el Land van Hcusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
SYLVIE.
VROUW '8 8C^ooner roeP^Di? d&n om het huis j vrouwen geëischt, evenzeer als een her- gemeld betreffende de ontplofi&ng, welke drift betoonden en zonder eenig vertoon
y* voor den geliefden echtgenoot tot een ge- ziening onzer wetgeviag, om die bepalingen daar Vrijdagmiddag aan het station in van opgewektheid naar Cuba vertrokken.
FEUILLETON.
t
voos
Uitgever: L. J. YEERMAS, Heusden.
M 1395.
WOENSDAG 20 MAART.
is*5.
O
f
Uit blad verschgnt WOENSDAG en ZATEKDAG.
Abonnemmtsprp: per 3 maanden f 1.00.
•etnce per post zonder prjjsve. hooging. Afzonderljjke
amnier» 5 cent.
Advertsntiën ran 16 regels 80 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advsrtentiën werden tot Dinsdag- en Vrgdagarend
ingewacht.
te doen vervallen die de vronw onrecht Fenchurchstreet plaats had.
Hertog Willem van Normandië, de ver- zellig tehuis te maken, welke weelde is
veraar van Engeland, vroeg Mathilde, grooter dan de moederweelde; de verzor-
ochter van Graaf Boudewjjn van Vlaan- ging en de opvoeding van haar kroost
eren ten huweljjk, maar de maagd ver- vordert al haar inspanning en krachten,
claarde dat zij geen bast ard wilde huwen. waarljjk, wil zjj haar gezin in orde houde»,
lertog Willem reed naar Brugge, overvieldan behoeft zij zich met geen andere zaken
vaar, toen zjj uit de kerk kwam, sleeptete bemoeien, geen andere plichten op zich
laar aan haar lange haren over den grond,te nemen,
jaf haar vuistslagen en sehoppen en na| En is men daardoor nog niet overtuigd nu hersteld worden. Kunnen in onze maat-
ieze heldendaad ontvluchtte hij de wraak dan klinkt het Vrouwen weest uwen man- schappjj reeds alle eischen ingewilligd werden,
d-»r familie. Maar deze soort van vrijerijnen gehoorzaam,* als een afdoend bewijs, of moet nog iets van den ouden Oosterscheu
maakte zulk een gunstigen indruk op de dat van de rechten der vrouw geen sprake zuurdesem bewaard blijven voor volgende
aandoen, door haar als een minder wezen j Aanvankeljjk werd terstond vermoed, dat
te behandelen. Het bestrjjden dier eischen j men weer te doen had met een aanslag der
op afdoende gronden is zeer moeieljjk; met
groote woorden, met het wijzen op vroegere
toestanden enz. kemt men er niet, het is
thans alleen de vraag: in hoeverre kan het
onrecht der vrouw vroeger aangedaan reeds
Jonkvrouw, dat zjj verklaarde aau niemand
te willen toebehooren dan den Norman-
dischen hertog en werkeljjk huwde hjj
met haar.
mag zijn wil men niet zondigen tegen de
schrift.
Overtuigend is zeker die tegenspraak niet.
Een voorschrift eeuwen geleden gegeven
In de verordeningen en keuren uit vroeger moge in het Oosten nog van kracht kunnen
tijd was opgenomen dat een man zijn wet-[zijn, hier heeft het door den loop der ora-
tige vrouw ongestraft mag slaan en ver
wonden, mits hjj haar slechts geen lid breke
of geen doodeljjke wonde toebrenge.
En is het zelfs nu nog voor een Russische
standigheden zjjn macht en invloed ver
loren: niemand zal zich daardoor meer
laten overtuigen van de minderheid der
vrouw. Van een Oostersche slavin moge
boerin geen bedroevende zaak als haar haar heer en meester gehoorzaamheid kun-
echtgenoot niet van tijd tot tjjd zjjn krachtige; nen vorderen, de Nederlaudsche vrouw uit
Jtet doet gevoelen, gedachtig aan de spreuk 1 den tegenwoordigen tjjd zal zich aan dit
dat uit die kastijding de liefde blijkt. Toen bevel zeker niet meer onderwerpen. Van
en nu, daar en hier, welk een verschilj grooter kracht is de eerste tegenwerping.
