Hel Land van flensden en Aliens, de Langsiraa! ell de tfumnielerwaard. Uit gebrek aan bewjjs M 1197. land van altena- UitgeverL. J. YEEEMAN, Heusden. ZATERDAG 20 JUNI. 1896. Sehaduwbeelden uit ie sameoieviiig. l VOOR O Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels SO ct. Elke regel meer 7ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Nieuwe bezems vegen schoon*, zegt men en dat zeggen ook de lieden uit de hoofd stad, nn ze hun nieuwen Chef van politie zoo ijverig zien optreden tegen het schrik bewind der straatbengels, die de Amstelstad onveilig maken. Talloos en steeds toenemend waren dan ook de klachten OYer de bandeloosheid in de wereldstad, over den teugelloozen wille keur dier benden, die alle vrjjheid voor zich eischen of nemen, en de vrjjheid van het openbare leven aan anderen feiteljjk ont-' houden. Trouwens, het verschijnsel is niet van plaatselijken aardhet is zeer algemeen, en, ofschoon het in de groote brandpunten van verkeer meer opgemerkt wordt en daar on getwijfeld ook de meeste gevaren opleverd, die gevaren zjjn evenzeer elders aanwezig. Zeker hebben ook op dit gebied nimmer volmaakte verhoudingen bestaan. Toch is het niet te onkennen, dat in de laatste jaren menig betreurenswaardig verschijnsel viel op te merken. Bijzondere maatschappelijke toe standen werkten blijkbaar ongunstig terug op de algemeene volksstemming. In tjjden van rast en voorspoed moge die stemming in den regel beter zjjn, dat het volkskarakter zich zoo licht van een minder gunstigen kant doet kennen, bewjjst toch, dat, over 't geheel genomen, het gewenschte peil van ontwikkeling nog lang niet bereikt is. Ont- 5 wikkeling, niet alleen de verstandelijke, maar ook en vooral de zedeljjke. En dat niettegen- staande onze hooggeroemde voorrechten van j beschaving. Daarom is het goed, dat telkens, in woord en schrift, op den huidigen maatschappeljjken toestand wordt gewezen en zonder schroom de vinger op de wond wordt gelegd. De geheele uitwendige vorm der samen leving heeft iets ongewoons. Zij heeft geen gezonde kleur en vertoont het beeld van iets, wat uit de voegen is gerukt. Let eens we doen slechts een greep uit vele vo irbeelden let eens nauwkeurig op de beweging voor Zondagsrust. Zeker, de maatschappelijke rustdag moet er wezeneene poging tot eeuwigdurend lichameljjk doorwerken zou zichzelve doo- den. Niets billjjker en natuurlijker ook, dan dat de maatschappelijke rustdag samenvalt met den kerkeljjken rustdag van bijna de geheele natie. Daarom heeft de beweging voor Zondags rust onze sympathie, voor zoover ze inder daad er op gericht is den mensch te geven wat den mensch behoeft; om het karakter van rust en ontspanning en van veredelend genot te schenken aan den Zondag van zoo- velen, voor wie feiteljjk die dag bjjna nim mer aanbreekt. Maar, zien we niet vaak iets geheel anders Het streven naar Zondagsrust een pogeH om zich te onttrekken aan den geregelden arbeid, leidende tot verbreking van den na tuurlijken loop van het maatschappelijk ra derwerk. De rust van Zondag aangegrepen als een middel tot bevrediging van telkens woester genot, als een hulpmiddel der be weging in de richting naar arbeidsstaking, als een sein tot verstoring der openbare orde 1 En, niemand zal ontkennen, dat bijna overal het buitensporige, het opgeschroefde, het overdrevene in spreken en handelen valt op te merkendat alom een toestand van opgewondenheid heerscht, een ziekeljjke toe stand, die veel aan de degelijkheid van het volkskarakter ontneemt, die veel arbeids kracht en welvaart doet verloren gaan. Bandeloosheid is het beeld van den tjjd en, we