Hel Land van flensden en Aliens, de Langsiraa! ell de tfumnielerwaard.
Uit gebrek aan bewjjs
M 1197.
land van altena-
UitgeverL. J. YEEEMAN, Heusden.
ZATERDAG 20 JUNI.
1896.
Sehaduwbeelden uit ie sameoieviiig.
l
VOOR
O
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 7ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Nieuwe bezems vegen schoon*, zegt men
en dat zeggen ook de lieden uit de hoofd
stad, nn ze hun nieuwen Chef van politie
zoo ijverig zien optreden tegen het schrik
bewind der straatbengels, die de Amstelstad
onveilig maken.
Talloos en steeds toenemend waren dan
ook de klachten OYer de bandeloosheid in
de wereldstad, over den teugelloozen wille
keur dier benden, die alle vrjjheid voor zich
eischen of nemen, en de vrjjheid van het
openbare leven aan anderen feiteljjk ont-'
houden.
Trouwens, het verschijnsel is niet van
plaatselijken aardhet is zeer algemeen, en,
ofschoon het in de groote brandpunten van
verkeer meer opgemerkt wordt en daar on
getwijfeld ook de meeste gevaren opleverd,
die gevaren zjjn evenzeer elders aanwezig.
Zeker hebben ook op dit gebied nimmer
volmaakte verhoudingen bestaan. Toch is
het niet te onkennen, dat in de laatste jaren
menig betreurenswaardig verschijnsel viel op
te merken. Bijzondere maatschappelijke toe
standen werkten blijkbaar ongunstig terug
op de algemeene volksstemming. In tjjden
van rast en voorspoed moge die stemming
in den regel beter zjjn, dat het volkskarakter
zich zoo licht van een minder gunstigen
kant doet kennen, bewjjst toch, dat, over 't
geheel genomen, het gewenschte peil van
ontwikkeling nog lang niet bereikt is. Ont- 5
wikkeling, niet alleen de verstandelijke, maar
ook en vooral de zedeljjke. En dat niettegen-
staande onze hooggeroemde voorrechten van j
beschaving.
Daarom is het goed, dat telkens, in woord
en schrift, op den huidigen maatschappeljjken
toestand wordt gewezen en zonder schroom
de vinger op de wond wordt gelegd.
De geheele uitwendige vorm der samen
leving heeft iets ongewoons. Zij heeft geen
gezonde kleur en vertoont het beeld van
iets, wat uit de voegen is gerukt.
Let eens we doen slechts een greep
uit vele vo irbeelden let eens nauwkeurig
op de beweging voor Zondagsrust.
Zeker, de maatschappelijke rustdag moet
er wezeneene poging tot eeuwigdurend
lichameljjk doorwerken zou zichzelve doo-
den. Niets billjjker en natuurlijker ook, dan
dat de maatschappelijke rustdag samenvalt
met den kerkeljjken rustdag van bijna de
geheele natie.
Daarom heeft de beweging voor Zondags
rust onze sympathie, voor zoover ze inder
daad er op gericht is den mensch te geven
wat den mensch behoeft; om het karakter
van rust en ontspanning en van veredelend
genot te schenken aan den Zondag van zoo-
velen, voor wie feiteljjk die dag bjjna nim
mer aanbreekt.
Maar, zien we niet vaak iets geheel anders
Het streven naar Zondagsrust een pogeH
om zich te onttrekken aan den geregelden
arbeid, leidende tot verbreking van den na
tuurlijken loop van het maatschappelijk ra
derwerk. De rust van Zondag aangegrepen
als een middel tot bevrediging van telkens
woester genot, als een hulpmiddel der be
weging in de richting naar arbeidsstaking,
als een sein tot verstoring der openbare orde 1
En, niemand zal ontkennen, dat bijna
overal het buitensporige, het opgeschroefde,
het overdrevene in spreken en handelen valt
op te merkendat alom een toestand van
opgewondenheid heerscht, een ziekeljjke toe
stand, die veel aan de degelijkheid van het
volkskarakter ontneemt, die veel arbeids
kracht en welvaart doet verloren gaan.
