POLITIE.
De Klippen van Kitty Hawk.
M 1537. ZATERDAG 7 NOVEMBER.
FEUILLETON»
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
1896.
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsve±hooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 7l/s ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond
ingewacht.
2J
L
De bladen brachten voor eenige. dagen
ons het bericht, dat Vos, de van den moord
op den jongen Hoogsteden te Rotterdam
verdachte, in vrjjheid is gesteld. Na eene
opsluiting van 134 dagen en nachten werden
de gevangenisdeuren voor hem geopend,
zonder dat het der justitie is mogen ge
lukken in deze zaak licht te verspreiden.
Dit bericht wekte bp den lezer verschil
lende aandoeningen op.
In de eerste plaats natuurlijk leedwezen
een ech.ndeljjk misdrijf aan de mensohelijke k(ming wanQrde eB na mWrij,enj
gerechtigheid wist te ontkomen. j 2o tol van personen, die sich aan
In de tweede plaat» een gevoel van mede-jslrafbare feiten hebbeQ 8obu,di? gemaakt.
Ipden met de onschuldig verdachten, aanj Ze]ft de eeI)TOadigsle denker begrjjpt
w,e geene vordering tot schadevergoeding tersl(mdi d»t het eerstedeel der taak verreweg
jegens den Staat is toegekend en die in hetjbet ï00rnaamsle is Hoe D00dzakelfjk het
oog der wereld nimmer geheel hun 'roeger|somtjjdg mQ(;e WMen on] Btraffen Qf te
wellicht ongerepten naam terug verkrijgen. jtuohtil?eIli beter het t, m dal straf
In de derde plaats een zeer verklaarbaar -
r Jniet noodig zg, en, ofschoon wp allen over-
de eerste plaats daar is, om hulp te ver-
leenen bij het opsporen van strafbare
handelingen. Hare taak is veel ruimer; zij
is bovendien niet licht en wordt door ver
schillende omstandigheden van lieverlede
zwaarder. Nu staat het wel vast, dat op
gebreken en leemten kan worden gewezen,
dat de politie somtjjds in de vervulling der
taak tekort schiet, en is het plichtmatig om
die tekortkomingen niet te verbloemen; maar
niet minder plichtmatig is het om ernstig
na te gaan, of de schuld wel in hoofdzaak
aan de zijde der politie zelve moet worden
gezocht.
De tweeledige taak der politie bestaat
gevoel van ongerustheid, een zeker besef
van onveiligheid, van gemis aan de noodige
bescherming. Het is toch niet voor ontken-1
maken, zeker is het, dat de justitie en de
tuigd zullen wezen van het onmogelijke om
de straffende hand der wet overbodig te"
ning vatbaar, dat in de laatste jaren in f
politie daarnaar bebooren te streven, als
Nederland een aantal zware misdrijven j
werden gepleegd, waa- van de daders nimmer
zjjn ontdekt en dus vrjj onder ons om
wandelen.
En dit feit is zeer beschamend
voor
Het is
ware het eene bereikbare zaak.
Is dit zoo, dan behoeft het ook geen
betoog, dat veel van den invloed ten goede,
dien men voor het openbare leven van de
politie verwacht, van haar optreden, van
niemand een geheim, dat de openbare
haar houding afhaugt. >W ees, zegt de heer
macht ten onzent in vele opzichten in haar j T .WT R.
J. van Waning, burgemeester van Oudekerk
taak te kort schiet, uok is de oorzaak van j TT i
,T s aan den IJsel, in zpn uitmuntend geschriftje:
het kwaad niet onbekend. Nog voor korten TT
j»Het gezag der politie,wees, zoo roept
tpd heeft een hoog geplaatst rechterlpkL
j hp haar toe, den goede een bescheiden
ambtenaar in het openbarr ernstig de aan-
raadsman, een trouwe hulp, een vriend in
dacht gevestigd op de uiterst gebrekkige,
allen samenhang missende inrichting onzer
tweeslachtige politie. Maar het is zeer be
droevend, dat tot afdoende verbeteringen
geene ernstige pogingen worden aangewend.
Bedroevend ook voor het korps der politie
ambtenaren, dat ongetwijfeld opnieuw aan
allerlei aanvallen zal bloot staan, nu het
ontslag van den verdachte weder de aan
dacht vestigt op de betreurenswaardige
nood, zooals gij den verkeerde een slagboom
zjjt op 't kronkelig pad door hem bewandeld.
