Hel Land van Heusden en lllena, de Langstraat en de Bommelerwaard. EERSTE BLAD. Onze tijdrekening. Keurvorst en Geldvorst. FEUILLETON. ZATERDAG 10 NOV. 1894. Uitgever: L.. J. VEERMAN, Heusden. M 1357. Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsve. hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën ran 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Sints het voorjaar van 1892 is in enkele landen van Europa en daaronder ook in ons land, de vraag te berde gebracht, of onze maatschappij bij de bepaling van hare dag- verdeeling zich schikt naar den stand der zon, dan wel naar de wijzers van dc klok. De proef in het groot, die sedert Mei 1892 in België en sedert April 1893 te dezer zake in Duitschland wordt genomen, heeft het laatste bewezen. In Duitschland heelt men algemeen de Midden-Europeesche tjjdregeling ingevoerd en vooral voor de bewoners van West- Duitschland heeft dat eene onverwachte ver aangenaming van het leven teweeggebracht, omdat men, hoewel een kunstmatige tjjd was ingevoerd, toch overal de gewone dag- verdeeling bleef houden. Het leven in West- Duitschlard werd dus in de richting van de morgenuren verschoven en men heeft er zich wèl bij bevonden. In België is het anders. L)e regeering van dat land is er, op iuitiatief van eenige barer spoorwegbesturen, toe overgegaan, om met 1 Mei 1892 officiëel de West-Europeesche tjjdregeling in te voeren. Geheel België rekent sints dien tijd naar den Greenwichtjjd, zoodat daar het leven in de richting der avonduren verzet is, waarvan het gevolg is, dat in een jaar te Brussel alleen, voor 265,185 francs meer aan gas verbruikt wordt dan vroegere jaren, waarbjj de petroleum en andere verlichtings middelen nog buiten rekening gelaten worden. Hadde men ook in België den Midden- Europeeschen tijd aangenomen, dan zou men, in nog hoogere mate dan bijv. te Keulen en Straatsburg, in Brussel en andere Bel gische steden, belangrijke uitgaven aan kunstverlichting bespaard en bovendien aan daglicht veel gewonnen hebben. België stond voor de keus om eene voor- deelige dan wel nadeelige tijdregeling aan te nemen en deed het laatste, omdat d« Belgische regeering er niet tjjdig op bedacht is geweest dat hier bjjzondere omstandig heden aanwezig waren, die haar de vrjje keuze toelieten. Zjj meende dat er van keuze geen sprake kon zjjn, dat de theorie de aansluiting by den Greenwichtjjd eischte en LOUISE MüHLBACH. (12 't Is Gudula's stem, die hjj hoort. Zij leeft dus nog: ze is in zijn nabijheid. Maar hoe? als ze eens uit eigen beweging daar was; wanneer ze eens vrjj willig den man gevolgd ware, dien hij tot haar hoort spreken nïet luider stem en op hartitoch- telyken toon En bovendienwie is die man en wat heeft hy haar te zeggen? Meyer Anselm moet dat weten, al zal 't zjjn geluk voor altjjd verwoesten. Hij sluipt daarom zoo dicht mogelijk naar 't venster, De meubelgordijnen laten eene kleine ope ning vry en nu ziet hij een prachtig ingericht, schitterend verlicht vertrek maar hij heeft thans alleen opmerkzaamheid voor Gudula, die by midden in de kamer met vonkelende oogen en gloeiende wangen ziet staan, en voor den forschen jongen man, die in eene met goud geborduurde uniform gekleed, voor haar op de knieën ligt cn met smachtende blikken tot haar opziet. »Gjj wilt htt mij dan niet vergeven, Gudula; gij zyt dan nog altyd boos op mij zoo hoort hij hem vragen, met een wellui dende, maar toch krachtige stem. »Ja,« is het antwoord, luide en met na dat die aansluiting hoe gauwer hoe liever moest tot stand komen. En de Nederlandsche Regeering is in deze met de Belgische, hand aan hand ge gaan. In de Eerste Kamer verklaarde