el Land van Ileusden en Lltena, de Lanslraal en de Bommelerwaard.
Brieven uit Amsterdam.
DE GEMBERPOT
FEUILLETON.
Uitgever: Lx. J. VEERMAM, Heusden.
fi 1403.
ZATERDAG 18 MEI.
1805.
VOOR
O
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjs vex hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentien van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Greote letters Daar plaatsruimte.
Advertentien worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Tot de genoegens van het stadsleven be
hoort het samenwonen. De uitgebreidheid
der groote steden, de hooge prijs van den
grond en de oneindige uitgestrektheid van
de wereldruimte daarboven noodzaken en
noodigen plaats te zoeken in de hoogte,
waar geen plaats naast elkaar is. Waar
men voor een vierkanten meter 40 gulden
betalen moet en dus de grond alleen voor
een woning die 60 M.® beslaat, alleen f2400
kost en waar men dan, gelijk hier, nog
eenige honderden guldens aan palen in dien
grond heien moet alvorens met bouwen kan
begonnen worden, zouden woningen voor
één a twee gezinnen veel te duur worden,
en dus klimmen we om goedkoop te wonen,
op elkaar het luchtruim in en leven we
heel gezellig met 4, 6 of 8 gezinnen ep
één trap.
Wat heb ik gelaeh«m«, zei me eens een
vriend, die me bezoeken kwam en mijn
huisnummer vergeten was, »ik vroeg aan
een dienstbode, die de straat deed, waar ge
woondet en ze noemde me 't nummer en
voegde er bjj >in het huis.« Ze dacht toch
niet dat, ik je op het dak of onder den
grond zou zoeken
Ik legde hem uit dat »in het huis« be-
teekent in 't benedenhuis en dat de ver
diepingen éénboog, tweehoog enz. worden
betiteld.
Die >in het huis« woont, heeft een eigen
voordeur en leeft gesepareerd van de boven
haren. Alleen geniet hij van hun komen
en gaan, want de opgang is slechts door
een houten schot of Brabantsch muurtje
van zjjn gang gescheiden en dus is het
trapgesiommel der met ijzer beslagen schoe-
van mij af een weduwe met eenige dochter
wonen. Ze huurt voor 't werk en de bood
schappen zoo'n 15-jarig ding en eer de
week om was, wist ons dienstmeisje reeds
dat 't er zeer schraal was, want mevrouw
had voor 't middagmaal uit de volksgaar
keuken twee porties erwtensoep a 7 ct.
laten halen, waarvan ze met haar drieën
moesten eten en maar we stopten haar
den mond, zeggende dat ons 't doen der
buren niet aanging. Men zegt buitenaf wel,
dat men in de stad zijn eigen buren niet
kent, doch zij, die een aienstmeisje houden
of kinderen bezitten, worden wel op de
hoogte gebracht.
Het ware samenleven, de echte gezellig
heid geniet men eerst op de trap, op een
der bovenwoningen.
Eens heb ik daar ook eenige maanden
van geprofiteerd. De etage seenhoog* stond
leeg en mijn huisheer verhuurde ze niet dan
aan een klein gezin. Eindeljjk lukte dat:
man en vrouw, zonder kinderen. Maar owee,
ze zaten nauweijjks of daar arriveert een
ontzaglijk bord, dat aan den gevel werd
opgehangen en in reuzenletters 't opschrift
droegMuziekschool. En daar begon het
lieve leveneiken avond, uren aaneen, ge
kras op ontstemde violen of gejank van een
piano uit de vorige eeuwkreeg de man
een nieuweling voor de laatste, dan was de
eerste les a, c van Czerny en op de viool
begon tJij altijd, de muzen mogen 't hem
vergeven, met het Volkslied. En tusschen
dit oorverscheurende gepiep en getingel,
holde 't de trap op en af, werden banken
en stoelen omgesmeten en telde de director
een, twee, alsof hij een reuzen-orkest diri
geerde, terwijl hjj met een eind rotting op
een bank de maat er in sloeg. Eens in de
week kwam een compleet muziekgezelschap,
dat een heid nsch spectakel maakte en
debatteerde honderd uit en alles deed, be
halve muziek maken, wat voor de kunst
maar gelukkig was. 't Was jammer voor
den man, dat hij eindelijk door wanbetaling
zijner leerlingen, ofschoon ze maar 10 a
genoeg zijn. Nog erger wordt het, wanneer tooneelen kunnen schetsen, van buren b.v.
men naast of boven zich een orgel heeft en
een organist die op één of twee bastonen
een heele melodie ten einde brengt. Naast
m» in de hoogte staat zoo'n instrument.
