van
de Langstraat en de Bommelerwaard
FEUILLETON.
De Klippen van Kitty Hawk.
Onze huiselijke omgeving.
en
o
Uitgever: L. J. VEERMAN, Neusden.
M 1535. ZATERDAG 31 OCTOBER. 1396.
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsve*hooging. Afzonderlijke
raummers 5 cent.
Aavertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- on Vrijdagavond
ingewacht.
Voor jonge echtgenooten bestaat er naast
het geluk elkaar te bezitten geen grooter
vreugde dan hun nieuwe eerste woning be
haaglijk en gezellig in te richten.
Wat vermogende ouders hebben gegeven,
goede vrienden geschonken hebben, dat
wordt met 't geen uit de spaarpot is aan
geschaft, tot een. bevallig geheel geordend
en tot in de kleinste deelen doelmatig en
«childerachtig opgesteld en gelegd, uitge
spreid en opgehangen. Welk een hoog ge
not en zelfvoldoening voor de jonge viouw,
waaneer zy den man harer keuze in pronk
en woonkamer, in keuken en kelder rond
leiden en zich in zjjn bljjdschap en verrassing
rerblgden magAlles is netjes, alles in vorm
en kleur -harmonisch, alles nog van den
glans der nieuwheid overtogen.
»Ach kind, kon het nu zoo maar bljjven,
be?« zegt een tante, die eenige levensjaren
meer over zich heen zag spoeden, en 't
jonge vrouwtje kijkt verbaasd op, want ze
is bepaald van plan alles in goede orde en
rein te bewaren.
Maar och, niets in de wereld verandert
zoo spoedig van gedaante en karakter als
een nieuw huishouden. Laat slechts eenige
jaren voorbijgaan, laat het jaren zgn zonder
brandscha, overstrooming en oorlogsgeweld,
en van den glans is slechts de schaduw,
van het geheel slechts de deelen overge
bleven. Een weinig beschadigd de kasten,
een beetje gesleten de stoelzittingen, hier en
daar tot op den draad afgesleten de eens
vlekkelooze inhoud der linnenkist, aan alle
wanden en meubelen de sporen van kleine
nieuwsgierige, in vernielen ijverige handjes.
Moeten we wenschen dat het anders ware?
Mag er geen bolwangige jongen op de sopha
klimmen, geen aanvallig meisje haar pop
de geheimenissen der piano onthullen Onze
kinderen, ook wanneer ze ontjjdig gymnas
tische oefeningen maken op plaatsen daartoe
allerminst geschikt, zgn desniettegenstaande
een sieraad onzer woning, hooger in waarde
dan mahoni- notenhout, marmer en ver
guldsel. Of zouden we liever in de kille
ruimte der »mooie kamerc wegvluchten,
waar grjjze, katoenen overtrekken de stoel
zittingen beschermen, terwjjl in 't kostbare
hout de worm zgn stil, vraatzuchtig werk
voortzet
ROMAN
FRIEDRICH ZIMMERMANN.
(3
>Wat ik je nog zeggen wilde,begon John
Raffles eindeljjk, dicht op Bell toetredend,
»wat Kate betreft denk je, ze zal het
gemerkt hebben.
»Neen,« zei de ander droog, toen John
bleef steken.
»Zjj heeft sedert eenigen tjjd zulke curienze
luimensedert Dan weer op zee is, is ze ge
heel veranderd.
»Zoo? Dat komt bjj jonggetrouwde vrou
wen meer voor.*
>Hm, met onderscheid. In de eerste maand,
nadat ze met mjjn broer getronwd was,
was dit toch niet het geval. Toen kwam hg
op eenmaal op dat dwaze denkbeeld nog een
paar jaren als matroos te gaan varen in
plaats van hier te big ren en een hand uit te
steken, wanneer we kranige kerels als hg is,
gebruiken kunnen. Je weet, dat Kate hem
naar Baltimore gebracht heeft, toen hg zieh
op de »Mary Jane* had laten aanmonsteren.
