cl Land van flensden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
De Wereldtentoonstelling.
M GEMEEHPOT,
FEUILLETON.
i l
Uitgeverh. J. VEERMAH, Heusden.
.M 1432.
WOENSDAG 28 AUG.
1895.
VOOB
BS
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprgs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsve.hooging. Afeonderljjke
nmnmera 5 cent.
Adrertentien ran 16 regels SO ct. Elke rege'
meer T1/, ct. Greet* letters sear plaatsruimte.
Adrertentiin werdea tot Dimedag- en Yrgdagavoad
ingewacht.
XIII.
De Koninginnen zijn geweest. Alles op
z'n Zondagsch, een vlaggetje meer dan ge
woonlijk, wat groen opgehangen, hier en
daar een lapje tapjjt, de burgervader in
pontificaal, het comité zwart gerokt, de
heeren der pers idem, alle exposanten vol
hoop op een bezoek, een klein hoopje volk
op 't terrein (entree f 1.50), nog kleiner
in Oud-Holland (entree fl extra), ph een
een wig groot aantal agenten van politie ia
burgerkleereu, benevens een klein honderd
tal rijksveldwachters, 't Was of men een
aanslag vreesde. Toch was dat overgroot
aantal wachters nog niet in staat de dwaze
holzucht der kleine menigte in toom te
houden en liep de kleine optocht tusschen
O. H. en het schip gevaar verstoord te
worden. Niet omdat men de boel in de
war wilde staren, och neen, alleen om hare
kleine Majesteit toch vooral vijf, zes keeren
te zien passeeren. In O. H. ging 't alles
zeer netjes, men was daar kalm en de hooge
bezoekers namen 't op haar gemak op.
Maar 't terrein werd met vliegende vaandels
overgetrokken, de Wereldbazar, waar men
zoo verlangd had, kreeg niet meer dan een
enkelen blik van terzjjde, het schip een be
zoek van c. 5 minuten, de kiosk van Van
Marken uit Delft, die een bezoek toegezegd
was, werd voorbijgeloopeneen wandeling
door 't hoofdgebouw was 't begin en 't slot
der visite. Onder een hoera der wachtenden
rertrok het vorsteljjk tweetal en de men-
schen keken elkaar aan met blikken, die
zeidenonze daalder geblazen 1 Nu ze hadden
er de Koningin te voet voor aanschouwd
en dat is een vriendelijk, schrander gelaat,
een beetje bleek echter, een groot contrast
vormende met hare moeder, die een toon
beeld is van gezondheid en welvaren.
Het raadsbestuur van Oud-Holland was
in costuum, eindelijk heeft het de fantasie
pakjes ten offer gebrachtdoch burgemeester
Fubius is den dans ontsprongen door zjjn
kapiteins-uniform aan te trekken. Die heeft
het eenmaal verpikt zich in Oud-Hollandsch
costuum te vertoonen en Z.Ed. Achtb. bljjft
consequent.
De heeren socialisten schjjnen geen ge
legenheid te laten passeeren om hun afkeer
van 't koningschap te doen blijken. Ze
j blazen daartoe de fluit en hebben van hun
j kunst te hooren gegeven op de Heerengracht
en achter Oud-Holland, op de Rnysdaelkade.