weten wat bandeloosheid ismis- de macht der omstandigheden vaak den mogelijkste vrijheden mochten veroorloven, werkgever om te dulden dat de werklieden Men kan zich voorstellen welk een lucht in alleen de voorwaarden regelen Staat het die kamer hing hem altjjd vrij te doen arbeiden of het werk i Barones de Yalley woonde nu ongeveer van zijn kant te staken? Zijn niet alle ge-'een jaar in de rue Penthièvre. vaar en schade voor hem alleen? En als j Het schjjnt, dat de barones woekerhandel men hem gedwongen heeft tot stilstand,dreef, zoodat ze dagelijks allerlei soorten beschermt hem dan do wet in de vrije keuze volks ontving, elegant gekleede lieden en van andere werklieden? En deze, zjjn zg'echte bedelaars, die er pakjes juweelen, vrjj en veilig? Staan de personen, de vruchten'zilverwerk, linnen of iets anders in pand van den arbeid en het kapitaal zelf, niet brachten. dikwjils onbeschermd tegen geweld en ver nieling En het openbare leven, is het niet vaak woest en ruw? Speelt niet in alles de sterke drank de hoofdrol? Er mogen geene mis daden in het openbaar worden gepleegd, geene aanrandingen van vrijheid en eer, geen hoog begrip van zedelijk gevoel toonen toch die baldadigheid en die brutaliteit, die maar al te zeer doen vermoeden, welke ge vaarlijke elementen de huidige samenleving bevat: eene ernstige opwekking tot waken voor hare beste belangen. Buitenland. CHARLOTTE BRAEME. (45 Zuster Teresa verheugde zich, al zou het een zware nacht worden en de wind loeide om de kloostermuren. Het hospitaal was niet ver af, maar de weg was slecht. Toen zjj laags den modderigen weg, door regen en wind het groote, grauwe hospitaal op den heuveltop bereikte stond daar de portier met een lantaarn. »Een kwade aacht, zuster,* zei hg, toen de edele gestalte hem voorbjjschreed. Zuster Teresa opende een deur aan de rechterzjjde en vond daar znster Mirjam, een vriendelijke bejaarde vrouw, die als huis meesteres in het hospitaal optrad. >Het verheugt mg, dat gjj komt,* zeide zg, >ik vreesde dat het zuster Benedicta wezen zon en zg is niet geschikt voor een geval als dit.* >Is het zoo ernstig?* >Ja, zeer. De arme man zal niet lanc meêr leven. De dokters zgn nu bjj hem. Gjj zult niet lang behoeven te waken.* »Wat is er gebeurd?* »Hjj reed te paard, het dier is schichtig geworden, op hol geslagen en heeft hem afgeworpen. Zgn hoofd is niet gekwetst, maar de wervelkolom is gebroken.* De barones De Yalley, geb. De Monbel, werd des namiddags in haar woning te bruik van vrjjheid. Parjjs, rue de Pentièvre, geworgd gevonden. En daarom, de vraag is niet nieuw, maar i Zjj had een prop in den mond en het ge- ze heeft niets van haar gewicht verloren: heele appartement was geplunderd. Twee ontbreekt het ons wel eens niet aan een personen waren tweemaal bjj haar geweest juist begrip der vrjjheid? Is eene vrgheid, f en deze worden gezocht. De 52-jarige barones in vele opzichten onbeperkt, in vele andereleefde geheel alleen, ongeregeld, wel dien schoonen naam waardig? Nader wordt bericht: Vrjjheid is niet het recht om te doen en teï Alles in het vertrek was onderstboven laten wat men wil, al wordt het veelal zoo geworpen. opgevat. Zij geeft alleen het recht om zich j' Diefstal is dus de drjjfveer geweest voor onbelemmerd te bewegen binnen de grenzen de misdaad, want elk meubel was open door een wettig gezag gesteld. En, waargebroken en onmiddellijk heeft men naar die grenzen juist in het algemeen belangde moordenaars gezocht, worden getrokken, waar ze beoogen de be- De moord moet gepleegd zijn tusschen veiliging van leven en welzijn, het behoud 11.15 en 11.25 in den