van de Langstraat en de Bommelerwaard FEUILLETON. De Klippen van Kitty Hawk. Onze huiselijke omgeving. en o Uitgever: L. J. VEERMAN, Neusden. M 1535. ZATERDAG 31 OCTOBER. 1396. VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsve*hooging. Afzonderlijke raummers 5 cent. Aavertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- on Vrijdagavond ingewacht. Voor jonge echtgenooten bestaat er naast het geluk elkaar te bezitten geen grooter vreugde dan hun nieuwe eerste woning be haaglijk en gezellig in te richten. Wat vermogende ouders hebben gegeven, goede vrienden geschonken hebben, dat wordt met 't geen uit de spaarpot is aan geschaft, tot een. bevallig geheel geordend en tot in de kleinste deelen doelmatig en «childerachtig opgesteld en gelegd, uitge spreid en opgehangen. Welk een hoog ge not en zelfvoldoening voor de jonge viouw, waaneer zy den man harer keuze in pronk en woonkamer, in keuken en kelder rond leiden en zich in zjjn bljjdschap en verrassing rerblgden magAlles is netjes, alles in vorm en kleur -harmonisch, alles nog van den glans der nieuwheid overtogen. »Ach kind, kon het nu zoo maar bljjven, be?« zegt een tante, die eenige levensjaren meer over zich heen zag spoeden, en 't jonge vrouwtje kijkt verbaasd op, want ze is bepaald van plan alles in goede orde en rein te bewaren. Maar och, niets in de wereld verandert zoo spoedig van gedaante en karakter als een nieuw huishouden. Laat slechts eenige jaren voorbijgaan, laat het jaren zgn zonder brandscha, overstrooming en oorlogsgeweld, en van den glans is slechts de schaduw, van het geheel slechts de deelen overge bleven. Een weinig beschadigd de kasten, een beetje gesleten de stoelzittingen, hier en daar tot op den draad afgesleten de eens vlekkelooze inhoud der linnenkist, aan alle wanden en meubelen de sporen van kleine nieuwsgierige, in vernielen ijverige handjes. Moeten we wenschen dat het anders ware? Mag er geen bolwangige jongen op de sopha klimmen, geen aanvallig meisje haar pop de geheimenissen der piano onthullen Onze kinderen, ook wanneer ze ontjjdig gymnas tische oefeningen maken op plaatsen daartoe allerminst geschikt, zgn desniettegenstaande een sieraad onzer woning, hooger in waarde dan mahoni- notenhout, marmer en ver guldsel. Of zouden we liever in de kille ruimte der »mooie kamerc wegvluchten, waar grjjze, katoenen overtrekken de stoel zittingen beschermen, terwjjl in 't kostbare hout de worm zgn stil, vraatzuchtig werk voortzet ROMAN FRIEDRICH ZIMMERMANN. (3 >Wat ik je nog zeggen wilde,begon John Raffles eindeljjk, dicht op Bell toetredend, »wat Kate betreft denk je, ze zal het gemerkt hebben. »Neen,« zei de ander droog, toen John bleef steken. »Zjj heeft sedert eenigen tjjd zulke curienze luimensedert Dan weer op zee is, is ze ge heel veranderd. »Zoo? Dat komt bjj jonggetrouwde vrou wen meer voor.* >Hm, met onderscheid. In de eerste maand, nadat ze met mjjn broer getronwd was, was dit toch niet het geval. Toen kwam hg op eenmaal op dat dwaze denkbeeld nog een paar jaren als matroos te gaan varen in plaats van hier te big ren en een hand uit te steken, wanneer we kranige kerels als hg is, gebruiken kunnen. Je weet, dat Kate hem naar Baltimore gebracht heeft, toen hg zieh op de »Mary Jane* had laten aanmonsteren. Wg hadden Qp die reis veel tegen, doeh ze wilde hem nu eenmaal wegbrengen. Het deugt anders niet, wanneer vrouwlui ia de stad komen en daar allerlei zien en hooren, wat ze toch niet begrgpen en thuis niet Heeft een pas ingerichte woning den gloed d.'r nieuwheid en vlekkelooze zuiverheid, ze staat in waarde achter bij een gebruikte en minder vlekkelooze, die onder 't toezicht van verstandige oogen en opmerkzame han den een lief geworden omgeving geworden is. Wij