Hel Land van üeusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
EERSTE BLAD.
De Toestand.
FEUILLETON.
SYLVIE.
UitgeverL. J. VEERMAN, Heusden.
M 1376.
ZATERDAG 12 JAN.
1895.
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprgs: per 3 maanden f 1.00.
franco per post zonder prjjsve. hooging. Afeonderljjke
nummers 5 cent.
Advertentien ran 16 regal» 60 et. Elke regel
meer 7*/, et. Groote letter» naar plaatsruimte.
Advertentiën wordea tot Diaedag- ea Trgdagaroad
ingewacht.
Wat hebben wij in 1895 van regeering
en vertegenwoordiging te wachten? Hebben
wjj na alle verklaringen bij de begrootings
discussiën eenige zekerheid gekregen, wa
de toekomst ons zal geven? Wel is he
hoofddoel der regeering om ons een nationale
kieswet te bezorgen, die boven de partjjen
moet staan, maar die kieswet behoeft geen
beletsel te zijn om ook ander dringende
zaken af te doen. Personeel, gemeente-fi-
nanciën en kieswet zijn één en toch weer
niet zoo verbonden, dat de eene zaak niet
zonder de andere voor regeling vatbaar is.
De toestand der werklieden eischt voorzie
ning, maar waar zal men beginnen, waar
eindigen, zonder de spoedige behandeling
der kieswet in gevaar te brengen. De de
fensie laat men liefst rasten, maar de nieuwe
wapenen kunnen niet op de kieswet wach
ten. Justitie heeft vrij wat zaken te regelen,
maar de behandeling der kieswet zou daar
door kunnen ljjdenkortom, men tast in
het duister wat de regeering wil, want om
trent de grondslagen waarop de kieswet
zal rusten heeft zij niets uitgelaten en men
mag vragen: Zal die kieswet een national
zjjnzal zij door een groote meerderheid
worden aangenomen of wel, zal een heftige
strjjd ontbranden, die misschien veel tijd
verlies zal ten gevolge hebben. De regeering
heeft gezwegen, men tast in het duister.
Maar even moeieljjk is het ook te voor
spellen wat de vertegenwoordigers willen.
Een aaneengesloten, kraehtige meerderheid
die weet wat zij wil, en haar wil tot wet
kan maken, is er niet. De regeering moet
steun zoeken, want uit een minderheid is
zjj voortgekomen, en die minderheid moet
zij versterken door bij anderen hulp te
vragen. De regeeringspartjj op zich zelf is
machteloos, omdat zij in aantal niet op
gewassen is tegen de andere groepen, al®
die zich aaneen sluiten.
Ik schrjjf: groepen, van partijen toch kan
-geen sprake zijn, omdat iedere partjj in
zich zelf verdeeld is en aaneensluiting van
de verschillende groepen slechts voor speciale
zaken is te verkrijgen.
De liberale partij is treurig verdeeld en
het begrootingsdebat, het napleiten over
betgene in het voorjaar is gebeurd, heeft
Bij de andere partgen is het niet beter.
Bjj de anti-revolutionairen is strijdde
democraten verzetten zich krachtig tegen
de vroegere leiders de oud-minister Lohman
mist tal van vroegere volgers, de Standaard*
mag zich volstrekt niet meer in aller sym
pathie verheugen Zelfs bjj de Katholieke
partij heeft men de ees.heid niet kunnen
bewaren, Schaepman kon niet meer de
woordvoerder der geheele partjj zjjn, Tijd
en Centrum verdedigen niet zelden ver
schillende zaken. Overal dus twist, ver
deeldheid, waar eendracht dringend nood
zakelijk was de oude partijen zjjn bljjkbaar
ontbonden naar een nieuwe partjj-formatie,
onder nieuwe leuzen, met nieuwe eischen,
wordt gestreefd, maar daartoe zal men
waarschjjnljjk eerst kunnen komen, als de
iieswet in staat van wjjzen is; daardoor
och wordt de toestand beheerscht. Is het
ontwerp ingediend, dan zal men kleur moeten
bekennen, dan zullen de democraten uit de
de verschillende partijen zich moeten aaneen
sluiten om een uitbreiding te krjjgen, die
aan veler wensch voldoet, m ar dan ook
zullen de tegenstanders aaneengesloten op
treden, zonder acht te slaau op de vroegere
partjj-formatie. Yoor halfheid, voor af
dingen zal dan geen tjjd meer zjjn, het zal
alleen zjjn: voor of tegen.
stand komen, daar ook hiervoor voor- en eenigen. De scheiding is er eenmaal, en gin heeft geen communicatie m»er met het
tegenstanders in alle partgen gevonden
worden. En dan de defensieHoeveel ver
deeldheid heerscht op dit gebied!