Hoezeer is de toestand der vrouw in den Wil een huismoeder haar gezin in orde
loop der eeuwen anders geworden en hethouden, dan heeft zjj weinig of geen tjjd
is volstrekt geen onwaarheid als men zegt,voor iets anders beschikbaar, en behoeft
dat de positie der vrouw ons een beeld "buiten haren kring geen werk te zoeken.
geslachten
Misschien was de eenvoudigste oplossing
dsr vrouwenquaestie, dat men uit de wet
geving alles deed vervallen wat onderscheid
maakt tussche* man en vrouw, en geljjke
rechten verleende aan beide seksen. Spoedig
zou dan bljjken of de vrouw de mindere was!
Is het geen dwaasheid, eene vrouw aan
het hoofd der regeering te plaatsen, krachtens
de wet, maar haar zusters in Eva te be-
moeieljjken in het verkrjjgen der noodige
kennis om in haar dageljjksch onderhoud
te voorzien Is het geen dwaasheid een
vrouw tot koningin te verheffen, maar de
vrouw uit te sluiten van tal van betrek
kingen
Nog denzelfden avond begaven zich 35
officieren naar het redactie-bureau, mishan
delden de redacteurs en sloegen alles kort
en klein.
Vrjjdagochtend protesteerde een der andere
bladen, de »Clobo,« tegen een der geljjke
behandeling. Het gevolg was, dat ook het
bureau van dit blad een bezoek ontving
van een aantal officieren, die de letter
kasten uit het raam wierpen en den hoofd
redacteur en twee zjjner medewerkers mis
handelden.
Vervolgens trokken de officieren, naar
het heet, ten getale van 400, naar het
kantoor van den »H-raldo,« die zich ook
ongunstig over hun optreden had uitgelaten.
De redacteurs en de zetters hadden echter
het kantoor gebarricadeerd en verdedigden
zich zoo krachtig dat de officieren onver
richter zake moesten terugtrekken. Daarna
anarchisten, maar uit een onderzoek is de
onjuistheid dezer opvatting reeds gebleken.
Holbrook, een man van 65 jaren, die door
de ontploffing het leven verloor, was in
dienst van den heer Kennedy, wiens voor
nemen was, de schoolkinderen te Plaistow
te onthalen op eene voorstelling met een
tooverlantaarn en andere dergeljjke ver-
tooningen.
Tot dat doel zond hjj zjjn tuinman Hol
brook naar de opticiens Newton Jt Co. te
Londen, die hem voorzagen van alles, wat
voor deze vertooning noodig was. Tot het
geen Holbrook bjj zich had, behoorde ook
een cylinder, gevuld met gecomprimeerde
zuurstof, welke moest dienen voor het
kalklicht.
Terwjjl de tuinman op het perron wachtte j begaven zjj zich weer naar de bureaux van
op de aankomst van den trein, ontplofte}de »Resumen,« waar zjj vernielden, wat
de cylinder, naar men beweert, omdat debjj den eersten aanval nog gespaard was
man deze op den grond liet vallen. Hoe gebleven.
dit zjj, in elk geval werd hjj het slachtoffer. J De kapitein-generaal van Madrid, van
Zoodra de eerste ontsteltenis, door de ont- j het gebeurde verwittigd, verscheen terstond
ploffing veroorzaakt, was geweken, werd i in groot-tenue ter plaatse en gelastte J
terstond een onderzoek ingesteld. Een been officieren uiteen te gaan. 'a' <«».r> i
De rechtbank spreekt recht in naam oener j werd aan de overzjjde van de spoorwegljjn gaven de officisreo aan da; bevel gehoor
vrouw, maar eene vrouw kan het rechter- j gevonden en op veertig voeten afstand van Onmiddelly, ia de krjjgsr taJ bj< nge-
ambt niet bekleeden. De commissaris der de plaats, waar de ontploffing plaats had, roepen, ten einde de zaak ie c k'
geeft van de vordering der beschaving. Hoe! Maar hoevete meisjes bereiken die bestem- j koningin beveelt in haar naam maar geen werden nog andere lichaamsdeelengevonden. Aldus luk He aai, Jat de ,;v
verschillend is nog die positie als men haar ming niet! Wanneer wjj de statistiek raad- vrouw kan raadslid zjjn in het kleinste De heer Kennedy, terstond naar Londen pondent van de »ïr Jépetrian.ee o«
vergeljjkt met die in de Oostersche landen, i plegen dan blijkt het dat het getal vrouwen dorpje, zjj heeft zelfs geen recht om tot de ontboden, herkende den man, wiens gelaat deze ongert ieeden u»edi teelt,
hoeverre is men reeds afgeweken van ver-1aan merkel jjk het uetal der mannen over- verkiezing mede te w>-rken. niet geschonden was, als zjjn tuinman, die jye
ordeningen, die de mishandeling der vrouw treft, zoodat vel-n het levensdoel der vrouw, Kn toch, Vader Vondel wist het reels: reeds meer dan 25 jaren bjj zjjne familie bericht van
wettigen.
