Hel Land van Neusden en Altai, de Langstraat en de Boniinelenvaard.
1 Januari 1895.
SYLVIB.
FEUILLETON.
M 1372.
Uitgever: L. J. YEERMAH, Heusden.
DINSDvG 1 JAN.
1895.
(8
HWIBLAD
VOOR
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprp: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Yrpdagavond
ingewacht.
Zooals ieder koopman bjj het scheiden
van het jaar zijn balans opmaakt, is het
niet ongepast het debet en credit van het
jaar dat bij zjjn raderen verzameld is in
herinnering te brengen.
Was 1894 een goed jaar? Heeft men
reden tot bljjdschap of tot teleurstelling?
Kunnen wij op oudejaarsavond met welge
vallen op den afgeloopen jaarkring terug
zienVelen zullen zeker reden tot blijd
schap hebben, maar ook velen zullen met
droefheid op smartelijke verliezen terugzien:
«En sluit dan December zijn vluchtig bestaan,
En vlijt zieh het jaar met hem neder,
Dan meldt ons de doodklok hun snellijk vergaan,
Dan vragen we: „Is 't waarheid al weder?"
Dan schrikken we en blikken terug, maar de stem
Van God in ons binnenst verheft zich tot Hem.
Dan weenen we om onze verwanten in 't graf,
Om 't dwalen en 't leed dat hun griefde,
Maar HQ, die Zijn woord en het aanzijn ons gaf,
Hij troost ons, Hij toont zich vol liefde.
Na weenen hereenen, verzoening na strijd,
De wieg des Verlossers bij 't graf van den tijd!
Onze dooden, onze lieve dooden, zij mogen
in vrede rusten!
Op politiek gebied was 1894 een veel
bewogen jaar.
In Duitschland had men het gelukkig
verschijnsel dat de verzoening tusschen den
jeugdigen keizer en den grijzen Staatsman
tot stand kwam, maar daar heeft de nieuwe
koers reeds voor een nieuwere moeten wijken
r Caprivi, Bismark's opvolger, heeft reeds
weder het gezag moeten neerleggen. Ge
lukkig dat de verstandhouding tusschen
Rusland en Duitschland beter wordt.
Heeft Rusland zjjn keizer verloren, met
den nieuwen keizer schijnt daar ook een
nieuwe koers in aantocht.
Het bondgenootschap met de Rothschilds
belooft iets goeds voor hun verdrukte en
mishandelde geloofsgenooten, die wij, uit
hun vaderland verdreven, met weemoed
langs da straten en grachten onzer koop-
de republiek is gebleven, en, Casimir Perier
moge slagen om de rust ea de orde te be
waren, en den woelgeesten het zwijgen op
te leggen. De woelgeestenNiet slechts ia
Frankrijk, in alle landen moet daarmede
rekening gehouden worden. In Duitschland
en België laten zij niet meer met zich spot
ten, en zullen nu dwangmaatregelen en straf
bepalingen het verzet tegen onze maatschap-
In 't Verleden ligt het Heden,
In het Nu wat worden zal.
peljjke instellingen breken? Zal het geweld
het geweld keeren? Veel moet veranderd reeds bjj haar geboorte tot den doode op-
worden, want men moge hun dringende geschreven
eischen met een verachtelijk schouderop-Intusschen blijft veel onafgedaan wat op
halen willen beantwoorden, ieder zal moeten afdoening wacht en de vertegenwoordigers
erkennen, dat vele hunner grieven volstrekt zullen trachten den tjjd door te komen met
nLt ongegrond zijnniet door geweld maar het discusdëeren over allerei motiën, die
door het invoeren van verbeteringen, het voor het nieuwe jaar bewaard blijven,
wegnemen van grieven, moet, zoo het nog Eere aan ons Indische leger! Het heeft
leven in afwachting, want uitbreiding van
kiesrecht, eenmaal gesteld, moet komen. Mm
mag uitstel zoeken, men mag willen afdingen, 1
niets baat, de uitbreiding moet komen. Moge
het deze regeering in 1895 gegeven zijn dej
hoop te vervullen, door velen gekoesterd, j Eeu woord, waard in herinnering ge-
moge zij zoo spoedig doenlijk een kieswet bracht te worden bij de wisseling des jaars.
