Hel Land van Heusden en illena, de LaiiKli'aal en de lioiiiinelmvaard.
Kinderspeelgoed.
FEUILLETON.
se
M 1460.
WOENSDAG 4 DEC.
1895.
Uitgever: Li. J. YKfiRMAN, Heusden.
GE0R6 BARON VAN OMPTEDA.
Buitenland.
iimiMi
YOOR
Üit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per poet zonder prjjsve.hooging. Afzonderlijke
Dammers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels SO et.' Elke regel
meer 7l/i ct. Groote letters Daar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
i.-
Tegen Sinterklaas zjjn onze gedachten
de kinderen, groote en kleine. Als 't
Ijjen kan krjjgen ze allen een aandenken.
Ge hebt u dan ook reeds meermalen in
deze dagen de vraag gesteldwaarmee kun
nen we ze het meest pleizier doen Eigen
aardig is het dat het antwoord op die vraag
moeilijker wordt naargelang de ouderdom
der kinderen toeneemt. Ieder heeft zjjn eigen
begeerten en die loopen te wijd uiteen om
te hopen dat ze allen nog in hetzelfde voor
werp behagen scheppen zullen.
Veel sneller en gemakkelgker komt ge
met de kleintjes tusschen 6 en 12 jaar
klaar, en die daar beneden vallen och,
in de prille jeugd verheugt het kind zich
met alles; ge loopt even aan in de bazar
en voor een prikje zoekt ge uit duizenderlei
dingen uit wat uw hart begeert. In onzen
tjjd van vooruitgang koopt men voor éénen
schelling letterlijk alles wat ge u in 't
speelgoed denken kunt, van af een bromtol
tot een locomotief met personen- en goe
derenwagens incluis.
En als dan de Sinterklaasdag aanbreekt,
de dag van louter zonneschijn aan den kin-
derhemel en ge hebt het uwe gedaan en
de oomes en tantes het hunne, wel dan
ljjkt uw woonkamer een bazar in 't klein
en de kinderen weten niet wat ze 't eerst
zullen aanpakken en in hun wanhoop bre
ken ze 't eene en trappen hei andere stuk
en eer de avond komt hebt ge een mand
vol afbraak, goed om de kachel aan te
maken. Ja een kinderhand is gauw ge
vuld; naar de goedkoopste nesterjj grjjpen
ze even dankbaar als naar he'c meest soliede
stuk speelgoed en waarom zal men zich
dan maar niet tot de nester jjen bepalen?
Aangezien het leven van. ons kroost in
de eerste jaren één onafgebroken spel is
en de indrukken, gedurenden dien tjjd ont
vangen voor het heele volgend leven on-
uitwischbaar bljjven, mag een ouder dit
wel eens uit een opvoedkundig oogpunt
beschouwen. Zoo ge heden geen tjjd hebt
voor een ernstig woord bewaar dan s. v. p.
dit nummer en lees het een paar dagen
later.
»Onze jongen begint wezenljjk al te
spelen* zegt met trotscka vreugd het jonge
moedertje tot haren echtvriend, als de domme
EEN VROOL1JKE GESCHIEDENIS,
Naar het Duitsch
VAN
(14
Het feest zou plaats hebben in het casino
en daar het tamelijk laat begon, was het
reeds donker toen de familie aankwam. In
de garderobe werd zorgvuldig toilet ge
maakt, de vouwen van 't zitten glad ge
streken, hoeden en doeken opgeborgen en
de frisuur in orde gebracht. Aan de deur
stonden Joachim en Egon met een ruiker
in de hand, die ze hun verloofden toereikten.
Daarna schreed men naar de danszaal en
toen de dichte zwerm van zes meisjes, een
ouderpaar en twee a.s. schoonzoons de zaal
binnentraden, wendden zich aller blikken
vriendelijk lachend naar den ingung.
»Zoo stel ik me nu den inval der Hunnen
voor,* zei luitenant Yon "Warnitz tot rit
meester Von Pellbeck.
