cl Land van flensden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. De Wereldtentoonstelling. M GEMEEHPOT, FEUILLETON. i l Uitgeverh. J. VEERMAH, Heusden. .M 1432. WOENSDAG 28 AUG. 1895. VOOB BS Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprgs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsve.hooging. Afeonderljjke nmnmera 5 cent. Adrertentien ran 16 regels SO ct. Elke rege' meer T1/, ct. Greet* letters sear plaatsruimte. Adrertentiin werdea tot Dimedag- en Yrgdagavoad ingewacht. XIII. De Koninginnen zijn geweest. Alles op z'n Zondagsch, een vlaggetje meer dan ge woonlijk, wat groen opgehangen, hier en daar een lapje tapjjt, de burgervader in pontificaal, het comité zwart gerokt, de heeren der pers idem, alle exposanten vol hoop op een bezoek, een klein hoopje volk op 't terrein (entree f 1.50), nog kleiner in Oud-Holland (entree fl extra), ph een een wig groot aantal agenten van politie ia burgerkleereu, benevens een klein honderd tal rijksveldwachters, 't Was of men een aanslag vreesde. Toch was dat overgroot aantal wachters nog niet in staat de dwaze holzucht der kleine menigte in toom te houden en liep de kleine optocht tusschen O. H. en het schip gevaar verstoord te worden. Niet omdat men de boel in de war wilde staren, och neen, alleen om hare kleine Majesteit toch vooral vijf, zes keeren te zien passeeren. In O. H. ging 't alles zeer netjes, men was daar kalm en de hooge bezoekers namen 't op haar gemak op. Maar 't terrein werd met vliegende vaandels overgetrokken, de Wereldbazar, waar men zoo verlangd had, kreeg niet meer dan een enkelen blik van terzjjde, het schip een be zoek van c. 5 minuten, de kiosk van Van Marken uit Delft, die een bezoek toegezegd was, werd voorbijgeloopeneen wandeling door 't hoofdgebouw was 't begin en 't slot der visite. Onder een hoera der wachtenden rertrok het vorsteljjk tweetal en de men- schen keken elkaar aan met blikken, die zeidenonze daalder geblazen 1 Nu ze hadden er de Koningin te voet voor aanschouwd en dat is een vriendelijk, schrander gelaat, een beetje bleek echter, een groot contrast vormende met hare moeder, die een toon beeld is van gezondheid en welvaren. Het raadsbestuur van Oud-Holland was in costuum, eindelijk heeft het de fantasie pakjes ten offer gebrachtdoch burgemeester Fubius is den dans ontsprongen door zjjn kapiteins-uniform aan te trekken. Die heeft het eenmaal verpikt zich in Oud-Hollandsch costuum te vertoonen en Z.Ed. Achtb. bljjft consequent. De heeren socialisten schjjnen geen ge legenheid te laten passeeren om hun afkeer van 't koningschap te doen blijken. Ze j blazen daartoe de fluit en hebben van hun j kunst te hooren gegeven op de Heerengracht en achter Oud-Holland, op de Rnysdaelkade. i Aangenamer is het burgemeester Fabius jde luit te hooren bespelen. Ik voeg aan dit verslag zijn welkomstgroet toe: I I Wanneer ik thans nog de eer mag hebben juw geleider te zjjn, volg me dan even naar Oud-Holland. Op de Graft staat een huisken (No. 6 aan de levendige zjjde) door den heer Voorhoeve te Rotterdam ingericht tot koffie huis. Ieder, die deze woning met een bezoek vereert, wordt door den accuraten vertegen woordiger der firma, den heer J. Scholten, uitgenoodigd een poos uit te rusten en een kop koffiie te gebruiken. De heer Scholten is gekleed in kwakers-costuum en de twee dienende meisjes ingeljjks. De heer Voorhoeve handelt in Kwakers havermout, de goed- koopste van alle mouten en door deskun digen zaer geprezenverder in Linde's i koffieesseace en een soort m ais meel, Tari- cena geUeeten. De wjjze waarop deze waren f den volke worden bekend gemaakt, is zeer duur, ma#r probaat. Zooals ik reeds zeide, den bezoekers wordt door de vriendeljjke deernen een kop koffie geschonken, bereid uit de helft van 't geen gewoonljjk