hechten niet alleen aan het land, welks taal wij spreken, niet alleen aan het dorp of de stad, waarin we onze kindsheid hebben doorleefd, we hechten ook aan het huis, waarin we geboren zijn of waarin we langen tgd hebben doorgebracht. In onze herinnering blijft de dagelijksche omgeving onzer kinderjaren leven. Teekenen zouden we ze kunnen, beschrijven voor vreemden, die er geen belang in stellen, wjjl in hen andere, evenzoo dierbare herinneringen leven. Zoo'n tafel, waaraan we lange jaren ons bescheiden dageljjksch brood nuttigden, is geen hont als ander hout; zoo'n stoel waarop we jaren lang na de beslommeringen des daags uitrustten van den arbeid, is geen gewone stoel meer, die stomme dingen spreken in hun taal van 't verleden en worden ons dierbaar aan 't hart. Toch zjjn er menscben, die daarvoor niets gevoelen, die hun heele huishouden, wanneer dat eenige jaren gediend heeft, van de hand doen en in de plaats een nagelnieuw, streng modern ameublement aanschaffen die zon der eenig gewetensbezwaar kunnen scheiden van de stomme getuigen hunner vreugde en smart en het onverschillig kunnen aanzien dat vreemde handen veranderen en vernielen, wat waard was in eere gehouden te worden, omdat h?t eenmaal een deel uitmaakte van 't huisljjke geluk! Als we een tjjdlang in den vreemde hebben vertoefd, als logeergast bg' vrienden en ken nissen, als reiziger in hotel of pension en we komen thuis, wat is 't dan heerljjk onze oude stoelen daar te zien staan, onze een voudige schilderijen te zien hangen, al die ons dierbare meubeltjes weer te vinden. Ze leggen 't misschien af in kostbaarheid en kunstwaarde bij die, welke we een poos bewonderden, maar ze vertegenwoordigen voor ons een deel van ons leven en ze dragen er niet 't minst toe bg om onze thuiskomst tot een feest te maken. Wg ouderen zullen goed doen over dit stuk niet lichtvaardig heen te gigden. Tot de schoone deugd der huiselijkheid kunnen we ons kroost niet brengen door redeneering of aanpreking. Wel kunnen we ze daardoor in een scheef en hatelijk daglicht stellen. gebruiken kunnen.* »Maak het kort,* vial hem Bell in de de rede, wat is 't met Kate?* »Nu, juist sinds dien tgd heeft ze allerlei gekke dingen in het hoofd. De oogen zgn haar opengegaan Bell. Laatst heeft ze me een standje gemaakt over onze strandbe- waking, omdat het onwettig en slecht was, 't geen we dedenwg moesten liever zei ze, de schepen, die in nood zijn, te hulp komen, in plaats nu, en dergelijke flausjes meer.* »Onzin, wat gaat ons dat wjjvenge- klets aan?* >Ik meen alleen maar, het zou goed wezen als je ze eens onderhanden nans. Zij is uw dochter en heeft een eigenzinnig hootd. Als ze ons eens verraadde ^Gekheid, JohnDaar denkt ze niet aan. Dat ze plotseling deelneming gevoelt voor de schippers, dewjjl haar man eveneens op zee rondzwakt, dat is slechts natuurljjk en zal wel overgaan zoo gauw Dan thuiskomt. Met een paar weken kan hij hier zgn. Tot dien tgd, laat se kletsen, zooveel 't haar lust, bg jonge wjjven moet men wat door de vingers zien. >Maar wie weet, wat ze intusschen uit voert,* wierp John er tegen in.« Genoeg,* zei Bell scherp, »dat is mijn zaak. Ik sta voor haar in.« De jonge visscher schudde bedenkeljjk het hoofd, doch waagde geen tegenwerping meer. Bell Konks was de man niet om die rustig aan te hooren. Hij had vele jaren by de Amerikaansche marine gediend en op koopvaardijschepen en smokkelvaartuigen alle zeeën bevaren, eer hij het omzwerven moede, zich op het Aibemarleeiland neer- j maal opgewassen tot jonkman en maagd, j zal tot den laatsten snik de herinnering bewaren van de vroolijke, gezellige huis kamer, waarin vader bg zgn leven op dien stoel zat en moeder aan deze zjj van de tafel. En zij zullen ij veren zich