Wg hadden Qp die reis veel tegen, doeh ze
wilde hem nu eenmaal wegbrengen. Het
deugt anders niet, wanneer vrouwlui ia de
stad komen en daar allerlei zien en hooren,
wat ze toch niet begrgpen en thuis niet
Heeft een pas ingerichte woning den gloed
d.'r nieuwheid en vlekkelooze zuiverheid, ze
staat in waarde achter bij een gebruikte en
minder vlekkelooze, die onder 't toezicht
van verstandige oogen en opmerkzame han
den een lief geworden omgeving geworden
is. Wij hechten niet alleen aan het land,
welks taal wij spreken, niet alleen aan het
dorp of de stad, waarin we onze kindsheid
hebben doorleefd, we hechten ook aan het
huis, waarin we geboren zijn of waarin we
langen tgd hebben doorgebracht. In onze
herinnering blijft de dagelijksche omgeving
onzer kinderjaren leven. Teekenen zouden
we ze kunnen, beschrijven voor vreemden,
die er geen belang in stellen, wjjl in hen
andere, evenzoo dierbare herinneringen leven.
Zoo'n tafel, waaraan we lange jaren ons
bescheiden dageljjksch brood nuttigden, is
geen hont als ander hout; zoo'n stoel waarop
we jaren lang na de beslommeringen des
daags uitrustten van den arbeid, is geen
gewone stoel meer, die stomme dingen
spreken in hun taal van 't verleden en
worden ons dierbaar aan 't hart.
Toch zjjn er menscben, die daarvoor niets
gevoelen, die hun heele huishouden, wanneer
dat eenige jaren gediend heeft, van de hand
doen en in de plaats een nagelnieuw, streng
modern ameublement aanschaffen die zon
der eenig gewetensbezwaar kunnen scheiden
van de stomme getuigen hunner vreugde en
smart en het onverschillig kunnen aanzien
dat vreemde handen veranderen en vernielen,
wat waard was in eere gehouden te worden,
omdat h?t eenmaal een deel uitmaakte van
't huisljjke geluk!
Als we een tjjdlang in den vreemde hebben
vertoefd, als logeergast bg' vrienden en ken
nissen, als reiziger in hotel of pension en
we komen thuis, wat is 't dan heerljjk onze
oude stoelen daar te zien staan, onze een
voudige schilderijen te zien hangen, al die
ons dierbare meubeltjes weer te vinden. Ze
leggen 't misschien af in kostbaarheid en
kunstwaarde bij die, welke we een poos
bewonderden, maar ze vertegenwoordigen
voor ons een deel van ons leven en ze dragen
er niet 't minst toe bg om onze thuiskomst
tot een feest te maken.
Wg ouderen zullen goed doen over dit
stuk niet lichtvaardig heen te gigden. Tot
de schoone deugd der huiselijkheid kunnen
we ons kroost niet brengen door redeneering
of aanpreking. Wel kunnen we ze daardoor
in een scheef en hatelijk daglicht stellen.
gebruiken kunnen.*
»Maak het kort,* vial hem Bell in de
de rede, wat is 't met Kate?*
»Nu, juist sinds dien tgd heeft ze allerlei
gekke dingen in het hoofd. De oogen zgn
haar opengegaan Bell. Laatst heeft ze me
een standje gemaakt over onze strandbe-
waking, omdat het onwettig en slecht was,
't geen we dedenwg moesten liever zei ze,
de schepen, die in nood zijn, te hulp komen,
in plaats nu, en dergelijke flausjes meer.*
»Onzin, wat gaat ons dat wjjvenge-
klets aan?*
>Ik meen alleen maar, het zou goed
wezen als je ze eens onderhanden nans. Zij
is uw dochter en heeft een eigenzinnig hootd.
Als ze ons eens verraadde
^Gekheid, JohnDaar denkt ze niet aan.
Dat ze plotseling deelneming gevoelt voor
de schippers, dewjjl haar man eveneens op
zee rondzwakt, dat is slechts natuurljjk en
zal wel overgaan zoo gauw Dan thuiskomt.
Met een paar weken kan hij hier zgn. Tot
dien tgd, laat se kletsen, zooveel 't haar lust,
bg jonge wjjven moet men wat door de
vingers zien.
>Maar wie weet, wat ze intusschen uit
voert,* wierp John er tegen in.«
Genoeg,* zei Bell scherp, »dat is mijn
zaak. Ik sta voor haar in.«
De jonge visscher schudde bedenkeljjk
het hoofd, doch waagde geen tegenwerping
meer. Bell Konks was de man niet om
die rustig aan te hooren. Hij had vele jaren
by de Amerikaansche marine gediend en
op koopvaardijschepen en smokkelvaartuigen
alle zeeën bevaren, eer hij het omzwerven
moede, zich op het Aibemarleeiland neer-
j
maal opgewassen tot jonkman en maagd, j
zal tot den laatsten snik de herinnering
bewaren van de vroolijke, gezellige huis
kamer, waarin vader bg zgn leven op dien
stoel zat en moeder aan deze zjj van de
tafel. En zij zullen ij veren zich op dezelfde
wgze een standbeeld te stichten in de harten
hunner kinderen.
