I'd Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Koinmelerwaard. Weervoorspellingen. SYLVIE. FEUILLETON M 1366. Uitgever: L. J. YRERMAN, Heusden. WOENSDAG 12 DEC. 1894. iimiui VOOR Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjjs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjs vei hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 1O regels 5u ct. itike rege: meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. »Er is niets verandeljjker dan het weer* wij weten het immers allen hoe dikwijls wjj door die ongestadigheid en verander lijkheid teleurgesteld zijn. Een tochtje wordt beraamd, alles wordt daarvoor den vorigen dag met genoegen in orde gebracht, het is toch heerlijk weer, een vrooljjk zonne schijntje beschijnt de toebereidselen. Des avonds begeeft men zich te ruste met de gedachte, dat de feestvreugde althans niet door het weer zal gestoord worden, alles toch voorspelt een heerlijken zomerdag, en zie, des morgeDS bij het ontwaken hoort men den regen tegen de glazen kletteren, een koude gure wind verplaatst ons uit den zomer in den herfst en met de feestvreugde is het gedaan; in armoe zal men zjjn geld uitgeven, en men doet wijs als men stil te huis blijft, daardoor zal men vrij wat ergernis voorkomen. Een landbouwer heeft alles in orde gebracht om zjjn hooi den volgenden dag te kunnen binnenhalen. Om des te spoediger gereed te zjjn heeft hij volk in dienst genomen, paarden en wagens gehuurd, het belooft een goeden dag te zijn, maar het weer, het veranderljjke weer fopt hem, de zon vertoont zich niet en donker dreigende regenwolken dwingen hem om van zjjn plannen af te zien, misschien voor vele dagen. Des winters is het niet beter. Maak af spraak om een reisje te maken, om eens flink van de winteruitspanningen te genieten. Een tocht op schaatsen, men kan des zomers hebben het weer voor een geheel jaar nauw keurig omschreven. Bij iedere maansverande- ring wordt ook het te verwachten weer vermeld. En dat men zegt: De almanak is een leugenzak, is dat boekje wel hoofd- zakeljjk verschuldigd aan de weervoorspel lingen die daarin getrouw worden opgenomen. Zouden waarljjk nog getrouwe lezers eenig geloof hechten aan die voorspellingen Men zou het bjjna moeten gelooven, anders toch zouden die dwaasheden reeds lang verdwenen zijn. In December leest men 4 December hagel, 11 December ruw, 18 Dec. vorst, 26 Dec. sneeuw. Nu er is meer kans op dan op een warmte van 80°, maar verder zijn die woorden van niet de minste beteekenis. Die daaraan nog geloof hechten moge het eens in 1895 beproeven hoe dik- wjjls het geraden wordt. Maar de maan verkondigt dit toch, want juist bjj maans- verandering kom°n die profetiëu voor! Heeft de maan eenigen invloed op het weder? Vroeger stond dit vast, en hoe dik wij Is hoort men nog »Het is morgen volle maan, dan zal het weer wel ver anderen.* Maar heeft men eenigen grond om de maan met de controle over den toestand van onzen dampkring te belasten? De wetenschap verzet zich daartegen, en noodigt alle voorstanders van den invloed der maan uit, om eens een geheel jaar aanteekening te houdendoet men dit, dan zal men bevinden dat de maansinvloed op het weder ook al tot het rjjk der fa belen behoort, en dit hemellichaam niets uitstaande heeft met buien of windvlagen. Maar vooraf dient men vast te stellen, angst en beving tegemoet. De dag komt, j »De almanak is een leugenzak* heet het, en niet zelden wordt men door prachtig evengoed kan men dikwijls zeggen»Weer- profeten, leugenprofeten* en het moge nu daarnaar verlangen, het jjs is uitstekend, alles is gereed en geregeld, maar met het I wanneer de invloed der maan moet werk- weer heeft men geen afspraak gemaakt. De* zaam