op dezelfde wgze een standbeeld te stichten in de harten hunner kinderen. Buitenland. Er heeft in de laatste twee jaar in België een heftige agitatie bestaan tegen den Congo- Vrjjstaaat, vooral toen er sprake van was, dat de Belgische regeering deze staat, nage noeg particulier eigendom van koning Leo pold, wilde overnemen. Met klem van redenen is betoogd, dat deze overname België ten gronde zou richtenmet evenveel klem werd beweerd, dat de vrijstaat een groote toe komst had. Zonder nu te willen beslissen, wie in dezen strjjd de waarheid aan zgn zjjde had, moet toch erkend worden, dat een goed voorbeeld aan allen, die in campagne tegen of voor den Congo-staat op den voorgrond zgn ge treden, is gegeven door den socialistischen afgevaardigde, den heer Picard, die naar Afrika is getrokken om met eigen oogen den toestand gade te kunnen slaan. En merkwaardig tevens, dat met zgn terugkeer de »Indépendaace Beige* een brief heeft ontvangen van een zijner partjjgenooten, den heer Paul Coureur, een jonkman, die een hartstochtelijk voorstander is geweest van de socialistische beginseleu, maar, den strijd moede, rust heeft gezocht in den Congo-staat, waar hij zijn oud beroep als kleermaker weer heeft opgevat. Ter beantwoording van de vraag, hoe een socialist kan optreden als particuliere briefschrijver van de »Indépendance« schrjjft het blad zelf, dat het, zoodra het hoorde van het vertrek des hearen Coureur naar de Congo, dezen heeft verzocht zijn indruk ken weer te geven, juist omdat hij socialist was. »Gjj behoort niet juist tot onze rich ting* werd hem gezegd, »en gij behoort tot een partjj, die heeft gemeend, dat hoe meer kwaad er van den Congo werd gesproken, hoe beter zulks is. En daarom juist zijn wg er op gesteld de meening te kennen, welke gjj u ter plaatse zelf over den Congo hebt ^tttaeaüaMPMMBiwasBBaBMMMWMeaaMBBPaKMWPawiMriwuflBgtiwiiiii'iiiii wiiii 'Mttcaacaa zette, waar bereids een aantal visschers en uitgediende matrozen een woonplaats ge kozen hadden. Zgn onverschrokken moed, zgn ervaring en niet 't minst zgn groote lichaamskracht verschaften hem spoedig volstrekte heerschappij over deze ruwe strand bewoners en in 't bewustzijn zijner onaan gevochten meerderheid oefende hjj deze zeer onbescheiden uit. Hjj was gewoon dat zijn raad als bevel gold, dat men zgn uitspraak zonder tegenspraak respecteerde; wanneer dit niet geschiedde, geraakte hjj licht in heftigen toorn, dien zelfs de moedigsten zjjner gezellen niet trotseeren durfden. Ruwe menscben hebban eerbied voor geweld; zjj moeten vreezen om te kunnen beminnen en Bell Konks wi^s de man, die het ver staan had zich gevreest te maken. John Raffles mompelde derhalve slechts: »goed, goed, bootsman!* geljjk Bell ver trouwelijk door de overige visschers betitu- leerd werd, en ging daarna zjjns weegs, terwgl Konks naar binnen trad. Zgn woning was in enkele, slechts een paar voet boven beganen grond, liggende kamers verdeeld, waarvan de grootste tot woonkamer diende. De inrichting der laatste, de totale afwezigheid van allen opschik en ieder gemak, verraadde de armoe of de een voudigheid der bewoners. De roode planken tegen de wanden, die zwart van den rook waren, toonden overal reten en scheuren, die met mos dichtgestopt waren. Een kooi- aehtige stellage, waarop een met mos ge vulde zak, een dito kussen en een paar oude wollen dekens lagen, diende waarschijnlijk den huisheer tot slaapplaats. Daar tegenover bevond zich de haard, waarop eenige groote gö-vormJ.