morgen, want haar van orde en rust, de bevordering der open- werkvrouw, die tegen den middag kwam, brfi-e zedelijkheid en van de welvaart, daar klopte vergeefs op de deur. Zg ging daarop moest het aan die beperkende en regelende den concierge roepen, die de deur met een bepalingen op geen enkel gebied ontbreken, hulpsleutel opendeed. En, wat zien we alweer in de werkeljjk- j Nog dienzelfden morgen had men de heid barones gezien in den faubourg Saint Honoré. Om nog eens een greep te doen. Alom De vermoorde was 82 jaar oud, haar is het oog gevestigd op den betrenrens- fortuin wordt geraamd op ongeveer twee waardigen strgd tnsschen wat men noemt j millioen. kapitaal en arbeid. Strgd alsof het kapitaal j Het appartement dat de barones bewoonde, geen arbeid en de arbeid geen kapitaal ver- bestaat uit drie kamers, die er inderdaad tegenwoordigde! Het heet dat de regeling van het loon op de vrjje overeenkomst van partjjen berust. Maar feitelijk Dwingt niet »Dus er is geen hoop meer?* »Niet de minste.* Zwjjgend staarde zuster Teresa in het vuur. Het loeien van den wind bracht den eersten avond op Arden Towers in haar herinnering terug. Later had zg van de legende gehoord. LI. Er zgn zoovele vrouwen in de wereld, voor welke geen roeping of plaats schjjnt te bestaanvoor welke niets te doen is. Vele harer zgn knap, aardig van uiterljjk, ontwikkeld, wel opgevoed, andere meer nog schoon, hoogst beschaafd, weer andere stuursch en slecht van humeur, maar voor allen geldt hetzelfde, zg hebben behoefte om iets te doen. Sommigen zonden voor treffelijke huismoeders zgn geworden, anderen verlangen geen huwelijkslevensommigen leven in de bigde hoop een goed echtgenoot te krjjgen en zgn later zeer teleurgesteld anderen kregen een goed huwelijksaanzoek en weigerden dat. Het aantal van dergelijke vrouwen is groot en als de tjjd gaat ver strijken noemt men hen »oude vrjjsters.* De vraag, wat met dergeljjke vrouwen aan te vangen hield de Bisschop van Benton lange jaren bezig. Er waren er velen in zgn parochie, maar er waren ook vele armen en ljjdenden, waarom zouden zjj elkander niet helpen? Zgn ideaal was, dat de rijken zonder! bezigheid zouden werken voor en helpen hen, die niet in staat waren zich zelf te uitzien als een voddenmagazjjn. Haar eenig gezelschap bestond uit twee honden, die zich in de vertrekken de on- helpen. Aanvankeljjk stelde hg zich tevreden met allerlei bgeenkomsten en vergaderingen en verkreeg daardoor, dat verscheidene dames besloten met en bij elkander te gaan wonen, niet onder bepaalde voorschriften, maar dan toch onder zekere overeenkomst. Zij moesten haar leven wjjden aan werken van mede- doogen. Langzaam ging zoo zgn arbeid voort, toen een oude dame stierf, die hem zeer was toegedaan en hem haar gansche fortuin naliet om zjjn plannen te verwezen lijken. Toen was de Bisschop van Benton gelukkig en hg besteedde het geld goed. Een van de eerste zaken die hg deed, was een groot huis en hospitaal in Londen te bouwen. Het huis kreeg den naam van »Het klooster* en het hospitaal kreeg weldra de beste roep onder alle ziekenhuizen. Het stond geheel onder behandeling en verzorging der zusters uit het klooster. Toen vroeg tot zgn grooie bljjdschap, zjjn oudste dochter Monica Grey verlof, om zich aan het liefde werk te wjjden. Monica Grey was een vrouw van buitengewone gaven en van veel karakter. Zg was niet de vrouw om een man en kinderen te hebben, om aan het hoofd eener huishouding te staan, maar het bestuur over een groot hospitaal, altijd vol lijders, over eea klooster altijd gevuld met troosteloozen en ongelukkigen, dat was iets