tot het zetten van koffie benoodigd is, met toe voeging van een kleine hoeveelheid essence. Daarbjj wordt een taartje, uit havermout gebakken, gepresenteerd en een schoteltje pudding van Tarieena. Een en ander laat zich zeer goed gebruiken en de meeste be zoekers nemen, uit dankbaarheid aan den 7 i heer Voorhoeve en omdat 't verorberde naart meer smaakt en besparing van geld in 't vooruitzicht stelt, een proefje van zjjn waren j mee. Ik ben een trouw bezoeker van dit gebouwtje en hoewel ik er soms verlegen mee ben, ik wordt er altjjd vriendeljjk ont- vangen. Zend s. v. p. als een klein bewjjs van erkentelijkheid een ex. van dit No. aan TAN FRANK R. STOCKTON. (32 langzamer en langzamer werd onze vaart, lerwjjl we 't hoogste gedeelte van het terras naderden. Mijn bezorgdheid nam toe, dat het, als we tot stilstaan kwamen of misschien achteruit gleden, zeer moeiljjk zoo niet on- mogeljjk zou zjjn om oezc matras over deze hoogte te brengen. Maar de andere heer en ik werkten dapper, en Mevr. Lecks en Mevr. Aleshine stieten met haar hielen zoo krachtig tegtn de snemw, dat we bjjna evenveel ter zijde als voorwaarts gleden In een o< ge* blik was de angstige spanning voorlij tn we kwamen op den rug der landhoogte aan. Voor ons strekte zich de berghelling uit tot de vlakte, die nu niet ver meer verwjjderd was. Ik had gaarne «enige minuten op deze plaats geteeld cm adem te scheppen en onze verders- afvaart te overleggen; maar iemand achter me ging voort met duwen de matras glted over den rand van het terras en we schoten weer bergafwaarts. Onze be weging was thans niet meer zoo snel, maar veel aangenamer. De sneeuwlaag was dunner en weinig of niet bevroren en we bereikten weldra een streep onbedekt gras, waarover we ook wel heenpleden, mttar niet dan met veel stooten tegen steenen en andere ver den OldenkwakerGracht Oud-Holland Wereldt. A. Op Woensdag en Zaterdagav. geeft nu het orkest van 't concertgebouw in O.-H. soiree, extra entree 25 ct. Het mag zich dan in een aandachtig gehoor verheugen. Een spotvogel heeft een liedje gedicht op de namen der drie dirigenten, die tot heden in O.-H. zjjn opgetreden: Wolf, Straus en Renard, welke laatste naam, overgezet zjjnde, vos beteekent. Wat zal ik u nu in 't hoofdgebouw nog toonen Zal het de Italiaansche afdeeling zjjn? Och neen, ge zult die wel zelf vinden, want ze is de grootste aantrekkeljjkheid. Daar staan van drie firma's nit Florence marmere n beelden op voetstukken, die terecht de al- gemeene bewondering wekken. Ook vindt men er kunst-aardewerk van een Italiaan sche firma, die tot depóthonder in Neder land aangesteld heeft den heer C. Prince te Gouda. Die niet misdeeld is van aardsch slijk, kan hier van zjjn liefde voor de kunst doen bljjken. Bordjes van f 3, vazen van 60, 80 gulden, bloemenschotels van 10, 15 gld. enz, ge hebt maar te kiezen. Zal ik u in de Fransche afd. brengen? Ook die trekt u van zelf aan en 'k heb altjjd moeite mjjn dames er vandaan te krjjgen, belast als ze worden op de dure japonnen van den Bon Marché en de historische poppen-costumes van verschillende Parjj- sche huizen, die alles, wat van dien aard ooit te zien geweest is, te boven gaan. Hetzelfde is het geval bjj de kast, door Mevr. Grothe, geb. Twiss te Hilversum op gesierd met een volledige luiermand en wat er verder benoodigd is voor de eerste jaar- reis van een kindeken. Vooral pasgehuwde dames zjjn van dat schoons niet weg te slaan. »De uitrusting van Daisy* heet het in de wandeling. Het zal worden verloot ten voordeele der dakloozen. Diamanten zou men op een T. te Amster dam bjj scheepsladingen moeten vinden, edoch we leggen het af tegen Antwerpen, dat een kiosk heeft geplaatst met eenige kunstig geslepen exemplaren, o. a. een ale ring geslepen diamant. Wat wjj er te zien geven