zijn, is het op het oogenblik der maans- helderè lucht is des nachts bezet door don- verandering, is het daarvoor of later? kere wolken, en een gure wind belet den voorgenomen tocht. Wie is niet dikwjjls teleurgesteld in zjjn plannengeen wonder dat iemand, die doorgaat voor een weer kenner, bjj buren en bekenden opgeld doet, geen wonder dat men altijd ©venwel weer- voorspellers gehad heeft als geneeskundigen, geen wonder dat het weer, het ongestadige weer voortdurend stof tot gesprekken levert. Voorspellingen omtrent het weer zjjn in de dagelijksche gesprekken geen zeldzaam heid. »De wind is uitgeschoten, wjj hebben goed weer te waehten.* »Een Maandagsche maan brengt geen zegen aan,* en wat men al niet meer van de weerprofeten kan hooren. Maar ook gedrukt kan men lezen hoe het weder wel zal zijn. Sommige almanakken weer uitgenoodigd tot een wandelingdak pannen en schoorsteenen big ven op de plaats, maar toch gaat men voort met de voorspellingen, toch bljjft het vertrouwen op de weerprofeten bjj velen ongeschokt Maar is men dan geheel in het onzekere omtrent het weer dat men te waehten heeft? Kan men in geen enkele voorspelling ver trouwen stellen? Is alles bedrog? Jaren lang is dit het geval geweest, en het is het nog als men voorspellingen doet in de verre toekomst, maar het is dit niet meer, wan neer men in zjjn eischen niet te hoog is. De telegrafische gemeenschap heeft het mogeljjk gemaakt om althans een dag vooruit op te geven welk weer men te wachten heeft De barometerstanden op verschillende plaat sen geven aanwijzing welken wind men te wachten heeft, en daaruit kan men gevolgen afleiden. Zjjn de barometerstanden op twee plaatsen verschillend van elkander, dan heeft men wind te wachten. Is het verschil bjjv. te Groningen en te Maastricht meer dan 4°, dan behoeft men op geen stil weer te rekenen. Stormen uit Amerika worden aangekondigd, en meestal wordt de voorspelling vervuld, omdat die op wetenschappelijke gronden berust. Wordt uit Utrecht, waar dageljjks de gegevens van tal van plaatsen uit binnen- en buitenland verzameld worden, naar onze zeeplaatsen geseind dat storm te wachten is, dan kan men zich daarop voorbereiden zonneschijn, regen- en worden de raadgevingen in den wind ge slagen, dan heeft men zich zelf de treurige ge volgen te wjjten. Met de meeste zorg worden die opgaven nagegaan, en toch blijft wel eens een aangekondigde storm uit, omdat alsnog de gegevens ontbreken omtrent den toestand op den oceaan. Een storm die in niet aangenaam zjjn door het weer in zjjn verwachtingen teleurgesteld te worden, die teleurstellingen zal men zich nog geruimen tjjd moeten getroosten, ons klimaat is zeer veranderljjk, zonneschjjn en regen, wind en stilte, wisselen af; daarvoor hebben wij een zeeklimaat, dat zich aan geen wetten stoort, waarvan althans de wetten waardoor het bebeerscht wordt, nog niet door ons voldoende gekend worden, om daaruit voor spellingen af te leiden. Buitenland. (Naar het FranschJ Heeft men twee dagen spelens of misschien wel drie? Maar dat kan men alles zien'Amerika woedt, is wel eens uitgewoed voor als slechts nauwkeurig aanteekening wordt hij de kusten van Engeland en Frankrijk gehouden. Doet men het, ik geloof niet bereikt, en dan blijft de storm weg, en dat men het een jaar zal behoeven vol teheeft men zich te vroeg bezorgd gemaakt te houden, reeds vrijwat vroeger zal men over het lot der visschers. Die weervoor- overtuigd zijn dat de maansveranderingen spellingen hebben eenige waarde en zullen geen invloed op het weer hebben. bjj meerdere gegevens steeds hoogere waarde In den laatsten tjjd heeft men geregeld verkrijgen. Maar wat voorspeld wordt om- opgaven van het te verwachten weder