i Aangenamer is het burgemeester Fabius
jde luit te hooren bespelen. Ik voeg aan
dit verslag zijn welkomstgroet toe:
I
I
Wanneer ik thans nog de eer mag hebben
juw geleider te zjjn, volg me dan even naar
Oud-Holland. Op de Graft staat een huisken
(No. 6 aan de levendige zjjde) door den heer
Voorhoeve te Rotterdam ingericht tot koffie
huis. Ieder, die deze woning met een bezoek
vereert, wordt door den accuraten vertegen
woordiger der firma, den heer J. Scholten,
uitgenoodigd een poos uit te rusten en een
kop koffiie te gebruiken. De heer Scholten
is gekleed in kwakers-costuum en de twee
dienende meisjes ingeljjks. De heer Voorhoeve
handelt in Kwakers havermout, de goed-
koopste van alle mouten en door deskun
digen zaer geprezenverder in Linde's
i koffieesseace en een soort m ais meel, Tari-
cena geUeeten. De wjjze waarop deze waren
f den volke worden bekend gemaakt, is zeer
duur, ma#r probaat. Zooals ik reeds zeide,
den bezoekers wordt door de vriendeljjke
deernen een kop koffie geschonken, bereid
uit de helft van 't geen gewoonljjk tot het
zetten van koffie benoodigd is, met toe
voeging van een kleine hoeveelheid essence.
Daarbjj wordt een taartje, uit havermout
gebakken, gepresenteerd en een schoteltje
pudding van Tarieena. Een en ander laat
zich zeer goed gebruiken en de meeste be
zoekers nemen, uit dankbaarheid aan den
7 i
heer Voorhoeve en omdat 't verorberde naart
meer smaakt en besparing van geld in 't
vooruitzicht stelt, een proefje van zjjn waren j
mee. Ik ben een trouw bezoeker van dit
gebouwtje en hoewel ik er soms verlegen
mee ben, ik wordt er altjjd vriendeljjk ont-
vangen. Zend s. v. p. als een klein bewjjs
van erkentelijkheid een ex. van dit No. aan
TAN
FRANK R. STOCKTON.
(32
langzamer en langzamer werd onze vaart,
lerwjjl we 't hoogste gedeelte van het terras
naderden. Mijn bezorgdheid nam toe, dat
het, als we tot stilstaan kwamen of misschien
achteruit gleden, zeer moeiljjk zoo niet on-
mogeljjk zou zjjn om oezc matras over deze
hoogte te brengen. Maar de andere heer en
ik werkten dapper, en Mevr. Lecks en
Mevr. Aleshine stieten met haar hielen zoo
krachtig tegtn de snemw, dat we bjjna
evenveel ter zijde als voorwaarts gleden
In een o< ge* blik was de angstige spanning
voorlij tn we kwamen op den rug der
landhoogte aan. Voor ons strekte zich de
berghelling uit tot de vlakte, die nu niet
ver meer verwjjderd was.
Ik had gaarne «enige minuten op deze
plaats geteeld cm adem te scheppen en onze
verders- afvaart te overleggen; maar iemand
achter me ging voort met duwen de
matras glted over den rand van het terras
en we schoten weer bergafwaarts. Onze be
weging was thans niet meer zoo snel, maar
veel aangenamer. De sneeuwlaag was dunner
en weinig of niet bevroren en we bereikten
weldra een streep onbedekt gras, waarover
we ook wel heenpleden, mttar niet dan met
veel stooten tegen steenen en andere ver
den OldenkwakerGracht Oud-Holland
Wereldt. A.
Op Woensdag en Zaterdagav. geeft nu
het orkest van 't concertgebouw in O.-H.
soiree, extra entree 25 ct. Het mag zich dan
in een aandachtig gehoor verheugen. Een
spotvogel heeft een liedje gedicht op de
namen der drie dirigenten, die tot heden in
O.-H. zjjn opgetreden: Wolf, Straus en
Renard, welke laatste naam, overgezet zjjnde,
vos beteekent.
Wat zal ik u nu in 't hoofdgebouw nog
toonen
Zal het de Italiaansche afdeeling zjjn?
Och neen, ge zult die wel zelf vinden, want
ze is de grootste aantrekkeljjkheid. Daar
staan van drie firma's nit Florence marmere n
beelden op voetstukken, die terecht de al-
gemeene bewondering wekken. Ook vindt
men er kunst-aardewerk van een Italiaan
sche firma, die tot depóthonder in Neder
land aangesteld heeft den heer C. Prince
te Gouda. Die niet misdeeld is van aardsch
slijk, kan hier van zjjn liefde voor de kunst
doen bljjken. Bordjes van f 3, vazen van
60, 80 gulden, bloemenschotels van 10, 15
gld. enz, ge hebt maar te kiezen.