Sta nevens den goede, ook waar deze dwaalt,
maar tegenover den verkeerde, die zjjn heil
standvastig zoekt in het volgen van zjjn
eigen wil, waaraan het ongeluk van anderen
zoo nauw is verbonden vooral, wees dezelfde
tegenover arm en rijk, tegenover den grooten
heer en den kleinen man, die beiden op
Volkomen juist merkt deze schrijver dan
ook op, dat de politie als het ware de
draagster van haar eigen gezag moet wezen,
en zeker is het waar, dat in weinige be
trekkingen die mate van kalmte, van men-
schenkennis en van gevatheid wordt ver-
eischt, die in den ambtenaar van politie
volkomen onmisbaar is.
Dat men dien ambtenaar hoogere eischen
moet stellen dan vele anderen, volgt hieruit
van zelf. Een eenvoudig politiedienaar, die
een ernstig, waardig persoon is, zal reeds
door zijne persoonlijkheid alleen invloed
ten goeie uitoefenen. In zjjne eenvoudige
betrekking is hij de drager van het recht
en de wet, de handhaver van orde en vei
ligheid, van zekerheid, van leven en eigen
dom, en staat hij even hoog als de rechter,
die het vonnis over den reeds gevallene
uitspreekt.
Maar de ambtenaar van het gezag, die
met anderen in de herberg plaats neemt,
die vloekt of scheldt-, die den heer naar de
oogen ziet en fooien aanneemt, is niet alleen
een onwaardig persoon, maar bovendien ge
vaarlijk, veel gevaarlijker dan iemand, die
in eene andere betrekking is geplaatst. Zijne
handelingen verzwakken het gezag, dat hem
ter handhaving is toevertrouwd; met zijne
partijdigheid beleedigt hij het gezag, dat
hem ter handhaving is toevertrouwd; met
zijne partijdigheid beleedigt hij het nooit
uitgedoofde gevoel voor recht, doet hij het
geheele korps in de achting van het volk
dalen en bereikt hij in den regel vierkant
het tegenovergestelde van hetgeen de plicht
van hem eischt.
Op de vraag: zijn er zoo? kan ieder in
eigen kring het antwoord vinden. Zóó ze
er zpn, dan bewijst dit, hoe groote behoefte
er is aan wettelijke bepalingen, die het po
litiewezen regelen; dan bewjjst dit, dat er
groote te kort komingen bestaan in de wijze,
waarop de politieambtenaren worden be
noemd of aanbevolendan bewjjst dit hoe
weinig men nog doordrongen is van de
groote waarheid, dat ook hier de waarde
vooral niet in het aantal, in de uniform of
in den titel, maar in het gehalte der per
sonen gelegen is.
jufjij hunne wijze uw hulp behoeven, uw bijstand
gebeurtenis in de tweede hoofdstad van het j J 1 v
Rjjk.
vragen. En, het meten met twee maten,
Men vergeet daarbij maar al te vaak, datlaat dat over aan IlM' die ot «een of e™
de politie niet uitsluitend en zelfs niet ir-1 'J*' ru'm geweten hebben..
ROMAN
FRIEDRICH ZIMMERMANN.
(5
»Ga niet naar 't strand, vader,* zei ze
smeekend, »het is niet goed wat ge doen
gaat en het wordt mij angstig en wee om
het- hart. Ik moet altjjd aan Dan denken
en het is mg als verdienden we niet, dat
hg behouden tot ons terugkeert, nu we zoo
gruweljjk tegenover andere zeelui handelen,
die toch ook vrouw en kind thuis hebben
en door ons toedoen ellendig moeten om
komen.*
Konks zag met groote oogen verbaasd op
haar neer, daarna schoof hg met zjjn harde
vuist kalm hare hand weg en sprak afge
meten»Gekkepraat! Ga naar bed, Kate!*
Toen wendde hij zich naar ae deur.
>Vader,« riap ze vleiend, »blijf thuis, van
avond slechts doe 't uit liefde voor mg
Hg sloeg echter geen acht op haar woor
den, doch trad naar buiten, waar de schaar
zjjner metgezellen hem reeds wachtte.
3.