tot stand brengen, die op den naam van Al sluit met klokslag van twaalf het Oude-
nationale kan aanspraak maken, een kies-! jaar zjjn boeken dicht, we hebben er daarom
wet toch mag geen partijwet zijn of zij is
j zakelijkheid der Lomboksche expeditie, om
dat we daarover niet kunnen oordeelen,
maar aan 't einde van 't jaar waarin die
ondernomen en met goed gevolg ten einde
gebracht werd, past ons een woord van
dank, van bewondering voor het Neer-
landsch-Indische leger, dat de eer onzer
vlag zoo kranig gehandhaafd heeft. In onze
historie zal 1894 een bladzjjde innemen
die tot het late nageslacht spreker zal van
niet mee afgedaan. Wat ons te wachten
staat in het Nieuwejaar hangt nauw samen doodsverachting en heldenmoed,
met hetgeen we reeds doorleefden. In 't Ver- Een Eeresaluut aan de helden van Lombok!
leden wortelt het Heden.
Dat is vooral waar op staatkundig gebied.
Vruchtbaar is 1894 op dit terrein niet En nu staan we reeds in het nieuwejaar
geweest. De zaken zijn gaande gehouden, 1895 en vragen elkaar wat dat ons brengen
maar veel meer al niet. Het verlangen naar zal Zullen nu de zoo noodige hervormingen
uitbreiding der kieswet is zoo levendig ge- in staat en gemeenten tot stand kouien
mogelijk is, de vrede hersteld worden. Op een vuurproef doorstaan, die zelfs in het j worden, dat de Regeering gemeend heeft Zal de handel herleven, landbouw en njjver-
het bloed der martelaren is de kerk ge- buitenland waardeering gevonden heeft. j een stap in die richting te moeten doen. heid uit hun kwjjnenden toestand worden
bouwdhet bloed, gestort in den strijd Zijn velen helaas! gevallen, hun namen Het ligt nog versch in 't geheugen hoe ze opgebeurd?
voor maatschappelijke belangen, heeft tot zuilen niet vergeten worden; zjjn hun graven i daardoor in conflict is gekomen met de We weten 't niet en niemand weet het.
nu hetzelfde gewrocht; de macht der on- in het verre Oosten gedolven, in het moeder- Volksvertegenwoordiging en hoe die Volks- Doch dit is zeker: als met een tooverslag zal
tevredenen neemt steeds toe, en van straf- land heeft men met eerbied hun daden ver- j vertegenwoordiging, gekozen volgens een de goede tijd niet opdagen. Wanneer we
wetten is geen heil te wachten. nomen, zjj hebben zich voor het vaderland stelsel, dat zooals het in de wet belichaamd in het nieuwe jaar den schemer mogen
Vrede op aarde! klonk het door de chris- verdiensteljjk gemaakt, vrede zjj hun asschedaar ligt, door niemand meer in bescher- aanschouwen van den nieuwen dag, zullen
tenheid op het Kerstfeest, en Europa putj Rotterdam heeft zpn 5000 schepen uit j ming genomen wordt, de Regeering tot we reeds bljjde zjjn.
zich uit, verre boven zjjn krachten, om zee op zjjn prachtige rivier zien aankomen,aftreden noopte zoodat we thans weer Dat verhindert echter niet den nieuwen
i
zich tegen den oorlog te beschermen. Wilt wel een bewjjs, dat de Nederlandsche handel, of nog even ver zjjn als in den aanvang jaarkring van harte welkom te heeten en
gjj vrede, bereid u tot den strijd!'en met hjj moge dan van karakter veranderd zijn, van 't vorige jaar. vrooljjk in te treden. Met donkere geaich-
die dwaze spreuk wacht men, tot de tanden nog meetelt. Bjj alle minder gunstige ver- 1 Gaan we verder en slaan we een blik op ten zullen we toch niets goeds uitrichten,
gewapend, op de dingen die komen zullen; schjjnselen mag dit feit wel in het licht den finantieelen toestand des lands, dan Met den besten wil van de wereld kunnem
in dat opzicht heeft het jaar 1894 geen gesteld worden, want naast den landbouw kunnen we evenmin met voldoening op den we den loop der dingen niet keeren, maar
verbetering gebracht, van ontwapening geen is zeker de handel een eisch voor volks- afgeloopen jaarkring terug zien. De belas- met een weinig goeden wil in onze onmid-
sprake; alom spreekt men van bezuiniging, welvaart. tinghervorming, door het vorige kabinet dellij ka omgeving wonderen verrichten,
maar in alle landen staat men voor teMen klaagt veel, men klaagt niet zelden aangevangen, is niet kunnen voortgezetEen der wachtwoorden van onzen tjjd
korten, en de nauwkeurigste controle baat terecht, maar men vergete toch niet, dat worden en heeft voor zoover ze voleindigd is: aaneensluiten. »Organiseert u« klinkt
weinig of niets, alles wordt opgeofferd voor alleen door klagen de toestand niet zal ver- werd, niet aan de verwachting beantwoord, i het tot de werklieden van alle vakken. En
de defensie, en niemand kan zeggen wat het beteren. De handen uit de mouwen, gedaan We zjjn er slechter aan toe dan voor enkele zjj organiseeren zich en vermogen reeds veel.