Overste Yon Mier ling ging aan den arm
zjjner groote sterke vrouw de familie
tegemoet en rekte zich zooveel mogelijk uit
om grooter te schjjnen en den aanval te
kunnen weerstaan. In don aanvang bleven
•ie jonge meisjes op een b oop staan, spoedig
echter begonnen ze zich b 3 verstrooien onder
de inwerking der officieren, die van alle
kanten kwamen om hare danskaarten in te
drie maanden achter den mg liggen. Het
ventje doet pogingen om de voorwerpen in
zijn nabjjheid te grjjpen. De moeder kan
verheugd zjjn, het kind heeft een groote
schrede gedaan op de trap van verstan
delijke ontwikkeling. Reeds vroeger toonde
het zich ingenomen met 't leven in zjjn om
geving, de gebaren der moeder, het vlam
mende lucifertje, de klinkende schel, alles
wat leven en beweging toonde beviel hem,
riep een vrooljjken lach, een glans in de
oogjes te voorschijn nu echter wil hij
zelf een rol spelen met eigen handen, wil
hjj door middel van een sleutelbos leven
maken en het horloge aan den ketting
laten bengelen.
Wat hemtlaarbjj verheugt is het bewust
zijn zijner macht, zjjn heerschappij over de
buitenwereld, het vermogen, naar willekeur
leven te veroorzaken of die te doen ophouden
om weer opnieuw te kunnen beginnen.
Ziedaar dezelfde aandrift die zich uit
spreekt in alle menscheljjke doen. Alle arbeid,
dien wjj verrichten is uitoefening van het
bevel: >voer heerschappij over de aarde.*
In het allereerste spel toont het kind zich
aan dit bevel te houden en heerschappij te
willen voeren over de voorwerpen in zjjn
nabjjheid.
Nu begint het langzamerhand te onder
scheiden. Was hem tot hiertoe alle beweging
gelijk, vond bjj er behagen in al wat hem
in de handen kwam op de» grond te smjjten,
liefst met groot geraas het is hem daar
bloot om te doen nu begint hjj het doel
der beweging in te zien en na te doen wat
hij om zich heen ziet gebeuren.
Opmerking verdient, dat men hierbjj niet
uitsluitend met naüpen te doen heeft. Het
kind ziet zjjn vader schrjjven, zjjn moeder
brieien, het zal echter geen poging doen
dit na te volgen. Maar het stoppen van een
pijp lokt hem tot navolging, het aansteken
der lamp, het inslaan van een spijker, het
koken op de kachel. In deze handelingen
ziet hjj nut, niet in de eerste en hjj doet
alleen die na, welker gevolgen hem genoegen
verschaffen of die zjjn bewondering vragen.
Zeker is een kind overtuigd dat zjjn
werken maar spel ishet vult den grooten
afstand tusschen zjjn spel en de wer kei jjke
handeling met zjjn verbeelding aan, die zoo
levendig werkt, dat het bewustzjjn van
slechts te spelen geheel op den achtergrond
raakt.
Precies dus als onder de groote menschen-
kinderen. Ook hun is het een genoegen
hun fantasie den vrjjen loop te laten en
zich toestanden te denken, die met de wer
kelijkheid niet overeenstemmen, die schooner
zjjn dan deze. Het ideaal van het kind
echter is nooit de toekomst. Al speelt
ook in de gedachten des kinds wanneer
ik groot ben* een gewichtige rol, in de
werkelijkheid houdt het geen rekening met
de hoop, di« daarin uitgesproken ligt. Het
geniet van het tegenwoordige en laat zich
niet troosten met beloften voor de toekomst.
Het leeft midden in de wereld zjjns ideaals
en de dingen, die hem ter hand komen,
moeten zich getroosten, te worden, wat het
kind er uit maakt, een stok wordt een ge
weer als hjj over den schonder ligt; tnsschen
de beenen gestoken een ontembaar wild
paard met een doek er aan gebonden een
vlaggestok of de mast van een schipeen
touwtje er aangeknoopt, een zweep.
Ge moet nw 3- a 4-jarige jongen eens
nauwkeurig gadeslaan I Hoe hjj tal van
dingen zelf maakt uit zoo'n stok, uit een
stoel en een stoof. Het eene oogenblik is
hjj ruiter, dan sleedt hjjstraks rjjdt hjj
van den bok; een poos daarna ligt hjj als
een werfhond onder den stoel, met de stoof
tot hok. O, een heelen middag kan zjjn
j fantasie hem deze dingen omscheppen in
alles, wat hij in zijn omgeving of buiten
gezien heeft.
Wanneer ge dit doet en hem zoo min
mogeljjk in den weg staat, dan ontvangt
ge een les van uw zoon of dochter, die
geld waard is en die we in 't volgend num
mer ter harte zullen nemen.
hoe weer andere maatschappeljjke kringen
over den tegenwoordigen stand van zaken
ontevreden zjjn.