Toch wordt ook hier nog geklaagd ov r
de verregaande achteruitzetting der vrouw.
In geschriften en op vergaderingen worden
rechten geëischt, wordt gewezen op het
groote verschil tusschen den wetgevenden
man en de vrouw in tal van zaken. De
manneljjke Nederlander heeft het kiesrecht,
aan de vrouw is dit tot nu onthouden;
eene vrouw moge de voogdes van haar
kinderen kunnen zjjn, maar een toeziende
voogd krjjgt zjj naast zich; inrichtingen
van onderwi's zjjn voor haar gesloten, het
zooals men het wel eens gelieft te noemen, >Een vrouw is duizend mannen te erg* in dienst was geweest. Vaa een anarchis- een weige8te ,;ox, i,,
het huweljjk, niet bereiken. iiZoa daarvan misschien de vreemde ver- tischen aanslag, geljjk eerst werd vermoed,(joor eenig6 roo?. i^nged&*>>
Moeten ook die vrouwen en meisjes uit- houding komen, zouden de heeren der Schep- kan derhalve geen sprake zjjn.
gesloten bljjven, moeten ook zjj verstoken ping daarvan overtuigd, de macht en den
bljjven van de middelen om in haar onder- invloed der vrouw zooveel mogeljjk beperkt
houd te voorzien? Dit bezwaar kan moeie- hebben, zou de uitsluiting door vrees in-
ljjk weerlegd worden en daarom zjjn reeds gegeven zjjn? Men mag zoo iets niet ver
tal van wegen geopend ook hier te lande onderstellen; in alle gevallen is het nood-
om de vrouw in de gelegenheid te stellen zakeljjk, ook in deze zaak met het verledene
voor zich zelf te zorgen. En wanneer de te breken en de geljjkheid van rechten van
getallen geljjk waren, zelfs wanneer het man en vrouw in onze wetgeving op te
getal mannen dat der vrouwen overtrof Hemen en, althans om te beginnen, de meest
zou de vrouw toch niet hulpeloos gelaten vernederende bepalingen te doen vervallen,
onderzoek naar het vaderschap is verboden,'mogen worden daar de omstandigheden Zoo iets mag niet uitbljjven in een Staat,
maar waar zou ik eindigen wilde ik alle haar soms kunnen dwingen in de behoeften waar eene vroaw het hoogste gezag in
grieven optellen, die een gevolg zjjn van van het gezin te voorzien als de kostwinner handen heeft
onze wetgeving. En waarmede tracht men daartoe onmachtig of onwillig is.
de vrouwen tevreden te stellenDe roeping De emancipatie der vrouw, geljjkstelling
der vrouw is huisvrouw en moeder te zjjn. van mannen en vrouwen wordt door veleUit Londen worden nog bjjzonderheden
Vier vermomde kerels zjjn by nacht a«
In Engelsch Indië vreest men dat, ingeval woning binnengedro 'gen van een :r,
Urnra khan mocht weigeren vrjj willig Chitral 60 K.M. ten noot.' /e van
te verlaten, een veel grootere troepenmacht Ohio een fra e groc.e hoeve Men
dan 14,000 man noodig zal zjjn om hem Tan hen; h.) zijn -
daartoe te dwingen. een bank wij ie trouwen, maar in
huis bewaarde. Dit schjjnt de roovers te
Volgens een brief aan de Times*, lndt
w hebben aangetrokken.
Cornelias Hera aan een borstontsteking en beide en de M(m
aan toevallen.echtpaar werden gebonden. De boer en zijne
Te Madrid hebben ernstige ongeregeld- vrouw werden onder vre> selyke bedreigingen
ïeden plaats gehad. j aangemaand het verborgen geld den roovers
De »Resumen,« een der daar versebjjnenda overhandigen. De boer wees hun de
»En later hebt ge toch van hem afge
zien,* zeide hjj zachtjes.
