van liciisdi'ii en
Langstraat en «Ie Bomnielerwaard.
M 1493.
LEVENSLUST.
FEUILLETON.
üit gebrek aan bewjjs
ntT land van alteNA-
Uitgever: JL. J. YEERMAK, Heusden.
ZATERDAG 6 JUNI.
1896.
gerste 3E3l£LciM
-
VOOE
Cm
de
de 1 Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG,
terv Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
|^0P'
we. nco per post zonder prjjsveihooging. Afzonderlijke
nie* ïmers 5 cent.
fin pMog—
ror
Advertentien van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 71/, et. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
De lost tot leven is elk schepsel inge-
chapen. Mensch en dier vindt een welbe
hagen in het leven en verheugt zich in het
aanschouwen der zon, in het genieten van
zoovele dingen als er te genieten zijn.
Wèl zijn er ten allen dage pessimisten
geweest, als de Prediker en anderen, die
deze aarde een tranendal noemden, vol jjdel-
heid en verdriet, en den dag des doods beter
'noemden dan die der geboorten, maar hun
.eer heeft bjj het volk weinig ingang ge-
•onden. In het lied moge de dichter zingen,
lat de landman, moe van 't zwoegen, niet
vuriger verlangt naar de neigende avond
schaduwen dan de mensch naar het einde
van zijn leven, in de werkelijkheid is dit
geheel anders.
Schopenhauer en Hartmann hebben een
troostelooze leer gepredikt. Zij beweren, dat
de mensch het doelwit is van allerlei ziekten
en kwalen. Onze begeerten zjjn ons slechts
gegeven, om die te onderdrukken en te be
teugelen anders wordt een leed ons deel,
veel erger dan het genot ons verschaft door
de bevrediging dier begeerten. Slechts enkele
onzer organen zijn voor gewaarwordingen
van genot, alle daarentegen voor gewaar
wordingen van pijn ontvankelijkde ge
ringste overmaat van genot wordt gestraft
met pjjn of smart, terwijl het omgekeerde
nooit het geval is. In een woord, volgens
die w jjsgeeren, die zich trouwens het leven
uitstekend lieten welgevallen en er niet aan
dachten er een einde aan te maken is
het leven één ellende en jammer.
Ondanks al deze theorieën gaat de raensch-
heid voort met welbehagen te leveren en
de zinrijke fabel van den ouden dichter te
bewaarheden, wanneer hjj vertelt van dien
zwaarbeladen houthakker, die den dood aan
riep, omdat hij dat tobben en zwoegen moede
was, maar, toen deze verscheen, hem maar
eenvoudig verzocht hem even te helpen bij
het opladen van zijn last en hem het leven
nog te gunnen.
Terecht heeft een schrjjver onlangs ge
zegd: >De Natuur heeft, in onwjjsgeerige
aanmatiging misschien, op haar gebied óók
nog een woerd mede te spreken en zij
heeft het zóó beschikt, dat door al wat leeft
het leven, het zijnop zichzelf reeds gevoeld
wordt als iets goeds, afgescheiden van de
uiterlijke omstandigheden, die dat goeds ver
meerderen of verminderen kunnen. Zij heeft
DOOR
CHARLOTTE BRAEME.
(41
Den volgenden dag had zij het geld van
den graaf gekregen en het dadelijk wegge
sloten om het te bewaren tot den dag waarop
zjj het noodig zou hebben om het aan
Ramsay te geven. Nu haar man haar een
jaargeld had toegestaan, kon zij ook Ramsay
jaarlijks vijfhonderd pond geven, maar toch
gevoelde zij het volle gewicht van haar ge
heim, en wist hoe het haar meer en meer
zou neerdrukken.
In den avond van 20 Juni waren Lord
Arden en zijn vrouw genoodigd op een
groot gemaskerd bal, door de hertogin van
Glendoon te geven. Nooit was Alice schooner
geweest, nooit prachtiger gekleed. Zelfs haar
kamenier had haar bewondering niet kunnen
verhelen. Zij droeg het rijke, sleepende kleed
eener Tudor, met fluweel en hermeljjn en
het goud brokaat. Een diamanten kroon
dekte haar hoofd, edelgesteenten schitterden
op haar blanken hals en armen.