De zoon van den bekenden directeur der
Berlijnsche sterrenwacht, de 26-jarige dr. F.
W. Förster uit Freiburg in Baden, stond
Maandag voor het Berljjnsche gerechtshof
terecht, als uitgever van het weekblad
»Ethische Kultar* beklaagd wegens zjjn
critiek op de bekende Sedan-rede des Keizers.
Op een vraag van den voorzitter verklaarde
de beschuldigde nitdrukkeljjk, geen sociaal
democraat te zjjn. De kern van het geïn
crimineerde artikel lag in des sehrjjvers
bedoeling, »de monarch te wijzen op de
oprechte droefenis en teleurstelling waar
mede alle voorwaarts strevende elementen
zjjn volk zulke toespraken moesten
in
hoewel sir Philip Currie een onderhoud van
twee uur met den Sultan heeft gehad. De
Padisjah liet Saïd Pasja 's nachts bezoeken
afleggen bjj de verschillende ambassadeurs,
teneinde deze over te halen af te zien van
hun verzoek aangaande het tweede wacht
schip. De Saltan bljjft daarbjj rekenen op
verdeeldheid tusschen de groote mogend
heden.
Naar de Daily Chronicle* uit Konstan-
tinopel verneemt, duidt alles aan dat het
eendrachtig samengaan van de mogend
heden, waarvan Salisbury heeft gewaagd,
geheel fictief is; anders zou het verzoek
aangaande de tweede wachtschepen reeds
toegestaan wezen.
Naar luidt van een bericht uit Athene
aan den Standard*, heerscht daar groote
Volgens de >Etoile Beige* heeft het leven
van de Koningin van België in ernstig ge
vaar verkeerd. Zjj herstelt slechts langzaam
van hare ziekte, een longaandoening.
Hoe kenschetsend ze ook mogen zjjn voor
den tegenwoordigen toestand in Duitsch-
land dag aan dag alle processen wegens
majesteitsschennis of van politieken aard
opgesomd te zien, kon voor den Neder-
landschen lezer minstens vervelend worden.
Bjj gelegenheid zal een statistische opgave
met de schrikbarende totaalcjjfers duide-
ljjker spreken, maar toch mag er wel eens
meer uitvoerig melding gemaakt worden
van zulk een proces, daar het aantoont,
van
ontvangen.* Voorts werd in het artikel bedrjjvigheid in de rijks-arsenalen,
een zeer »eerbiedig en ernstig protest* aan- De Times* verneemt, dat de Turksche
geteekend tegen het feit dat de Keizer »zich ruiterjj etteljjke Armeensche dorpen tusschen
over een groote staatkundige partij uitliet Wan en de Perzische grens heeft verwoest,
met woorden, zooals men er in de wereld- Een aanzienljjk getal Armeniërs is gedood,
geschiedenis alleen vernomen heeft, onmid- en de over bljjven den zjjn gevlucht binnen
dellijk voor het uitbreken van een burger- de muren van Wan, waar ook een slachting
oorlog.* Enz. wordt verwacht, want de Turken maken
In de wetenschappeljjke opleiding van er zich gereed om de straten te beschieten,
beklaagde rond de ambtenaar van het open- j Koerden hebben het Perzische dorp Kotoer
baar ministerie een verzwarende omstan- aangetast, maar het garnizoen van het
digheidhjj eischte 9 maanden gevangenis, fort wierp ze terug. Gewapende benden
Het gerechtshof beschouwde slechts eene Armeniërs trekken van over de Perzische
zinsnede uit het artikel als beleedigend; grens naar Wan. Aanhoudend worden bloe-
het overige kon slechts als minder eerbiedig dige gevechten geleverd.