's Avonds 11 uur begint de artist zjjn
oefening, gewoonlijk een koraal, waarvan
elke noot een halve minuut wordt aange
houden. Dat orgel heeft een kniegezwel en
de speler weet daarvan geen beter gebruik
te maken dan in eiken regel een crescendo
aan te brengen, zoodat de middelste letter
greep steeds forto klinkt en Psalm 42 b.v.
aldus ten gehoore gebracht wordt
't Hijgend hert der jacht ontkomen,
Schreeuwt niet sterker naar 't genot
Van de frissche waterstroomen,
Dan mjja ziel uerlangt naar God.
Weet ge wat ook de gezelligheid verhoogt?
Veronderstel, ge hebt om uw vrouw 't moor
dende trappenklimmen te besparen éénhoog
gehuurd en u voorgenomen u zoo min
mogeljjk met de buren te bemoeien. Ze pas-
seeren echter allen uw trap, de onderste, en
't is dus geen wonder zoo uw vrouw in
aanraking komt met haar bovenbuurvrouw,
die met een kind op den arm, een praatje
aanknoopt. Inmiddels komt haar bakker, ze
vraagt uw vrouw een oogenblik 't kind te
houden »n deze neemt het mee naar binnen
om 't voor trek te vrijwaren. De buur komt
binnen en neemt het kind mee. Morgen
vraagt ze of uw vrouw de kleine één oogen
blikje hebben wil, ze moet dringend even j j 1 ^Ondanks alle
een boodschap doen. Langzamerhand ge-
bruikt ze uw vrouw als kindermeid
eindeljjk draagt ze haar de zorg voor een
van welke of de man óf de vrouw aan drank
verslaafd is. Ik heb eenmaal een bovenbuur
gehad, die 's avonds geregeld dronken thuis
kwam, op zijn eigen apartementen gekomen
als een blok neerviel, maar een uur later
bjjgekomen, vrouw en kroost mishandelde
en te keer ging als een bezetene.
O, 't is waar, 't kan heel gezellig zyn,
goede buren te bezitten, die men in nood
bijstaat of die men, zelf in perikel verkeerende,
maar heeft te kloppen, maar de kans, die
men loopt, zich grooten last op den hals
te halen, doet 't een zegen zyn >in het
huis* te wonen en vrjj te zyn van buren-
geloop.
A., 13/5 '95. J. L.
Buitenland.
Te Chaudfontaine (Belgie) in de richting
van Tilff zijn zinkbeddingen ontdekt die
vrij uitgebreid schijnen te wezen. Waar
schijnlijk zal binnenkort aan de regeering
concessie ter ontginning worden aangevraagd.
Op de Wester-spoorweg-lyn van Bayeux
naar Parjjs heeft ten ernstig ongeluk plaats
gehad.
Maandagavond omstreeks 11 uur bevond
zich een goederentrein, voor Parijs bestemd,
op deze lyn. Bij Breuil, in de nabijheid van
11J Brival, geraakten door het breken van een
heelen avond
eens naar de
tusschenbeide
op, daar ze met haar man
koppelstang 20 waggons van dezen trein
pogingen, om de wagens
j tot staan te brengen, liepen de waggons
011
j langs den sterk hellenden weg met groote
snelheid terug.
Esn passagiers-trein, van Trouville ko-
komedie« wil. Eu als gjj numencje^ volgde den goederentrein. Voordat
treedt en een schotje tegen machinist van dezen trein kon stoppen,
deze intlringerjj opwerpt, dan ia t lieve leven ool8tond er g6weldig6 botoing. De
gaande, dan wordt een stelsel van plagen
ontworpen, dat niet te verduren is; dan
wordt den melkboer en den kruidenier last
gegeven naar boven te loopendan valt er
bjj ongeluk een vuilnisbak langs uw trap
neer en loopt men op, alsof er geen gang-
nen, het heftig te keer gaan van schuld-
eischers, het geschel der kooplui en het
vallen der kinderen van de trappen bij de
benedenbewoners meer hoorbaar dan op de
bovenwoningen. Doch wanneer hij 't niet
zoekt, blijft hij buiten aanraking van zijn
bovenburen en leeft meer afgezonderd en is
vrijer, tenzij hjj gedienstige geesten heeft,
die zijn doen en laten uitbazuinen. Zulke
vindt men in bjjna alle benedenwoningen wordenWanneer in ieder gezin een piano
in den vorm van witgemutste, in katoengevonden wordt, kan men, heel matig ge- geloopen zjjt, ge wordt genoodzaakt te ver
gekleede kamerkatjes, die geen oogenblik nomen, twaalf piano's hooren bespelen, alsofhuizen.