Bandeloosheid is het beeld van den tjjd
en, we weten wat bandeloosheid ismis-
de macht der omstandigheden vaak den mogelijkste vrijheden mochten veroorloven,
werkgever om te dulden dat de werklieden Men kan zich voorstellen welk een lucht in
alleen de voorwaarden regelen Staat het die kamer hing
hem altjjd vrij te doen arbeiden of het werk i Barones de Yalley woonde nu ongeveer
van zijn kant te staken? Zijn niet alle ge-'een jaar in de rue Penthièvre.
vaar en schade voor hem alleen? En als j Het schjjnt, dat de barones woekerhandel
men hem gedwongen heeft tot stilstand,dreef, zoodat ze dagelijks allerlei soorten
beschermt hem dan do wet in de vrije keuze volks ontving, elegant gekleede lieden en
van andere werklieden? En deze, zjjn zg'echte bedelaars, die er pakjes juweelen,
vrjj en veilig? Staan de personen, de vruchten'zilverwerk, linnen of iets anders in pand
van den arbeid en het kapitaal zelf, niet brachten.
dikwjils onbeschermd tegen geweld en ver
nieling
En het openbare leven, is het niet vaak
woest en ruw? Speelt niet in alles de sterke
drank de hoofdrol? Er mogen geene mis
daden in het openbaar worden gepleegd,
geene aanrandingen van vrijheid en eer,
geen hoog begrip van zedelijk gevoel toonen
toch die baldadigheid en die brutaliteit, die
maar al te zeer doen vermoeden, welke ge
vaarlijke elementen de huidige samenleving
bevat: eene ernstige opwekking tot waken
voor hare beste belangen.
Buitenland.
CHARLOTTE BRAEME.
(45
Zuster Teresa verheugde zich, al zou het
een zware nacht worden en de wind loeide
om de kloostermuren. Het hospitaal was
niet ver af, maar de weg was slecht.
Toen zjj laags den modderigen weg, door
regen en wind het groote, grauwe hospitaal
op den heuveltop bereikte stond daar de
portier met een lantaarn.
»Een kwade aacht, zuster,* zei hg, toen
de edele gestalte hem voorbjjschreed.
Zuster Teresa opende een deur aan de
rechterzjjde en vond daar znster Mirjam, een
vriendelijke bejaarde vrouw, die als huis
meesteres in het hospitaal optrad.
>Het verheugt mg, dat gjj komt,* zeide
zg, >ik vreesde dat het zuster Benedicta
wezen zon en zg is niet geschikt voor een
geval als dit.*
>Is het zoo ernstig?*
>Ja, zeer. De arme man zal niet lanc
meêr leven. De dokters zgn nu bjj hem. Gjj
zult niet lang behoeven te waken.*
»Wat is er gebeurd?*
»Hjj reed te paard, het dier is schichtig
geworden, op hol geslagen en heeft hem
afgeworpen. Zgn hoofd is niet gekwetst,
maar de wervelkolom is gebroken.*
De barones De Yalley, geb. De Monbel,
werd des namiddags in haar woning te
bruik van vrjjheid. Parjjs, rue de Pentièvre, geworgd gevonden.
En daarom, de vraag is niet nieuw, maar i Zjj had een prop in den mond en het ge-
ze heeft niets van haar gewicht verloren: heele appartement was geplunderd. Twee
ontbreekt het ons wel eens niet aan een personen waren tweemaal bjj haar geweest
juist begrip der vrjjheid? Is eene vrgheid, f en deze worden gezocht. De 52-jarige barones
in vele opzichten onbeperkt, in vele andereleefde geheel alleen,
ongeregeld, wel dien schoonen naam waardig? Nader wordt bericht:
Vrjjheid is niet het recht om te doen en teï Alles in het vertrek was onderstboven
laten wat men wil, al wordt het veelal zoo geworpen.
opgevat. Zij geeft alleen het recht om zich j' Diefstal is dus de drjjfveer geweest voor
onbelemmerd te bewegen binnen de grenzen de misdaad, want elk meubel was open
door een wettig gezag gesteld. En, waargebroken en onmiddellijk heeft men naar
die grenzen juist in het algemeen belangde moordenaars gezocht,
worden getrokken, waar ze beoogen de be- De moord moet gepleegd zijn tusschen
veiliging van leven en welzijn, het behoud 11.15 en 11.25 in den morgen, want haar
van orde en rust, de bevordering der open- werkvrouw, die tegen den middag kwam,
brfi-e zedelijkheid en van de welvaart, daar klopte vergeefs op de deur. Zg ging daarop
moest het aan die beperkende en regelende den concierge roepen, die de deur met een
bepalingen op geen enkel gebied ontbreken, hulpsleutel opendeed.