Zal ik u in de Fransche afd. brengen?
Ook die trekt u van zelf aan en 'k heb altjjd
moeite mjjn dames er vandaan te krjjgen,
belast als ze worden op de dure japonnen
van den Bon Marché en de historische
poppen-costumes van verschillende Parjj-
sche huizen, die alles, wat van dien aard
ooit te zien geweest is, te boven gaan.
Hetzelfde is het geval bjj de kast, door
Mevr. Grothe, geb. Twiss te Hilversum op
gesierd met een volledige luiermand en wat
er verder benoodigd is voor de eerste jaar-
reis van een kindeken. Vooral pasgehuwde
dames zjjn van dat schoons niet weg te
slaan. »De uitrusting van Daisy* heet het
in de wandeling. Het zal worden verloot
ten voordeele der dakloozen.
Diamanten zou men op een T. te Amster
dam bjj scheepsladingen moeten vinden,
edoch we leggen het af tegen Antwerpen,
dat een kiosk heeft geplaatst met eenige
kunstig geslepen exemplaren, o. a. een ale
ring geslepen diamant. Wat wjj er te zien
geven is het opzoeken niet waard.
Waar we ook rjjk aan zjjn neen, laat
ik het anders zeggen. Een zuiveraar van
gebouwen heeft er een etalage geplaatst
met poeder tot verdelging van je weet
wel. En mocht ge het niet weten, boven
op de kiosk staan de lieve zespooters aan
ijzerdraadjes gespietst, tot leering van jong
en ond.
Ik heb reeds gesproken van Van Houtens
en Blookers heerljjke etablissementen, waar
in waterchocolade a 10 ct. getapt wordt.
Laat me van de weinige andere inzenders
alleen A. Driessen te Rotterdam noemen.
Goede waar heeft geen krans van noode,
zal de heer Driessen gedacht hebben en
daarom heeft hjj zich bepaald tot het plaat
sen van een eenvoudige kiosk. Verleden
Zaterdag zag ik hem daaruit een handvol
enveloppen nemen, waarvan ik er een vroeg
voor mjjn vrouw. Ze bevatte een prachtig
reclameplaatje en een doosje met twee
koekjes chocolade, die ik mjjn vrouw op te
peuzelen heb gegeven, op voorwaarde me
onpartjjdig haar oordeel te zeggen. Dit oor
deel luidde, dat ze nooit chocolade geproefd
had waarin geljjk in deze de chocolade de
overhand behoudt boven de suiker. Gewoon
ljjk is die verhouding omgekeerd en daarom
zal 't wel onnoodig zjjn Driessens chocolade
aan te bevelen.
Toch kan ik me niet weerhouden er nog
iets aan toe te voegen. Toen de laatste maal
de ooievaar ons bezocht ik hoop althans
dat 't voor de laatste maal was in 1892
kreeg
bassen cacao, van allerlei merken, o.a. ookzegels van 15 eeetimes. Behalve het adres
staan.
Het kleine apparat is 1.3 M. hoog,
0.65 breed en lang en kost compleet f 275.
Men kan daarmee 10 pitten voeden. Het
lieht van deze >Sirios< is goed en aan be
kroningen ontbreekt het niet.
Hiermede meen ik het voornaamste dezer
Wereldtentoonstelling* behandeld te heb
ben en breng ik den lezers mjjn dank voor
de belangstelling, waarmee ze mjjn wan
deling gevolgd hebben. Zooals ik reeds zeiö'
zal ik gaarne, wanneer er iets bjjzond
op de terreinen voorvalt, daarvan b
zenden, maar de hoofdzaak, de T
na met een gerast geweten als'
beschouwen.
jAl
Oüd-Holland, 26 Oogst 1895.
