lol Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. De Wereldtentoonstelling. DE GEMBERPOT, FEUILLETON. iifeil VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prgsvexhooging. Afzonderlijke anrnmers 5 cent. Uitgever: L.. J. YUERMAN, Heusden. 1406. WOENSDAG 29 MEI. 1895. Advertentiën ran 16 regels SO ct. Elke regel meer T1/, ct. Greote letters naar plaatsruimte. Advertentiën werden tot Dinsdag- en Yrgdagarond ingewacht. Inleiding. Ja, ge leest goed en ik heb het goed geschreven't is wereldtentoonstelling en geen haar minder. Of ze met recht op dien naam aanspraak maakt, zal later bljjken, want een wereldtentoonstelling beteekent nog al zoo iets zeker is 't, dat den ontwerpers een ander idee voor den geest stond, niet minder grootsch, ofschoon dat wereld er niet in voorkwam, zóó grootsch den Mottige de pleizierjachten als van 1 Het publiek moge een uurtje slenteren tus- een Franschman, Trajane genaamd, reeds schen deze kiosken, tafels, vitrines etc.,sedert langen tjjd metterwoon gevestigd op voerders als Dirk Rietheuvel, bijgenaamd] kostbare en minder kostbare waren uitstallen, teekend 20 Mei, waarin wordt gemeld, dat j bevredigend, maar zijn de aangezichtspjjnen die dikwjjls slapeloosheid ten gevolge hebben, weer erger dan vroeger. Uit Metz wordt gemeld dat twintig per sonen, die gevlucht waren in de kerk van Aboncourt, door den bliksem zjjn getroffen. Verscheidene personen sjjn zeer ernstig ge wond. Lode wijk Blaak; de barken, waarmee Hout man voor 't eerst naar Indië voer de pink, waarin Prins Willem V naar Engeland overstak; de duizende beurtschepen, varende tusschen X en Y, vice versagondels, kano's, stoomschepen van allerlei afmetingen, pon ten, gierponten, veerbooten (de oude platl. van Katendrecht niet te vergeten), Leidsche smulschuiten en alweer enz. enz. Ben ik er nu? Neen, nu komt 't hotel aan de beurt en plotseling rijzen voor uw geestesoog op de blokwoningen uit de prai- rieën, de karavanserais uit de woestjjn, de zelfs, dat het bij een idee gebleven is. Oorspronkelijk was de naamhotel- en i D ,,v r v stal van Bethlehem, de herbergen in t woud, j het klooster op den ot. Bernard, onze en breDgen, wat betrekking heeft op middelen or onzer vaderen dorpslogementen, de armeluis- van vervoer en gelegenheden om te over nachten in vroeger tjjd en uit onze dagen. Dat doel stond den ontwerpers nog voor oogen, toen ze hun eerste reclameprent de wereld inzonden. Die prent stelde een voer man voor, loopende naast een kar. Met moeite en niet zonder zelf een handje uit te steken is hjj tegen een heuvel opgeklom men. Zjjn magere knol is den top over en verheugt zich reeds bij 't gezicht van de torens der stad in de verte waar hem een maal eten wacht. Deze plaat, die uitge scholden is en daarom vervangen door een andere, die veel leeljjker is en heelemaal toevluchten van 10 ct. per nacht, de kos- telooze logementen van 't Lager des Heils, de burgerlijke en de weelderig ingerichte hotels van den jongsten tijd. Dat alles te saam te brengen was 't oor- spronkeljjke idee. Doch 't is daarbij gebleven, men heeft geen kans gezien het te ver wezenlijken. Wanneer men 't had willen doordrjjven, dan had men zich van de medewerking van alle geschiedvorscbers in Europa, om niet verder te gaan, moeten verzekeren, men had de vrije beschikking moeten hebben over de kostbaarheden in alle museums en eenige millioenen, om die niets zegt, deze plaat geeft zeer juist aan te hMen navolgiügen en indien dit het komt eerst in zjjn element, wanneer het bmten dwaalt, tusschen de café's en restaurants, melk- en bierhuizen, in de wereld bazar nester jjen besnuffelt, in Oud- Holland een gebakje nuttigt, in 