Het waren ongeveer een dozjjn mannen,
allen gestoken in de waterdichte jassen der
zeelui, de beenen gestoken in hooge laarzen,
die tot aan de heupen reikten. De zuid
wester. dat Dractisch. inuar geenszins schilder
Buitenland.
Woensdagmorgen omstreeks vier uur brak
een geweldige brand uit in een vischwinkel
achtig hoofddeksel verborg hoofd en nek
en liet nauwelijks de gebaarde, door 't weer
geharde gezichten daaronder herkennen.
Een deel der visschers droeg lange, zware
bootshaken over den schouder of korte
scheepsbglen in de hand; anderen droegen
een bundel fakkels uit pijnhout, gereed tot
aansteken, onder den arm. John Raffles
alleen maakte een uitzondering, Hjj voerde
een ouden mageren klepper bjj den teugel,
die zoo zwak was, dat hij zich nauwelijks
in den heftigen storm op Je beenen kon
houden. Op den kop van het dier was met
touwen een lantaren bevestigd, die bestendig
heen en weer zwenkte, daar zwakte en
ziekte de ellendige merrie dwong, onafge
broken den kop van de eene naar de andere
zjjde te bewegen. Missehien waren 't ook
wel vergeefsche pogingen om den onwel-
komen last af te schudden.
Konks liet zjjn blikken onderzoekend over
den troep gaan, riep daarna een kort voor
waarts!* en sloeg den weg naar 't strand
in. De overigen volgden hem, achter elkaar
loopende en zoo bewoog zich de troep in
een lange ljjn langs het smalle pad dat
tusschen de duinen door naar het strand
voerde.
Kate leunde bewegingloos tegen de deur
post en staarde, de handen op het hart
gedrukt, de zich verwijderende schaar na,
tot ze achter de zandheuvels verdwenen.
Haar gelaat stond treurig, ze had de lippen
vast op elkaar geprest, waardoor de merk
waardige gelijkenis met haar vader nog
duideljjker zichtbaar was. De droomerige
weekheid, die kort te voren hare trekken
verhelderde en daaraan iets innig vrouweljjks
verleende, was geheel verdwenen.
»Kate,< zei Grittv. de jonge vrouw de
hand om den hals leggende, »ga naar bed,
zooals uw vader u raadde.*
»Ik wil niet en ik kan niet,* sprak ze
heftig, >een ontzaglijke angst snoert mjj het
hart samenhet is mij, als moest ik het
huis uitloopen en tegen den storm op
schreeuwen om verlichting te krijgen.*
»Je bent ziek, kind,* zei Gritty goedig,
»leg je te slapen, dat zal beter zjjn. Kom
bier en wees niet eigenzinnig.*
Kathe haalde diep ademzjj streed een
innerljjkeu katnp en zocht te vergeefs hare
kalmte en zelfbeheersching terug te krijgen.
>Het gaat niet,* kwam daarna tnsschen
de op elkaar geklemde tanden naar buiten,
»ik moet er uit, naar het strand; ik moet
de woedende zee zien om weer kalm te
worden.*
Zij kromp in elkaar en stiet een zachten
kreet uit. Een korte, gedempte slag, duidelijk
hoorbaar boven het brullen des storms, had
haar oor getroffen. Zjj wist, wat dit be-
teekende. Een schip, in gevaar van te
stranden, riep om hulp. Aan alle leden bevend,
stond zjj voorovergebogen en luisterde. Daar
alweer een kanonschot, luider en duide
ljjker dan de eerste maal.
Plotseling een besluit vattende, wendde
zij zich om: >goeden nacht moeder!*
»Ga niet, kind! Vader heeft het verboden,
hjj zal boos zjja,* bad Gritty.
»Vader? Ik heb niemand te gehoorzamen
dan mjjn man, dan Dan en die is op zee.
Ik wil zjjn kameraads redden.*
Zjj jjlde naar den hoek der kamer, nam
een bnndel van het droge hont-, dat naast
den haard opgestapeld lag en greep een
brandend stuk pijnhout daaruit.
»Wat wilt ge doen?* vroeg Gritty
verschrikt.
aan den Caledonian Road in de Londensche
wijk King's Cross. Het vuur, dat zich scheen
te hebben meegedeeld aan den door het
vischbakken met olie doortrokken "loer van
den winkel, breidde zich met zulk een snel
heid uit, dat de bewoners van het hnis,
door den dichten rook gewekt, alle uitgangen
afgesneden vonden. De brandweer, die met
loffelijken spoed ter plaatse was, wierp na
eenige minuten een enorme massa water in
den gloed, zoodat het mogelijk werd, een
reddingsladder tegen het pand te plaatsen.