Wordt een ontwerp ingediend, de levende
strijdkrachten betreffende, zeker zullen op
daarom toont het woord liberaal niet meerWesten
aan wat daaronder verstaan moet worden,
evenmin als het woord anti-revolutionair.
Het oude gaat voorbjj, het nieuwe is in
wording, daarmede moet men rekening
alle banken, onder de mannen die tot nu houden, bjj hetgene de volgende dagen ons
bjj elkander gerekend werden, heftige voor-
en tegenstanders gevonden worden en komen
de doode krachten aan de orde, dan zullen
vreemden toestand spoedig «en einde trachten
te maken door de indiening eener kieswet,
vele, vrienden tot heden, gescheiden worden; die voor een spoedige afdoening vatbaar is
het partjj verband zal verbroken worden, wat
ook op de partjj-vergaderingen moge be
sloten zijn.
De oude programma's behooren tot het
verledene, een nieuwe kieswet is niet noodig
Op den spoorweg TurjjnSavona heeft
zich een jong elegant paar door een trein
doen overrjjden. De ljjken zjjn niet h»rk»nd;
men vermoedt dat het wsder een echtpaartje
is, dat op de huweljjk»rei« een vermogen
zullen ge.en. Moge de tegeering .an dien Monto.c,rte h„ft ,n w>nhopig
den dood zocht.
Nadere berichten uit het Zuidvn van
Frankrjjk, Noord-Italie en Spanje spreken
om in het licht te stellen dat de tjjd voor nog steeds van de door sneeuwstormen
de oude partgen voorbjj isvan deze ver
tegenwoordiging, zjj moge zich al of niet
bevoegd rekenen groote dingen aan de orde
veroorzaakte onheilen. Hnizen en menschen
werden onder de lawinen bedolven en ver
pletterd. Het gehucht Lobache is zoodanig
zaken op afdoening, en ook daarvoor is'91 de grondslag is, wjjseljjk zwjjgt het na
een nieuwe partjj vorming noodig. Een motie
is ingediend om de vertegenwoordiging te
doen verklaren, dat zjj tot de bescherming
wil terugkeeren. De landbouw moet be
schermd worden, heet de lokvink, die ons
tot protectie van allen en alles moet brengen, J meene wensch is, valt ook te betwjjfelen,
In de oude partgen zgn voor- en tegen- in dit program heeft men naar onze be
standers, zoodat de partjj der protectionisten scheiden meening een program der vooruit
en die der fric-tradus de oude namen op strevende, der democratische partjjeen
In het proces over de vergiftigingsaanslaf
tegen den Servischen Koning is de beruehte
hajukenhoofdman Basjtowan, ondervraagd.
Met zware voetboeien aan verecheen hjj voor
het gerecht, om getaigenis af te leggea.
Hjj herhaalde, wat de twee aangeklaagden
ontkennen, dat dezen hem hadden omge
kocht om den Koning te vermoorden en
hem het daartoe noodige vergif hadden ver-
sehaft. Maar hg, Basjtowan, had ram zgn
boos plan afgezien, toen hg zag, hoe jong
Alexander noa' washjj had medelgden ge
kregen. Veel misdaden heb ik begaan, zeide
de brave man, over wiens geloofwaardig
heid het onnoodig is, iets te zeggen, ver
scheidene moorden heb ik op mjjn geweten,
maar thans spreek ik de waarheid. Ik bega
liever een moord, dan dat ik voor het ga-
recht lieg.
Uit Londen wordt een «tukje bericht ram
de anarchisten, dat niet onaardig is. Ia
Augustus jl. kwam een nog jonge Fransch-
man, van alle middelen ontbloot, te Londen
^gstrema. ue sneeuw- aan, waar hjj door de anarchisten vriende-
Bemoedigend is dit zeker niat, maar het stormen, die van Zö^ag oj> j$Hipg6BiNB8n werd. Ag kYe<M°n en voed
den hem en zochten werk té' verschaffen
aan hun beschermeling. Maar
van een vergissing van de post W8' ®®n
brief aan den jongen man van den ckef
van de Fransche veiligheidspolitie acht
dagen geleden in handen zjjner nieuwe
makkers. Dezen merkten daaruit, dat degene,
dien zjj met weldaden hadden overladen,
een zeer bekende politiebeambte was. Daarop
werd een geheime vergadering belegd, waar
toe men den spion Cotin ook uitnoodigde.