't doolhof giert van pret om zjjn eigen hulpeloosheid, in 't hippodrome op een kameel rondrjjdt of in den »reussen olifant* een glaasje Wiener-melauge slurpt door een rietje. Er is van deze vermakeljjkheden niet te veel, zoodat ge 't op uw gemak alles onder zoeken kunt. Dat was in 1883 andersToen heette de T. niet wereld-tentoonstelling, maar ze was 't wirkeljjk. Toen was er een machine-galerjj, reusachtig groot en propvol. Toen kwam ik tegen etenstijd doodaf thuis met mjjn logé's, die alles op één dag moesten bezien. Nu kunt ge op uw gemak alles bezichtigen tusschen 10 en 5 uur en dat is ook wat waard. Wat de T. dus aan grootte achter staat, wint ze aan gemak en wat Oud- Holland betreft neen maar, dat is zoo snoeperig en daar is 't zoo echt gezellig, dat ge u bepaald voorneemt in den avond terug te komen, om 't concert van Oud- Hollandsche voicen bij te wonen. De volgende maal zal ik dat kleine lust oord trachten te beschreven. Die van de het grensgebied, waarover gesehil bestaat tusschen Frankrjjk en Brazilië, door e n bende Braziliaansche avonturiers is uitge plunderd en in hechtenis genomen. De gouverneur zond terstond eeD com pagnie infanterie, ten einde den Franschman te bevrjjden. Toen de bevelvoerenue officier als parlementair voor het front trad en de invrjjheid88telling van Trajane eischte, gaven de aanvoerder van de troep en eenige zjjner partjjgangere onmiddelljjk vuur op de Fran- sche soldaten. Er ontstond toen een hevig gevecht. Het dorp, waar de Brazilianen waren gevestigd, werd geheel vernield. Van de Brazilianen werden 60 gedood en velen gewond. Van de Franschen sneuvelden er vjjf, waaronder de commandant, terwjjl een twintigtal sol daten werd gewond. Zooals men weet, heeft Paschal Grousset het plan ontworpen, een put van 1500 Volgens de >Kieler Zeitung* heeft Maan dagmiddag in d» baai van Eckeford eens ontploffing plaats gshad aan boord van een torpedo-jager, die op de werf »Germania« voor rekening der Turksche regeering werd gebouwd. Het dek der boot werd geheel vernield. Van de personen, die zich daar bevonden, werden 7 gedood, terwjjl 12 ernstige brand wonden bekwamen. Onmiddelljjk werd de stoomboot >Hollmann< uit Kiel uitgezonden* om hulp te verleenen. Deze boot nam den torpedo-jager op sleeptouw en bracht dezen te Kiel binnen. De gewonde werklieden zjjn naar Ecken- I iford gebracht en worden daar verpleegd. meters diepte te doen boren ten einde het j i Allen, die by deze ramp het leven verloren vraagstuk van het onderaardsche vuur op 1 v r te lossen. In 1853 zjjn er te Creusot reeds boringen verricht, met h«t oogmerk om steenkoolbeddingen te onderzoeken. Op eene diepte van 920 meter brak echter het boor werktuig en was men niet in staat, dit weer wat den ontwerpers voor oogen stond. Ge ziet ze reeds in uw verbeeldinghuif karren naar 't model van den Limburgschen voerman uit de Camera, diligences, geknipt uit Laurillards vers, dat als een kaars uit gaat, of naar de gele waarin Hildebrand reed naar de familie Stastok; char-a-bancs en gele barouchettes uit den Haarlemmer hout; staatsiewagens van Europeesche vor sten en Indische sultans; de gele berline, waarin Lodewijk XVI uit Parjjs vluchtte; de toilet-reiswagen door Napje gebruikt; de jan-pleziers, waarin onze grootmoeders uit rjjden gingende draagkoetsjes, waarin haar grootmoeders op visite trokken enz. enz. Het schemert u, wanneer ge op dit veld doordenkt. Heel Amsterdam zou te klein zjjn om al de middelen van vervoer wjj I uit den grond te halen. Men had echter bjj lezers dan in 't bezit is van no. 18 van 't' ideze boringen ontdekt, dat de warmte bjj Zondagsblad zal er een goede illustratie 1nn t,.. en gewond werden, behooren tot de werk« lieden der werf »Germania.