Grodkovitz, een der chefs van het bankiers
huis Rothschild, in de Rue Lafayette te
Parjjs, opende Zaterdag namiddag een brief,
aan het persoonljjk adres van baron Roth
schild gericht. De brief bevatte tusschen
twee bladen carton eene ontplofbare Btof.
Bjj de ontploffing werden van Grodkovitz
het rechteroog en een stak van de rechter
hand weggenomen.
De dader van dezen aanslag is onbekend.
Uit latere berichten big kt dat Alphonse
Rotschild te Deanville vertoeft. Zaterdag
morgen te 9 uur werd met de tweede post
aau zjjn woning, rne Saint-Florentin te
Parjjs, een ljjvige brief bezorgd, gesloten in
mjjn vrouw van kennissen etteljjkeeen witte enveloppe voorzien van drie post-
van Driessen. 't Is hier zoo de gewoontewaren op de enveloppe de woorden: spar
een kraamvrouw versnaperingen te schenken.'soonljjk* en >opzenden« geschreven. De
Ik heb toen
dag uit
een
hevenheden. Toen kwam weer een sneeuw
laag, waarover onze daling sneller werd,
en daarna zagen we alleen hier en daar nog
met sn euw bedekte plaatsen en onze vaart
ging over een lang met kort glad gras
bedekt veld, waarover we zeer snel voort
vlogen.
Ik had onze slee nu gaarne tot stilstaan
gebracht en de rest van den weg te voet
afgelegd; mnar hoe sterk ik ook m^n hielen
en mijn schop tegen den grond duwde,
't hielp niets. We vlogen voort, en de on
effenheden van den grond maakten onze
beweging zeer onbehageljjk, zelfs onrust
barend. We draaiden nu naar de eene, dan
naar de andere zjjde, kregen stooten en
stompen, vlogen menigmaal in de hoogte,
en het touw, dat door de wrijving zeer ge
leden had, rafelde op verschillende plaatsen,
zoodat het oogenblik niet ver kon zjjn
waarop de matms zich zou oplossen in
haar oorspronkelijke deelen, n.l. wagen-
kusfuas, als men ze nog kussens mocht
noemen. Uit vrees, dat ons gevaar nog
groeter zou zjjn als ze tezamen waren ge-
bondtn, trok ik de knoopen stuk en in
't volgende oogenblik scheen een totale ont
binding van ons gezelschap te zullen volgen.
Gelukkig waren we thans dicht bjj den voet
der berghelling gekomen, want terwjjl
eenigen van ons zich krampachtig aan hun
kussen klemden, vlogen anderen over
elkander, en ik werd in de hoogte geslingerd,
kwam echter op mijn voeten ten cht en rende
den berg af. 't Was me juist gelukt stil te
houden toen de rest van 't gezelschap
holderdtbolder om me heen tuimelde.
En nit een verwarden bundel doeken en
mantels klonk een. kreet;»0, Albert Dusante
de baker opgedragen eiken brief werd toen naar de rue Laffite gezonden,
andere bas voor vrouw en Grodkowitz had juist de punt van een penne-
kinderen en haarzelf een kop chocolade me» in de enveloppe gestoken, toen de ont-
klaar te maken en telkens hun oordeel ge- ploffing volgde. De wonden van Grodkowitz
vraagd. 't Resultaat was dat de cacao vau j zjjn echter niet zoo ernstig als men eerst
Driessen den eersten, Blooker den tweeden dacht. De doktoren hebben verklaard, dat
en Van Houten den derden prjjs wegdroeg, er alle kans bestaat dat het rechteroog be-
Nog eenmaal de machineafdeeling betre- houden bljjft en van de vingerwonden zal
dende wjjs ik n een gasfabriek in 't klein,vermoedeljjk niet eens een spoor overblgven.