vrij hebben of ze staan aan de deur of men er bij zat. Zoo erg is au de vloed niet, i Dat zyn nu de genoegens van het stads-
liggen uit 't raam met haars gelyken te doch wanneer er maar een paar zijn, enUeven. Denk niet dat deze schildering te
Een poos geleden komt twee huizen tüe zyn er licht, kan de last ondragelyk donker is. Ik zou u uit eigen ervaring andere
15 ct. per lesuur behoefden te geven, ge- j mat lag; dan krjjgen de kinderen verlof
noodzaakt werd een andere buurt op te zich naar hartelust te oefenen in springen
zoeken, maar mijn buren en ik dankten den en loopendan wordt kennissen last ge-
hemel voor deze opruiming. geven »per abuis* aan uw schel te trekken;
Ja, die z.g. kunstbeoefening kan een kruis dan maar er komt geen einde aan deze
optelling en hoe onschuldig ge er ook in
praten.
:r~
FRANK R. STROCKTON.
Nu maakte ik de touwen losmaar vóór behoorden en roeide met alle kracht, in de
ik die aan den boeg los wierp, aarzelde ik, hoop ze in te halen of ten minste in 't ge
want ik wilde hen, die er op gerekend zicht te kunnen houden, 't Kon misschien
hadden zich in de beot te redden, niet in mjjn plicht zijn eenige personen over te
de steek laten. Maar ik vernam niets van nemende andore booten toch waren, mis-
naderende voetstappen en van mijn plaats, schien in de meening dat de onze reeds wasj bewogen
dicht bjj de stoomboot, kon ik ook niets weggevaren, overvol. Hoe die dwaling ont
zien. Ik stiot dus af, greep de riemen en staan was, kon ik volstrekt niet begrijpen
roeide zoo ver van 't schip, dat ik het dek maar 't ging me ook niets aan.
(3
wagens van den goederentrein werden ge
heel verbrjjzeld en de conducteur, die op
een der waggons zat, werd verpletterd.
Ook de passagierstrein werd zeer bescha
digd. Een officier van het garnizoen te
Eureux, Lips geheeten, die naar Parjjs was
verplaatst en zich in den trein bevond, ver-;
loor bij dit ongeluk het leven. Hjj zat in
den eersten waggon, die door den schok
geheel werd ineengedrukt. Bovendien werden
nog een tiental reizigers min of meer ernstig
gewond.
Volgens sommige berichten zouden zich
ernstige aardstortingen ia het Noord-Oost
zeekanaal hebben voorgedaanmen verwacht
echter dat alles hersteld zal zyn vóór de in-
donkere water zag, was 't me duideljjk, dat
niet door gebrek aan olie, maar door den
grooteren afstand de lichten zoo onduidelijk
werden. Ik kon er thans nog maar drie zien,
en daar 't zeevlak sLchts door zwakke golven
was 't niet aan te nemen
»Ik kan u beetpakken*, zei ik, »zoodra
ge u van de borstwering hebt afgestooten,
en ik zal u helpen.*
»AIs ge er zeker van zjjt, dat ge ons
voor een val kunt behoeden, dan zullen wjj
't probeeren,« antwoordde Mevr. Leeks;
>maar 'k zou even graag verdrinken, als
met een gebroken been op een eiland komen.