is het opzoeken niet waard. Waar we ook rjjk aan zjjn neen, laat ik het anders zeggen. Een zuiveraar van gebouwen heeft er een etalage geplaatst met poeder tot verdelging van je weet wel. En mocht ge het niet weten, boven op de kiosk staan de lieve zespooters aan ijzerdraadjes gespietst, tot leering van jong en ond. Ik heb reeds gesproken van Van Houtens en Blookers heerljjke etablissementen, waar in waterchocolade a 10 ct. getapt wordt. Laat me van de weinige andere inzenders alleen A. Driessen te Rotterdam noemen. Goede waar heeft geen krans van noode, zal de heer Driessen gedacht hebben en daarom heeft hjj zich bepaald tot het plaat sen van een eenvoudige kiosk. Verleden Zaterdag zag ik hem daaruit een handvol enveloppen nemen, waarvan ik er een vroeg voor mjjn vrouw. Ze bevatte een prachtig reclameplaatje en een doosje met twee koekjes chocolade, die ik mjjn vrouw op te peuzelen heb gegeven, op voorwaarde me onpartjjdig haar oordeel te zeggen. Dit oor deel luidde, dat ze nooit chocolade geproefd had waarin geljjk in deze de chocolade de overhand behoudt boven de suiker. Gewoon ljjk is die verhouding omgekeerd en daarom zal 't wel onnoodig zjjn Driessens chocolade aan te bevelen. Toch kan ik me niet weerhouden er nog iets aan toe te voegen. Toen de laatste maal de ooievaar ons bezocht ik hoop althans dat 't voor de laatste maal was in 1892 kreeg bassen cacao, van allerlei merken, o.a. ookzegels van 15 eeetimes. Behalve het adres staan. Het kleine apparat is 1.3 M. hoog, 0.65 breed en lang en kost compleet f 275. Men kan daarmee 10 pitten voeden. Het lieht van deze >Sirios< is goed en aan be kroningen ontbreekt het niet. Hiermede meen ik het voornaamste dezer Wereldtentoonstelling* behandeld te heb ben en breng ik den lezers mjjn dank voor de belangstelling, waarmee ze mjjn wan deling gevolgd hebben. Zooals ik reeds zeiö' zal ik gaarne, wanneer er iets bjjzond op de terreinen voorvalt, daarvan b zenden, maar de hoofdzaak, de T na met een gerast geweten als' beschouwen. jAl Oüd-Holland, 26 Oogst 1895. Grodkovitz, een der chefs van het bankiers huis Rothschild, in de Rue Lafayette te Parjjs, opende Zaterdag namiddag een brief, aan het persoonljjk adres van baron Roth schild gericht. De brief bevatte tusschen twee bladen carton eene ontplofbare Btof. Bjj de ontploffing werden van Grodkovitz het rechteroog en een stak van de rechter hand weggenomen. De dader van dezen aanslag is onbekend. Uit latere berichten big kt dat Alphonse Rotschild te Deanville vertoeft. Zaterdag morgen te 9 uur werd met de tweede post aau zjjn woning, rne Saint-Florentin te Parjjs, een ljjvige brief bezorgd, gesloten in mjjn vrouw van kennissen etteljjkeeen witte enveloppe voorzien van drie post- van Driessen. 't Is hier zoo de gewoontewaren op de enveloppe de woorden: spar een kraamvrouw versnaperingen te schenken.'soonljjk* en >opzenden« geschreven. De Ik heb toen dag uit een hevenheden. Toen kwam weer een sneeuw laag, waarover onze daling sneller werd, en daarna zagen we alleen hier en daar nog met sn euw bedekte plaatsen en onze vaart ging over een lang met kort glad gras bedekt veld, waarover we zeer snel voort vlogen. Ik had onze slee nu gaarne tot stilstaan gebracht en de rest van den weg te voet afgelegd; mnar hoe sterk ik ook m^n hielen en mijn schop tegen den grond duwde, 't hielp niets. We vlogen voort, en de on effenheden van den grond maakten onze beweging zeer onbehageljjk, zelfs onrust barend. We draaiden nu naar de eene, dan naar de andere zjjde, kregen stooten en stompen, vlogen menigmaal in de hoogte, en het touw, dat door de wrijving zeer ge leden had, rafelde op verschillende plaatsen, zoodat het oogenblik niet ver kon zjjn waarop de matms zich zou oplossen in haar oorspronkelijke deelen, n.l. wagen- kusfuas, als men ze nog kussens mocht noemen. Uit vrees, dat ons gevaar nog groeter zou zjjn als ze tezamen waren ge- bondtn, trok ik de knoopen stuk en in 't volgende oogenblik scheen een totale ont binding van ons gezelschap te zullen volgen. Gelukkig waren we thans dicht bjj den voet der berghelling gekomen, want terwjjl eenigen van ons zich krampachtig aan hun kussen klemden, vlogen anderen over elkander, en ik werd in de hoogte geslingerd, kwam echter op mijn voeten ten cht en rende den berg af. 