Op Waltersburg.
M 1518.
FEUILLETON.
Uitgever: Ll. J. VEIURMAH, Heusden.
WOENSDAG 2 SEPT.
1896.
Buitenland.
VOOR
land van altena.
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderljjke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Sedert eenige maanden wordt de omgeving
van Meehelen onveilig gemaakt door iemand,
die levendig herinnert aan Schinderhannes.
Relens, of, zooals het volk hem noemt,
Witte Relens,* is een ware Hercules van
28 jaar, die tot nog toe met ongeëvenaarde
handigheid aan alle vervolgingen wist te
ontsnappen. Witte Relens houdt zich op in
de dennebosschen, vanwaar hg tochten uit
strekt naar Ware-Saint-Catherine, Duffel,
Lier, Konings-Hoyckt en andere dorpen.
Zjjn mondvoorraad haalt hij van de afge
legen boerenplaatsen, welker bewoners doods
bang voor hem zjjn, daar hg altijd gewapend
is met een dubbelloopsgeweer, een revolver
en een dolk. In een bosch, waar Relens
meermalen gezien was, ontdekte de politie
een soort vossenhol, waarin een stroozak,
een kussen, spek, vet en brood gevonden
werd. De ingang was zorgvuldig met struiken
bedekt.
De politie deed zorgvuldig elk spoor van
haar bezoek verdwijnen, maar Relens had
zeker lont geroken en is niet teruggekeerd.
Een broeder van dezen roover, »Zwarte
Relens,* is indertjjd te Antwerpen ter dood
gebracht, wegens het vermoorden van een
meisje.
Te Dilbeek, nabjj Brussel, werd Donder
dagavond, tijdens een hevig onweder, eene
woning overvallen door vijf zwart gemaakte
dieven. Zjj bonden den bewoner, den 70-
jarigeu hoefsmid Swalus, en vielen toen op
een koffer aan, waarin zjj dachten geld te
vinden. Het hulpgeroep van den ouden man
wekte de aandacht der buren, die met
stokken kwamen toesnellen en de bandieten
op de vlucht dreven. Na den grjjsaard van
zjjne banden te hebben bevrijd, begonnen
de boeren de dieven te vervolgen en von
den hen verscholen in eene schuur te An-
derlecht. De dieven vluchtten verder, doch
er werden er eindeljjk, geholpen door de
politie, drie aangehouden. De aanvoerder
der bende is iemand die eenige dagen ge
leden de gevangenis verlaten heeft. De twee,
die er in gelukt waren te ontsnappen, zgn
door hunne kameraden bekend gemaakt.
De mere Ibrahim, oud-marketenster bij
het 2e regiment zouaven, versierd met het
Legioen van Eer en de militaire medaille,
was een van de beroemdheden van Antibes,
het aan de Middellandsche zee gelegen stadje
dat in de lente van dit jaar nog door Felix
(i
I. IN DEN SLOTTUIN.
Op het slotpleiH van den Waltersburg
stonden twee mannen bjj elkaar, die men
op net eerste gezicht voor heeren van het
slot houden kon, doch die bg nauwkeurige
beschouwing bedienden bleken te zgn. Ze
waren beiden reeds op jaren: de last des
ouderdoms had den rug des eenen gekromd
en 't haar zilverwit geglansd, het blonde
hoofd des anderen nog slechts met wat grjjs
doormengd. Terwjjl de laatste op de uiterste
grens van den mannel jj ken leeft jjd stond,
nog fier van houding, was de eerste dezen
reeds etteljjke jaren voorbjj. Ze waren beiden
zorgvuldig gekleed, zwart van 't hoofd tot
de voetenslechts de das was wit, sneeuwwit,
geljjk de katoenen handschoenen, waarin
de handea gestoken waren. Op het gelaat
van den oudsten las men die stille onder
werping en gehechtheid des dienaars, wien
de trouw tot een levenselement, de gehoor
zaamheid tot een gewoonte geworden is.
Hg was de dienaar der slotvrouwe, de jongere
die van den slotheer.
Het slot Waltersburg had in vroeger
tjjden de Burg van Waltershausen geheeten
de stamboom van den tegenwoordigen be
zitter reikte eeuwen ver terug, terwgl ook
zgn gemalin tot een zeer oud geslacht be-
Faure bezocht wérd op de reis, in gezel
schap van den premier Bourgeois en eenige
collega's door Frankr jjks zuiden ondernomen.
