zusters. De man heeft steeds getracht zjjn voorrechten te handhaven, zijn heerschappij verdedigende met uitspraken van de kerk: Vrouwe gij zult uwen man onderdanig zjjn enz. of door wjjsgeerige beschouwingen. De maatschappij is echter vooruitgegaan langzaam maar zeker zjjn andere denk beelden ontstaan, men heeft vragen ge opperd die niet altjjd in het voordeel van den heerscher konden beantwoord worden, waarom men de toevlucht moest nemen tot weinig afdoende praatjes. Nu van een aan zienlijke uitbreiding van het kiesrecht sprake is, heeft men gevraagdWaarom de vrouw van het kiesrecht uitgesloten. Op welke gronden is die uitsljuiti-ng te verdedigen?"en het antwoord daarop is weinig afdoende. Niét, dat ik de vrouw dat recht zou toe- wenschen, och het geeft niet véél ei baat voor den bezitter velerlei teleurstelling. Van de posterijen dan een jongeling? Is het geen voordeel voor het onderwijs dat tal van meisjes zich daaraan wijden, maar waarom staan zij dan in zoovele zaken achter Treden vrouwen op, dan moet ook voor haar de weg geopend worden om tot de hoogere rangen te geraken. Waar zjjn directrices van post- en telegraafkantoren; waar zijn vrouwen reeds hoofden van ge mengde scholen Op welke gronden kan een man zijn rechten op die betrekkingen tegen over de vrouwen verdedigen? Heeft men A gezegd, er moet ook B gezegd worden. In het Burgerlijk Wetboek komen nog tal van bepalingen vóór, die de vrouw achterstellen; die moeten verdwjjnen in een land waar spoedig de hoogste waardigheid door een vrouw zal bekleed wordenWant hoe kan men een Koninginne huldigen en waardig en geschikt achten een geheel land te re- geeren als men haar zusters niet eens de geschiktheid toekent geschikte vertegen woordigers te kiezen of een kantoor of school te besturen. Die inconsequentie toont ten duidelijkste dat men niet met gezonde be grippen maar met verouderde en vermolmde denkbeelden op dit gebied te doen heeft. Maar de vrouw kan niet opgeroepen worden tot verdediging des lands, zjj kan niet als Amazone optreden. Gelukkig dat Buitenlaiid. het heerschen van het abattoir te Neurenberg is \yaar anders het verschjjnsel dat van dedit niet geëiseht wordt, laat men liever ook GEORGE OHNET. (7 De kleine bracht het geheele huis op stelten. Tante was uit den aard der zaak peet en gaf een doorslaand bewjjs van goeden smaak, daar zjj niet verlangde, dat Ursula naar haar gedoopt werd. Zjj werd Aline genoemd, en de kleine, blonde, on deugende meid met de donkere kijkers en de rose lippen beloofde een wonder van aanvalligheid en vriendelijkheid te worden. Tante Ursula geraakte in extase over het bekoorljjk schepseltje en vergat, onder den drang' dir omstandigheden, bjjna de daguerrotype. Een groote verandering scheen in baar geest te hebben plaats gegrepen. Het geschiedde meermalen, dat vreemden, onder het gesprek door, indirect van de militairen gewaagden, zonder zich aan een uitbarsting van toorn van juffrouw Prévot bloot te stellen. Wel rimpelde zjj het voor hoofd, diukte de lippen vast op elkander, u aar zjj zweeg. Vóór de geboorte van het kind ware zij opgestoven en had vol vuur haar meening ontwikkeld: »Het leger! Dit overblijfsel uit Barbaarsche tijden! Deze bende van roovers en moordenaren!* Zeer gelukkig over de zachtere stemming ejjner schoonzuster, zeide mjjnheer Bernard 20,000 kiezers te Amsterdam slechts 5000 van hun recht gebruik gemaakt hebben in weerwil van bet drjjven van velerlei kies- vereenigingen. Maar door die kiesrechtuit breiding is de vrouwenvraag weder ter sprake gebracht en als van zelf is op tal van zaken gewezen, waarin de vrouw door onze gebruiken, instellingen en wetten bjj den man wordt achtergesteld. Moet het ver- leenen van het kiesrecht aan de vrouw voor gaan om andere ongerechtigheden op te ruimen dan ware het toekennen van het kiesrecht zoo spoedig mogelijk wenscheljjk. Wjj mogen echter verwachten dat