De graaf stond onder aan de breede trap
en zag hoe zjj stralende van schoonheid
naar beneden kwam, en toen hjj den zwaren
blauw fluweelen en met hermelijn afgezetten
mantel om haar sneeuwwitte schouders wierp,
het zóó beschikt, dat reeds het ademen, het
zien en hooren en proeven en tasten, het
bloote zichzelf bewustzijn, zichzelf gewaar
worden als levend wezen te midden van het
al, een genot is voor den mensch. Levens-
behagen of levenslust noemen wij deze
beste medegift van het leven, dat kostelijkste
wiegegeschenk van een altoos uit gebrekkige
en vergankelijke individuen weder evenzoo
gebrekkige en vergankeljjke individuen voort
brengende macht. En dit levensbehagen is
zóó sterk, dat het ons menschen het leven
hoog genoeg schatten doet, om er zoo noodig
voor te sterven. Indien de menschheid nog
niet onderging in vertwijfeling; indien de
Dood, spijt zijn rusteloos maaien, nog steeds
de aren ziet aangroeien en talrijker worden
om hem heenindien er onder de massa
nog vreugde is over de geboorte van een
kind, en indien de meesten onzer nog met
iets feestelijks den dag herdenken, waarop
zij het licht dezer wereld aanschouwden,
het troebele licht dezer wereld vol ontzegging
en beproeving ziet, het is alleen door
dit onuitroeibare instinct, dit ingeschapen
levensbehagen. Scheld het redeloos, onbe
redeneerd het is niettemin een elemen
taire aandrift, rechtstreeks van den Schepper
uitgegaan.
Deze woorden bevatten diepe waarheid.
Vooral in deze dagen, nu de natuur uit
haar doodslaap is ontwaakt, nu het jonge
leven overal uitbot, nu alles ontspruit en
knoppen schiet, de leeuwerik opstijgt van het
veld era het gekwinkeleer der gevederde vogels
de lucht vervult vooral in deze dagen
doet de levenslust bij den mensch zich ster
ker dan ooit gevoelen.
Heerlijke tjjd van het jaar, wanneer de
bloemen beginnen te ontluiken en hare
geuren te verspreiden, wanneer de wouden
zich tooien met gebladerte, afgewisseld door
schilderachtige beekjes, die zich daardoor
als zilveren linten slingeren, wanneer het
groen der kastanjes en linden gecontrasteerd
wordt door het bruin der beuken, wauneer
de frissche en gezonde geur van heidekruid
en spar een weldadigen invloed op u oefent
en u, in de volheid van uwe gezondheid
en kracht, doet uitroepen, dat het een ge
not is om te leven en te genieten van al
de heerlijkheden, die de natuur u in zoo'n
rijke mate aanbiedt.
Welk een poëzie ligt er in de rjjke ver
scheidenheid, die zij aanbiedt. Zelfs in de
onafzienbare heide, met de vriendelijke Erica
getooid, ligt onbeschrijfelijk veel poëzie. Te
midden der natuur in de lente, door de
IIMitlgaUAmkCaS2aK-::3
fluisterde hij
iMjjn lieveling, gjj zoudt een echte
koningin moeten zjjn!* Het gesloten rijtuig
stond voor de deur, een lakei stond aan het
geopende portier en juist wilde de graaf
haar helpen instappen, toen een luide kreet
half van bewondering, half van woeste smart
weerklonk.
»Wat is dat?« vroeg Lord Arden.
»Een beschonken man, rnylord, die in
huis wilde dringen,antwoordde de lakei.
Lady Arden zag niets van den man, die
ter zjj de gedrongen was, zjj had wel een
kreet gehoord, maar daarop geen acht ge
slagen. Een vrouw van haar positie let niet
op de rumoermakerij van een dronkaard.
Het was niet bijzonder laat toen zjj tehuis
kwamen, maar nauwelijks hield het rijtuig
voor de groote deur op, of er ontstond weder
een tumult.
*Wat is er nu weer?* vroeg de graaf.
Dezelfde man, Mylord.*
»Wat wil hjj dan?«
»Hjj is reeds driemaal hier geweest. Hjj
zegt dat hjj mevrouw de gravin wil spreken.*
iLady Arden riep de graaf verbaasd.
iHoe durft hjj dien naam over zjjn lippen
te nemen.*
»Hjj praat van een zaak van leven en
dood. Hij gedraagt zich als een krankzinnige.*
Al dien tjjd zat Alice in het rjjtuig te
wachten en eindeljjk vroeg zjj haar man
wat er toch gebeurde.