Denk ook eens aan Zij was in de Krim
geweest, in Italië, in Algerië, en ook den
oorlog van 1870/71 had zjj nog medege
maakt, altjjd en overal met haar regiment,
en een voorbeeld van moed en plichtsbe
trachting voor eiken soldaat. Toen de pre
sident der republiek te Antibes kwam, moest
dus natuurljjk ook moeder Ibrahim op de
proppen komen, en zg vertoonde zich in
groot tenue met ridderorde en medaille en
met haar tonnetje. Of zjj dat den president
ter herinnering mocht aanbieden Faure
vond het goed, maar dan moest moeder
Ibrahim zelve het op het Elysée komen
brengen, en zoo nam moeder Ibrahim op
een goeden dag den trein naar Parijs, stapte
naar het Elysée en keerde vandaar terug
zonder tonnetje, maar met een mooi papiertje
in haar zak dat, in cent-sous-stukken om
gewisseld, tegen dat tonnetje zal hebben
opgewogen.
Maar zoo'n reis op den ouden dag, wan
neer men al wat krukkerig is en vroegere
wonden weder beginnen te steken, is niet
alles. Kort daarop is moeder Ibrahim over
leden. Met militaire eer werd haar stoffelijk
overschot ten grave geleid. Vier onder-ad
judanten droegen de slippen van het lijk
kleed. Hoofd- en subalterne-officieren gingen
achter den wagen aan en een kapitein sprak
een rede uit bjj de groeve, een eigen graf,
een geschenk van den gemeenteraad. »Ja,
moeder Ibrahim, gij waart ons een moeder,
een zuster, een gezellin. Overal waar de
Fransche driekleur gewapperd heeft, bjj
nederlaag en bij glorie, zjjt ge met ons ge
weest, enz.*
Natuurlijk moest op dat graf een ge-
denkteeken geplaatst worden. Maar wat er
op te zetten? Men schreef naar het 2e re
giment zouaven en naar de kanselarij van
het Legioen van Eer enMoeder Ibrahim j
onbekend! luidden de antwoorden.
Oabekend? Dus is men verder aan het
onderzoeken gegaan en nu vrijwel tot de
conclusie gekomen dat men bljjde zal mogen
zgn als van alle titels welke moeder Ibra-
hem heeft laten gelden, tenminste die van j
marketenster echt i3 geweest. En het pre-
sidentieele bankbiljet en de eerbewjjzen en
de speechen kunnen niet meer teruggenomen
wordenZelfs met het eeregraf gaat het
moeieljjkMaar haar gedenkteeken krjjgt
moeder Ibrahim niet, of het zou een blad
zijde moeten zijn in een geschiedenis van
het misdrjjf der oplichting.
Een bljjkbaar krankzinnige werkmans
vrouw ie Grosz Ziethen heeft drie van haar
vier kinderen vermoord zjj trachtte daarna,
doch te vergeefs, zichzelf te dooden. Het
vierde en jongste kind, de lieveling van haar
man, had zij gespaard.
Een drijvend verbeterhuis is in de haven
van Hamburg gearriveerd. Het is het
Deensche schoolschip »Georg Stage,* dat
niet bestemd is tot de opleiding van marine
soldaten of matrozen, doch dat ongeveer
dezelfde strekking heeft als onze rijksopvoe
dingsgestichten. In Denemarken worden
verwaarloosde en misdadige knapen aan
boord van de »Georg Stage* opgenomen,
om later, moreel verbeterd misschien, als
ervaren zeelieden aan de maatschappjj te
worden teruggegeven.
Uit Weenen wordt gemeld, dat de Keizers
van Oo8tenrjjk en Rusland een bijzonder
onderhoud van twee uur gehad hebben op
het kasteel te Lainz. Naar men gelooft, heeft
de Tsaar in een gesprek met verscheiden
ambassadeurs de meening verkondigd dat
thans meer dan ooit eensgezindheid onder
de mogendheden onmisbaar is.
In politieke kringen is men van meening,
dat de Czaar elke toespeling op de politiek
heeft vermeden, orn daarmede te toonen, dat
zgn bezoek louter een daad van hoffelgk-
heid is.