trent regen, sneeuw, hagel enz., daaraan door bekende profeten. Zoo leest men voor!kan niet de minste waarde gehecht worden, December: droog en koud; de week voor daar dit meestal verschjjnselen van lokalen 26 Nov. moest een vreeseljjke week zijn,aard zjjn. Hier drijft de bui over, daar valt gelukkig is de aarde bljjven draaien! Men die neder, maar wij weten volstrekt niet ge leest van kritieke dagen, en onder die noeg van de wetten, die het weer beheer- kritieke dagen, ziet men de kritiekste met Op het oogenblik vertoeft te Purjjs eene jonge Amerikaansche, die de eigenaardige opdracht heeft in zestien maanden een reis om de wereld te maken, en vertrekkende zonder geld, terug te komen met 5000 ds. op eerljjke manier verdiend. Bovendien moet zjj minstens 25.000 kilometer te voet of per rijwiel afleggen. Natuurljjk is deze opdracht, welke de dap pere juffer zonder aarzelen heeft aangenomen het gevolg van eene weddenschap tusschen twee rjjke Amerikanen. Miss Londonderry, zoo noemt zich de jonge Amerikaansche, had reeds in den beginne veel succes. Zi leerde wielrijden en toen zjj het goed kon kreeg zjj van een rjjwielfabrikant een machine cadeau met nog 500 dollar er bjj, op voor waarde, dat zjj gedurende de geheele reis slechts een rjjwel van zjjn fabriek zou ge bruiken. Zjj kocht in het begin van haar reis allerlei kleinigheden, die zjj later onder weg als souvenirs met winst verkocht; zjj hield eene voordracht die een aardig som metje aan entrees opbracht; zjj verbond zich tegen goede betaling linten op haar kleeren te dragen, waarop de naam staat van firma's die op deze wjjze reclame willen makenzjj stond eveneens om een deel harer 5000 dollars te verdienen, een paar uur in een winkelkast, opdat de menschen voor de winkelkast zouden bljjven staan en dat met het beste resultaat. Het geld om den over tocht per stoomboot te betalen, verdiende zjj hoofdzakelijk door het verkoopen van photo- graphieën met opdrachten en een handtee- kening er op, en zoo kwam zij te Havre en te Parijs, waar zij zij is journaliste en heeft iD de rechten gestudeerd eenigen tijd als journaliste werkzaam wil zjjn. En dat niettegenstaande zij geen Fransch ver- Cornelius H^rz zal zjjn groote ei e - dommen te Parijs, een zeer rjjk hotel >n verscheidene stukken zeer mooi gelegen bouwterrein, in het eind dezer maan! ver koopen. Tot dezen verkoop is hij volgens contract met de liquidateuren der Panama maatschappij verplicht. De »geheimzinnige zieke van Bourne mouth*, zooals de Fransche bladen Herz nog steeds noemen, wordt, naar het schgnt, steeds zwakker: hij ligt nu meestal te bed en bemoeit zich noch" met de politiek, noch met zjjne eigen zaken. In de Spaaasche Kamer van afgevaar digden gaat het sedert zjj heropend is, ver- schrikkeljjk toe. Zoo nu weer den 6 dezer. De republikeinsche afgevaardigde Marengo heeft te midden van de heftige protesten der conservatieven en van andere monarchalen eene donderende rede gehouden tegen de monarchie. De voorzitter was niet bjj machte de orde te herstellen en verliet zijn zetel. Hjj heeft zelfs verklaard, dat hg zijn ontslag als voorzitter zal nemen, indien die tooneelen zich herhalen. Uit Ambri, bij Genève, wordt gemeld, dat zes touristen, die zich op het meer Piaro gewaagd hadden, hoewel het jjs nog niet sterk was, het slachtoffer geworden zjjn van hun onvoorzichtigheid. Het jjs brak onder het gewicht van hun slede en allen ver dronken. Een verschrikkeljjk ongeluk had eergis teren te Belfest plaats. Bij een kindersoirée ten huize van een der notabelen, sprong plotseling met, een geweldigen slag een d©r gasbuizen en een groote gele vlam sloeg aaiend door de zaal. In wilde angst vluchtten de kinderen naar de deur en daar ontstond een gedrang, waaraan ook de ouderen deel namen, de deur kon «ch'er v>,n in""" niet geopend worden. Vier ki de en wer s—n zóó ernstig gewond, dat, zjj n >g denzelf l<-n avoo i overleden, vele kinderen zijn gekwetst, vijf- ;ien daarvan zóó ernstig, dat men voor buu )ehoud vreest. schen om daaromtrent iets te voorspellen.i staat wel bedenken, dat een man er niet zoo ge- makkeljjk toe overgaat, te besluiten om de 1 ^at^ssvaansmusatsa (1 »Neen, Mjjnheer.