einde zal zjjn, nu ook Amerika door die de-wat men slechts kan en de uitkomst zal jaren en moeten hoogst zuinig huishouden Welnu laten ook zjj zieh organiseeren, die
fensiekoorts wordt aangetast. ;de verwachtingen overtreffen.
Hoeveel moeite het kost, verouderde in- Zoo kunnen wjj met nieuwen moed den
stellingen op te heffen, heeft Hongarjje nieuwen jaarkring ingaan, overtuigd dat
ons geleerd, waar een krachtig ministerie, wjj nimmer ons zeiven iets zullen te ver
door een groote meerderheid gesteund, de wjjten hebben, als wjj slechts gedaan hebben
steden zagen trekken om een nieuwe woon- godsdienstvrjjheid wilde vestigen, en den wat onze hand vindt te doenMet moed
plaats, een betere toekomst te zoeken. Moge
\die verandering voor het Russische volk in
zjjn geheel een zegen blijken! Waarljjk er
is daar nog veel te verbeteren!
Engeland's oude man is ook bezweken
voor den heftigen tegenstand, wel tracht
zjjn partjj nog het hoofd te bieden aan
een heftige bestrjjding, maar een eigen
bestuur voor Ierland is nog ver te zoeken.
Treurig was voor Frankrjjk de dood van
zjjn president, maar in weerwil van alles,
«■■■■«■■■■■■MMSMHmMMMVSiUMMnVMMBmjaiMIMHUllllJiilMNil'tt»***
(Naar het Fransch.)
staat losmaken van de kerkwat het kost, en vertrouwen dan vooruit
nieuwe toestanden te handhaven toont ons Moge het jaar 1895 ons een stapje verder
Italië, dat zucht onder de eischen van het brengen op den goeden weg, die voert tot
drievoudig verbond, waardoor de geld- algemeen menschengeluk. Moge vooral wa-
»Oeh! Hjj zal wel veranderen!* zeide
Clermont tegen Au.éiie. die zich daarover
niet zonder bitterheid beklaagde. »Zoo gaat
het altjjd in de wereldde kinderen ver
liezen hunne moeders uit het oog, en daar
dit eene natuurwet is, zouden wij er ver
keerd aan doen, als wjj er ons over be
klaagden Zoo iets is echter van een voor-
bjjgaanden aard.«
Jacques veranderde echter niet. Met de
jaren kwam hjj wel is waar tot het inzicht,
dat hjj aan de vrienden zijner jeugd dank
verschuldigd was; maar de vertrouweljjk-
hfcid vas verdwenen, ofschoon de verhou
ding naar bet uiterljjke dezelfde van vrceger
was en hjj dikwjjls met. Mjjnheeren Mevrouw
Clermont in aanraking kwam.
Bjj zjjne terugkomst uit Afrika gevoelde
Jacquts eensklaps een nameloos verlangen o x
om naar hen toe te snellen, om zjjn hart dat hjj ook aan zulke gevaren weerstand zai
middelen uitgeput werden.
Zeker geen bemoedigende verse hjj nselen,
die de bestaande malaise maar al te goed
verklaren
Ook hier te lande is strjjd gevoerd. Het
ministerie Tak is gevallen en een nieuw
kieswet-ministerie heeft het vervangen. Wjj
om zjjn hart uit te storten, -— hjj was
daarvoor juist gekomen, dan toch tot
de vertrouwelijkheid zjjner mededeelingen.
Getroffen, dat zjjne vrienden, die hjj zoo
zeer verwaarloosd had, hem nog altjjd lief
hadden, verweet bjj zich al zjjne werkelijke
verkeerdheden en eenige andere, die denk
beeldig waren. Terwijl hjj de hand greep,
die Mevrouw Clermont hem toestak, legde
hjj bij zich zelf de verklaring af, dat hjj
liever naar de woestjjn zou willen terug-
keeren om daar een kogel in zjjn anderen
arm te krjjgen dan zulke uitstekende vrien
den te bedroeven. Sedert dien tijd ging
alles zoo goed, als het maar wezen kon.