Ook wordt in die kringen veel gewicht
gehecht aan het onmiddelljjk vertrek van
prins Lobanoff, den Russischen minister van
buitenlandsche zaken, die den Czaar op zjjn
reis naar Weenen vergezelde. Men ziet daarin
het bewijs, dat er tusschen Rusland en Oos-
tenrjjk een grondslag getroffen is ter regeling
der Cretenzer quaestie.
Reuter seint 31 Aug. uit Weenen: Vorst
Lobanoff, de minister van buitenlandsche
zaken van Rusland, is op weg van hiar naar
Kieff plotseling overleden.
Op welke raadselachtige wijze de prins
zjjn leven heeft verloren, zal nog moeten
bljjken. Hij was trouwens niet zoo heel jong
meer, daar hg in 1815 werd geboren.
In den korten tijd dat hij aan 't hoofd
van zgn departement stond, had hg reeds
gelegenheid gehad om zgn fijn diplomatiek
talent, reeds in Weenen tentoongespreid, te
laten bewonderen.
hoorde. Hun echt was kinderloos.
De beide dienaars, stonden in levendig
onderhoud, wachtend voor het portaal van
het slot. Zg waren de eenige levende wezens,
die men op het uitgestrekte slotplein ont
waarde. Hier en in het groote, prachtige
slot, gelgk ook in de nevengebouwen,
heerschte de diepste stilte en deze eenzaam
heid en stilte maakten het onderwerp uit
van hun gesprek.
>Lang zal het hier zoo niet bljjven,*
merkte de jongste op.
De oudste zweeg.
Heden avond reeds,* ging hjj voort,
misschien nog vroeger, zal het er hier on
stuimig genoeg uitzien.*
De oudste had ook daarop geen antwoord.
»Het was altjjd zoo stil en rustig hier,
en nu op eens deze angst, dat rumoer
Altjjd?* viel de oudste in, »erzjjn vroeger
ook tgden geweest Hg zweeg plotseling.
»Ja, ja,« stemde de ander toe, om echter
terstond weer tegen te spreken. »Er is wel
een tjjd geweest, waarin het daar binnen
ook niet vredig toeging
>Om twisten in 't huis behoeft een dienaar
zich niet te bekommeren,* viel de ander
hem in de reden, »in elk geval mag bg er
niet van spreken.*
Dit zeide hg in strengen toon. De ander
ging er niet verder op in.
»Ik wil alleen maar zeggen, dat de rast
hier in 't slot nooit gestoord werd. Het leven
ging altjjd zgn rustigen gang, den eenen
dag sa den anderen. En nu is dat op een
maal voorbjj
Nogmaals en nu strenger dan de eerste
maal, viel de oudere hierop in: »Is dat
voorbjj? Heb jjj daarover te beschikken?*
»Maar Frederik, je kunt toch niet tegen
spreken dat de boeren rondom ons er bijna
aan toe zijn oproerig te worden, de be
zittingen der edellieden te bestormen en te
plunderen en dat ook het slot Waltersburg
door hen bedreigd wordt. De boerenadvokaat
woelt reeds sedert drie dagen beneden in
't dorp rond, de boeren ophitsende tot weder-
spannigheid. Zelfs de predikant, die hun
aller liefde bezit
De oude Frederik kon niet nalaten hier
weer in te vallen.
Liefde!* zei hij, »liefele der boeren! De
boer moet door vrees rustig en gehoorzaam
gehouden worden en wanneer hjj de sabels
ea karabjjnen der huzaren ziet, dan en
hjj zal ze hier boven vinden.*
De jongere wilde toch gelgk hebben. »Wij
moeten,* zei hjj, »toch de huzaren hebben
en daarmee is de rust hier vervlogen.*
Het gesprek werd hier afgebroken door
de komst van een heer, die uit het groote
portaal van het slot naar buiten trad. Het
was een schoon man, tusschen de dertig en
veertig jaren oud, van slanken bouw. Zjjn
zacht bjjna vrouwelijk gelaat teekende in
elke lijn goedhartigheid. Hg scheen een
wandeling te willen maken, want bg het
buitentreden sloeg hij dea blik omhoog om
het weer in oogensehouw te nemen, overzag
daarna het slotplein en de vlakte beneden,
daarbjj leunende op een Spaansche rotting,
die hem tot wandelstok diende. Deze statige
persoonlijkheid was de eigenaar van het
slot, BaroD Adalbert von Walterhausen.