de vorige Minister van Waterstaat, dat als België ook de Midden-Europeesche tjjd had willen aannemen wij dan, door dit ook te doen, eenheid van tyd zouden hebben kan nen verkrijgen tusschen België, Duitsch land en Nederland en dat alsdan ook voor ons land de Midden-Europeesche tjjd ver kieslijk zou wezen. De Regeering in den Haag heeft dus in de tjjdrekening haar wachtwoord gevraagd aan die te Brussel en toen deze geen ver andering wilde brengen in haar pas ge nomen besluit, heeft zjj zich daarbjj neder- gelegd, en ook den Greenwichtyd aange nomen. De grond waarop dit geschiedde was het personenverkeer, dat met Duitschland minder is dan met België en Engeland. Iets, wat zeer natuurljjk is. Wanneer toch op een plein drie drukke straten uitkomen, dan zullen langs twee dier straten te samen meer personen het plein verlaten en be reiken dan langs de derde alleen. Men weet dat de gemeenteraden der vier groote steden geweigerd hebben bij den of- ficieelen tyd aan te sluiten, dat enkele ge meenten dit een tjjdlang hebben volge houden, doch d«,t thans alle weer den Amsterdamschen tjjd hebben en wjj dus nu twee tjjden hebben, den officieelen en den gewonen. Aan het optellen van 20 minuten bjj de tjjden aangegeven in de spoorweg boekjes, zjjn we zoo langzamerhand gewend geraakt en hebben we daar geen lust in, dan gebruiken we het groene boekje van de firma Van Hoogstraten. Door de ontbinding der Tweede Kamer in het voorjaar '94, is de kwestie der tjjd- regeling nu wel een poos van de agenda afgevoerd geworden, maar zeer waarschjjn- Ijjk zal zy heel spoedig weer aan de orde komen. In de vorige Tweede Kamer toch was door de heeren Beelaerts van Blokland c. s. j eene motie voorgesteld de wenscheljjkheid inhoudende, om den Midden-Europeeschen tyd wetteljjk in te voeren. Zeer, zeer vele adressen van adhaesie aan deze motie, kwamen bjj de Kamer in, maar door de ontbinding viel alles in duigen. Thans echter zie ik in het Yoorloopig Verslag der Staatsbegrooting voor 1895, dat in de afdeelingen der Tweede Kamer korten of langen tjjd toch bjj een van gevraagd is, hoe deze minister over de beiden moeten aansluiten, laat nu de ge- tjjdregeling denkt. legenheid niet voorbjjgaan om alle maat- Bjj de behandeling van de Staatsbe-regelen te nemen, ten einde ons vaderland, grooting in de Tweede Kamer zal de kwestie zoowel wat spoorwegtijd als burgerljjke dus bjjna zeker weer aan de orde komen.tjjd betreft met geheel midden-Europa vol- Ea wat zal dan het gevolg zyn, zullen we ledig in overeenstemming te brengen, een dubbelen tjjd honden of zulle.i we één j De midden-Europeesche tyd toch is aan- en algemeen den Midden-Europeeschen tyd genomen door Duitschland, Zweden en ingevoerd krjjgen. j Noorwegen, Italië, Oostenrijk, Zwitserland Het laatste is zeker verreweg het ver- en Denenmarken, kiesijjkste. Bjjv. wjj zyn nu gewend om bjj Regeling van den tyd bjj de wet, we de 8poortjjden 20 minuten bjj te tellen, zagen het, staat dus in Nederland voor de we komen eens in het buitenland, uit kracht deur, hetzjj daartoe het initiatief worde van de gewoonte doen we dat daar ook engenomen door den minister zelf, dan door komen te laat. Is dit een groote last van de leden der 2de Kamer. Er zullen in ons den Greenwich tjjd. Staatsblad weinig wetten gevonden worden Er zjjn er, die zeggen, geen vreemde die zoo kort kunnen zjjn als deze. tjjdrekening, wjj moeten onzen eigen, onzen j De wet ten slotte, die ons den inidden- Am9terdam8chen tyd behouden, want datEuropeeschen tyd brengt zal ons maat- is de werkeljjke zonnetjjd. Maar inderdaad, schappeljjk leven in geen enkel opzicht die vaderlandslievende leuze is