tegenover den Keizer opgevat worden. >Met i
het oog op het ernstige streven van den Volgens een bericht uit Rome aan de
beschuldigde, op zjjn jeugd en zjjn onbe- Daily Chronicle* achten de diplomatische
sproken verleden* luidde het vonnis: drie kringen de Turksche quaestie sedert Vrijdag
maanden vestingstraf. verergerd. De groote mogendheden zjjn voor-
Het is nauweljjks noodig, er nog op te nemens een ultimatum aan de Porte te
wjjzen dat in het artikel geen enkele ruwe stellen, bjjaldien zjj bljjft weigeren, een
uitdrukking voorkwam. Veel van hetgeen tweede wachtschip in den Bosporus toe te
daarin stond, kon ieder man die gevoel laten, maar zelfs dan is het onwaarschijnlijk
heeft voor rechten billjjkheid, onderschrjjven, dat de Porte zal toegeven, omdat het bekend
tot welke party hjj dan ook behoorde. In is dat sommige mogendheden niet genegen
de zaal was bjj het uitspreken van het zjjn het ultimatum met geweld door te
vonnis een uitgelezen publiek tegenwoordigzetten. Trouwens verklaart de professor in
ook de bejaarde geheimraad prof. Förster, de rechten te Oxford Holland in een brief
vader van den beschuldigde, en diens vriend aan de Times,* dat het desbetreffend ver
en medestander, de bekende v. Egidy, be- zoek van de groote mogendheden aan de
vonden zich onder de aanwezigen. Porte volkomen in strijd is met d« tractaten.
n I Tm Uit Konstantinopel wordt aan de Daily
De correspondenten van de Engelsche
Chronicle* geseind, dat daar onder alle
bladen te Konstantinopel seinen eenstemmig
i Ou ,11, i klassen groote onrust heerscht. Veel Engel
dat de oultan voortgaat met de toestemming 1
i,,5 schen zenden hun gezin weg of verzoeken
te weigeren tot vermeerdering van de vloot
vullen. Alleen de radjjsjes waagden het niet
elkaar los te laten: zjj verwekten het meeste
opzien de bruiden uitgezonderd elk
officier wilde ook eens met een dezer vaardige
kleine poppen* dansen.
Met Stephanie ging dat minder glad.
Luitenant Von Warnitz naderde haar en
begon wederom over de temperatuur te
spreken, in plaats van den invloed der vrouw
op de beschaving, van den weg naar Groot-
Schiemig in plaats van de nieuwstë ont
dekkingstochten in Centraal-Afrika, zooals
ze verwacht had. Daarna schreven de toe
komstige zwagers zich in voor een dans en
eindeljjk ritmeester Von Pellbeck voor een
quadrille. Nu was het echter ten einde en
Stephanie wendde zich in haar angst tot
papa, met verzoek haar in 't geheim te
helpen, hetwelk deze zich haastte aan Egon
over te brengen.
»Ik geloot de fout ligt daaraan*, meende
Von Deyner, »dat de heeren Stephanie voor
te geleerd houden; ze vreezen haar niet
te zallen verstaan en sehuwen de kennis
geving met haar aan te knoopen. De eenige,
die in dit gefral standhouden kan, is War
nitz; die past uitmuntend bjj haar, want
hjj weet alles en interesseert zich voor alles*.
»Haal hem dan maar eens hier, Egon?
Het is ons eerste optreden in 't publiek en
ik zou niet gaarne zien dat het scheef
afliep,* antwoordde Gernop, die in ditoogen
blik door mevrouw Von Gellistow gestoord
werd, die hare dochter zocht, zoodat Egon
nog slechts kon antwoorden: Warnitz is
reeds voorzien, papa!*
De heer Gernop had verklaard geen ver
moeden te hebben waar juffrouw Gellistow
uithing, daar hij dit van zijn eigen dochters
niet eens wist. >Maar dat is dan ook erg
lastig na te gaan,* merkte mevrouw stekelig
aan.
Onder tusschen had Von Deyner zijn notitie
boekje voor den dag gehaald; hjj sloeg de
pagina op waarbjj een potlood lag en sprak
alsof hij las, terwjjl bjj met 't potlood bjj
wees: Warnitz is voor Stephanie bestemd.*
De heer Gernop sloeg over zjjn schouder
een blik op het blad en las daar
EERSTE HUWELIJK.
Personen
Aard
Candidaten
van de groote mogendheden in den Bosporus,
dat het voorloopig weg zal big ven.
1 Marie, 27 j., gerijpt, ernstig vacant
2 Stephanie, 25 j., geleerd Lt. Von Warnitz
3 Ada, 23 j., gemoedelijk. Ritm. Gr. Westerbrant
TWEEDE HUWELIJK.