Buitenland.
Er heeft in de laatste twee jaar in België
een heftige agitatie bestaan tegen den Congo-
Vrjjstaaat, vooral toen er sprake van was,
dat de Belgische regeering deze staat, nage
noeg particulier eigendom van koning Leo
pold, wilde overnemen. Met klem van redenen
is betoogd, dat deze overname België ten
gronde zou richtenmet evenveel klem werd
beweerd, dat de vrijstaat een groote toe
komst had.
Zonder nu te willen beslissen, wie in dezen
strjjd de waarheid aan zgn zjjde had, moet
toch erkend worden, dat een goed voorbeeld
aan allen, die in campagne tegen of voor
den Congo-staat op den voorgrond zgn ge
treden, is gegeven door den socialistischen
afgevaardigde, den heer Picard, die naar
Afrika is getrokken om met eigen oogen
den toestand gade te kunnen slaan. En
merkwaardig tevens, dat met zgn terugkeer
de »Indépendaace Beige* een brief heeft
ontvangen van een zijner partjjgenooten,
den heer Paul Coureur, een jonkman, die
een hartstochtelijk voorstander is geweest
van de socialistische beginseleu, maar, den
strijd moede, rust heeft gezocht in den
Congo-staat, waar hij zijn oud beroep als
kleermaker weer heeft opgevat.
Ter beantwoording van de vraag, hoe
een socialist kan optreden als particuliere
briefschrijver van de »Indépendance« schrjjft
het blad zelf, dat het, zoodra het hoorde
van het vertrek des hearen Coureur naar
de Congo, dezen heeft verzocht zijn indruk
ken weer te geven, juist omdat hij socialist
was. »Gjj behoort niet juist tot onze rich
ting* werd hem gezegd, »en gij behoort tot
een partjj, die heeft gemeend, dat hoe meer
kwaad er van den Congo werd gesproken,
hoe beter zulks is. En daarom juist zijn wg
er op gesteld de meening te kennen, welke
gjj u ter plaatse zelf over den Congo hebt
^tttaeaüaMPMMBiwasBBaBMMMWMeaaMBBPaKMWPawiMriwuflBgtiwiiiii'iiiii wiiii 'Mttcaacaa
zette, waar bereids een aantal visschers en
uitgediende matrozen een woonplaats ge
kozen hadden. Zgn onverschrokken moed,
zgn ervaring en niet 't minst zgn groote
lichaamskracht verschaften hem spoedig
volstrekte heerschappij over deze ruwe strand
bewoners en in 't bewustzijn zijner onaan
gevochten meerderheid oefende hjj deze zeer
onbescheiden uit. Hjj was gewoon dat zijn
raad als bevel gold, dat men zgn uitspraak
zonder tegenspraak respecteerde; wanneer
dit niet geschiedde, geraakte hjj licht in
heftigen toorn, dien zelfs de moedigsten
zjjner gezellen niet trotseeren durfden. Ruwe
menscben hebban eerbied voor geweld; zjj
moeten vreezen om te kunnen beminnen
en Bell Konks wi^s de man, die het ver
staan had zich gevreest te maken.
John Raffles mompelde derhalve slechts:
»goed, goed, bootsman!* geljjk Bell ver
trouwelijk door de overige visschers betitu-
leerd werd, en ging daarna zjjns weegs,
terwgl Konks naar binnen trad.
Zgn woning was in enkele, slechts een
paar voet boven beganen grond, liggende
kamers verdeeld, waarvan de grootste tot
woonkamer diende. De inrichting der laatste,
de totale afwezigheid van allen opschik en
ieder gemak, verraadde de armoe of de een
voudigheid der bewoners. De roode planken
tegen de wanden, die zwart van den rook
waren, toonden overal reten en scheuren,
die met mos dichtgestopt waren. Een kooi-
aehtige stellage, waarop een met mos ge
vulde zak, een dito kussen en een paar oude
wollen dekens lagen, diende waarschijnlijk
den huisheer tot slaapplaats. Daar tegenover
bevond zich de haard, waarop eenige groote
gö-vormJ.*
Na eenig tegenstribbelen heeft de heer
Coureur in het verzoek toegestemd. Zgn
eerste brief is versehenen in het nummer
van Woensdag 28 October. »Ik bea naar
hier gegaan,* schrijft hjj, »om vergetelheid
te zoeken in arbeid, afzondering en eenzaam
heid, aan anderen de zorg overlatende om
uit een politiek of wetenschappelijk oog
punt over de Congo-quaestie te discuteeren.