ook meer wjjzigen, maar ze zal ongemerkt de winst schjjn dan waarheid. Want de Amster- realiseeren, die in daglicht en in actief damsche tyd wjjkt in werkelijkheid regel- handelsverkeer ons niet minder dan het matig tweemaal per jaar pl. m. 20 minuten nageslacht zal ten goede komen, van den waren zonnetjjd af en voor bjjv. Zutfen en Vlissingen is de Amsterdamsehe tyd een kunstmatige tyd. Het is dus eigenljjk eene kwestie van I Het Ijjk van Alexander III is Donderdag meer of minder verschil met het zonneuur, te Livadia uit het kleine paleis naar de wil men 15 of ook 45 minuten hebben. groote kerk gedragen door den keizer, den Wie zyn de lieden, die bepaald last zou- troonopvolger, grootvorsten, prinsen en hooge den hebben, van de verschuiving des tjjds waardigheidsbekleders. Achter de kist liepen naar de morgenuren? Dat is de landbou- de keizerin-weduwe, grootvorstinnen, prins- wende bevolking, maar die stoort zich nietsessen en hofdames. De ljjkstoet ging door aan eene klok, die leeft met de zon. het met fakkels verlichte park, tusschen De stads- en dorpsbevolking echter, die eene dichte volksmenigte, en onder het naar de klok leeft zal uit die afwjjking klokkengelui. De geestelijkheid schreed den druk. »Ja,< ik ben boos op u, en zoo lang ik leef, zal ik 't u niet vergeven, dat gjj my geweldadig verhindert om dit paviljoen te verlaten en naar mjjn vader terug te keeren. Geen blik van mij, geen glimlachje op mjjne lipoen heeft u daartoe den moed, veel minder nog de vrjjheid gegeven.* »Neen, Gudula, dat hebt gjj, helaasook niet gedaan. Maar, mijn God, zal ik 't u dan nooit genoeg gezegd of herhaald hebben, schoon, goddelijk schepseldat ik u lief heb, dat ik n aanbid, dat ik sterven zal, wanneer gjj mjjne liefde onbeantwoord laat. En die liefde Gudula, zy dagteekent niet van van daag of gisterenze is geen gril van een oogenblik. Neen! maanden lang reeds heb ik u lirf gehad, ik had u lief van 't oogen blik waarop ik uwe beeltenis het eerst mocht gadeslaan »Dan vloek ik de hand die dat beeld schilderde!* riep Gudula met drift: >dan haat ik dat portret, 't welk de oorzaak is, dat al die smaad over my komt!* »Eu ik daarentegen, ik zegen die hand,* zei de jonge officier, »ik bemin dat portret, 't welk nog slechts de flauw» weerglans is van uwe betooverende schoonheid. Van den dag af, dat 't mjjn eigendom is, bemin ik u: zjjn al mjjn gedachten daarop gericht geweest, dat ik ook 't beeldschoone origineel mjjn eigen zou mogen noemen. Om uwent wil, Gudula, heb ik deze villa gekocht, om uwentwil heo ik ze aan een rujjner ver trouwden tot woning geschonken. Oik wist het wel, dat gjj even onschuldig als deugdzaam waart, dat gij even rein als on ver biddeljjk zyt. Ik had dat reeds in de land bewezen heeft. Het behoud van den Amsterdamschen tyd kan slechts een overgangstoestand zyn. De snelle verbetering der verkeersmiddelen in het telegrafisch verkeer tusschen d« handeldrijvende natiën eischen een unifi catie van uurtelling. De vorige minister van binnenlandsche zaken verklaarde dan ook in de zitting der Tweede Kamer van 23 Maart 1892de opname eener nieuwe tijdsbepaling in het burgelyk leven kan wel worden vertraagd, maar moet ten slotte toch geschieden. Welnu, nu dan toch eenmaal de meri dianen van Greenwich en van Hagard de bestemmende zyn geworden en wjj ons na trekken van uw portret gelezen. Ik wist dus, dat ik de schuchtere hinde eerst zou moeten temmen, eer ze zich zou gewennen aan 't gezicht des jagers, die haar scheen te vervolgen. Daarom zaagt ge in den beginne alleen de gravin Tettenborndaarom werd gjj telkens bjj haar ontboden, om met een of ander werk belast te worden. Dan merktet j gjj niet op, dat ik, als gjj in 't salon met 1 haar spraakt in een ander vertrek verborgen, door de smalle opening van de deur u gade sloeg en in verrukking gebracht werd door uwen eenvoud en uwe lieftalligheid. Ik ver- 'slond u met mjjne oogen en toch waagde I ik 't niet u nader te komen. Maar gisteren j was 't my onmogeljjk dat langer vol te houden. Ik moest nog eens uwe stem hooren; ik wilde zelt u in de oogen zien en ik zwoer bjj mjj zeiven dat ik den stap zou wagen, die tot eene eindbeslissing leiden moest.