Maar nauweljjks had zjj die vraag geuit
of zjj hoorde een schrikljjke kreet en den
naam>H esterHester Blair
dichters zoo menigmaal bezongen, drinkt
mensch en dier gezondheid en levenslust ia. j
Hoe men in Spanje verkiezingen maakt
Twee dagen vóór de verkiezingen te
's Morgens, als de natuur ontwaakt, op den Muchamiel, een plaatsje in de Spaansche
middag en op den avond, als de zon ter provincie Alicante, begaf de burgemeester
kimme neigt, het landschap hullende in een zfcb met den vrederechter en den veld-
ros dg licht, altijd is er poëzie, bjj het eerste j wachter naar de verschillende boeren en
scheppingslied van den nieuwen dag, zoo- rerlangde den zwjjnenstal te bez:chtigen.
wel als in den afscheidszang van het ge
vederde koor, als de nacht zijn met sterren
bezaaiden mantel over het aardrijk uitspreidt.
Genieten wjj van de heerljjke natuur
rondom ons, genieten wjj van de kostelijke
gave des levens, die ons is geschonken, en
moge deze schoone tjjd voor ons allen worden
een bron van genot, een opwekking tot
meerdere waardeering van het leven, een
vermeerdering van onzen levenslust.
Waar een varkeu werd aangetroffen, werd
het onschuldige dier opgeschrikt uit zijn
rustige rust en naar het stadhuis gevoerd.
Verbluft vroeg dan de boer, waarom de heer
burgemeester zulks deed en de heer burge
meester antwoordde: Wanneer gjj stemt
voor den regceringscandidaat, krijgt gij
uw varken terug na afloop der verkiezing.
Anders laat ik het dier wegens trichinose
dood maken en verbranden.*
Buitenland.
De s-Evénemenc* verzekert, dat de Fran-
scbe minister van oorlog de Lebel-geweren
zal doen vervangen door nieuwe geweren
van een kaliber van 6tyg milimeter. De
kosten bedragen 120 millioen francs, voor
drie millioen geweren.
De Parjjsche pers organiseert een groot
feest, waarvan de opbrengst ten bate zal
komen van de nabestaanden der slachtoffers
van de ramp te Moskou.
In den Gemeenteraad van Parijs zal een
crediet van 50.000 frs. worden gevraagd
voor de slachtoffers van Moskou.
De iVèlo* te Parijs daagt uit naam van
Jacquelin Eden opnieuw uit tot een kamp
om de sjerp. Hoewel deze het recht heeft
drie weken te wachten, alvorens een nieuwen
match aan te gaan, hoopt Jacquelin reeds
Zondag zijn overwinnaar opnieuw te ont
moeten.
Dank zij het gunstige weer, is verder
gevaar voor het dorp Brienz geweken. De
aardstorting heeft opgehouden, en het pas
ontstane moeras droogt op. Het spoorweg
verkeer is hervat.
In het geheel zijn bij het ongeluk te
Moskou 3600 menschen gewond of gedood
twaalf honderd worden nog in de hospitalen
verpleegd.
Een Russisch blad berekent, dat door de
bij Keizerljjk besluit verleende verlichting
van belasting, een grondbelasting gedurende
de eerstvolgende tien jaren door de grond
eigenaars ongeveer 74 millioen roebels zal
worden bespaard. Door het schenken der
achterstallige belastingen ljjdt de schatkist
eene schade van lö1^ millioen roebels.
»De man is krankzinnig,* zei de graaf,
»dat rumoer hier is ondraaglijk.*
Hester Blair!* riep dezelfde stem en toen
luisterde de graaf.
En toch stierf zjj nog niet!
XLVT.
IN DE VESTIBULE VAN ARDEN HOUSE.
De paus heeft een schrijven gezonden naar
Negus Menelik, den koning van Abessinië,
om dezen te bewegen de overige Italiaansche
gevangenen in vrijheid te stellen. Daar zal
de paus toe gedreven zijn door een gevoel
van licht te begrijpen medeljjden, door het
volle besef van wat hjj als hoofd der Katho
lieke kerk kan en mag doen.
Er zjjn echter Italiaansche afgevaardigden,
bjj wie vrees voor den paus en wantrouwen
in diens handelingen zóó in merg en been
is doorgedrongen, dat zij, zoo snel als hun
dat mogelijk was, naar de Kamer zjjn gegaan,
om den minister-president te vragen, wat
dat optreden des pausen te beteekenen had.