zonder die toekenning onze wetgevers spoedig tot groote mogendheden voorgaan, zooals den wijziging zullen overgaan en dat bjj hetbestrjjders van het militairisme wordt toe maken van nieuwe wetten geen onderscheid gevoegd, de herziening van ons burgerlijk meer zal gemaakt worden tusschen het wetboek is een geheel huishoudelijke zaak, zwakke en sterkere geslachtDe oude drog- j waaromtrent geen adviezen in den vreemde redenen behooren niet meer tot een tijd, behoeven ingewonnen te worden, waarin tal van vrouwen op allerlei gebied Laten wij in alle gevallen ophouden van in het openbaar een krachtig getuigenis het zwakkere geslacht te spreken, want de afleggen van haar zelfstandigheid en ge- vrouw vraagt thans geen medelijden meer schiktheid voor velerlei betrekkingen en de maar recht, een recht, dat haar reeds veel maatschappij. te lang is onthouden. Is het meisje minder op haar plaats bij de jongelingen te huis laten. In de ure des gevaars zal ook de vrouw haar plichten vervullen of is men Kenau Hasselaar en zoo vele andere heldinnen geheel vergeten? Geljjkheid voor de wet voor beide ge slachten is een noodzakelijke eisch van dezen tijd, wil men geen stukwerk verrichten. Gelijkheid wat de plichten betreft, maar ook gelijkheid van rechten wordt meer en meer noodzakelijk. Met verouderde zaken moet ook op dit gebied gebroken worden, wil men den toe stand der maatschappij verbeteren. Hier bjj behoeven we althans niet te wachten tot de I tot zjjn vrouw: »Hoe verheug ik mjj, dat u wat is er aan de hand? Ursula, naar mjj schjjnt, kalmer wordt enJa welnu, mejuffrouw ik, ik wil dat haar droefenis door den tand des tijds het der juffrouw liever zeggen, heden, heden geheeld is.« i keeren de troepen uit Italië terug. En hier Mevrouw Bernard echter antwoordde zullen zij voorbijmarcheeren, naar het leger hoofdschuddend: »Dit is niet het geval! van St.-Maur Aline verschaft haar bezigheid en ver- j »De troepen!* strooiing, maar de herinnering aan het Reeds had Ursula haar handwerk bjjeen- ongeluk zal haar eeuwig bijblijven. Haar geraapt en zich met bekwamen spoed op haat smeult voort onder de asch en zal bij weg naar huis begeven. Edoch het was de eerste gelegenheid weer uitbreken.* te laat; de mensehendrom verdrong zich in Mevrouw Bernard had juist gezien en de straten, agenten hielden, de menigte op de ontzetting, welke al wat soldaat heette, een gepasten afstand en de overwegen der tante inboezemde, moest zich in ver schillende gelegenheden openbaren. Den eersten keer geschiedde dit in het jaar 1859. De juffrouw bad Aliue en het kindermeisje op haar wandeling in bet park van St.- Mandé begeleid en had tot haar groote ergernis van alle huizen de nationale vlaggen zien wapperen. Slecht geluimd, bromde zjj voor zich heen Wat moet dit beteekenen Het is immers heden niet 15 Augustus?* Een massa menschen, in Zondagskleeding, kwam van Parjji?, allen met bljj en ge lukkig gelaat. In het, bosch had men onder de groote hoornen veelvuldig ontbeten en vetachtig papier en ledige flesschen waren op het gras achtergebleven. Ursula vroeg het kindermeisje: Vanwaar dit rumoer? Is in de nabjjhtid het feest van een heilige?* »Ik weet het niet, mejuffrouw,* sprak het goedhartig wezen met verlegenheid. »Maar misschien ware 't het beste, wanneer wjj naar huis gingen. De kleine kan im mers even goed in den tuin spelen De »Père Peinard* en de Révolte*, de 2 voornaamste anarchistische couranten, hebben opgehouden te Parjjs te verschijnen. Wegens het heerschen van mond- en klauwzeer gesloten. In het begin van het jaar 1892 werd te Göttingen eene vereeniging gevestigd, om voor prins Bismarck, eereburger der stad, een gedenkteeken op te richten in den vorm van eenen toren, die zou worden gebouwd op den nabijgelegen Hainberg, van waar men een prachtig uitzicht heeft. Bismarck heeft destijds zjjne toestemming verleend om aan dat bouwstuk den naam van