* »Gjj wilt derhalve thans weten hoe ik over nw aanbod denk?* luidde haar vraag en ze sprak die woorden met zulk een hoog heid en zulk een verhevene kalmte uit, als ware ze een geborene koninginne geweest,. Welnu verneemt bet dan. U veracht ik en ik vloek de eerlooze vrouw, die uwe hand langster is geweest. Doe thans de deur open en laat mjj henengaan!* En daar buiten knielde nog een andere jongeling neer! Tranen stonden in zjjne oogen. Hjj hief zyn beide handen ten hemel en sprak fluisterend tot de sterren en de maan daarboven»Gezegend zy ze voor dit kosteljjk woord Daarvoor zal ik haar danken injjn leven lang!* In één oogwenk stond hjj weer aan het berichten over kanker of vergiftiging be- hooren tot rjjk der verbeelding. De ziekte giog van de nieren uit. Hare ontwikkeling werd door de weigering van den czaar om te eten, verhaast. Alle vertoogen van Leyden dat de czaar zich aangrijpen en voedsel tot zich nemen zou, bleven vruchteloos. Reeds te Spala drong Leyden ten krachtigste daarop aan, en verzekerde den czaar, dat van de voeding alles afhing. De czaar be- I hield een onverwinlyken afkeer van eten. Hjj was door en door eene fatalistische natuur en beschouwde zyn lot als onafwend baar. Eerst te Livadia hadden Leyden's 1 pogingen om den czaar tot eten te bewegen beteren uitslag, aangezien vader Ivan in dezen een gunstigen invloed op den czaar had en met de doctoren samenwerkte om hem te laten eten. De daarop gevolgde j beterschap duurde echter slechts kort. De uit putting nam door den komst der verwanten en door de godsdienstoefening op den her inneringsdag van het ongeluk te Borkie toe. De czaar was tot een kwartier voor zjjnen dood bjj zyn volle bewustzjjn. De doodsstrijd duurde vjjf minuten. De czarine viel na den dood van haren gemaal flauw. Tusschen Leyden en Sacharjin heeft ver schil van meening bestaan over de behan deling van den czaar. Overigens heerschte er nagenoeg volkomen overeenstemming. I De positia van Sacharjin is zeer wankel geworden, omdat hjj voor zjjne bjjzondere praktjjk van Spala naar Moskou is terug gekeerd in plaats van bjj den czaar te bljjven. Voor de veiligheid der keizerljjke per sonen gedurende de reis zjjn uitgebreide maatregelen genomen. Drie en een half regiment infanterie zyn Zondag in Sewas- tópol aan land gezet, gedeelteljjk om zich langs de spoorwegljjn te verspreiden. De geheime politie is yveriger dan ooit en heeft dan ook al een en ander ontdekt, b.r. drie geheime drukpersen, een te Kiëf, een te Charkof en een te Nikolajef, en een massa opruiende geschriften. Meer dan tachtig personen zyn, in verband met die vondsten, in hechtenis genomen. Nog steeds hoort men niettegenstaande alle pogingen, om die zaken geheim te houden in Rusland van officieren, die door de krjjgs- raden wegens nihilisme gestraft worden. Zoo is onlangs weer de le luitenant Bobo- rykin veroordeeld tot verlies van zyn rang, zjjn adeldom en alle andere rechten en voor mjjn gevoel van eigenwaarde. Gjj ziet het immers reeds lang, al uw spreken is vruchteloos. Laat mjj dus losof, zoo waar achtig als God leeft 1 ik vermoord mjj zeiven, en op wiens geweten komt dan de schuld dier misdaad?