En, wat zien we alweer in de werkeljjk- j Nog dienzelfden morgen had men de
heid barones gezien in den faubourg Saint Honoré.
Om nog eens een greep te doen. Alom De vermoorde was 82 jaar oud, haar
is het oog gevestigd op den betrenrens- fortuin wordt geraamd op ongeveer twee
waardigen strgd tnsschen wat men noemt j millioen.
kapitaal en arbeid. Strgd alsof het kapitaal j Het appartement dat de barones bewoonde,
geen arbeid en de arbeid geen kapitaal ver- bestaat uit drie kamers, die er inderdaad
tegenwoordigde! Het heet dat de regeling
van het loon op de vrjje overeenkomst van
partjjen berust. Maar feitelijk Dwingt niet
»Dus er is geen hoop meer?*
»Niet de minste.*
Zwjjgend staarde zuster Teresa in het
vuur. Het loeien van den wind bracht den
eersten avond op Arden Towers in haar
herinnering terug. Later had zg van de
legende gehoord.
LI.
Er zgn zoovele vrouwen in de wereld,
voor welke geen roeping of plaats schjjnt
te bestaanvoor welke niets te doen is.
Vele harer zgn knap, aardig van uiterljjk,
ontwikkeld, wel opgevoed, andere meer nog
schoon, hoogst beschaafd, weer andere
stuursch en slecht van humeur, maar voor
allen geldt hetzelfde, zg hebben behoefte
om iets te doen. Sommigen zonden voor
treffelijke huismoeders zgn geworden, anderen
verlangen geen huwelijkslevensommigen
leven in de bigde hoop een goed echtgenoot
te krjjgen en zgn later zeer teleurgesteld
anderen kregen een goed huwelijksaanzoek
en weigerden dat. Het aantal van dergelijke
vrouwen is groot en als de tjjd gaat ver
strijken noemt men hen »oude vrjjsters.*
De vraag, wat met dergeljjke vrouwen aan
te vangen hield de Bisschop van Benton
lange jaren bezig. Er waren er velen in zgn
parochie, maar er waren ook vele armen en
ljjdenden, waarom zouden zjj elkander niet
helpen? Zgn ideaal was, dat de rijken zonder!
bezigheid zouden werken voor en helpen
hen, die niet in staat waren zich zelf te
uitzien als een voddenmagazjjn.
Haar eenig gezelschap bestond uit twee
honden, die zich in de vertrekken de on-
helpen. Aanvankeljjk stelde hg zich tevreden
met allerlei bgeenkomsten en vergaderingen
en verkreeg daardoor, dat verscheidene dames
besloten met en bij elkander te gaan wonen,
niet onder bepaalde voorschriften, maar dan
toch onder zekere overeenkomst. Zij moesten
haar leven wjjden aan werken van mede-
doogen. Langzaam ging zoo zgn arbeid
voort, toen een oude dame stierf, die hem
zeer was toegedaan en hem haar gansche
fortuin naliet om zjjn plannen te verwezen
lijken. Toen was de Bisschop van Benton
gelukkig en hg besteedde het geld goed.
Een van de eerste zaken die hg deed,
was een groot huis en hospitaal in Londen
te bouwen. Het huis kreeg den naam van
»Het klooster* en het hospitaal kreeg weldra
de beste roep onder alle ziekenhuizen. Het
stond geheel onder behandeling en verzorging
der zusters uit het klooster. Toen vroeg tot
zgn grooie bljjdschap, zjjn oudste dochter
Monica Grey verlof, om zich aan het liefde
werk te wjjden. Monica Grey was een vrouw
van buitengewone gaven en van veel karakter.
Zg was niet de vrouw om een man en
kinderen te hebben, om aan het hoofd eener
huishouding te staan, maar het bestuur over
een groot hospitaal, altijd vol lijders, over
eea klooster altijd gevuld met troosteloozen
en ongelukkigen, dat was iets voor haar,
dat was haar levensdoel.
Na verloop van tjjd werd zjj overste van
de »Zu8ters van Vrede,* zooals de Bisschop
hen genoemd had. En in werkelijkheid, zij j
brachten vrede en rust ook op de plaatsen j
waar de grootste wanhoop was.