Nauweljjks echter was hjj iu de zaal ge
komen, of de anarchisten wierpen zich, met
dolken en revolvers gewapend op hem, nood
zaakten bem alles, wat hjj wist, te bekennen,
'iS stellen, kan geen kracht uitgaan om die ingesneeuwd dat men de bewoners heeft moe
tot stand -te Drengen, evenmin als van deze ten verlossen, door een pad te graven door de
regeering. En rfigewing en vertegenwoor- sneeuw, die soms meer dan 10 voet hoog
diging zgn geroepeU tot het samenstellen lag. Te Orlu liggen nog verscheidene
eener goede kiesregeling. Wanneer dan een huizen onder een lawine begravea en men is
nieuwe vertegenwoordiging getoZ-en wordt, bezig met pogingen om de bewoners zoo
onder nieuwe leuzen met nieuwe éiSfhen, mogeljjk nog te redden. De wegen zgn on-
dan zal men weder met vrucht kunnen* ^begaanbaar. Te Toulouse, waar het 17
werken. Nu is men tot niets doen gedwongen, gr&4en vroor, zgn drie personen doodge-
omdat men niet weet wat deze kamer wil. vroren.-
Het is een ministerie en een kamer van De ®Panje naar Frankrjjk
zaken, niets kan men meer vragen voor dat ondervinde. de sneeuw veel vertraging,
het groote struikelblok, de kiesregeling, is Het telegrapTftö^he verkeer tusschen Madrid
uit den weg geruimd. en de grens is gg^tremd. Ue sneeuw-
is nu eenmaal niet anderswelke verwach- Schotland woedden, haatten de kracht van
tingen men moge koesteren, men zal be- een orkaande telegraafpalen werden om-
drogen uitkomen. De liberale unie moge ver geworpen en velerlei andere onheilen
weer eens een soort program in het licht werden aangericht. Een telegram uit Dwing-
gestuurd hebben, met het oog op de toe- wall meldt, dat de sneeuwvlokken in de
Behalve de kieswet wachten nog «ndere jkomst, waarvan het verkiezingsprogram van Hooglanden voortdurend dicht vielen. Van
het Noorden hebben geen treinen Dwing-
wall kunnen bersiken en de vroeg-mail
van Wick is op een afstand van twee
mjjlenvan Dingwall ingesneeuwd. Ook bleven
twee hulptreinen verscheiden keer in de
sneeuw steken, vóór zjj den ingesneeuwden
trein bereikten. In de nabjjheid van Rogart
is eveneens een trein bljjven steken, een
ander in de nabjjheid van Fowlis en een
alles wat gebeurd is, over de eischen die
men aan de kieswet mag stellen.
Of de geheele liberale partjj het arbeiders
vraagstuk zoo tot oplossing wil brengen,
is de groote vraag; of leerplicht een alge-
dit gebied zal vervangen. Groningen za
dan de hand reiken aan Brabant en Lim
burg, hoe verre zjj vroeger ook op politiek
gebied van elkander stonden.
Ook de wetgeving op het gebied van den
arbeid kan met de oude partgen niet tot
Hjj le* de den arm zjjner pleegdochter in
den zjjnen en bracht, buur naar het terras,
waar sedert zgn vertrek het diepste stil-
zwjjgen had geheerscht. Toen Arnélie ze
zóó zag aankomen, schitterden hare oogen
van bljjdschap. Een blik van Clermont zeide
haar alles, en zjj fluisterde Jacques een
paar woorden toe, waarna hij dadeljjk op
stond. Zjj waren allen een weinig verbluft
Sylvi* alleen was niet verlegen, ofschoon
zjj hare oogen bleef neerslaan.
»Spreek zeide Mevrouw Ramey zachtjes
legen den jonkman, die in hare nabjjheid
stond.
»Mevrouw,« zeide Jacqu'.s, en zijne stem
trilde, »ik heb de eer, u de hand van Mejuf- j
frouw uwe nicht te vr«.gen.«
Mevrouw Ramey sloeg een blik op Sylvie,!
die eene schrede voorwaarts had gedaan,
knikte toestemmend.
»Als zjj hare tot stemming geeft, Mjjn-
heer, dan sta ik br.ar aan u af,< antwoordde
de oude dame.