« Te Madrid zjjn nog nadere berichten ont vangen over den dood van Senor Marti, den hoofdleider van den Cubaanschen op stand. Door een verspieder waren de 8panjaar- iedere 27 meter één graad steeg. Bjj eene d^n er van verwittigd, dat 800 bereden diepte van 1000 meter zou volgens deze j Cubanen te Los Rios bjjeen waren. Kolonel alles alzoo geschikte, ware, zou 't toch wel 1900 geworden zijn vóór een dragelijke bij hebben. tentoonstelling van HOtel- en Keisweeenj Voor ik bij dit sehrS een een speld steek, "e I Sandoral rokte terstond met ejjne diróie ware saamgebracht. past me nog een woord van hulde aan t1 Zoolang echter konden we geen geduld comité der T. voor de wijze waarop ze de geljjk zjjn met de temperatuur van kokend jiit, verraste hen, terwjjl zjj rust hielden cm rT x water of 100 graden. Op 20.000 meter jdreef hen, na een hevig gevecht van twee oefenen, zooveel geld konden we er ook met j pers gastvrijheid verleent. Het portret der l_„„„ Ari, r diepte zou de hitte zoo groot zyn, dat alle uren uiteen, aan ten koste leggen. Al is een 1. nu geen verslaggevers heeft ze laten zetten in een i m,i leggen. Al is een T. nu geen verslaggevers rentegevende zaak, ze moet toch, als 't j allersierljjkst boekje met 't wapen van Am- eenigszins kan, zichzelf bedruipen en daarom sterdam, in goud gevat, op den omslag. Dit was 't noodig spoedig de hand aan 't werk diploma, even getoond, opent de groote te slaan, nu in 't zuiden, te Antwerpen, poort en alle binnendeuren. Dat is goed zooveel gereed lag, wat zeer goedkoop hiergezien van 't comité, dat stemt de pers gebruikt kon worden. jvriendeljjk en deze machtige vriendin kan gesteenten en metalen in vloeibaren toestand verkeerden. Deze gegevens zjjn zeer belang- rjjk en zouden het plan van Grousset totaal onuitvoerbaar maken. Toen de Cubanen begonnen te wyken, stelde Marti, met een revolver in de hand, zich aan de spits en poogde zjjne soldaten tot staan te brengen. Terstond stortte hy, door twee kegels getroffen, dpodelgs. gewond ter aarde. De val van den leider gaf feet sein tot eer algemeen® vuicót. Murti's ljjk werd door de Spanjaarden meegenomen naur Santiago, de hoofdstad Prins Bismarck ontvangt telkens nog deputatiëu. Zaterdagmiddag waren er weder Hierin schuilt de reden ook waarom ze men nu eenmaal niet meer negeeren in onzen 1500 Leipzigers naar Friedrichsruh ge- zoe laat gereed is. Gisteren heb ik een tjjd. 't Zal me echter niet verhinderen vol- trokken, om den grjjzen staatsman te hul- uurtje doorgebracht tusschen de uitstallingen, komen onpartjjdig de T. te beschouwen, j digen en hem geschenken aan te bieden. ^er 0proerjge rovincD maar in de afdeelingen Frankrijk en België aan ophemeling wensch ik allerminst mee .Bismarck antwoordde op de toespraak van balsemd en ngesta.d i- opdat dé moet nog heel wat gewerkt worden, zoodat te doen. .den geheimraad Wialicenns met een TrBICubanen er nek Tan kon. - tkigen, A., 26, 5, 95. J. L. lange rede, waarin hg rich op g-eUd- L^ bjj kundig en staatkundig terrein bewoog, toe- steed> de loofdn)! ,.,ra nadering tot Rusland aanbe.al, en den BTeld. Tot da,Ter werd het berieht tul koning van Saksen pree. .1. een jjTerig dood „p Cab. nQg nie, g„loofd. bevorderaar van den vrede. Buitenland. te bevatten waarin wjj, en waarin onze zelfg met Pinkster de T. nog niet in orde vaderen reisden. |zyn j)e afdeeling1 machines is zoo leeg, Ik nu ben als een vreesachtige landrat, da^. men er wej wedrennen in houden kan nog maar uit het water gebleven. Maar een paar locomotieven en twee raderen met neem er dat bij en wat een klassieke voer- drjjfriemen is al wat er op 't oogenblik staat.De Fransche regeering ontving een tele- tuigen komen u dan niet in gedachten.