Mevrouw Clermont zag er wel wat tegen
op, hem alleen te Parijs te laten, terwijl
zjj aan Sylvie het beloofde bezoek gingen
brengenmaar haar echtgenoot dreef hier
mee zoozeer den spot, dat zjj eindeljjk zelf
over hare ongerustheid moest lachen.
»Hjj is immers met de negers aan de
oevers van het Nyanza-meer slaags geweest,*
zeide hjj, »en hoe kan je je nu ongerust
maken, als je weet, dat hjj op den boule
vard des Italiens is?«
»Dat is een heel andere zaak,« zei de
goede Améli'-'. »Doch ik zal maar hopen,
pengekletter en krjjgsgeschrei ons niet in de
of 't loopt spaak.
Zullen we nu nog aanstippen dat de
handel zich niet heeft opgeheven uit zijn
kwjjnenden toestand, dat de landbouw, die
't toch al niet breed had, in 1894 een zeer
ongunstig jaar doorleefd heeft, dat de njj ver
heid maar laat ons eindigen het scheidende
jaar beschuldigingen naar het hoofd te wer
pen. Ook toen lag het Heden in 't Verleden
en al de tekortkomingen zjjn een gevolg
wat goeds willen uitrichten voor anderen.
Aansluiten, gjj allen die den arme steunt,
die pogingen aanwendt tot bestrijding van
ontkunde en bjjgeloof, die gezelligheid
kweeken wil. Aansluiten, gjj allen, die de
kunst dient en deze brengt onder 't volk.
De eenling staat tegenover de massa als
een huikje in de woedende zee, maar aan
eengesloten tart ge de baren.
De kunst eu ons volk kennen elkaar niet
ooren klinkendie het zwaard opneemt, zal I gonnen, die overal gevoeld wordt en waaraan
door het zwaard vergaan, een oude spreuk,geen enkele Staat ontsnapt.
die meer de aandacht verdient dan het even; We kunnen echter geen afscheid van
van de groote crisis, voor jaren reeds be- genoeg. Het volk weet niet hoeveel troost
en bemoediging de kunst brengen kan tot
ieder die haar, zjj 't onder vallen en op-
oude: die den vrede wil, moet zich tot den
strjjd veorbereiden
't vervlogen jaar nemen zonder een oogen-
blik stil te staan bjj de tragedie van Lombok.
We willen niet twisten over de nood-
i\irn\\\umimmmmmÊmiÊÊÊiÊiiÊaÊÊÊÊmTaaÊÊÊÊÊiaÊKÊat*ÊÊÊmmmtÊÊÊÊÊKmmmmmÊm
hoofdknikje toe, en de dans werd voortgezet.
Na afloop daarvan vroeg zjj, zonder haar
partjj, die Mjjnheer en Mevrouw Clermont
ter eere van hunne pleegdochter gaven,
was hjj niet weinig verwonderd over de j cavalier aan te kjjken
verandering, die er sedert een paar jaren] »Wat hebt ge daarginds in de woestjjn
bij haar had plaats gegrepen. Hij had ditwel het meest gemist?*
meisje vroeger dikwjjls ontmoet en haarOp deze vraag bewaarde Jacques het
altjjd zijne aandaeht weinig waardig ge- stilzwjjgen. Hjj had er zoovele dingen ge
keurd. Toen was zjj nog niet veel meer dan mist, dat hjj zich niet in staat gevoelde om
een kind, nu mocht zij volwassen heeten. er juist één te noemen.
Men kon, zonder al te streng te zjjn, welde: Welnu?* vroeg Sylvie, die zich niet
aanmerkingen maken, dat haar neus wat zoo spoedig uit het veld liet slaan.
voor hen uit te storten, om hun duizend 1
dingen te zeggen, die hjj tot dusverre voor
hen verborgen gehouden had. Nauwelijks
aau land gekomen, ging hjj naar hunne
voning toe en trof Amélie alleen aan, daar
fiene een bezoek op het kasteel aflegde.
Misschien bracht deze omstandigheid het
kunnen bieden.*
Zjj gingen naar het kasteel, waar Mevrouw
Clermont een paar aardige brieven van hun
jeugdigen vriend ontving. Vervolgens keer
den zjj naar Parjjs terug, en de genietingen
van een winter aldaar hielden hunne ge
dachten geheel bezig.
staan, dient. Alle pogingen om haar tot
allen te brengen, moeten toegejuicht worden.