Bjj zgn komst scheidden zich de be
dienden. De oude Frederik, de kamerdienaar
Niet in 't algemeen alleen is zjjn dood
een verlies voor de Russische diplomatie,
maar het tjjdstip waarop hjj sterft, juist na
de onderhandelingen met Goluchowski, vóór
de nieuwe reis van den Keizer en midden
in de Oostersche moeieljjkheiden. is onover
trefbaar ongelukkig.
Rusland's strijdmacht in Oost-Siberië,
thans 40.000 man, zal blijvend versterkt
en wel op oorlogsformatie gebracht worden.
Om de cavalerie aan de westeljjke grens in
Europa bjjeen te kouden, is te Warschau
een speciaal cavalerie-legerkorps van 12
regimenten dragonders en kozakken op
gericht.
Het ontslag van den adjudant-generaal
van Koning Alexander van Servië was, naar
de V088. Ztg.« verneemt, niet gegrond op
medeplichtigheid aan een samenzwering tegen
den Koning, maar op dienstweigering. De
adjudant had een opdracht des Konings, die
hjj in strijd achtte met de belangen van den
Vorst, niet uitgevoerd.
Franc Jacobs, een aëronaut te Cincinnati,
is te Quincy, in Illinois, bg zgn 1005e op
stijging om 'tleven gekomen. Hjj zoutegeljjk
met zekeren Dudley, elk in zjjn eigen ballon,
opstjjgen, en op 't zelfde oogenblik zouden
ze met een valscherm dalen. Jacobs ballon
barstte echter op 150 voet hoogte; hjj
slaagde er in zjjn parachute los te maken,
maar kon het valscherm niet openen en viel
onder de menigte, waaronder zjjn vrouw en
kind zich bevonden. Na een uur smarteljjk
ljjden gaf hjj den geest. Ook te Dallas, in
Texas, kostte een luchtreis aan zekeren
Borsen het leven. Hjj kwam met zgn para
chute in een boomtak terecht en brak den
ruggegraat. Toen men hem verloste, was
hij reeds een ljjk.
De onderhandelingen tusschen den heer
Cecil Rhodes en de hoofden der opstande
lingen te Boeloewayo zjjn geëindigd, zonder
dat zij tot een besliste sehikking hebben
geleid. De opstandelingen waren tot de
tanden gewapend en verzetten zich tegen
het bevel tot uitlevering der wapenen.
De opperhoofden keerden onmiddelljjk
naar de Matoppo-heuvels terug met het voor
nemen, te beraadslagen met hun broeders.
Te Kinsale, in Engeland, is een kind
door varkens geheel verslonden.
Uit Tokio komt bericht, dat te Shantun,
in China, door een geheim genootschap,
der barones, trad ter zjjde, naar het slot-
portaal terug om zgn meesteres af te waehten,
terwgl Koenraad zich naar zgn heer begaf,
L om diens bevelen te vernemen. Het was nu
weer doodstil op het plein de baron ver
roerde zich niet en de beide dienaars wachtten
stil hun beurt af. Eerst na een poos werd
de stilte afgebroken door de komst van een
jongen man, eveneens uit het slot. Op het
oog gaf men hem nauweljjks twintig jaren,
bjj nader beschouwing echter bleek hjj ouder
te zgn. Hij was Baron Koert von Walters
hausen, jongste broeder van Adalbert.
Vriendeljjk groetend ging hg den ouden
Frederik voorbij naar zgn broeder, die op
hem wachtte.
»Niets te hooren?* vroeg hjj.
»'t Is alles rustig,was het antwoord.
»Het zal wel komen,* verzekerde de eerste
met vastheid en op een toon van gewicht.
De slotheer sloeg op die woorden geen
acht.
»Je komt alleen?* vroeg hjj, »zonder
Emma.*
»Wjj zullen haar in 't park vinden,*
antwoordde Koert.
De slotheer, ia de wandeling zonder toe
voeging van voornaam, de Baron geheeten,
keek verwonderd op bg dit antwoord.
»Wie zeide je dat?* vroeg hg.