* »Is dat uw laatste woord Denk er nog eens over na, wat ik u bidden mag! Mjjn leven is in uwe band »Ik heb er al over nagedacht,* luidde het antwoord, dat van een fleren blik ver gezeld ging. »Wat geeft u het recht om te denken, dat ik het niet heb gedaan?* Jacques Debraney durfde niet antwoorden en vergenoegde er zich mee, een smeekenden blik op Sylvie te vestigen. Deze sloeg de oogen voor dien blik neer. Als Jacques het had durven doen, zou hij tegen haar gezegd hebben, dat zij, na hem eerst zoozeer aangemoedigd te hebben, nu het recht niet had om hem hare band te wei geren Maar Jacques was schroomvallig van aard, en de stoutmoedigen brengen het 't verst in de wereld. Toch was Sylvie meer getroffen door dit zwijgen dan zy het door een woord van verwijt zou geweest zijn. Meent ge het dan ernstig? vroeg zjj zonder den jonkman aan te kijken, terwijl een glimlach een kuiltje in hare beide- wangen groefde. Zeker meen ik het ernstig! Ge rnoeU kunnen vertolkt wordenZij is aanbiddeljjk zien, en wjj verlangden niet meer.* Waart ge aan het kibbelen?* vroeg »Zoo!« riep Jacques verontwaardigd uit, hand van een meisje te vragen.* Mevrouw Ramey, die er naar verlangde, »wat hadt ge dan meer kunnen doen?* »Gaat het dan met getrouwde vrouwen een einde te maken aan een toestand, die De tante van Sylvie kon zich niet weer- geraakkeljjker?* liet Sylvie hierop volgen, haar al veel te lang geduurd had. houden, over deze vurige taal van den inin- >Hum!« deed hare tante Ramey zich: Sylvie wendde zich af zonder iets ten an t- naar te glimlachen, hooren, die een weinig van het tweetal af- woord te geven en stond op. Jacques ant- - Niets meer,* zeide zij, »maar iets min- zat, maar daarom niet minder goed luisterde, woordde met een ontstemd gezicht»Zeker der, wat minder toegeven aan hare dwaze Maar haar wenk scheen niet opgemerkt te niet, beste Mevrouw.grillen....* worden. »Nu,« zei de goede vrouw doodbedaard, »Het zijn geene grillen,* verklaarde De- »L)at gaat gemakkelijker,* hernam de »dan gelijken uwe betuigingen van vriend- brancy met de meeste bepaaldheid; zij onverbeterlijke Sylvie, »onidat dat niet voor schap zoozeer op kibbelarijen, dat men er heeft altijd eene goede reden om te doen, altoos is, ni.it waar? terwijl het hu weljjk zich lichtelijk in zou vergissen.* wat zij doet; ongelukkig...* »Maar, beste meid, waar haal je toch al Nu heerschte er op het terras een diep »Ongelukkig wil zjj u hare hand niet die dwaasheden vandaan?* zeide Mevrouw stilzwijgen. Zachtjes en ongemerkt ver- schenken, niet waar? Als zij dat wilde doen, Ramey, die het nu noodig achtte, naar de wijderde Sylvie zich van de bank en ging zoudt ge al het overige laten voor hetgeen beide jongelieden toe te gaan. den tuin in; maar alvorens zich te ver-ihet was.* »Wel, tante, dat hebt ge zelf gezegd wijderen, sloeg zjj op den jonkman een »Mrischen wel!* zeide Jacques, terwijl tegen generaal Destret, die u zijne verove- blik, die be eekende: Ik verbied u, iets van hjj zijns ondanks lachte, ring vertelde Hij sprak toch zeker niet ons gesprt k te zeggen. j Sylvie vertoonde zich al spoedig weder over de verovering van Algiers!