|jet ZWaartepunt der T. ligt echter niet gram van den gouverneur van Guyana (de in de groote hal, waarin fabrikanten hun Fransche kolonie in West-Indië), gedag- Daar hebt ge de echt vaderlandsche trek schuiten met hun gezellige roef en gezag- FRANK R. STROCKTON. wij 't sehip eindelijk wel zouden bereiken,»van nu af zal ik 't me tot rvgel stellen als 't tenminste nog dreef. Ivoor haaien zwarte kousen.* »Als men maar eenmaal in 't water is,« i »In uw geval,* wendde Mevr. Lecks zich zei Mevr. Aleshine, »terwjjl ze voorwaartstot mij, »zal een zwarte broek wel even veegde, hoewel niet met die snelheid, die goed zijn.* door di-ze uitdrukking gewoonlijk wordt Waarop ik antwoordde, dat ik't oprecht aangeduid, is de geschiedenis niet half zoo 1 erg, als ik eerst dacht, 't Komt me heele- 1b .nam nu mjjn plaats vóór mijn lot- genotL 'D, en daar ik langzaam zwom konden ze rne toed bijhouden. Mevr. Aleshine, die heel dik wasi verder boven t water uit dan Lecks en ik en dat maakte baar 't gebruik van den riem gemakkeljjken Menigmaal ze zoo'n krachtigen slag, dat ze om zie h ze^ ronddraaidespoedig echter leerde ze C-0 <'n krachtverspilling ver- napden. Heel zeker dat vve de rechte richting hielden, was ik niet, want ik kon niet ver over 't water zien.maar ik bedacht, dat, toen ik overeind in boot gestaan had, de zon recht voor me was opgegaan, ter wjjl de donkere vlek in de zee aan mijn linkerhand had gelegen. Naar den tegeu- woordigen stand der zon te oordeelen zwom men wij in Noordelijke dus goede richting. Hoe ver de stoomboot verwjjderd was, kon ik niet weten, want ik had me nooit ge oefend ir. 't schatten van afstanden op zee; maar ik geloofde, dat, als we onze krachten spaarden en de zee zoo rustig bleef als thans, hoopte. »Nog voor wat anders ben ik dankbaar,* maal niet voor alsof ik ingezouten ben;]ging Mevr. Aleshine voort, »en dat is dat ik de voorzorg gehad heb een flanellen hemd aan te trekken.* »Dat zul heel wat helpen,* antwoordde Mevr. Lecks, »als 't doornat is.« »Flanel is flanel,* zei haar vriendin, »nat of droog; en als je zoo'n last had van rhumatiek als ik, zou je 't begrijpen.* Mevr. Lecks antwoordde alleen met een minachtend bahen vroeg me toen, wan neer ik dacht, dat we 't schip in 't gezicht zouden krijgenwant als we in verkeerde richting zwommen en moesten omkeeren, zou 't erg zjjn. 't Zou me recht aangenaam geweest zijn op die vraag een bevredigend antwoord te hebben kunnen geven. Telkens als een golf ons omhoog tilde, bekeek ik met snellen blik den ganschen horizont en eindelijk, zoowat een kwariier na Mevr. Leck's vraag, smaakte ik de vreugde de donkere vlek byna vlak in de richting, die ik vermoed had, weer te zien. Met luide stem verkondigde ik die blijde tjjding, en toen we weer door een golf werden opgetild, richtten mjjn ge zellinnen den blik naar de door mjj aan gewezen plaats. »Nu schjjnt het toch ten minste,* zei maar 'k moet zeggen, toen ik eerst onder- .jJging smaakte 't afschuwelijk.* »Je hadt toch niet verwacht, dat het zou smaken als nat van pekelvleesch?* vroeg Mevr. Lecks. »Ja, als 't dat was, konden we, geloof ik, zittend zwemmen.* »En wat de kou betreft,* ging Mevr. Aleshine voort, »dan is 't stuk dat van me in 't water hangt warmer dan wat er uit is. »Voor een ding zou ik bang wezen,* zei Mevr. Lecks, »als we ons er tenminste niet op ingericht hadden, en dat zjjn de haaien.* Ingericht!* riep ik nit. »Hoe ter wereld hebt ge u op baaien ingericht?