De >Zusters van Vrede* waren wnd en
Wie de schuldigen zgn, is nog niet be
kend, hoewel het vermoeden rust op een
18-jarig jongeling, die haar behulpzaam was
bjj het verhuizen, bijna dageljjks nog aan
huis kwam en die er allesbehalve gunstig
uitziet.
Op den Kyffbauserberg zoo wordt uit
Berlijn gemeld, omsluierd door de Barba-
rossasage, werd heden het gedenkteeken
onthuld voor keizer Wilhelm I, welks
kosten, meer dan een millioen mark, door
de vereenigingen van oud-strijders bijeen
gebracht zgn. Het was heerljjk weder. Be
halve de Keizer waren verscheidene vorsteljjke
persoonlijkheden aanwezig en vertegenwoor
digers van alle Duitsche staten, de koning
van Wurtemberg, de groothertogen van
Baden en Weimar, voorts vertegenwoordi
gers van 16,000 Kriegervereine. Tegen den
middag kwam de Keizer op de vlakte van
het gedenkteeken aan, met geestdrift begroet
door het volk en de oudstrijders, die in
gelederen opgesteld waren. De Keizer en de
bondsvorsten begaven zich naar het voor
portaal van het monument. Daar dankte de
voorzitter van het comité, generaal Spitz,
de vorsten en vertegenwoordigers voor hun
aanwezigheid; hjj legde uit naam van alle
oud-strijders de gelofte van trouw af.
Professor Westphal, reserve-kapitein, hield
de feestrede. Hjj bracht in herinnering dat
in 700 jaren geen keizer den Kyffhauser
betreden heeft, en sprak over den grooten
tjjd der stichting van het rijk, toen alle
Duitsche stammen door Wilhelm den Groote
vereenigd werden. De Kriegersvereine, zeide
hg, vormen een muur waar de pogingen
van de mannen zonder vaderland, die het
volk verleiden willen, op afstuiten.
De Keizer antwoordde dat hjj met vreugde
en aandoening in het hart in gezelschap
der bondsvorsten naar het inwijdingsfeest
gegaan was, waarmede de feesten ter her
innering aan het groote tijdperk der over
winningen op waardige wjjze afgesloten
worden. De Keizer dankte allen die het
zijd bekendonder het wjjs bestuur van
Zuster Monica deden zjj groote dingen.
En op een dag kwam een dame aan het
klooster en verzocht de overste te spreken.
En toen Monica Grey bjj haar kwam, her
kenden twee edele zielen elkander.
»Gjj verlangt mjj te spreken,* zeide de
overste vriendeljjk. Instinctmatig zag zij, dat
zjj te doen had met iemand, die zwaren kom
mer en levenszorg had leeren kennen.
»Ja. Ik wilde u verzoeken mjj binnen
te laten, mg in al uw werk te laten helpen.*
»Zgt gjj geschikt voor ons werk?*
»Hoe bedoelt gij dat?*
»Om geschikt te zgn voor ons werk
wordt veel vereischt. Allereerst moet men
zelfverloochening hebben, niet voor zich zelve
maar geheel voor anderen leven.*
»Dat kan ik! Het »zelf« is lang genoeg
voor mjj iets hateljjks geweest. Het zal mij
verheugen het af te werpen en geheel op
te gaan in het leven van anderen.*
Toen zag de vreemdelinge Monica Grey
ernstig aan en vroeg:
»Maar neemt gjj ook zondaressen op?«
De overste glimlachte en zei
»Zjjn wij niet allen zondaressen? Maar
als gjj mij vraagt of wjj vrouwen opnemen,
die alle eer en deugd verspeeld hebben, dan
zeg ik, neen, dat doen wij niet
Veronderstel,* hernam de vreemdelinge,
»dat iemand bjj u kwam, die door de wereld
gebrandmerkt was met een schrikkelijke
misdaad, geoordeeld en veroordeeld zelfs
door de menschen, maar onschuldig voor
God. Zoudt gij zoo iemand opnemen?*
En daarop verhaalde Lady Arden aan
gedenkteeken hebben opgericht of de op
richting bevorderd, legde er nadruk op dat
hg wel wist hoe voor de oud-strijders de
herinnering aan den grooten Keizer heilig
is, en hoopte dat het gedenkteeken ook in
de toekomst het symbool mocht zgn van
die nagedachtenis, en tevens een blgvende
vermaning om één te zgn in trouw en
toewjjding aan keizer en rjjk, vorst en
vaderland, ter eere en tot meerdere wel
vaart van Duitschland. Boven alle aardsche
goederen bljjve, sprak de keizer, de geest
die dit monument geschapen heeft, bewaard,
dan kan het vaderland aan alle stormen
der toekomst weerstand bieden. De Keizer
dankte voor de gelofte van trouw, afgelegd
door de oud-strjjders wier zinspreuk is
Voor God, Keizer en Rjjk, en sprak den
wensch uit dat het vaderland altjjd be
schikken mocht over mannen zooals de
medestanders van den grooten Keizer bjj diens
levenswerk tot wederoprichting des Rjjks.