* Hjj antwoordde met een diepen zucht, op het einde eener laan met de handen vol Hoe neerslachtig Jacqnes ook wezen die bjj Mevrouw Ramey weerklank vond. - wilde bloemen, die zij van de nog niet ge mocht, kon hjj zich toch niet weerhouden, »Ocb, wat zul ik u zeggen?* verklaarde maaide grasperken had afgeplukt. Zjj sloeg te glimlachen. Mevrouw Ramey hief de hij met een gebaar van ontmoediging. een vluchtigen blik op het terras, overtuigde Het volgend staaltje van de onmensche- jjkheid van het anti-semitisme, dat ook in het Hongaarsche leger heerscht, wordt door de Oostenrijksche bladen meegedeeld. Wil helm Rosenfeld, de zoon van een paarden- kooper uit Miskolcz, werd voor 2 jaren bjj de huzaren ingedeeld en naar het 14e regi ment te Nyiregyhaza gezonden. Hij deed jjverig en getrouw zjjn plicht en kon, als handen ten hemel en zette zich op de bank Gisteravond was zjj lief en in- bjj hare nicht neder. inemend; vandaag is alles veranderd. Waar- »Maar, nicht, al had ik dat ook gezegd j aan zou dar toe te schrjjven zjjn?* onder zekere omstandigheden, die ik mij niet meer herinner, dan zou dit toch geene reden zijn om het te herhalen.* »Wilt ge mij eens zeggen, tante, hoe men dingen, die men mag herhalen, kan onderscheiden van dingen, die men moet verzwijgen?* Hare tante was ontwapend en vestigde »Wij hebben haar ^bedorven,* zeide Mevrouw Ramey na een langdurig stil zwijgen. »Op mjj rust een groot gedeelte van de verantwoordelijkheid voor de zon derlinge opvoeding, die zij gehad heeft. Het was ook te veel, al hare betrekkingen te zien sterven. Wij hebben aan niets aüders gedacht dan haar in leven te doen blijven ©en blik op den jonkman, die dezen be- en hare gezondheid te bewaren Wjj ge- antwoordde met een blik, die aldus zou voelden ons zoo gelukkig, haar bij ons te er zich van, dat de saamgezworecen, die het op hare vrijheid gemunt hadden, uaar nog waren, en begaf zich naar het dichte lommer der linden. Hare lichte japon ver toonde zich nog een paar malen tussch iu de takken door en verdween toen gen el uit de oogen van hem, die haar zoo tteder O 1 beminde. II. Eenige oogenblikken daarna diende Me vrouw Clermont zich aan. Zonder hoed, maar met haar parasol in de hand, liep zjj het zonnige grasperk over en sloot zich bjj het tweetal aan, dat in een levendig gesprek ge wikkeld was. Zij glimlachte beiden vrien- deijjk toe en ontving in antwoord daarop van ieder een blik, waarin hartelijke ge negenheid opgesloten lag. Amélie Clermont was niet meer wat men eene jonge vrouw noemt, en toch zou, als zjj dit gewild bad, geene enkele te midden van eene schare van elegante dames beter op hare plaats geweest zjjn. Zij had den leeftjjd van zes-en-dertig jaren bereikt, en niets zou haar gemakkelijker gevallen zijn, dan zich voor zeven of acht jaren jonger uit te geven, maar dat was eene zwakheid die haar vreemd was. Zij bekende haar leef tijd openhartig, misschien zelfs met een weinig zelfvoldoening, en sprak met een soort van trots over de vijftien jaren van haar huwelijk, die over haar hoofd waren heengegaan zonder haar te doen verwelken. Deze onverschilligheid omtrent de zege pralen, die gewoonlijk zoozeer door ds vrouwen gezocht worden, had een diepe oorzaakde teedere liefde, die Mijnheer en Mevrouw Clermont aan elkaar toe droegen. Pierre Clermont was met Amélie getrouw na eenige van die gewone hinder palen, welke zich tegen de meeste huwelij ken in den weg stellen, iuen w -.t eigenlijk niet waarom, want de hio erpalen worden altijd uit den weg geruimd, en als men zo na verloop van eenigen tg cl met een kal mer oog beschouwt, vraagt men zich af, hoe zulke weinig belangrijke zaken zulk eene rol iu het leven heooeu .Ua_ieu opeten. (Wordt vervolg dj

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1894 | | pagina 1