En wat Mevr. Akshine betreft, als die valt,
dan gaat ze plomp, door de boot naar den
grond. Ala dan, ik kom!«
Dit roepend, stiet ze zich van de borst
wering af tn kwam zoo dicht bjj me, dat
ik haar grijpen en 't instijgen betrekkelijk
gemakkelijk kon maken. Met Mevr. Akshine
.was 't moeilijker. Zelfs toen ik haar om-
-vangryke laille vast omklemd had, wilde
ze, uit vrees van in zee Ie vallen in plaats
van Hi tie boot, de touwen niet meer los
laten. Maar Mevr. Leek's verwijten en mijn
krachtig naar btnecien trekken, maakten
baar krampachtig gesloten hand los, en,
I O'-wel wit bijna over boord vielen, gelakte
kon overzien. Daar ik niemand bemerkte,Geheel verzekerd, dat niemand op het
riep ik, en toen ik geen antwoord kreeg,zinkende schip was achtergebleven, bad ik
herhaalde ik mjjn geroep, zoo luid ik kon. niets te doen. dan de anders booten te
Hierop wachtte ik bijna een minuut, maar i volgen en ze zoo gauw mogelijk in te halen,
daar ik niets hoorde of zag, kon ik over- Ik dacht dat dit niet lang duren zoumaar
tuigd zyn, dat er niemand meer op 't schip nadat ik een half uurtje geroeid had, meende
was. j Mevr. Aleshine, dat de lichten nog evenver
»Ze zijn allen weg,« zei ik, »en nu willen zoo niet verder van ons waren, dan in 'c
wij ze zoo spoedig mogelijk volgen.* i begin. Omziend, overtuigde ik me dat ze
Ik begon nu naar den boeg van 't schip gelijk had, en dit maakte me een weinig
te roeien, in de richting, die de andere ongerust. Met slechts twee personen had ik
booten genomen hadden. j de zwaar beladen booten spoedig moeten
»Gelukkig dat ge roeien kunt,* merkte bereiken, maar na eenig overleg viel me in,
Mevr. L'cks op, terwijl zjj 't zich in de boot dat in elke boot wellicht een half dozjjn
gemakkelijk maakte, swant wat Mevr. Aks- krachtige matrozen op de riemen zaten, en
hn:e en ik met die riemen hadden moeten j nu scheen 't me niet zoo vreemd meer, dat
uitvoeren, weer ik niet.*
»Ik was niet in de boot gekomen als
Mr. Craig er niet was geweest,* voegde
Mevr. Aleshine er bij.
Waarachtig niet,* antwoordde Mevr.
Lecks; »je bad het touw van z'n leven niet
losgelaten.*
Toen ik den boeg van 't stoomschip, dat
schielyk scheen te zinken, was omgevaren,
u e toch haar behouden op een dwars-j zug ik op kleinen afstand verscheidene
bank te zetten, lichten, die natuurlyk tot de andere booten
ze even snel of nog sneller dan ik vor
derden.
Spoedig daarna merkte Mevr. Lecks op,
dat de lichten der andere booten schenen
uit te gaan; waarschijnljjk hadden de ma
trozen, vóór de afvaart, vergeten de lan
taarns met olie te vullen.
»Zoo iets gebeurt dikwjjls«
de menschen
verlaten.*
Maar toen ik
zei ze,
hals over hoofd een plaats
me omwendde en over 't
werd, was 't niet aan te
dat eenige lichten door de golven aan ons
oog onttrokken werden. Wij bleven dus
achter, dat was duideljjk, en ik kon verder
niets doen dan zoo goed mogelyk in de
richting te roeien, die de andere booten
hadden ingeslagen. Ik was aan 't roeien
gewoon en hield me voor een goed roeier.
Zoo achter te blijven had ik in geen geval
verwacht.
>Ik geloof dut deze boot sinds den laatsten
regen niet is uitgehoosd,* zei Mevr. Ales
hine na eenigen tjjd, »want mjjn voeten
worden nat, hoewel ik dat vroeger niet be
merkte.*
Op deze woorden trok ik de riemen in
en begon de boot te onderzoeken. De bodem
was met losse planken belegd, en toen ik
mijn hand daarop legde, voelde ik dat het
water er tusschen door opsteeg. Nu tilde ik
een der planken op en zag, dat er zes a
acht duim water iu de boot stond.
Op eens was de zaak me zoo duideljjk,
alsof ze voor me gedrukt stond. De boot
was bevonden on-zeewaardig te zyn, men
had haar buiten gebruik gesteld en de lieden
in de andere booten bjjeengebracht. Daar
door was de verwarring, die op 'c laatst
ontstaan was, verklaard, en natuurljjk ver
moedde men, dat wjj in een der andere
booten waren.
wjjding van het kanaal.