5 Kp?19jJ,'.' I radii8achtig iwerggewas
6 Bertha, i8 j., voor die is alle hoop vervlogen I
7 Liesbet, 17 j., hapsch, schalksch, een engel Egon
De heer Gernop was over deze verge-
ljjking zijner kinderen met koopwaar een
weinig gekrenkt en vroeg daarom zjjn toe-
komstigen schoonzoon zeer ernstig: >Zeg,
Egon, je maakt er toch geen grap van? Ik
moet u zeggen dat mjja kinderen me allen
even lief zjjn, hoe ze er ook uitzien. Ik geef
u toe dat Liesbet de schoonste is, maar ge
moet de anderen niet wegwerpen. Het zjjn
toch allen zeer goede meisjes en zoo'n op
telling doet een vader toch een beetje zeer,
begrijpt ge? En wanneer ik als vader het
voor mijn plicht hou de toekomst mijner
dochters te verzekeren, ia dat niets kwaads,
vooral niet nu ik eenmaal die domheid met
dat majoraat begaan heb. Jawel, het is een
domheid, dat geef ik volkomen toe, maar
honger ljjden de kinderen niet en aan den
eersten den besten ze weggeven, daar be
dank ik voor. Ze krijgen toch elk f 30000 maar de meisjes behoeften hun licht juist
en een uitzet mee en hoe langer ik leef des niet onder de korenmaat te zetten, vond
te meer wordt het, Egon (hg, gelgk ze tot hiertoe gedaan hadden.
De luitenant had beproefd er een woord j En die dertig mille, die ieder zou mee-
tot verklaring tusschen te voegen, maar dej krjjgen, verlichten de zaak niet weinig,
woordenstroom was niet af te breken. Ge- i want mannen, die in staat waren een jong
lukkig stonden ze eenigszins ter zijde enj meisje te huwen, dat in 't geheel niets be-
Gernop had zeer zachtjes gesproken. Nu;zat, waren in Zevenbach dan gezaaid, of-
werd hg toch bang te veel gezegd en zjjn i schoon er in het regiment gegoede officieren
schoonzoon ernstig gekrenkt te hebben. Hjj dienden. Nu wist hij ook iemand voor de
trok zich daarom een weinig terug: »Mijn radijsjes waarvoor hjj tot heden nog geen
waarde, vergeef me mijn uitval, maar ik kandidaten gevonden had, en wel twee
zou niet gaarne verdacht worden mijn broers en terstond stak hjj de zaal dwars
meisjes als ballast iemand op te schepen, over, terwjjl reeds de eerste wals gedanst
Ze uit te huwelijken is en bljjft mijn plicht, werd, op luitenant Zundt I toe, een kleine,
maar zonder liefde behoeven ze niet te hupsche kerel, een echte huzarenfiguur.
trouwen en juist daarom heb ik steeds ver- »Och Zundt, dans jjj eens met rnjjn kleine
zwegen, wat haar ten deel zou vallen opdat schoonzustershet zou toch v^or mg als
men in de meening zou verkeeren ze krijgen
zwager in spe fataal zijn, als die dingetjes
niets. Niemand vraagt toch een meisje zonder beschimmelden! 't Zjju werkelgk aardige
geld tenzij hij smoorlijk verliefd is. Wat? meisjes, maar wanneer een meisjes vreemd
En gelukkig zullen de wurmen worden, is, krijgt ze niet spoedig een cavalier. Let
Egon, wat zeg jij?*
Bjj de laatste woorden had hjj zijn stem
op, wanneer die dingen maar meer uitgaan
en bekend worden, daa is er geen houden
verheven, zoodat mevrouw naderbjj kwamjaau, zoomin als aan de versche cadet jas bg
en nieuwsgierig vroeg wat er gebeurd was. j den bakker.*
Hjj was echter niet van plan haar deelge- j Luitenant Zundt I streek zijn ijl, zwart
noot te maken. sEmilie, wjj hadden een snorretje op en talmde nog. Hg meende
kort onderhoud, wij heeren onder elkaardat Deyner Stephanie bedoelde, die een paar
zei hij kortaf. passen van Warnitz afzat en daar zijn eigen
Zij wierp hem een boozen blik toe en kleinte hnn altijd een doorn in 't oog was,
verwjjderde zich. i zei hij: »Weet je, Deyner, openhartig ge-
Egon was in zijn schelp gekropen. Hjj sproken, ik zou 't liever niet doen. Ze is me
gevoelde dat zija schoonvader in den grond te groot: wanneer ik met een dame dans,
volkomen gelijit had, maar hjj had met zjju die zooveel grooter is, lijkt dat net ander-
notitie niets kwaads bedoeld. Hij beminde halve cent!*
scherts en achtte zich geroepen zijn schoon-; \\<yrdt id.'
zusters op onschuldige wjjze aan den man te
brengen. Dwingen kon hg wel niemand,