>0, toen
(31
»Sylvie,« zeide hjj, >wjj waren zoo ge
lukkigen nu zult gjj ons diep ongelukkig
maken.*
»Ik ben nooit gelukkig geweest,* zeide
zjj met eene fluisterende stem, terwjjl de
tranen haar langs de wangen biggelden
»Wjj leefden tenminste rustig, en die rust
had eene groote aantrekkelijkheid voor mjj
Waarom wil je haar nu verstoren?*
Zjj keek hem meteen wanhopigen blik aan
»Het is mjjne schuld niet,* zeide zjj
»dat ik gezien hebGe weet wel, da
ik u geen verdriet wil aandoen Mjjn
geheele leven lang heb ik aan pieis anders
gedacht dan u in alle opzichten genoegen
te doen. Gjj zjjt het begin en het einde van
al mjjne gedachten geweest, gjj zjjt dit nog
altjjdmaar als ik zie, dat ge iets doet, wat
niet goed is, denkt ge clan, dat dit mij niet
hondeidmaal meer bedroeft, dat wanneer hel,
een ander betrof, dat wanneer het mjj ze
gold? Toen ge wildet, dat ik zou trouwen
heb ik dengtne aangenomen, dien ge m;
tot echtgenoot voorsteldet, omdat dit u ge>
noegen ueed
Pierre luisterde met gespannen aandacht
paar deze woorden.
13 u i tenlan d.
daden, had Donderdag j.l. een hoofdartikel,
waarin werd gezegd, dat de jonge officieren
van het Spaansche leger, naar aanleiding
van den opstand op Cuba, te weinig geest-
Zjj keek hem vol teederheid en met tranen
in de oogen aan.
»Het is gedaan,* zeide zjj, >voor altjjd
Zjj zweeg eensklaps: zjj boog het hoofd,gedaan Mjjn droom was zoo schoon!*
en hare handen beefden. Plotseling sloeg »Ge bedriegt u,« hernam Clermont. Wat
Clermont zjjne armen om haar heen en is er dan veranderd? Wat wjj nu weten,
drukte haar aan zjjne borst; voordat zjj er
zich tegen kon verzetten, had hjj zjjne bran
dende lippen op haar voorhoofd gedrukt.
Zjj rukte zich uit zjjne omhelzing los en
deinsde verschrikt terug,
»Dat nooit!* riep Sylvie huiverend uit. vreeseljjk
wisten wjj vroeger immers reeds
»Er zjjn woorden,* zeide het meisje met
nadruk, »die men niet ongesproken kan
makener is nog iets anders, dat ik nimmer
kan vergetenLaat mij alleen, ik lijd
»Dat nooit! O, hoe kunt ge mjj zoo be
leedigen
Zjj liet zich op een stoel neervallen, ter
wjjl zjj hare handen met de uitdrukking van
een nameloos ljjden ineensloeg.
»Ik wist niet,* hernam zij, »ik dacht
niet, dat zulke dingen bij u konden op
komen ik stelde vertrouwen in uhet scheen
mjj toe, dat mjjn verdriet mijn hart louterde,
dat ik, als ik v&n alles in het leven, ja van
alles afstand deed, het recht had om mijne
ziel voor mjj zelf te bewaren, dat ik
Gjj hebt mjjn droom vernietigd
»Sylvie, vergeef mjj,« mompelde Cler
mont diep bewogen en vol berouw, daar
hjj eindelijk de verhevenheid van deze reine
ziel begreep.
sU vergeven? Ik moet het wel doen,
omdat.... ik u liefheb! zeide Syivie, ter
wijl z j eëne wanhopige kracht legde in deze
bekentenis, die de smart haar afperste. »Maar
ue droom vernietigdMjjn
»Sylvie, ik heb verkeerd gedaan, ik beken
het u, vergeef mjjzie my aan
Werktuigljjk wilde Clermont heengaan;
maar eensklaps keerde hjj terug.
»Zeg mjj, dat je mjj geen kwaad hart
toedraagt,* zeide hjj op een smeekenden
toon. »Öok ik ljjd meer dan je wel denkt.
Clermont gevoelde, dat zjj den vorigen
avond nog aan hem toebehoorde, maar da
hjj haar nu verloren had. Hjj ging heen
en Sylvie bedekte haar gelaat met de
handen, terwjjl zjj den uitroep slaakte
»Mijn God! Welk een schande!*
XXI.