* Na eenig tegenstribbelen heeft de heer Coureur in het verzoek toegestemd. Zgn eerste brief is versehenen in het nummer van Woensdag 28 October. »Ik bea naar hier gegaan,* schrijft hjj, »om vergetelheid te zoeken in arbeid, afzondering en eenzaam heid, aan anderen de zorg overlatende om uit een politiek of wetenschappelijk oog punt over de Congo-quaestie te discuteeren. Mijn eerste indruk, toen ik te Matadi aan kwam, is geweest de vernietiging van de denkbeelden, welke men zich in België over den spoorweg maakt. Ik stelde mij inder daad voor een kleine railway, zooals er een op de kermis zou kunnen staan, met kleine locomotiefjes en met miniatunr-kolenwa- gentjes naar verhouding; en in plaats daar van heb ik groote machines gezien van allerlei types en waggons en rjjtuigen van 10 ton. Toen heb ik bemerkt aan welke dwa lingen ernstige menschen zich kunnen over geven om uit partjjzucht te spreken over zaken, die zjj niet gezien hebben. Wat vooral bij dezen spoorweg grootsch en schoon is, zijn de hinderpalen en de moeilijkheden, welke men heeft moeten over winnen. Dat was misschien vermetel en roekeloos, maar het is in elk geval bewon derenswaardig. Dat zjj, die dit ontkennen, eens komen zien, als zjj kunnen, en zij zullen over tuigd zijn, dat deze spoorweg kan worden beschouwd als het achtste wereldwonder; want het was geen gemakkelijk iets om zulk een weg te banen, hem over bergen en door mjjnen te doen gaan, om te komen in het hart van het oude en wilde Afrika. Voor het hof van assises der Seine is Maandag het proces begonnen tegen Aubert, die den 14 Mei 1.1. een jongen man, Delahaeff genaamd, in zgn woning lokte en hem daar met een bjjl vermoordde, om zgn postzegel- verzameling machtig te worden. Men zal zich herinneren dat Aubert, geholpen door j zgn bjjzit Marguérite Dubois, het ljjk in j een koffer pakte en daarmede dagen lang in Nornaandië rondzwierf, een gelegenheid zoekende om zich van het ljjk te ontdoen. Aan het station Couville werd de lugubre inhoud van den koffer ontdekt, en toen Aubert en Dubois hunne bagage kwamen afhalen, werden zjj gearresteerd. Het is een geschiedenis, die in veel opzichten herinnert houtblokken brandden. In den eenen hoek stond een vierkante, groene scheepskist, in den anderen een aantal roeispanen, boots haken, een klein opgerold zeil en boven de deur op houten pennen lag een zware buks, met roest overdekt. Het ameublement be stond uit een ruwe tafel, enkele houten stoelen en een bank, die bg den haard stond. Op een plank langs den wand, rechts en links van den haard, stonden een rjj van kannen en schotels uit hout en blik, ver schillende ijzeren bekers en een half dozijn tinnen borden. Eenige manskieeren hingen naast de kooi en daaronder een hoop schoen werk van alle soorten. Zoo zag de kamer er uit, waarin Bell Konks binnentrad. Slechts verlicht door de flikkerende vlammen van het haardvuur, maakte ze een dubbel onbehageljjken indruk. Konks ging recht op den haard toe, nam een brandend stuk hout van den haard en stak zgn pijp aan. Thans, nu de roode gloed van het vuur hem bestraalde, kon men zien dat de man de autoriteit, die hjj over zijns geljjken uitoefende, niet onrechtvaardig ver worven had. Hg had ongeveer den leeftijd van veertig jaren bereikt; in zgn gelaat lag iets dat tegeljjk interesseerde en vrees in boezemde. De trekken waren hard en scherp, als uit steen gebjjteldhet breede voorhoofd, half bedekt door 't haar, toonde verstand de eenig8zins gebogen neus en de scherpe, grgze oogen verleenden hem een uitdrukking van wilde koenheid en uit de ljjnen om den grooten dichtgesloten mond en de vooruit stekende kin sprak een energie, die zich door niets laat weerhouden. Een volle, zwarte baard bedekte wangen en kin, de bovenlip aan den moord van den deurwaarder Gouflé. De beklaagde Aubert is een weerzinwek kend type, met stekende oogen, een lijk kleurige tint en mager als een geraamte; daarbjj Ijjdt hij aan zenuwtrekkingen, waar door beurtelings zijn