voor haar, dat was haar levensdoel. Na verloop van tjjd werd zjj overste van de »Zu8ters van Vrede,* zooals de Bisschop hen genoemd had. En in werkelijkheid, zij j brachten vrede en rust ook op de plaatsen j waar de grootste wanhoop was. De >Zusters van Vrede* waren wnd en Wie de schuldigen zgn, is nog niet be kend, hoewel het vermoeden rust op een 18-jarig jongeling, die haar behulpzaam was bjj het verhuizen, bijna dageljjks nog aan huis kwam en die er allesbehalve gunstig uitziet. Op den Kyffbauserberg zoo wordt uit Berlijn gemeld, omsluierd door de Barba- rossasage, werd heden het gedenkteeken onthuld voor keizer Wilhelm I, welks kosten, meer dan een millioen mark, door de vereenigingen van oud-strijders bijeen gebracht zgn. Het was heerljjk weder. Be halve de Keizer waren verscheidene vorsteljjke persoonlijkheden aanwezig en vertegenwoor digers van alle Duitsche staten, de koning van Wurtemberg, de groothertogen van Baden en Weimar, voorts vertegenwoordi gers van 16,000 Kriegervereine. Tegen den middag kwam de Keizer op de vlakte van het gedenkteeken aan, met geestdrift begroet door het volk en de oudstrijders, die in gelederen opgesteld waren. De Keizer en de bondsvorsten begaven zich naar het voor portaal van het monument. Daar dankte de voorzitter van het comité, generaal Spitz, de vorsten en vertegenwoordigers voor hun aanwezigheid; hjj legde uit naam van alle oud-strijders de gelofte van trouw af. Professor Westphal, reserve-kapitein, hield de feestrede. Hjj bracht in herinnering dat in 700 jaren geen keizer den Kyffhauser betreden heeft, en sprak over den grooten tjjd der stichting van het rijk, toen alle Duitsche stammen door Wilhelm den Groote vereenigd werden. De Kriegersvereine, zeide hg, vormen een muur waar de pogingen van de mannen zonder vaderland, die het volk verleiden willen, op afstuiten. De Keizer antwoordde dat hjj met vreugde en aandoening in het hart in gezelschap der bondsvorsten naar het inwijdingsfeest gegaan was, waarmede de feesten ter her innering aan het groote tijdperk der over winningen op waardige wjjze afgesloten worden. De Keizer dankte allen die het zijd bekendonder het wjjs bestuur van Zuster Monica deden zjj groote dingen. En op een dag kwam een dame aan het klooster en verzocht de overste te spreken. En toen Monica Grey bjj haar kwam, her kenden twee edele zielen elkander. »Gjj verlangt mjj te spreken,* zeide de overste vriendeljjk. Instinctmatig zag zij, dat zjj te doen had met iemand, die zwaren kom mer en levenszorg had leeren kennen. »Ja. Ik wilde u verzoeken mjj binnen te laten, mg in al uw werk te laten helpen.* »Zgt gjj geschikt voor ons werk?* »Hoe bedoelt gij dat?* »Om geschikt te zgn voor ons werk wordt veel vereischt. Allereerst moet men zelfverloochening hebben, niet voor zich zelve maar geheel voor anderen leven.* »Dat kan ik! Het »zelf« is lang genoeg voor mjj iets hateljjks geweest. Het zal mij verheugen het af te werpen en geheel op te gaan in het leven van anderen.* Toen zag de vreemdelinge Monica Grey ernstig aan en vroeg: »Maar neemt gjj ook zondaressen op?« De overste glimlachte en zei »Zjjn wij niet allen zondaressen? Maar als gjj mij vraagt of wjj vrouwen opnemen, die alle eer en deugd verspeeld hebben, dan zeg ik, neen, dat doen wij niet Veronderstel,* hernam de vreemdelinge, »dat iemand bjj u kwam, die door de wereld gebrandmerkt was met een schrikkelijke misdaad, geoordeeld en veroordeeld zelfs door de menschen, maar onschuldig voor God. Zoudt gij zoo iemand opnemen?