De heer Di Rudini toonde meer vertrouwen
te hebben in en eerbied voor het hoofd der
Katholieke Christenheid dan de heeren Pri-
netti, Cappelli en anderen.
Hjj geloofde, zoo lezen wij in een kort
verslag der Italiaansche Kamer-zitting van
2 Juni, dat de paus had gehandeld uit een
diep gevoel van Christeljjkheid en mensche- ij.
koloniën staan onder leiding van zjjn amb
tenaren.
Een telegram uit Pretoria meldt, dat de
vier leiders van de Hervormers* in vrjj-
heid zullen worden gesteld.
De »Times« verneemt uit Kaapstad, d.d.
3 JuniDe tweedracht in den Uitvoerenden
Raad der Zuid-Afrikaansche Republiek wordt
al grooter. Leyds en Joubert staan tegen
over Kruger, die voor hervormingen en eene
politiek van vrede is. Leyds is zeer onpopulair
bjj alle klassen. De Oranje Vrijstaat heeft
geweigerd zich in te laten met Leyds' voorstel
van een vereenigd vijandig optreden tegen
Engelsche eD Fransche belangen, maar stemt
er in toe, tezamen een ongerechtvaardigden
aanval op de Republiek door een mogend
heid te wederstaan.
Wanneer men de opgave leest, welke
door de Daily Telegraph* wordt gegeven
over het aantal Britsche militairen, dat zich
in Rhodesia bevindt, dan kan men de on
rust der Transvaalsche regeering begrijpen.
Met de tegenwoordige verdedigings- en
verdelgingsmiddelen, waarover de beschaafde
natiën beschikken, zouden genoegeljjk tien
Europeanen kunnen opwegen tegen een
duizend onbeschaafde kaffers.
De Engelschen gebruiken de nieuwste
wapenen, hebben maximum-kanonnen in
overvloed, waaruit geen kogels worden ge
schoten, maar waaruit het kogels regent
en toch hebben zjj een troepenmacht in
Rhodesia, welke de onrust moet opwekken
van degenen, die vreezen, dat die man
schappen ook zeer gevoegeljjk zouden kun
nen gebruikt worden om op te rukken
tegen anderen dan de kaffers.
In groote en kleinere troepen verdeeld,
.,,.iggen er in 't geheel 3200 soldaten met
lgkheid en uit een gevoel van toegenegenheid i stukk;en geschut
Er ligt veel waars in, wat een Duitsch
blad aan dit bericht toevoegt: »Zulk een
groote troepenmacht is in elk geval niet
noodig voor de onderwerping van de rest
der in opstand zijnde Matabelen.*
t-v T u nu -i ui. i l u Maar waar is zij dan wèl voor noodig?
De Jewish Chronicle* meldt, dat baron
Edmond de Rothschild een nieuwe Joodsche De te Shanghai verscbjjnende avond
kolonie in Palestina hoeft gesticht. Deze j bladen melden, dat een Duitsch officier met
voor het groot Italiaansche vaderland. (Bra
vo's. Levendige toejuiching.) Natuurlijk
wekte deze gezindheid des pausen een ge
voel van levendige dankbaarheid op bij de
Italiaansche regeering. (Stormachtige bjj val.)
ligt in Galilea, niet ver van Damascus, en
beslaat 3000 aeres land met talrijke bronnen.
De Jordaan ontspringt op het gebied der
kolonie. Voorloopig zullen 60 bekwame
boerenarbeiders op de kolonie gebracht
worden. Baron Edmond wil op zijn stichting
een proef nemen met zelfbestuurzjjn overige
Hes ter,
nieuw. Zij
Hester Blair!* klonk het op
stond bcwegenloos. Als een
zwaard eensklaps diep in haar hart gestoken
was, kon zjj nietonbewegelijker ofzwjjgender
geweest zjjn. Zij wist wat het beteekende,
dat alles verloren was. Daar in haar lieflijke
schoonheid, in haar koninkljjk gewaad van
blauw fluweel met vorsteljjk hermeljjn, ge
dekt door de diamanten kroon, doorstond
zjj schrikijjkheden erger dan de dood.