oogen, zjjn mond, zgn neus, zijn kaken en zijn hals worden ver trokken, alsof men hem een electrischen stroom door het gelaat liet gaan. Deze »mon- strueux bonhomme,* zooals een der verslag gevers hem beschrijft, is morphinornaan en verkeerde in hoogst opgewonden toestand; bij zat voortdurend geluiden te slaken, te trappelen, zijn vuisten te ballen, en smeekte op brullenden toon den president van het hof, hem morphine te geven om te kalmeeren. Dat gebeurde echter niet. Het bleek, dat hij reeds herhaaldelijk tot gevangenisstraf veroordeeld was wegens mis bruik van vertrouwen. Hjj had van alles bjj de hand gehad, maar zgn voornaamste middel van bestaan bestond daarin, dat hg onder een valschen naam te Bordeaux wjjn op krediet kocht, dien hjj tegen contant geld verkocht aan een zwarte bende. Als de bedrogen leverancier in Bordeaux de Parjjsche politie waarschuwde, nam Aubert eenvoudig een anderen naam en verhuisde naar een ander adresin zes jaar tjjds was hjj zes-en-dertig maal van domicilie ver anderd. Ten slotte wilde de flesschentrekkerjj echter niet meer lukken, en nam hg zgn toevlucht tot oplichtergen door middel van huwelijksannonces. Ook wordt hjj verdacht, na afloop van een gemaskerd bal een bankier vermoord te hebben, en het huis van zjjn moeder in brand gestoken te hebben om de assurantie machtig te wordenmaar de instructie heeft over al deze geheimzinnige punten geen licht kunnen verspreiden, en de beschuldiging bepaalt zieh tot den moord van den jongen Delahaeff. Zgn vriendin Dubois, een kleine mollige blondine met een hoogst onbeduidend ge zicht, heeft geen deel genomen aan den moordterwgl het bloedig tooneel op de voorkamer word afgespeeld, zat zjj in de achterkamer te lezen in de Lettres de Made moiselle de La Vallière.* Zjj wordt alleen beschuldigd van heling, omdat zjj gedeeld had in de opbrengst van de postzegels. Aubert houdt vol, dat hij Delahaeff in zelfverdediging heeft gedood, toen hg met den verzamelaar twist kreeg over de waarde van sommige postzegels en deze met een stok op hem aanvloog. Hg verklaarde dit - WMMMCanaiWlll MBHBP—HfO— was naar zeemansgebruik glad geschoren. Zoo voor den haard staande, raakte zgn schedel bijna den zolder dar nederige kamer. Het hemd, uit katoenen stof, was aan den huls open en liet den gespierden nek en de breede, gewelfde borst bloot. De bruine hand, die 't brandende hout vast hield, maakte den indruk als moest haar greep den tegen stander, naar wien ze werd uitgestoken, ongetwijfeld doodeljjk zgn. Nadat de visscher zijn pjjp aangestoken had, zette hg zich op een stoel neder, steunde het hoofd met de hand en staarde, kleine rookwolken voor zich heen blazend, in 't vuur. De beide vrouwen, tegenover hem op de bank gezeten, had hjj nog met geen woord verwaardigd. De oudste was reeds over den middelbaren leeftjjd heen en toonde die ronde, welgedane vormen, die aan vele vrouwen op dien leeftjjd eigen is. Met het herstellen van een net bezig, dat bij de laatste visch vangst be schadigd werd, richtte zjj af en toe eenige vriendelijke woorden tot haar ongeveer twintigjarige huisgenoote, die, de handen in den schoot gevouwen, droomerig naar den zolder keek en big k baar met haar ge dachten niet in de visschershnt verwjjlde. Een enkele blik was genoeg om te zien dat zjj Konks' dochter zgn moest. Ook bjj haar vond men die scherpe trekken om mond en kin, slechts verzacht door een droomerige zachtheid, die over 't heele gelaat uitgespreid lag en dit schoonheid verleende. VAK i Huiselijkheid laat zich alleen aanprijzen door de praktijk: maak uw woning huiselijk,' wees zelf huiselijk, leef in uw vrije uren met vrouw en kroost en dit kroost, een- Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1896 | | pagina 1