* En daarop verhaalde Lady Arden aan gedenkteeken hebben opgericht of de op richting bevorderd, legde er nadruk op dat hg wel wist hoe voor de oud-strijders de herinnering aan den grooten Keizer heilig is, en hoopte dat het gedenkteeken ook in de toekomst het symbool mocht zgn van die nagedachtenis, en tevens een blgvende vermaning om één te zgn in trouw en toewjjding aan keizer en rjjk, vorst en vaderland, ter eere en tot meerdere wel vaart van Duitschland. Boven alle aardsche goederen bljjve, sprak de keizer, de geest die dit monument geschapen heeft, bewaard, dan kan het vaderland aan alle stormen der toekomst weerstand bieden. De Keizer dankte voor de gelofte van trouw, afgelegd door de oud-strjjders wier zinspreuk is Voor God, Keizer en Rjjk, en sprak den wensch uit dat het vaderland altjjd be schikken mocht over mannen zooals de medestanders van den grooten Keizer bjj diens levenswerk tot wederoprichting des Rjjks. De »Drummond Castle*, een der ijzeren stoomschepen van de Castle Line, directie Donald Currie Co. te Londen,, op weg van Kaapstad naar Plymouth, schijnt Don derdagnacht nabij Ouessant op een klip gestooten of in aanvaring met een onbekend schip geweest te zgn, tengevolge waarvan het onmiddelljjk is gezonken. Er waren aan boord een equipage van 103 man en 143 passagiers. Drie menschen, drijvende op reddinggordels, zgn door visschers gered, de twee honderd drie en veertig anderen zouden verdronken zjjn. Nog hoopt men, dat velen zich in de booten hebben kannen redden, maar die hoop is uit den aard der zaak zeer vaag. Reeds zjjn zes ljjken aangespoeld aan de kust van Ouessant, dat een eiland is nabjj Kaap Pinistère, vijf mjjlen van de landkust met 2368 inwoners, meest loodsen en vis schers. De kust van dit eiland is slechts op enkele punten toegankelijk en het ligt voor schepen, die even afdwalen uit den koers, zéér gevaarljjk. Het vermoeden dat het schip gestooten is, heeft das allen grond. De »Drummond Castle* werd in 1881 te Glasgow gebouwd, zij was 3663 ton groot. Den 28sten Mei vertrok zjj van de Tafelbaai, het laatst heeft zij voor Las Palmas gelegen, den 12den dezer. De Pransche sleepboot »Laborieux« is van Brest onmiddellijk naar de plaats des onheils gestoomd. Volgens de berichten, zuster Monica haar gansche geschiedenis. Het duurde lang en de overste der >Zusters van Vrede* luisterde aandachtig en toen zij geëindigd had, vroeg Lady Arden »Hebt gjj ooit een geschiedenis als de mgne gehoord?* »Neen »En veroordeelt gjj mjj?« vroeg Lady Arden. »Neen, uit het diepste van mjjn hart zeg ik, dat ik u voor onschuldig houd.* En toen knielde Lady Arden voor haar neder en omvatte hare knieën en bedekte hare handen met kassen en tranen. »Gjj gelooft mg dus,* snikte zg, »gjj gelooft dat ik onschuldig ben. Gjj hebt alles gehoord en vertrouwt mij toch.* Monica Grey boog haar ernstig gelaat over de schoone vrouw aan haar knieën en zei vriendeljjk: »Ik ben OTertuigd van uw onschuld.* »En toch, mjjn echtgenoot, de man, dien ik met geheel mjjn ziel liefhad, hij houdt mjj voor schuldig!* »Ja, maar gjj moet rechtvaardig zgn. Gjj moet bedenken, dat hij de zaak gelezen en overwogen had, dat hjj de verdachte voor schuldig hield. En een man, die kalm weg zoo iets aangenomen heeft, verandert niet spoedig van meening. Gij moet denken aan zgn verdriet, zgn gekwetste liefde, zjjn gekwetsten trots. Ik durf zeggen, dat van u beiden hg het meeste Ijjdt. O, mjjn kind, waarom hebt ge niet tot hem gesproken!* »Dan had ik hem verloren!* (Wordt vervolgd EIIWSB ••■■■■■"■■•■■■■■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■•■■■■■■■■•■li DOOR DE ZUSTERS VAN VREDE.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1896 | | pagina 1