Jacques begaf zich haastig naur Sylvie.
greep hare hand, die hjj kuste, legde toen
den arm van het meisje in de zjjnen en
verwgderde zich met haar.
»Ik heb u lief,zeide hg tegen haar;
»hebt gjj mg ook lief?*
>Dat denk ik wel!* antwoordde zjj me
een glimlach.
De anderen hielden zich, alsof zjj hen
niet zagen en alsof zjj in een belangrjjk
gesprek gewikkeld waren. Clermont, die nu
van zjjne ontroering bekomen was, sloeg
nochtans een blik op hen en dacht bjj zich
zelf:
»Er is in die heele zaak toch iets, dat ik
niet begrjjp.*
V.
Sylvie wandelde met haar aanstaande
onder het dichte lommer der linden. De
Augustuswarmte drong ntet door de bladeren
heen, waarop nochtans hier en daar eenige
zonnestraaltje s tintelden Een zacht, frisch
windje bewoog de bovenste takken der
boomen en gaf aan de reeds hooge haver
eene golvende beweging.
Het was een van die dagen, waarop alles
tot vrooljjkheid stemtde vriendeljjke zonne
stralen, het gegons der insecten, het gekweel
der vogels, een van die dagen, waarop
alle ongeluk onmogelijk schijnt, zooveel
vreugde heerscht er in de bezielde schepping.
Sylvie, die altijd een weinig somber was,
als zij het geheele huis ten minste niet in
rep en roer bracht door de uitbarsting van
hare luidruchtige vrooljjkheid, gevoelde zich
ook gedrongen door dezen overvloed van
leven. Met veldbloemen beladen, wandelde
zjj met een vluggen stap aan de zjjde van
Jacques, die haar duizend dwaasheden ver
telde, en zjj lachten beiden als schooljongens,
program dat aan alle richtingen der liberale
partjj voldoen zal is het volstrekt niet, het
woord liberaal behoeft niet als vlag ge
bruikt te worden door een vereeniging die
zulk een program geeft, dat veel meer ge
schikt is, allen die vooruit willen, te ver
die vacantie hebben.
Jacques bezat in de hoogste mate de gave
om iemands vertrouwen te winnenhg sprak
derde bjj Helmsdale. De mail-trein van j spuwden hem in het gezicht, sloegen hem
Inverness is ten Zuiden van Dalcross big ven
■teken.
Een telegram nit Elgin meldt, dat de
sneeuwstorm in het Noorden opnieuw is
opgestoken. Verscheidene treinen in de
Hooglanden zgn weer ingesneeuwd en El-
niet naar den weg kjjken, die er heen
voerde; een andere plaats had zich hare
voorkeur verworven, en bjjna altjjd zocht
met de uiterste gemakkeljjkheid, zonder zich zjj, na zich in de opene ruimte en in de
daarom nog onbescheiden of lastig te makenTolle zon vermeid te hehben, een lommer-
rjjk plekje op.
Deze Augustusdag was een vroolgke,
sedert het vertrouwen van Sylvie hem niet
ieder oogenblik uit het veld sloeg, gaf hg
zich aan zjjne vrooljjkheid over, en Sylvie
was hem als een vertrouwd vriend gaan
behandelen, alsof zjj hem altjjd gekend had
zjj had zich zoozeer aan hem gehecht, dat
drukke dag. Zjj was eens gaan kjjken naar
het koorn, dat zjj voor zeer voldoende ver
klaard had. Het vluchtige overzicht van
het land, waarop aardige kuikentjes liepen,
zg niet meer buiten zgn gezelschap kon.had haar redenen tot tevredenheid gegeven
Zoo dikwjjls zjj zich gereedmaakte omzjj keerde dus in eene vrooljjke stemming
eene wandeling te doen door het groote park,naar het kusteel terug, toen zjj aan het
waarmee zij zoozeer dweepte, wendde zjj einde der laan, omstreek» honderd schreden
zich tot Jacques. »Gaat ge mee?* zeiden voor zich, Mijnheer en Mevrouw CJermont
dan hare oogen en hare gebaren te gelijk gearmd zag aankomen
met haar mond. j »Wat zien zjj er nog jeugdig uit!< zeide
Jacques stond dan op, altjjd gereed om Jacques, terwjjl hg zjjne hand boven zjjne
haar te vergezellen, en dan wandelden zjj1 oogen bield om ze des te beter te kannen
samen door de laantjes, waar het dichtezien. «Clermont schjjnt nog geen dertig
groen bjjna aan geen enkel zonnestraaltje jaren te tellen! En wat onze pleegmoeder
een doortocht verleende. i betreft, zjj ziet er nog als een jong meisje uit.