Met waren heldenmoed begaven zich dan
eenige brandweerlieden door de ramen der
eerste verdieping binnen het brandende huis,
waar zij een der bewoonsters, de 39-jarige
Rosetta Hoxtan, door den rook bedwelmd
vonden. Zjj werd.in een hoogst zorgwek-
kenden toestand naar het hospitaal over
gebracht. In de voorkamer der eerste ver
dieping wérden de verkoolde lijken van den
35-jarigen eigenaar van den vischwinkel,
William Jones, en zjjn 23-jarige vrouw ge
vonden. Op de bovenverdieping, bewoond
door de familie Holton, ontdekten de moedige
reddingsmanschappen de half verbrande
ljjken van de 67-jarige Elisabeth Holton en
haar 39-jarigen kreupelen zoon John. Terwijl
deze sombere ontdekkingen werden gedaan,
slaagde men er onder stormachtige toe
juichingen van het publiek in, den 33-jarigen
Robert John Holton, die door h«t dakvenster
was gevlucht, met een brandladder te redden.
Hg was de eenige, die geheel ongedeerd
bleef. Hij verklaarde, dat Jones en zijn
vrouw, die boven den winkel sliepen, op een
gegeven oogenblik naar de tweede verdieping
waren gesneld, waar hun hulpgeroep de be
woners had gewekt. Het huis stond toen
reeds vol rook, en de gewone uitgang was
door het vuur versperd. Hij had daarop door
het dakvenster een uitweg gezocht. Zjjn
moeder en zjjn kreupele broeder kon hij door
den zwaren rook niet zien, doch hg meende,
dat zjj hem volgden. William Jones, die het
dakvenster bad opengetrapt, was oomid-
delljjk daarop naar de trap gesneld, waar zijn
vrouw ineengezegen was. Bij zijn poging,
om haar te redden, verloor hjj eveneens het
leven; beide ljjken werden op eikanderen
half verkoold nabij de trapdeur gevonden.
Het strekt het Britsche volk niet tot eer,
dat gedurende het jaar 1895 op elke 196
inwoners één persoon op zjjn minst éénmaal
>Boven op de groote klip van Kitty
Hawk, dat is de gevaarljjkste plaats. Ik
wil een vuur ontsteken om de ongelukkigen
te waarschuwen, dat ze niet door de bran
ding op de klippen geslagen worden. Hoor
je niet? Weer een schot zjj roepen
om hulp.*
Met deze woorden was ze reeds de deur
uit, eer Gritty ze tegenhouden kon en liep,
zoo snel het de storm gedoogde op de
klippen too.
De strandloopers waren juist de uiterste
duinenrij genaderd, toen het eerste kanon
schot viel. Konks bleef staan.
»Wij zijn net op tjjd* sprak hjj, zich
met een woesten lach tot den achter hem
loopenden JoRn wendend, »het is de
schoener.*
Daarop tuurde hjj opmerkzaam in het
duister rond, tot het tweede schot viel.
»Het schip drijft juist op de klippen van
Kitty Hawk, ik heb het aan het licht bjj
't schieten gezien. Snel, mannen, anders
verliezen we de heele lading. Wanneer hg
op de groote klip stoot »komt er geen
stuk hier aan 't strand. Alloh, rept u, wijst
den schoener den weg hierheen, hg moet
hier stranden!*
Zjjn bevelen werden stipt uitgevoerd. Bin
nen enkele minuten waren de lieden aan
't strand en stelden zich langs een rjj op,
bjjlen en haken in de bruine vuist geklemd.
Raffles hield het paard met één hand bjj
den teugel, met de andere bjj de manen
en bracht het van de duinen tot daar waar
de golven het strand bespoelden en dan
weer naar boven, voortdurend af en aan.