't Was me juist gelukt stil te houden toen de rest van 't gezelschap holderdtbolder om me heen tuimelde. En nit een verwarden bundel doeken en mantels klonk een. kreet;»0, Albert Dusante de baker opgedragen eiken brief werd toen naar de rue Laffite gezonden, andere bas voor vrouw en Grodkowitz had juist de punt van een penne- kinderen en haarzelf een kop chocolade me» in de enveloppe gestoken, toen de ont- klaar te maken en telkens hun oordeel ge- ploffing volgde. De wonden van Grodkowitz vraagd. 't Resultaat was dat de cacao vau j zjjn echter niet zoo ernstig als men eerst Driessen den eersten, Blooker den tweeden dacht. De doktoren hebben verklaard, dat en Van Houten den derden prjjs wegdroeg, er alle kans bestaat dat het rechteroog be- Nog eenmaal de machineafdeeling betre- houden bljjft en van de vingerwonden zal dende wjjs ik n een gasfabriek in 't klein,vermoedeljjk niet eens een spoor overblgven. •daargesteld* door den hr. Hesselink van' Bjj afwezigheid van den prefect van politie Waddings veen. Dit fabriekje geljjkt veel was de secretaris-generaal der prefectuur, op een brandkast, beslaat dus weinig ruimte de heer Laurent, onmiddelljjk ter plaatse, en kan in alle woningen geplaatst worden. j Hem vergezelden de directeur van het ge- Het wordt gevuld met een product uit meente-laboratorium, de heer Girard, en de naphta rerkregeH en komt met een Auer-commissaris van politie Guenin, die een brander op 1 ct. per nar en per pit te nauwkeurig onderzoek instelden. De over- waar ben je? Lucille 1 Lucil* Dadeljjk lag de goede Mevr. Aleshine op één knie, terwjjl haar andere been nog in de massa doeken verstrikt was. Haar hoed was stukgescheurd en hing over haar oogen in haar linkerhand had ze een stuk geel flanel, dat ze in den laatsten dollen rit Mevr. Lecks ergens van 't ljjf had gescheurd, en in de andere een bundel gras dat ze had beetgegrepen en met wortel en al had 'uitgetrokken. Haar kleed was op haar rug in de lengte open gescheurd en de aarde van de graszode had haar gezicht vuil ge maakt. Haar oogen fonkelden van opwin- j ding. Op één voet vooruitspringend, terwjjl de doeken en kussens haar achterna dansten, riep zeDe DusantesDat zjjn de Dnsantes Dan op de knieën nuar de beide vreemde dames kruipend, die in elkanders armen lagen, riep ze: >0, wie is Emilie, en wiej Lucille?* Ik was naar Ruth gevlogen, die zich aan een kussen geklemd had en nu daarop zat, j terwjjl Mevr. Lecks, die vlak bij haar la:*, overeind ging staan. Eéu harer voeten stak door haar eigen hoed en haar japon toonde met welke waanzinnige kracht Mevr. Ales hine haar had vastgehouden, maar haar gelaat was waardig, haar houding afgemeten. Barb'ra Aleshine!* riep ze uit, als de Dus;nte8 nu juist uit den hemel voor onze v eten zjjn gevallen, dan kunt ge ze toch wel een minuut tjjd laten om eerst te voelen of ze ook ribben, armen of beenen hebben gebroken?* Nu wendde zich de jongste dame tot Mevr. Aleshine en zei: »Ik ben Lucille.