Bis- marck-toren te gevenhjj deed dit in eenen brief van dankbetuiging, waarin hjj het nog herdacht, dat hjj als student te Göttingen menigmaal dien berg had beklommen. De Vereeniging had toen bepaald, dat wie 500 mark in de kosten van den bouw bijdroeg, het recht zou hebben om binnen in den toren een gedenksteen te doen plaatsen. Van dat recht heeft thans ook de Keizer gébruik gemaakt. De burgemeester van Göttingen heeft nameljjk van den geheimraad Lucanus schriftelijke mededeeling ontvangen, dat Z. M. dit wenschte te doen. Bjj deze missive was de bjjdrage van 500 mark gevoegd. Omtrent opschrift of afbeelding op den steen heeft de Keizer zich nadere beslissing voor behouden. De Keizer en de Keizerin van Duitsch land zullen, volgens de »Ind. Beige*, in de laatste week van Maart een bezoek brengen aan Venetië, waar zjj den Koning en de Koningia van Italië zullen ontmoeten. Koning Humbert zal een tegenbezoek bren gen te Abbazia. Naar de »Times« verneemt, bereikt de politieke crisis in Italië eenen graad van spanning, die duldeloos wordt. Alle functiën van den staat staan stil. De twee commissiën uit de Kamer, welke het dictatoriale wets ontwerp der regeering en Sonnino's finan- cieele voorstellen onderzoeken, bestaan geheel uit vijanden van het ministerie. Geen enkele ondersteuner van Sonnino is gekozen. De nederlaag van het ministerie door een samen gaan van partijen en eene Kamerontbinding schijnen onvermijdelijk. De »Corriere della Sera*, schrijft: »Ons vaderland schjjnt eenen bodemloqzen afgrond te gemoet te rollen. Zoo kan het niet voortgaan. De anarchistische chaos is volkomen.* waren moeielijk te passeeren. Op een af stand steeg het rumoerkleine jongens, die groene takfeén zwaaiden, verschenen met vroolijke sprongen, en al het geschreeuw en geroep overstemmend, kondigden- het tromgeroffel en luide hoornfanfares het naderen der overwinnaars aan. Ursula zette het op een loopen. Een duize ling beving haar gefolterde ledematen. Het kwam haar voor, alsof al de roodbroeken haar vervolgden. Met haar spitse schouders baande zjj zich een weg door de menigte, gelijk het schip de opgezweepte baren door klieft, en door het doordringend geluid der signalen vervolgd, vloog zjj voort, de weenende Aline medetrekkend. Aan den hoek van den boulevard voelde zij zich van een centenaarslast ontheven, de deur harer woning was op weinig passen afstands, zij waande zich gered. Nog dit kleine eind en zjj was veilig voor allen toen ontving zij een stoot en sprong terug. Een dichte mensehendrom »Naar huis gaan? Waarom? Verklaarbewoog zich voor haar en vulde met zjjn Leo XIII heeft Vrijdag, ter gelegenhei* van den tweeledigen verjaardag, dien zjjne geboorte en zijner kroning, het bezoek va] het Heilig College ontvangen, dat gekomei was om hem geluk te wenschen. Op d uitingen van kardinaal Lavnletta heeft d paus het volgende geantwoord: Bjj het naderen van het graf zullen wj tot den laatsten dag voortgaan met onz toewjjding, opdat de weldadige invloed de Kerk zich levendig doe gevoelen. De behoeft* hieraan is groot, want de begrippen vai eerlijkheid, van rechtvaardigheid, van gezag van vrjjheid, van de inaatacb appel jjk rechten en plichten liggen omver. Van de Kerk sprekende, trachtte Leo XII de natiën te herinneren aan de begrippei van geloof en moraal, de ware oorzakei der kwalen aan te wjj zen, de bedoelinger der vrg metselaars bloot te leggen, de nut tige instellingen in overeenstemming t< brengen met de Waarheid en Gerechtig heid, het chris tel jjk leven in te boezemex aan de huisgezinnen, billjjkheid en lief dadigheid aan de sociale klasse, recht schapenheid aan de regeerders, de onder werping aan de volken en aan allen he vérlangen naar vrede, komende Van God aan te bevelen. De Kerk zal door de regelei der christeljjke wijsheid de studiën her stellen, gelijk de onlangs uitgevaardigd* encycliek over de interpretatie der Heilig* Schriften gedaan heeft. De paus sprak ten slotte het volgende Wjj verlangen dat het zaad, door d< Kerk gestrooid, een overvloedigen oogs! moge opleveren. Gjj allen zult er den zeger voor ontvangen. Leo XIH, zeer welvarend, heeft de ge heele rede zelf uitgesproken, hetgeen in d< laatste tijden soms of dik wjj ls niet het ge val was. Alles wjjst er op, dat Milan, ten gevolge van de pressie van Rusland, vertrekken zal De czaar moet bjj de ontvangst van den Servischen gezant Paschitch gezegd hebbent »hoe kwaamt gjj er toch toe, Milan weer het land te laten!