Zwjjgend staarden de mannen op de golven
en wachten op de uitkomst van deze ma
noeuvre. Het woeden van den orkaan, het
wegens dronkenschap is veroordeeldin
Wales is die verhouding zelfs één op de
134 inwoners. Toch wjjst deze statistiek,
vergeleken bij die van het voorafgaande jaar,
op een verbetering. Het aantal veroordeelden
wegens dronkenschap bedroeg in 1895 voor
Engeland 140,064 en voor Wales 11,252;
in 1894 voor Engeland 147,306 en voor
Wales 12,201. Geheel anders is het met de
Scilly eilanden, waar in 1894 niet één mensch
wegens dronkenschap werd gestraft, en waar
het volgende jaar slechts drie personen zich
aan sterken drank te buiten gingen, nog
wel twee ter gelegenheid van een feestdag!
De onderhandelingen tusschen de regee
ring der Kaapkolonie en prof. Koch, over
een reis, door dezen bacterioloog naar Znid-
Afrika te maken, om middelen tot bestrjjding
der veepest te zoeken, hebben tot een goed
resultaat geleid. Prof. Koch zal waarschijn
lijk binnen enkele dagen, in gezelschap van
zjjn assistent dr. Kohlstoch, naar Kaapstad
vertrekken en daar ten minste een half jaar
big ven.
Een aardschok, die tien seconden aan
hield, heeft Donderdag te Weenen groote
ontsteltenis onder de bevolking verwekt.
Het is ongeveer 84 jaren geleden, dat
Napoleon's leger den beroemden overtocht
der Berezina volbracht. Tusschen de dorpjes
Stoedenka aan den eenen en Brili aan den
anderen oever, waren bruggen geslageneen
voor de infanterie, de andere voor de ar
tillerie en den legertros. Juist op dezelfde
plaats, waar deze bruggen eens lagen, moes
ten dezen zomer, ter verbetering van het
vaarwater der Berezina, baggerwerken uit
gevoerd worden en bjj deze gelegenheid
werden door de baggermachine, tegenover
het dorp Stoedenka, een massa schrikljjke
herinneringen aan den bloedigen strjjd van
die dagen aan het licht gebracht. Mensche-
ljjke schedels, zelfs geheele geraamten, skelet
ten van paarden en de meest verschillende
wapenen en stukken van uniformen werden
opgehaald: geweren, bajoaetten, sabels,
lansen, helmen, kanonskogels, trommelstok
ken, sporen, knoopen met de regiments
nummers, munten enz. Al deze voorwerpen
zijn sterk verroest en voor het meerendeel
verbogen of gebroken door de emmers van
den baggermolen. Verder moet de machine
ook een groote hoeveelheid kruit bovenge-
klotsea der golven, noch het oproer der ver
toornde elementen beangstigden de ruwe
zonen der zee. Met begeerige blikken schouw
den ze bewegingloos uit, loerende roof
dieren geljjkend, slechts vervuld van hoop
op buit.
Het in gevaar verkeerende schip veran
derde zijn koers. Men zag het aan het licht
bjj 't schieten, dat nu ook minder werd. De
kapitein had ongetwijfeld het licht aan
't strand bemerkt en de manschap arbeidde
met alle krachten om het vaartuig aan
Kitty Hawk voorbjj naar gindsche bocht
te brengen, waar geljjk de in nood ver
keerenden gelooven moesten bereids een
ander schip beschutting voor het onweder
gevonden had en thans met aan de fokke-
mast geheschen lantaren aan den ketting lag
en heen en weer dobberde.
De harten der strandloopers klopten van
verwachting. Zou hun toeleg, geljjk meest
altjjd, ook ditmaal gelukken? De minuten
schenen hun eindeloos lang toe.
Daar vlamde plotseling een roode vlam
op, juist op de klip van Kitty Hawk. Aller
oogen wendden zich daarheen en wilde vloe
ken klonken van hun lippen.
»Verdoemd« knarste een grijze visscher,
op Konks toetredend, »zie daar eens boots
man Welk hondeakind heeft ons dat aan
gedaan?*
Over Bell Konks gelaat gleed een woeste
glimlach.
Bekommer je daarover maar niet, Bar-
tels, ik weet wie ons dien streek gespeeld
heeft en ik zal wel afrekenen.*
Wel duivel, bootsman,* bromde de ander,
wanneer ze buiten dat signaal opmerken,
kunnen wij fluiten.*
OTer het feit, dut opnieuw de bedrijver van zjj optreden': lo. tot voor-
y.V. tttt te-sf- JmiidS
I|i| HSIIMSMI lilWM llll IT ITIVWTTr 'lil i' 1xrZT&mii
VAN
too.?.™ gfsa
(Wordt vtTVOiad.)