Daarom ook van ganseher harte een
welkom aan den jonggeboren bond ran
»Dat kan ik mjj best voorstellen,* ant
woordde Jacques.
Van dezelfde gedachte vervuld, keken zjj
te geljjk Mevrouw Clermont aan, die nog
altjjd op dezelfde plaats stond. Toen deze
het tweetal zoo bij elkaar zag, kwam de
gedachte eensklaps bij haar op, ze met elkaar
te laten trouwen. Een oogenblik daarna
lachte zjj hierover weder; toch verliet zjj
het salon en begaf zich naar haar man, die
in eene andere zaal was.
lang was, dat haar gezicht wat mager was, j De jonkman zag aan het andere uiteinde; »Je kunt nooit raden, wat ik zooeven
en dat hare handen wat groot waren, van het salon het vriendeljjk gelaat van dacht,* zeide zjj tegen hem op een fluisteren-
maar over 't geheel genomen, zag zjj er Amélie; zjj keek hem glimlachende aan, den toon. >De gedachte kwam bjj mjj op,
niet onaardig uit, en hare zeventien ja n gelukkig, dat zjj wel kon merken, dat hjj dat Jacques en Sylvie wel een aardig paartje
gaven haar aan friscbheid en bevalligheid, zich op zijn gemak gevoelde, bljjde, dat zjj zouden zjjn.*
wat üaar in een ander opzicht mocht ont- jhem in de nabjjheid van Sylvie zag, die in j »Ja waarljjk!* zeide Clermont verwon-
breken. alle opzichten eene goede partjj voor hem derd. >'t Is zonderling, dat ik daar nooit
Sylvie van haar kant wijdde meer bjj- zou wezen. Eensklaps kwam er eene ge- aan gedacht heb.*
zonder hare aandacht aan dezen jeugdigen -dachte bjj Jacques op, en hjj antwoordde »Het is daarvoor nog niet te laat,* ant-
held, die uit zulke verre laaden teruggekeerd i met volkomen oprechtheid woordde Amélie met hare gewone vriende-
was; al denkt men ook, dat m n niet ro-»Onder alles, wat ik gedurende mijne Ijjkheid. »Wjj zullcu er later nog wel eens
manesk is, toch heeft het op haar leeftijd afwezigheid gemist heb, was het zeker in over spreken. Zie je er intusschen bezwaar
wel Lts streelends, met een heer te dausen,eene eerste plaats wel de glimlach van Me- in, dat zij elkander dikwjjls ontmoeten?»
die tegen de negers gevochten heeft. vrouw Clermont.* j »Niet in 't minst!*
Het gebrek, waarover Jacques zich zoo-i Sylvie knikte goedkeurend. De onbestemde gedachte van Mevrouw
zeer beklaagde, zjjue schroomvalligheid, was Zjj is mjjne pleegmoeder, zooals ge weet,Clermont nam wel ra een bepaalden vorm
niet dat van Sylvie. Onder het dansen zeide zeide zjj. »Ik houd veel van haar. Dat is aan; Mevrouw Rauiey, die over de zaak
zjj tegen hem: te zeggen, dat zij de vrouw van rnjjn pleeg- geraadpleegd werd, verklaarde zich niermee
bare wel bjj, zoo al niet tot zjjn verlangen j Toen Dubrancy Sylvie terugzag op eene
»Hebt ge om dezen winter te Parjjs te
dansen de groote Afrikaausche meren ver
laten
Welzeker, Juffrouw,* antwoordde bjj;
»het was om de eer te hebben, heden avond
met u den eersten wals te doen, ais ge mij
dien namelijk wilt toestaan.*
Zij stemde daarin met een afgemeten
vader is. Iedereen houdt van haar.* ten zaersie ingenomen, en alLs wer i builen
»Dat is niet te verwonderen!* zeide weten der beide belangaeboea-fen geseaikt,
Jacques met vuur. »Als men haar, zooais namelijk onder de uitdrukkelijke oepaling,
ik, reeds als kind gekend heeft, zou meu dat het voorstel van hen zelf moest uil-
wel geen gevoel moeten hebben, als men gaan ea hun volstrekt niet zou opgedron-
haar niet liefhad.* worden.
»Het is evenals met mjjn pleegvader,*
zeide Sylvie. »Ik aanbid hem.* j (Wordt, vervolgdj