Zjj kende alle bloemen bjj haar naam,Sylvie fronste de wenkbrauwen even,
baar gewonen naam, wel te verstaan, want keek Jacques aan, volgde zgn gebaar na
zg bad een afkeer van alle stelselmatige
rangschikking en van de plantenkunde in
'1 algemeen, die zij met onderwerping ge-
eerd en met bljjdschap vergeten bad. Zij
reminde de natuur met al de geestdrift
van een licht ontvlambaar gemoed; zjj be
minde haar met de grilligheid, die haar
eigen was: acht dagen lang begaf zjj zich
als naar eene bedevaartsplaats naar een
zekeren kruisweg, vanwaar men het uit
zicht op het golvende graan haddan
kreeg zjj er eensklaps tegen en wilde zelfs
en vestigde toen hare oogen op het paar,
dat aankwam, zonder nochtans iets te zeggen.
»Ze zien er toch nog zoo jeugdig uit!*
vervolgde Jacques vol geestdrift. Het leven
is hun niet tot een last. Zie Clermont maar
eens! Waarlij if, ik vraag mjj af, of hg niet
inderdaad jeugdiger is dan ons tegenwoor
dig geslacht, ondanks zjjne veertig jaren.*
»ls hg al veertig jaren zeide Sylvie
met een ongeloovig gezicht.
«Bjjna.... In allen gevalle bljjkt dit
alleen uit zjjne geboorteacte. En Améiie?
en onderzochten, of hg ook documenten
bjj zich had. Inderdaad vonden zg er, o.a.
een belangrjjk stuk van het ministerie van
binnenlandsche zaken. Daarna werd hg de
dear uitgeschopt, terwjjl men hem verbood,
langer in Lenden te bljjven, op straffe des
Zjj is aanbiddeljjkHet is hare goed
hartigheid, die haar zoo jeugdig doet bljjven.
j Ik heb nooit zulk eene vrouw gezienZóó
zullen wjj ook zjjn, als wjj hun leeftjjd be
reikt hebben, niet waar, Sylvie
Zjj antwoordde niet, maar hield het hoofd
even gebogen, alsof zjj in gepeinzen ver
zonken was.
•Niet waar, Sylvie?* vroeg Jacques nog
maals, terwjjl hjj zjjne baud zachtjes op
den arm van het meisje legde.
Vroeger, voordat zg hens hare band had
geschonken, had hjj dikwjjls bemerkt, dat
er midden in een vrie.ndschappeljjk gesprek
plotseling een soort vun koelheid ontstond,
die hjj niet kon wegnemen. Nooit was het
hem dan mogeljjk geweest, de eensklaps
verbrokene vertrouweljjkheid weder terug
te doeu keeren. Een uur later, somtjjds in
veel minder tjjd, scheen Sylvie deze lichte
uiting van koelheid vergeten te hebben ea
vertoonde zich even vrieudschappeljjk als
vroeger; maar het mocht aan Jacquee, on
danks zjjne pogingen, niet gelukken, de
redenen van dit zonderlinge verschjjnsel
te begrjjpen. Het nauwkeurigste onderzoek
bewees hem, dat hjj geen enkel grievend
woord gesproken en niet de minste be
doeling gehad had om het meisje te kwetsen.
Jitmaal begreep hjj minder dan ooit, wat
laar onaangenaam had kunnen aandoen.
Hjj pjjnigdezich het hoofd hierover af. Mjjn-
leer en Mevrouw Clermont waren nog
slechts op een korten afstand van ken,
toen er plotseling eene gedachte bjj hem
opkwam.
WIIUI
VOOR
ïwr'*»w<!N>OTww au'i» mm M-rwan" t reemi i. .'wwront
j geen verzoening gebracht, integendeel de
breuk is daardoor des te grooter geworden.
Zullen de vooruitstrevende liberalen, zoo-
als zij genoemd worden, zich verbinden met
.de radicalen? Daarop valt ook al niet te
rekenen, als zelfs de naam reeds een hin
derpaal is tot vereeniging. Evenmin is een
bondgenootschap tusschen radicalen en
sociaal-democraten te verwachten, want ook
in dat kamp is de verdeeldheid groot.
Buitenland.
(Naar het FranschJ
<12
/Wordt vervolgd.!