A.au eene fabriek te Lützen in Saksen
zyn tot 9 Mei meikevers tot een gewicht
van niet minder dan 4230 pond afgeleverd
geworden, om ze tot compost te stampen.
Als men naar schatting 543 stuks mei
kevers op een pond rekent, vertegenwoordigt
dit een getal van 2.300.000 ueikevers.
Eindeljjk heeft maarschalk Vlartiiifz-Cain-
pos weer eens iets van zich doen hooren.
Te Madrid is een telegram ontvangen
van den maarschalk, waarin hy meld', iui
bjj den opstandelingen op Cuba oen rjji
heeft gegeven tot 20 Mei. Mocht generaal
Maceo zich vóór dien tjjd niet onderworpen
hebben, dan zal de maarschalk tot den aan
val overgaan.
Blijkbaar wenscht derhalve Martinez-Cam
pos, zich nog niet sterk genoeg achtende,
tjjd te winnen en eerst nog eene poging te
wagen, om de opstandelingen tot toegeven
te bewegen. Volgens den correspondent der
»New-York Herald* is de kans, dat de op
standelingen zieh nog zullen onderwerpen,
zeer gering.
In een nacht van de vorige week vielen
negen met geweren en revolvers gewapende
bandieten een huis aan, bewoond door de
gebroeders Sinatra te Aci-Castello (Italië).
Een der broeders werd gedood. Gelukkig
werden de roovers op heeterdaad betrapt
door eene afdeeling karabiniers, die op hen
vuurden, zoodat zes der bandieten werden
gedoodde drie anderen werden gearres
teerd. Twee karabiniers werden licht gewond.
In de Jura beleeft de horlogeïndustrie
weder een moeiljjken tjjd. Het stjjgen der
zilverprjjzen heeft daaraan een groot aan
deel. De meeste werkplaatsen van horloge-
kasten staan reeds 14 dagen stil. Bjj de
tegenwoordige zilverpryzen kunnen de fabri
kanten de kasten niet zonder verlies leveren
en laten daarom liever niet meer werken.
Het aantal faillissementen is belangrjjk.
Maandag zyn weder schokken gevoeld
te Laibach; de schade, totaal aangericht,
wordt op meer dan f 3.600.000 geschat.
Meer dan 156 huizen moeten worden af
gebroken en weer opgebouwd. Van 1350
huizen zyn 50 niet beschadigd. Tienduizend
inwoners hebben de stad verlaten, 15.000
moesten iu barakken onder dak worden ge
bracht en slechts 5000 konden in hun
woningen bljjven.
Reuter seint uit Konstantinopel dat, de
leden der commissie tot onderzoek d r
Zoo was ik dus midden op den Stillen
Oceaan met twee vrouwen van middelbaren
leeftjjd in een lekke boot!
»Is er iets met den bodem niet in de
haak?* vroeg Mevr. Lecks.
Ik liet de plank weer neervallen en keek
omhoog. Mjjne lotgenooten z igen me stjjf
aan, dat toonde me 't starrsnlioht. Zo ver
moedden bljjkbaar, dat er iets niets in orde
was en wilden weten wat. Ik twyfelde geen
oogenblik om haar de waarheid te Z8ggen,
want ze schenen me vrouwen te zjjn, wie
't niet raadzaam noch mogelijk was in zoo'n
geval te misleiden.
»De boot heeft een lek,* zei ik. »Er is
reeds een massa water in, en zoo komt het
ook, dat we zoo langzaam vooruit zijn ge
komen.*
»En daarom heeft men haar ook leeg
gelaten,* voegde Mevr. Aleshine er by. »Dat
hadden we ook wel kunnen begrypen, dat
men ons drieën geen heele boot zou over
laten, als de zaak in den haak was. Ik ge
loof, dat het veel verstandiger geweest was
als we in een der andere booten hadden
trachten te komen.
»Barb'ra Aleshine,* antwoordde Mevr.
Lecks, begin nu niet te grommen. Hier
hebben we een gemakkelijke boot met plaats
genoeg om te zitten en we kunnen ook als
we willen onze beenen uitstrekken. Als er
water in komt, dan moeten we zorgen, dat
het er even gauw weer uit komt. Dat is
alles, wat we te doen hebben. Hoe kan dat
het best, Mr. Craig?*
UMBMnu U MMBH I I I I
Een
verhaal
grappig
VAN
soils
Wordt vervolgdJ