>Haar kamervrouw, toen ik ze te ver
geefs op haar kamers zocht om ze tot de
wandeling af te halen.*
»En was ze niet in haar kamer?*
»Neen, ze was reeds vooruitgegaan, ge
lgk de oude getrouwde Maria me zeide.*
Zonderling,* mompelde de Baron. Koen-
raad, roep Frederik hier!*
ongeveer
1000 deelnemers tellende, 30
Katholieke missiën zjjn aangevallen, wier
huizen zgn vernield. Of er ook persoonlgke
slachtoffers zgn gemaakt, wordt niet gemeld.
Vier duizend man troepen zgn uitgezonden
om de orde te herstellen.
De voornaamste bepalingen van de over
eenkomst tusschen de Porte en de mogend
heden ten aanzien van Kreta moeten als
volgt luiden
1. Benoeming van een christeljjk gou
verneur voor den tijd van 5 jaar, onder
garantie van de mogendheden; terwjjl de
gouverneur het recht van veto heeft over
maatregelen, door de wetgevende vergade
ring verordend, die de souvereiniteitsrechten
van den sultan niet raken.
2. Economische onafhankelijkheid van
het eiland, met betaling van een jaarljjksche
schatting aan de Porte.
3. Hervorming van de politie.
4. Gerechtelijke onafhankeljjkheid voor
zoover bet zaken betreft tusschen geboren
Kretenzenvan de beslissingen van het hof
van appel te Chania zal geen hooger be
roep zjjn.
5. Yereeniging van de burgerljjke en de
militaire maeht in handen van den gouver
neur-generaal.
Voorts worden nog maatregelen genomen
ter verzekering van de rechten der minder
heid, en wordt aan de Kretenzen vergund
een surtaxe van 3 pet. te heffen van goe
deren, uit andere deelen van het Turksche
rjjk ingevoerdde opbrengst van dit recht
zal echter uitsluitend dienen tot schadeloos
stelling van de slachtoffers der jongste on
lusten.
De konjjnenplaag in Australië heeft zulke
enorme afmetingen aangenomen en de dieren
vermenigvuldigen zich zoo onrustbarend, dat
men van de uitgebreide maatregelen tot
verdelging van deze knaagdieren niet de
minste resultaten bespeurt. De regeering
heeft thans een prjjs van f 300,000 beschik
baar gesteld voor dengene, die een werk
zaam middel tot verdelging van het schadeljjk
gedierte uitvindt.
Uit Madrid wordt gemeld: Canovas gaf
zgn overtuiging te kennen, dat de opstan
delingen op de Philippjjnsche eilanden reeds
zgn uiteengedreven. Nimmer sedert den on
afhankelijkheidsoorlog verkeerde Spanje in
een ernstiger toestand. Deze vordert ont-
zagljjke offers. In plaats van 1000, zullen
Koenraad begaf zich naar den oude en
keerde met hem terug.
»Ging mijn vrouw uit?* vroeg de Baron
dsn ouden dienaar.
Mevrouw de barones,* antwoordde deze,
bevond zich niet heel wel, had behoefte
aan frissche lucht en zocht daarom 't
park op.«
Alleen
»Alleen, uwe Genade. Wanneer de Ba
rones hoofdpjjn heeft, gevoelt ze behoefte
aan de eenzaamheid en ontslaat zieh van
alle gezelschap.*
»Ja, ja! En heeft ze u geen orders ge
geven?*
»Ze beval mjj slechts, wanneer mjjnheer
de Baron naar haar vragen mocht, te zeggen,
dat ze 't park was ingegaan. Ze hoopte
echter vóór den tjjd der promenade terug
te zjjn.«
Om drie uur in den namiddag was in
't slot de maaltjjd ten einde en te vier uren
deden de bewoners gezamenljjk een wan
deling, die in den regel een uur duurde. Het
leven in 't slot was naar de klok geregeld.
»Op welk uur,* ging de Baron voort
met zgn onderzoek, »ging haar Genade uit.»
»Nog slechts kort geleden.*
Dit antwoord werd met zekeren schroom
gegevende houding van den ouden kamer
dienaar was eveneens niet vrjj van schroom
geweest. Met bekommerd gelaat betrok iijj
weder zgn post bjj het portaal.
»Het verwondert mg,< aldus nam baron
Koert het gesprek weder op, »dat alles zoo
stil bljjft.*
De oudste antwoordde niet.
{Wordt vervolgd.)