Mijn eerste indruk, toen ik te Matadi aan
kwam, is geweest de vernietiging van de
denkbeelden, welke men zich in België over
den spoorweg maakt. Ik stelde mij inder
daad voor een kleine railway, zooals er een
op de kermis zou kunnen staan, met kleine
locomotiefjes en met miniatunr-kolenwa-
gentjes naar verhouding; en in plaats daar
van heb ik groote machines gezien van
allerlei types en waggons en rjjtuigen van
10 ton.
Toen heb ik bemerkt aan welke dwa
lingen ernstige menschen zich kunnen over
geven om uit partjjzucht te spreken over
zaken, die zjj niet gezien hebben.
Wat vooral bij dezen spoorweg grootsch
en schoon is, zijn de hinderpalen en de
moeilijkheden, welke men heeft moeten over
winnen. Dat was misschien vermetel en
roekeloos, maar het is in elk geval bewon
derenswaardig.
Dat zjj, die dit ontkennen, eens komen
zien, als zjj kunnen, en zij zullen over
tuigd zijn, dat deze spoorweg kan worden
beschouwd als het achtste wereldwonder;
want het was geen gemakkelijk iets om
zulk een weg te banen, hem over bergen
en door mjjnen te doen gaan, om te komen
in het hart van het oude en wilde Afrika.
Voor het hof van assises der Seine is
Maandag het proces begonnen tegen Aubert,
die den 14 Mei 1.1. een jongen man, Delahaeff
genaamd, in zgn woning lokte en hem daar
met een bjjl vermoordde, om zgn postzegel-
verzameling machtig te worden. Men zal
zich herinneren dat Aubert, geholpen door j
zgn bjjzit Marguérite Dubois, het ljjk in j
een koffer pakte en daarmede dagen lang
in Nornaandië rondzwierf, een gelegenheid
zoekende om zich van het ljjk te ontdoen.
Aan het station Couville werd de lugubre
inhoud van den koffer ontdekt, en toen
Aubert en Dubois hunne bagage kwamen
afhalen, werden zjj gearresteerd. Het is een
geschiedenis, die in veel opzichten herinnert
houtblokken brandden. In den eenen hoek
stond een vierkante, groene scheepskist, in
den anderen een aantal roeispanen, boots
haken, een klein opgerold zeil en boven de
deur op houten pennen lag een zware buks,
met roest overdekt. Het ameublement be
stond uit een ruwe tafel, enkele houten
stoelen en een bank, die bg den haard
stond. Op een plank langs den wand, rechts
en links van den haard, stonden een rjj van
kannen en schotels uit hout en blik, ver
schillende ijzeren bekers en een half dozijn
tinnen borden. Eenige manskieeren hingen
naast de kooi en daaronder een hoop schoen
werk van alle soorten.
Zoo zag de kamer er uit, waarin Bell
Konks binnentrad. Slechts verlicht door de
flikkerende vlammen van het haardvuur,
maakte ze een dubbel onbehageljjken indruk.
Konks ging recht op den haard toe, nam
een brandend stuk hout van den haard en
stak zgn pijp aan. Thans, nu de roode gloed
van het vuur hem bestraalde, kon men zien
dat de man de autoriteit, die hjj over zijns
geljjken uitoefende, niet onrechtvaardig ver
worven had. Hg had ongeveer den leeftijd
van veertig jaren bereikt; in zgn gelaat lag
iets dat tegeljjk interesseerde en vrees in
boezemde. De trekken waren hard en scherp,
als uit steen gebjjteldhet breede voorhoofd,
half bedekt door 't haar, toonde verstand
de eenig8zins gebogen neus en de scherpe,
grgze oogen verleenden hem een uitdrukking
van wilde koenheid en uit de ljjnen om den
grooten dichtgesloten mond en de vooruit
stekende kin sprak een energie, die zich
door niets laat weerhouden. Een volle, zwarte
baard bedekte wangen en kin, de bovenlip
aan den moord van den deurwaarder Gouflé.