* >0, heel eenvoudig,* antwoordde Mevr. Lecks. »To?n we naar onze hut gingen om ons voor de boot klaar te maken, hebben we zwarte kousen aangetrokken. Ik heb namelijk gelezen, dat haaien nooit negers oppeuzelen, maar blunken als een peulschil letje binnenslokkenen zwarte kousen waren 't beste om voor negers te kunnen door gaan. Ziet ge, ik dacht dat we heel makke lijk konden omtuimelen voor de reis uit was.* »'t Geelt me heel wat rust, en 'k ben recht dankbaar dat ge daaraan gedacht hebt, Mevr, Lecks,* sprak Mevr. Aleshine Volgens de Ham burger Nach rich ten is Zondagochtend werd Praag geteisterd 's prinsen gezondheidstoestand tegenwoordig door een wolkbreuk. Er viel «ene boo groote Mevr. Aleshine, »dat we ons niet nutteloos voedzaam, en daar ze een dikke rok aan afjakkeren,* en ze zwaaide krachtig haar hebben, kan 't water er niet bjj, hoe mem riem. ze ook houdt. In de boot wilde ik ze niet »Al8 je je krachten uitpntten wilt voor te voorschjjn halen, want daar hadden We we aankomen, Barb'ra Aleshine,* merkte boonen, die we konden eten» Hebt ge een Mevr. Lecks op, »ga dan zoo maar vo >rt mas, Mr. Craig?* Mjjn raad is, dat we nu heelemaal ophouden Ik haalde een druipnat mes uit mjjn zak, met roeien en wat eten't. is noodig dat en nadat ik 't een tjjd lang open door de we onze krachten spareu.* lucht had gezwaaid om 't te drogen, ging »Eten!« riep ik. >Wat wilt ge dan eten? Mevr. Lecks er toe over een worst te snjjden, Zijt. ge van plan een viscb te vangen?* terwjjl ik de andere rast hield. »En die rauw opeten vroeg Mevr. Lecks »Eet nu de worst, maar niet zonder brood, terug. »Nee, ik dank je! Maar denkt ge anders bekomt ze u niet goed,* zei Mevr. Ales- missehieu, Mr. Craig, dat Mevr. AleshiaC hine, terwjjl ze ouder water in haar zak zocht, en ik het schip zouden verlaten, zonder iets J »Ik ben bang, dat uw brood wel wat UMt om te eten mee te semen? Komt maar hier, zal zjjn,« zei Mevr. Lecks. kinderen! We willen eens zien, welk ontbjjt j >Dat zal wel schikken,* antwoordde haar we bijeen scharrelen. En Barb'ra Aleshine, vriendin en bracht eindeljjk oen inmaakglas als je je riem hier op 't water legt, dan met metalen sluiting boven water, raad ik je, hem met het lint van je hoed »Dit heb ik byna leeg in de proviant- vast te binden, anders drjjft hij voort, en kamer van 't schip gevonden en er zooveel dan kan je naar hem fluiten.* i beschuit in gestopt als ik kon. Op den Met deze woorden stak Mevr. Lecks haar 1 bodem was nog wat appelmoes, en wie de rechterhand in 't w.-.ter en greep daarin laatste beschuit krjjgt, krjjgt die appelmoes rond, blykbaar naar haar zak zoekend. Ik toe. En nu, Mevr. Lecks,* ging ze voort, moest onwillekeurig lacheu als ik aan den .terwjjl ze den stop er af draaide, »kijk eens toestand dacht, waarin de voedingsmiddelen j naar dezen ring van gummi, hjj is zoo droog zich bevinden moesten, nadat ze langer dan als hooi. Daar ben ik erg bly over, want een uur een paar voet onder water waren ik had heel wat moeite om 'c ding in mjjn geweest; maar itc kreeg een heel ander in zicht in de zaak, toen ik zag hoe Mevr. Lecks twee Duitsche worsten te voorschjjn haalde, en de zoute droppels van de gladde glanzende worsten afschudde. »Bjj een schipbreuk gaat er niets boven worst of zoo iets,* zei ze daarbjj. »Ze zjjn zak en weer er uit te krjjgen.* Dat was de eerste maal in injjn leven, en ik hoop dat het ook de laatste maal zjjn zal, dat ik, tot aan de schouders iu 't water zwemmend, met worst en weeke beschuit ontbeet; maar kwaad smaakte 't niet. Wordt vervolgd./ O Van onzen particulieren correspondent reiswezenen de bedoeling alles bijeen te n, D lariara 7 moror PAn nrronn ataorr Kr» oorio i Een grappig verhaal van

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1895 | | pagina 1