* Dadeljjk sloeg de goede vrouw haar armen om haar hals. »Van u heb ik altjjd 't meest gehouden,* fluisterde ze de verbaasde jonge dame in 't oor. Toen ik me verzekerd had, dat Ruth niet gewond was, haastte ik me om de anderen te helpen. De heer was juist van 't kussen opgestaan waarme hjj op den rag liggend over 't gras was gegleden. Onder den arm hield hjj nog altjjd dat voorwerp, waarvan hjj niet had willen scheiden. Ik hielp hem de oude dame op te tillen. Ze was erg ge havend en had grooten angst uitgestaan, maar hoewel hier en daar geschramd had ze toch geen ernstig letsel bekomen. Ik giDg naar een nabjjzjjnde bron en vulde mjjn lederen beker met water; toen ik terug kwam, zag ik den heer voor Mevr. Lecks, Mevr. Aleshine en Ruth staan, ter wjjl zjjn eigen dames de groep met spanning beschouwden. »Ja,« zei hjj, »ik heet Dusante; maar waarom vraagt ge mg daar juist nu naar Waarom windt dat u zoo op? Waarom?* riep Mevr. Lecks; >dat wil ik u zeggen, Mjjnheer Dusantes. Mjjn naam is Mevr. Lecks, en dat is Mevr. Aleshine, en als gjj die Mjjnheer Dusante zjjt, die een huis op een eenzaam eiland heeft, dan moet u weten, dat dit Mjjnheer Craig is, die in dat huis getrouwd is; daar komt hjj aan met water; ea hjj heeft u dien brief geschreven, dien gjj, hoop ik, hebt gevonden; en als dat alles niet genoeg voor ons is om te wtten of gjj Mjjnheer Dusante zjjt, dan zou 'k wel willen weten »Ze zjjn 't! Natuurljjk ze zjjn 't!< riep Mevr. Aleshine. »Toen we van den berg afvlogen had ik al maar een gevoel of ze tot onze familie behoorden, waar waaromen hoe wist ik niet. En zjj heeft me gezegd, dat zg Lucille ie; en natuurljjk moet da andere Emelie zjjnmaar in welke betrek king ze tot elkaar staan •Gjj wilt toch niet zeggen,* viel de heer haar in de rede en beschouwde beiden met de diepet# belangstelling, >dat dit die goede lieden zjjn, die in mjjn huis op 't eiland hebben gewooond?* •Geheel dezelfde!* riep Mevr. Aleshine. •Maar hoe zjjt gjj verwand met Emilie, en Lucille met haar?* De heer trad achteruit en legde 't voor werp, dat hg ouder den arm hield op den grond. Toen kwam hg met uitgestrekte handen naar me toe. •En deze heer, wien ik zooveel dank ■chnldig ben, is Mjjnheer Craig?* vroeg hg met tranen in de oogen. Mg dank?* antwoordde ik. »Wij danken n ons leven, ons ontkomen aan den dood midden in den oceaan!* •O, spreek daarvan toch niet,* antwoordde hg op treurigen toon. »Gjj zijt me niets schuldig. God gave, dat het zoo ware! Maar thans willen wjj daarover niet spreken. Dit is dus Mevr. Craig, ging hjj voort, Ruth de hand drukkend, die schoone jonge dame, wier huwelgk in mgn huis is gevierd. En Mevr. Lecks en Mevr. Aleshine!* Daarbij schudde hjj ieder de hand. Hoe heb ik er naar verlangt n allen te leeren kennen. Toen ik bjj mjjn terugkomst op 't eiland ontdekte, dat gjj daar waart ik wou dat ik kon zeggen als mgn gasten heb ik eiken dag aan n gedaeht. En waar is de eerwaarde heer? En de drie matrozen? Ik hoop toch dat hun niets is overkomen? HW1KUI Van onzen particulieren correspondent i Heil, Koninginnen, heil in deze stad van weken, j Broos en vergankelijk, en toch vol hooraardij Op eeuwen hengenis; hoe groen haar jeugd ook zij, j 't Verleden doemt hier op, 't is of de steenen spreken Oud-Hollandt - rijke treost - uw roem kan niet verhleeken Onsterflijk is uw kunst van hoogere waardij, Onschatbaar 't stout bestaan dier fiere burgerij, j Die voor Europa 't licht der vrijheid deed ontsteken, i Uw vloot ploegde iedere zee; gij tartt' 't ijzig Noorden Heel Indië bracht U cijns, terwijl mw krijgsroem gloorde, Uw Heir een leerschool werd, gestempeld door de Faam;- Herdenk dat trots verleen, dat rustloos stout volvoeren, En steekt dan uw trompet en laat uw trommen roeren; Eén ging u immer veor - Oranje is zijn naam. Een grappig verhaal Was Rome prat op trots» Triomviren, Oud-Hollandt kent een trits van Musyckale Dieren. Pompejus, Caesar, Crassns, moogh men roemen, Oud-Hollandt sel met trots Wolf, Struis en Vos [steeds noemen. Buitenland. /Wordt vwvolgdmj

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1895 | | pagina 1