* »Ik laat u niet vertrekken en gjj zult de handen niet aan uw eigen leven slaan, Gudula. Gjj zjjt thans toornig op mjj, maar eens zult gjj my toch vergeving schenken totdat ik door de betooning van liefde, van j en mjj ten laatste ook gaan beminnen, zoo trouw en onderwerping over uw hoogmoedig als ik u doe. Gjj moet de mjjue worden, en hart gezegepraald en u gedwongen hebben dan zal de gansche wereld ons geluk en zal om nijjne liefde met wederliefde te be- onze liefde kennen. Ik zal u omringen met loonen al het genot, met al den glans, die de wereld En dat zal nooit, nooit gebeuren slechts schenken kan en antwoordde zy toornig. »God rnjjner vade-1 »Doe de deur open!* viel hem Gudula ren, hoor Gjj mjj tien eed: nooit vergeef ik dreigend in de rede. dezen man den smaad, dien hij mjj nu aan- »Neen, neen!* riep hjj, zich niet langer doet, de misdaad, die hjj jegens mjj begaatbedwingend: »Gjj blij ft bjj mjj. Ik klem u ik zal zjjn gedrag nooit anders dan met r.f- aan mjjn hart en daaraan zal ik n eeuwig schuw en haat gedenken 1* gekluisterd houden en zoo wil ik u leeren »Meisj»s-eeden zeide de officier, terwjjlmij lief te hebben van drie kwartier veel voordeel trekken, stoet tegemoet. Toen de ljjkkist in de kerk zoo ze slechts naar het morgenlicht vallen, op de katafalk gezet was werd eene zielemis zooals de uitkomst in geheel West-Duitsch- j opgedragen. Later werd het volk tot de open ljjkkist toegelaten. Volgens telegrammen uit Weenen heeft een redacteur van het »Neue Wiener Tage- blatt* met prof. Leyden, die uit Livadia terugkeerde, in den trein tusschen Krakau en Odenberg een gesprek gehad, waarin hjj het volgende te hooren kreeg: De ziekte van den czaar was een chronische ontste king van de nieren en eene bjjkomstige vergrooting van het hart. In de linkerlong waren verscheiden ontstoken plekken; de maag was normaal. Deze diagnose is door de sectie, welke in tegenwoordigheid der doctoren door prof. Klein verricht werd, bevestigd. Het verloop der ziekte was snel. Alle venster om te luisteren naar de voortzetting van 't gesprek en Gudula als het noodig mocht wezen ter hulp te snellen. Ook de jonge officier was opgestaan en had zich tegenover Gudula geplaatst met vastberaden, maar van toorn gloeiend ge laat. >NeeDl< riep hjj uit, »ik doe u deze deur niet open, ik laat u niet henengaan. Gjj zyt nu eens in mjjne macht en gij zult u moeten getroosten zoolang bjj mjj te bljjven, hjj onwillig de schouders ophaalde. »'t Is een groot geluk, dat God naar zulke eeden niet luistert, eu allerminst naar de uwe, kind-lief! want uw God is geen God vau liefde maar een God vau wrake!* »En wreken zal hjj mjjIk geef mjj zelve en mjjn lot vertrouwend aan Hem over!* hernam Gudula, terwjjl zjj hare handen ten hemel bief. >Ik vraag, ik eisch dus van u »Ga weg van mjj!« schreeuwde zij hem te geruoet en weerde met beide handen zjjüe naar haar uitgestrekte armen van zich af. »Weg van mij, of Maur ze voleinde niet. 't Rammelen van een stukgeslagen vensterruit verhinderde haar daarin, en terwjjl zjj verschrikt om zag, zag zjj door het gebroken glas een man zjjnen arm steken en den kruk omdraaien, voor de laatste maal, dat gjj mij de deur waarmee 't raam gesloten was. Oogenblik- opendoet, dat gjj mjj laat gaan. Uren lang keljjk .'.ring nu het venster open en sprong houdt gjj «ij hier opgesloten en gaat gy voort my te martelen met uwe voorstellen, die even beleedigend zyn voor mjjn hart als een jongeling naar binnen. mnwiiui VOOR (Uit het Duitsch VAN Buitenland. /Hordt vervolgcL/

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1894 | | pagina 1