* in Te Yuzgat was onlangs een politie-agent door een Armeniër vermoord; naar aan* leiding daarvan heeft aldaar nu een bloedige vechtpartjj plaats gehad, waarbjj 100 Ar meniërs werden gedood en 50 gewond. Volgens een bericht uit St. Petersburg aan den »Gaulois« bestaat de vereeniging tusschen Rusland en Frankrjjk in eene dichte gelederen de niet zeer breede straat uit hun midden glinsterden de blanke stalen bajonetten en het gele koper aan de leeren stof. Het waren de jagers te voet, welke in Vincennes hun intocht hielden, zege pralend, met bloemkransen in de geweer- loopende door kogels doorboorde vaandels en daarboven de adelaar met het roode lint en het kruis van het Legioen van Eer wap perden trotsch. Alle vensters vulden zich met toeschouwers, een kolossaal gejubel brak los, handengeklap en bjjvalskretenplotseling begon, als ge- electriseerd, de muziek te spelen, en geheel de menigte was onder den indruk eener aan gename gewaarwordingonder den lachen den hemel, in de aangename warmte van den heerljjken dag marcheerden zjj voort, de kleine schutters, stralend, gelukkig, in den trots van den overwinnaar, als beruste op hunne schouderen geheel de roem van iet vaderland. Tante slaakte een gil, drukte de hand voor de oogen, om iederen blik op het even ïeerljjk als vreeselijk schouwspel te ont duiken; dan verbleekte zij plotseling en verloor het bewustzjjn. Men droeg haar naar Oastéjoul, den apotheker, en daar, in den eegen winkel, kwam zjj weer bjj, nagenoeg aan zich zelve overgelaten, want mynheer en de leerlingen hadden de handen vol, om, met een waar patriotisme, hét luide uit te schreeuwen »Lang leven onze soldaten De laatste klanken van den marscii verloren stem prevelde zjj»Zij keeren weder! Hjj is niet teruggekeerdHunne moeders, zusters en broeders zullen hedenavond een gelukkig hoogtij vieren. En ik! ik Opnieuw overmande haar de smart, een tweede crisis greep plaatszjj slaakte een mergdoordringenden gil, zwaaide met de lange armen in de lucht en viel in onmacht. Het gevolg van dit avontuur was, dat zjj zich zes weken achtereen in haar kamer opsloot, geheel verdiept in een hartstochte- ljjke zwaarmoedigheid, niemand zien wilde en urenlang voor de daguerrotype van Louis Sylvain Exupères zat, aan welker beide zjjden zij aandachtig kleine rose waskaarsen ontstak. Het eten werd op haar kamer gébracht nooit wisselde zjj met de haar bedienende meisjes een woord. Des morgens ging zjj in den tuin, zoolang^ het huis schoon ge maakt werd. Van verre zag men haar lang zaam op en neer gaan, het gelaat diep op de platte borst gebogen, en zjj had zoo veel weg van een geraamte, dat mynheer en mevrouw Bernard zich wegéns haar gezond heid ongerust maakten en met een genees heer, een ouden vriend der familie, daar omtrent beraadslaagden. Nadat deze met onverdeelde aandacht naar een uitvoerig, be richt aangaande Ursula's toestand geluis terd had, riep hjj eenigszins ruw: Wat moet ik-haar voorschrjjven! Er scheelt haar niets! Ziek is zjj niet, maar een zottin!* >0, dokter,* riep mevrouw Bern«$vbe* zich in de verte en diepe stilte volgde oplpaald verbolgen, »zij is een heilige!* het luid rumoerig tooneel. Nu glinsterden/"Wordt vervolgd-' tranen in Ursula's oogen en met verstikte j x EinUtLAII DOOR

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1894 | | pagina 1