De beklaagde Aubert is een weerzinwek
kend type, met stekende oogen, een lijk
kleurige tint en mager als een geraamte;
daarbjj Ijjdt hij aan zenuwtrekkingen, waar
door beurtelings zijn oogen, zjjn mond, zgn
neus, zijn kaken en zijn hals worden ver
trokken, alsof men hem een electrischen
stroom door het gelaat liet gaan. Deze »mon-
strueux bonhomme,* zooals een der verslag
gevers hem beschrijft, is morphinornaan en
verkeerde in hoogst opgewonden toestand;
bij zat voortdurend geluiden te slaken, te
trappelen, zijn vuisten te ballen, en smeekte
op brullenden toon den president van het
hof, hem morphine te geven om te kalmeeren.
Dat gebeurde echter niet.
Het bleek, dat hij reeds herhaaldelijk tot
gevangenisstraf veroordeeld was wegens mis
bruik van vertrouwen. Hjj had van alles
bjj de hand gehad, maar zgn voornaamste
middel van bestaan bestond daarin, dat hg
onder een valschen naam te Bordeaux wjjn
op krediet kocht, dien hjj tegen contant
geld verkocht aan een zwarte bende. Als
de bedrogen leverancier in Bordeaux de
Parjjsche politie waarschuwde, nam Aubert
eenvoudig een anderen naam en verhuisde
naar een ander adresin zes jaar tjjds was
hjj zes-en-dertig maal van domicilie ver
anderd. Ten slotte wilde de flesschentrekkerjj
echter niet meer lukken, en nam hg zgn
toevlucht tot oplichtergen door middel van
huwelijksannonces. Ook wordt hjj verdacht,
na afloop van een gemaskerd bal een bankier
vermoord te hebben, en het huis van zjjn
moeder in brand gestoken te hebben om de
assurantie machtig te wordenmaar de
instructie heeft over al deze geheimzinnige
punten geen licht kunnen verspreiden, en
de beschuldiging bepaalt zieh tot den moord
van den jongen Delahaeff.
Zgn vriendin Dubois, een kleine mollige
blondine met een hoogst onbeduidend ge
zicht, heeft geen deel genomen aan den
moordterwgl het bloedig tooneel op de
voorkamer word afgespeeld, zat zjj in de
achterkamer te lezen in de Lettres de Made
moiselle de La Vallière.* Zjj wordt alleen
beschuldigd van heling, omdat zjj gedeeld
had in de opbrengst van de postzegels.
Aubert houdt vol, dat hij Delahaeff in
zelfverdediging heeft gedood, toen hg met
den verzamelaar twist kreeg over de waarde
van sommige postzegels en deze met een
stok op hem aanvloog. Hg verklaarde dit
- WMMMCanaiWlll MBHBP—HfO—
was naar zeemansgebruik glad geschoren.
Zoo voor den haard staande, raakte zgn
schedel bijna den zolder dar nederige kamer.
Het hemd, uit katoenen stof, was aan den
huls open en liet den gespierden nek en de
breede, gewelfde borst bloot. De bruine hand,
die 't brandende hout vast hield, maakte
den indruk als moest haar greep den tegen
stander, naar wien ze werd uitgestoken,
ongetwijfeld doodeljjk zgn.
Nadat de visscher zijn pjjp aangestoken
had, zette hg zich op een stoel neder, steunde
het hoofd met de hand en staarde, kleine
rookwolken voor zich heen blazend, in 't
vuur. De beide vrouwen, tegenover hem op
de bank gezeten, had hjj nog met geen
woord verwaardigd.
De oudste was reeds over den middelbaren
leeftjjd heen en toonde die ronde, welgedane
vormen, die aan vele vrouwen op dien leeftjjd
eigen is. Met het herstellen van een net
bezig, dat bij de laatste visch vangst be
schadigd werd, richtte zjj af en toe eenige
vriendelijke woorden tot haar ongeveer
twintigjarige huisgenoote, die, de handen
in den schoot gevouwen, droomerig naar
den zolder keek en big k baar met haar ge
dachten niet in de visschershnt verwjjlde.
Een enkele blik was genoeg om te zien dat
zjj Konks' dochter zgn moest. Ook bjj haar
vond men die scherpe trekken om mond en
kin, slechts verzacht door een droomerige
zachtheid, die over 't heele gelaat uitgespreid
lag en dit schoonheid verleende.
VAK
i Huiselijkheid laat zich alleen aanprijzen door
de praktijk: maak uw woning huiselijk,'
wees zelf huiselijk, leef in uw vrije uren
met vrouw en kroost en dit kroost, een-
Wordt vervolgd.)