•daargesteld* door den hr. Hesselink van' Bjj afwezigheid van den prefect van politie
Waddings veen. Dit fabriekje geljjkt veel was de secretaris-generaal der prefectuur,
op een brandkast, beslaat dus weinig ruimte de heer Laurent, onmiddelljjk ter plaatse,
en kan in alle woningen geplaatst worden. j Hem vergezelden de directeur van het ge-
Het wordt gevuld met een product uit meente-laboratorium, de heer Girard, en de
naphta rerkregeH en komt met een Auer-commissaris van politie Guenin, die een
brander op 1 ct. per nar en per pit te nauwkeurig onderzoek instelden. De over-
waar ben je? Lucille 1 Lucil*
Dadeljjk lag de goede Mevr. Aleshine op
één knie, terwjjl haar andere been nog in
de massa doeken verstrikt was. Haar hoed
was stukgescheurd en hing over haar oogen
in haar linkerhand had ze een stuk geel
flanel, dat ze in den laatsten dollen rit
Mevr. Lecks ergens van 't ljjf had gescheurd,
en in de andere een bundel gras dat ze
had beetgegrepen en met wortel en al had
'uitgetrokken. Haar kleed was op haar rug
in de lengte open gescheurd en de aarde
van de graszode had haar gezicht vuil ge
maakt. Haar oogen fonkelden van opwin- j
ding. Op één voet vooruitspringend, terwjjl
de doeken en kussens haar achterna dansten,
riep zeDe DusantesDat zjjn de Dnsantes
Dan op de knieën nuar de beide vreemde
dames kruipend, die in elkanders armen
lagen, riep ze: >0, wie is Emilie, en wiej
Lucille?*
Ik was naar Ruth gevlogen, die zich aan
een kussen geklemd had en nu daarop zat, j
terwjjl Mevr. Lecks, die vlak bij haar la:*,
overeind ging staan. Eéu harer voeten stak
door haar eigen hoed en haar japon toonde
met welke waanzinnige kracht Mevr. Ales
hine haar had vastgehouden, maar haar
gelaat was waardig, haar houding afgemeten.
Barb'ra Aleshine!* riep ze uit, als de
Dus;nte8 nu juist uit den hemel voor onze
v eten zjjn gevallen, dan kunt ge ze toch
wel een minuut tjjd laten om eerst te voelen
of ze ook ribben, armen of beenen hebben
gebroken?*
Nu wendde zich de jongste dame tot
Mevr. Aleshine en zei: »Ik ben Lucille.*
Dadeljjk sloeg de goede vrouw haar armen
om haar hals. »Van u heb ik altjjd 't meest
gehouden,* fluisterde ze de verbaasde jonge
dame in 't oor.
Toen ik me verzekerd had, dat Ruth niet
gewond was, haastte ik me om de anderen
te helpen. De heer was juist van 't kussen
opgestaan waarme hjj op den rag liggend
over 't gras was gegleden. Onder den arm
hield hjj nog altjjd dat voorwerp, waarvan
hjj niet had willen scheiden. Ik hielp hem
de oude dame op te tillen. Ze was erg ge
havend en had grooten angst uitgestaan,
maar hoewel hier en daar geschramd had
ze toch geen ernstig letsel bekomen.
Ik giDg naar een nabjjzjjnde bron en
vulde mjjn lederen beker met water; toen
ik terug kwam, zag ik den heer voor Mevr.
Lecks, Mevr. Aleshine en Ruth staan, ter
wjjl zjjn eigen dames de groep met spanning
beschouwden.
»Ja,« zei hjj, »ik heet Dusante; maar
waarom vraagt ge mg daar juist nu naar
Waarom windt dat u zoo op?