Amélie Clermont had gedurende een
paar uren verschillende bezoeken afgelegc
De herinnering van den vorigen dag hac
haar op al deze zwerftochten vergezeld
langs de woelige straten, die zjj doorreet
op de bordessen, die zij langzaam beklom
in tie voorzalen, waar zjj zich van haar
bont ontdeed, weerklonk in hare ooren het
zachte geluid van eene dierbare stem, die
ïaar toefluisterde: >Gy zjjt deze bloem
myns levens,* en de gesprekken, die er in
de salons gevoerd werden, konden dezen
droom ternauwernood verbannen.
»Gij zjjt deze bloem mjjns levens!* Deze
weinige woorden sloten een geheel bestaan!
in zich, wischten vele miskenningen uit en
beloofden een heerlijke toekomst, rein als
het ideaal zelf en vol van die genoegens,
welke men in stilte smaakt, bjj na zo ader
ze aau zich zelf te willen bekennen; want
by een nader onderzoek zou men daaraan
een gedeelte van hunne liefoljjkheid be
nemen. Amélie trachtte zich aan deze ge
dachten niet te onttrekken: de liefeljjke
klank dezer woorden had haar overwonnen.
Op het oogenblik, waarop zjj zag, dat do
jeugd haar ontvlood, wel langzaam, maar
toch zeker, op het oogenblik, waarop zjj
de gedachte aan verlatenheid onder de
oogen had gezien, waarop zjj gedacht had,
dat zij, hoewel de uiterlgke omstandigheden
dezelfde bleven, allengs zou verouderen en
kinderloos sterven, op dat oogenblik
kreeg haar leven eene nieuwe aantrekke
lijkheid. Had deze ongelukkige vrouw niet
het volle recht daarop? Was dit niet eene
vergoeding voor het noodlot, dat haar tot
hiertoe op al hare paden scheen te vervolgen?
Zjj vroeg zich niet af, met welk doel Jac
ques zjjne gevoelens had te kennen gegeTen
zy trachtte niet uit te vorsehen, wat hjj
eigenlyk had willen zeggen. Wat deed dit
er ook toe? En bovendien was het wel moge
lijk, dat Jacques zich daarvan zelf geen
reken ehap had gegeven; want in zekere
oogenblikken des levens stort de ziel zich
plaats aan waar 1200 dollar varborgen
waren, doch de aanvoerder der schurken
meende te weten, dat er 5000 dollar in huis
moesten zjjn.
in bjj na onbewuste woorden uit en zou men
vruchteleos trachten, ze te ontleden. Zjj
was voer den jonkman een noodwendig be
standdeel van zjjm leven en van zjjn geluk,
en dat was haar voldoende. Zjj was er zich
wel van bewast, dat er in dit gevoel iets
meer dan vriendschap gelegen was i teeder
heid, dankbaarheid, medelijden, alles smolt
daarin samen, zoodat het zeer na aan liefde
grensdeMaar waartoe eene poging te
doen om deze geheimzinnige aandoeningen
te ontladen, wier zuiverheid dit zelfs ver
biedt? »Gjj zjjt die bloem mjjns levensl*
Na die betuiging schikte Amélie zich
geheel in haar lot.
Zij kwaui dus in eene opgewekte «te ia cuit
thuis. Toen zjj de deur van het salon open
deed, zag zy bjj het licht der lamp iemaud
bjj den haar zitten Verwonderd, dat
hare bedienden haar daarvan niets gezegd
hadden, trad zg naderby en zag Sylvie voor
zich staan.
»Zoozeide Amélie met eenige ver
wondering. In haar droom had zjj hare ver-
drieteljjkheden en Sylvie zelf vergeten
*Ik ben hier gekomen, beste pleegmoeder,
zeide het meisje met eene stem, die eenigs-
trilde, »ouidat ik nieuwsgierig was,
zms
eens te hooreD, hoe het met u gaat
Gisteren vond ik, dat ge er bleek uitzaagt
ik dacht er ara, dat ik u dezen winter
al te zeer veronachtzaamd heb, en ik hel
daarover berouw. Ik weet wel, dat het tc
niets dient, u dit te zeggen, maar
(Naar het FranschJ
geluk is verloren
»NeeD, ik draag u geen kwaad hart
toe,* zeide zjj treurig, >maar ga heen
•s-
/Wordt vervolgdJ