Kom mee, naar binnen, liefste,* zei de
graaf, »ik zal er wel een einde aan maken.*
Maar zij kon zich niet bewegen, een
koude huivering ging door hare leden, een
ondraaglijke gloeiing kwam over haar hoofd.
Het was dus gevallen, het zwaard dat haar
zoo lang bedreigd had.
Lord Arden was te verstoord om dit op
te merken. Hjj kon zich niet begrjjpen, dat
voor zijn huis zulk tumult gemaakt werd,
maar eer hjj zjjn vrouw voor de tweede
maal kon toespreken, weerklonk weder
de stem:
Hester, Hester Blair!"
Wat beteekent die naam, ik herinner
hem mjj.« zei Lord Arden. >Kom, Alice,
ga mee naar binnen.*
Met een radelooze poging stond zjj op;
het deed er niet toe of zij in het rjjtuig,
op straat of binnenshuis stierf, het ergste
was gebeurd. Daar stond Adam Ramsay,
wezenloos door dronkenschap en haar ge
heim zou weldra aan de gansche wereld
bekeDd zijn. Maar toen zjj uit het rjjtuig
stapte, sprong bij met uitgestrekte handen
haar tegemoet en riep weer:
Hester, Hester Blair!*
Doodsbleek wendde zjj zich tot haar echt
genoot en vroeg.
ils hjj krankzinnig?*
>Ik deuk van wel,* antwoordde Lord
Arden verontwaardigd. »Ik zal hem laten
opsluiten.*
Maar als hjj dat deed, zou haar verleden,
haar schrikljjke geschiedenis bekend worden
en den arm van haren echtgenoot grij
pende, zei zjj
iNeen, neen, doe dat niet!*
»Ik doe het zeer zeker,* was zjjn ant
woord en hg bracht haar naar de zijkamer
en schoof haar een stoel toe.
iWees niet bang, Alice. Ik zal je een
glas wjjn laten brengen en dien man on-
middelljjk laten verwgderen.*
Maar daar kwam de oude bottelier en zei
iMylord, zou u zoo vriendelijk willen
wezen in de vestibule te komen?*
Hg ging en zjjn vrouw bleef zitten wachten
in doodeljjke angst en spanning. Zjj had
vroeger veel geleden, zjj zou nog veel ljjden,
maar geen oogenblik was zoo schrikljjk
voor haar als dit. Zjj zat in waarheid als
zjjne onderhoorige soldaten, behoorende tot
de lijfgarde van den onderkoning te Nankin
is vermoord.
De naam van den vermoorden officier
is Krause von Hunau.
Alle Duitsche oorlogschepen in den om
trek zjjn naar Nankin ontboden. Men ver-
mi**1» t m——n—.■iwwgntwMgf»
verlamd. Het onverwachte van den slag,
juist toen zjj zich volkomen veilig waande,
maakte hem te vreeseljjker. Er werd wjjn
gebracht, maar zjj kon niet drinken. Niets
kon haar redden, niets!
Vertoornd was Lord Arden naar buiten
gegaan. Hjj wilde den man laten arresteeren,
dacht niet aan medeljjden of genade
voor den schelm, die zijn geliefde vrouw
zulk een schrik had aangejaagd. Toen hjj
in de vestibule kwam hoorde hjj hem roepen
>Ik wil Lady Arden spreken, ik moet
haar zien! Het is een zaak van leven of
dood
>Als hjj dien naam nog eens noemt,
werp hem dan op straat l< riep de graaf
en de lakeien deinsden verschrikt terug.
ilk moet haar zien, haar of haar man!*
riep Ramsay ruw, ianders ga ik niet weg.*
>Ik ben Lord Arden,* zei de graaf, i Wat
verlangt ge? Jones, roep een politie-agent,
ik wil dat schandaal niet langer hebben.*
De man zweeg eensklaps en zjjn gelaat
werd zeer ernstig.
>Zjjt gjj Lord Arden?* Welnu dan,
rnylord om uw zelfs wil, spreek mg afzon-
derljjk, eer gjj mjj laat arresteeren.*
En toen de graaf aarzelde ging hg voort
>Ter wille van uwe vrouwJa, ik
weet het, de drank, de drank heeft mg
hier gebracht, maar nu ik hier ben, laat
het nu ook uit zjjn. Geef mjj vjjf minuten
en ik zal u zeggen wie uw vrouw isdat
moet gjj weten!*
/Wordt vervolgd./