Waarom?* riep Mevr. Lecks; >dat wil
ik u zeggen, Mjjnheer Dusantes. Mjjn naam
is Mevr. Lecks, en dat is Mevr. Aleshine,
en als gjj die Mjjnheer Dusante zjjt, die een
huis op een eenzaam eiland heeft, dan moet
u weten, dat dit Mjjnheer Craig is, die in
dat huis getrouwd is; daar komt hjj aan met
water; ea hjj heeft u dien brief geschreven,
dien gjj, hoop ik, hebt gevonden; en als
dat alles niet genoeg voor ons is om te
wtten of gjj Mjjnheer Dusante zjjt, dan
zou 'k wel willen weten
»Ze zjjn 't! Natuurljjk ze zjjn 't!< riep
Mevr. Aleshine. »Toen we van den berg
afvlogen had ik al maar een gevoel of ze
tot onze familie behoorden, waar waaromen
hoe wist ik niet. En zjj heeft me gezegd,
dat zg Lucille ie; en natuurljjk moet da
andere Emelie zjjnmaar in welke betrek
king ze tot elkaar staan
•Gjj wilt toch niet zeggen,* viel de heer
haar in de rede en beschouwde beiden met
de diepet# belangstelling, >dat dit die goede
lieden zjjn, die in mjjn huis op 't eiland
hebben gewooond?*
•Geheel dezelfde!* riep Mevr. Aleshine.
•Maar hoe zjjt gjj verwand met Emilie, en
Lucille met haar?*
De heer trad achteruit en legde 't voor
werp, dat hg ouder den arm hield op den
grond. Toen kwam hg met uitgestrekte
handen naar me toe.
•En deze heer, wien ik zooveel dank
■chnldig ben, is Mjjnheer Craig?* vroeg hg
met tranen in de oogen.
Mg dank?* antwoordde ik. »Wij danken
n ons leven, ons ontkomen aan den dood
midden in den oceaan!*
•O, spreek daarvan toch niet,* antwoordde
hg op treurigen toon. »Gjj zijt me niets
schuldig. God gave, dat het zoo ware! Maar
thans willen wjj daarover niet spreken. Dit
is dus Mevr. Craig, ging hjj voort, Ruth
de hand drukkend, die schoone jonge dame,
wier huwelgk in mgn huis is gevierd. En
Mevr. Lecks en Mevr. Aleshine!* Daarbij
schudde hjj ieder de hand. Hoe heb ik er
naar verlangt n allen te leeren kennen.
Toen ik bjj mjjn terugkomst op 't eiland
ontdekte, dat gjj daar waart ik wou dat
ik kon zeggen als mgn gasten heb ik
eiken dag aan n gedaeht. En waar is de
eerwaarde heer? En de drie matrozen? Ik
hoop toch dat hun niets is overkomen?
HW1KUI
Van onzen particulieren correspondent
i Heil, Koninginnen, heil in deze stad van weken,
j Broos en vergankelijk, en toch vol hooraardij
Op eeuwen hengenis; hoe groen haar jeugd ook zij,
j 't Verleden doemt hier op, 't is of de steenen spreken
Oud-Hollandt - rijke treost - uw roem kan niet verhleeken
Onsterflijk is uw kunst van hoogere waardij,
Onschatbaar 't stout bestaan dier fiere burgerij,
j Die voor Europa 't licht der vrijheid deed ontsteken,
i Uw vloot ploegde iedere zee; gij tartt' 't ijzig Noorden
Heel Indië bracht U cijns, terwijl mw krijgsroem gloorde,
Uw Heir een leerschool werd, gestempeld door de Faam;-
Herdenk dat trots verleen, dat rustloos stout volvoeren,
En steekt dan uw trompet en laat uw trommen roeren;
Eén ging u immer veor - Oranje is zijn naam.
Een grappig verhaal
Was Rome prat op trots» Triomviren,
Oud-Hollandt kent een trits van Musyckale Dieren.
Pompejus, Caesar, Crassns, moogh men roemen,
Oud-Hollandt sel met trots Wolf, Struis en Vos
[steeds noemen.
Buitenland.
/Wordt vwvolgdmj