De »Drummond Castle*, een der ijzeren
stoomschepen van de Castle Line, directie
Donald Currie Co. te Londen,, op weg
van Kaapstad naar Plymouth, schijnt Don
derdagnacht nabij Ouessant op een klip
gestooten of in aanvaring met een onbekend
schip geweest te zgn, tengevolge waarvan
het onmiddelljjk is gezonken. Er waren aan
boord een equipage van 103 man en 143
passagiers. Drie menschen, drijvende op
reddinggordels, zgn door visschers gered,
de twee honderd drie en veertig anderen
zouden verdronken zjjn. Nog hoopt men,
dat velen zich in de booten hebben kannen
redden, maar die hoop is uit den aard der
zaak zeer vaag.
Reeds zjjn zes ljjken aangespoeld aan de
kust van Ouessant, dat een eiland is nabjj
Kaap Pinistère, vijf mjjlen van de landkust
met 2368 inwoners, meest loodsen en vis
schers. De kust van dit eiland is slechts
op enkele punten toegankelijk en het ligt
voor schepen, die even afdwalen uit den
koers, zéér gevaarljjk.
Het vermoeden dat het schip gestooten
is, heeft das allen grond.
De »Drummond Castle* werd in 1881
te Glasgow gebouwd, zij was 3663 ton
groot. Den 28sten Mei vertrok zjj van de
Tafelbaai, het laatst heeft zij voor Las
Palmas gelegen, den 12den dezer.
De Pransche sleepboot »Laborieux« is
van Brest onmiddellijk naar de plaats des
onheils gestoomd. Volgens de berichten,
zuster Monica haar gansche geschiedenis.
Het duurde lang en de overste der >Zusters
van Vrede* luisterde aandachtig en toen
zij geëindigd had, vroeg Lady Arden
»Hebt gjj ooit een geschiedenis als de
mgne gehoord?*
»Neen
»En veroordeelt gjj mjj?« vroeg Lady
Arden.
»Neen, uit het diepste van mjjn hart zeg
ik, dat ik u voor onschuldig houd.*
En toen knielde Lady Arden voor haar
neder en omvatte hare knieën en bedekte
hare handen met kassen en tranen.
»Gjj gelooft mg dus,* snikte zg, »gjj
gelooft dat ik onschuldig ben. Gjj hebt
alles gehoord en vertrouwt mij toch.*
Monica Grey boog haar ernstig gelaat
over de schoone vrouw aan haar knieën
en zei vriendeljjk:
»Ik ben OTertuigd van uw onschuld.*
»En toch, mjjn echtgenoot, de man, dien
ik met geheel mjjn ziel liefhad, hij houdt
mjj voor schuldig!*
»Ja, maar gjj moet rechtvaardig zgn.
Gjj moet bedenken, dat hij de zaak gelezen
en overwogen had, dat hjj de verdachte
voor schuldig hield. En een man, die kalm
weg zoo iets aangenomen heeft, verandert
niet spoedig van meening. Gij moet denken
aan zgn verdriet, zgn gekwetste liefde, zjjn
gekwetsten trots. Ik durf zeggen, dat van
u beiden hg het meeste Ijjdt. O, mjjn kind,
waarom hebt ge niet tot hem gesproken!*
»Dan had ik hem verloren!*
(Wordt vervolgd
EIIWSB
••■■■■■"■■•■■■■■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■•■■■■■■■■•■li
DOOR
DE ZUSTERS VAN VREDE.